What do you think?
Rate this book
Igen is, meg nem is - A kötelékfóbia felismerése és legyőzése
A kötelékfóbiás egyszerre tettes és áldozat
Szinte mindenki hosszú és boldog párkapcsolatra vágyik - mégis sokan vannak olyanok, akiknek ez sehogy sem akar sikerülni. Egyesek látszólag mindig rosszul választanak, amikor beleszeretnek valakibe. Másoknak akkor megy tönkre a kapcsolata, amikor éppen szorosabbá válna. Vannak, akik kapcsolatban élnek ugyan, mégis magányosak. Mi lehet ennek a magyarázata?
Stefanie Stahl pszichoterapeuta szerint számos párkapcsolati probléma mögött végső soron a kötelékfóbia rejlik. Életszerű példákon keresztül mutatja be ennek különböző megjelenési formáit. Elmagyarázza a kötelékfóbiások jellegzetes viselkedési mintáit, kifejti, miféle félelem rejlik e fóbia mögött, elemzi a lehetséges okokat, és megmutatja, hogyan lehet túljutni ezen az állapoton. Ugyanakkor nem hallgatja el, hogy vannak esetek, amikor az egyetlen lehetséges megoldás a végleges szakítás.
Könyvét a kötelékfóbiások és partnereik egyaránt haszonnal forgathatják.
,,Könyvem azokat a pusztító mechanizmusokat hivatott felszínre hozni, amelyek mindig akkor lépnek működésbe, amikor valaki tulajdonképpen közelségre vágyik, viszont képtelen élni a kapcsolat nyújtotta közelséggel. Ezeken az embereken és a partnereiken nem segítünk azzal, ha mindenféle aranyszabályokat mondunk nekik, mint például azt, hogyan kell építő jellegű beszélgetést folytatni vagy hogyan lehet a legjobban megosztani egymás között a házimunka és a gyereknevelés feladatait. Ezeknek az embereknek a problémái nem is a nemek közti biológiai különbségekben gyökereznek. Kapcsolataik egy mélyebb szinten buknak el. A lelkükben lakozó és különféle félelmektől űzött >>sötét szellemek
Szinte mindenki hosszú és boldog párkapcsolatra vágyik - mégis sokan vannak olyanok, akiknek ez sehogy sem akar sikerülni. Egyesek látszólag mindig rosszul választanak, amikor beleszeretnek valakibe. Másoknak akkor megy tönkre a kapcsolata, amikor éppen szorosabbá válna. Vannak, akik kapcsolatban élnek ugyan, mégis magányosak. Mi lehet ennek a magyarázata?
Stefanie Stahl pszichoterapeuta szerint számos párkapcsolati probléma mögött végső soron a kötelékfóbia rejlik. Életszerű példákon keresztül mutatja be ennek különböző megjelenési formáit. Elmagyarázza a kötelékfóbiások jellegzetes viselkedési mintáit, kifejti, miféle félelem rejlik e fóbia mögött, elemzi a lehetséges okokat, és megmutatja, hogyan lehet túljutni ezen az állapoton. Ugyanakkor nem hallgatja el, hogy vannak esetek, amikor az egyetlen lehetséges megoldás a végleges szakítás.
Könyvét a kötelékfóbiások és partnereik egyaránt haszonnal forgathatják.
,,Könyvem azokat a pusztító mechanizmusokat hivatott felszínre hozni, amelyek mindig akkor lépnek működésbe, amikor valaki tulajdonképpen közelségre vágyik, viszont képtelen élni a kapcsolat nyújtotta közelséggel. Ezeken az embereken és a partnereiken nem segítünk azzal, ha mindenféle aranyszabályokat mondunk nekik, mint például azt, hogyan kell építő jellegű beszélgetést folytatni vagy hogyan lehet a legjobban megosztani egymás között a házimunka és a gyereknevelés feladatait. Ezeknek az embereknek a problémái nem is a nemek közti biológiai különbségekben gyökereznek. Kapcsolataik egy mélyebb szinten buknak el. A lelkükben lakozó és különféle félelmektől űzött >>sötét szellemek
335 pages, Paperback
First published January 1, 2008
149 people are currently reading
1008 people want to read
About the author
Stefanie Stahl
19 books265 followersStefanie Stahl ist es gelungen, sich im Dschungel der psychologischen Ratgeber Literatur einen Namen zu machen. Sie begeistert durch ihren unterhaltsamen und verständlichen Stil und die vielen Aha-Erlebnisse, die sie ihren Lesern und Leserinnen vermittelt. Ihr Buch "Jein! Bindungsängste erkennen und bewältigen" wird nicht nur von Laien mit Begeisterung aufgenommen, sondern gilt auch in Fachkreisen als Standardwerk.
Stefanie Stahl, Jahrgang 63, ist in Hamburg geboren und aufgewachsen und hat an der Universität Trier Psychologie studiert. Sie arbeitet als Psychotherapeutin, psychologische Sachverständige und Buchautorin in freier Praxis in Trier. Zudem hält sie im deutschsprachigen Raum Seminare zum Thema Bindungsangst. Weitere Informationen finden Sie unter: www.stefaniestahl.de
Stefanie Stahl, Jahrgang 63, ist in Hamburg geboren und aufgewachsen und hat an der Universität Trier Psychologie studiert. Sie arbeitet als Psychotherapeutin, psychologische Sachverständige und Buchautorin in freier Praxis in Trier. Zudem hält sie im deutschsprachigen Raum Seminare zum Thema Bindungsangst. Weitere Informationen finden Sie unter: www.stefaniestahl.de
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 68 reviews
October 11, 2021
Jedna z książek, które bolą.
October 15, 2021
Daje 4/5 bo bardzo nie podobało mi się stwierdzenie, że osoby z lękiem przed bliskością są słabe psychicznie itd. według mnie jest to stereotyp i mi to przeszkadza. Reszta książki myślę, że dużo mi dała, szczególnie w kwestii rozmów ze swoim wewnętrznym dzieckiem. Chociaż jest trochę mocna i może zburzyć zbudowane mury, nawet lekko ale wciąż. Podoba mi się też fakt, że jest napisana przystępnym językiem, podzielona na rozdziały i podrozdziały, na końcu znajduje się bibliografia oraz indeks dzięki czemu łatwiej jest się połapać jeśli chciałabym wrócić do niektórych zagadnień. Podoba mi się też opis focusingu który jest dość szeroko zarysowany i myślę że będę z niego korzystać.
Read
February 4, 2021W temacie psychologi jestem całkowitym laikiem. A ta książka jest pierwszą, jaką przeczytałam z tego gatunku. Jednak tematyka tej, bardzo mnie zaciekawiła. Myślę, że jest to temat, który dotyka każdego z nas pośrednio, czy też bezpośrednio. Warto poznać problem, żeby wiedzieć jak się z nim obchodzić i radzić sobie z tym. Problem bliskości i trudności w relacjach jest tu bardzo dobrze opisany. Z czego może wynikać, jak się objawia, a co najważniejsze jak sobie z nim radzić. Są tu rady zarówno dla ludzi dotkniętych takim problemem, ale również dla partnerów takich osób. To co najbardziej mi się podoba to to, że w książce zawarte są historie prostu z gabinetu autorki oraz różne przykłady. A na ich podstawie tłumaczone jest dany temat/problem. Całość jest na prawdę bardzo ciekawa i pouczająca. Jednak można też pokusić się na pojedyncze rozdziały, które akurat Cię interesują.
Koniecznie muszę nadrobić pozostałe książki tej autorki, które już czekają na mojej półce. Styl i sposób pisania autorki jest bardzo przyjemny, dzięki czemu dobrze się to czyta. Jeśli pojawiają się jakieś fachowe zwroty czy nazwy to wszystko jest tłumaczone, dzięki czemu jest przystępne dla tych co dopiero raczkują w temacie psychologi.
Koniecznie muszę nadrobić pozostałe książki tej autorki, które już czekają na mojej półce. Styl i sposób pisania autorki jest bardzo przyjemny, dzięki czemu dobrze się to czyta. Jeśli pojawiają się jakieś fachowe zwroty czy nazwy to wszystko jest tłumaczone, dzięki czemu jest przystępne dla tych co dopiero raczkują w temacie psychologi.
July 5, 2021
As a person who is affraid to create stron emotional relationship this book opened my eyes where are my limitation and how i can defeat them and be better second half. Inside you will find some good examples and exercises. My second half also learned some good examples how she can life with me and help herself and me
March 10, 2023
Einige der Konzepte waren wirklich hilfreich und interessant, allerdings hätte ich mir einen differenzierteren sprachlichen Umgang mit Rollenklischees gewünscht. Die Autorin weißt zwar darauf hin, dass die Hauptbezugsperson gemeint ist, spricht aber immer nur von "der Mutter". Außerdem finden Beziehungs- und Familienkonzepte jenseits des Hetero-normativen lediglich in Nebensätzen Erwähnung.
December 10, 2017
Книгата представлява поведенчески анализ на хората, боящи се от обвързване. Ако попаднете във връзка с връзкофобен ще се разпознаете в някой от описаните модели. По никакъв начин не би ви помогнала да преодолеете проблемите в личните отношения, най-много чрез написаното да осъзнаете, че имате някакъв проблем.
Описаните реални истории завършват с раздяла, защото връзкофобните нямат желание да променят ситуацията, нито да четат книги по темата, помощ търсят единствено партньорите им.
Както във всички книги за популярна психология, и тук е заложено на връзката с родителите ни в ранна възраст, тяхното отношение към нас и засятото в нас разбиране за света. Ясно е, че всички родители повреждат децата си, въпросът е, колко точно ще навредите на собственото си дете и какъв психопат ще отгледате.
Описаните реални истории завършват с раздяла, защото връзкофобните нямат желание да променят ситуацията, нито да четат книги по темата, помощ търсят единствено партньорите им.
Както във всички книги за популярна психология, и тук е заложено на връзката с родителите ни в ранна възраст, тяхното отношение към нас и засятото в нас разбиране за света. Ясно е, че всички родители повреждат децата си, въпросът е, колко точно ще навредите на собственото си дете и какъв психопат ще отгледате.
February 23, 2021
It's an interesting and important topic, but the way it was described was very annoying. I don't like an oversimplification, and this book mostly is a story, of people who are afraid of commitment, and other "normal" people, who can do the craziest things, but it's fine because they aren't afraid of commitment. I found most book too vague and not useful, except the chapter on the Felt sense method that is pure gold, on point, and very useful.
June 2, 2022
Bardzo dobra pozycja poruszająca tematykę lęku przed bliskością, zarówno od strony osoby doświadczającego tego leku jaki i partnera takiej osoby. Zawiera informacje jak rozpoznać i przepracować taki lęk oraz jak podejść do tego zagadnienia z perspektywy partnerskiej.
Dużo informacji teoretycznych jak i praktycznych, polecam.
Dużo informacji teoretycznych jak i praktycznych, polecam.
November 12, 2021
Jak na razie najsłabsza ze wszystkich, które miałam okazję przeczytać. "No w sumie to masz problem, musisz go sobie uświadomić i go zwalczyć" thx nie wpadłam na to
January 23, 2025
Po 2 latach w końcu skończyłam
March 7, 2023
Also gerade die Parts mit der frühkindlichen Prägung und den Säuglingen, die sich ihren Eltern anpassen fand ich ziemlich faszinierend. Darüberhinaus mochte ich den konfrontierenden Schreibstil. Alles im Allem aber jetzt nichts komplett überraschendes
June 6, 2024
Sehr gut und einfach, aber auch ausführlich genug erklärt. Emphatisch und einfühlsam und gleichzeitig zwischendrin im richtigen Maße angreifend - empfehlenswert!
February 16, 2022
Не смогла дочитать. В начале было ощущение, что да, в точку, узнаю, но чем дальше в лес, тем больше дров. Автор сводит все к младенческим привязанностям: недолюбили, недонежнили в младенчестве (и ты, дорогой читатель, об этом, конечно, никак не можешь помнить), отсюда все твои проблемы во взрослой жизни. Ясно, понятно, удобно иметь простые ответы на сложные вопросы. Непонятно только, кому это помогает.
July 7, 2021
Ja jestem ok , ty jesteś ok- czyli jak tworzyć dobre, dojrzałe więzi.
Tworzenie więzi międzyludzkich jest jedną z pierwotnych potrzeb człowieka. To dzięki tworzeniu klanów przetrwał on jako gatunek, a dzięki umiejętności porozumiewania się homo sapiens „usunął” konkurencję. Dlaczego więc dziś cierpimy na lęk przed bliskością, mamy problem z tworzeniem trwałych związków i zaufaniem skoro inaczej nie przetrwamy? Czy spadek dzietności i rosnąca liczna rozwodów nie są przypadkiem związane właśnie z tym lękiem? Na te pytania próbuje znaleźć odpowiedź Stefanie Stahl w swojej książce „ Jak nie bać się bliskości?”
Stefanie Stahl to popularna niemiecka psychoterapeutka specjalizująca się w badaniu więzi. Jej zdaniem , dojrzałe związki oparte na partnerstwie tworzą osoby, które do drugiego roku życia wychowywały się w poczuciu akceptacji i zaufania. Dzieci, którym rodzice stworzyli aurę poczucia bezpieczeństwa nie w oparciu o zapewnienie jedynie dóbr materialnych, ale przede wszystkim akceptacji „jesteś jaki jesteś i nikt nie zamierza cię zmieniać”, w dorosłym życiu są zdolne do budowania trwałych i silnych relacji. Jak pisze Stahl „ Ludzie wyposażeni w bezpieczny wzorzec przywiązania jako dzieci mogli się sprzeciwić, nie obawiając się odmowy miłości lub innych niepokojących reakcji rodziców”.
Czy to oznacza, że aż tylu z nas wychowało się w patologii emocjonalnej? Prawdopodobnie tu właśnie należy szukać przyczyny w dzisiejszym lęku przed budowaniem związków, ale również głębokich przyjaźni. Dzisiejsi pięćdziesięciolatkowie to dzieci tzw. pokolenia wojennego, które w Europie weszło w młodzieńczy wiek z traumą. Nikt wówczas nie zapewniał opieki psychoterapeutycznej , musieli radzić sobie sami. Hałasujące i rozbrykane dzieci prawdopodobnie podrażniały i tak nadwątlony system nerwowy, a więc wychowywane były raczej w formie zakazów, nakazów, szybkiej utraty cierpliwości i kar cielesnych.
Taki system nie wpłynął raczej na ich poczucie bezpieczeństwa więc w dorosłe życie weszli z kolejnymi traumami. I oto dziś jako rodzice popełniają kolejne błędy zebrane ogólnie jako.... nadopiekuńczość. Urodzeni w latach 60.i 70. byli pozostawieni samym sobie, wychowały ich podwórka, karmiły szkolne stołówki. Wypracowali w sobie strategię na „ Zosię samosię” czyli sam sobie ze wszystkim poradzę. Ale ponieważ czuli, że brakowało im ciepła i czułości ze strony rodziców, dziś swoim dzieciom, starają się usunąć wszelkie przeszkody , wychowując z kolei pokolenie depresyjne, zalęknione, a przede wszystkim nie mające zaufania do innych. Stąd, według Stahl, tyle niepewnych stylów przywiązania w pokoleniu współczesnych trzydziesto i czterdziestolatków. Wchodzą oni albo w uzależnienia od innych, szukając akceptacji kosztem własnych potrzeb, albo w system lękowo-unikowy.
Stahl przytacza szereg przykładów swoich pacjentów uciekających przed podjęciem decyzji o wspólnym zamieszkaniu, małżeństwie czy świadomym posiadaniu dzieci. Dodatkowym, trudnym aspektem dla tworzenia relacji jest również unikanie otwartej konfrontacji, komunikacji na temat lęków przed bliskością.
Sporą partię książki poświęca Stahl ludziom o rysie narcystycznym, którzy doznali w dzieciństwie silnej frustracji związanej z niezaspokojeniem bycia akceptowanym, dlatego chcą oni za wszelką cenę uniknąć kolejnego odrzucenia i krytyki. Nawet najmniejsze zwrócenie im uwagi, że coś robią źle ( np.wkładają białe pranie razem z czarnym) powoduje różnego rodzaju zachowania „ucieczkowe” począwszy od wycofania się w milczenie aż do agresji słownej lub fizycznej. „Nie są to ludzie źli -pisze Stahl- ale bardzo wrażliwi na wszelką krytykę”.
Z kolei dzieci , które miały ograniczoną lub odebraną potrzebę decydowania o sobie, jako dorośli mogą postrzegać bliską relację jako kolejne „wodzenie na pasku”, próbę odebrania im niezależności.
W ostatnim czasie fascynują mnie wzorce i strategie jakie przyjęliśmy jako dzieci, a które tak bardzo determinują nasze dorosłe życie. Bardzo polecam pracę z uzdrowieniem wewnętrznego dziecka , której to metodzie Stahl poświęciła osobną książkę. Jeśli bowiem nie uleczymy zaniedbanych potrzeb z okresu dzieciństwa, wchodzimy z nimi w dorosłe życie i niestety, zachowujemy się niedojrzale. A niedojrzały dorosły ma mocno ograniczone możliwości tworzenia trwałych więzi i wychowywania zdrowych mentalnie dzieci.
Na szczęście Stahl poświęca końcowe rozdziały temu jak pracować nad tworzeniem zdrowych więzi. Jak ufnie wchodzić we wszelkie relacje, nie tylko te najbliższe oraz jak wyjść z wiecznej potrzeby kontroli. Uwielbiana przeze mnie Brene Brown, o której książkach już wiele pisałam, nazywa to „nakładaniem zbroi”. Stahl natomiast idzie dalej bo w prosty i bardzo przystępny sposób opisuje , w których przypadkach jest szansa na zdjęcie tej zbroi, na uleczenie siebie i relacji w jakiej jesteśmy, ale też uczciwie pisze o tym kiedy trzeba sobie odpuścić i zająć się sobą, a nie partnerem.
Ucieczka w powierzchowne facebookowe relacje, alkohol, narkotyki, albo przeskakiwanie z jednej relacji w drugą to często sygnał do uświadomienia sobie, że być może boję się bliskości. Boję się ponownie być głęboko zranionym, dotkniętym, upokorzonym – tak jak w relacji z pierwszymi spotkanymi ludźmi, rodzicami. Zauważenie takiego sposobu myślenia to już bardzo dużo, to pierwszy krok do wyłapania wzorca. Dalej czeka terapia lub inna forma pracy z zaufaniem do świata, który jest jaki jest, ale na pewno nie składa się wyłącznie z ludzi, którzy chcą nas zranić.
Bez więzi będziemy robotami, zawładnie nami całkowicie rewolucja technologiczna. Pracujmy więc nad wytworzeniem nowych wzorców, budowania głębokich więzi, które są głęboko zakorzenione w naszej człowieczej egzystencji .
Stefanie Stahl „ Jak nie bać się bliskości”
Wydawnictwo Otwarte
Tworzenie więzi międzyludzkich jest jedną z pierwotnych potrzeb człowieka. To dzięki tworzeniu klanów przetrwał on jako gatunek, a dzięki umiejętności porozumiewania się homo sapiens „usunął” konkurencję. Dlaczego więc dziś cierpimy na lęk przed bliskością, mamy problem z tworzeniem trwałych związków i zaufaniem skoro inaczej nie przetrwamy? Czy spadek dzietności i rosnąca liczna rozwodów nie są przypadkiem związane właśnie z tym lękiem? Na te pytania próbuje znaleźć odpowiedź Stefanie Stahl w swojej książce „ Jak nie bać się bliskości?”
Stefanie Stahl to popularna niemiecka psychoterapeutka specjalizująca się w badaniu więzi. Jej zdaniem , dojrzałe związki oparte na partnerstwie tworzą osoby, które do drugiego roku życia wychowywały się w poczuciu akceptacji i zaufania. Dzieci, którym rodzice stworzyli aurę poczucia bezpieczeństwa nie w oparciu o zapewnienie jedynie dóbr materialnych, ale przede wszystkim akceptacji „jesteś jaki jesteś i nikt nie zamierza cię zmieniać”, w dorosłym życiu są zdolne do budowania trwałych i silnych relacji. Jak pisze Stahl „ Ludzie wyposażeni w bezpieczny wzorzec przywiązania jako dzieci mogli się sprzeciwić, nie obawiając się odmowy miłości lub innych niepokojących reakcji rodziców”.
Czy to oznacza, że aż tylu z nas wychowało się w patologii emocjonalnej? Prawdopodobnie tu właśnie należy szukać przyczyny w dzisiejszym lęku przed budowaniem związków, ale również głębokich przyjaźni. Dzisiejsi pięćdziesięciolatkowie to dzieci tzw. pokolenia wojennego, które w Europie weszło w młodzieńczy wiek z traumą. Nikt wówczas nie zapewniał opieki psychoterapeutycznej , musieli radzić sobie sami. Hałasujące i rozbrykane dzieci prawdopodobnie podrażniały i tak nadwątlony system nerwowy, a więc wychowywane były raczej w formie zakazów, nakazów, szybkiej utraty cierpliwości i kar cielesnych.
Taki system nie wpłynął raczej na ich poczucie bezpieczeństwa więc w dorosłe życie weszli z kolejnymi traumami. I oto dziś jako rodzice popełniają kolejne błędy zebrane ogólnie jako.... nadopiekuńczość. Urodzeni w latach 60.i 70. byli pozostawieni samym sobie, wychowały ich podwórka, karmiły szkolne stołówki. Wypracowali w sobie strategię na „ Zosię samosię” czyli sam sobie ze wszystkim poradzę. Ale ponieważ czuli, że brakowało im ciepła i czułości ze strony rodziców, dziś swoim dzieciom, starają się usunąć wszelkie przeszkody , wychowując z kolei pokolenie depresyjne, zalęknione, a przede wszystkim nie mające zaufania do innych. Stąd, według Stahl, tyle niepewnych stylów przywiązania w pokoleniu współczesnych trzydziesto i czterdziestolatków. Wchodzą oni albo w uzależnienia od innych, szukając akceptacji kosztem własnych potrzeb, albo w system lękowo-unikowy.
Stahl przytacza szereg przykładów swoich pacjentów uciekających przed podjęciem decyzji o wspólnym zamieszkaniu, małżeństwie czy świadomym posiadaniu dzieci. Dodatkowym, trudnym aspektem dla tworzenia relacji jest również unikanie otwartej konfrontacji, komunikacji na temat lęków przed bliskością.
Sporą partię książki poświęca Stahl ludziom o rysie narcystycznym, którzy doznali w dzieciństwie silnej frustracji związanej z niezaspokojeniem bycia akceptowanym, dlatego chcą oni za wszelką cenę uniknąć kolejnego odrzucenia i krytyki. Nawet najmniejsze zwrócenie im uwagi, że coś robią źle ( np.wkładają białe pranie razem z czarnym) powoduje różnego rodzaju zachowania „ucieczkowe” począwszy od wycofania się w milczenie aż do agresji słownej lub fizycznej. „Nie są to ludzie źli -pisze Stahl- ale bardzo wrażliwi na wszelką krytykę”.
Z kolei dzieci , które miały ograniczoną lub odebraną potrzebę decydowania o sobie, jako dorośli mogą postrzegać bliską relację jako kolejne „wodzenie na pasku”, próbę odebrania im niezależności.
W ostatnim czasie fascynują mnie wzorce i strategie jakie przyjęliśmy jako dzieci, a które tak bardzo determinują nasze dorosłe życie. Bardzo polecam pracę z uzdrowieniem wewnętrznego dziecka , której to metodzie Stahl poświęciła osobną książkę. Jeśli bowiem nie uleczymy zaniedbanych potrzeb z okresu dzieciństwa, wchodzimy z nimi w dorosłe życie i niestety, zachowujemy się niedojrzale. A niedojrzały dorosły ma mocno ograniczone możliwości tworzenia trwałych więzi i wychowywania zdrowych mentalnie dzieci.
Na szczęście Stahl poświęca końcowe rozdziały temu jak pracować nad tworzeniem zdrowych więzi. Jak ufnie wchodzić we wszelkie relacje, nie tylko te najbliższe oraz jak wyjść z wiecznej potrzeby kontroli. Uwielbiana przeze mnie Brene Brown, o której książkach już wiele pisałam, nazywa to „nakładaniem zbroi”. Stahl natomiast idzie dalej bo w prosty i bardzo przystępny sposób opisuje , w których przypadkach jest szansa na zdjęcie tej zbroi, na uleczenie siebie i relacji w jakiej jesteśmy, ale też uczciwie pisze o tym kiedy trzeba sobie odpuścić i zająć się sobą, a nie partnerem.
Ucieczka w powierzchowne facebookowe relacje, alkohol, narkotyki, albo przeskakiwanie z jednej relacji w drugą to często sygnał do uświadomienia sobie, że być może boję się bliskości. Boję się ponownie być głęboko zranionym, dotkniętym, upokorzonym – tak jak w relacji z pierwszymi spotkanymi ludźmi, rodzicami. Zauważenie takiego sposobu myślenia to już bardzo dużo, to pierwszy krok do wyłapania wzorca. Dalej czeka terapia lub inna forma pracy z zaufaniem do świata, który jest jaki jest, ale na pewno nie składa się wyłącznie z ludzi, którzy chcą nas zranić.
Bez więzi będziemy robotami, zawładnie nami całkowicie rewolucja technologiczna. Pracujmy więc nad wytworzeniem nowych wzorców, budowania głębokich więzi, które są głęboko zakorzenione w naszej człowieczej egzystencji .
Stefanie Stahl „ Jak nie bać się bliskości”
Wydawnictwo Otwarte
October 21, 2024
Świetna książka, nie typu jakiś poradnik, tylko konkrety. Super dla osób wiedzących, że ten problem ich dotyczy a także osób, które chcą zrozumieć mechanizmy osób bojących się bliskości i odrzucenia. Trudna, ale warta przeczytania.
August 30, 2024
Das Cover ist weniger ansprechend als bei den anderen Bücher und die Schrift eher klein, womit man sich etwas zum Lesen zwingen muss. Inhaltlich bringt Frau Stahl mal wieder alles deutlich auf den Punkt und man wird weiter dazu angeleitet sich selbst und andere zu reflektieren.
March 26, 2021
Bradzo dobra książka. Przystępna dla osoby, która na psychologii się nie zna. Ale też wnosząca dużo dla kogoś kto w temacie siedzi. Pozwala zidentyfikować różne problematyczne przekonania i strategie. Poświęca rozdział na analizę prawdopodobnych przyczyn leku przed bliskością i kolejny na wskazówki jak z tym sobie poradzić. Nie zastąpi oczywiście terapii, ale myślę że pozwoli zrozumieć istotę problemu i np. wnieść na terapię już coś co potrafimy nazwać. Mi dużo dała. Polecam osobom, które czują, że taki problem mogą mieć, ale też ich bliskim, i wszystkim zafascynowanym terapią.
(ps. Dostrzegalam tam fragmenty terapii schamatow, ale autorka nigdzie tego nie nazywa i nie wchodzi głęboko w teorię )
(ps. Dostrzegalam tam fragmenty terapii schamatow, ale autorka nigdzie tego nie nazywa i nie wchodzi głęboko w teorię )
April 1, 2024
Absolute Empfehlung für jeden, der immer wieder in schwierige Beziehungen gerät, und endlich verstehen möchte, WARUM das so ist. Stahl schildert anschaulich und leicht verständlich tiefenpsychologische Zusammenhänge und gibt einem streng genommen genügend Ratschläge an die Hand, um deutlich bindungsfähiger zu werden, WENN (!) man sich die Mühe macht, die Übungen auch tatsächlich wiederholt und konsequent durchzuführen und das Gelesene tief und ausgiebig für sich zu reflektieren.
Natürlich ersetzt ein Buch keine therapeutische Begleitung, aber es ist definitiv äußerst hilfreich, um zumindest eine Bewusstwerdung zu erlangen sowie erste Schritte in die richtige Richtung zu setzen.
Natürlich ersetzt ein Buch keine therapeutische Begleitung, aber es ist definitiv äußerst hilfreich, um zumindest eine Bewusstwerdung zu erlangen sowie erste Schritte in die richtige Richtung zu setzen.
March 21, 2021
I read this book in Polish. There is a time in one's life for this book. Probably, at some point in therapy when enough is enough. It was a hard read. I needed to stop. Slow down. Take breaks. Swear at times. It names issues that one might have with being vulnerable and opening up to people. Without judgement, it names how things might be for us and/or our partners who fear intimacy/closeness. It gave me new points of reference. It felt liberating as some of the puzzle pieces from my past quietly fell into places (and could finally be forgiven and rest in peace).
April 26, 2021
Interessante Verhaltensmuster und deren Ursache. Anschauliche Beispiele. Teilweise diffuse Darstellung der unterschiedlichen Ängste und Auswirkungen auf die Verhaltensäußerungen.
1. Muster erkennen- akzeptieren- bewusst verändern
2. Bedürfnisse und Erwartungen besser kommunizieren
3. “Nein sagen” ist erlaubt
4. Du kannst deine Meinung sagen ohne den anderen oder dich selbst klein zu machen/fühlen (non-attachment)
1. Muster erkennen- akzeptieren- bewusst verändern
2. Bedürfnisse und Erwartungen besser kommunizieren
3. “Nein sagen” ist erlaubt
4. Du kannst deine Meinung sagen ohne den anderen oder dich selbst klein zu machen/fühlen (non-attachment)
August 9, 2022
Dzięki tej książce dowiedziałam się skąd moje problemy się wzięły i dlaczego jest jak jest, ale nadal nie wiem "jak nie bać się bliskości?"
Według autorki najlepszym sposobem na związek z taką osobą jest zerwanie z nią, więc..
Według autorki najlepszym sposobem na związek z taką osobą jest zerwanie z nią, więc..
October 5, 2022
Emocje związane z książką mam ambiwalentne. Merytorycznie jest bardzo dobrą pozycją i otworzyła mi oczy na temat wcześniej mi nieznany, ale pewnymi momentami mnie nudziła, ponieważ problem nie dotyka mnie tak bardzo.
March 31, 2023
ein guter Einstieg, wenn man seinen Weg zu sich und den Bindungsängsten startet. Wer schon etwas weiter in sich eingestiegen ist, wird allerdings nicht mehr abgeholt.
December 27, 2022
Best book ever on the fear of passive and active commitment 🦋
February 8, 2024
“Wer traut sich schon zu kämpfen, wenn er ohnehin damit rechnet enttäuscht zu werden.”
Stefanie Stahls schreibt sehr konfrontierend, aber es hat mir geholfen, viele meiner eigenen Verhaltensmuster zu erkennen. Die Erkenntnis ist der erste Schritt, aber die Umsetzung ist eine andere Herausforderung. Diesen Teil hält sie aber tatsächlich recht kurz. Ich denke, dass in diesem Zusammenhang sie wichtige Aspekte, besonders im Hinblick auf das innere Kind, anspricht und wie wichtig es ist, dieses zu verstehen und zu heilen. Ihr Buch "Das Kind in dir muss Heimat finden" spricht das an und würde ich empfehlen zu lesen, falls nicht schon getan.
Eine Frage beschäftigt mich stark: Wie kann ich erkennen, ob meine Zurückhaltung in Beziehungen auf Bindungsangst zurückzuführen ist, ob ich mich selbst sabotiere oder ob der Partner einfach nicht der richtige für mich ist?
Der zweite Teil des Buches behandelt die Partner*innen von Menschen mit Bindungsangst und wie sie sich davon lösen können. Demnach ist das Buch für beiden Seiten hilfreich. Obwohl dieser Teil mich weniger interessierte und teilweise sogar verunsicherte, indem er mein gegenwärtiges Verhalten in Bezug auf Unabhängigkeit bestärkte, was eigentlich nicht das Ziel sein sollte.
Es basiert auf Stahls Erfahrungen und Einschätzungen. Ich denke, dass es wichtig wäre, mehr wissenschaftliche Forschung in den Neurowissenschaften zu diesem Thema zu betreiben.
Stefanie Stahls schreibt sehr konfrontierend, aber es hat mir geholfen, viele meiner eigenen Verhaltensmuster zu erkennen. Die Erkenntnis ist der erste Schritt, aber die Umsetzung ist eine andere Herausforderung. Diesen Teil hält sie aber tatsächlich recht kurz. Ich denke, dass in diesem Zusammenhang sie wichtige Aspekte, besonders im Hinblick auf das innere Kind, anspricht und wie wichtig es ist, dieses zu verstehen und zu heilen. Ihr Buch "Das Kind in dir muss Heimat finden" spricht das an und würde ich empfehlen zu lesen, falls nicht schon getan.
Eine Frage beschäftigt mich stark: Wie kann ich erkennen, ob meine Zurückhaltung in Beziehungen auf Bindungsangst zurückzuführen ist, ob ich mich selbst sabotiere oder ob der Partner einfach nicht der richtige für mich ist?
Der zweite Teil des Buches behandelt die Partner*innen von Menschen mit Bindungsangst und wie sie sich davon lösen können. Demnach ist das Buch für beiden Seiten hilfreich. Obwohl dieser Teil mich weniger interessierte und teilweise sogar verunsicherte, indem er mein gegenwärtiges Verhalten in Bezug auf Unabhängigkeit bestärkte, was eigentlich nicht das Ziel sein sollte.
Es basiert auf Stahls Erfahrungen und Einschätzungen. Ich denke, dass es wichtig wäre, mehr wissenschaftliche Forschung in den Neurowissenschaften zu diesem Thema zu betreiben.
September 20, 2021
Veeery rich in real life examples, which is the main reason I give this 5/5 rating. At some moments it seems like it oversimplifies people too much, and repeats the same thing over and over, but maybe only because of that it actually influences the reader so well.
It really opened my eyes to how myself or my partner have been keeping each other at distance. It will help you spot such behavior very quickly and react to it in a proper, "love-sober" way. That's why I'd recommend this book to everyone, who's still struggling to get their relationship right. Good for both sides - "distance keepers", and the ones in love with them.
The book also explains things from psychological perspective, and focuses quite a bit on influence of childhood on adult's personality, which might be another reason to read it.
It really opened my eyes to how myself or my partner have been keeping each other at distance. It will help you spot such behavior very quickly and react to it in a proper, "love-sober" way. That's why I'd recommend this book to everyone, who's still struggling to get their relationship right. Good for both sides - "distance keepers", and the ones in love with them.
The book also explains things from psychological perspective, and focuses quite a bit on influence of childhood on adult's personality, which might be another reason to read it.
February 24, 2025
Дякую автору за цю книгу. Вона допомогла зрозуміти мої минулі стосунки і поведінку партнера але ще більше допомогла зрозуміти себе і чому я така яка є з погляду психології. Деякі моменти були банальними, наприклад що страхи глибокої близькості з дитинства, але більша частина інформації мене зацікавила і вразила. Найдивовижнішим і найважчим відчуттям було усвідомлення того, що маючи цей страх я завдаю болю близькім та важливим мені людям, людям яких я хочу мати в своєму житті але не вмію їм відкритись. Важко було читати про людей в котрих я бачила саму себе і плакала від вдячності, що знайшла цю інформацію. Вона пояснила мені що я така не одна, що з цим не треба жити все життя і це можливо змінити. Дякую, для мене це була важлива книга.
December 10, 2017
Изключително полезна книга, подкрепена с примери от практиката на Щефани Щал - немски психолог, експерт по темата за партньорските взаимоотношения. Достъпният език, интелигентното и проницателно обяснение на човешкото поведение под натиска на страхове и вътрешни ограничения дават ясна картина на поведението на връзкофобните и как трябва да реагира отсрещната страна. Освен че ситуациите са добре разгледани и анализирани, авторката разкрива и корена на връзкофобното държане, като дава адекватни съвети за този тип връзки, които най-често приключват с раздяла - по-добрият вариант, отколкото постоянната несигурност, страх, лъжи и гневни изблици.
August 4, 2021
Amazingly insightful, not always kind but realistic book; a wake up call and eye-opener for anyone who feels ready to challange themselves with facing their fears on both side of the fence: as a commitment phobes or dependants on commitment phobes in the pink-glossed, sugar-coated, and passionate but inherently downputting and ultimately devastating toxic relationship that revolves around the commitment phobia.
March 31, 2022
Ця книга стала для мене просто откровенням та ніби підсумком багатьох років терапії та стосунків, оскільки тільки прочитавши саме її я зрозуміла, що насправді малося на увазі під страхом близькості та чому я та деякі мої хлопці вели себе саме так і ніяк інакше у стосунках.
Відразу з‘явилося бажання купити собі та перечитати знову, роблячи нотатки.
Дуже вдячна авторці та однозначно рекомендую для прочитання!
Відразу з‘явилося бажання купити собі та перечитати знову, роблячи нотатки.
Дуже вдячна авторці та однозначно рекомендую для прочитання!
Displaying 1 - 30 of 68 reviews