Książka rozpoczyna się od przedstawienia dojścia do władzy cesarza Walentyniana I. Następnie skupia się na przedstawieniu ciągłych wojen toczonych przez cesarstwo. W książce nie brakuje również opisu sytuacji wewnętrznej państwa jak i poczynań poszczególnych cesarzy i ich wpływu na dzieje Rzymu. Książka doprowadzona do bitwy na Polach Katalaunijskich (451 r.n.e.)
Aleksander Krawczuk is a Polish historian and academic. He was a Minister of Culture from 1986 to 1989.
During World War II he was a soldier in the Home Army . In 1949 he graduated from the Faculty of Philosophy and History of the Jagiellonian University in Krakow . He worked at the same university, specialized in the history of antiquity. Since 1985 - professor. He published many scientific and popular science works on ancient history, as well as novels on historical topics and essays.
In 1986-1989 he was the Minister of Culture of Poland in the governments of Zbigniew Messner and Mieczysław Rakowski . From 1991 to 1997 - Deputy of the Seimas from the Union of Democratic Left Forces.
November 11, 1997 was awarded the Grand Cross of the Order of the Rebirth of Poland. In 2009 he received the gold medal "For merit in the culture of Gloria Artis"
Attyla, ścigany i szarpany przez oddziały Aecjusza oraz jego germańskich sojuszników, wycofał się znad Loary ku wschodowi. Górną Sekwanę przekroczył w pobliżu obecnego Troyes (samego jednak miasta nie zajął) i zmierzał ku brzegom Matrony, czyli Marny, przez rozległe równiny krainy, zwanej wtedy po łacinie Kampanią, później zaś, z lekką tylko zmianą wymowy - Szampanią. Tam to, w miasteczku Durocataunum, dzisiejszym Chalons-sur-Marne, przecinały się ważne szlaki; dlatego tez właśnie tam, gdzieś na rozległych błoniach okolicznych, doszło do bitwy decydującej - jednej z największych i najważniejszych w dziejach naszego kontynentu...
Był to już ostatni w historii tak świetny sukces oręża rzymskiego. To prawda, że zwycięstwo odniesiono w dużej mierze dzięki pomocy ludów germańskich, zwłaszcza Wizygotów. Ale Rzymianie korzystali z oręża sprzymierzeńców przez wszystkie wieki, niemal od założenia miasta, i we wszystkich wojnach. Właśnie owa umiejętność zawierania i wyzyskiwania sojuszów wojskowych stanowiła fundament, na którym budowano wielkość Imperium.