What do you think?
Rate this book
Στάχτη στα Μάρμαρα
«Είχε τα χείλη του πάνω στην παλλόμενη φλέβα του λαιμού του, ένιωθε το κάθε του χτυποκάρδι. Ο ιδρώτας του είχε ξινή γεύση, λίγο το ένοιαζε το βαμπίρ. Αν μπορούσε θα τον ρουφούσε ολόκληρο. Και ο πειρασμός ήταν τεράστιος καθώς η επιλογή ήταν εκεί, έτοιμη, δελεαστική. Ένα παραπέτασμα ισχνής πέτσας χώριζε τους κυνόδοντες του Ζήνωνα από το αίμα του αγαπημένου του. Σε λίγα λεπτά μέσα μπορούσε να τον σώσει, να τον κάνει αληθινά αθάνατο, να ζήσουν ο ένας δίπλα στον άλλον μέσα στους αιώνες».
Ο Λόρδος Βύρωνας ψυχορραγεί στο Μεσολόγγι. Λίγο πριν κερδίσει τη δοξασμένη αθανασία, τον ταλανίζει ο πειρασμός μιας απόδρασης σε μιαν άλλη, καταραμένη αιωνιότητα. Αυτή είναι η ιστορία του έρωτα δύο δαιμόνων, του ποιητή που αγάπησε ένα τυραννισμένο έθνος και του τέρατος που καταργήθηκε στο πάθος του για τον ποιητή. Από την αρχαία ως την τουρκοκρατούμενη Αθήνα, τα σκοτεινά δάση των Κελτών, τα αιματηρά πεδία των μαχών της Ευρώπης και την πανουκλιασμένη Βενετία, το αέναο ταξίδι του βρικόλακα Ζήνωνα κλείνει στα χώματα που διεκδικούν την καρδιά του δαίμονα, δίνοντας άνθιση στο όνειρο της λύτρωσης.
Ο Λόρδος Βύρωνας ψυχορραγεί στο Μεσολόγγι. Λίγο πριν κερδίσει τη δοξασμένη αθανασία, τον ταλανίζει ο πειρασμός μιας απόδρασης σε μιαν άλλη, καταραμένη αιωνιότητα. Αυτή είναι η ιστορία του έρωτα δύο δαιμόνων, του ποιητή που αγάπησε ένα τυραννισμένο έθνος και του τέρατος που καταργήθηκε στο πάθος του για τον ποιητή. Από την αρχαία ως την τουρκοκρατούμενη Αθήνα, τα σκοτεινά δάση των Κελτών, τα αιματηρά πεδία των μαχών της Ευρώπης και την πανουκλιασμένη Βενετία, το αέναο ταξίδι του βρικόλακα Ζήνωνα κλείνει στα χώματα που διεκδικούν την καρδιά του δαίμονα, δίνοντας άνθιση στο όνειρο της λύτρωσης.
208 pages, Paperback
Published August 2, 2019
49 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 27 of 27 reviews
October 19, 2019
Συνέντευξη με ένα βρικόλακα στα Ελληνικά με συμπρωταγωνιστή το Λόρδο Βύρωνα.
Το βιβλίο είναι οι περιπέτειες ενός εθνικού Βρικόλακα που έφυγε από την Ελλάδα στην εποχή του Μέγα Θεοδόσιου (όπου και έγινε βρικόλακας), την επιστροφή του στην Ελλάδα στις αρχές του 19ου αιώνα και τον έρωτά του για το Λόρδο Βύρωνα.
Με γραφή κινηματογραφική και στρωτή, το βιβλίο κυλάει ευχάριστα. Έχει πολύ δυνατές συναισθηματικές σκηνές, έξυπνες ιδέες και σε πηγαίνει σε πλοκές που δε θα περίμενες. Αυτό σε στιγμές με ξένισε λίγο, αλλά το βιβλίο τελειώνει συγκλονιστικά.
Το βιβλίο είναι οι περιπέτειες ενός εθνικού Βρικόλακα που έφυγε από την Ελλάδα στην εποχή του Μέγα Θεοδόσιου (όπου και έγινε βρικόλακας), την επιστροφή του στην Ελλάδα στις αρχές του 19ου αιώνα και τον έρωτά του για το Λόρδο Βύρωνα.
Με γραφή κινηματογραφική και στρωτή, το βιβλίο κυλάει ευχάριστα. Έχει πολύ δυνατές συναισθηματικές σκηνές, έξυπνες ιδέες και σε πηγαίνει σε πλοκές που δε θα περίμενες. Αυτό σε στιγμές με ξένισε λίγο, αλλά το βιβλίο τελειώνει συγκλονιστικά.
September 19, 2023
Πόσο υπέροχο βιβλίο! Και τι κρίμα που δεν μπορώ να το πω στον ίδιο τον συγγραφέα. Ομολογώ ότι όταν ακούω για βαμπίρ, βρικόλακες, τριλογίες και άλλα παρόμοια, κρατάω πολύ μικρό καλάθι. Πολλοί λίγοι συγγραφείς, σε ακόμη λιγότερα βιβλία καταφέρνουν να μην αναπαράγουν λίγο πολύ την ίδια ιστορία. Επίσης, μετά την εφηβεία μου, έπαψε να με συναρπάζει μια τέτοια ιστορία. Ίσως δεν είναι το αγαπημένο μου είδος και είμαι σκληρός με αυτό. ΌΜΩΣ έρχονται κάτι βιβλία σαν αυτό και επιβεβαιώνουν ότι το να γράφεις κάτι με βρικόλακες δεν είναι απαραίτητα μονότονο ή πρέπει να βαδίζει την πεπατημένη. Μπορεί να είναι πρωτότυπο, ρομαντικό και μακάβριο όπου πρέπει, αλλά κυρίως να είναι αληθινό! Αυτό ένιωσα διαβάζοντας το βιβλίο. Σαν να ήμουν κι εγώ έξω από το Μεσολόγγι. Σαν να άκουγα κι εγώ τον Λόρδο Βύρωνα. Σαν να έχανα εγώ τους αγαπημένους μου. Σαν να ζούσα κι εγώ την επανάσταση. Το βιβλίο σε πετάει στην Ελλάδα του τότε και σε κάνει να μην ενδιαφέρεσαι για τίποτα άλλο εκτός από τους ήρωες των σελίδων του. Απλά μοναδικό και υπέροχο. Χρησιμοποιεί λυρική γλώσσα όπου χρειάζεται και δείχνει ταιριαστή με το περιεχόμενο του βιβλίου. Το απαραίτητο γοτθικό στοιχείο είναι εδώ, χωρίς να είναι όμως κυρίαρχο. Ο πρωταγωνιστής δεν είναι ένας ακόμη βρικόλακας, μα ένας επαναστάτης. Ακόμη και το απαραίτητο λουτρό αίματος, γίνεται μέσα από μελαγχολικό πέπλο που σε κάνει να τον συγχωρείς. ίσως γιατί τον καταλαβαίνεις απόλυτα.
Πραγματικά, ΟΠΟΙΟΣ αγαπάει τους βρικόλακες όπως τους γνωρίσαμε μέσα από τον Δράκουλα (κυρίως όπως είναι στην ταινία το Κοπολα όμως!) ας κάνει μια χάρη στον εαυτό του και ας διαβάσει αυτό το βιβλίο. Αλλά και οι υπόλοιποι διαβάστε το. Αξίζει!
Πραγματικά, ΟΠΟΙΟΣ αγαπάει τους βρικόλακες όπως τους γνωρίσαμε μέσα από τον Δράκουλα (κυρίως όπως είναι στην ταινία το Κοπολα όμως!) ας κάνει μια χάρη στον εαυτό του και ας διαβάσει αυτό το βιβλίο. Αλλά και οι υπόλοιποι διαβάστε το. Αξίζει!
April 7, 2022
Ο Δράκουλας του Stoker είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία και χάρηκα πολύ που στη Στάχτη στα Μάρμαρα ο κύριος Χατζηγιώργης ακολούθησε τα κλασικά μοτίβα των βαμπίρ. Η ιστορία είναι όσο σκοτεινή και αισθησιακή πρέπει και η περίοδος της ελληνικής επανάστασης απεικονίζεται άριστα. Το μόνο θλιβερό στην όλη υπόθεση είναι ότι είχα το βιβλίο καιρό και μόλις το έπιασα για να το διαβάσω, ενημερώθηκα για τον χαμό του συγγραφέα.
September 12, 2020
Τα 5 αστεράκια δεν μου φτάνουν για αυτό το βιβλίο, αλλάαααα τι να κάνω, θα συμβιβαστώ. Ένα από τα πιο αγαπημένα μου βιβλία των τελευταίων χρόνων, προσεγγίζει τελειότητα για τα γούστα μου. Διαβάστε το χθες κιόλας.
Για περισσότερη ανάλυση: https://www.thematofylakes.gr/staxti-sta-marmara-ntinos-xatzigiwrgis/
Για περισσότερη ανάλυση: https://www.thematofylakes.gr/staxti-sta-marmara-ntinos-xatzigiwrgis/
October 8, 2019
https://dominicamat.blogspot.com/2019...
Βαθμολογία 4.5/5
Επόμενο αναγνωστικό ταξίδι στον υπέροχο καί μαγικό κόσμο της φαντασίας συντροφιά με το βιβλίο ''Στάχτη στα Μάρμαρα'' από τον συγγραφέα κύριο Ντίνο Χατζηγιώργη. Οφείλω να ομολογήσω πως με ιντρίγκαρε αρκετά ο υπότιτλος που υπάρχει κάτω από τον βασικό τίτλο του εξωφύλλου ''Μία ιστορία αγάπης με Vampires και… Λόρδο Βύρωνα''.... Αυτό καί μόνο ήταν αρκετό για να θέλω να διαβάσω αυτό το βιβλίο.
Ενδιαφέρουσα γραφή,πολύ καλή χρήση της γλώσσας,αρκετό συναίσθημα αλλά καί περιπέτεια μέσα σε ένα βιβλίο που ανήκει στο φανταστικό είδος καί έχει μία από τις πιο ιδιαίτερες κι εναλλακτικές ιστορίες που έχω διαβάσει. Το βιβλίο αποτελείται από μικρά κεφάλαια με γρήγορη ροή που βοηθούν στην εξέλιξη της ιστορίας καί το καθιστούν ευανάγνωστο κι οικείο στον αναγνώστη.
Αν καί η ιστορία του εστιάζει κυρίως σε δύο βασικούς ήρωες,δεν είναι καθόλου μονότονη ή κουραστική. Αντιθέτως σπάει ταμπού,μιλάει για τα κακώς κείμενα της ιστορίας της χώρας μας,ενώ παράλληλα εξυμνεί το θάρρος των ανθρώπων να πολεμήσουν για τα ιδανικά τους. Κι όλα αυτά δοσμένα με μία μοντέρνα ματιά διανθισμένη με πολλή φαντασία.
Εμένα μου άρεσε το πως ξεκινάει η εξιστόρηση της ιστορίας,σχεδόν δίνοντάς μας το τέλος,καί έπειτα μαθαίνοντας πως έχουν λάβει χώρα τα γεγονότα από την αρχή μέχρι εκείνη την στιγμή. Βρήκα,επίσης,πολύ ενδιαφέρουσα αυτήν την διαδρομή μας μέσα στα χρόνια καί στις εποχές που σημάδεψαν την ιστορία του τόπου μας.
Εν κατακλείδι,πρόκειται για ένα βιβλίο που σας το προτείνω ανεπιφύλακτα καί είμαι σίγουρη πως θα σας αρέσει. Εγώ μελλοντικά θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω.
Καλές σας αναγνώσεις!
Υ.Γ. Ο τίτλος καί το εξώφυλλο του βιβλίου είναι άκρως ταιριαστοί με την πλοκή του. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει κάτι άλλο που να απεικονίζει ακριβώς αυτό που θέλει να πεί ο συγγραφέας μέσα από αυτό το βιβλίο.
Βαθμολογία 4.5/5
Επόμενο αναγνωστικό ταξίδι στον υπέροχο καί μαγικό κόσμο της φαντασίας συντροφιά με το βιβλίο ''Στάχτη στα Μάρμαρα'' από τον συγγραφέα κύριο Ντίνο Χατζηγιώργη. Οφείλω να ομολογήσω πως με ιντρίγκαρε αρκετά ο υπότιτλος που υπάρχει κάτω από τον βασικό τίτλο του εξωφύλλου ''Μία ιστορία αγάπης με Vampires και… Λόρδο Βύρωνα''.... Αυτό καί μόνο ήταν αρκετό για να θέλω να διαβάσω αυτό το βιβλίο.
Ενδιαφέρουσα γραφή,πολύ καλή χρήση της γλώσσας,αρκετό συναίσθημα αλλά καί περιπέτεια μέσα σε ένα βιβλίο που ανήκει στο φανταστικό είδος καί έχει μία από τις πιο ιδιαίτερες κι εναλλακτικές ιστορίες που έχω διαβάσει. Το βιβλίο αποτελείται από μικρά κεφάλαια με γρήγορη ροή που βοηθούν στην εξέλιξη της ιστορίας καί το καθιστούν ευανάγνωστο κι οικείο στον αναγνώστη.
Αν καί η ιστορία του εστιάζει κυρίως σε δύο βασικούς ήρωες,δεν είναι καθόλου μονότονη ή κουραστική. Αντιθέτως σπάει ταμπού,μιλάει για τα κακώς κείμενα της ιστορίας της χώρας μας,ενώ παράλληλα εξυμνεί το θάρρος των ανθρώπων να πολεμήσουν για τα ιδανικά τους. Κι όλα αυτά δοσμένα με μία μοντέρνα ματιά διανθισμένη με πολλή φαντασία.
Εμένα μου άρεσε το πως ξεκινάει η εξιστόρηση της ιστορίας,σχεδόν δίνοντάς μας το τέλος,καί έπειτα μαθαίνοντας πως έχουν λάβει χώρα τα γεγονότα από την αρχή μέχρι εκείνη την στιγμή. Βρήκα,επίσης,πολύ ενδιαφέρουσα αυτήν την διαδρομή μας μέσα στα χρόνια καί στις εποχές που σημάδεψαν την ιστορία του τόπου μας.
Εν κατακλείδι,πρόκειται για ένα βιβλίο που σας το προτείνω ανεπιφύλακτα καί είμαι σίγουρη πως θα σας αρέσει. Εγώ μελλοντικά θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω.
Καλές σας αναγνώσεις!
Υ.Γ. Ο τίτλος καί το εξώφυλλο του βιβλίου είναι άκρως ταιριαστοί με την πλοκή του. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει κάτι άλλο που να απεικονίζει ακριβώς αυτό που θέλει να πεί ο συγγραφέας μέσα από αυτό το βιβλίο.
August 15, 2021
Εξαιρετική γραφή, ωραίες ιδέες και μερικές πολύ δυνατές στιγμές, κάνουν αυτό το βιβλίο να ξεχωρίζει στην ελληνική σκηνή του φανταστικού. Ο Ντίνος Χατζηγιώργης ρισκάρει με το να χρησιμοποιήσει ως σκηνικό την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, δίνοντας ένα μυθιστόρημα για τον βρικόλακα Ζήνωνα που ερωτεύτηκε τον Λόρδο Βύρωνα. Υπήρξαν πάμπολλα σημεία που ένιωσα να με παρασύρει η διήγηση. Λόγος γλαφυρός, συναισθηματικός και πλούσιος, είναι βέβαιο πως όσοι αναγνώστες εκτιμησαν τη Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα θα απολαύσουν τούτο το βιβλίο. Τα 5* αστεράκια τα χάνει στα σημεία. Ήθελα περισσότερες σελίδες, κάποια σημεία περνιούνται βιαστικά, με πολύ tell και λίγους διαλόγους.
January 29, 2022
Ίσως από τα καλύτερα αν όχι το καλύτερο βιβλίο "τρόμου" από Έλληνα συγγραφέα που έχω διαβάσει, καταφέρνει να κρύψει τις ατέλειες του πολυ επιτυχημένα και κερδίζει επάξια τον τίτλο του... Πολύ δυνατό τέλος... Πολύ δυνατό ανάγνωσμα, βάζει τα γυαλιά σε πολλούς "συγγραφείς" που κάνουν πασαρέλα στα social media χωρις να έχουν κάτι ουσιαστικό να προσφέρουν στο φανταστικό. Ο συγγραφέας εδώ έχει κάνει πολύ καλό "homework" στο κλασσικό gothic horror και early vampire fiction! Δεν περίμενα μέσα στην σουπα της μετριότητας που λέγονται ελληνικό φανταστικό να βρω ένα τέτοιο διαμάντι, του αξίζει να διαβαστεί!
November 5, 2024
‼️⭐️⭐️⭐️⭐️✨️4,5/5‼️
💀🪦🥀 "Μήπως έχεις κυριέψει κι εμένα χρησιμοποιώντας τη δύναμη σου; Με έχεις υπνωτίσει χωρίς να το γνωρίζω;" ψέλλισε το αγόρι.
"Όχι. Ποτέ", τον βεβαίωσε.
"Ορκίζομαι στην Αθηνά". 💀🪦🥀
💀🪦🥀 "Μήπως έχεις κυριέψει κι εμένα χρησιμοποιώντας τη δύναμη σου; Με έχεις υπνωτίσει χωρίς να το γνωρίζω;" ψέλλισε το αγόρι.
"Όχι. Ποτέ", τον βεβαίωσε.
"Ορκίζομαι στην Αθηνά". 💀🪦🥀
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 2, 2022
Το μυθιστόρημα αυτό είναι παράδειγμα του πώς μια συγκλονιστική ιστορία καταφέρνει να καλύψει τις όποιες αδυναμίες στην γραφή. Το βιβλίο βρίθει από πλούσιες λεξιλογικά και ανατριχιαστικές περιγραφές που συνθέτουν μια ατμόσφαιρα τρόμου που δεν περιμένεις να την συναντήσεις σε βιβλίο τοποθετημένο σε ελληνικό έδαφος τον 19ο αιώνα. Ναι η ιστορία αφορά τον λόρδο Βύρωνα όπως αναφέρεται στη σύνοψη κι ο συγγραφέας έχει κάνει ενδελεχή έρευνα για να φέρει ένα τόσο άρτιο και ρεαλιστικό αποτέλεσμα. Με ξένισε μόνο η αφήγηση παντογνώστη, η συχνή αλλαγή οπτικών γωνιών με πετούσε εκτός. Όμως κατάφερε να μου μεταδώσει ένα πλήθος συναισθημάτων με την απαραίτητη κάθαρση στο τέλος όπως ακριβώς μια αρχαιοελληνική τραγωδία! Είμαι έτοιμη να βουτήξω στα νερά του Λύκου της Θάλασσας!
June 6, 2021
Κριτική σύντομα στο περιοδικό 'Αλλόκοσμες Ιστορίες'
June 1, 2020
Δέρμα λευκό, σαν μάρμαρο πεντελικό… (κάποιες σκέψεις για το ‘’Στάχτη στα μάρμαρα’’ του Ντίνου Χατζηγιώργη)
Κλείνοντας τις ‘’πολεμικές ιαχές’’ κι έχοντας ακόμα στο νου μου το αντίκτυπο και την γλώσσα της τελευταίας ιστορίας, έπιασα μεμιάς το ‘’στάχτη στα μάρμαρα’’ του συγγραφέα. Και ομολογώ ήταν ό,τι περίμενα, έπειτα από την πρώτη εντύπωση-επαφή με την πένα του!
Το βιβλίο το είχα αγοράσει μήνες πριν, μα ξέρετε πώς είναι με κάποια βιβλία, σε καλούν, μα θέλουν την ώρα και το χρόνο τους για να τα πιάσεις και να τα διαβάσεις. Αν δεν βρίσκεσαι στην ίδια ‘’αισθητική διάθεση’’ με αυτή που εκπέμπουν, δεν μπορείς να τα διαβάσεις ή -αν το κάνεις με το ζόρι- νοθεύεις την εμπειρία. Όπως όμως έχω πει στο παρελθόν, η Αγία Τριάς μου για χρόνια ήταν Βύρων-ντε Σαντ-Καζανόβα, οπότε ήξερα ότι κάποια στιγμή θα το διάβαζα!
Η ώρα ήρθε λοιπόν, το έπιασα με ενθουσιασμό και έφυγε μονομιάς!
Ο Ζήνωνας γίνεται βαμπίρ από μία ύπουλη επίθεση ίδιου όντος, το οποίο ξανασυναντά για άλλη μία σύντομη φορά μονάχα και δεν μαθαίνει τίποτε από αυτό για τη νέα του ζωή ούτε για την ταυτότητα του ίδιου του γεννήτορά του στο σκότος. Αυτό, μου θύμισε τρομερά τον λατρεμένο μου Λεστάτ και την δική του μεταστροφή από θνητό σε αθάνατο και το πήρα σαν φόρο τιμής, οπότε άρχισα να καταβροχθίζω τις σελίδες. Η αλήθεια να λέγεται, η ιστορικότητα και η αγάπη για την μυθολογία των βρικολάκων μου θύμισε έντονα Αν Ράις και αυτό δεν ήταν με άκομψο ή τραχύ τρόπο, μα με κλεισίματα του ματιού όλο νόημα. Μεγάλο θετικό. Οπότε ναι, ο Ζήνων μεταστράφηκε σαν τον Λεστάτ και η εποχή του θυμίζει λίγο Πανδώρα και Μάριους, μα σύντομα γίνεται κάτι ολόδικό του, ξεχωρίζει σαν οντότητα από τις προαναφερθείσες. Η ταυτότητα που υιοθετεί σαν Τζέημς Ντάνκαν ήταν συγκινητική, γιατί ήταν ένας φόρος τιμής μέσα στους αιώνες από τον άνθρωπο που τον είχε σώσει, ενώ το κεφάλαιο με τη Χαφζά ήταν πραγματικό διαμαντάκι. Η αιχμαλωσία-φιλοξενία από τον Απολινάρη και τα έτη που πέρασε με τον λόρδο είχαν πολύ ενδιαφέρον. Η σελίδα 67 και όσα λέγονται περί συγγραφής ήταν υπέροχα, όπως και η όλη σχέση με τον αδικοχαμένο Αλκίνοο και με το ''υποκατάστατο'' Βύρωνα, μα δεν θέλω να κάνω σπόιλερ ούτε να επεκταθώ σε αυτά…
Αντιθέτως, θα ήθελα να σταθώ λίγο περισσότερο σε τρία στοιχεία που εκτίμησα δεόντως:
Πρώτον: αρχαιότητα και επανάσταση του 21, καθώς και ο αιώνας του ροκοκό και της ελευθεριότητας –τον οποίο βλέπουμε και περισσότερο- είναι τέλεια αποδομένα. Ένιωθα σα να περπατάω, βράδυ, σε εκείνες τις περιόδους και δεν ήταν ανάγκη ο συγγραφέας να μας ‘’πρήξει’’ σε ιστορικά στοιχεία, να ‘’κομπάσει’’ ότι έκανε έρευνα ή να μας κάνει κινήσεις ενθουσιασμού και φιοριτούρες για να τα νιώσουμε. Η απλότητά του και το μέτρο του, τα ζωντάνευαν καλύτερα από πολλά ιστορικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει.
Δεύτερον ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητα του πρωταγωνιστή. Αυτό είναι και το βαθύτερο νόημα της λογοτεχνίας βρικολάκων, η πεμπτουσία της, και εδώ γίνεται σωστά. Έχοντας καθορίσει το παρελθόν του ο συγγραφέας, με τα Αθηναϊκά πρότυπα και τον πλατωνικό έρωτα μεταξύ ανδρών –ακόμα και σε χρονικό πλαίσιο ύστατης αρχαιότητας και πρώιμου μεσαίωνα- όχι μόνο δεν ένιωθα να με προσβάλλει –που συνήθως αυτό δεν συμβαίνει λόγω πουριτανισμού μα η προσβολή νιώθω ότι λαμβάνει χώρα στην νοημοσύνη μου όταν συγγραφείς του εξωτερικού προσπαθούν να τονίσουν την διαφορετικότητα ή να ‘’διδάξουν’’ ή να με κάνουν να νιώσω μιαρός που είμαι ετεροφυλόφιλος- αλλά ήταν τρομερά φυσιολογικό και θα με ξένιζε αν ήταν ετεροφυλόφιλος, θα μου φαινόταν βεβιασμένο. Η ομοφυλοφιλική προτίμησή του όπως και ο αισθησιασμός των χορευτριών και των ανηλίκων, ήταν ό,τι έπρεπε, το στοιχείο του οριενταλισμού έντονο και όσοι έχουν διαβάσει τον Βίο του Καζανόβα, θα είναι δύσκολο να τους προσβάλλει το περιεχόμενο, γιατί όσα θα βρει σε αυτές τις σελίδες είναι λιγότερα και αναφορικά δοσμένα από όσα θα βρει σε κείμενα από ελευθέριους που έκαναν τον Μεγάλο Περίπατο.
Τρίτον, το ιστορικό στοιχείο. Δεν με απασχόλησε ούτε με ένοιαξε αν ήταν στην λεπτομέρεια και στην κάθε αναφορά ακριβές το βιβλίο, διότι την ίδια πίκρα νιώθω κι εγώ με την ιστορία μας. Με απασχόλησε το συναίσθημα που έβγαζε και αυτό με άγγιξε. Αν κάποιος διαβάσει για το πώς ήταν οι Έλληνες εκείνα τα χρόνια, όχι μόνο νιώθει αηδία, μα η Επανάσταση –όπως την μάθαμε στο σχολείο και όπως την έχουν λάβαρο οι ημιμαθείς- χάνει την αίγλη της. Αυτό βέβαια είναι πολύ μεγάλο θέμα για συζήτηση και δεν είναι εδώ η ώρα ή η στιγμή να λάβει χώρα αυτό…
Αρνητικούλια; Ίσως κάποιοι παράγραφοι να ήταν κατεβατά αλά Ντοστογιέφσκι σε μία εποχή που όλοι γράφουν αλά Κινγκ και ίσως να κουράσουν. Και δεύτερον, προσωπικά, θα ήθελα παραπάνω σελίδες, μα τίποτε άλλο. Το προτείνω με μάτια κλειστά!
Κλείνοντας τις ‘’πολεμικές ιαχές’’ κι έχοντας ακόμα στο νου μου το αντίκτυπο και την γλώσσα της τελευταίας ιστορίας, έπιασα μεμιάς το ‘’στάχτη στα μάρμαρα’’ του συγγραφέα. Και ομολογώ ήταν ό,τι περίμενα, έπειτα από την πρώτη εντύπωση-επαφή με την πένα του!
Το βιβλίο το είχα αγοράσει μήνες πριν, μα ξέρετε πώς είναι με κάποια βιβλία, σε καλούν, μα θέλουν την ώρα και το χρόνο τους για να τα πιάσεις και να τα διαβάσεις. Αν δεν βρίσκεσαι στην ίδια ‘’αισθητική διάθεση’’ με αυτή που εκπέμπουν, δεν μπορείς να τα διαβάσεις ή -αν το κάνεις με το ζόρι- νοθεύεις την εμπειρία. Όπως όμως έχω πει στο παρελθόν, η Αγία Τριάς μου για χρόνια ήταν Βύρων-ντε Σαντ-Καζανόβα, οπότε ήξερα ότι κάποια στιγμή θα το διάβαζα!
Η ώρα ήρθε λοιπόν, το έπιασα με ενθουσιασμό και έφυγε μονομιάς!
Ο Ζήνωνας γίνεται βαμπίρ από μία ύπουλη επίθεση ίδιου όντος, το οποίο ξανασυναντά για άλλη μία σύντομη φορά μονάχα και δεν μαθαίνει τίποτε από αυτό για τη νέα του ζωή ούτε για την ταυτότητα του ίδιου του γεννήτορά του στο σκότος. Αυτό, μου θύμισε τρομερά τον λατρεμένο μου Λεστάτ και την δική του μεταστροφή από θνητό σε αθάνατο και το πήρα σαν φόρο τιμής, οπότε άρχισα να καταβροχθίζω τις σελίδες. Η αλήθεια να λέγεται, η ιστορικότητα και η αγάπη για την μυθολογία των βρικολάκων μου θύμισε έντονα Αν Ράις και αυτό δεν ήταν με άκομψο ή τραχύ τρόπο, μα με κλεισίματα του ματιού όλο νόημα. Μεγάλο θετικό. Οπότε ναι, ο Ζήνων μεταστράφηκε σαν τον Λεστάτ και η εποχή του θυμίζει λίγο Πανδώρα και Μάριους, μα σύντομα γίνεται κάτι ολόδικό του, ξεχωρίζει σαν οντότητα από τις προαναφερθείσες. Η ταυτότητα που υιοθετεί σαν Τζέημς Ντάνκαν ήταν συγκινητική, γιατί ήταν ένας φόρος τιμής μέσα στους αιώνες από τον άνθρωπο που τον είχε σώσει, ενώ το κεφάλαιο με τη Χαφζά ήταν πραγματικό διαμαντάκι. Η αιχμαλωσία-φιλοξενία από τον Απολινάρη και τα έτη που πέρασε με τον λόρδο είχαν πολύ ενδιαφέρον. Η σελίδα 67 και όσα λέγονται περί συγγραφής ήταν υπέροχα, όπως και η όλη σχέση με τον αδικοχαμένο Αλκίνοο και με το ''υποκατάστατο'' Βύρωνα, μα δεν θέλω να κάνω σπόιλερ ούτε να επεκταθώ σε αυτά…
Αντιθέτως, θα ήθελα να σταθώ λίγο περισσότερο σε τρία στοιχεία που εκτίμησα δεόντως:
Πρώτον: αρχαιότητα και επανάσταση του 21, καθώς και ο αιώνας του ροκοκό και της ελευθεριότητας –τον οποίο βλέπουμε και περισσότερο- είναι τέλεια αποδομένα. Ένιωθα σα να περπατάω, βράδυ, σε εκείνες τις περιόδους και δεν ήταν ανάγκη ο συγγραφέας να μας ‘’πρήξει’’ σε ιστορικά στοιχεία, να ‘’κομπάσει’’ ότι έκανε έρευνα ή να μας κάνει κινήσεις ενθουσιασμού και φιοριτούρες για να τα νιώσουμε. Η απλότητά του και το μέτρο του, τα ζωντάνευαν καλύτερα από πολλά ιστορικά μυθιστορήματα που έχω διαβάσει.
Δεύτερον ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητα του πρωταγωνιστή. Αυτό είναι και το βαθύτερο νόημα της λογοτεχνίας βρικολάκων, η πεμπτουσία της, και εδώ γίνεται σωστά. Έχοντας καθορίσει το παρελθόν του ο συγγραφέας, με τα Αθηναϊκά πρότυπα και τον πλατωνικό έρωτα μεταξύ ανδρών –ακόμα και σε χρονικό πλαίσιο ύστατης αρχαιότητας και πρώιμου μεσαίωνα- όχι μόνο δεν ένιωθα να με προσβάλλει –που συνήθως αυτό δεν συμβαίνει λόγω πουριτανισμού μα η προσβολή νιώθω ότι λαμβάνει χώρα στην νοημοσύνη μου όταν συγγραφείς του εξωτερικού προσπαθούν να τονίσουν την διαφορετικότητα ή να ‘’διδάξουν’’ ή να με κάνουν να νιώσω μιαρός που είμαι ετεροφυλόφιλος- αλλά ήταν τρομερά φυσιολογικό και θα με ξένιζε αν ήταν ετεροφυλόφιλος, θα μου φαινόταν βεβιασμένο. Η ομοφυλοφιλική προτίμησή του όπως και ο αισθησιασμός των χορευτριών και των ανηλίκων, ήταν ό,τι έπρεπε, το στοιχείο του οριενταλισμού έντονο και όσοι έχουν διαβάσει τον Βίο του Καζανόβα, θα είναι δύσκολο να τους προσβάλλει το περιεχόμενο, γιατί όσα θα βρει σε αυτές τις σελίδες είναι λιγότερα και αναφορικά δοσμένα από όσα θα βρει σε κείμενα από ελευθέριους που έκαναν τον Μεγάλο Περίπατο.
Τρίτον, το ιστορικό στοιχείο. Δεν με απασχόλησε ούτε με ένοιαξε αν ήταν στην λεπτομέρεια και στην κάθε αναφορά ακριβές το βιβλίο, διότι την ίδια πίκρα νιώθω κι εγώ με την ιστορία μας. Με απασχόλησε το συναίσθημα που έβγαζε και αυτό με άγγιξε. Αν κάποιος διαβάσει για το πώς ήταν οι Έλληνες εκείνα τα χρόνια, όχι μόνο νιώθει αηδία, μα η Επανάσταση –όπως την μάθαμε στο σχολείο και όπως την έχουν λάβαρο οι ημιμαθείς- χάνει την αίγλη της. Αυτό βέβαια είναι πολύ μεγάλο θέμα για συζήτηση και δεν είναι εδώ η ώρα ή η στιγμή να λάβει χώρα αυτό…
Αρνητικούλια; Ίσως κάποιοι παράγραφοι να ήταν κατεβατά αλά Ντοστογιέφσκι σε μία εποχή που όλοι γράφουν αλά Κινγκ και ίσως να κουράσουν. Και δεύτερον, προσωπικά, θα ήθελα παραπάνω σελίδες, μα τίποτε άλλο. Το προτείνω με μάτια κλειστά!
April 8, 2024
Υπάρχει ο απόλυτος έρωτας? Και συ τι θα έκανες γι'αυτόν?
This entire review has been hidden because of spoilers.
September 21, 2019
Μου άρεσε επειδή η γλώσσα είναι απλή, χωρίς αγχώδεις προσπάθειες εντυπωσιασμού, η ιστορία είναι γραμμένη με εικόνες και όχι εγκεφαλικά, το υπερφυσικό στοιχείο είναι λίγο και ήδη γνωστό (βαμπίρ), οι εποχές και οι τοποθεσίες μέσα στις οποίες κινούνται οι χαρακτήρες με έπεισαν αρκετά και δε με έκαναν να θέλω να ψάξω να βρω τα πραγματολογικά λάθη και επίσης υπάρχει μια δόση ρομαντισμού και συναισθήματος που δεν ξεφεύγει προς την υπερβολή και τη σαχλαμάρα. Αφαιρώ ένα αστεράκι γιατί χρειάζεται άλλο ένα χέρι επιμέλειας, κόμματα λείπουν και πολλά σημεία τρεκλίζουν εκφραστικά, αν και αυτό δε μου χάλασε τη γενική εντύπωση. Επίσης ο τίτλος είναι πολύ καλύτερος, πιο ταιριαστός και πιο πρωτότυπος από τον αρχικό, "Η καρδιά του δαίμονα".
September 30, 2019
Λόγος λιτός και απέριττος με μια πολύ ωραία πλοκή που δένει εξαίρετα τα ιστορικά γεγονότα με τα μυθοπλαστικά στοιχεία. Καταπληκτικό τέλος επίσης εαν και αυτό είναι υποκειμενικό.
October 3, 2022
Μια αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρουσα ιστορία που δεν περίμενα να δω εκδομένη στην Ελλάδα. Ενώ το κόνσεπτ με ενθουσίασε, δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα το ίδιο για το αποτέλεσμα. Το βιβλίο ήταν γεμάτο έντονα συναισθήματα και είχε άφθονες δυνατές σκηνές με αγωνία, πόνο και γλαφυρές περιγραφές. Ταυτόχρονα, είχε την τάση να γίνεται γραφικό όταν αναφερόταν στην Ελλάδα, και πολλές από τις ατέλειές του θα είχαν πολύ εύκολα διορθωθεί με λίγη περισσότερη επιμέλεια (πχ. έλλειψη κομμάτων, διαφορετική ορθογραφία σε ονόματα στη διάρκεια του βιβλίου, δύο εν τέλει διαφορετικοί χαρακτήρες με το ίδιο όνομα που μπέρδευαν, καθώς δεν ήξερα αν θα αποκαλυφθεί ότι είναι τελικά το ίδιο άτομο, μπορείς να κάνεις drinking game με τις φορές που λέει τη λέξη "κτήνος", κοκ). Οι ανατριχιαστικές περιγραφές και οι σκηνές που με τραβούσαν μέσα ήταν σχεδόν ίσες με το σύνολο των στιγμών που έπρεπε να ξαναδιαβάσω τι συνέβαινε ώστε να καταλάβω πού βρισκόμαστε ή να χωνέψω γρήγορα-γρήγορα κάτι πολύ σημαντικό που μόλις συνέβη στο οποίο δεν δόθηκε καθόλου χώρος. Με πολύ λίγη προσπάθεια θα είχε δημιουργηθεί κάτι κλάσεις ανώτερο, που είναι απογοητευτικό γιατί ήταν τόσο πολύ κοντά - χωρίς να σημαίνει ότι το τελικό αποτέλεσμα είναι απαραίτητα κακό. Οι δυνατές σκηνές είναι ΠΟΛΥ δυνατές και, παρότι ο Ζήνων δεν είναι ο πιο συμπαθητικός χαρακτήρας, οι στιγμές της ευαλωτότητάς του είναι απολαυστικές να διαβάζει κανείς.
Το μόνο ασυγχώρητο έγκλημα του βιβλίου είναι που αντί για τη λέξη "δέρμα" χρησιμοποιεί τη λέξη "πέτσα", κάτι που ανακάλυψα πως είναι το "moist" μου.
Το μόνο ασυγχώρητο έγκλημα του βιβλίου είναι που αντί για τη λέξη "δέρμα" χρησιμοποιεί τη λέξη "πέτσα", κάτι που ανακάλυψα πως είναι το "moist" μου.
April 24, 2020
Πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο με κέντρισε από την αρχή μέχρι και την τελευταία σελίδα. Ήθελα, δηλαδή, να έρθει η ώρα που θα το ξαναπιάσω στα χέρια μου, «για να δω τι θα γίνει».
Είναι ένα πολύ καλογραμμένο, γλαφυρό και ευφυές έργο, με φοβερή θεματολογία και πολλά πραγματικά ιστορικά γεγονότα κρυμμένα σκόρπια στις σελίδες του.
Γενικά, είναι ένα άξιο δείγμα σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
Το τεσσάρι στα αστέρια αφορά:
1. Ορισμένα σημεία στα οποία δεν καταλάβαινα καθόλου τον σκοπό και το περιεχόμενο της πρότασης. Υπήρχαν, δηλαδή, κομμάτια, μέσα σε ένα καλογραμμένο κείμενο, τα οποία έμοιαζαν να μην τα έχει ξανακοιτάξει ποτέ κανείς για να τα σουλουπώσει. Ευτυχώς, δεν ήταν πολλά.
2. Την περιορισμένη, ορισμένες φορές, ανάπτυξη. Εν ολίγοις, υπήρχαν σημεία στα οποία, απλώς, ήθελα κι άλλο ή θεωρώ ότι χρειαζόμουν μεγαλύτερη εμβάθυνση.
3. Την πολύ κακή επιμέλεια. Βασικά, αν μπορούσα να βαθμολογήσω μόνο την επιμέλεια θα έβαζα... και δύο αστέρια, για να μην πω ένα.. Υπήρχαν φορές που πραγματικά αναρωτήθηκα αν πέρασε πράγματι από επιμελητή αυτό το βιβλίο. Είναι συχνό το να υπάρχουν κάποια λάθη πού και πού, άνθρωποι είμαστε, αλλά εδώ το πράγμα ξέφυγε. Δυστυχώς για ένα πολύ καλό κείμενο, στην επιμέλεια τα σφάλματα ήταν πολλά.
Το ρεζουμέ είναι ότι εύχομαι να γίνει μια 2η έκδοση και ελπίζω σ' αυτήν να γίνει και μια καλύτερη δουλειά (στην επιμέλεια) και ότι αν ο συγγραφέας εκδώσει κι άλλο έργο του, θα το πάρω.
Είναι ένα πολύ καλογραμμένο, γλαφυρό και ευφυές έργο, με φοβερή θεματολογία και πολλά πραγματικά ιστορικά γεγονότα κρυμμένα σκόρπια στις σελίδες του.
Γενικά, είναι ένα άξιο δείγμα σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
Το τεσσάρι στα αστέρια αφορά:
1. Ορισμένα σημεία στα οποία δεν καταλάβαινα καθόλου τον σκοπό και το περιεχόμενο της πρότασης. Υπήρχαν, δηλαδή, κομμάτια, μέσα σε ένα καλογραμμένο κείμενο, τα οποία έμοιαζαν να μην τα έχει ξανακοιτάξει ποτέ κανείς για να τα σουλουπώσει. Ευτυχώς, δεν ήταν πολλά.
2. Την περιορισμένη, ορισμένες φορές, ανάπτυξη. Εν ολίγοις, υπήρχαν σημεία στα οποία, απλώς, ήθελα κι άλλο ή θεωρώ ότι χρειαζόμουν μεγαλύτερη εμβάθυνση.
3. Την πολύ κακή επιμέλεια. Βασικά, αν μπορούσα να βαθμολογήσω μόνο την επιμέλεια θα έβαζα... και δύο αστέρια, για να μην πω ένα.. Υπήρχαν φορές που πραγματικά αναρωτήθηκα αν πέρασε πράγματι από επιμελητή αυτό το βιβλίο. Είναι συχνό το να υπάρχουν κάποια λάθη πού και πού, άνθρωποι είμαστε, αλλά εδώ το πράγμα ξέφυγε. Δυστυχώς για ένα πολύ καλό κείμενο, στην επιμέλεια τα σφάλματα ήταν πολλά.
Το ρεζουμέ είναι ότι εύχομαι να γίνει μια 2η έκδοση και ελπίζω σ' αυτήν να γίνει και μια καλύτερη δουλειά (στην επιμέλεια) και ότι αν ο συγγραφέας εκδώσει κι άλλο έργο του, θα το πάρω.
September 28, 2021
Ένα ευκολοδιάβαστο βιβλίο με ιδιαίτερη προσοχή και σεβασμό στη νεότερη ελληνική ιστορία και όμορφα δεμένο τον φανταστικό κόσμο πίσω από τον δικό μας. Εξαιρετικό ξεκίνημα για μια τριλογία, με ζωντανούς, δυναμικούς ήρωες. Ο συγγραφέας ακολουθεί τους χαρακτήρες και τους αφήνει να τον οδηγήσουν όπου θέλουν αυτοί. Ακούει τα θέλω τους και τα πάθη τους. Δε βαρέθηκα καθόλου (αν και θα ήθελα να δω λίγο παραπάνω εικόνες του κόσμου και της καθημερινότητας). Ήθελα να επιστρέψω από τη δουλειά και να διαβάσω κι όταν ξυπνούσα με το βιβλίο στα χέρια τσατιζόμουν. Το ίδιο έπαθα όταν τελείωσε. Γιατί τόσο λίγο;
Το βιβλίο χάνει ένα αστεράκι για δύο λόγους. Δένω το προηγούμενο σχόλιο με το ακόλουθο. Προσωπική μου άποψη είναι πως η ιστορία έτρεξε αρκετά γρήγορα, δεδομένου του χρονικού εύρους ζωής του ήρωα. Υπάρχουν πάμπολλες σειρές βιβλίων οι οποίες εξιστορούν τη ζωή ενός ήρωα από τα παιδικά του χρόνια μέχρι το θάνατό του. Θα ήθελα να το δω αυτό για τον Ζήνωνα. Θα ήθελα να δω τι συνέβη στα χρόνια που παραλείπονται. Θα ήθελα να δω πώς του δημιουργήθηκαν κάποια πάθη. Θα ήθελα να δω το πέρασμα του χρόνου πάνω του. Ο δεύτερος λόγος είναι η επιμέλεια και οι πολλές επαναλήψεις.
Ξεκινώ το δεύτερο βιβλίο της σειράς, ο Λύκος της Θάλασσας, ο οποίος έχει προετοιμαστεί άψογα από το πρώτο βιβλίο και σε αφήνει γαντζωμένο στις τελευταίες σελίδες. (Να τα πάρετε μαζί, για να μη περιμένετε!!!)
Το βιβλίο χάνει ένα αστεράκι για δύο λόγους. Δένω το προηγούμενο σχόλιο με το ακόλουθο. Προσωπική μου άποψη είναι πως η ιστορία έτρεξε αρκετά γρήγορα, δεδομένου του χρονικού εύρους ζωής του ήρωα. Υπάρχουν πάμπολλες σειρές βιβλίων οι οποίες εξιστορούν τη ζωή ενός ήρωα από τα παιδικά του χρόνια μέχρι το θάνατό του. Θα ήθελα να το δω αυτό για τον Ζήνωνα. Θα ήθελα να δω τι συνέβη στα χρόνια που παραλείπονται. Θα ήθελα να δω πώς του δημιουργήθηκαν κάποια πάθη. Θα ήθελα να δω το πέρασμα του χρόνου πάνω του. Ο δεύτερος λόγος είναι η επιμέλεια και οι πολλές επαναλήψεις.
Ξεκινώ το δεύτερο βιβλίο της σειράς, ο Λύκος της Θάλασσας, ο οποίος έχει προετοιμαστεί άψογα από το πρώτο βιβλίο και σε αφήνει γαντζωμένο στις τελευταίες σελίδες. (Να τα πάρετε μαζί, για να μη περιμένετε!!!)
March 19, 2020
Ο Ντίνος Χατζηγιώργης είναι ένας χαρισματικός συγγραφέας.
Η γραφή του είναι λυρική, ποιητική, σαν και τα γραπτά του Λόρδου Βύρωνα. Είναι κινηματογραφική, σε συνεπαίρνει. Μπορούσα να δω τις σκηνές να περνούν μπροστά από τα μάτια μου, μπορούσα να γευτώ, να αισθανθώ σαν να ήμουν ένα με τους χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες του είναι αξιομνημόνευτοι, τραγικοί με τον δικό τους τρόπο, που σε κάνει να νοιάζεσαι γι' αυτούς. Κάποιοι μου προξένησαν απέχθεια, άλλοι με εκνεύρισαν και το χάρηκα όταν έπαθαν αυτό που τους άξιζε, κι άλλους τους συμπόνεσα.
Η ίδια η ιστορία έχει δυναμική, σε παίρνει από το χέρι και σε σέρνει μέχρι και την τελευταία ανάσα, μέχρι την τελευταία σελίδα. Τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο, τα νήματα περιπλέκονται, οι χαρακτήρες κάνουν αγώνα δρόμου. Ο ίδιος ο πυρήνας της ιστορίας είναι πολύ πρωτότυπος - αυτό το πάντρεμα των πλασμάτων της νύχτας, με την Ελλάδα ανά τους αιώνες, με τον Λόρδο Βύρωνα, με το Μεσολόγγι - οι δε ιδέες που εκφράζει είναι γοητευτικές και βαθιές. Και το τέλος... Αχ, το τέλος! Απόλυτα ταιριαστό και λυτρωτικό.
Ντίνο, σε ευχαριστώ για την όμορφη παρέα! Ανυπομονώ για το επόμενο!
Η γραφή του είναι λυρική, ποιητική, σαν και τα γραπτά του Λόρδου Βύρωνα. Είναι κινηματογραφική, σε συνεπαίρνει. Μπορούσα να δω τις σκηνές να περνούν μπροστά από τα μάτια μου, μπορούσα να γευτώ, να αισθανθώ σαν να ήμουν ένα με τους χαρακτήρες. Οι χαρακτήρες του είναι αξιομνημόνευτοι, τραγικοί με τον δικό τους τρόπο, που σε κάνει να νοιάζεσαι γι' αυτούς. Κάποιοι μου προξένησαν απέχθεια, άλλοι με εκνεύρισαν και το χάρηκα όταν έπαθαν αυτό που τους άξιζε, κι άλλους τους συμπόνεσα.
Η ίδια η ιστορία έχει δυναμική, σε παίρνει από το χέρι και σε σέρνει μέχρι και την τελευταία ανάσα, μέχρι την τελευταία σελίδα. Τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο, τα νήματα περιπλέκονται, οι χαρακτήρες κάνουν αγώνα δρόμου. Ο ίδιος ο πυρήνας της ιστορίας είναι πολύ πρωτότυπος - αυτό το πάντρεμα των πλασμάτων της νύχτας, με την Ελλάδα ανά τους αιώνες, με τον Λόρδο Βύρωνα, με το Μεσολόγγι - οι δε ιδέες που εκφράζει είναι γοητευτικές και βαθιές. Και το τέλος... Αχ, το τέλος! Απόλυτα ταιριαστό και λυτρωτικό.
Ντίνο, σε ευχαριστώ για την όμορφη παρέα! Ανυπομονώ για το επόμενο!
December 13, 2022
🦇 Πρώτα από όλα, θέλω να ξεκινήσω με το πόσο όμορφο λεξιλόγιο έχει αυτό το βιβλίο! Τι διαμάντι ήταν αυτό που μου ήρθε από το πουθενά; Αυτό το βιβλίο σας λέω με σιγουριά πως δεν έχει το hype που του αξίζει!
🦇 Φόντο η Ελλάδα της Επανάστασης. Ένα βαμπίρ, ο λόρδος Βύρων και ένας μεγάλος έρωτας! Μου άρεσε τόσο μα τόσο πολύ ο συνδυασμός αυτός! Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο συγγραφέας αγαπούσε την Ελλάδα, και αυτός του ο έρωτας είναι μεταδοτικός!
🦇 Ενδιαφέρουσα πλοκή, καταπληκτικές περιγραφές, μια ατμόσφαιρα γεμάτη τρόμο, έρωτα, ένα ύφος σκοτεινό. Τόσο γοητευτική η ιστορία του βρυκόλακά μας...
🦇Μερικές σκηνές με συνεπήραν τόσο πολύ... Και εδώ είναι και το παράπονό μου! Ήθελα παραπάνω διαλόγους, παραπάνω ανάπτυξη της ιστορίας, παραπάνω...
🦇Το ότι στο τέλος επέρχεται η κάθαρσις που έπρεπε, με ανακούφισε πολύ. Το θεώρησα πολύ δίκαιο και ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση, ένιωσα να κλείνει ο κύκλος. Σου αφήνει μια αίσθηση ολοκλήρωσης και αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό.
🦇 Είναι ένα βιβλίο που αγαπιέται εύκολα! Αξίζει να το γνωρίσετε και να γνωρίσετε και τον εκπληκτικό αυτό συγγραφέα, τον οποίο χάσαμε τόσο πρόωρα και άδικα!
🦇 Φόντο η Ελλάδα της Επανάστασης. Ένα βαμπίρ, ο λόρδος Βύρων και ένας μεγάλος έρωτας! Μου άρεσε τόσο μα τόσο πολύ ο συνδυασμός αυτός! Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο συγγραφέας αγαπούσε την Ελλάδα, και αυτός του ο έρωτας είναι μεταδοτικός!
🦇 Ενδιαφέρουσα πλοκή, καταπληκτικές περιγραφές, μια ατμόσφαιρα γεμάτη τρόμο, έρωτα, ένα ύφος σκοτεινό. Τόσο γοητευτική η ιστορία του βρυκόλακά μας...
🦇Μερικές σκηνές με συνεπήραν τόσο πολύ... Και εδώ είναι και το παράπονό μου! Ήθελα παραπάνω διαλόγους, παραπάνω ανάπτυξη της ιστορίας, παραπάνω...
🦇Το ότι στο τέλος επέρχεται η κάθαρσις που έπρεπε, με ανακούφισε πολύ. Το θεώρησα πολύ δίκαιο και ένιωσα μεγάλη ικανοποίηση, ένιωσα να κλείνει ο κύκλος. Σου αφήνει μια αίσθηση ολοκλήρωσης και αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό.
🦇 Είναι ένα βιβλίο που αγαπιέται εύκολα! Αξίζει να το γνωρίσετε και να γνωρίσετε και τον εκπληκτικό αυτό συγγραφέα, τον οποίο χάσαμε τόσο πρόωρα και άδικα!
September 19, 2023
Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι σε επαφή με βιβλίο των εκδόσεων Πηγή. Η αλήθεια είναι ότι δεν επιλέγω συνειδητά βιβλία του συγκεκριμένου εκδοτικού οίκου παρά μόνο όσα έχουν φιλτραριστεί από φίλους και γνωρίζω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μου αρέσουν. Το αγόρι μου, μου μίλησε κάποια στιγμή για το “Στάχτη στα μάρμαρα” αλλά το σνόμπαρα γιατί άκουσα ότι έχει να κάνει με βαμπίρ. Παρόλα αυτά αφού ο dear occultist με έβαλε να διαβάσω Lovecraft (και προς έκπληξη μου, μου άρεσε) είπα να δώσω και σε αυτό μια ευκαιρία.
🦇 Πρόκειται λοιπόν για ένα vampire gay historical romance (όχι YA) το οποίο παρά τις ατέλειες του το αγάπησα. Η γλώσσα, απλή και λυρική, καταφέρνει να μας ταξιδέψει μέσα από τα μάτια ενός βρικόλακα στην Ευρώπη μιας άλλης εποχής. Ακολουθούμε συνεχώς το Ζήνωνα, καθώς ο έρωτάς του για τον ποιητή τον βάζει να παλέψει με ανθρώπους και βρικόλακες, αλλά και με την ίδια του τη φύση και τον ίδιο του τον εαυτό.
🦇 Αχ, ρε Ζήνων, πόσο με έκανες να κλάψω. Μα πόσο με έκανες να κλάψω. Δεν έχω ξεπεράσει ακόμα το τέλος και παρόλο που το έβλεπα να έρχεται και παρόλο που είναι το μοναδικό τέλος το οποίο θα έβγαζε νόημα δεν μπορώ να το δεχτώ. Τον πόνεσα τον Ζήνωνα. «Είμαι στο τρομερή απελπισία και δεν βλέπω καμία λύτρωση, καμία παρηγοριά στο πλευρό σου». Ένα παλούκι στην καρδιά λιγότερο θα πονούσε από αυτά τα λόγια. Περισσότερο με θλίβει το γεγονός ότι δεν κατάφερα να γνωρίσω τον συγγραφέα αυτού του αριστουργήματος και αυτή η ευκαιρία χάθηκε μια για πάντα.
🦇 Αριστούργημα γιατί αυτό το βιβλίο σ’ τα δίνει όλα. Και την αγωνία, και το συναίσθημα, και την ατμόσφαιρα, και την εικόνα, και τις αισθήσεις – όλα σε σωστές αναλογίες, όλα ισορροπημένα. Νιώθεις τα πάντα, ζεις την ιστορία. Είναι αριστούργημα γραμμένο από τον κύριο Χατζηγιώργη, τον κορυφαίο Έλληνα συγγραφέα του φανταστικού. Και εδώ κλέβω τα λόγια του bf: βάζει τα γυαλιά σε πολλούς "συγγραφείς" που κάνουν πασαρέλα στα social media χωρίς να έχουν κάτι ουσιαστικό να προσφέρουν στο φανταστικό.
🦇 Πρόκειται λοιπόν για ένα vampire gay historical romance (όχι YA) το οποίο παρά τις ατέλειες του το αγάπησα. Η γλώσσα, απλή και λυρική, καταφέρνει να μας ταξιδέψει μέσα από τα μάτια ενός βρικόλακα στην Ευρώπη μιας άλλης εποχής. Ακολουθούμε συνεχώς το Ζήνωνα, καθώς ο έρωτάς του για τον ποιητή τον βάζει να παλέψει με ανθρώπους και βρικόλακες, αλλά και με την ίδια του τη φύση και τον ίδιο του τον εαυτό.
🦇 Αχ, ρε Ζήνων, πόσο με έκανες να κλάψω. Μα πόσο με έκανες να κλάψω. Δεν έχω ξεπεράσει ακόμα το τέλος και παρόλο που το έβλεπα να έρχεται και παρόλο που είναι το μοναδικό τέλος το οποίο θα έβγαζε νόημα δεν μπορώ να το δεχτώ. Τον πόνεσα τον Ζήνωνα. «Είμαι στο τρομερή απελπισία και δεν βλέπω καμία λύτρωση, καμία παρηγοριά στο πλευρό σου». Ένα παλούκι στην καρδιά λιγότερο θα πονούσε από αυτά τα λόγια. Περισσότερο με θλίβει το γεγονός ότι δεν κατάφερα να γνωρίσω τον συγγραφέα αυτού του αριστουργήματος και αυτή η ευκαιρία χάθηκε μια για πάντα.
🦇 Αριστούργημα γιατί αυτό το βιβλίο σ’ τα δίνει όλα. Και την αγωνία, και το συναίσθημα, και την ατμόσφαιρα, και την εικόνα, και τις αισθήσεις – όλα σε σωστές αναλογίες, όλα ισορροπημένα. Νιώθεις τα πάντα, ζεις την ιστορία. Είναι αριστούργημα γραμμένο από τον κύριο Χατζηγιώργη, τον κορυφαίο Έλληνα συγγραφέα του φανταστικού. Και εδώ κλέβω τα λόγια του bf: βάζει τα γυαλιά σε πολλούς "συγγραφείς" που κάνουν πασαρέλα στα social media χωρίς να έχουν κάτι ουσιαστικό να προσφέρουν στο φανταστικό.
January 27, 2025
Ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα. Ο μύθος του βρικόλακα επιστρέφει στις βάσεις του για να μας συστηθεί ο Ζήνων, ένας αρχαίος βρυκόλακας. Το τέρας και ο,τι έχει απομείνει από τον άνθρωπο συγκρούονται συνεχώς μέσα του, δημιουργώντας έτσι ένα ψηφιδωτό ωμης βίας, αληθινού ρομαντισμού και σκοτεινής ύπαρξης. Η γραφή είναι εξαιρετική, γεμάτη εικόνες και συναίσθημα. Σε μεταφέρει με απόλυτη επιτυχία σε εκείνη την εποχή και σε πείθει -χωρίς να υπερβάλλει- τόσο για τα πρόσωπά όσο και για τις καταστάσεις.
February 13, 2022
Το βιβλίο το τελείωσα σε δύο μερες οπότε είναι αρκετά ευκολοδιαβαστο.Μου άρεσε πολύ η σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στον βρυκόλακα και τον Βύρωνα. Μου έλειπε όμως κάτι ..ίσως παραπάνω δράση ή θα ήθελα παραπάνω πληροφορίες για τον βρυκόλακα ή γενικά για τα πλάσματα σε αυτό τον κόσμο. Εννοείτε ότι θα διαβάσω και το " Ο λύκος της θάλασσας" το οποίο πιστεύω ότι θα μου αρέσει πιο πολύ 🤷
This entire review has been hidden because of spoilers.
May 4, 2023
Η γραφή ήταν εξαιρετική και η ατμόσφαιρα της Οθωμανικής Ελλάδας, αλλά και της Βόρειας Ευρώπης κυλούσε από τη σελίδα. Παρόλο που το βιβλίο ήταν μικρό σε μέγεθος ήταν γεμάτο από περιεχόμενο και κλασσικά ρομαντικά (και gothic θα έλεγα) στοιχεία. Το προτείνω ανεπιφύλακτα αν κάποιος διαβάζει το είδος!
September 25, 2024
Λόγος γλαφυρός, συναισθηματικός και πλούσιος, είναι βέβαιο πως όσοι αναγνώστες εκτιμησαν τη Συνέντευξη με έναν Βρικόλακα θα απολαύσουν τούτο το βιβλίο.
October 25, 2019
Σε κάποια φάση μου θύμισε το I Am Legent, του Richard Matheson: μιλάμε για ένα είδος που τρέφεται με ανθρώπους (στις Στάχτες με το ανθρώπινο αίμα), όπως οι άνθρωποι τρώμε ζώα. Κι όμως, το είδος αυτό το ονομάζουμε τέρας και θέλουμε να το εξολοθρεύσουμε. Μου άρεσε που μ' έκανε να αναρωτηθώ "τι είναι τέρας; Και γιατί;".
Μου άρεσαν κάποιες κινηματογραφικές σκηνές. Αγαπημένη μου, εκείνη με τους δύο εραστές που στέκονται μπροστά στην μπαλκονόπορτα εκείνη τη νύχτα με την καταιγίδα, και ο αέρας φυσάει, σβήνει τα κεριά και τους "εξαφανίζει". Τρομερή εικόνα!
Το βιβλίο όμως ήθελε ένα τσικ ακόμα: γλώσσα, επιμέλεια, αλλά κυρίως ιστορία. Δεν είχε μια ιστορία που να με κρατάει, οι χαρακτήρες δεν μπορώ να πω ότι με συγκίνησαν, ότι με ένοιαζε τι θα τους συμβεί στη συνέχεια.
Μου άρεσαν κάποιες κινηματογραφικές σκηνές. Αγαπημένη μου, εκείνη με τους δύο εραστές που στέκονται μπροστά στην μπαλκονόπορτα εκείνη τη νύχτα με την καταιγίδα, και ο αέρας φυσάει, σβήνει τα κεριά και τους "εξαφανίζει". Τρομερή εικόνα!
Το βιβλίο όμως ήθελε ένα τσικ ακόμα: γλώσσα, επιμέλεια, αλλά κυρίως ιστορία. Δεν είχε μια ιστορία που να με κρατάει, οι χαρακτήρες δεν μπορώ να πω ότι με συγκίνησαν, ότι με ένοιαζε τι θα τους συμβεί στη συνέχεια.
December 16, 2019
Μπορείτε να διαβάσετε την κριτική μου εδώ
November 9, 2019
Διαβάστε εδώ την κριτική μου: https://weirdsides.com/arthra-istorie...
Displaying 1 - 27 of 27 reviews