What do you think?
Rate this book
Ciemność
Scenarzysta serialowy postanawia spędzić Boże Narodzenie w górskiej chacie, by uciec od problemów w domu i w pracy. Jedno pozornie niegroźne zdarzenie zmienia jego pobyt w cyklon porywający głównego bohatera i czytelników!
268 pages, Paperback
First published May 12, 2015
42 people are currently reading
696 people want to read
About the author
Jozef Karika
29 books354 followersSlovenský experimentálny spisovateľ a publicista.
Vyštudoval históriu a filozofiu na Univerzite Mateja Bela v Banskej Bystrici. Na širšiu scénu vstúpil v roku 2001 ako kmeňový autor internetových stránok G.O.M.. Pracuje ako historik-kurátor a televízny redaktor. Získal Cenu literárneho fondu za publicistiku. Jeho reportáž Kontroverzná tabuľa získala prvé miesto v kategórii publicistika a Cenu diváka na celoslovenskej prehliadke tvorby lokálnych televízií Workshop 2008. Vyhrala aj prvé miesto v kategórii publicistika na česko - slovenskej filmovej prehliadke KAFKA 2008. V máji 2007 Karika prednášal o mágii v postmodernizme na Prírodovedeckej fakulte Karlovej Univerzity v Prahe. V jeseni 2007 na objednávku Žilinského samosprávneho kraja vytvoril textovo-grafickú výstavu Sto rokov od tragédie v Černovej. Bola vystavená v Bruseli a Národnej Rade Slovenskej Republiky. V desiatich exemplároch sa pod záštitou Matice Slovenskej stala aj celoslovenskou školskou výstavou. Je autorom stálej expozície Život a dielo Andreja Hlinku v Liptovskom múzeu v Ružomberku.
Vo vydavateľstve Vodnář publikoval knihy Slovanská magie (2003), Zóny stínu (2005), Magie peněz (2008) a Brány meonu (2009). Vo vydavateľstve Ikar mu vyšli knihy Mágia peňazí (2007) a K.P.M.P.Z. (2007). Prispieva do amerického Konton Magazine, britského Chaos International Magazine a nemeckého Instrumentum. Niektoré jeho texty boli vybraté a publikované v knižnej antológii The Best of Konton amerického vydavateľstva Konton Publishing a v britsko-americkej antológii Manifesting Prosperity. Svojimi textami prispel tiež do viacerých kníh Josefa Veselého. Venuje sa aj próze - poviedky mu vyšli v časopisoch RAK a Fantázia. Zameriava sa na vytváranie postmodernistických textových koláží zlučujúcich inak nezlúčiteľné a nesúmerateľné diskurzy a prístupy. Vedľa seba kladie prísne metodické postupy a poznatky rôznych vedeckých disciplín, spolu s výrazným momentom iracionálna, snových rozmerov bytia a intuicionizmu. Nevyhýba sa pri tom ani inšpirácii z obskúrnejších zdrojov, akými sú napríklad rôzne duchovné tradície minulosti, či tvorba autorov ako Howard P. Lovecraft, Aleister Crowley, Carlos Castaneda, Kenneth Grant, William S. Burroughs, Terry Pratchett… Filozofickými východiskami sú mu prevažne diela existencialistov (Sartre, Camus, Heidegger), Nietzsche a postmodernistická filozofia (Foucault, Derrida). Sám sa hlási predovšetkým k odkazu experimentálnych mysliteľov akými sú Ramsey Dukes, Peter J. Carroll, Robert A. Wilson, Hakim Bey a ďalší. Druhú oblasť jeho tvorby predstavujú experimentálne knihy a texty zamerané na hľadanie a rozvíjanie sviežich, alternatívnych a nekonformných praktických prístupov k rôznym životným oblastiam, problémom a situáciám. Vo svojom experimentovaní s významom textu v postmodernej spoločnosti používa techniky striedania paradigiem, rôzne alter-egá, postupy textovej liberácie, dočasnej viery, mystifikáciu a prvky výstrižkovej metódy.
Vyštudoval históriu a filozofiu na Univerzite Mateja Bela v Banskej Bystrici. Na širšiu scénu vstúpil v roku 2001 ako kmeňový autor internetových stránok G.O.M.. Pracuje ako historik-kurátor a televízny redaktor. Získal Cenu literárneho fondu za publicistiku. Jeho reportáž Kontroverzná tabuľa získala prvé miesto v kategórii publicistika a Cenu diváka na celoslovenskej prehliadke tvorby lokálnych televízií Workshop 2008. Vyhrala aj prvé miesto v kategórii publicistika na česko - slovenskej filmovej prehliadke KAFKA 2008. V máji 2007 Karika prednášal o mágii v postmodernizme na Prírodovedeckej fakulte Karlovej Univerzity v Prahe. V jeseni 2007 na objednávku Žilinského samosprávneho kraja vytvoril textovo-grafickú výstavu Sto rokov od tragédie v Černovej. Bola vystavená v Bruseli a Národnej Rade Slovenskej Republiky. V desiatich exemplároch sa pod záštitou Matice Slovenskej stala aj celoslovenskou školskou výstavou. Je autorom stálej expozície Život a dielo Andreja Hlinku v Liptovskom múzeu v Ružomberku.
Vo vydavateľstve Vodnář publikoval knihy Slovanská magie (2003), Zóny stínu (2005), Magie peněz (2008) a Brány meonu (2009). Vo vydavateľstve Ikar mu vyšli knihy Mágia peňazí (2007) a K.P.M.P.Z. (2007). Prispieva do amerického Konton Magazine, britského Chaos International Magazine a nemeckého Instrumentum. Niektoré jeho texty boli vybraté a publikované v knižnej antológii The Best of Konton amerického vydavateľstva Konton Publishing a v britsko-americkej antológii Manifesting Prosperity. Svojimi textami prispel tiež do viacerých kníh Josefa Veselého. Venuje sa aj próze - poviedky mu vyšli v časopisoch RAK a Fantázia. Zameriava sa na vytváranie postmodernistických textových koláží zlučujúcich inak nezlúčiteľné a nesúmerateľné diskurzy a prístupy. Vedľa seba kladie prísne metodické postupy a poznatky rôznych vedeckých disciplín, spolu s výrazným momentom iracionálna, snových rozmerov bytia a intuicionizmu. Nevyhýba sa pri tom ani inšpirácii z obskúrnejších zdrojov, akými sú napríklad rôzne duchovné tradície minulosti, či tvorba autorov ako Howard P. Lovecraft, Aleister Crowley, Carlos Castaneda, Kenneth Grant, William S. Burroughs, Terry Pratchett… Filozofickými východiskami sú mu prevažne diela existencialistov (Sartre, Camus, Heidegger), Nietzsche a postmodernistická filozofia (Foucault, Derrida). Sám sa hlási predovšetkým k odkazu experimentálnych mysliteľov akými sú Ramsey Dukes, Peter J. Carroll, Robert A. Wilson, Hakim Bey a ďalší. Druhú oblasť jeho tvorby predstavujú experimentálne knihy a texty zamerané na hľadanie a rozvíjanie sviežich, alternatívnych a nekonformných praktických prístupov k rôznym životným oblastiam, problémom a situáciám. Vo svojom experimentovaní s významom textu v postmodernej spoločnosti používa techniky striedania paradigiem, rôzne alter-egá, postupy textovej liberácie, dočasnej viery, mystifikáciu a prvky výstrižkovej metódy.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 264 reviews
May 30, 2023
3.5/5
Czy tylko ja zwróciłam uwagę, że Karika pisze w kółko praktycznie o tym samym bohaterze?
W krótkim czasie przesłuchałam 3 tytuły i zaczynam dostrzegać pewien schemat.
Nie będę ukrywać, że ta książka mocno zadziałała mi na głowę, ale była również bardzo nierówna — momentami akcja przyprawiała o szybsze bicie serca, żeby zaraz potem majaki bohatera totalnie mieszały mam w głowach (i to nie pozytywnie).
Książki same w sobie nie są złe, słucham ich z przyjemnością (uwielbiam się bać przy lekturze), ale czegoś mi tu ewidentnie zabrakło. Na ten moment Szczelina wygrywa. Tu zakończenie uratowało mi obraz historii.
Czy tylko ja zwróciłam uwagę, że Karika pisze w kółko praktycznie o tym samym bohaterze?
W krótkim czasie przesłuchałam 3 tytuły i zaczynam dostrzegać pewien schemat.
Nie będę ukrywać, że ta książka mocno zadziałała mi na głowę, ale była również bardzo nierówna — momentami akcja przyprawiała o szybsze bicie serca, żeby zaraz potem majaki bohatera totalnie mieszały mam w głowach (i to nie pozytywnie).
Książki same w sobie nie są złe, słucham ich z przyjemnością (uwielbiam się bać przy lekturze), ale czegoś mi tu ewidentnie zabrakło. Na ten moment Szczelina wygrywa. Tu zakończenie uratowało mi obraz historii.
July 20, 2021
Czy język był drewniany? I to jak.
Czy były niepotrzebne porno wstawki? Owszem.
Czy wszystko było trochę nazbyt naciągane? No bo czemu nie.
Czy się wciągnąłem i nie mogłem oderwać? TAK.
Czy były niepotrzebne porno wstawki? Owszem.
Czy wszystko było trochę nazbyt naciągane? No bo czemu nie.
Czy się wciągnąłem i nie mogłem oderwać? TAK.
February 16, 2020
Mistrz słowackiego horroru powraca i znów przeraża, znów zachwyca. Był „Strach”, była „Szczelina”, a teraz nadchodzi „Ciemność” Jozefa Kariki.
Powiedzmy to sobie wprost i od serducha, od jednego miłośnika grozy do drugiego – nikt nie straszy tak, jak robi to Jozef Karika. Straszy wybornie, chociaż w nieco odmienny sposób od innych twórców horrorów, a mianowicie buduje nastrój lodowatego osaczenia, pułapki, którą tworzą wyobrażenia i omamy głównego bohatera. Co jest prawdą, a co jedynie wytworem umysłu szaleńca? W jego opowieściach krążymy wokół niedopowiedzeń, wokół tajemnic, a napięcie bywa miejscami nie do zniesienia. I to samo niewygodne, drażniące napięcie towarzyszy czytelnikowi podczas lektury „Ciemności”, bo tym razem obserwujemy bohatera, któremu za nic w świecie nie można ufać. I to sprawia, że wpadamy w otchłań domysłów, wyobrażeń i razem z bohaterem podejmujemy walkę nie tylko o jego przetrwanie, ale przede wszystkim – o jego psychikę.
Czytajcie „Ciemność”, bo takiego horroru jaki serwuje nam Jozef Karika to ze świecą szukać. Ten autor wie, jak nas wystraszyć, wie, jak pociągnąć za te najwrażliwsze struny i wie dobrze, że najtrudniej człowiekowi jest uciec przed samym sobą.
Powiedzmy to sobie wprost i od serducha, od jednego miłośnika grozy do drugiego – nikt nie straszy tak, jak robi to Jozef Karika. Straszy wybornie, chociaż w nieco odmienny sposób od innych twórców horrorów, a mianowicie buduje nastrój lodowatego osaczenia, pułapki, którą tworzą wyobrażenia i omamy głównego bohatera. Co jest prawdą, a co jedynie wytworem umysłu szaleńca? W jego opowieściach krążymy wokół niedopowiedzeń, wokół tajemnic, a napięcie bywa miejscami nie do zniesienia. I to samo niewygodne, drażniące napięcie towarzyszy czytelnikowi podczas lektury „Ciemności”, bo tym razem obserwujemy bohatera, któremu za nic w świecie nie można ufać. I to sprawia, że wpadamy w otchłań domysłów, wyobrażeń i razem z bohaterem podejmujemy walkę nie tylko o jego przetrwanie, ale przede wszystkim – o jego psychikę.
Czytajcie „Ciemność”, bo takiego horroru jaki serwuje nam Jozef Karika to ze świecą szukać. Ten autor wie, jak nas wystraszyć, wie, jak pociągnąć za te najwrażliwsze struny i wie dobrze, że najtrudniej człowiekowi jest uciec przed samym sobą.
February 28, 2020
Ja to proste nedocitam, radsej nieco ine a lepsie.
Precitala som 18% tejto knihy a taku slohovu pracu som uz davno nevidela v tvrdej vazbe a ospevovanu ako triler. Vsetko je vypovedane do presneho presna a nemozes si ani predstavit v hlave ako vrzga sneh pod nohami hlavneho hrdinu, lebo Karika to vie lepsie. "Stratil som sa v myslienkach, ani som o tom nevedel - take labyrinty byvaju najzradnejsie." Ale, nehovor! Takychto do-vysvetlovaciek je milion v tejto knihe.
Vsetky klise prirovnania, ktore existuju, su v tejto knihe pekne pospolu, takze ak chces svojmu velkemu nepriatelovi napisat list, z ktoreho uroni slzu, vezmi si na inspiraciu tuto knihu:
"Nadej je nebezpecna, nadej ta zabije", stal som ako vrasteny do zeme; miesala sa vo mne nadej s hrozou, podivny kokteil, aky ti neprajem ochutnat (0ooooooooooo, nie!, veru nie); zubata musi este chvilu pockat; nadej sa rozplynula ako zltkasty dym z bonga; schmatla ma unava (asi 200x);blizila sa noc, citil som ju v kostiach; cierna smola, dnes sa jej na mna z nebies vyliali hektolitre, podobne ako v peci aj vo mne vzplanul plamienok vzdoru; istota je istota; brrrrrrrrrrrrrrrr, pomooooooc :(
Docitala som sa do tretieho dna (akoze tretia kapitola) a kedze 3x a dost, vzdavam to a skladam dolu klobuk tomu, kto to docital. Ani naznak napatia som tam nenasla, ale uz ani nehladam.
Precitala som 18% tejto knihy a taku slohovu pracu som uz davno nevidela v tvrdej vazbe a ospevovanu ako triler. Vsetko je vypovedane do presneho presna a nemozes si ani predstavit v hlave ako vrzga sneh pod nohami hlavneho hrdinu, lebo Karika to vie lepsie. "Stratil som sa v myslienkach, ani som o tom nevedel - take labyrinty byvaju najzradnejsie." Ale, nehovor! Takychto do-vysvetlovaciek je milion v tejto knihe.
Vsetky klise prirovnania, ktore existuju, su v tejto knihe pekne pospolu, takze ak chces svojmu velkemu nepriatelovi napisat list, z ktoreho uroni slzu, vezmi si na inspiraciu tuto knihu:
"Nadej je nebezpecna, nadej ta zabije", stal som ako vrasteny do zeme; miesala sa vo mne nadej s hrozou, podivny kokteil, aky ti neprajem ochutnat (0ooooooooooo, nie!, veru nie); zubata musi este chvilu pockat; nadej sa rozplynula ako zltkasty dym z bonga; schmatla ma unava (asi 200x);blizila sa noc, citil som ju v kostiach; cierna smola, dnes sa jej na mna z nebies vyliali hektolitre, podobne ako v peci aj vo mne vzplanul plamienok vzdoru; istota je istota; brrrrrrrrrrrrrrrr, pomooooooc :(
Docitala som sa do tretieho dna (akoze tretia kapitola) a kedze 3x a dost, vzdavam to a skladam dolu klobuk tomu, kto to docital. Ani naznak napatia som tam nenasla, ale uz ani nehladam.
December 13, 2022
Nic o tej książce nie wiedziałam i rany, co za pozytywne zaskoczenie! Świetny, napiety, klaustrofobiczny klimat, niedorzecznie zabawna narracja, unreliable narrator, śnieg, śnieg, śnieg, super!
January 7, 2023
Czy Karika ma u siebie głównego bohatera, który nie drażniłby tak bardzo? Bo póki co „Ciemność“ i „Szczelina“ zabijają na to nadzieję. Nie mniej! Co za cudowny klaustrofobiczny klimat!
May 7, 2023
O ile w "Strachu" końcówka polepszyła całość, to tu kompletnie do mnie nie trafia.
Trochę też zaczyna mnie irytować, że każdy główny bohater w książkach Karika jest prawie tą samą postacią.
Trochę też zaczyna mnie irytować, że każdy główny bohater w książkach Karika jest prawie tą samą postacią.
December 30, 2018
Jedno velké WOW! Tma byla první knihou, kterou jsem od autora četla, ale rozhodně nebyla poslední. Začetla jsem se hned na začátku a nemohla se odtrhnout. Autorův styl psaní je výstižný, úsečný a naprosto jsem se vžila do hrozné situace hlavní (a vlastně i jediné) postavy. Místy jsem nedýchala a trnula hrůzou. V televizi nebo v knihách mi nevadí násilnické scény, ale při čtení této knihy se mi občas zvedal žaludek, takže bych ji rozhodně nedoporučovala osobám, které nemají rády násilí. Ze závěru knihy jsem byla překvapená a tak trochu zklamaná.
Hodnotím: 4,5✨
Hodnotím: 4,5✨
May 20, 2024
Bardzo fajne niestandardowe zakończenie, ale sama książka szalenie mnie wynudziła. Poza tym, myślałam, że jeśli jeszcze raz usłyszę słowo raban, to wyrzucę telefon z audiobookiem przez okno
November 13, 2019
Jozef Karika má neuvěřitelný talent psát postavy které vám pijí krev a nejradši byste je po hlavě přetáhli nejbližším tupým předmětem. Pakliže ona postava zároveň funguje jako vypravěč temného survival horroru, máte zaděláno na pěkný problém, protože krvežíznivost čtenáře se stupňuje přímo úměrně tomu, jak hrdina zabředává do problémů, na které si sám tak šikovně zadělal.
Zajímavý námět o bloudění ve tmě poloznámým prostředím, obklopen lesy a zasněženou krajinou byl svým způsobem geniální. Temná tíseň by se dala krájet, takto podaný survival je svým způsobem velmi uvěřitelný a bezprostřední, mohlo by se to stát i vám. Jakmile však přijde zauzlení, kdy se váš hrdina ze všech sil snaží dělat co nejnelogičtější věci a nějak podvědomě snad směřuje k tomu ukrátit si trápení, máte pocit, že se jedná spíše o hodně temnou grotesku. I kdyby byl v okruhu deseti kilometrů jeden jediný nanicovatý strom, on by jej našel a velmi šikovně se o něj přizabil.
Pokud odhlédneme od zvláštního chování hlavního hrdiny a pokusíme se jej omluvit pomatením smyslů tváři v tvář nebezpečí číhajícímu v mrazivé krajině, na řadu přichází jeho vnitřní hlas, který úspěšně uhasí i poslední zbytky soucitu, který by snad ještě mohl ve čtenáři doutnat. Atmosféra staví na „nenápadně“ propašovaných referencích jinam, „chytrých“ blábolech našeho hrdiny, které omlouvá snad jen jeho stále neutěšenější fyzický i psychický stav.
Zatímco se děj pomalu posouvá dopředu, události se stávají stále více neuvěřitelnějšími a čtenář má na výběr dvě možnosti: uvěřit neuvěřitelnému, že se jedná o jedno velké spiknutí psychopatů uprchlých z nějaké slovenské léčebny; nebo už vypravěči úplně přeskočilo a hledat v čemkoli logiku je zcela zbytečné. Závěrečné odhalení je navrženo ve stylu všem vypálit rybník a z posledních stran na vás úplně křičí snaha přimět vás vzít knihu do ruky znovu a hledat v ní něco, co v ní prý celou dobu bylo jen vy jste si toho ve své slepotě (touché!) nevšimli. Buď je závěr naprosto geniální majstrštyk nebo vás Karika jen celou dobu tahal za nohu (ha ha – tahat za nohu) a celé vám to znechutil.
Tma je taková jednohubka, která trpí všemi nedostatky Trhliny, autorský styl se prostě nezapře, ale zároveň v ní chybí všechno to skvělé napětí, mystičnost a nepředvídatelnost, kvůli kterým si jako po Trhlině bez rozsvícených světel nezajdete ani na záchod.
Zajímavý námět o bloudění ve tmě poloznámým prostředím, obklopen lesy a zasněženou krajinou byl svým způsobem geniální. Temná tíseň by se dala krájet, takto podaný survival je svým způsobem velmi uvěřitelný a bezprostřední, mohlo by se to stát i vám. Jakmile však přijde zauzlení, kdy se váš hrdina ze všech sil snaží dělat co nejnelogičtější věci a nějak podvědomě snad směřuje k tomu ukrátit si trápení, máte pocit, že se jedná spíše o hodně temnou grotesku. I kdyby byl v okruhu deseti kilometrů jeden jediný nanicovatý strom, on by jej našel a velmi šikovně se o něj přizabil.
Pokud odhlédneme od zvláštního chování hlavního hrdiny a pokusíme se jej omluvit pomatením smyslů tváři v tvář nebezpečí číhajícímu v mrazivé krajině, na řadu přichází jeho vnitřní hlas, který úspěšně uhasí i poslední zbytky soucitu, který by snad ještě mohl ve čtenáři doutnat. Atmosféra staví na „nenápadně“ propašovaných referencích jinam, „chytrých“ blábolech našeho hrdiny, které omlouvá snad jen jeho stále neutěšenější fyzický i psychický stav.
Zatímco se děj pomalu posouvá dopředu, události se stávají stále více neuvěřitelnějšími a čtenář má na výběr dvě možnosti: uvěřit neuvěřitelnému, že se jedná o jedno velké spiknutí psychopatů uprchlých z nějaké slovenské léčebny; nebo už vypravěči úplně přeskočilo a hledat v čemkoli logiku je zcela zbytečné. Závěrečné odhalení je navrženo ve stylu všem vypálit rybník a z posledních stran na vás úplně křičí snaha přimět vás vzít knihu do ruky znovu a hledat v ní něco, co v ní prý celou dobu bylo jen vy jste si toho ve své slepotě (touché!) nevšimli. Buď je závěr naprosto geniální majstrštyk nebo vás Karika jen celou dobu tahal za nohu (ha ha – tahat za nohu) a celé vám to znechutil.
Tma je taková jednohubka, která trpí všemi nedostatky Trhliny, autorský styl se prostě nezapře, ale zároveň v ní chybí všechno to skvělé napětí, mystičnost a nepředvídatelnost, kvůli kterým si jako po Trhlině bez rozsvícených světel nezajdete ani na záchod.
Po přečtení Tmy si cestou na záchod taky rozsvítíte. Nikoli však ze strachu, ale prostě proto, že nejste blbí.
January 29, 2022
1,5/5
Okazuje się, że Karika to dla mnie autor jednej książki. Niestety.
Na początku miałam wrażenie, że będzie równie interesująco jak w "Strachu", ale szybko sprowadzono mnie na ziemię. Nie można odmówić autorowi, że potrafi nieźle pisać w kółko o tym samym przez 200 stron. Niestety do tego sprowadza się ta historia. Bohaterem jest tu jeden człowiek i jego myśli. Ciekawy początek szybko okazał się dość długim męczeniem jednego tematu. Gdy zaczęło się coś dziać to zrobiło się bardzo nieprzekonująco i jakoś tak niezbyt pomysłowo. Finalnie cała historia potoczyła się jakoś dziwnie i mnie nie przekonała. Dość często łapałam się na przewidywaniu kolejnych kroków bohatera, więc wkroczyła przewidywalność. Dopiero na samym końcu, trochę znienacka, co zawsze jest na minus, wyjaśniła się cała historia i zupełnie mnie nie kupiła. Jakieś to wszystko było niespójne - finał i wydarzenia, które go poprzedzały. Nie składa mi się to w całość.
Choć było parę zabiegów i elementów z typowej literatury grozy to nie było to nic zbliżonego do klimatu stworzonego w "Strachu". Bardzo się rozczarowałam, bo wiem, że Karika potrafi wystraszyć, a nie tylko nieudolnie próbować to zrobić. Z racji przepaści miedzy "Strachem" a tą książką moja ocena nie może być inna.
Okazuje się, że Karika to dla mnie autor jednej książki. Niestety.
Na początku miałam wrażenie, że będzie równie interesująco jak w "Strachu", ale szybko sprowadzono mnie na ziemię. Nie można odmówić autorowi, że potrafi nieźle pisać w kółko o tym samym przez 200 stron. Niestety do tego sprowadza się ta historia. Bohaterem jest tu jeden człowiek i jego myśli. Ciekawy początek szybko okazał się dość długim męczeniem jednego tematu. Gdy zaczęło się coś dziać to zrobiło się bardzo nieprzekonująco i jakoś tak niezbyt pomysłowo. Finalnie cała historia potoczyła się jakoś dziwnie i mnie nie przekonała. Dość często łapałam się na przewidywaniu kolejnych kroków bohatera, więc wkroczyła przewidywalność. Dopiero na samym końcu, trochę znienacka, co zawsze jest na minus, wyjaśniła się cała historia i zupełnie mnie nie kupiła. Jakieś to wszystko było niespójne - finał i wydarzenia, które go poprzedzały. Nie składa mi się to w całość.
Choć było parę zabiegów i elementów z typowej literatury grozy to nie było to nic zbliżonego do klimatu stworzonego w "Strachu". Bardzo się rozczarowałam, bo wiem, że Karika potrafi wystraszyć, a nie tylko nieudolnie próbować to zrobić. Z racji przepaści miedzy "Strachem" a tą książką moja ocena nie może być inna.
May 29, 2016
Urcite sa zaradujem medzi ludi, ktorych kniha Tma neoslovila. Je to v podstate kratka kniha, ktora by sa dala precitat za den ... citala som ju 2 mesiace, a jedine co ma k tomu nutilo bolo, ze som do nej investovala peniaze a tak ju aj laskavo docitam, aby som nemala pocit, ze som ich vyhodila von oknom. kniha ma nezaujala ... recenzie boli matuce, ale chcela som jej dat sancu. hlavna postava mi tiez prisla trosku otravna...nevedela som prekusnut paranoju a zufalstvo bijuce sa s nahlym privalom odvahy. neviem...a ked som si precitala jednu z mnohych recenzii, ze jeden samozvany fanusik S. Kinga porovnaval kvalitu knihy Tma s jeho dielami, nechapala som cely tento svet. mraziva atmosfera nebola nikde, napatie nebolo nikde, nebala som sa ani stotitnu sekundy, nebola som ocarena rozpravacskym talentom ani zvratmi v knihe (vela ich nebolo), nebola som spokojna s dlhym koncom a celkovo ... po precitani knihy vo mne iba visela otazka ... WTF?
velmi neodporucam ludom, ktori maju radi horory a urcite nie tym, ktorych nadchyna kvalitny horor z pera S. Kinga a jeho skutocny a originalny a jedinecny rozpravacsky talent. takych citatelov toto dielo pravdepodobne sklame. Kniha sa urcite neda porovnavat so svetovou spickou. v ziadnom z moznych ohladov...
velmi neodporucam ludom, ktori maju radi horory a urcite nie tym, ktorych nadchyna kvalitny horor z pera S. Kinga a jeho skutocny a originalny a jedinecny rozpravacsky talent. takych citatelov toto dielo pravdepodobne sklame. Kniha sa urcite neda porovnavat so svetovou spickou. v ziadnom z moznych ohladov...
May 7, 2024
A psychological thriller with a not-so-obvious ending. Poe_vs._King_style and strong catchy pattern that repeats itself to describe a situation or its development. Description of noise, emotional excitement, questions... sometimes mixed with a proverb or saying.
It all worked well, but sometimes it got boring. Probably the change of days, not supported by a change of pattern, was redundant.
It all worked well, but sometimes it got boring. Probably the change of days, not supported by a change of pattern, was redundant.
April 29, 2023
Książka, dla której rezygnowałam z dodatkowych godzin snu. Niczego nie żałuję, proszę o więcej 🤌
June 20, 2021
Klaustrofobiczna i mocna jest ta krótka powieść Kariki. Podobała mi się, mocne 3,5.
November 26, 2023
To moja trzecia już książka słowackiego mistrza grozy po bardzo ciekawej Szczelinie" i póki co, nadal jest ona u mnie numerem jeden spośród wszystkich przeczytanych przeze mnie książek tego autora.
"Ciemność" początkowo zapowiadała się bardzo intrygująco ale z czasem zaczęła troszkę tracić na atrakcyjności. Nie wszystkie wątki w książce zostały rozpracowane do końca np. sytuacja z radiem, której nie rozumiem i nie wiem jak ją sobie tłumaczyć ale nie jest to jedyny niewyjaśniony w tej powieści wątek, nad którym łamałam sobie głowę. Finał też nie jest jakiś bardzo spektakularny mimo to zaskakuje. Jedno, co w tej książce nie ulega wątpliwości to fakt, że autor jest mistrzem budowania napięcia i grozy, i widać to nie tylko w "Ciemności" ale i też w pozostałych tytułach pisarza. Bije na głowę samego Stephena Kinga i piszę to z pełną świadomością i przekonaniem. Jego narracja jest sugestywna, bardzo niepokojąca i klaustrofobiczna - duszny i obezwładniający klimat książki mocno daje odczuć pułapkę w jakiej znalazł się główny bohater. To teatr jednego aktora w którym czytelnik obserwuje samotnego mężczyznę mierzącego się z projekcją własnych lęków...
Mimo, że książka słabsza od "Szczeliny" to i tak bawiłam się przy niej całkiem nieźle.
"Ciemność" początkowo zapowiadała się bardzo intrygująco ale z czasem zaczęła troszkę tracić na atrakcyjności. Nie wszystkie wątki w książce zostały rozpracowane do końca np. sytuacja z radiem, której nie rozumiem i nie wiem jak ją sobie tłumaczyć ale nie jest to jedyny niewyjaśniony w tej powieści wątek, nad którym łamałam sobie głowę. Finał też nie jest jakiś bardzo spektakularny mimo to zaskakuje. Jedno, co w tej książce nie ulega wątpliwości to fakt, że autor jest mistrzem budowania napięcia i grozy, i widać to nie tylko w "Ciemności" ale i też w pozostałych tytułach pisarza. Bije na głowę samego Stephena Kinga i piszę to z pełną świadomością i przekonaniem. Jego narracja jest sugestywna, bardzo niepokojąca i klaustrofobiczna - duszny i obezwładniający klimat książki mocno daje odczuć pułapkę w jakiej znalazł się główny bohater. To teatr jednego aktora w którym czytelnik obserwuje samotnego mężczyznę mierzącego się z projekcją własnych lęków...
Mimo, że książka słabsza od "Szczeliny" to i tak bawiłam się przy niej całkiem nieźle.
Read
March 27, 2022Another one of Jozef Karika's novels that has captivated me and chilled me to the bone at the same time. The author surely has their way with words. Forming scenarios as if they were happening right in front of the reader's eyes is the prevalent feature of Karika's works. We observe the rapidly escalating situation the character is thrown into, the setting eerie and unsettling. Yet, our hands are tied, there's nothing we can do to resolve the tension. We watch helplessly, empathizing with the wretched protagonist, and feeling overpowering terror. The weird thing is that despite the fact that Karika's novels are so fear-inducing, I feel drawn to reading more of the author's works and it clearly says something.
April 13, 2024
Tbh asi 80% to bolo 10/10 a zrazu to padlo na takmer nulu. Ale šak aspoň som zažila a užila tu kroniku kokotizmu čo chlapec dostával, karma n shit i guess, to bolo veľmi dobre. Potešilo ma že má niektoré veci zamrazili, to sa naozaj žiadnej knihe ešte nepodarilo (hlavne tá skriňa, to úprimne nezabudnem, to bolo dokonalé). Ale zistiť že 'mimochodom toto všetko bolo klamstvo' mi príde ako 'a potom som sa zobudil' koniec
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 20, 2022
Minimalistyczna i klaustrofobiczna powieść grozy. Trzeba przyznać, że Karika to mistrz budowania niepokojącego i niekomfortowego nastroju. Książka idealna na święta ;)
March 3, 2020
Regres musiał w końcu przyjść. Zespoły rockowe mają syndrom drugiej płyty, czyli po świetnym debiucie przychodzi album słabszy, a potem to już tylko alkohol, narkotyki i życie z ZAIKS-u. Jozef Karika się na to nie łapie, bo dwie jego poprzednie powieści: Strach i Szczelina były świetne.
Ok, rozmyślam sobie dalej, bardziej biblijnie: "i podłubał krytyk w nosie i rzekł: po dwóch książkach tłustych, musi nastać książka chuda". Znowu nieprawda. Ciemność jest równie dobra, co poprzednie powieści sympatycznego Słowaka, z tym zastrzeżeniem, że jest od poprzedniczek znacznie, znacznie bardziej krwawa...
Serialowy scenarzysta, mniejsza z imieniem, zdolny, ale lekko pierdołowaty, postanawia przed świętami bożego narodzenia, wyrwać się z miasta i samotnie spędzić trochę czasu w górskiej chacie: powłóczyć się z plecakiem, trochę popisać - generalnie odpocząć do ludzkiego towarzystwa, a w szczególności od upierdliwej i roszczeniowej żony Natalii. Nie trzeba dodawać, że w chacie komórka ma tyle zasięgu, co kot napłakał, prąd jest z generatora jak akurat ma humor i działa, a najbliższe ludzkie osiedle przyjemniej dwie godziny drogi piechotą.
Tysiąc horrorów o tym czytałem?
No dobrze, a co powiecie na to, że w pewnym momencie (zaraz na początku książki, więc żaden to spolier) nasz scenarzysta traci wzrok? Całkowicie. Podniósł sobie Jozef Karika poprzeczkę? Według mnie tak, i to bardzo, ale co ważniejsze - przeskakuje nad nią w dobrym stylu.
Całość (niedługiej) książki, to monolog głównego bohatera. Kryzysowa sytuacja, jaka go dotknęła, stała się pretekstem do podsumowania dotychczasowego życia, uporządkowania sobie pewnych spraw. Bohater, jak to u Kariki, to zwykły facet po trzydziestce, pełen wad i kompleksów, starający sobie jakoś radzić w życiu - zakompleksiony i uzdolniony konformista, no i jak to u Kariki w pewnym momencie tama pęka.
Nasz scenarzysta oczywiście nie siedzi z założonymi rękami i nie rozpacza nad swoim losem, o nie, on stara się za wszelką cenę, między innymi przy pomocy sarkastycznego poczucia humoru, przetrwać i stąd właśnie bierze się wiele drastycznych scen w Ciemności, resztę doczytajcie sami, ale ostrzegam - chwilami jest naprawdę brutalnie.
Nie będę ukrywał. Jestem fanem twórczości Jozefa Kariki. Według mnie Słowak odświeżył gatunek powieści grozy, do tego w każdej swojej książce tworzy niepowtarzalny klimat, w każdej zaskakuje czytelnika nie tylko treścią, ale i formą i jeśli czytaliście dwie poprzednie jego powieści i podobały się wam, to Ciemność również polubicie,jeśli nie, to możecie sobie lekturę darować, a jeśli zobaczyliście Ciemność gdzieś na półce w księgarni i zastanawiacie się czy przeczytać, to według mnie lepiej zacząć, od którejś z dwóch poprzednich powieści.
Ok, rozmyślam sobie dalej, bardziej biblijnie: "i podłubał krytyk w nosie i rzekł: po dwóch książkach tłustych, musi nastać książka chuda". Znowu nieprawda. Ciemność jest równie dobra, co poprzednie powieści sympatycznego Słowaka, z tym zastrzeżeniem, że jest od poprzedniczek znacznie, znacznie bardziej krwawa...
Serialowy scenarzysta, mniejsza z imieniem, zdolny, ale lekko pierdołowaty, postanawia przed świętami bożego narodzenia, wyrwać się z miasta i samotnie spędzić trochę czasu w górskiej chacie: powłóczyć się z plecakiem, trochę popisać - generalnie odpocząć do ludzkiego towarzystwa, a w szczególności od upierdliwej i roszczeniowej żony Natalii. Nie trzeba dodawać, że w chacie komórka ma tyle zasięgu, co kot napłakał, prąd jest z generatora jak akurat ma humor i działa, a najbliższe ludzkie osiedle przyjemniej dwie godziny drogi piechotą.
Tysiąc horrorów o tym czytałem?
No dobrze, a co powiecie na to, że w pewnym momencie (zaraz na początku książki, więc żaden to spolier) nasz scenarzysta traci wzrok? Całkowicie. Podniósł sobie Jozef Karika poprzeczkę? Według mnie tak, i to bardzo, ale co ważniejsze - przeskakuje nad nią w dobrym stylu.
Całość (niedługiej) książki, to monolog głównego bohatera. Kryzysowa sytuacja, jaka go dotknęła, stała się pretekstem do podsumowania dotychczasowego życia, uporządkowania sobie pewnych spraw. Bohater, jak to u Kariki, to zwykły facet po trzydziestce, pełen wad i kompleksów, starający sobie jakoś radzić w życiu - zakompleksiony i uzdolniony konformista, no i jak to u Kariki w pewnym momencie tama pęka.
Nasz scenarzysta oczywiście nie siedzi z założonymi rękami i nie rozpacza nad swoim losem, o nie, on stara się za wszelką cenę, między innymi przy pomocy sarkastycznego poczucia humoru, przetrwać i stąd właśnie bierze się wiele drastycznych scen w Ciemności, resztę doczytajcie sami, ale ostrzegam - chwilami jest naprawdę brutalnie.
Nie będę ukrywał. Jestem fanem twórczości Jozefa Kariki. Według mnie Słowak odświeżył gatunek powieści grozy, do tego w każdej swojej książce tworzy niepowtarzalny klimat, w każdej zaskakuje czytelnika nie tylko treścią, ale i formą i jeśli czytaliście dwie poprzednie jego powieści i podobały się wam, to Ciemność również polubicie,jeśli nie, to możecie sobie lekturę darować, a jeśli zobaczyliście Ciemność gdzieś na półce w księgarni i zastanawiacie się czy przeczytać, to według mnie lepiej zacząć, od którejś z dwóch poprzednich powieści.
June 19, 2016
Pán Karika zase raz napísal jednohubku, ktorá sa dá podobne ako román Strach prečítať doslova na jedno posedenie..
Čo z počiatku vyzerá ako dosť bežný román zo 100-krát omieľanej kategórie boja o prežitie v divočine, sa zmení na niečo úplne iné a výborne vygradovaný dej vedie k temnému finále, ktoré mnohé vysvetlí. Román Strach možno vystrašil viac, zato Tma je temnejšia, takže výber slov do názvov sa fakt podaril.
Mnohým (ako aj mne) na predošlom románe Strach vadila až prílišná podobnosť s románom It od Stephana Kinga (ktorý pán Karika zbožňuje a dokonca ho aj recenzoval). Na románe Tma som nič takéto nebadal, Karika sa doslova baví so slovami, vtipkuje, kde-tu nevtieravo vsunie odkazy na súčasné spoločenské dianie, alebo časť pesničky a celkovo mi to príde viac také.. jeho vlastné. Možno to chcelo len čas. Odporúčam a teším sa na ďalší jeho román.
Čo z počiatku vyzerá ako dosť bežný román zo 100-krát omieľanej kategórie boja o prežitie v divočine, sa zmení na niečo úplne iné a výborne vygradovaný dej vedie k temnému finále, ktoré mnohé vysvetlí. Román Strach možno vystrašil viac, zato Tma je temnejšia, takže výber slov do názvov sa fakt podaril.
Mnohým (ako aj mne) na predošlom románe Strach vadila až prílišná podobnosť s románom It od Stephana Kinga (ktorý pán Karika zbožňuje a dokonca ho aj recenzoval). Na románe Tma som nič takéto nebadal, Karika sa doslova baví so slovami, vtipkuje, kde-tu nevtieravo vsunie odkazy na súčasné spoločenské dianie, alebo časť pesničky a celkovo mi to príde viac také.. jeho vlastné. Možno to chcelo len čas. Odporúčam a teším sa na ďalší jeho román.
February 18, 2020
Po obłędnej, przyprawiającej o dreszcze "Szczelinie" liczyłem na coś równie dobrego, niestety trochę się zawiodłem. Nie zrozumcie mnie źle, to jest dobra książka, ale po tym co zrobiła ze mną "Szczelina" liczyłem na te same emocje, ale niestety ich nie dostałem. Nie można odmówić tej książce, że jest cholernie klimatyczna i wciągająca, ale niektóre momenty są po prostu głupie i totalnie abstrakcyjne(np. nie kupuję zakończenia, no ale każdy może mieć w tej kwestii swoje zdanie). Czy polecam? polecam, bo nadal jest to kawał dobrego horroru, który trzyma od początku do końca w napięciu, ale jeśli ktoś nic nie czytał tego autora to polecam zacząć od "Szczeliny", która wgniecie Was w fotel i długo w nim pozostaniecie...
January 3, 2021
„Ciemność” nie przeorała mnie wprawdzie tak, jak „Strach” czy „Szczelina”, ale ma w sobie ten charakterystyczny dla Kariki element rozłożenia ludzkiej psychiki w ekstremalnych warunkach na czynniki pierwsze.
Znowu mamy tu górski, zimowy klimat. Ciszę przerywaną krzykiem. Zmagania jednostki z naturą i własnym lękiem. Finałowy plot twist wywołał we mnie ciarki, to muszę przyznać. Bo listy zza groby wywołują taką reakcję zawsze, prawda?
Jedyne, do czego muszę się przyczepić, to ilość bolesnych wypadków, które przytrafiły się głównemu bohaterowi. Czy wola życia jest w człowieku aż tak silna, aby przetrwać to wszystko, co zaserwował temu człowiekowi autor? Hmmm...
Znowu mamy tu górski, zimowy klimat. Ciszę przerywaną krzykiem. Zmagania jednostki z naturą i własnym lękiem. Finałowy plot twist wywołał we mnie ciarki, to muszę przyznać. Bo listy zza groby wywołują taką reakcję zawsze, prawda?
Jedyne, do czego muszę się przyczepić, to ilość bolesnych wypadków, które przytrafiły się głównemu bohaterowi. Czy wola życia jest w człowieku aż tak silna, aby przetrwać to wszystko, co zaserwował temu człowiekowi autor? Hmmm...
July 3, 2020
Průměrné, předvídatelný děj, neoriginální námět, který jsem četla už v několika knihách. Za mě max. 3.5 hvězd. Kniha mi hodně připomínala styl psaní Kinga, autor se asi inspiroval, ale nevadilo mi to :) Začátek měl celkem velký potenciál, ale čím víc se blížil konec, tím více to "napětí" sláblo.. Byla jsem zvědavá, jak to dopadne, tak jsem dočetla. Zbytečné čtení to nebylo, ale do své sbírky knih si Tmu nepořídím. Těším na Strach i Trhlinu a jsem zvědavá, jestli budou zajímavější.
November 18, 2021
Od połowy książki liczyłam na to, że zakończenie mi wynagrodzi dość mierny środek. Tak się nie stało, naciągana do granic możliwości. Po świetnie zapowiadającym się początku wszystko idzie tam nie tak.
March 6, 2018
Karika má dosť zaujímavé témy. Trhlina bola fajn, aj keď koniec a štylistika mohli byť aj lepšie. Tma má dobrý námet, lepšie spracovanie, podľa mňa je aj pútavejšia a lepšie sa číta. Ale ku dokonalosti mi tam stále niečo chýba.
March 18, 2023
Pierwsze spotkanie z Kariką nieco rozczarowujące, początek mocno mnie zaintrygował, lecz później napięcie spadło. Niemniej jednak plan na wycieczkę w Małą Fatrę gotowy, a ja z niecierpliwością czekam na lekturę Szczeliny 👀
April 21, 2023
Sám v naprosté tmě, odtržen od civilizace, v nehostinných podmínkách v zimě na horách. To zní jako solidní základ pro tíživou atmosféru. A právě atmosféra je něco, co mi chybělo, nebo se mi ji nepodařilo dobře procítit. Nějaké části se mi líbily více, zejména narůstající panika hlavní postavy působila reálně úzkostně, aspoň na začátku. Potěšila mě zmínka žluté větrovky :) Jinak Trhlina zůstává stále můj favorit.
May 17, 2021
Po lekturze Szczeliny zapragnęłam przeczytać wszystko, co wyszło spod pióra Jozefa Kariki. Od razu zakupiłam wszystkie jego dostępne w Polsce powieści, ale, jak to często bywa, musiały odleżeć swoje na czytniku. Na pierwszy ogień wzięłam Ciemność, która jednak nie zachwyciła mnie tak jak Szczelina.
Owszem, ta powieść potwierdza, że Słowak jest mistrzem w kreowaniu atmosfery. I tutaj bardzo szybko czytelnik wpada w nastrój niepewności, podskórnego lęku, zagmatwania i osaczenia. Ale od początku.
Scenarzysta, który pisze teksty do słynnego serialu kłóci się z partnerką i spontanicznie wyjeżdża w góry do chaty, która od lat jest w posiadaniu rodziny. W tym spartańskim miejscu spędzał wakacje z rodzicami, a teraz zapragnął oderwać się od problemów, w spokoju napisać scenariusze do następnych odcinków i przemyśleć swój związek. Chata jest w górach, zasypana śniegiem, bo tuż tuż Boże Narodzenie i mieści się na kompletnym odludziu.
Ciąg dalszy: https://przeczytalamksiazke.blogspot....
Owszem, ta powieść potwierdza, że Słowak jest mistrzem w kreowaniu atmosfery. I tutaj bardzo szybko czytelnik wpada w nastrój niepewności, podskórnego lęku, zagmatwania i osaczenia. Ale od początku.
Scenarzysta, który pisze teksty do słynnego serialu kłóci się z partnerką i spontanicznie wyjeżdża w góry do chaty, która od lat jest w posiadaniu rodziny. W tym spartańskim miejscu spędzał wakacje z rodzicami, a teraz zapragnął oderwać się od problemów, w spokoju napisać scenariusze do następnych odcinków i przemyśleć swój związek. Chata jest w górach, zasypana śniegiem, bo tuż tuż Boże Narodzenie i mieści się na kompletnym odludziu.
Ciąg dalszy: https://przeczytalamksiazke.blogspot....
Displaying 1 - 30 of 264 reviews