Το βιβλίο ΣΕ ΤΙ ΧΡΗΣΙΜΕΥΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ εκφράζεται σε τρία μέρη:
ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ τοποθετείται σε μια παράλληλη ελληνική πραγματικότητα, όπου η Μοναρχία δεν καταργήθηκε ποτέ. Μια ασθένεια όμως του Βασιλιά κλονίζει το καθεστώς και δημιουργεί ρήγματα στο εσωτερικό του πολιτεύματος. Η μόνη λύση για τη σωτηρία του ίδιου και του καθεστώτος είναι η μεταμόσχευση του εγκεφάλου του σε κάποιον υπήκοο του. Έτσι, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας θα βρεθούν να ταλαντεύονται μεταξύ ιδεολογίας και προσωπικών κινήτρων, χωρίς πάντα να μπορούν να τα ξεχωρίσουν. Παραμένει τελικώς αβέβαιο αν είναι τα θέλω των ηρώων που θα διαμορφώσουνε το μέλλον του κράτους ή οι απαιτήσεις της αντικειμενικής πραγματικότητας.
Η ποιητική συλλογή ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ ΣΠΑΣΑΝΕ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ξεκινάει έχοντας ως βάση το εγώ (γίνεται και αλλιώς;) αλλά ανοίγεται προς τα έξω, ζητώντας όχι να ενσωματώσει όποιον και ό,τι συναντά, αλλά να βρει μαζί του έναν κοινό τόπο, μια κοινή γλώσσα. Δεν πνίγεται και δεν πνίγει μέσα στον εαυτό της, μα αναζητάει ένα βίωμα στο οποίο να μπορούν να συμμετέχουν όλοι. Κι ίσως έτσι η ποίηση να λειτουργεί σα μια εξερεύνηση του εαυτού και της πραγματικότητας που βιώνει ως σύμπαν, στο οποίο κανένα κομμάτι όσο σημαντικό και αν είναι για το συνολικό σύστημα, δεν ταυτίζεται με το σύστημα το ίδιο.
Το ΣΝΦ-11 είναι η ιστορία ενός ή περισσοτέρων ανθρώπων και της ζωής τους σε έναν νέο, (όχι απαραίτητα) μακρινό κόσμο που, μετά από μια μεγάλη καταστροφή βρίσκεται επιτέλους σε αρμονία, χωρίς εσωτερικές συγκρούσεις. Εκείνοι προσπαθούν να βρουν κάτι που να αξίζει να πεθάνουν, ή έστω να ζήσουν για αυτό. Νάρκισσοι σε μελαγχολία που αδυνατούν, τόσο σε καιρούς πολέμου, όσο και ειρήνης, να αφιερωθούν σε κάτι που τους ξεπερνάει, σε κάτι μεγαλύτερο από αυτούς. Είναι ακόμα μια συζήτηση για την αισθητική, το ρόλο της στις ανθρώπινες σχέσεις και τη δυνατότητα της να πυροδοτήσει τόσο προσωπικές τραγωδίες όσο και μεγάλα κοινωνικά γεγονότα. Ή και τα δύο μαζί.