The Secret Lives of Planets: A User's Guide to the Solar System

by Paul Murdin

Everyone's been looking up at the night sky this year as we've celebrated 50 years since Neil Armstrong first set foot on the moon. Astronomer Paul Murdin's inside guide will help you learn all about the solar system and its planets and satellites. It looks at the universe from a longer perspective and reveals how Saturn's moon, Titan, boasts lakes which contain liquid methane surrounded by soaring hills and valleys (exactly as the earth did before life evolved); Mercury is the shyest planet; and that the biggest volcano on Mars is 10 times the depth of the Grand Canyon.

Genres: Nonfiction, Science, Astronomy, Space, Nature, Popular Science, Audiobook

288 pages, Paperback

First published January 1, 2019

Reviews

[Mircea Petcu · Rating 5 out of 5]

Cel mai interesant si mai complex aspect al Sistemului Solar trebuie sa fie miscarea planetei Mercur.

Daca te afli pe planeta la locul potrivit poti vedea Soarele rasarind de doua ori. Soarele rasare, incetineste, se deplaseaza inapoi, apune si apoi rasare din nou.

Cum este posibil ? Raspunsul tine de combinatia dintre orbita foarte alungita a planetei si blocajul mareic cu Soarele. Mercur se roteste in jurul axei de exact trei ori la fiecare doua orbite in jurul Soarelui.

Corelatia ciudata dintre rotatia si orbita mai face ca o "zi" sa dureze cat doi "ani". "Anul" mercurian dureaza 88 de zile terestre, iar "ziua" 176 de zile terestre. Calendarele sunt distractive pe planeta Mercur.

[Alice · Rating 3 out of 5]

Fun little nonficton book filled with cool facts about our solar system. Great as a first introduction to the topic.

[Constantin Beda · Rating 4 out of 5]

Patru lucruri mi-ar fi absolut necesare dacă mâine aș pleca într-o vacanță prin sistemul nostru solar: periuța de dinți, un costum de astronaut, primul volum din seria Dune și cartea asta.

Totul începe de la Soare (doar local, că de asta îi și zice sistem solar, nu?), așa că de acolo vom începe și călătoria. O să transpirăm un pic din cauza celor câteva milioane de grade, însă imediat ajungem la Mercur și orbita lui excentrică, o planetă greu de cercetat tocmai din cauza apropierii de astrul solar. Nu stăm mult nici aici, încă e prea cald, și ne îndreptăm către Venus. Dar nu de zeița frumuseții și dragostei din panteonul roman zic aici, ci de planeta care n-are absolut nicio legătură cu zeița mai sus menționată, nu atunci când are o temperatură medie de peste 450°, râuri de lavă la suprafață, o grămadă de vulcani și ploi acide. N-are rost să zăbovim, așa-i? Ne așteaptă Pământul!

Bun, despre Pământ nu o să zic nimic, îl las pe Carl Sagan. Ce urmează să reproduc este cel mai mișto și poetic lucru care s-a spus vreodată despre planeta noastră. Și atenție, astea sunt cuvintele unui om de știință. Ele sună așa:
"Pentru noi este însă altceva. Priviți din nou acel punct. Este casa noastră. Suntem noi. Pe acesta și-au trăit și își trăiesc viața toți cei pe care-i iubești, toți cei pe care-i știi, toți cei despre care ai auzit și, până la urmă, toate ființele umane care au existat. Acolo se află totalitatea bucuriilor și suferințelor noastre, mii de religii, ideologii și doctrine economice încrezătoare, fiecare vânător și culegător, fiecare erou și laș, fiecare creator și distrugător de civilizație, fiecare rege și țăran, fiecare tânără pereche îndrăgostită, fiecare mamă și tată, copil plin de speranță, inventator și explorator, fiecare moralizator, fiecare politician corupt, fiecare "superstar", fiecare "lider suprem", fiecare sfânt și păcătos din istoria speciei noastre a trăit acolo - pe un fir de praf suspendat într-o rază de soare." Citatul este preluat din "Un palid punct albastru ", una dintre cărțile lui Sagan.

Suntem totuși călători printre stele, părăsim și Pământul ca să mergem mai departe, dar nu înainte de a face un scurt popas pe Lună, unde probabil o să ne comparăm urmele bocancilor cu cei ai lui Neil Armstrong, primul om ajuns acolo în 1969. "Un pas mic...", completați voi restul. Nu așa de mic până spre Marte, următoarea noastră destinație. Botezată după zeul războiului și totuși oarecum primitoare, fiind o candidată serioasă pentru o viitoare posibilă colonizare. De ce nu, eu mă bag la orice colonizare. Dar încă nu vreau să mă opresc la jumătatea drumului, continuăm plimbarea și poposim pe Jupiter, stăpânul vidului, cea mai mare planetă din sistem. Poposim e un fel de a spune, fiind o gigantă gazoasă pe care nu prea putem sta. Urmează Saturn, uriașul mâncător de timp și zeități, pe-ale cărui inele din piatră și gheață mi-ar plăcea să le studiez îndeaproape. Planeta asta e una din minunățiile universului.

După Saturn e Uranus, cel care, împreună cu Gaia, a dat naștere lumii. Asta în mitologia greacă. În realitate e un gigant de gheață care stă cu susu-n jos. Adică e singura planetă care are orbita răsturnată. De ce, nu știm, deși există câteva teorii pentru chestia asta.

Și iată cum aproape am sosit la finalul călătoriei. Neptun e tot un gigant de gheață, dar nu din apă, cum ar sugera numele, ci din hidrogen și heliu, cu o atmosferă superioară din metan. Și nu e la locul ei, se pare că a fost nevoită să se mute din poziția inițială. Ultima e Pluto, o planetă care nu e planetă. Și care acum e planetă pitică, conform deciziei luate de Uniunea Astronomică Internațională acum câțiva ani. Adică tot un fel de planetă, dar mai mică.

Concluzie acum: Viețile secrete ale planetelor e un ghid foarte bun, cu informații suficiente și concise despre dimensiuni, distanța față de Soare, felul în care s-au format, împrejurările prin care s-au descoperit, temperaturi, structură și compoziție etc. Călătoria mea s-a terminat, acum începe a voastră. Adică citiți-o. Eu mă duc să mă fac astronaut.

[Ola (Wiewiórka w okularach) · Rating 4 out of 5]

4,5/5

https://wiewiorkawokularach.blogspot....

Jeszcze jakiś czas temu, gdyby ktoś namawiał mnie do sięgnięcia po książkę z zakresu nauk ścisłych, do jakich należą choćby fizyka czy astronomia, to pogoniłabym mu kota. Z wiekiem jednak człowiek dojrzewa do pewnych tematów i teraz z ogromną chęcią i ciekawością sama wybieram jako lektury książki popularnonaukowe z tych dziedzin. Dlatego też zachęcona opisem, sięgnęłam po Nieuporządkowane życie planet autorstwa Paula Murdina, chcąc dowiedzieć się czegoś nowego o naszym kosmosie.

Na początek może jednak krótko przedstawię samego autora. Paul Murdin to astronom, badacz czarnych dziur i supernowych, który wraz ze swoją współpracownicą, Louise Webster, odkrył pierwszą gwiezdną czarną dziurę w naszej Galaktyce w układzie Cygnus X-1. Jest emerytowanym profesorem profesorem Uniwersytetu Cambridge, a także byłym współpracownikiem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego. Został odznaczony przez królową Elżbietę II tytułem Oficera Orderu Imperium Brytyjskiego.

Nieuporządkowane życie planet składa się z jedenastu rozdziałów, zatem, jak można się łatwo domyślić, nie mówi tylko o planetach. Znajdziemy tu również część poświęconą naturalnemu ziemskiemu satelicie, Księżycowi, czterem galileuszowym księżycom Jowisza, czy Ceres, planecie karłowatej, która krąży między orbitami Marsa i Jowisza. Oczywiście, jest tu też rozdział opisujący Plutona, który wszak od kilkunastu lat już oficjalnie nie jest planetą według przyjętej definicji przez Międzynarodową Unię Astronomiczną (IAU). Autor w sposób jasny i klarowny opisuje poszczególne ciała niebieskie, tłumaczy ich specyficzne cechy, a także przybliża czytelnikowi historię ich odkrycia. Kilka razy w trakcie lektury natkniemy się również na nazwisko naszego bodaj najsławniejszego astronoma, czyli Mikołaja Kopernika, co niezmiennie wywoływało uśmiech na mojej twarzy. Każdy rozdział rozpoczyna krótki zbiór najważniejszych informacji dotyczących danego ciała niebieskiego – długość roku, długość dnia, wielkość, odległość od Słońca itd. Dzięki temu rozpoczynając lekturę poszczególnych rozdziałów mamy od razu garść najistotniejszych danych o naszym „bohaterze”.

Czy wiecie, co to jest metaliczny wodór i dlaczego tak fascynuje naukowców? Czy orientujecie się, dlaczego Pluton już nie jest uznawany za planetę w pełnym znaczeniu tego słowa, a tylko za planetę karłowatą? Czy wiesz, drogi Czytelniku, że na Tytanie znajdują się jeziora pełne płynnego metanu, zupełnie tak samo, jak na Ziemi, zanim rozwinęło się tu życie? Albo, że dzień na Merkurym trwa dłużej niż jeden rok? I dlaczego Uran jest przewrócony na bok? Tudzież dlaczego Neptun musiał zamienić się z Uranem miejscami w kosmosie? Na te wszystkie pytania i na wiele więcej znajdziecie odpowiedź właśnie w tej książce.

Paul Murdin wprowadza nas w fascynujący świat naszej galaktyki, przedstawiając nam historię planet i obiektów krążących w kosmosie. Wszystko to przedstawia w lekkim i przystępnym stylu, bardziej skomplikowane kwestie tłumacząc w przejrzysty, a często również zabawny sposób (pamiętajcie, że pisze to ktoś, kto z przedmiotami ścisłymi w szkole żył naprawdę na bakier). Dzięki temu przez treść właściwie się płynie, a strony same się przewracają, prowadząc czytelnika od Słońca aż do samego końca naszego układu planetarnego. Taka podróż to niesamowite przeżycie, dające do myślenia nam, ludziom – o tym, jak mało wiemy o otaczającym nas kosmosie i jaką jego tak naprawdę malutką cząstkę stanowimy. Jesteśmy jak pyłek na wietrze, który zaraz zniknie, a Wszechświat wciąż będzie trwał w swoim mniej lub bardziej nieuporządkowanym chaosie, nawet nie zwróciwszy na nasze zniknięcie uwagi...

[Simon Humphreys · Rating 3 out of 5]

Very enjoyable read. Simple, clear and contains lots of interesting information about the planets in our solar system. A good introductory book.

[Kristina · Rating 5 out of 5]

Potrebne su nam ovakve knjige da nam približe (ne)istražena prostranstva svemira i podsjete nas koliko je čudesno sve što nas okružuje.

[Vakaris the Nosferatu · Rating 5 out of 5]

all reviews in one place:
night mode reading ;
skaitom nakties rezimu

Author has a great writing style. I appreciated the light humor, facts and side-facts. Nothing felt dry, nothing was boring. In fact, it painted a beautiful mental image of each planet, making me appreciate the sunlight pouring in through the windows, away from the cold, ice, and distant parent star.
This was definitely my cup of tea. A 5 out of 5 from me.

[Paul · Rating 2 out of 5]

Short review of planets, jumping quickly between random trivia, history and, my least favourite, cutesy jokes and moralising on climate change. Every planet is introduced with basic stats and a "secret". The secret of earth is: "I was happy with the cyanobacteria, who changed the atmosphere for the better, but those humans are too many, they are messing everything up and I am thinking about getting rid of them.". Venus is also wondering if earth is going to end up like her.

[kris · Rating 3 out of 5]

Astronomer Paul Murdin wants to tell you about our solar system's secrets: that Europa, one of Jupiter's moons, may have miles of liquid salty ocean under its ice mantle; that Uranus orbits on its side, rolling around the sun like a miscued billiard ball; that Venus's acid atmosphere rotates faster than the planet underneath it; that Saturn's rings have gaps carved into them by tiny satellite moons...

1. This was a fun little read: it's a bit superficial on most topics, and doesn't quite know what kind of tone it wants (it bounces between "I assume you understand the difference between the sidereal period of rotation (rotation period) and syndodic period of rotation (length of the day) so MOVING ON" to "when I say this number is 40x bigger than that number, it means it's really big!" [not actual quotes]): depending on target audience, some topics were either too technical or too patronizing which was unfortunate.

2. I also wish some of the chapters were a little more...consistent? I.e., each chapter is meant to focus on the secrets of that solar body and a more standardized introduction to cover history or makeup or whatever could have allowed space for the meandering tangents that Murdin seems to prefer. But, again, Murdin assumes a certain technical awareness, I think, that means he skips right over setting the stage. This also means that some of the bodies feel lost amongst Murdin's stories instead of being the focus.

3. There were some photos but not nearly enough, or not of the elements featured. I ended up reading this with my laptop open in my lap, NASA's photo repository open, so I could search for the pictures discussed.

4. Ultimately: interesting but too shallow to be a meaningful reading experience.

[Ƙʏᴙᴀ · Rating 4 out of 5]

Il titolo dice tutto, una guida che racchiude stranezze e peculiarità del nostro sistema solare, il tutto accompagnato da schede tecniche e foto scattate dai satelliti. Ottimo se si ha solo un'infarinatura generale e si desidera sapere qualcosa in più.

[Tom · Rating 2 out of 5]

Don't look here for secrets; you'll find only a meandering, chaotic stroll through a handful of readily known facts. Poor.

[Tijana · Rating 3 out of 5]

Not the biggest fan of this book tbh. It had a strong start, but it became less and less interesting with every page I finished. I love watching documentaries about space and because of that I thought I would enjoy a book such as this one, so I was pretty disappointed when I found out that that wasn't the case.

Don't get me wrong, I didn't think this book was bad or that there was something inherently wrong with it, just that it wasn't for me and that I prefer watching documentaries about this topic more than reading about it.

[Xanthi · Rating 2 out of 5]

I listened to this on audiobook.
I wanted to like it more than I did but I found it just did not sustain my interest consistently. I found myself drifting on and off, and getting a bit lost in the science, even though it was told in layman terms. It didn’t help that the author frequently went off on tangents.

[Nore · Rating 3 out of 5]

Shoots for quirky and fun with its humor and light writing style, often edges over into cringe, especially with the "quotes" from the planets at the start of each chapter. Murdin is not the best writer in general. Very basic info, but a quick and decently enjoyable read, if you sit down and focus instead of reading it in spurts at work like I did.

[Jovana Nikolic · Rating 5 out of 5]

Sjajna knjiga! Napisana na jasan i razumljiv način. Na mali broj strana stalo je dosta toga, od osobina planeta preko zanimljivih epizoda iz istorije njihovog proučavanja pa sve do novih svemirskih misija. Prevedena je i na srpski.

[Hajar Jmaile · Rating 5 out of 5]

The name says it all. This book is for anyone instersted to know about our solar system. Easy and entertaining read.

[Marta Demianiuk · Rating 3 out of 5]

Bardzo ciekawa, ale niestety są drobne błędy, które prostuje nasza tłumaczka i to mnie bardzo raziło.

[Jelenka · Rating 5 out of 5]

Jeżeli marzycie o locie w kosmos, podróży w przestworzach, to Paul Murdin zaprasza nas na wycieczkę objazdową po Układzie Słonecznym. Liczba miejsc nieograniczona, a cena bardzo przyzwoita.

Paul Murdin – naukowiec i profesor Cambrige z nieopisaną pasją opowiada o planetach, ich satelitach, słońcu i kilku innych ciałach niebieskich. Jest idealnym przewodnikiem po Układzie Słonecznym, który nigdy nie znuży Cię opowieścią. Murdin o planetach opowiada prosto i przystępnie. Nie ma mowy by czegoś nie zrozumieć, albo się pogubić. Jako laik jestem tego żywym dowodem po przeczytaniu „Nieuporządkowanego życia planet”.

W każdym rozdziale autor rozprawia o innej planecie, zaczynając od jej historii oraz tego jak doszło do odkrycia. Opowiada i zagłębia się w pracę astronomów i matematyków, ich odkrycia różnych ciał niebieskich. Ciekawym aspektem jest również teoretyzowanie autora np. na temat lotów w kosmos, wysyłaniu różnych urządzeń w przestrzeń kosmiczną i badanie jej na wszelkie możliwe sposoby.

Murdin zwraca uwagę, że w Układzie Słonecznym nie wszystko działa jak w zegarku, że również wtym na pozór uporządkowanym świecie planet dzieje się wiele nieprzewidywalnych rzeczy. Okazuje się, że w dłuższej perspektywie czasowej życie planet bywa dramatyczne i bardzo „bujne”.


„Nieuporządkowane życie planet” to wspaniała publikacja popularnonaukowa. Serio serio. Raczej dla laika, niż znawcy pozaziemskich przestworzy. Jest napisana prostym językiem, a Paul Murdin opowiada o planetach jak o starych przyjaciołach. Przy tej książce nie można się nudzić. Autor zapewnia czytelnikowi doskonałą rozrywkę snując opowieści w czasie i przestrzeni o planetach, słońcu czy księżycu. Rozprawia o ich życiu w iście gawędziarskim stylu, nie stroniąc od ujawniania sekretów i tajemnic co poniektórych. Jaki skład, jaka historia, waga, orbita czy jądro. Na końcu książki autor zamieścił mały słowniczek – bardzo pomocny oraz przydatne kalendarium.

Barwnie opowiada o cudach astronomii i bogactwie jaki skrywa, wykorzystując swoje ogromne doświadczenie w pracy naukowej na Cambridge. Nie martwcie się, całość jest napisana błyskotliwie i lekko, szczególnie zważając na kaliber opisywanych przez autora okrągłych osobników./

[Tim Crowe · Rating 4 out of 5]

The Secret Lives of Planets by Paul Murdin gives a concise description of the Solar System. After the introduction chapter, each chapter moves radially out from the Sun, starting with Mercury and ending with Pluto. Murdin gives a lot of the basic information about each Solar System body and describes some irregularities and history.

What I like most about this book is that it centres each chapter on a single defining event that produced some strange or unexpected property. These range from runaway greenhouse gases on Venus to Uranus and Neptune swapping orbits to the development of life on Earth. Where other books get a bit dry as they cover a lot of the same content for each planet, focussing on these events and how they were discovered keeps each chapter different.

I think this book straddles the thin line between too much and too little science well, giving you enough information to at least visualise everything that is going on while keeping all the heavy maths nice and vague.

However, this book does suffer a bit with information overload towards the beginning. Murdin uses Mercury, as the innermost planet, to explain a lot about orbits that could have been spread throughout the rest of the book.

Overall, this is a really well-written and accessible book about the Solar System and I would recommend this to anyone interested, no matter your level of knowledge.

[Stefano · Rating 2 out of 5]

Un saggio piacevole su alcuni aspetti del nostro sistema solare, esposti di pianeta in pianeta, come una sorta di raccolta di carte d'indentità dei mondi che ruotano attorno al nostro Sole.
Personalmente ho trovato i capitoli abbastanza slegati e, seppur le cose riportate e in generale il tema fossero interessanti, non mi sono soffermato su nulla in particolare che non avessi trovato esposto meglio, in modo più originale o più approfonditamente in altri saggi. Niente di nuovo sotto il Sole, insomma.

[Alden · Rating 3 out of 5]

Entertaining, and kind of drives home how much we don’t know. And (get ready) y’know, when you know how much you know you don’t know, you can only imagine how much more you don’t even know you don’t know, y’know? And how much of what you do know you don’t know is unknowable, as opposed to how much of what you don’t know you don’t know is unknowable, versus stuff you think you know but it’s really unknowable? I dunno.

[Flying Carrot · Rating 5 out of 5]

Nice little book about space, definitely a good non-fiction casual read. Each chapter is a plantet (more or less) and they can get a little side-tracked and start mentioning other things not directly related, like the history of the person who discovered it ect, but still learnt a lot of interesting things. :)

[pi.kavka · Rating 5 out of 5]

Kiedy byłam małą dziewczynką, uwielbiałam wpatrywać się w niebo. Z prawdziwą namiętnością oglądałam też wszystkie programy dotyczące astronomii, które emitowano na Discovery Science (czy ten program jeszcze w ogóle istnieje?). Nie do końca rozumiałam, na co patrzę. Nie do końca też pojmowałam, co próbowali przekazać mi naukowcy ze srebrnego ekranu. Wiedziałam jednak, że to, co widzę, bezsprzecznie mnie fascynuje. Nie wiem, kiedy przestałam patrzeć w niebo. Nie wiem też, dlaczego przestałam to robić. Ostatnio jednak – dzięki Bogu! - znów zaczęłam odnajdywać w sobie fascynację gwiazdami i planetami. Kiedy więc znalazłam na Legimi książkę traktującą w przystępny sposób o Układzie Słonecznym po prostu m u s i a ł a m ją przeczytać.

Paul Murdin to brytyjski astronom, który w historii nauki zapisał się tym, że wraz ze swoją naukową koleżanką - Betty Louise Webster – zlokalizował pierwszą czarną dziurę. Można by przypuszczać, że doświadczony, dojrzały naukowiec w swojej książce zaserwuje nam naukowy bełkot, który raczej średnio będzie zrozumiały dla przeciętnego zjadacza chleba. Tymczasem wcale tak nie jest. Autor bazuje bowiem na wyjątkowo szczegółowo prowadzonych badaniach i danych, ale przedstawia to w tak przystępny sposób, że nawet jeśli Wasza wiedza jest raptem szczątkowa, to doskonale odnajdziecie się w treści.

Naukowiec w swojej książce skupia się na planetach Układu Słonecznego, choć prezentuje też specyfikę ciał niebieskich, które zaszczytnego miana planety nie posiadają, jak choćby księżyce co poniektórych z planet, czy planety karłowate, z nieodżałowanym Plutonem włącznie. Czy wiedzieliście, że Jowisz śmierdzi? Albo że Uran krąży wokół Słońca „przewrócony”? O, albo że na Wenus wydarzyła się katastrofa klimatyczna, skądinąd pod pewnymi względami przypominająca to, co dzieje się na naszej planecie?

Książka jest pełna tego typu informacji i ciekawostek. Czyta się ją dzięki temu piorunem, ale przystępność podania całej tej wiedzy sprawia, że mnóstwo tego typu wiadomości zostaje w głowie. Wartość merytoryczna samej książki jest moim zdaniem szalenie wysoka, bowiem nie tylko napisał ją uznany astronom, mający na swoim koncie sporo publikacji i odkrycia naukowe, ale i posiłkuje się on licznymi źródłami. Zatem kiedy Murdin mówi, że Jowisz śmierdzi to ja mu wierzę, o!

I wiecie znów? Teraz jeszcze częściej patrzę w niebo.

[Christian · Rating 2 out of 5]

Who's this for:

I probably would not recommend this book to anyone. Not necessarily because it's so bad but because it doesn't add a lot of new things or a better approach. I guess reading through the Wikipedia articles of our planets is more helpful.

I liked:

Personally I have a bit of a hard time to distinguish (most) planets in our solar system and keep in mind some intuition about them. That's why I really liked the approach of the book to give the planets in our solar system a "story", hoping that it gets a bit easier to remember and recall planets in other contexts. But...

I didn't like:

While I liked the approach of the book, it didn't work for me.

- The initial structure is good (chapters by planets in the order from closest to farthest away from the sun) but then inside the chapters there are no useful paragraphs or structure to orient what to learn from the planet.

- A lot of the content feels like listing facts without further context or helpful mnemonics that are exactly the reason why it's hard to grasp our planets in the first place. For example each chapter/planet gives a summary of size, rotation speed or orbit but not handle whatsoever how to imagine this.

- Again, the story analogy is promising but not well executed most of the time but it tries hard to find some analogies that are very hard to understand and don't add any insights. Exception to this would be the part about Saturn and it's rings that has certain moons that act as shepherds of the smaller fragments that form the different rings.

- At parts it plainly just feels not very well written or rather not very well edited.


Things I learned:

Apart from some facts that I don't recount here, the biggest thing that I learned from the book is the actual (modern) definition of what a planet is. In order to be defined as a planet, a celestial body needs to fulfil the following 3 criteria:

- 1. It needs to orbit the sun
- 2. It needs to be close to spherical in form, which implies a minimum radius of 200km - 300km (see also "Potato Radius")
- 3. It needs to have ejected all other bodies in it's orbit (except its satellites)

[Chris Lund · Rating 5 out of 5]

This was an absolutely spectacular read, especially for somebody like me, who has essentially no background astronomy knowledge at all. The book is written very clearly and in a very straightforward, simple manner that breaks down and clearly explains complex concepts, but without dumbing them down. The style also injects just the right amount of humor. I particularly appreciated the way that the planets are "humanized", as it really puts the universe into perspective and makes it much easier to identify and understand somewhat abstract concepts that can be difficult to wrap your head around. Great beginner's guide to the solar system.

[Kathy Goodwin · Rating 3 out of 5]

Lots of info, well written, sometimes beyond my capacity to take it all in!

[Adelle · Rating 4 out of 5]

This was a fun little read. I particularly enjoyed the personification of the planets at the beginning of each chapter, it broke through the science talk that can become heavy to listen to at times. For the most part, however, this was extremely accessible as someone who just enjoys reading about astronomy without any formal education on the topic.

It is definitely a good introductory book, or for someone who wants a bit of a light refresher.

Overall, I quite enjoyed this.

[Z · Rating 3 out of 5]

On the fence with this one. Found it a very weird mix of facts and history and then the occasional random joke or bizarre comparison/metaphor.

Worth reading more for the history of the discovery of the solar system than the science.

[Eric · Rating 5 out of 5]

Outa this world! Lol, couldn’t resist....Secret Lives is a delightful romp through the solar system, chock full of anecdotal history of the planets’ discovery and relatively unknown facts about their composition.

[Elisabetta · Rating 3 out of 5]

Libro letto per Gruppo di lettura Planet Earth

Recensione completa sul blog Bibliofili per natura