What do you think?
Rate this book
Verloren vrouw
Een jonge vrouw wordt in het holst van de nacht gewond op straat aangetroffen. De man die haar vindt, besluit haar niet naar een ziekenhuis te brengen maar bij hem thuis tot rust te laten komen. Als de vrouw weer bijkomt, blijkt ze aan geheugenverlies te lijden: ze weet niet waar ze is of wie ze is. Aanknopingspunten om haar verleden te achterhalen lijken er niet te zijn, en als ze zelf op zoek gaat, blijkt dat ze wordt gezocht. Met geweld. Beetje bij beetje komen haar herinneringen terug, herinneringen die soms zo pijnlijk zijn dat ze zichzelf ertegen moet verdedigen. Van willoze prooi verandert ze in een meedogenloze jager. Wie is ze? Is ze iemand die ze liever niet wil zijn?
384 pages, Paperback
Published October 8, 2019
7 people are currently reading
167 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 34 reviews
Read
July 1, 2021LUISTERBOEK
Na ruim 7 uur dan toch eindelijk na 2 maanden uitgezet. Het verhaal hield me niet vast zoals ik hoopte, en ik merkte dat het me niet meer uitmaakte wat er zou gebeuren met de personages. Tijd om los te laten dus...
Na ruim 7 uur dan toch eindelijk na 2 maanden uitgezet. Het verhaal hield me niet vast zoals ik hoopte, en ik merkte dat het me niet meer uitmaakte wat er zou gebeuren met de personages. Tijd om los te laten dus...
January 28, 2021
Iets te ver gezocht allemaal
July 31, 2025
Mja, ik twijfel heel erg tussen 1 of 2 sterren, maar laten we het positief houden en er toch maar 2 van maken. (edit: ik heb er toch 1 van gemaakt, als ik kijk naar andere boeken die ik 2 sterren heb gegeven is deze toch minder mijn smaak)
Kort gezegd: ik vond het saai, ik snapte het niet, ik vond de schrijfstijl vervelend, ik heb het uitgelezen om het maar gewoon uit te lezen (dat ging wel relatief snel door de korte hoofdstukken steeds, maar ook omdat ik op ten duur dacht ja weetje, deze 2 alinea's sla ik gewoon even over.)
Het verhaal schiet van links naar rechts, en is behoorlijk vergezocht, daardoor was het soms ook gewoon vreemd.
Zou het niet aanraden.
Kort gezegd: ik vond het saai, ik snapte het niet, ik vond de schrijfstijl vervelend, ik heb het uitgelezen om het maar gewoon uit te lezen (dat ging wel relatief snel door de korte hoofdstukken steeds, maar ook omdat ik op ten duur dacht ja weetje, deze 2 alinea's sla ik gewoon even over.)
Het verhaal schiet van links naar rechts, en is behoorlijk vergezocht, daardoor was het soms ook gewoon vreemd.
Zou het niet aanraden.
March 15, 2020
[RECENSIE: https://www.readabook.nl/2020/03/char...]
Wat mij betreft een enorm spannend boek, waar je even voor moet gaan zitten. Leg het boek niet te snel weg als je in het begin even de draad kwijt bent door de verschillende personen. Als je er eenmaal inzit ben je namelijk zo enthousiast over dit boek.
Wat mij betreft een enorm spannend boek, waar je even voor moet gaan zitten. Leg het boek niet te snel weg als je in het begin even de draad kwijt bent door de verschillende personen. Als je er eenmaal inzit ben je namelijk zo enthousiast over dit boek.
April 13, 2020
Dit is het eerste boek dat ik las van Charles Den Tex. Het verhaal begint traag en komt soms een beetje warrig over. Er zijn enkele verhaallijnen die gaandeweg het verhaal duidelijker worden. Eens je in het verhaal komt, is het ook veel spannender maar echter wel geen zo'n makkelijk boek om even snel tussendoor te lezen ondanks de kort hoofdstukken. De auteur heeft ook een mooie schrijfstijl
April 13, 2020
Al op de middelbare school wist Charles den Tex dat hij schrijver wilde worden. Desondanks gaf hij er de voorkeur aan zich eerst met andere zaken bezig te houden. Voor hij na zijn veertigste begon met schrijven, studeerde hij fotografie en werkte onder meer als communicatie- en managementadviseur. Het idee voor zijn debuutthriller Dump, dat in 1995 verschenen is, kreeg hij via een klant. In het najaar van 2019 verscheen Verloren vrouw, dat is gebaseerd op een eigen ervaring, maar ook op iets dat hij mee zou willen maken.
Tussen de rommel in een donker steegje ligt een jonge vrouw, bewusteloos en besmeurd door haar eigen braaksel. Ze wordt gevonden door Luc Beaumann, die haar mee naar zijn huis neemt. Als ze de volgende ochtend bijkomt, kan ze zich niets meer herinneren. Ze weet niet wie ze is, waar ze woont, wat er is gebeurd. Langzaam komt haar geheugen weer terug en stukje bij beetje weet ze zich steeds meer te herinneren. Dan blijkt ook dat er jacht op haar gemaakt wordt. Met behulp van Luc probeert ze haar eigen identiteit weer terug te krijgen. Dat dit moeilijk en niet zonder gevaarlijk is, blijkt al snel.
Verloren vrouw bestaat uit een flink aantal hoofdstukken die afwisselend worden verteld vanuit verschillende perspectieven. Daardoor zijn er aanvankelijk ook diverse verhaallijnen, waarvan sommige verbanden al meteen duidelijk zijn. Bij een aantal kun je je in eerste instantie nog afvragen wat ze met het eigenlijke verhaal, de rode draad, te maken hebben, maar gedurende de plot komt daar eveneens verandering in en komen al die afzonderlijke subplots samen en vormen ze uiteindelijk één geheel. Een van die verhaallijnen, waar het verhaal overigens ook mee begint, is het verhoor van Huib Bilderman van de Compile Data Defense Groep en kan worden beschouwd als het heden. Het begin van de rest van de plot speelt zich wat eerder af en heeft een dusdanig verloop dat het steeds meer richting het heden kruipt.
Hoewel het verhaal zelf in feite geen zinderende snelheid heeft, gebeurt er wel dusdanig veel dat het lijkt alsof er een behoorlijk tempo in zit. Door al die gebeurtenissen blijft de lezer nieuwsgierig, is er een voortdurende, zij het lichte, spanningsboog en intrigeert het verhaal hoe dan ook. Zo nu en komen er wat momenten voorbij waarbij wat meer actie om de hoek komt kijken, het gevolg daarvan is dat de spanning evenredig toeneemt. Daarnaast kent de plot enkele onverwachte en interessante wendingen die er niet alleen voor zorgen dat het spanningsveld gehandhaafd blijft, maar ook bewerkstelligen dat de nieuwsgierigheid van de lezer op de proef wordt gesteld.
Talrijke personages passeren de revue, maar al snel heeft de lezer door wat hun rol in het verhaal is. Dan blijkt ook dat het ene personage meer aanspreekt dan het andere en dat niet ieder karakter even uitvoerig is uitgewerkt. Dat hoeft ook niet, want juist voor de personen waar het in het verhaal geldt dat wel. Daardoor kan de lezer zich ook met een aantal van hen identificeren, of ze nou aan de goede of slechte kant van de wet staan, maakt dan niet zo heel veel uit. Wat in ieder geval heel duidelijk naar voren komt, is dat ieder van hen eigenlijk wel wat te verbergen heeft.
Dat de (nano)technologie een aanzienlijk aandeel heeft in het verhaal is geen enkel probleem. In helder en vlot taalgebruik zorgt de auteur ervoor dat het in wezen voor iedereen te begrijpen is. Dat geldt eveneens voor de straattaal die door enkele personages wordt gehanteerd. Het is altijd helder wat er wordt bedoeld. Verloren vrouw is fictief, maar toont wel aan dat in de digitale wereld veel gemanipuleerd kan worden en dat je, wanneer je er erg veel verstand van hebt, in principe alles naar je hand kunt zetten. En dat is geen rooskleurig vooruitzicht. Den Tex heeft met deze thriller in ieder geval opnieuw in de roos geschoten.
Tussen de rommel in een donker steegje ligt een jonge vrouw, bewusteloos en besmeurd door haar eigen braaksel. Ze wordt gevonden door Luc Beaumann, die haar mee naar zijn huis neemt. Als ze de volgende ochtend bijkomt, kan ze zich niets meer herinneren. Ze weet niet wie ze is, waar ze woont, wat er is gebeurd. Langzaam komt haar geheugen weer terug en stukje bij beetje weet ze zich steeds meer te herinneren. Dan blijkt ook dat er jacht op haar gemaakt wordt. Met behulp van Luc probeert ze haar eigen identiteit weer terug te krijgen. Dat dit moeilijk en niet zonder gevaarlijk is, blijkt al snel.
Verloren vrouw bestaat uit een flink aantal hoofdstukken die afwisselend worden verteld vanuit verschillende perspectieven. Daardoor zijn er aanvankelijk ook diverse verhaallijnen, waarvan sommige verbanden al meteen duidelijk zijn. Bij een aantal kun je je in eerste instantie nog afvragen wat ze met het eigenlijke verhaal, de rode draad, te maken hebben, maar gedurende de plot komt daar eveneens verandering in en komen al die afzonderlijke subplots samen en vormen ze uiteindelijk één geheel. Een van die verhaallijnen, waar het verhaal overigens ook mee begint, is het verhoor van Huib Bilderman van de Compile Data Defense Groep en kan worden beschouwd als het heden. Het begin van de rest van de plot speelt zich wat eerder af en heeft een dusdanig verloop dat het steeds meer richting het heden kruipt.
Hoewel het verhaal zelf in feite geen zinderende snelheid heeft, gebeurt er wel dusdanig veel dat het lijkt alsof er een behoorlijk tempo in zit. Door al die gebeurtenissen blijft de lezer nieuwsgierig, is er een voortdurende, zij het lichte, spanningsboog en intrigeert het verhaal hoe dan ook. Zo nu en komen er wat momenten voorbij waarbij wat meer actie om de hoek komt kijken, het gevolg daarvan is dat de spanning evenredig toeneemt. Daarnaast kent de plot enkele onverwachte en interessante wendingen die er niet alleen voor zorgen dat het spanningsveld gehandhaafd blijft, maar ook bewerkstelligen dat de nieuwsgierigheid van de lezer op de proef wordt gesteld.
Talrijke personages passeren de revue, maar al snel heeft de lezer door wat hun rol in het verhaal is. Dan blijkt ook dat het ene personage meer aanspreekt dan het andere en dat niet ieder karakter even uitvoerig is uitgewerkt. Dat hoeft ook niet, want juist voor de personen waar het in het verhaal geldt dat wel. Daardoor kan de lezer zich ook met een aantal van hen identificeren, of ze nou aan de goede of slechte kant van de wet staan, maakt dan niet zo heel veel uit. Wat in ieder geval heel duidelijk naar voren komt, is dat ieder van hen eigenlijk wel wat te verbergen heeft.
Dat de (nano)technologie een aanzienlijk aandeel heeft in het verhaal is geen enkel probleem. In helder en vlot taalgebruik zorgt de auteur ervoor dat het in wezen voor iedereen te begrijpen is. Dat geldt eveneens voor de straattaal die door enkele personages wordt gehanteerd. Het is altijd helder wat er wordt bedoeld. Verloren vrouw is fictief, maar toont wel aan dat in de digitale wereld veel gemanipuleerd kan worden en dat je, wanneer je er erg veel verstand van hebt, in principe alles naar je hand kunt zetten. En dat is geen rooskleurig vooruitzicht. Den Tex heeft met deze thriller in ieder geval opnieuw in de roos geschoten.
August 14, 2022
Wanneer een man midden in de nacht het lichaam van een jonge vrouw op straat ziet liggen, besluit hij dat hij niet kan vertrekken zonder iets te doen. Hij besluit haar mee te nemen en voor haar te zorgen tot ze weer bij komt. Dan blijkt dat Djenna leidt aan geheugenverlies. Zonder identiteitskaart, smartphone of iets anders lijkt het onmogelijk om te achterhalen wie ze is en waar ze vandaan komt. Ze besluit zelf op onderzoek uit te gaan en dan blijkt dat ze zelf gezocht wordt. Om redenen die ze nooit had kunnen bedenken. Samen met haar redder in nood, Luc die een dubbelleven leidt gaat ze verder op onderzoek uit. De twee tegenpolen ontdekken steeds meer geheimen van elkaar, waarvan sommige details liever in de doofpot gestopt hadden moeten worden. Als ze in contact kunnen komen met haar opdrachtgever zal dat tot antwoorden leiden, maar dat blijkt moeilijker dan gedacht, want eigenlijk is niemand te vertrouwen.
Het verhaal start sterk, door gelijk een actieve en spannende scène te introduceren waarin duidelijk wordt dat er iets vreemds is gebeurd. De personages blijven enkele hoofdstukken vaag, maar dat verandert nadat je meer over elke persoon leest en te weten komt. De auteur bouwt het verhaal na de krachtige introductie langzaamaan op, waardoor je met redelijk toewijding dient te blijven lezen om de verschillende verhaallijnen goed te kunnen volgen. Wanneer het verhaal eenmaal op gang is gekomen is er geleidelijk aan een link te leggen tussen de verschillende personages.
Door de korte hoofdstukken, niet al te moeilijk taalgebruik en de onregelmatige perspectiefwisselingen zorgt de auteur ervoor dat de lezers geboeid blijven. Ondanks dat de verschillende personages af en toe voor wat verwarring zorgen, doordat enkele een dubbelleven leiden of onder verschillende namen bekend zijn, zit er een lekkere vaart in het verhaal. Hoofdstuk na hoofdstuk blijf je je als lezer afvragen wat de ontknoping van het verhaal zal zijn. Stukje bij beetje ontvang je wat informatie, hierdoor blijft het onderwerp van het verhaal voor de lezer nog voor bepaalde tijd een mysterie. Er zijn veel onbeantwoorde vragen en naarmate het verhaal vordert en je enkele antwoorden binnenhaalt, ontstaan er ook weer nieuwe vragen.
De tweede helft van het verhaal verloopt iets trager. Dit komt waarschijnlijk doordat er iets minder actie plaatsvindt en er meer op onderzoek uit wordt gegaan. Maar doordat je als lezer toch wil weten wat er nou eigenlijk speelt en gaande is, was het niet moeilijk om verder te lezen en de verhaallijn goed te kunnen blijven volgen. Soms wordt er iet wat te veel aandacht besteedt aan iets minder belangrijke zaken, maar dat kan ook geheel persoonlijk zijn. Hoe meer vragen er beantwoord worden, hoe duidelijker de vorm en de richting van het verhaal wordt.
De uiteindelijke ontknoping is niet geheel onverwachts, door de informatie die gaande het verhaal vrij gegeven wordt. Hierdoor is het einde redelijk voorspelbaar, maar toch weet de auteur nog een verrassende draai aan het eind te geven waardoor je toch nog even verrast wordt.
Het verhaal start sterk, door gelijk een actieve en spannende scène te introduceren waarin duidelijk wordt dat er iets vreemds is gebeurd. De personages blijven enkele hoofdstukken vaag, maar dat verandert nadat je meer over elke persoon leest en te weten komt. De auteur bouwt het verhaal na de krachtige introductie langzaamaan op, waardoor je met redelijk toewijding dient te blijven lezen om de verschillende verhaallijnen goed te kunnen volgen. Wanneer het verhaal eenmaal op gang is gekomen is er geleidelijk aan een link te leggen tussen de verschillende personages.
Door de korte hoofdstukken, niet al te moeilijk taalgebruik en de onregelmatige perspectiefwisselingen zorgt de auteur ervoor dat de lezers geboeid blijven. Ondanks dat de verschillende personages af en toe voor wat verwarring zorgen, doordat enkele een dubbelleven leiden of onder verschillende namen bekend zijn, zit er een lekkere vaart in het verhaal. Hoofdstuk na hoofdstuk blijf je je als lezer afvragen wat de ontknoping van het verhaal zal zijn. Stukje bij beetje ontvang je wat informatie, hierdoor blijft het onderwerp van het verhaal voor de lezer nog voor bepaalde tijd een mysterie. Er zijn veel onbeantwoorde vragen en naarmate het verhaal vordert en je enkele antwoorden binnenhaalt, ontstaan er ook weer nieuwe vragen.
De tweede helft van het verhaal verloopt iets trager. Dit komt waarschijnlijk doordat er iets minder actie plaatsvindt en er meer op onderzoek uit wordt gegaan. Maar doordat je als lezer toch wil weten wat er nou eigenlijk speelt en gaande is, was het niet moeilijk om verder te lezen en de verhaallijn goed te kunnen blijven volgen. Soms wordt er iet wat te veel aandacht besteedt aan iets minder belangrijke zaken, maar dat kan ook geheel persoonlijk zijn. Hoe meer vragen er beantwoord worden, hoe duidelijker de vorm en de richting van het verhaal wordt.
De uiteindelijke ontknoping is niet geheel onverwachts, door de informatie die gaande het verhaal vrij gegeven wordt. Hierdoor is het einde redelijk voorspelbaar, maar toch weet de auteur nog een verrassende draai aan het eind te geven waardoor je toch nog even verrast wordt.
May 2, 2020
Luc Beauman vindt een bewusteloze vrouw in een portiek. Hij neemt haar mee naar huis, gaat er niet mee naar het ziekenhuis en verwittigt ook niet de politie. Wanneer de vrouw weer bijkomt, weet ze niet meer wie ze is.
Eigenlijk is in dit verhaal zelden iemand wie hij zegt te zijn.
Zelden een boek gelezen waarin ik zowat aan alle personages een hekel had, er zitten geen aardige mensen in. Allemaal hebben ze een verborgen agenda, zijn crimineel bezig en proberen iedereen een hak te zetten.
Sem en Rafik zijn jonge criminelen die leven van diefstallen waarbij ze stelen wat gevraagd wordt. Deze keer hebben ze iets heel waardevols gestolen zonder dat ze het in eerste instantie zelf weten, iets waarvoor gemoord wordt.
Luc Beauman houdt er ook een eigen zaakje op na, noem het gerust zwendel en fraude maar soms kom je iemand tegen die net slimmer is dan jou en dan loopt het mis.
Dan zijn er nog een stel harde criminelen die een biljartcafé hebben, al gebeurt daar veel meer dan biljarten.
Erger nog zijn de intellectuele criminelen, de witte boorden die denken dat ze overal mee weg komen, die een heel andere agenda hebben dan die kleine criminelen.
Veel personages dus die geen van allen deugen.
Gelukkig heeft de auteur wel alle teugels goed in handen en komt alles netjes bijeen.
Het boek heeft veel korte hoofdstukken en het verhaal springt een beetje van personage naar personage.
Een thriller naar mijn hart omdat het high tech bevat, verzamelen van data, misbruik van data alleen gaat het hier nog wel wat verder. Bijna science fiction al denk ik dat wat in het boek beschreven wordt in het echt misschien al wel mogelijk is.
Het boek is duidelijk gebaseerd op het schandaal van Cambridge Analytica dat data verzamelde en gebruikte om via trollen invloed uit te oefenen op mensen, op stemgedrag bijvoorbeeld. Zo is het algemeen bekend dat de Brexit en de verkiezingen in de VS beïnvloedt zijn geweest.
Top boek, echt goed gedaan.
Eigenlijk is in dit verhaal zelden iemand wie hij zegt te zijn.
Zelden een boek gelezen waarin ik zowat aan alle personages een hekel had, er zitten geen aardige mensen in. Allemaal hebben ze een verborgen agenda, zijn crimineel bezig en proberen iedereen een hak te zetten.
Sem en Rafik zijn jonge criminelen die leven van diefstallen waarbij ze stelen wat gevraagd wordt. Deze keer hebben ze iets heel waardevols gestolen zonder dat ze het in eerste instantie zelf weten, iets waarvoor gemoord wordt.
Luc Beauman houdt er ook een eigen zaakje op na, noem het gerust zwendel en fraude maar soms kom je iemand tegen die net slimmer is dan jou en dan loopt het mis.
Dan zijn er nog een stel harde criminelen die een biljartcafé hebben, al gebeurt daar veel meer dan biljarten.
Erger nog zijn de intellectuele criminelen, de witte boorden die denken dat ze overal mee weg komen, die een heel andere agenda hebben dan die kleine criminelen.
Veel personages dus die geen van allen deugen.
Gelukkig heeft de auteur wel alle teugels goed in handen en komt alles netjes bijeen.
Het boek heeft veel korte hoofdstukken en het verhaal springt een beetje van personage naar personage.
Een thriller naar mijn hart omdat het high tech bevat, verzamelen van data, misbruik van data alleen gaat het hier nog wel wat verder. Bijna science fiction al denk ik dat wat in het boek beschreven wordt in het echt misschien al wel mogelijk is.
Het boek is duidelijk gebaseerd op het schandaal van Cambridge Analytica dat data verzamelde en gebruikte om via trollen invloed uit te oefenen op mensen, op stemgedrag bijvoorbeeld. Zo is het algemeen bekend dat de Brexit en de verkiezingen in de VS beïnvloedt zijn geweest.
Top boek, echt goed gedaan.
April 13, 2020
Charles den Tex werd boren in 1952 in Australië. Samen met zijn ouders keerde hij op vijfjarige leeftijd terug naar Nederland.Hij schreef 20 boeken, 6 daarvan werden genomineerd voor de gouden strop. Was van 1999 tot 2004 voorzitter van Genootschap van Nederlandstalige misdaadauteurs. Met de vriend won hij in 2012 de Crimezone thriller award. In 2013 werd hij voorgedragen, door het letterfonds, voor de eerste Europese thrillerprijs: de Ripper award.
Het begint met een aantal verhaallijnen. De hoofdstukken worden niet met cijfers aangegeven, maar met een titel. Dit is iets waar ik even aan moest wennen.
Luc vindt een vrouw in een steegje, buiten een kroeg. Ze is helemaal van de wereld. Hij neemt haar mee naar zijn huis.De volgende dag blijkt dat ze niet meer weet wie ze is. Hierna volgt een spoor van geweld om uit te vinden wie zij is.
Het boek is spannend, maar ik merkte tijdens het verhaal, dat ik me best wel ergerde aan de straattaal. Hier heb ik , soms met kromme tenen, overheen gelezen. Het onderwerp van dit boek, was wat ver gezocht vond ik. Toch is dit een boek die je uit wilt lezen, omdat je wilt weten hoe het afloopt.
Het begint met een aantal verhaallijnen. De hoofdstukken worden niet met cijfers aangegeven, maar met een titel. Dit is iets waar ik even aan moest wennen.
Luc vindt een vrouw in een steegje, buiten een kroeg. Ze is helemaal van de wereld. Hij neemt haar mee naar zijn huis.De volgende dag blijkt dat ze niet meer weet wie ze is. Hierna volgt een spoor van geweld om uit te vinden wie zij is.
Het boek is spannend, maar ik merkte tijdens het verhaal, dat ik me best wel ergerde aan de straattaal. Hier heb ik , soms met kromme tenen, overheen gelezen. Het onderwerp van dit boek, was wat ver gezocht vond ik. Toch is dit een boek die je uit wilt lezen, omdat je wilt weten hoe het afloopt.
July 24, 2024
Over een vrouw die door implantaten in haar hoofd van buitenaf bestuurbaar is en vanwege de enorme focus die op deze manier mogelijk wordt, in staat is tot het ontwikkelen van ongekende krachten. Zelf kan ze via haar mobiel contact maken, maar juist daarmee begint het verhaal: de mobiel wordt haar in opdracht afhandig gemaakt. Een keten van gebeurtenissen is het gevolg. Prettig en zeer leesbaar opgeschreven in korte hoofdstukken. De stijl klopt niet altijd; de hoofdstukken die zogenaamd uit dossiers van politieverhoren zijn samengesteld, bevatten in hetzelfde lettertype net zo goed de gedachten en herinneringen van de verhoorde verdachte. En een paar behoorlijk foute criminelen worden nogal clichématig als in feite goedige mannen neergezet. Dat leest lekker weg maar is toch ook nogal ongeloofwaardig. Dan heb ik het nog niet over de sf-achtige plot. Al probeert die de lezer, nogal opzichtig, tot nadenken aan te zetten over het verlies van privacy en over hoeveel geweld gerechtvaardigd is in verschillende situaties.
July 26, 2020
Het is overduidelijk waarom het boek door de lezers is gekozen als VN thriller van het jaar. Technologie heeft één van de hoofdrollen in het spannende verhaal rond Djenna Brank, wiens hersenen software bevatten, maar het wordt nooit te technisch en is volkomen begrijpelijk. De verschillende gebeurtenissen spelen zich in volle vaart af aan de hand van korte hoofdstukken met wisselende gezichtspunten. Charles den Tex schrijft zeer direct, er wordt niet omheen gedraaid of details weggelaten en dat maakt het een heel aangename thriller om te lezen. 'De goede' vs. 'De slechte', wie is wie moet nog even worden uitgezocht, maar dat iedere mens uiteindelijk zowel iets goeds als slechts in zich heeft is overduidelijk na het dichtslaan van het verhaal.
Mooi om te lezen hoe Charles bijna twee jaar geleden over zijn idee over dit boek vertelde en nu de uitvoer te mogen lezen. Interessante materie volledig in het technologie tijdsbeeld van nu en de nabije toekomst.
Mooi om te lezen hoe Charles bijna twee jaar geleden over zijn idee over dit boek vertelde en nu de uitvoer te mogen lezen. Interessante materie volledig in het technologie tijdsbeeld van nu en de nabije toekomst.
May 13, 2022
Viel tegen na de lovende kritieken. Het begon wel verrassend, goede opbouw met steeds stukjes informatie uit verschillende perspectieven. Leek een spannende thriller. Ik vond het uiteindelijk niet spannend omdat de laatste helft uit de bocht vloog en niet geloofwaardig was. Ik ervaarde het een beetje als een poging om een scifi AI thriller te maken maar zonder er echt veel vanaf te weten. Zou kunnen komen omdat ik in de IT werk.
November 6, 2022
Thriller over een vrouw die aanvankelijk niet meer weet wie ze is. Ze blijkt voor een zeer geavanceerde organisatie te werken waarbij technologie een grote rol speelt. Het duurde best lang voor ik in het verhaal kwam maar uiteindelijk toch wel blij dat ik heb doorgezet. Wilde toch weten hoe het precies zat. Niet altijd helemaal geloofwaardig hoewel juist de gedachte dat zoiets (ik zal niet spoilen wat) echt zou kunnen gebeuren het boek extra spannend maakt en aanzet tit hierover nadenken.
May 13, 2020
Ongeloofwaardig (althans, ik hoop dat dit geen werkelijkheid is of wordt) en gewelddadig. Een lijkje meer of minder is geen probleem. Tegelijkertijd erg goed geschreven, met veel vaart en met echte driedimensionale karakters die door Den Tex overtuigend neergezet worden.
March 11, 2020
Spannend boek over interessant onderwerp, spannend om te lezen
April 14, 2020
Niet bijzonder
May 9, 2020
Quite enjoyed reading it. Didn't like any of the shady characters though, and all of them are shady.
May 17, 2020
Het begin is een beetje warrig maar als je daardoor heen bent word het duidelijker en logischer. Een goed alleen het einde is een beetje abrupt.
August 10, 2020
Lekkere pageturner, maar geen heel spannende thriller.
April 27, 2021
Leuk om te lezen.
March 21, 2023
Beetje vergezocht, maar wie weet met de voortschrijding van de techniek.....
March 6, 2024
In feite maar 3,5 sterren. Sterk plot en heel goed opgebouwd maar beetje futuristisch. Mooie karakteromschrijvingen. Verhaallijn zit goed in elkaar.
August 8, 2024
Bij vlagen vermakelijk, bij vlagen onrealistisch. Soms wat sci-fi achtig voor zover ik daar iets over kan zeggen want dat lees ik met een reden niet.
June 18, 2025
Teveel verzonnen…
Wel lekker om te lezen.
Wel lekker om te lezen.
May 22, 2021
Bij de thrillers van Charles den Tex weet je wat je krijgt: compacte verhalen met korte, staccato zinnen en veel dialogen, die tezamen zorgen voor extreem veel snelheid, gecombineerd met doorgaans tamelijk doorwrochte plots en voldoende diepgang voor de belangrijkste karakters. Kortom: een thriller van Den Tex is eigenlijk altijd goed.
Dat geldt ook voor dit boek, waarin in hoofdstuk één de oplichter Luc Beaumann in een achteraf steegje het bewusteloze lichaam aantreft van een jonge vrouw, Djenna Brank, die aan geheugenverlies blijkt te lijden. Terwijl zij samen op zoek gaan naar haar verleden, blijken er ook mensen op zoek te zijn naar haar.
De verhaallijn sprak mij persoonlijk net wat minder aan dan in bijvoorbeeld de Bellicher-trilogie, waardoor deze thriller uiteindelijk minder zal blijven hangen. Maar ik heb me ook bij dit boek weer uitstekend vermaakt.
Dat geldt ook voor dit boek, waarin in hoofdstuk één de oplichter Luc Beaumann in een achteraf steegje het bewusteloze lichaam aantreft van een jonge vrouw, Djenna Brank, die aan geheugenverlies blijkt te lijden. Terwijl zij samen op zoek gaan naar haar verleden, blijken er ook mensen op zoek te zijn naar haar.
De verhaallijn sprak mij persoonlijk net wat minder aan dan in bijvoorbeeld de Bellicher-trilogie, waardoor deze thriller uiteindelijk minder zal blijven hangen. Maar ik heb me ook bij dit boek weer uitstekend vermaakt.
October 7, 2019
Charles is terug en hoe, niet weg te leggen.
Het is alweer even geleden dat ik een boek van Charles den Tex heb gelezen en was dan ook blij verrast met deze nieuwe thriller van zijn hand “Verloren vrouw” Via Harper Collins doe ik mee met het review team en kreeg alvast de epub voordat het boek uitkwam.
Het boek heeft een prachtige cover, de titel en naam van de auteur liggen erop gedrukt, een cover die je niet voorbij loopt in de boekwinkel.
Een boek wat ik nu al kan zeggen, niet weg te leggen is. Er is geen opbouw van het verhaal, je zit er meteen in, de spanning is vanaf het begin al voelbaar. Het verhaal bevat personages, die allemaal niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Wel heel veel personages waardoor je soms even moet nadenken wie ook alweer bij wie of wat hoorde. Het is geen optie het boek weg te leggen. Je bent zo benieuwd naar het volgende stuk, dat de vele personages niet erg zijn. Langzaamaan kom je bij een ontknoping waarbij er veel personages uit de weg worden geruimd en je die dus ook kan vergeten.
Het verhaal bestaat grotendeels uit drie verhaallijnen. De eerste en tevens belangrijkste verhaallijn gaat over Luc Beaumann en zijn compagnon Fabian van Doorwinth. Twee doorgewinterde kompanen, die grof geld verdienen in de tussenhandel, maar het bedrijf loopt niet zo heel goed meer. Luc vind na een aanvaring met Fabian in een steeg de bloedmooie Djenna, die haar geheugen totaal kwijt is. Waarom lag Djenna daar bewusteloos en in een niets verhullend setje in haar eigen braaksel in die steeg. Luc en Djenna gaan samen opzoek naar haar identiteit. Maar hoe dichter ze bij de afkomst van Djenne komen, hoe gevaarlijker het wordt. Wie is deze mysterieuze vrouw en waar haalt zij haar krachten vandaan, die opborrelen als ze zich heel boos maakt, dat wil zij zelf ook heel graag weten.
Als zijn bespreking met Fabian anders was verlopen, was hij veel eerder naar huis gegaan en zou hij deze straat juist hebben gemeden vanwege alle uitgaansdrukte. Als hij iets sneller had gereden, had hij haar voet waarschijnlijk niet eens gezien. Als het had geregend ook niet. Als…
Nu lag ze in zijn auto
De tweede verhaallijn gaat over de ondervraging van Huib Bilderman op het politiebureau. Deze man is de voorzitter van de raad van bestuur van de Compile Group en wordt verdacht van moord. Deze man houdt stug zijn mond op het politiebureau maar je leest waar hij aan denkt en wat zijn relatie is met Djenna.
En de derde verhaallijn gaat over het duo Sem en Raftik. Een Nederlandse en Marokkaanse jongen, die op hun scooter alles stelen waar zij geld voor kunnen krijgen. Zij moeten een mobiel met pincode zien te stelen en wanneer dit gelukt is deze afleveren bij Berry Fak. Deze runt een sportcafé, als dekmantel voor zaakjes die het daglicht niet kunnen verdragen. Het gaat mis als het tweetal de gestolen mobiel gaat brengen en hun afgesproken som niet krijgen van Berry. Het taalgebruik van de jongens, is echte straattaal en ik moest soms even denken wat er bedoeld werd. Maar dit was niet vervelend en past perfect in het verhaal.
Drie verschillende verhaallijnen, die langzamerhand bij elkaar komen met plotwendingen die je steeds op het verkeerde been zetten. Wel is al gauw duidelijk wat de verhaallijnen met elkaar gemeen hebben, maar het hoe en waarom blijft nog even de vraag. Charles schrijft korte hoofdstukken waardoor je steeds verder wil lezen. Echt een super goed opbouwende thriller waarbij ik me al een film kon voorstellen. Charles den Tex is terug en hoe. Een dikke mustread die ik voorlopig niet uit mijn hoofd krijg.
Het is alweer even geleden dat ik een boek van Charles den Tex heb gelezen en was dan ook blij verrast met deze nieuwe thriller van zijn hand “Verloren vrouw” Via Harper Collins doe ik mee met het review team en kreeg alvast de epub voordat het boek uitkwam.
Het boek heeft een prachtige cover, de titel en naam van de auteur liggen erop gedrukt, een cover die je niet voorbij loopt in de boekwinkel.
Een boek wat ik nu al kan zeggen, niet weg te leggen is. Er is geen opbouw van het verhaal, je zit er meteen in, de spanning is vanaf het begin al voelbaar. Het verhaal bevat personages, die allemaal niet zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Wel heel veel personages waardoor je soms even moet nadenken wie ook alweer bij wie of wat hoorde. Het is geen optie het boek weg te leggen. Je bent zo benieuwd naar het volgende stuk, dat de vele personages niet erg zijn. Langzaamaan kom je bij een ontknoping waarbij er veel personages uit de weg worden geruimd en je die dus ook kan vergeten.
Het verhaal bestaat grotendeels uit drie verhaallijnen. De eerste en tevens belangrijkste verhaallijn gaat over Luc Beaumann en zijn compagnon Fabian van Doorwinth. Twee doorgewinterde kompanen, die grof geld verdienen in de tussenhandel, maar het bedrijf loopt niet zo heel goed meer. Luc vind na een aanvaring met Fabian in een steeg de bloedmooie Djenna, die haar geheugen totaal kwijt is. Waarom lag Djenna daar bewusteloos en in een niets verhullend setje in haar eigen braaksel in die steeg. Luc en Djenna gaan samen opzoek naar haar identiteit. Maar hoe dichter ze bij de afkomst van Djenne komen, hoe gevaarlijker het wordt. Wie is deze mysterieuze vrouw en waar haalt zij haar krachten vandaan, die opborrelen als ze zich heel boos maakt, dat wil zij zelf ook heel graag weten.
Als zijn bespreking met Fabian anders was verlopen, was hij veel eerder naar huis gegaan en zou hij deze straat juist hebben gemeden vanwege alle uitgaansdrukte. Als hij iets sneller had gereden, had hij haar voet waarschijnlijk niet eens gezien. Als het had geregend ook niet. Als…
Nu lag ze in zijn auto
De tweede verhaallijn gaat over de ondervraging van Huib Bilderman op het politiebureau. Deze man is de voorzitter van de raad van bestuur van de Compile Group en wordt verdacht van moord. Deze man houdt stug zijn mond op het politiebureau maar je leest waar hij aan denkt en wat zijn relatie is met Djenna.
En de derde verhaallijn gaat over het duo Sem en Raftik. Een Nederlandse en Marokkaanse jongen, die op hun scooter alles stelen waar zij geld voor kunnen krijgen. Zij moeten een mobiel met pincode zien te stelen en wanneer dit gelukt is deze afleveren bij Berry Fak. Deze runt een sportcafé, als dekmantel voor zaakjes die het daglicht niet kunnen verdragen. Het gaat mis als het tweetal de gestolen mobiel gaat brengen en hun afgesproken som niet krijgen van Berry. Het taalgebruik van de jongens, is echte straattaal en ik moest soms even denken wat er bedoeld werd. Maar dit was niet vervelend en past perfect in het verhaal.
Drie verschillende verhaallijnen, die langzamerhand bij elkaar komen met plotwendingen die je steeds op het verkeerde been zetten. Wel is al gauw duidelijk wat de verhaallijnen met elkaar gemeen hebben, maar het hoe en waarom blijft nog even de vraag. Charles schrijft korte hoofdstukken waardoor je steeds verder wil lezen. Echt een super goed opbouwende thriller waarbij ik me al een film kon voorstellen. Charles den Tex is terug en hoe. Een dikke mustread die ik voorlopig niet uit mijn hoofd krijg.
July 4, 2020
Deze boeken lees je voor de spanning en de vaart. En die levert Den Tex, voor de volle honderd procent. Doet niet onder voor De macht van meneer Miller.
February 1, 2020
3.5 sterren. Het boek leest vlot weg, lekker korte hoofdstukken en verrassende wendingen. Het einde viel wat tegen.
September 29, 2019
Verloren vrouw, Charles Den Tex
Het allereerste boek dat ik gelezen heb van Charles den Tex was ‘Cel’. Een geweldig spannende thriller over identiteitsfraude. Het boek is uit 2008 en voor mij was het iets onvoorstelbaars dat zo iets kon gebeuren. Ruim 10 jaar later komt het regelmatig voor. Dat boek heeft zo een indruk gemaakt dat de beelden die ik bij dat boek had gemaakt nog steeds in mijn hoofd leven. Zo goed geschreven en op de allerlaatste bladzijde nog een plottwist, volledig uniek. Nu met zijn nieuwe boek, ‘Verloren vrouw’ speelt identiteit weer een hele grote rol.
Op de binnenkant van het boek staan quotes van Sally Adee en Elon Musk. “Ultimately we can do a full brain-machine-interface... using very tiny threads, about a tenth of the cross section of human hair. The interface is wireless, basically Bluetooth to your phone.” Ik dacht toen, wat voor boek heb ik nu in handen? Gaat dit heel technisch worden? Nu het boek draait inderdaad om deze techniek en waarschijnlijk zal dit over een tiental jaren relatief normaal zijn. Doodeng, op die manier kan je deze techniek ook ‘misbruiken’ en moordmachines maken van ‘gewone’ mensen.
Charles heeft weer een geweldig spannend boek geschreven die ook weer lang blijft hangen. Het is een boek met veel diepgang waarvoor je echt de tijd moet nemen om te lezen terwijl je tegelijk ook bijna niet kan stoppen met lezen omdat het zo spannend is en je zo graag wil weten hoe het in elkaar zit. Het boek begint met een verslag van een verhoor. Dit is het begin en eigenlijk gelijk het einde van het boek. Het verhaal gaat verder met de vondst van een vrouw in een achterafgelegen steegje door een meesteroplichter. Deze vrouw is haar geheugen compleet kwijt. Wat is er aan de hand en wat is er gebeurd? Langzaam wordt het verhaal opgebouwd en dit wisselt tussen de verslagen uit de verhoorkamer en de belevenissen van deze vrouw en haar redder. Ik vind het heel bijzonder hoe Charles alles samenbrengt, een verloren vrouw, een meesteroplichter, twee kruimeldieven en café Halfweg, tot een geweldig spannend verhaal. De techniek staat het verhaal absoluut niet in de weg. Ook hier weer de verbazing dat dit soort techniek al echt mogelijk is.
De schrijfstijl van Charles trekt je in het verhaal maar heeft ook zaken om over na te denken of luchtige momenten zoals deze. ‘Ze waren aangekomen bij een impasse, een punt waar ze niet alle drie tegelijk door konden.’ of ‘voor hem draaide ze het lange wasprogramma op de hoogste temperatuur tot ze de laatste restjes ontkenning uit hem had weggepoetst.’
Dit maakt het boek extra bijzonder, samen met het bijzondere einde. Je denkt hé stopt het nu al maar als je dan het eerste hoofdstuk weer leest klopt het helemaal. Dus weer een heel bijzonder einde! Kortom een echte aanrader!
Het allereerste boek dat ik gelezen heb van Charles den Tex was ‘Cel’. Een geweldig spannende thriller over identiteitsfraude. Het boek is uit 2008 en voor mij was het iets onvoorstelbaars dat zo iets kon gebeuren. Ruim 10 jaar later komt het regelmatig voor. Dat boek heeft zo een indruk gemaakt dat de beelden die ik bij dat boek had gemaakt nog steeds in mijn hoofd leven. Zo goed geschreven en op de allerlaatste bladzijde nog een plottwist, volledig uniek. Nu met zijn nieuwe boek, ‘Verloren vrouw’ speelt identiteit weer een hele grote rol.
Op de binnenkant van het boek staan quotes van Sally Adee en Elon Musk. “Ultimately we can do a full brain-machine-interface... using very tiny threads, about a tenth of the cross section of human hair. The interface is wireless, basically Bluetooth to your phone.” Ik dacht toen, wat voor boek heb ik nu in handen? Gaat dit heel technisch worden? Nu het boek draait inderdaad om deze techniek en waarschijnlijk zal dit over een tiental jaren relatief normaal zijn. Doodeng, op die manier kan je deze techniek ook ‘misbruiken’ en moordmachines maken van ‘gewone’ mensen.
Charles heeft weer een geweldig spannend boek geschreven die ook weer lang blijft hangen. Het is een boek met veel diepgang waarvoor je echt de tijd moet nemen om te lezen terwijl je tegelijk ook bijna niet kan stoppen met lezen omdat het zo spannend is en je zo graag wil weten hoe het in elkaar zit. Het boek begint met een verslag van een verhoor. Dit is het begin en eigenlijk gelijk het einde van het boek. Het verhaal gaat verder met de vondst van een vrouw in een achterafgelegen steegje door een meesteroplichter. Deze vrouw is haar geheugen compleet kwijt. Wat is er aan de hand en wat is er gebeurd? Langzaam wordt het verhaal opgebouwd en dit wisselt tussen de verslagen uit de verhoorkamer en de belevenissen van deze vrouw en haar redder. Ik vind het heel bijzonder hoe Charles alles samenbrengt, een verloren vrouw, een meesteroplichter, twee kruimeldieven en café Halfweg, tot een geweldig spannend verhaal. De techniek staat het verhaal absoluut niet in de weg. Ook hier weer de verbazing dat dit soort techniek al echt mogelijk is.
De schrijfstijl van Charles trekt je in het verhaal maar heeft ook zaken om over na te denken of luchtige momenten zoals deze. ‘Ze waren aangekomen bij een impasse, een punt waar ze niet alle drie tegelijk door konden.’ of ‘voor hem draaide ze het lange wasprogramma op de hoogste temperatuur tot ze de laatste restjes ontkenning uit hem had weggepoetst.’
Dit maakt het boek extra bijzonder, samen met het bijzondere einde. Je denkt hé stopt het nu al maar als je dan het eerste hoofdstuk weer leest klopt het helemaal. Dus weer een heel bijzonder einde! Kortom een echte aanrader!
May 15, 2024
in drie woorden: uitdagend, emotie, gewelddadig
Directe vlotte stijl
fijn - gevoelig interpersoonlijk
Spannend tot op het eind
Review door een lezer van bibliotheek 'de Priool' -Bocholt
Directe vlotte stijl
fijn - gevoelig interpersoonlijk
Spannend tot op het eind
Review door een lezer van bibliotheek 'de Priool' -Bocholt
Displaying 1 - 30 of 34 reviews