Những người chết còn trẻ mãi mô tả những người Cộng sản bí mật làm việc ở Đức trong khoảng thời gian giữa hai cuộc Chiến tranh thế giới, từ 1918 đến 1945; mang đến cho người đọc một cái nhìn sâu sắc vào tâm hồn và trái tim của người Đức thời gian này.
Anna Seghers (November 19, 1900, Mainz – June 1, 1983, Berlin) was a German writer famous for depicting the moral experience of the Second World War.
Born Netty Reiling in Mainz in 1900 of partly Jewish descent, she married Laszlo Radvanyi, a Hungarian Communist in 1925.
In Cologne and Heidelberg she studied history, the history of art and Chinese. She joined the Communist Party of Germany in 1928, at the height of its struggle against the burgeoning National Socialist German Workers Party. Her 1932 novel, Die Gefährten was a prophetic warning of the dangers of Fascism, which led to her being arrested by the Gestapo.
After German troops invaded the French Third Republic in 1940, she fled to Marseilles and one year later to Mexico, where she founded the anti-fascist 'Heinrich-Heine-Klub', named after the German Jewish poet Heinrich Heine, and founded Freies Deutschland (Free Germany), an academic journal. During this time, she wrote The Seventh Cross, for which she received the Büchner-Prize in 1947. The novel is set in 1936 and describes the escape of seven prisoners from a concentration camp. It was published in the United States in 1942 and produced as a movie in 1944 by MGM starring Spencer Tracy. The Seventh Cross was one of the very few depictions of Nazi concentration camps, in either literature or the cinema, during World War II.
Seghers best-known story The Outing of the Dead Girls (1946), written in Mexico, was an autobiographical reminiscence of a pre-World War I class excursion on the Rhine river in which the actions of the protagonist's classmates are seen in light of their decisions and ultimate fates during both world wars. In describing them, the German countryside, and her soon-to-be destroyed hometown Mainz, Seghers gives the reader a strong sense of lost innocence and the senseless injustices of war, from which there proves to be no escape, whether or not you sympathized with the Nazi party. Other notable Seghers stories include Sagen von Artemis (1938) and The Ship of the Argonauts (1953), both based on myths.
In 1947, Anna Seghers returned to Germany, moved to West Berlin, and became a member of the SED in the zone occupied by the Soviets. In 1950, she moved to East Berlin and became a co-founder of the freedom movement of the GDR. In 1951, she received both the first Nationalpreis der DDR and the Stalin Peace Prize, and in 1959 the "Ehrendoktorwürde der Universität Jena." In 1981, she became "Ehrenbürgerin" of her native town Mainz.
من با خواندن این کتاب درک خیلی بهتری پیدا کردم از اینکه چطور شد هیتلر در آلمان بین دو جنگ به قدرت رسید. داستان از آخرین روزهای جنگ جهانی اول شروع میشود و تا آخرین روزهای جنگ جهانی دوم و سقوط نازیها پیش میآید. همزمان هم زندگی چند خانواده و شخصیت مختلف را پیگیری میکند. میبینیم که چطور نظامیان قدیمی تخقیرشده از شکست جنگ جهانی اول از استیصال سربازان قدیمی و کارگران فقیر سوءاستفاده میکنند و برنامهشان را آرامآرام پیش میبرند. اما فقط اینها نیست. روایتی هم میخوانیم از آنهایی که تسلیم نمیشوند و به هر شکلی که دستشان میرسد مقاومت میکنند، بعضا کشته میشوند و بعضا رهایی کشورشان از دست هیتلر را میبینند. نکته مهم دیگر کتاب این است که کتاب را یک نویسنده آلمانی در سال ۱۹۴۹ (چهار سال بعد از پایان جنگ دوم) نوشته و روایتش چون ندزیک به زمان اصلی و از درون جامعه آلمان است خیلی با روایت غالب جنگ جهانی دوم که ما در فیلمها و رمانهای فرانسوی و امریکایی و انگلیسی شنیدهایم فرق دارد. خلاصه که اگر رمان مفصلی که مایه تاریخی داشته باشد دوست دارید یا ماجراهای آلمان بین دو جنگ برایتان جالب است این کتاب را از دست ندهید.
آنا زگرس در اين رمان حدود چهار دهه زندگى و جامعه آلمان بين دو جنگ جهانى و تفكرات و باورهاى شكل گرفته در اين زمان به تصوير كشيده واز تلاش ضد انقلابيون در اواخر جنگ جهانى اول و سپس روى كارآمدن هيتلر ونازى ها و ناسيونال سوياليست هاى آلمانى،تا قدرت گرفتن فاشيست و سرانجام شكست آلمان در جنگ جهانى دوم سقوط نازى ها، در قالب ديالوگ ها و زندگى شخصيت هاى رمان پرداخته،شخصيت هايي كه در ابتداى داستان در يك اتفاق و رويداد سهيم هستند و تا اواخر رمان وپايان زندگى در رمان نقش دارند اين رمان با ترجمه خوب دكتر حداد از رنج،عذاب و فقرى كه مردم المان براى جارى شدن تفكر و روياى هيتلر و يارانش گرفتار آن شدند مى گويد و اين كه سر انجام قدرت ها و حكومت هاى ديكتاتورى سقوط مى كنند و اين وسط مردمى هستند كه قربانى قدرت خواهى رهبران و حاكمان مى شوند. جريان و اتفاقات رمان به كندى پيش مى رود و اگر خواننده با تاريخ آلمان بين جنگ جهانى اول و دوم و اتفاقات وجريان هاى سياسى رخ داده در اين زمان آشنا نباشد رمان تا حدودى كسالت بار و سخت پيش خواهد رفت.
در صفحات ابتدايي رمان شخصيت انقلابى ومبارز به نظاميان و افسرانى ضد انقلابى كه قصد قتل او را دارند اين جمله را مى گويد:(( امروز مى توانيد مرا بكشيد،اما نوبت شما هم خواهد رسيد.))
یک) یکی از بهترین ادبیاتهای اروپایی ادبیات آلمان است. اگر بخواهم آثار نویسندگان محبوبم را بر اساس سال انتخاب کنم و بخوانم به این گونه است: ادبیات روس (اواسط و اواخر قرن 19) ادبیات آمریکا (اوایل قرن 20) ادبیات آلمان (اواسط قرن 20) و ادبیات آمریکای جنوبی (اواخر قرن 20). البته ناگفته نماند که روسها در این میان صدرنشینند
دو) یکی از دلایل دوست داشتن ادبیات آلمان خصوصا در آن دهه ها حضور جنگ جهانی دوم و فضاسازی نازیستی در ادبیات آلمان است. و الحق که نویسندگان بزرگی چون هاینریش بل و گونتر گراس به خوبی از پس این مهم برآمده اند. از مهمترین آثار در این حیطه میتوان به رمان خارق العاده طبل حلبی گونتر گراس و رمان بسیار خوب سیمای زنی در میان جمع هاینریش بل اشاره کرد
سه) یکی از رمانهایی که واجد امتیازات یاد شده است مرده ها جوان می مانند آنا زگرس است که توسط نشرماهی و با ترجمه بسیار خوب علی اصغر حداد منتشر شده است. این رمان هرچند در سطح دو رمان یاد شده نیست ولی تصاویر زنده ای از آلمان بین دو جنگ جهانی و پس از سقوط هیتلر را بدست میدهد. رمانی که کمتر وارد جنگها شده و بیشتر توصیف زندگی عادی مردم آلمان در این بازه زمانی ست. و کاملا مشخص است که این رمان توسط یک زن نوشته شده است. خلاصه اگر یک رمان کلاسیک با تصاویر عاطفی تاثیرگذار میخواهید بخوانید. مرده ها جوان می مانند یکی از بهترین گزینه هاست
چهار) 《فرانتس هیجان زده گفت: "از این حرفها پیداست که پدر با چرندیات خودش حسابی مغزت را پر کرده است. اتفاقا هیتلر برای خودش هیچ چیز نمیخرد، حتی گوشت نمیخورد، به شراب هم که اصلا لب نمیزند. نه زن دارد و نه بچه. اگر پدر ادعا میکند که نازیها دشمن مردم هستند، پس بگو ببینم اصلا چه کسی از مردم است؟ مگر نه من و تو از مردم هستیم؟ اگر وضع ما بهتر بشود و همه برویم سر کار و تو ناچار نباشی با یک مشت لوبیای خشک و خالی آش بپزی، چه کلاهی سر مردم رفته است؟" ماری گفت: "شاید هیتلر گوشت نخورد، اما با گوشت نخوردن او سهم ما بیشتر نمیشود. مسلما هیتلر دوستانی دارد که با ران گوسفند میانه خوبی دارند. از این گذشته، خوراکهای خوشمزه ای هم هست که حتی یک گرم هم گوشت لازم ندارد. مثلا یک کیک آلبالوی خامه دار."》
۷۰۰ صفحه کتاب برای اینکه ثابت کنی فاشیست بد است و کومونیست خوب؟!! این را که در یک صفحه هم میشد بیان کرد و البته چهارسال بعد از پایان جنگ کتاب رو بنویسی و چشمانت را بر روی حقایق حکومت شوراها ببندی و همچنان آنها را نجات دهنده ببینی و قبلهی آمال معرفی کنی تنها از یک ذوب شده بر میآید کسی که فعالیت بقیه مخالفان هیتلر رو نادیده گرفته و اقدامات ضد نازیسم را به طرفداران شوروی و کومونیست ها تقلیل داد
داستان این کتاب که در سال های 1918 تا 1945 رخ می دهد، روایت تلخ و دردناک اعضای چند خانواده آلمانی در دوران پس از جنگ جهانی اول و شروع جنگ جهانی دوم و حمله آلمان به روسیه و شکست در پی آن و ... است.
با اینکه نویسنده به فراز و نشیب قشرهای مختلفی از مردم آلمان می پردازد، اما تمرکزش بیشتر روی شرح زندگی و وضعیت زنان و کودکان آلمانی است.
کتاب را از این جهت که تصویری واقعی و جالب از آلمان آن دوران و همچنین دیدگاه و نگرش مردم نسبت به هیتلر و کارهایش نشان می دهد، خیلی دوست داشتم.
Biraz şaşırıyorum, bize bu kitapları neden hiçbir öğretmenimiz önermedi diye. Çoktan okumuş olmam gereken yazarları bu yaşta keşfediyorum. Tabii bu biraz da benim hatam.
Çok beğendim, iki savaş arası dönemin müthiş gerçekçi bir panoraması.. H. Mann, Böll, Grass ve Fallada’yı her zaman daha çok sevsem de, bu da çok iyi. Biraz da Rus edebiyatı tadı bırakıyor ağızda sanki.
در قلب تاریخ پرآشوب قرن بیستم، جایی که سایههای تاریک جنگ و ایدئولوژیهای سرکوبگر بر زندگی انسانها سنگینی میکرد، صدایی خاموش اما سرسخت به گوش میرسد؛ صدای نسلی که در میان ویرانههای گذشته و آیندهای نامعلوم، همچنان جوان میماند. «مردهها جوان میمانند» نوشته آنا زگرس، بیش از آنکه صرفاً روایت تاریخی باشد، انعکاسی است عمیق و چندوجهی از روحی که در برابر جبر زمانه تسلیم نمیشود، هرچند زخمی و آشفته.
آنا زگرس، خود شاهد و بخشی از آن دوران پرتلاطم بود؛ زنی که در خانوادهای فرهنگدوست رشد کرد و در دل بحرانهای پس از جنگ جهانی اول پا به دانشگاه گذاشت، در برههای که اروپا در آستانه تحول و فروپاشی قرار داشت. این پسزمینه زیستی، همراه با تعهد سیاسی او، رمانی را به بار آورد که همچون آیینهای زلال، ذهن، قلب و روح مردمی را نشان میدهد که در میانه طوفانهای تاریخی از ۱۹۱۸ تا ۱۹۴۵ درگیر مبارزات سیاسی، اجتماعی و شخصیاند.
در «مردهها جوان میمانند»، خانواده ارووین اسپارتاکوس به مثابه جهان کوچک از جامعه آلمان آن دوران به تصویر کشیده میشود. ارووین، مردی کمونیست که توسط افسران به قتل میرسد، نمادی است از مبارزه و سرکوب. پس از او، ماری، همسر پیشین او، رابطهای پیچیده و پرتنش با سوسیال دموکراتها و نیروهای گشتاپو برقرار میکند؛ رابطهای که گویای تضادهای عمیق هویتی، سیاسی و اخلاقی است که در دل جامعه و خانواده رخ مینماید.
دوران پس از مرگ ارووین، بیش از هر چیز به روایت تقابل میان هروس و هانس اختصاص دارد؛ دو برادر در دو سوی قطبهای سیاسی، یکی کمونیست و دیگری نازی، که تنش میانشان فراتر از اختلاف ایدئولوژیک به شکافی عمیق در قلب خانواده و جامعه بدل میشود. روایت زندگی و مرگ هانس در جبهه شرقی، ترک معشوقه باردارش و تلاش هروس برای ادامه راه پدر، همه و همه تجسمی است از رنجها، تضادها و امیدهای نسلی گرفتار در گرداب جنگ و سیاست.
از منظر اجتماعی و فلسفی، این رمان به شکلی ماهرانه، تضاد طبقاتی و تاثیرات آن بر فرد و خانواده را به تصویر میکشد. اما نکتهای که باید به آن پرداخت، دیدگاه نویسنده نسبت به دو ایدئولوژی اصلی زمانه است: کمونیسم و فاشیسم. آنا زگرس در نقد نازیسم و فاشیسم به شدت کوشا و بیرحم است؛ رژیمی که نماد سرکوب، خشونت و خی��نت به انسانیت است. اما در مقابل، انتقاد او از کمونیسم کمتر صریح و آشکار است و این میتواند به خواننده امروز حس جانبداری یکجانبه از کمونیسم را منتقل کند.
در حالی که کمونیسم به عنوان آرمان عدالتطلبانه در رمان تصویر میشود، اما تاریخ و واقعیتهای عملی آن در قرن بیستم نشان داده است که این ایدئولوژی نیز عموما به حکومتهای اقتدارگرا و سرکوبگر تبدیل شده است. سکوت یا کمتوجهی رمان نسبت به این جنبههای منفی، بخشی از نقدی است که نمیتوان از آن گذشت. این موضوع نه تنها باعث میشود رمان از دیدگاه تحلیلی و فلسفی کمی سادهلوحانه به نظر برسد، بلکه خوانندهای که به دنبال تصویری متوازنتر و دقیقتر از آن دوران است را نیز تا حدی ناامید میکند.
با این همه، زبان اثر ساده و در عین حال پرقدرت است؛ زبان و لحنی که اجازه میدهد خواننده به درون شخصیتها و شرایط دشوار تاریخی نفوذ کند و با آنان همذاتپنداری کند. «مردهها جوان میمانند» گواهی است بر مقاومت انسانی در برابر سرنوشت تلخ و خشونت قدرت؛ داستانی که فراتر از تاریخ، درباره پیچیدگیها و تناقضهای وجودی انسان سخن میگوید.
این رمان هم نمایشی از تراژدی و فداکاری است و هم یادآور این نکته که هیچ ایدئولوژی یا نظام سیاسی به تنهایی نمیتواند حامل عدالت و حقیقت مطلق باشد. «مردهها جوان میمانند» پلی است میان گذشتهای پرآشوب و آیندهای نامعلوم، روایتی که جوانی را حتی پس از مرگ به شکلی استعاری زنده نگاه میدارد، اما همزمان خواننده را به تأملی جدی درباره خطرهای ایدئولوژیهای کور و سرنوشت انسان در برابر آنها دعوت میکند.
با توجه به این تعادل ناپیدا در روایت، به رغم تحسین عمیق نسبت به ارزشهای ادبی و تاریخی اثر، نمیتوان نقد جدی به جانبداری یکجانبه آن نسبت به کمونیسم را نادیده گرفت؛ نکتهای که منجر میشود تا در نهایت، امتیازی متوسطتر به این اثر داده شود؛ سه ستاره به جای پنج، نه از سر بیاحترامی، که از سر دقت و انصاف تحلیلی.
بعد از مدت ها يك كتاب ٥ ستاره با ترجمه ى عالى استاد حداد. تقريبا نيم سال خوندن اين كتاب رو طول دادم چون دلم نميخواست تموم بشه. تك تك كركترها منو وارد زندگى هاشون كردن و باهاشون فضاى دوران بين ٢ جنگ جهانى رو تجربه كردم.
A story that reveals the life in Germany from 1st World War to the end of the Second War. I think the 'graphic image' of a country that was ripped off as much as it could be at the end of a big war and hence preparing the setting for another one is quite interesting (imagine you cook potato shells or even piece of rubber for dinner as there's nothing else to eat)
رمان مردهها جوان میمانند اثری است که در دل یکی از پرتلاطمترین دورههای تاریخ آلمان نوشته شده. که تصویری از جامعهای آشفته و امیدهای سرخورده ارائه می دهد. جامعه ای که در فقر و تحقیر دستوپا میزد. مردم با بیکاری، قحطی و بحران اقتصادی روبهرو بودند.
در چنین شرایطی، بسیاری به هیتلر امید بستند، چون وعدههای او ساده، پرحرارت و ملیگرایانه بود. که این اعتماد کورکورانه بعدها به فاجعهای در تاریخ ختم شد.
در کنار آن، رمان به زندگی روزمرهی زنان نیز میپردازد. زنانی مثل ماری و امی نه در صحنهی سیاست، بلکه در بطن زندگی، بار اصلی رنجها را به دوش میکشند. که هر چند صدای بلندی ندارند، اما حضورشان مثل سایه همهجا گسترده است. و نشان میده تاریخ تنها با قراردادها و جنگها ساخته نمیشه.بلکه پر از دلهره ها و زخمهای پنهان و امید و امید.... زنان در دل ویرانی ها برای آیندگانه.
پی نوشت:شاید بزرگترین ایرادی که بهش وارده نوع روایت و اطلاعات تاریخیش بود که باید از دل گفت و گوی بین شخصیت ها می کشیدیم بیرون.
"Ed era questa la radice del suo dolore: non credeva più a nulla. Ci vuole molta forza per fare qualcosa a cui si crede. Sia la pazienza per fare progredire a poco a poco gli uomini, magari con pentimenti ed errori, ma costantemente, o sia il sovvertimento improvviso, in cui si impegna tutto, l'esperienza e la vita. Ci vuole molta forza per fare qualcosa a cui si crede. Ma anzitutto ci vuole una forza terribile per credere davvero a qualcosa."
The story begins in 1919, when 3 Officers and a veteran soldier, kill the young Erwin, an arrested rebel, after the Spartacist uprising of the communists in Berlin. The novel follows the story of everyone involved in this incident: the three officers, the soldier, and Erwin's lover and their yet to be born son. By following them from 1919 to the end of the second world war, the novel narrates different chapters of life in Germany from various perspectives, during those complex years. It tries to answer the question of "What happened to the egalitarian humanist society that was Germany and how did the evil of Nazism tore apart this country and the rest of Europe.
از پایان جنگ جهانی اول تا پایان جنگ جهانی دوم، داستان آدمهایی با شرایط و انگیزهها و انتخابهای مختلف روایت میشه. از سرخوردگی و احساس حقارت حاکم بعد از جنگ جهانی اول، مشکلات اقتصادی، تحتتاثیر قرار گرفتن روابط آدمها، به قدرت رسیدن هیتلر، شکل گرفتن نازی و جنگ جهانی دوم گفته میشه و دیدی از زندگی مردم عادی آلمان در اون زمان میده. از آدمهایی گفته میشه که چون منافع و انگیزههاشون با نازی یکسو بود، رفته رفته چشم به روی همه چیز بستن و آدمهای دیگهای شدن. یکی از قسمتهای جالب برای من بچههای سردرگمی بودن که بین بحثهایی که تو خونهشون در جریان بود و آدمهایی که بیرون از خونه میدیدن و وعدههایی که میشنیدن، نمیدونستن باید کدوم رو انتخاب کنن و چه مسیری رو پیش بگیرن.
یکی از رمانهای خیلی خوب در مورد آلمان بین دو جنگ که کمتر بهش پرداخته شده یا حداقل ایرانیها کمتر در موردش میدونند. بدون اینکه کلیشه ای به نازیها، موافق و مخالفانش نگاه کنه، تصویر پیچیده و جالب تری از آدمای اون دوره آلمان داده. به نظر من کتابی هست که واقعا ارزش خوندن داره
Ein Epochenroman, der mit dem Ende des großen Krieges und der deutschen Revolution beginnt, in der mit dem endgültigen und heimtückischsten Verrat der Sozialdemokratie an der Arbeiterbewegung und der Formierung der Freikorpsbewegung jene Entwicklumg in Gang gesetzt wird, die im Nazifaschismus und dem zweiten Weltkrieg mündet, und eben kurz vor dessen Ausgang endet. Etwas qualvoll manchmal durchzustehen, aber auch so spannend und klug und so tief menschlich, dass man sich nicht losreißen kann. In ihrem spärlichen Stil gehen oft auch beinahe die großen literarischen Einfälle, die sehr reichlich in diesem umfangreichen Roman vorhanden sind, etwas unter. Man muss jedoch sagen, ein Roman mit einem derart großen Personal, der sich über eine so lange Zeit - mehr als 25 Jahre - erstreckt, hätte von etwas mehr Übersichtlichkeit profitiert; es werden sogar am Anfang die Personen aufgeführt, wobei jedoch einige wesentliche Figuren nicht, einige weit weniger bedeutende schon in dieser Liste aufscheinen, und einige gleichen Namens sind bisweilen kaum auseinanderzuhalten, selbst wo es prinzipiell ginge (so bei "Klemm" und "von Klemm" - nur einer der Vettern wurde in den Adelsstand erhoben, beide werden jedoch schlicht "Klemm" genannt). Im Falle einer Neuauflage wäre dem Verlag angeraten, eine graphische Veranschaulichung der Figuren und ihrer Beziehungen, Wohnorte und Beschäftigungen entlang eines Zeitstrahls beizulegen.
Dass dieses Buch dem zuzurechnen ist, was kleine Geister Tendenzliteratur schimpfen, wird wohl dafür verantwortlich sein, dass es nicht als DER Roman über die Zeit ein Dauerbrenner geblieben ist; die Bestrebungen nach der Wende, sicherzustellen, dass im allgemeinen historischen Bewusstsein eine wirkliche Aufarbeitung des NS frühestens 1968 in der BRD begonnen hat, werden auch ihren Teil dazu beigetragen haben, das große Werk der einstigen Nobelpreis-Favoritin auf das Abstellgleis der deutschen Literatur zu rangieren.
https://taaghche.com/book/105516/%D9%... آنا زگرس در کتاب مرده ها جوان می مانند به سراغ زندگی کمونیستهایی رفته است که در فاصله زمانی دو جنگ بزرگ جهانی، در آلمان مشغول فعالیت بودند. این کتاب یک توصیف دقیق از وضعیت آلمان در آن روزگار ب�� دست میدهد و درگیریهای طبقاتی آلمان را به صورتی واضح نشان داده است.
داستان با ماجرای اعدام اروین اسپارتاکوس آغاز میشود. او توسط افسران به قتل میرسد و همسر پیشین او، ماری، به سمت سوسیال دموکراتهای گشتاپو میرود. اما هروس، فرزند اروین، مانند پدرش به کمونیست روی میآورد و همین ماجرا سبب میشود تا بین او و برادرش که نازی است، نفرت ریشه بدواند. ماجراها از اینجا آغاز میشود و با آغاز جنگ، درگیریهای خانوداگی نیز افزایش پیدا میکند...
4.7 رمان با مرگ شروع و با مرگ تموم میشه. با درد شروع و با غم تموم میشه. با ��وک شروع و در آرامش تموم میشه. پرداخت شخصیتها دقیق و بازتاب تغییرات روحی ژرف بود. بیشتر از فضای سیاسی و حکومتی حاکم به اون برهه، داستان حول محور بنیان خانواده و ارزشهای زندگی پیش میره. چه کارکترهای فراموشنشدنیی.
Bir cinayetle başlayan romanda, yazar kurbanın çevresinin ve olaya karışan insanların hayat hikayelerini anlatarak o zamanki toplumsal hayatın detaylarını kaleme almış. İkinci Dünya Savaşı sonrasında oluşan Doğu Batı bloğunun sorunlarının ve bu sorunların altında ezilen insanların yaşam mücadelelerinin, sıkıntılarının anlatıldığı güzel bir kitap.
حدودا یک ماه با این داستان و شخصیت هاش زندگی کردم و دوستش داشتم. داستان چند شخصیت و خانواده در دوران بین پایان جنگ اول و دوم جهانی در آلمان و ماجراهای سیاسی جامعه. داستان خیلی روان و ترجمه هم به نظرم عالی بود. خیلی قشنگ نشون میده چطور خط فکری یک ملت میتونه تغییر کنه و متناسب با شرایط، سمت و سو بگیره. و یادآور دیگری بر این نکته که: نباید چندان ازپدید آمدن حکومت های خودکامه یا گرایش مردم به دیکتاتورها و...تعجب کنیم؛ هرچیزی توی ظرف زمان و مکان خودش میتونه قابل پذیرش و اصلا یک رویدادِ ناگزیر باشه و یا اینکه اتفاقی که باید بیفته میفته!ولو ناخوشایند، ولو نادرست...
یکی از دیالوگ های درخشان کتاب:
من آموخته ام که به چیزی اعتقاد نداشته باشم. از سه فضیلت بنیادین که ایمان، محبت و امید نام دارند، دو تای اول را دور انداخته ام و فقط سومی را حفظ کرده ام. از دست من جز امیدوار بودن کاری بر نمی آید. امیدوارم مرد قدرتمندی پیدا شود که از عهده ی نابسامانی موجود برآید و این چیزی را که نام ملت بر آن گذاشته اند رام کند.... شاید هیتلر بتواند مسئله را حل کند. هیتلر خوب می داند آن پایین ها چه خبر است، او خودش از آن پایین ها می آید. ظاهرا آدم عصبی مزاج و کله خشکی است، اما گویا توهماتی در سر دارد که به کار ما می آید. به هرحال اگر برای من صندوقی پر از طلا و جواهر بیاورند، نمی پرسم آن را با رمز و اسطرلاب پیدا کرده اید یا طبق قوانین باستان شناسی. به من چه که هیتلر چشم ها را می دراند، عربده می کشد و زلفش را بالا و پایین می اندازد.... باید به هیتلر یکی دو سال مهلت داد و پول کافی در اختیارش گذاشت.
چرا این کتاب اونقدر که شایستهاش هست معروف نیست؟ عالی بود. هم جنبهی تاریخیش که آموزنده بود: بین جنگ جهانی اول و دوم در آلمان چه اتفاقی میافتاد، چه حزبهایی میومدن و میرفتن، مردم چه عقایدی داشتن؟ و هم جنبهی داستانیش که پر از شخصیتهای جالبه. هانس، مارتین، کریستیان، ماری، الیزابت، آنهلیزه، چقدر همشون دوست داشتنی بودن و وقتی میتونستن مثل بقیه بله قربان گوی کسی باشن، آزادانه زندگی کردن و فقط از وجدانشون پیروی کردن و ثابت کردن که حتی توی جنگ هم میشه رستگار بود. قلم نویسنده خیلی باشکوه بود و سیر اتفاقات خیلی با ظرافت توضیح داده میشد. آدم با کمتر رمانی آشنا میشه که پکیج کاملی از همه چیز باشه. این یکی از چنین رمانهایی بود.
در ابتدای قصه یک جوان اسپارتاکیست به دست ۵ عضو ارتش آلمان کشته میشود و در ادامه ما ماجرای زندگی این ۵ قاتل و ماریا معشوقه مقتول را از ۱۹۱۹ تا میانه دهه ۱۹۴۰ و پایان جنگ جهانی دوم دنبال میکنیم. رمان در حقیقت ماجرای نابودی جمهوری وایمار و اوج و فرود نازیها را در لابهلای قصه این ۶ نفر روایت میکند
داستان بسیار جذاب که از ابتدا تا انتها همراه نگه میدارد خواننده را تصویر هولناک عجز یک ملت که باعث می شود رهایی و سعادت را در دستان خبیث ترین مردم جستجو کنند
A lot of unrealised potential. Could have been a masterpiece. Turned out a passable historical novel. I would have probably enjoyed it a lot more if I had read the English translation rather than the Persian one, but I couldn’t find an English epub or audiobook, and the PDF was just horrid. Anyway, the Persian translation is too flat. It’s like the translator only knows 5,000 words and can only write in a lyrical style. Everyone spoke in the same way, everything was described in the same way, and wrong connotations were used, ugh. Translation aside, the topic is interesting, it’s an important era, the focus is on varied types of character, the story follows a clever “form”, but nothing gets deep. Emotions, characters, etc. are explained, displayed, and that’s it. It could have been another War and Peace.
From the roadside execution of a Sparakist League member during the German revolution of 1918, Seghers spreads the tendrils of her story through the next 27 years of German History. Telling that story through everyone (and their families) who was involved in that murder, she details a wide spectrum of class and political stances as they move toward tragedy.
Hikaye parça parça başlıyor , biraz ondan biraz bundan, akıcı ve etkileyici , kahramanların hikayeleri sonradan kesişiyor, kurgu mükemmel, hüngür hüngür ağlamıştım sonunda.