Ya Hiç Psikoterapi Odasından İlişkilere ve Edebiyata

by Tuğçe Isıyel

Kendimizle ve ötekiyle karşılaşmalar.

Karşılaşmalar hep sürer. Bir şeyle karşılaşmamızın bittiğini sandığımızda bile artık o şeyin yokluğuyla karşılaşırız. Hem iç hem de dış dünyamızda... Bu karşılaşmalarla dönüşür, birleşir, ayrılır; hayatımızı bu karşılaşmalardan inşa ederiz. Karşılaşma dediğimiz, ötekiyle bir araya gelmeyi, yüzleşmeyi, kendini açmayı ve karşı tarafın açılmasını içeriyor. Karşılaşmalar ilişkileri doğuruyor, birlikteliği sağlıyor. Karşılaşmalarla beraber değişiyoruz, ilişkilerin dönüştürücü işlevi sayesinde başka biçimler alıyoruz.

Psikoterapist Tuğçe Isıyel, kendimiz ve ötekiyle kurduğumuz ilişkilere, yaşamdaki türlü karşılaşmalara dair yazdığı denemeleri okurlarla buluşturuyor.

Genres: Psychology, Audiobook

232 pages, Paperback

Published January 5, 2020

Reviews

[Eylül Görmüş · Rating 5 out of 5]

Acayip tatmin olmuş durumdayım - tatmin ve rahatlamış. Tatmin oldum çünkü sanki bir arkadaşımla uzun uzun sohbet etmiş, düşünmüş, paylaşmış, zihnim açılmış gibi hissediyorum. Rahatladım çünkü tanıdığım insanların kitaplarını okurken müthiş geriliyorum (hatta genelde de okumaktan kaçınıyorum) - "ya sevmezsem, nasıl söylerim beğenmediğimi" diye, zira biliyorsunuz ki beğenmediğimde çok net oluyorum. Ama şükürler olsun ki çok beğendim @tugceisiyel'in "Ya Hiç Karşılaşmasaydık"ını!

Tuğçe'nin ikinci kitabı çıktı, ben ilkini ancak okuyabildim ama demek ki zamanının gelmesi gerekiyormuş. "Psikoterapi odasından ilişkilere ve edebiyata dair" şeklinde bir alt başlığı olan kitapta; kendi de psikolog olan Tuğçe Isıyel, mesleki bilgisini ve birikimini hayatla, edebiyatla (Kundera, Proust, Woolf filan var kitapta!), mimariyle öyle güzel harmanlamış ki, vallahi çok nefis. Kitabı okurken sık sık "evet yahu, aynen öyle!" diyip durdum, yer yer tatlı tatlı gülümsedim, bazen biraz burkuldum.

Psikoterapi alıyorsanız muhtemelen seanslarınızda bu kitapta ele alınan konuların önemli bir kısmını terapistinizle konuşuyorsunuzdur, pek çoğumuzun derdi olan ortak konuları didikliyor Tuğçe. (Başarı kültü, yalnızlık, gizlemeye çalıştığımız kırılganlıklarımız, bir türlü oldurulamayan ilişkiler, yakınlaşamamalar, belirsizlikle imtihanımız...) Şayet terapi almamışsanız ve bugüne dek bu mevzular üzerine yeterince düşünmeye, yüzleşmeye, derinleşmeye mesai ayırmadıysanız ise bu kitap aracılığıyla işe koyulabilirsiniz.

Tuğçe Isıyel duru, sohbetvari bir dille, okuru yargılayıp ders vermeden sıkıştırmayı başarıyor: Hem kolay okunan, hem de epey derinlikli bir kitap bu. Bir sürü zor soru sorup, bir sürü üzerinde çalışılası düşünme malzemesi veriyor. Sonuçta hem terapistimle, hem yakın arkadaşlarımla üzerine sık sık konuştuğum pek çok konuya dair kısa denemeler içeren "Ya Hiç Karşılaşmasaydık"ı çok çok sevdim. Yaşasın.

Şu alıntıyla bitireyim: "Sevgi de dahil, bir şeyin içinde olabilmemiz için önce kendi içimizle temas kurabilmemiz gerekmektedir. (...) Kendimizle temas edemezsek, ötekinin de bize temas etmesinden ölesiye korkarız ve dikenlerimizi çıkarırız. Sonrası sevgisizlik işte."

[Mevsim Yenice]

Edebiyat ve psikoloji birlikteliğinin güzel bir örneği.

[Burçin Acar · Rating 4 out of 5]

Bu kitap bana iyi geldi. Sanırım en iyi gelen tarafı da, üstten konuşmayıp insanlık ve ilişki deneyimlerini yazarın kendi üzerinden geçirerek anlatması. Belki kendiyle konuşur gibi, belki benim de yaralarım var der gibi bize... Çünkü anlaşılmak ve en çok da belki anlamak istiyor terapi odasına giden kişi. Ama her terapistin, danışanının iç gerçekliğini anlayabildiğini ve kişinin bu gerçeklikle temasına yardım edebildiğini düşünmüyorum. Kendisinde bir şeylerin ters gittiğine inanan biri, ona neyin bozuk olduğunu gösteren bir tamirciden mi destek bulur, yoksa tüm bunların ne kadar insanca olduğunu ortaya seren ve tüm bunlardan muaf olmadığını gösteren şefkatli bir paylaşımdan mı? Sadece soruyorum ;)

[Yaprak]

Naif, büyük büyük cümleler kurmaktan imtina eden, samimi bir kitap Ya Hiç Karşılaşmasaydık. Başlarken biraz endişeliydim dürüst olmak gerekirse. Ama beklediğimden daha fazla keyif aldım. 🥲

[Filiz Demiral · Rating 2 out of 5]

instagramda bi alıntı görmüştüm, onun için almıştım. okumasam da olurmuş.

[Elçin Yıldızbayrak · Rating 5 out of 5]

Ya Hiç Karşılaşmasaydık kitabı, sosyal medya sahteciliği ve kişisel gelişim mottolarıyla kuşatılmış günümüz insanını ve ilişkilerini psikolog sağduyusu ve edebi incelik ile anlatıyor. Kendi hayatımıza dışarıdan bir gözle bakabilmek kendimizi sorgulayabilmek ve böylece ötekini anlayabilmek için ışıklı bir pencere açıyor. Okudukça derinlerde hissettiğim ya da yakınlarımda gözlemlediğim duyguları gerçekten tam da böyle diyerek düşünme fırsatı buldum. Kendine yakışan “şık bir çift” arayanları, ilişki başlayınca onsuz yaşayamayacağını düşünüp hemen sahiplenenleri ya hemen terk etmek isteyenleri, hele de yaşam enerjisini emen kaybedenler kulübü üyelerine tutulup onları “iyileştirme arzusuyla” yaklaşanları öyle sahici anlatıyor ki. Yaralarımıza çağırdığımız insanların bize yeni yaralar açması kaçınılmaz. Peki biri bizi yaralarına çağırmışsa? Bunca çarpıklığın sonunda biriyle “gerçekten birlikte olamadığımız” için ayrılamadığımız ve buna duyduğumuz öfkenin can acıtıcı olduğunu hatırlatıyor. Çağımızın mottolarından olan, “hayatı dolu dolu yaşama” isteğinin altındaki, durursak boşluğa düşeceğimiz ya da kontrolü kaybedeceğimiz hisleri; “anı yakalamak” olarak idealize edilen hazza ve sürekli mutluluğa dayalı bakışın getirdiği depresif hisleri gösteriyor. Peki umut, yaşama sevinci, değişim isteği nerede? Belki “acaba dalımdan düşecek miyim” diye kaygılanmadan meyve veren bir ağaçta ya da bir kedinin “tüketim merkezli olmayan merakında”! Her ne olursa olsun “insan kendisine kendinden bir içsel yuva yapmayı başarırsa” güçlü kalmayı başarabiliyor. Ben bu yuvayı “edebiyatın iyileştirici gücü” ile besliyorum. Bir edebiyat atölyesinde tanıştığım sevgili Tuğçe ile iyi ki “karşılaşmışım” diyorum. Umutla hatırlamak ve daha çok inanmak için ekliyorum, “geçmişte ıskaladığını sandığın şeyleler bir bakacaksın ki tam merkezde göz kırpıyorlar, şaşıracaksın. . . hiç bitmez dediğin şeyleri bitireceksin. . . ‘açmam’ dediğin kapılardan gireceksin, ‘kapatmam’ dediğin pencerelerden duvarlar öreceksin.” Yüreğine sağlık Tuğçe, yüreğimize serin sular serptin.

[iremmullaoglu · Rating 4 out of 5]

“ Sezgi, içeriye geçebilen bilgidir. Ancak kişi kendisiyle ilişki kuramazsa edindiği içsel vaya dışsal hiçbir bilgiyle de ilişki kuramaz. Kendi doğasıyla ilişki kuramayan dışarıdaki doğayla da ilişki kuramaz ve böylelikle doğanın bilgisini kullanamaz. Halbuki en büyük sezgi kaynağı doğanın kendisidir…”

[Pınar Aydoğdu · Rating 5 out of 5]

Bu kitaptaki pek çok yazı sayesinde, kendime içime dönüp baktım, kendimi yargılamadan hatta affederek. Bazı geçmiş yaşantı, duygu ve düşüncelerimle hesaplaştım. Olumlu olumsuz tüm yaşanmışlıkların kıymetini bildim, nedenini daha iyi anladım.

[Esengül Elibol · Rating 5 out of 5]

Her bir partta ayrı bir farkındalığa erişiyorsunuz. Aslında yaşadığımız duygular ve bildiğimiz sonuçlar fakat dile getiremiyor ya da öyle olduğunu düşünmüyoruz, bu nedenle de kitabın vizyon katan bir boyutu var. Yazarın genç yaşına rağmen bu kadar deneyim ve yazı diline dökme konusundaki ustalığı takdire şayan.

[Serap · Rating 3 out of 5]

Tuğçe Isıyel çocukluk, ev, aidiyet ve ilişkiler gibi konularda psikolojik bakış açısıyla gözlemlerini, çıkarımlarını kaleme almış. Kendisinin de bir edebiyatsever ve okur olması da bizim avantajımıza olmuş. Bu tip kişisel gelişim adı altında yazılan kitaplarda gördüğümüz üstten bakış, şunu yapın mutlu olun, kendinize iyi davranın, en başarılı olmanın sırları gibi konular burada yok. Yazar ara ara tanıdık yazarların eserlerinden verdiği örneklerle ve hatta özel olarak değindiği edebiyatla, kitapla psikolojik tedavi konusunda benim gönlümü çeldi. Söyledikleri belki yeni şeyler değil, ama bakış açısı güzel, samimi. Onun başlattığı yerden düşüncelere dalıp yeni bir kapı aralıyorsunuz siz de.

[Hacer · Rating 5 out of 5]

Karşılaşma olgusu üzerinden psikanaliz kavramlarını işleyen, akıcı ve öğretici.

[Saadet Özkan · Rating 4 out of 5]

Birkaç kez online kitabevi sepetlerime girdi çıktı, telefonumda hala ekran görüntülerine rastlıyorum ara ara 🤓 Neyse sonunda dikkatimin oldukça dağınık olduğu bir zamanda, yarım kalan onlarca kitabın arasından sıyrıldı ve okuttu kendini.
.
Doğru bir zamanda karşılaştık sanırım. Ya hiç karşılaşmasaydık... Aslında ben bir nevi terapi öyküleri okuyacağımı sanmıştım. Ama öyle olmadı. 39 ( Sahi neden 40 değil ? Yanlış mı saydım acaba ? ) denemeden/eleştiriden oluşan kitap; güncel, adeta benim için yazılmış dediğim konularıyla boğazıma düğüm olup otursa , gözyaşı olup aksa da çok sevdim 💖
.
Gölge gibi takıntılı olduğum bir konuyla başlayan yazılarda karşıma neler çıktı neler : çocukluk ve aile, anne, evlerimiz-arka odalarımız, müteahhitlere kaptırdıklarımız, yalnızlıkla-belirsizlikle durabilme kapasitemiz, sosyal medya ile ilişkimiz, like 'larımız , yas, önceki kuşaklardan getirdiğimiz ruhsal yükler, depresyon...
.
Ve elbette edebiyat insanları ❣️ bibliyoterapi, sevdiğim nice yazar, şair, roman kahramanı...
.
Aynı kitapları sevdiğimiz insanlarla kurulan o muhteşem bağı hissettim... Tutkuma şükrettim okudukça 🙏 kim bilir belki bir psikoedebiyat çalışması olur @tugceisiyel 🥰 edebiyatla psikolojinin buluştuğu o muhteşem kavşakta dururuz bir süre...
.
Kalbimle ...💖

[Mehtap Yılmaz · Rating 5 out of 5]

Kitap Tuğçe Isıyel'in kendimiz ve ötekiyle kurduğumuz ilişkiler, yaşamdaki türlü karşılaşmalara dair yazmış olduğu denemelerden oluşuyor. Denemelerin başlıklarından birkaçını paylaşmadan edemeyeceğim' Balkonları Koruma ve Yaşatma Derneği, Gölgenin Gör Dediği, Kedili Hayat Öğretisi, Kaybedenler Kulubü Neyi Kaybetti?"... Bilmediğimiz şeyleri anlatmıyor yazar; bildiğimiz, içinde olduğumuz dünyayı farklı bir pencereden gösteriyor ve inanın bana o pencereden bakınca bütün korkularınızı kucaklayabiliyorsunuz. Varoluş sancınızı hafifletecek, kendinizi kabul etmeniz için sizi cesaretlendirecek bir kitap. Hazır olun bu kitabı okuduktan sonra yeni bir sizle karşılaşmanız mümkün. Yazarın da dediği gibi karşılaşmalar hep sürer, bu karşılaşmalarla dönüşür, birleşir, ayrılır; hayatımızı bu karşılaşmalardan inşa ederiz. İyi ki karşılaştım dediğim bir kitap. Sahi ya hiç karşılaşmasaydım? ya da Ya hiç Karşılaşmazsanız? Bu sorunun cevabı da size kalsın.

[Ugur Kaya · Rating 5 out of 5]

Bir kitabı daha bitirmenin sevinci bu sırıtış aslında :) gerçi kitabın sonunda başlangıçlara övgüler düzülüyor... daha doğrusu kritikleri yapılıyor ve yazarı soruyor: "insan hiç bitirmemek için başlayabilir mi?" benim için mevzubahis kitaplarsa sonsuz bir okuma hali zaten. Yani bitirmek denen şeyi deneyimlemedim bile denilebilir. Hayat için de aynı şeyler geçerli aslında ama daha sert. Hatta alaylı ve kimi zaman gaddar. Tek bir anım yoktur ki tüm yarım kalmışlığımla utancını, zamanımı tüketirken taşımayayım... Her neyse. Kitaplar varken ve hatta yazarı güzel ve tertemiz türkçesiyle bu kitabı kaleme almışken benim söyleyeceklerim ahkam kesmekten öteye geçmez... Bir nevi hasbihal, bir nevi dokunuş ve çokca başka okumalara kapı açan bir mihmandar niteliğinde bu kitap. @tugceisiyel 'e sonsuz teşekkürler. Edebiyatla kurduğu bağ biricik...

[bercem · Rating 3 out of 5]

anlatılanların içeriği itibariyle hoş fikirler olsa da dil benim için fazla basitti. dilin basitliği okuduğum metnin anlattığı kadar, verdiği referanslar kadar dolu olmadığını hissettirdi. belki köşeyazılarından derlenmesi sebebiyle kelime sayısı sınırlı olduğu için bilemiyorum ama verilen referanslar hiçbir yere bağlanmadan ortada bırakılmıştı, sonuç cümleleri sıklıkla yeni bir konuya geçiliyor gibiydi, yazarın belli ki kalıp cümleleri birçok yazıda tekrar ediyordu. bu gibi aksaklıkları sevmedim ama dediğim gibi bence yazarın gözlemleri ve bu gözlemleri bir betimleme içerisinde aktarma yeteneği ilgi çekiciydi. 2.5’tan 3.

[Şafak ATAY · Rating 4 out of 5]

Tuğçe Isıyel ile hayata ve terapiye bakış açılarımızın benzer olması, aynı yazarlardan etkilenişimiz nedeniyle çok severek okudum. Aktı gitti. En çok aklımda yer edinecek başlıklar Annenin Ev Hali, Travmalar Adlar Köprüler, Kaybedenler Külübü Neyi Kaybetti, Hastalık da Şifaya Dahil, Kedili Hyat Öğretisi ve Ağaçların Söylediği oldu. Şifayı kapmakla ilgili örneği çoktan seanslarımda kullanmaya başladım bile. Yavaşlamaya ve var oluşa odaklanmaya ihtiyacım olduğu bir dönemde Ağaçlar ve Kedilerle daha çok vakit geçireceğim. Berduş'a sevgiler

[Sinem Çelik · Rating 5 out of 5]

Çocukluğumuza, ruhsallığın sınırsız oluşuna, dönüşümün kaçınılmazlığına, yaşadığımız ve taşındığımız evlere, o evlerin balkonlarının ve ağaçlarının tanıklık ettiklerine, varmaya değil olmaya dair güzel yazıları bulduğum kitap. Bitmesin diye yavaş yavaş okudum. Ve bu kitaptan esinlenerek vedalaşamadığım ama bir vedayı hak eden arkadaşlarımı aramaya karar verdim. Okurken altını çizmeyi unuttuğum referans kitapları kitabın sonunda görünce ise mutluluktan eridim :)

[Ezgi Orhan · Rating 3 out of 5]

“Bir şeyin içinde olmak, dışında olmamayı gerektirir. Ve çoğunlukla dışarıda ne olduğunu merak etmeyi…”

Bir arkadaşım sanırım okumam gerektiğini düşünüp Tuğçe’nin ikinci kitabını da getirip bıraktı. Psikoterapi seanslarının temel konularını ele alması, benzetmeleri, referansları kitabın üzerinde ne çok çalıştığını gösteriyor ve karşılıklı sohbet etsek çok iyi geleceğini düşündürüyor ama yazmak bambaşka bir iş. hikayeleştirmesi zayıf ve sonunu bir yere bağlama çabası zoraki.

[Fatma Burçak · Rating 3 out of 5]

Tuğçe Isıyel, yazılarını uzun zamandır ilgiyle okuduğum isimlerden biri. Ya Hiç Karşılaşmasaydık, farklı konulardaki yazılardan oluşmuş bir kitap. Açık ve anlaşılır bir dille açtığı pencerelerle hayatın farklı yönlerine, ilişkilere, bilince, çocukluğa, bilinçdışına, mutluluğa dair yazdığı denemeleri keyifle okudum.

[Esra Dilek · Rating 4 out of 5]

Kısa kısa bölümlerden oluşan ve yazarın kısmen daha önce yayınlanmış yazılarından oluşan bir kitap. Bazı bölümleri özel bir ilgiyle ve severek okudum. ‘Karpuz ve Lahananın Dayanılmaz Ağırlığı’ ve ‘Balkonları Koruma ve Yaşatma Derneği’ benim için epey ilginçti. Psikolojiyle ilgilenenler için keyifli bir okuma:)

[Ipek · Rating 5 out of 5]

Kısa (3-4 sayfalik) yazılardan oluşan bir kitap. Bazıları çok hoşuma gitti (Balkon, 2oda1salonasigmayanlar), bazıları ee yani?, eh iste dedirtti bazıları da bak hiç böyle düşünmemiştim (karpuz ve lahana). Hoşuma gitti Tuğçe Isiyel'in kalemi. Okumaya devam.

[Neris Özen · Rating 3 out of 5]

Ara ara çok tetiklendim, geçtiğini düşündüğüm yaralarım fena zonkladı, ara ara çok bilge buldum, kendime dersler çıkarmaya çalıştım. Fakat Tuğçe Hanım’ın yazarlığını yazılarındaki düşünce akışı ya da dil kullanımı açısından güçlü bulmadım. O yüzden 3.

[Senatuğ · Rating 5 out of 5]

İlk başta ne olduğunu anlamlandıramasam da ileriki bölümlerde beni çok etkileyen bir kitap oldu. Kısa kısa bölümlerden oluşmasına rağmen etkileyiciydi. Yaşadığım şeyleri düşünerek hep "yaa demek ki bu yüzdenmiş" aydınlanmaları yaşadım. Kitap okuyor gibi değil de sohbet ediyormuşum gibiydi.

[d, · Rating 5 out of 5]

müthişti!
nasıl geçti, nerelere uğradım, hangi duvarda çöküp kaldım anlayamadım. her sayfada yeni bir içsel yolculuğa çıktım. kalemine sağlık. ne güzel değinmiş hepimizin gelip geçtiği konulara derken buldum kendimi. bence kişisel tarihimin doğru zamanında karşılaşmışım, iyi geldi.

[Meric Karacaev · Rating 4 out of 5]

Denemeler arası durup bir derin nefes aldirtti, kimilerinde aaa bunu vallahi ben de düşünmüştüm dedirtti kimilerinde hmmmm ilginc dedirtti. Edebiyat ve psikolojinin hemhal oluşunu yormadan, abartmadan tatlı tatlı yazabildigi icin ben beğendim. Tavsiye ederim.

[Sena Nur Minen · Rating 4 out of 5]

Biraz tekrara düşmüş ama içe dönüşün gerekliliği, değişim ve anda olmak üzerinde çok güzel durmuş.

[Hakan Fıçıcı · Rating 5 out of 5]

Psikoterapinin neye yaradığını çok güzel bir dille anlatırken edebiyattan alıntılarla ufkunuzu açmaya da yardımcı oluyor.

[erkamdiyorum · Rating 2 out of 5]

çok yordun beni be kitap.

[Gokcen · Rating 1 out of 5]

Kitabın alt başlığı psikoterapi odasından ilişkilere ve edebiyata ama ne odadan çıkan yetkin önermeler ne ilişkiler ile ilgili hikayeler, ne de edebiyat var... Malesef çok zorlandım ve bıraktım.

[İlkan Akgül · Rating 4 out of 5]

Herkesin kendinden bir parça bulabileceği, tesadüflerin ardındaki anlamı ve insan ruhunun karmaşasını zarifçe irdeleyen bir kitap.