Gloria

by Koen Sels

‘Zal papa nog eens vertellen over toen Gloria geboren werd? Het is het minst bijzondere verhaal, want alle mensen werden geboren en veel mensen kregen later zelf kinderen, en dat er mensen waren, dat was omdat ze geboren waren en na hun kindertijd millennia aan volwassen mensheid hadden voortgezet. Maar voor ons allemaal geldt dat het leven, ook al ben je mislukt of ook al zijn er geen misdaden, sterfgevallen, staatsgrepen of wonderen in te bespeuren, het vertellen waard moet zijn, dus ook voor ons en later ook voor jou, want jij bent mijn dochter.’

Gloria is een persoonlijk relaas in fragmenten over hoofdpersoontje en haar papa — en over nieuw leven, geluk en verlossing in een tijd van depressie, onzekerheid en desintegratie.

Genres: Fiction

156 pages, Paperback

Published October 3, 2019

About the author

Koen Sels (1982) woont en werkt in Antwerpen als schrijver, criticus en redactiesecretaris van het literaire tijdschrift nY. Hij publiceerde stukken over literatuur en hedendaagse kunst in onder meer De Leeswolf, De Reactor en verschillende kunstenaarspublicaties. In 2013 was hij gastschrijver bij nY.
Zijn debuutroman Generator verscheen eind 2015 bij het balanseer.

Reviews

[Els Deveuster · Rating 2 out of 5]

In dit boek is de papa van Gloria aan het woord. Hij vertelt over het vaderschap, het leven, het groeiproces van een vader, de bevalling.
Een boek interessant misschien voor mannen die zich in deze levensfase bevinden. Als moeder zijnde ook wel interessant om te weten wat de ervaringen van vaders zijn. Een vader, want ik mag de vader uit het boek niet over dezelfde kam scheren als "alle" vaders.
Voor mij bevatte dit boek te veel, te zwaar geconstrueerde zinnen.Knap van de auteur de veelheid aan mooie woorden te bezitten maar voor mij niet aangenaam om lezen. Als je te vaak de lange zinnen opnieuw moet lezen om te weten wat er eigenlijk staat en je moet afvragen : wat zegt hij hier eigenlijk ?
Als vb. geef ik hier de tweede zin van het boek mee. "Plots een wolk blauw, dan een wolk roze, zacht,rafelige, onpersoonlijke wonderen van gevoel na die hoekige, hersenachtige jaren van depressie en walging, ingevoegde bijzinnen, middelpuntvliedend gepieker.
Pas de laatste drie hoofdstukken "normaliseert" de schrijfstijl en werd het boek aangenamer om te lezen. Daarom een extra halve ster, dus twee en een halve ster.

[Ward L · Rating 5 out of 5]

Ik krijg zin om enkel in absolute termen over dit kleine frèle, maar intiem en krachtig boek van Koen Sels te spreken. Van het taalgebruik tot de uitgave, alles is doordacht en kwetsbaar. Net zoals het geschonken leven zelf? zoals een boorling; naakt, fragiel, puur, volmaakt en inherent onvoltooid is.

[Laurent De Maertelaer · Rating 4 out of 5]

Binnenkort bespreking op Mappalibri.

[Sven · Rating 4 out of 5]

Magistraal verhaal over het prille vaderschap, geschreven in een taal die tegelijk betoverend en ontregelend is, klein en groots. Een bijzondere stem, die iedere nauwkeurig gecomponeerde zin lang doet nazinderen.

[Selien · Rating 2 out of 5]

Het poëtische taalgebruik is een pluspunt, maar zo overdadig dat ik mijn concentratie tussen de witregels en spaties verloor. Als je hiervan houdt, dan zou ik het zeker aanraden!

[Charlotte · Rating 3 out of 5]

3,5? 3,75?

Ja, mooi, levenskunst is iets voor de zelfhulpgroep voor halfbakken intellectuelen.

[Evi · Rating 1 out of 5]

Ik kon de zinnen niet bijhouden van de zwierigheid. Zoveel woorden om iets uit te drukken dat ik niet meer voel waar het over gaat. Ik had nochtans veel zin in dit boekske over pril vaderschap en door de ogen van je kind naar de wereld kijken. Intellectueel kind wordt me dat.

[Gwen · Rating 4 out of 5]

Het onherkenbare zorgde voor de emoties en het raken van een persoonlijke snaar.

[CherieBiebie]

"Het zomerde Belgisch, op de grens tussen veel te heet en toch wat frisjes, de schaduw van de loofbomen maakte alle verschil van de wereld."

[Delphine · Rating 2 out of 5]

Bij momenten boeiende vader/dochterroman over hoe de komst van een kind een leven ingrijpend verandert. Zeker de gestage opbouw naar de bevalling is de moeite waard. Helaas verliest Sels zich al te veel in intellectueel geneuzel en eindeloos gefilosofeer, wat de dynamiek van de tekst niet ten goede komt.

[Lukas Kestens · Rating 5 out of 5]

Een verhaal van hersenspinsels dat bij momenten je leesvaardigheid op de proef stelt. Niet negatief bedoeld want het toont hoe literaire taal kan en durft zijn. Tegelijk een prachtige kijk op de wereld en haar mensen rondom ons, door de ogen van een nieuwbakken vader, schijnbaar onverbloemd, ongefilterd, onconventioneel. Verfrissend boek, zéker de moeite als het eens wat meer (literair) mag zijn.

[Katti · Rating 2 out of 5]

Ik hou van lange lyrische zinnen, maar niet als je ze na 5x lezen nog niet begrijpt. Of het nut van zo’n zin niet begrijpt.

‘Europa ontstond in hem door uit elkaar te vallen, de gaten in het wolkendek openden zich niet boven maar onder hem, als ijzig blauwe poelen van ruimte in een totale white-out, de alpen waren gruwelijk traag in beweging, een omfloerst lichtspel tekende de wereld veelvuldig op de muur, lijnen van luxaflex versus daglicht, details van buiten hingen omgekeerd in de druppels van het raam, schaduwen vertoonden kleur en werden spiegelingen van het straatbeeld, de cadans van gemurmel in een viertal talen liepen over zijn onderrug naar zijn hoofd, hij was niet eens daar, Zwitserland bestond niet echt, niet voor haar en dus niet voor hen’.

Het ligt waarschijnlijk aan mij

Het hoofdpersonage ‘hij’ of ‘papa’ beschrijft ook in zo goed als elke paragraaf iets negatiefs. Iemand die overal het slechte en lelijke ziet, een negativiteit die enorm op mijn systeem werkte.

Een triest verhaal, een triest onderwerp. Alhoewel, is de verhouding tussen een papa en zijn 2 jarig kind een ‘triest onderwerp’? Ik denk het niet!

Ware het niet zo’n dun boekje, ik had het niet uitgekregen.

[Kurt Thys · Rating 2 out of 5]

Als jonge papa een ideaal boek?
Aan dit boek is veel werk besteed. Aan iedere zin is geschaafd. Zit in dit boek de mooiste zin? Ja, een literair pareltje. Zit in dit boek de mooist geformuleerde overpeinzing? Ja, en ze doen echt wel nadenken of instemmen. Maar het botst van hier naar daar ("als je het probeert te benoemen, dan blijf je praten, van het ene op het andere spoor springen") waardoor het niet als een boek voelt, niet als een bundeling kortverhalen, maar samen gegooide zinnen of alinea's met een gezamelijk onderwerp; de (soms in twijfel getrokken) liefde die je echt wel door de woorden heen voelt. ook de persoonsvormen: derde persoon, vanuit de vader, en in het laatste hoofdstuk ook van Gloria zelf) geven soms een verwarrend beeld. Negatief én positief is het een hele hap.
Drie sterren, ware het niet dat ik net Brouwers ben beginnen lezen...
Maar misschien blijft het toch nog door m'n hoofd spoken.

[Pieter Van Ballaer · Rating 4 out of 5]

Koen Sels probeert in dit boek het onbeschrijfelijke te beschrijven: vaderliefde en vaderstrijd. Soms struikelend over een overdaad aan woorden en zinnen, trachtend de gevoelens en gebeurtenissen vorm te geven. Een taak die wellicht bij voorbaat gedoemd was om te mislukken, om onvolledig te zijn, want vaderschap laat zich niet zo makkelijk op papier vangen. En “wat weet papa” eigenlijk? Dit boek blinkt uit in allesomvattende twijfel. Misschien heeft Koen niet alles goed verteld, maar "het was ongeveer zo, niet helemaal anders, en eenmaal men begonnen is, volgen woorden altijd op woorden die je al hebt gezegd.” Meer dan dat is niet nodig; het vertelt alles wat het moet vertellen. Met veel plezier gelezen!

[Jozefien · Rating 5 out of 5]

Ronduit heerlijk.

[Karen]

Nee dank u

[Rutger · Rating 5 out of 5]

Intens van genoten.

[Lars Meijer · Rating 4 out of 5]

Koen Sels is zo’n weergaloze stilist, wanneer krijgt hij nou de erkenning die hij verdient?