What do you think?
Rate this book
Eden: Will you survive a new plague?
Nobody will survive the new plague! they’re among us. I should know. There’s one trapped inside of me. But the image you probably have of these “helpers of God” is wrong, I guarantee it. They are all maniacal assholes.
Eighteen-year-old Anna awakens, naked and afraid, tied to a chair in a dark room. Across from her sits a woman who is her spitting image. With tears in her eyes, the woman puts a gun against her head and kills herself. Anna is not found until days later and in a state of hypothermia, moments from dying. But when she wakes in the hospital, she finds that the police don’t see her as a victim, but as a suspect. It’s the beginning of a series of catastrophic events in which she has no choice but to play a part. Is this the end of humanity?
Eden (nominated for a Bastaard Fantasy Award) is a post-apocalyptic suspense novel. If you like fast-paced books with a lot of twists, blood-curdling horror, a hint of romance (and like to search for all the hidden references of the Bible) then you will definitely love this book by award nominee and bestseller author J.Sharpe.
Pick up Eden today and begin the journey!
Eighteen-year-old Anna awakens, naked and afraid, tied to a chair in a dark room. Across from her sits a woman who is her spitting image. With tears in her eyes, the woman puts a gun against her head and kills herself. Anna is not found until days later and in a state of hypothermia, moments from dying. But when she wakes in the hospital, she finds that the police don’t see her as a victim, but as a suspect. It’s the beginning of a series of catastrophic events in which she has no choice but to play a part. Is this the end of humanity?
Eden (nominated for a Bastaard Fantasy Award) is a post-apocalyptic suspense novel. If you like fast-paced books with a lot of twists, blood-curdling horror, a hint of romance (and like to search for all the hidden references of the Bible) then you will definitely love this book by award nominee and bestseller author J.Sharpe.
Pick up Eden today and begin the journey!
- GenresThriller
314 pages, Kindle Edition
Published February 21, 2020
73 people are currently reading
161 people want to read
About the author
J. Sharpe
28 books76 followersDutch suspense author J. Sharpe has published several mystery thrillers and short stories. He is a cross-genre writer and likes to blend themes and elements from two or more different genres in his books.
His work is often compared to that of Stephen King, Peter Straub and Dean Koontz, although Sharpe is complimented for his own distinctive style.
His novel Gebroken Geheugen (Broken Memory) – that he wrote together with the late Jos Weijmer – was nominated for the Harland Awards for best novel of 2015 and received an honorable mention for extraordinary originality. Eden was nominated for a Bastaard Fantasy Award 2016.
So far 10 novels and several short stories have been published in The Netherlands and Belgium. One of these, Eden, is translated to English, just like the first chapters of Broken Memory and a few short stories.
Sharpe has been a member of the GNM (Society for Dutch Crime Authors) since 2014.
For more information see: www.jsharpebooks.com
His work is often compared to that of Stephen King, Peter Straub and Dean Koontz, although Sharpe is complimented for his own distinctive style.
His novel Gebroken Geheugen (Broken Memory) – that he wrote together with the late Jos Weijmer – was nominated for the Harland Awards for best novel of 2015 and received an honorable mention for extraordinary originality. Eden was nominated for a Bastaard Fantasy Award 2016.
So far 10 novels and several short stories have been published in The Netherlands and Belgium. One of these, Eden, is translated to English, just like the first chapters of Broken Memory and a few short stories.
Sharpe has been a member of the GNM (Society for Dutch Crime Authors) since 2014.
For more information see: www.jsharpebooks.com
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 43 reviews
November 8, 2017
Eden
J. Sharpe
Zilverspoor
🌟🌟🌟🌟🌟
"Het was vreselijk om te zien wat er allemaal gaande was, maar kennis was beter dan onwetendheid." ~ p89.
Wat een rollercoaster! Vanaf de eerste pagina word je het verhaal ingezogen, laat het je gewoon niet meer los en aan het einde blaast het je uit je sokken. Ik wil meer!!!
"Wat voor nu had het allemaal nog, nu ik niemand meer had en de wereld gevuld was met maniakale gekken?" ~ p110.
Eden verteld het verhaal ik de ik-vorm van Anna Meisner, een vrouw die naakt ontwaakt in een donkere ruimte waar zij aan een stoel zit vast gebonden. Wanneer ze dagen later ontwaakt in het ziekenhuis wordt ze door de politie ondervraagd en behandeld als een dader in plaats van een slachtoffer. Vanaf dat moment neemt het verhaal je mee van de ene bizarre gebeurtenis naar de andere. Niets is te gek en er worden zeker geen doekjes om gewonden. Het bloed spettert soms van de pagina af, en met ingehouden adem blijf je lezen. Je MOET gewoon weten wat er aan de had is. Is dit het einde, de dag des oordeels?
Ik heb echt elke letter verslonden, en zelfs als ik niet las liet het verhaal me niet los. In het voorwoord geeft de auteur een waarschuwing dat het verhaal misschien niet uitermate geschikt is voor mensen die geloven. Maar dat was juist het gene in het verhaal wat mij zo prikkelde en zorgde dat het me na het lezen ook bezig hield. Ik denk dat er een hele mooie boodschap in het verhaal zit, je moet dan misschien even door alle gruwelijkheden heen lezen, maar hij is zeker aanwezig en maakte het voor mij juist een extra sterk verhaal. Wat die boodschap is mag je uiteraard zelf ontdekken...
"Het gaat er niet om hoelang je leeft, maar hoe je leeft." ~ p285.
Ik vrees dat ik nu echt de sjaak ben... en dat mijn portomonnee dit ook echt gaat voelen. Dit boek van J. Sharpe maakt dat ik meer wil lezen van deze auteur! Het geeft een soort onverzadigbare leeshonger. Ik geniet echt van boeken die je vanaf de eerste pagina weten vast te grijpen en je met een noodvaart door het verhaal heen sleuren, de ene enge bocht na de andere nemend, om uiteindelijk met slippende banden over de finish lijn te eindigen, waarna je hysterisch begint te klappen en alleen maar "Nog een keer!!!" wilt roepen! Dikke, vette 5 sterren.
J. Sharpe
Zilverspoor
🌟🌟🌟🌟🌟
"Het was vreselijk om te zien wat er allemaal gaande was, maar kennis was beter dan onwetendheid." ~ p89.
Wat een rollercoaster! Vanaf de eerste pagina word je het verhaal ingezogen, laat het je gewoon niet meer los en aan het einde blaast het je uit je sokken. Ik wil meer!!!
"Wat voor nu had het allemaal nog, nu ik niemand meer had en de wereld gevuld was met maniakale gekken?" ~ p110.
Eden verteld het verhaal ik de ik-vorm van Anna Meisner, een vrouw die naakt ontwaakt in een donkere ruimte waar zij aan een stoel zit vast gebonden. Wanneer ze dagen later ontwaakt in het ziekenhuis wordt ze door de politie ondervraagd en behandeld als een dader in plaats van een slachtoffer. Vanaf dat moment neemt het verhaal je mee van de ene bizarre gebeurtenis naar de andere. Niets is te gek en er worden zeker geen doekjes om gewonden. Het bloed spettert soms van de pagina af, en met ingehouden adem blijf je lezen. Je MOET gewoon weten wat er aan de had is. Is dit het einde, de dag des oordeels?
Ik heb echt elke letter verslonden, en zelfs als ik niet las liet het verhaal me niet los. In het voorwoord geeft de auteur een waarschuwing dat het verhaal misschien niet uitermate geschikt is voor mensen die geloven. Maar dat was juist het gene in het verhaal wat mij zo prikkelde en zorgde dat het me na het lezen ook bezig hield. Ik denk dat er een hele mooie boodschap in het verhaal zit, je moet dan misschien even door alle gruwelijkheden heen lezen, maar hij is zeker aanwezig en maakte het voor mij juist een extra sterk verhaal. Wat die boodschap is mag je uiteraard zelf ontdekken...
"Het gaat er niet om hoelang je leeft, maar hoe je leeft." ~ p285.
Ik vrees dat ik nu echt de sjaak ben... en dat mijn portomonnee dit ook echt gaat voelen. Dit boek van J. Sharpe maakt dat ik meer wil lezen van deze auteur! Het geeft een soort onverzadigbare leeshonger. Ik geniet echt van boeken die je vanaf de eerste pagina weten vast te grijpen en je met een noodvaart door het verhaal heen sleuren, de ene enge bocht na de andere nemend, om uiteindelijk met slippende banden over de finish lijn te eindigen, waarna je hysterisch begint te klappen en alleen maar "Nog een keer!!!" wilt roepen! Dikke, vette 5 sterren.
August 23, 2017
Een niet alledaags verhaal dat toch wel de verbeelding kan overtroeven! Genoten
January 20, 2019
Usually I don’t read horror stories, mainly because they scare me a lot.
But after getting asked by J. Sharpe himself to read his book I felt like giving it a shot.
And being a hundred percent honest I have to say that I really liked it.
I love the way he has written the book and the plots that just keeps coming trough the whole book is simply amazing!
I find most of his characters very lovable, especially Anna, Hannah and Carla.
I also have to give J. Sharpe some cred for choosing a female as the main character for this book. In the beginning I expected a male main character but was happy to discover that the story was about our fierce Anna.
⭐️ As I never read horror stories I found it hard to rate this book. Only because I have nothing to compare it with. But I’m giving “Eden part 1” by J. Sharpe 4/5 stars. After all I read it without getting too scared so it has really earned its stars, hahah.
I’m looking forward to reading “Eden part 2”, so you better stay tuned for my next review.
❤️You can this review + a creative picture with the book included over at my Instagram: @sannareads
But after getting asked by J. Sharpe himself to read his book I felt like giving it a shot.
And being a hundred percent honest I have to say that I really liked it.
I love the way he has written the book and the plots that just keeps coming trough the whole book is simply amazing!
I find most of his characters very lovable, especially Anna, Hannah and Carla.
I also have to give J. Sharpe some cred for choosing a female as the main character for this book. In the beginning I expected a male main character but was happy to discover that the story was about our fierce Anna.
⭐️ As I never read horror stories I found it hard to rate this book. Only because I have nothing to compare it with. But I’m giving “Eden part 1” by J. Sharpe 4/5 stars. After all I read it without getting too scared so it has really earned its stars, hahah.
I’m looking forward to reading “Eden part 2”, so you better stay tuned for my next review.
❤️You can this review + a creative picture with the book included over at my Instagram: @sannareads
September 14, 2018
Opnieuw een origineel verhaal, vol emotie en avontuur. Verrassingen zaten er weer volop in, al zag ik de laatste verrassing en ontknoping al enige tijd aankomen. Ik heb weer genoten van dit verhaal en ga zeker alle andere boeken van deze auteur lezen. Hij heeft de fantasie van King, maar gelukkig niets van de langdradigheid. Ik ben fan.
January 10, 2018
Ik ben maaltijden, slaap en allerlei andere dingen vergeten door dit spannende boek! Al vanaf de eerste bladzijde werd ik meegezogen in het verhaal en kon ik het nauwelijks aan de kant leggen. Eden is een geweldige pageturner van een onwijs getalenteerd auteur!
Een must read voor fans van Supernatural!!!
Een must read voor fans van Supernatural!!!
June 5, 2017
Bijna 4,5 sterren. Ik was aangenaam verrast. Ik moet eerlijk toegeven dat ik iets te vaak teleurgesteld ben geweest in de Nederlandse boeken die ik heb gelezen op basis van recensies die ze de hemel in prezen. Wellicht ben ik wat te kritisch, en op mijn eigen boeken is ook zeker wel wat aan te merken, maar ik kom vaak kromme zinnen tegen en taal- of zetfoutjes, verkeerde metaforen en verwijzingen, verkeerd gebruik van tijden, een inconsistente wereld en daardoor word ik vaak uit het verhaal getrokken. In dit boek kwam ik maar een paar heel kleine dingen tegen (een hoofdstuktitel heeft het over 'het hof van eden', waar het volgens mij 'de' moet zijn; Abel wordt een keer Adam genoemd). Verder las het als een trein. Het is lang geleden dat ik zo door een boek ben gevlogen. De auteur gebruikt korte zinnen en schrijft op zo'n manier direct vanuit de hoofdpersoon dat ik meteen met haar meeleefde, zelfs al was de situatie waarin ze zich bevond nog zo bizar. Tijdens haar reis blijft ze sympathiek, ook met haar worsteling, en haar moeite om te blijven functioneren is volgens mij goed beschreven. Ik waardeerde ook de thema's uit dit boek. Het deed me denken aan de 'christelijke thrillers' van mensen als Peretti die ik decennia geleden wel las, maar dan eerlijker. Want de god in die thrillers werd voorgesteld als goedaardig en liefdevol, maar gedroeg zich toch echt meer als de god in dit boek waarvan het geen geheim is dat hij het wel gehad heeft met de meeste mensen en hun zonden. Met goede, subtiele verwijzingen naar bijvoorbeeld de brandende braamstruik suggereert Sharpe het verband en zijn uiteindelijke boodschap is wel degelijk hoopgevend. Zijn actiescènes zijn ondertussen passend gruwelijk en de spanning in de verlaten, op uitsterven staande wereld is vaak te snijden. Twee kleine puntjes van kritiek: boosaardige engelen waren een paar jaar geleden best populair (de film Legion bijvoorbeeld) en de worsteling om 'bezeten' van 'niet bezeten' mensen te onderscheiden deed me een beetje denken aan de film The Host op basis van het boek van Stephanie Meijer. Ik geloof echter dat de auteur er hier echt wel een eigen draai aan geeft. Verder denk ik zelf dat hier twee boeken in elkaar gevlochten zitten. De openingsscène van een vrouw, vastgebonden op een stoel die haar spiegelbeeld zich door het hoofd ziet schieten en vervolgens twee jaar van haar leven kwijt blijkt te zijn, suggereerde een contemporaine thriller die ook heel interessant had kunnen zijn, maar dat kregen we als lezer niet, want het werd een totaal ander verhaal. Daarin wordt die opening wel verklaard, maar terzijde. Zo'n spel met de verwachtingen van de lezer kun je ook juist waarderen, maar ik moest me er heel even over heenzetten. Maar toen ik me had verzoend met het verhaal dat ik wél kreeg voorgeschoteld, heb ik er ook erg van genoten. Het talent van de auteur is onmiskenbaar. Ik zal daarom zeker meer boeken van hem gaan lezen.
August 15, 2019
Goed boek! Niet super fan van het einde.
January 22, 2018
Van de ene verbazing in de andere , leest dit boek lekker weg . Een vervolg zou zeker nog een boeiend verhaal opleveren
January 15, 2017
´Eden´ door J. Sharpe. Uitgever: Zilverspoor.
Ik dacht dat het moeilijk zou worden om ‘Eden’ van J. Sharpe te recenseren. Het regende positieve recensies en de auteur wordt regelmatig omschreven als de Nederlandse Stephen King. Sharpe is ook bepaald geen beginner, hij heeft een fiks aantal titels op zijn naam. Dan is er nog het feit dat ik de man een aantal keer gesproken heb en een indruk heb van een gedreven en bevlogen schrijver. Dat alles bij elkaar leek mij een obstakel om ‘Eden’ objectief te kunnen beoordelen.
Gelukkig viel dat allemaal weg toen ik het boek eindelijk ging lezen. ‘Eden’ leest als een trein. In een stevig tempo passeren gebeurtenissen de revue die vragen oproepen. Cliffhangers die vrij snel deels opgelost worden en die tezamen een steeds beter zichtbare rode draad vormen waardoor ik als lezer zodanig het verhaal in werd getrokken dat ik steeds sneller ging lezen om tot de ontknoping te kunnen komen. Overigens worden alle relevante vragen die opgeroepen worden adequaat beantwoord.
De vergelijking met Stephen King lijkt misschien niet relevant in deze recensie, maar die wordt nu eenmaal regelmatig genoemd en dan kan ik daar net zo goed gebruik van maken om één en ander te illustreren.
1: Stephen King noemt zichzelf een ‘organisch schrijver’, wat er in zijn boeken vaak toe leidt dat het plot nogal rammelt of soms simpelweg ontbreekt. Soms gaat in een King-boek iedereen gewoon dood. Opgelost.
J. Sharpe heeft hier absoluut geen rammelend plot. Het verhaal staat als een huis en is zorgvuldig geconstrueerd om de lezer precies daar te krijgen waar de auteur hem of haar wil hebben.
2: Ondanks King’s gerotzooi met motieven, rode lijnen en het plot kan ik vaak toch van zijn boeken genieten door zijn authenticiteit. Die authenticiteit heeft niets te maken met een briljante techniek van King, maar wel met zijn vermogen om door gedetailleerde beschrijvingen van mensen en gebeurtenissen in zijn directe omgeving ( de staat Maine ), de volslagen absurde dingen die hij daar aan toevoegt, geloofwaardig te maken. Als lezer wordt je door King regelmatig ondergedompeld in De Verenigde Staten op zijn smalst. Ondanks het feit dat ik nooit in Maine ben geweest, meen ik het door King te kennen. Zelfs als het beeld wat hij van Maine schetst uiteindelijk helemaal niet zou blijken te kloppen dan heeft hij dat toch zo zorgvuldig neergezet, dat ik het, hier in ons kaaskoppenland, gewoon geloof.
En dat is het enige minpunt wat ik vind in Eden. Ik zou me in Amerika moeten bevinden, maar ik heb geen idee waar. Geen Southern Belles, maar ook geen grootgebekte types uit de Bronx. Ik zou ook niet zomaar wat kunnen vertellen over een plek waar ik nooit geweest ben. Ik geloof dat je als auteur dan een keus moet maken: of je schrijft over een Apocalyps die gewoon bij jou om de hoek in de locale snackbar begint, of je kiest een plek op deze wereld uit en bestudeerd die eerst grondig. Het stomme is dat dit minpunt niet zo gauw bij me opgekomen was als Stephen King niet genoemd was.
Ik ga hem ook niet meer noemen. Want J. Sharpe heeft met Eden een knappe, intrigerende pageturner neergezet op een geheel eigen wijze. Appels zijn geen peren en als ik dan doorga met deze fruitmetaforen, kan ik het beste besluiten door te zeggen dat Eden de verboden vrucht is die je zeker moet gaan eten.
Ik dacht dat het moeilijk zou worden om ‘Eden’ van J. Sharpe te recenseren. Het regende positieve recensies en de auteur wordt regelmatig omschreven als de Nederlandse Stephen King. Sharpe is ook bepaald geen beginner, hij heeft een fiks aantal titels op zijn naam. Dan is er nog het feit dat ik de man een aantal keer gesproken heb en een indruk heb van een gedreven en bevlogen schrijver. Dat alles bij elkaar leek mij een obstakel om ‘Eden’ objectief te kunnen beoordelen.
Gelukkig viel dat allemaal weg toen ik het boek eindelijk ging lezen. ‘Eden’ leest als een trein. In een stevig tempo passeren gebeurtenissen de revue die vragen oproepen. Cliffhangers die vrij snel deels opgelost worden en die tezamen een steeds beter zichtbare rode draad vormen waardoor ik als lezer zodanig het verhaal in werd getrokken dat ik steeds sneller ging lezen om tot de ontknoping te kunnen komen. Overigens worden alle relevante vragen die opgeroepen worden adequaat beantwoord.
De vergelijking met Stephen King lijkt misschien niet relevant in deze recensie, maar die wordt nu eenmaal regelmatig genoemd en dan kan ik daar net zo goed gebruik van maken om één en ander te illustreren.
1: Stephen King noemt zichzelf een ‘organisch schrijver’, wat er in zijn boeken vaak toe leidt dat het plot nogal rammelt of soms simpelweg ontbreekt. Soms gaat in een King-boek iedereen gewoon dood. Opgelost.
J. Sharpe heeft hier absoluut geen rammelend plot. Het verhaal staat als een huis en is zorgvuldig geconstrueerd om de lezer precies daar te krijgen waar de auteur hem of haar wil hebben.
2: Ondanks King’s gerotzooi met motieven, rode lijnen en het plot kan ik vaak toch van zijn boeken genieten door zijn authenticiteit. Die authenticiteit heeft niets te maken met een briljante techniek van King, maar wel met zijn vermogen om door gedetailleerde beschrijvingen van mensen en gebeurtenissen in zijn directe omgeving ( de staat Maine ), de volslagen absurde dingen die hij daar aan toevoegt, geloofwaardig te maken. Als lezer wordt je door King regelmatig ondergedompeld in De Verenigde Staten op zijn smalst. Ondanks het feit dat ik nooit in Maine ben geweest, meen ik het door King te kennen. Zelfs als het beeld wat hij van Maine schetst uiteindelijk helemaal niet zou blijken te kloppen dan heeft hij dat toch zo zorgvuldig neergezet, dat ik het, hier in ons kaaskoppenland, gewoon geloof.
En dat is het enige minpunt wat ik vind in Eden. Ik zou me in Amerika moeten bevinden, maar ik heb geen idee waar. Geen Southern Belles, maar ook geen grootgebekte types uit de Bronx. Ik zou ook niet zomaar wat kunnen vertellen over een plek waar ik nooit geweest ben. Ik geloof dat je als auteur dan een keus moet maken: of je schrijft over een Apocalyps die gewoon bij jou om de hoek in de locale snackbar begint, of je kiest een plek op deze wereld uit en bestudeerd die eerst grondig. Het stomme is dat dit minpunt niet zo gauw bij me opgekomen was als Stephen King niet genoemd was.
Ik ga hem ook niet meer noemen. Want J. Sharpe heeft met Eden een knappe, intrigerende pageturner neergezet op een geheel eigen wijze. Appels zijn geen peren en als ik dan doorga met deze fruitmetaforen, kan ik het beste besluiten door te zeggen dat Eden de verboden vrucht is die je zeker moet gaan eten.
August 24, 2016
Het verhaal gaat over Anna Meisner. Zij ontwaakt, naakt en in de war, vastgebonden op een stoel in een donkere ruimte. Tegenover haar zit een vrouw die sprekend op haar lijkt. Deze vrouw zet een pistool tegen haar hoofd en pleegt zelfmoord voor de ogen van Anna. Anna wordt dagen later gevonden, maar als ze ontwaakt in het ziekenhuis, merkt ze dat de politie haar niet als slachtoffer ziet maar als dader. Met onverwachte hulp weet ze weg te komen uit het ziekenhuis, maar in de buitenwereld wacht haar een onaangename verrassing waarbij engelen een wel heel bijzondere rol spelen.
Naast een korte omschrijving van de inhoud op de achterzijde van het boek valt mijn oog op de quote dat Engelen onder ons zijn, maar dat je beeld over de helpers van god verkeerd is, omdat het maniakale klootzakken zijn. Dit en de waarschuwing van de schrijver in het voorwoord zet een bepaalde toon die mij zeer nieuwsgierig maakte. Ook de cover past goed bij de stemming van het verhaal. Hij heeft iets duisters, iets ongrijpbaars.
Vanaf de eerste bladzijde zat ik gekluisterd in het verhaal. Een schokkend begin waarbij Anna uitzichtloos vastgebonden lijkt te zijn, maar op het nippertje in het ziekenhuis terecht komt, is zo realistische verwoord dat het kippenvel op mijn armen kwam. Anna blijkt een gat in haar geheugen te hebben en komt er langzaam achter wat er met haar gebeurd is.
Nadat Anna het ziekenhuis heeft verlaten, lijkt de wereld te vergaan. Engelen zijn op aarde gekomen om de mensheid uit te roeien. Anna besluit, als ze er op een gegeven moment alleen voor komt te staan, op de vlucht te slaan in de richting van de stad waar haar broer zou moeten wonen. Een gevaarlijke reis waarop ze het nodige meemaakt en waarbij je als lezer op het puntje van je stoel zit benieuwd waar ze nu weer terecht komt en vooral wie ze tegenkomt.
Het verhaal is in een ik-vorm geschreven maar wel met een wisselend perspectief waardoor de karakters meer uitgediept worden en je je ook meer kunt verplaatsen in hun gedachtegang. Zo is daar ook Abel, een engel, die zijn verhaal vertelt waardoor je een goed totaal beeld krijgt. Met name over het hoe en waarom de engelen zijn gekomen op aarde.
Eden zit buitengewoon goed in elkaar. Alles valt snel op zijn plaats. Het is een echte page-turner en het is bijzonder knap hoe de schrijver een combinatie van fantasy en werkelijkheid door elkaar weet te vlechten en het toch realistisch over kan laten komen. Er is geen moment dat ik als lezer dacht dat het teveel van het goede was. Het verhaal klopt gewoon, van begin tot einde blijf je geboeid doorlezen!
September 29, 2016
Verschillende elementen uit verschillende genres weer meesterlijk gecombineerd. Mijn recensie op Samenlezenisleuker:
https://samenlezenisleuker.wordpress....
https://samenlezenisleuker.wordpress....
November 4, 2023
Ik ben positief verrast door deze apocalyptische rollercoaster met een religieuze insteek.
Het begint al met de prachtige cover. Het gebruik van de blauwe kleur en de intrigerende vraag: Overleef jij een nieuwe plaag?
Het tempo is hoog en boek leest als een trein. Er is geen saai moment te bekennen.
Vanuit meerdere personen wordt het verhaal verteld, Wat ik prettig vind. Maar ondanks dat het in de ik-vorm geschreven is, kom je niet heel veel te weten over de hoofdpersoon Anna. Er wordt wel wat achtergrondinformatie gegeven over haar en haar familie, maar wat drijft haar? Toch leefde ik wel heel erg met haar mee. Met haar dappere karakter en de liefde voor baby Adam en Luca de hond.
Ik vond het einde echter wat abrupt. De ontknoping is wat kort en eenvoudig in verhouding met de lange en bizarre aanloop er naar toe.
Al met al vond ik het een goed verhaal. Een bijzondere mix van genres die ik in 1 ruk uitgelezen heb. Een goede kennismaking met J. Sharpe. Ik ga zeker nog meer lezen van deze schrijver.
Het begint al met de prachtige cover. Het gebruik van de blauwe kleur en de intrigerende vraag: Overleef jij een nieuwe plaag?
Het tempo is hoog en boek leest als een trein. Er is geen saai moment te bekennen.
Vanuit meerdere personen wordt het verhaal verteld, Wat ik prettig vind. Maar ondanks dat het in de ik-vorm geschreven is, kom je niet heel veel te weten over de hoofdpersoon Anna. Er wordt wel wat achtergrondinformatie gegeven over haar en haar familie, maar wat drijft haar? Toch leefde ik wel heel erg met haar mee. Met haar dappere karakter en de liefde voor baby Adam en Luca de hond.
Ik vond het einde echter wat abrupt. De ontknoping is wat kort en eenvoudig in verhouding met de lange en bizarre aanloop er naar toe.
Al met al vond ik het een goed verhaal. Een bijzondere mix van genres die ik in 1 ruk uitgelezen heb. Een goede kennismaking met J. Sharpe. Ik ga zeker nog meer lezen van deze schrijver.
October 9, 2020
4.5 Star
The plot of this book was awesome. It was refreshing reading something different. It reminded me a little of the show Dominion with the 8 ball Angels.
Angels possessing bodies and killing all humans was a thrilling concept. Trust no one. This book was intense and had me on the edge of my seat. I felt like I was reading horror—not just a mystery, thriller.
The book was well-written and I wasn’t sure how things were going to work out. I was relieved it turned out to be a test and their was some form of happily ever after. Or shall I say, new beginnings. I hoping that the author decides to write a sequel. This book was one of the best I've read this year.
The plot of this book was awesome. It was refreshing reading something different. It reminded me a little of the show Dominion with the 8 ball Angels.
Angels possessing bodies and killing all humans was a thrilling concept. Trust no one. This book was intense and had me on the edge of my seat. I felt like I was reading horror—not just a mystery, thriller.
The book was well-written and I wasn’t sure how things were going to work out. I was relieved it turned out to be a test and their was some form of happily ever after. Or shall I say, new beginnings. I hoping that the author decides to write a sequel. This book was one of the best I've read this year.
December 12, 2020
Wauw, dit boek in een ruk uitgelezen. In het begin even wennen, maar dat gaat vrij snel. Als vervent lezer van Stephen King is J. Sharpe nu een toevoeging aan mijn rij met must read schrijvers.
Aardig wat boeken gelezen, ook over nieuwe plagen en einde der tijden. Met dit verhaal toch even wat anders dan het 'standaard' verhaal. Ondanks het feit dat hier veel meer in had gezeten, is dit met 296 bladzijden een geniaal verhaal.
Aardig wat boeken gelezen, ook over nieuwe plagen en einde der tijden. Met dit verhaal toch even wat anders dan het 'standaard' verhaal. Ondanks het feit dat hier veel meer in had gezeten, is dit met 296 bladzijden een geniaal verhaal.
October 4, 2022
apocalyptic.
What if the apocalypse is not a plague or virus, but angels on a mission to kill all humans. To kill humans to start the world anew according to God. Angels that take over human bodies to do the Lords bidding. But not all angels can take over a human body, the human soul is to strong and traps the angel becoming an aberration.
This was a fun story that did fall flat at times. Concept was great but wish there was more fighting, more blood. I think that lacked a bit, since the Angels are stronger and more powerful then humans. Not to many twists and turns which I love in books.
Post apocalyptic books are my favorite. This one is not the best but it is not the worst. If your favorite genre is apocalyptic, then it is worth the read.
What if the apocalypse is not a plague or virus, but angels on a mission to kill all humans. To kill humans to start the world anew according to God. Angels that take over human bodies to do the Lords bidding. But not all angels can take over a human body, the human soul is to strong and traps the angel becoming an aberration.
This was a fun story that did fall flat at times. Concept was great but wish there was more fighting, more blood. I think that lacked a bit, since the Angels are stronger and more powerful then humans. Not to many twists and turns which I love in books.
Post apocalyptic books are my favorite. This one is not the best but it is not the worst. If your favorite genre is apocalyptic, then it is worth the read.
December 11, 2025
Dit verhaal is zeker apocaliptysch te noemen!
Ik zat er meteen helemaal in. Toen, met een klap, zaten we ineens in een 3e wereldoorlog. Dat kwam wel even heel erg binnen, met de huidige situatie. Dus ging het boek dicht. Dit kon ik even niet aan. Maar toch... ik wilde weten hoe het af zou lopen. Dus dapper sloeg ik het boek weer open. En legde het niet meer weg voor het uit was. Een zeer meeslepend boek dus. Dank je wel Joris!
Ik zat er meteen helemaal in. Toen, met een klap, zaten we ineens in een 3e wereldoorlog. Dat kwam wel even heel erg binnen, met de huidige situatie. Dus ging het boek dicht. Dit kon ik even niet aan. Maar toch... ik wilde weten hoe het af zou lopen. Dus dapper sloeg ik het boek weer open. En legde het niet meer weg voor het uit was. Een zeer meeslepend boek dus. Dank je wel Joris!
This entire review has been hidden because of spoilers.
June 26, 2017
Een verhaal die op eerste gezicht vrij standaard lijkt: derde wereldoorlog, bijna einde van de mensheid weet ergens halverwege toch te verrassen. Vandaar toch maar drie sterren.
Het einde voelt wat abrupt en gemaakt. Misschien had dat beter en geleidelijker gekunt.
Het einde voelt wat abrupt en gemaakt. Misschien had dat beter en geleidelijker gekunt.
July 21, 2018
Begon goed. Teleurgesteld naar het einde toe
April 15, 2019
Such a rollercoaster, I could barely keep up! Loved it
July 28, 2020
Bijna 5 sterren, maar het einde viel tegen. Wel in één dag uitgelezen, vlotte schrijfstijl, heel spannend!
October 20, 2023
Hmmmm...het verhaal zelf was goed maar niet goed verwoord vind ik. Kreeg geen band met de karakters en soms voelde het wat gejaagd..
November 18, 2024
al principio no me llamo mucho la atención pero como al mitad del libro no pude soltarlo y me engancho de una manera muy buena
May 19, 2025
Pues fue como leer algo que escribiste en secundaria para una tarea de español pues se pretendían muchas cosas y para hacerlo se agregaban otras que difícilmente podías creer.
August 11, 2025
creo que esto se debe de sentir cuando vas drogado
August 4, 2024
Wat een spannend boek. Een echte aanrader!
Vanaf het begin werd ik helemaal in het boek gezogen en zag ik het verhaal als jet ware voor mijn ogen afspelen.
Geweldige plottwist en nagelbijtende momenten waardoor ik het boek maar moeilijk oon wegleggen.
Vanaf het begin werd ik helemaal in het boek gezogen en zag ik het verhaal als jet ware voor mijn ogen afspelen.
Geweldige plottwist en nagelbijtende momenten waardoor ik het boek maar moeilijk oon wegleggen.
August 28, 2016
Cover
Deze is zeer intrigerend door het originele lettertype dat is gebruikt bij de titel van het boek. De titel staat midden op de cover. Rechts boven de titel zie je een vogelachtig figuur, het lijkt alsof het van beenderen is gemaakt. Het wezen komt zowel breekbaar als angstaanjagend over. Onder de titel staat: “Overleef jij een nieuwe plaag?”. Deze ondertitel vergrootte mijn nieuwsgierigheid. De ondergrond van de gehele cover is donkerkleurig, net geen zwart, met een vage blauwtint in het midden. De cover krijgt van mij een 9.
Samenvatting van het verhaal
Anna Meisner wordt wakker en is tot haar verbijstering vastgebonden aan een stoel. Tegenover haar ziet ze een vrouw zitten waarvan ze direct weet dat ze het zelf is. Die vrouw is echter niet vastgebonden. Anna begrijpt er niets van. De op haar lijkende vrouw kijkt Anna aan en schiet zichzelf dood. Dit heeft een enorme impact op Anna. Ze kan niet geloven wat er net is gebeurd en ze begrijpt niet hoe ze in deze situatie terecht gekomen is. Haar eerste gedachte is dat ze ontvoerd moet zijn. Na enkele dagen wordt Anna door een jong stel gevonden en naar een ziekenhuis gebracht. Als Anna wakker wordt en haar dokter ziet, krijgt ze het akelige gevoel dat er iets niet klopt, dit ondanks dat ze zich beter voelt.
Ze wordt door een niet al te vriendelijke agent ondervraagd wat er gebeurd is en of ze weet hoe ze in het verlaten pand terechtgekomen was. Hij gelooft maar weinig van haar verhaal over de andere vrouw. Na haar ontslag uit het ziekenhuis wordt Anna op het politiebureau verder ondervraagd. Daar blijkt al gauw dat men niet gelooft dat zij echt Anna Meisner is en ziet haar juist als een verdachte die een vreemd spel speelt. Het wordt haar duidelijk dat er meer achter het hele verhaal zit dan ze zich kan herinneren en gaat op onderzoek uit om duidelijkheid te krijgen over wat er aan de hand is en wat er met haar gebeurd is.
Al direct tijdens het begin van haar zoektocht krijgt Anna te maken met vreemde, bovennatuurlijke gebeurtenissen. Het lijkt erop alsof de menselijke beschaving tot een einde is gekomen. Overal krijgt ze te maken met dood en chaos. Anna heeft het akelige gevoel dat het iets met haar te maken heeft.
Conclusie
Ten eerste wil ik J. Sharpe een compliment geven voor het mooie voorwoord, dit bevat een waarschuwing voor lezers. Volgens het voorwoord bevat het verhaal enkele scènes die met name door gelovigen als niet zo prettig kunnen worden beschouwd. De schrijver is van mening dat je een boek voor je plezier leest en dat het verhaal niet is geschreven met de intentie om tegen schenen te schoppen.
De sfeer in het verhaal is vanaf het allereerste moment uitstekend neergezet: het flikkerende licht van de tl-buis, het feit dat Anna vastgebonden is, haar verwardheid en de paniek vanwege haar evenbeeld tegenover zich. J. Sharpe beschrijft de situatie en de gevoelens van Anna dermate tot in detail, dat het verhaal je bij je strot grijpt. De gedachten van Anna worden weergegeven door middel van een schuingedrukt lettertype. Deze manier van vertellen is boeiend en intrigerend en de schrijver weet je aandacht continu vast te houden.
Het verhaal zelf is meeslepend en intens. De ene bizarre gebeurtenis is maar net voorbij of de volgende dient zich alweer aan. Je voelt Anna's verwardheid en groeiende wantrouwen tegenover iedereen die ze ontmoet tijdens haar zoektocht naar antwoorden en veiligheid. Ze voelt zich paranoïde, de schrijver weet dit gevoel goed weer te geven door de gesprekken die Anna met zichzelf voert.
Na de verschrikkelijke dag met bovennatuurlijke gebeurtenissen, die Anna D-Day noemt, wordt het verhaal beschreven door middel van een wisselend tijdsperspectief. Boven de hoofdstukken staat duidelijk vermeld wanneer deze belevenissen van Anna plaatsvinden. Via flashbacks krijg je als lezer meer te weten over het leven dat Anna hiervoor had, je leert tevens haar familie kennen. Het is een mooie manier van de schrijver om de personages, en dan met name Anna, te verdiepen.
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Anna, in de ik-persoon. Halverwege het verhaal wordt er een nieuw ik-personage geïntroduceerd. Vanaf dat moment staat er bij de hoofdstukken vermeld welk personage vanaf dat moment aan het woord is. Dit geeft je duidelijkheid en leest aangenaam.
Dit boek kun je met recht een apocalyptisch boek noemen. Aan de ene kant beschrijft het de aard en grootte van de vernietiging van de wereld zoals wij die kennen, maar het is ook letterlijk de Apocalyps: de Dag des Oordeels.
Naast spanning is er ook af en toe ook ruimte voor een wat meer luchtige toon, zodat je als lezer een rustmoment hebt tussen al de spannende en bizarre gebeurtenissen.
Eden is een zeer bijzonder spannend en intrigerend boek dat ik met veel plezier heb gelezen. Hou je van Stephen King of Dean Koontz? Dan is dit boek een must-read!
Ik geef Eden van harte 5 sterren.
Jeanine Feunekes-Both - Recensente De Perfecte Buren
Deze is zeer intrigerend door het originele lettertype dat is gebruikt bij de titel van het boek. De titel staat midden op de cover. Rechts boven de titel zie je een vogelachtig figuur, het lijkt alsof het van beenderen is gemaakt. Het wezen komt zowel breekbaar als angstaanjagend over. Onder de titel staat: “Overleef jij een nieuwe plaag?”. Deze ondertitel vergrootte mijn nieuwsgierigheid. De ondergrond van de gehele cover is donkerkleurig, net geen zwart, met een vage blauwtint in het midden. De cover krijgt van mij een 9.
Samenvatting van het verhaal
Anna Meisner wordt wakker en is tot haar verbijstering vastgebonden aan een stoel. Tegenover haar ziet ze een vrouw zitten waarvan ze direct weet dat ze het zelf is. Die vrouw is echter niet vastgebonden. Anna begrijpt er niets van. De op haar lijkende vrouw kijkt Anna aan en schiet zichzelf dood. Dit heeft een enorme impact op Anna. Ze kan niet geloven wat er net is gebeurd en ze begrijpt niet hoe ze in deze situatie terecht gekomen is. Haar eerste gedachte is dat ze ontvoerd moet zijn. Na enkele dagen wordt Anna door een jong stel gevonden en naar een ziekenhuis gebracht. Als Anna wakker wordt en haar dokter ziet, krijgt ze het akelige gevoel dat er iets niet klopt, dit ondanks dat ze zich beter voelt.
Ze wordt door een niet al te vriendelijke agent ondervraagd wat er gebeurd is en of ze weet hoe ze in het verlaten pand terechtgekomen was. Hij gelooft maar weinig van haar verhaal over de andere vrouw. Na haar ontslag uit het ziekenhuis wordt Anna op het politiebureau verder ondervraagd. Daar blijkt al gauw dat men niet gelooft dat zij echt Anna Meisner is en ziet haar juist als een verdachte die een vreemd spel speelt. Het wordt haar duidelijk dat er meer achter het hele verhaal zit dan ze zich kan herinneren en gaat op onderzoek uit om duidelijkheid te krijgen over wat er aan de hand is en wat er met haar gebeurd is.
Al direct tijdens het begin van haar zoektocht krijgt Anna te maken met vreemde, bovennatuurlijke gebeurtenissen. Het lijkt erop alsof de menselijke beschaving tot een einde is gekomen. Overal krijgt ze te maken met dood en chaos. Anna heeft het akelige gevoel dat het iets met haar te maken heeft.
Conclusie
Ten eerste wil ik J. Sharpe een compliment geven voor het mooie voorwoord, dit bevat een waarschuwing voor lezers. Volgens het voorwoord bevat het verhaal enkele scènes die met name door gelovigen als niet zo prettig kunnen worden beschouwd. De schrijver is van mening dat je een boek voor je plezier leest en dat het verhaal niet is geschreven met de intentie om tegen schenen te schoppen.
De sfeer in het verhaal is vanaf het allereerste moment uitstekend neergezet: het flikkerende licht van de tl-buis, het feit dat Anna vastgebonden is, haar verwardheid en de paniek vanwege haar evenbeeld tegenover zich. J. Sharpe beschrijft de situatie en de gevoelens van Anna dermate tot in detail, dat het verhaal je bij je strot grijpt. De gedachten van Anna worden weergegeven door middel van een schuingedrukt lettertype. Deze manier van vertellen is boeiend en intrigerend en de schrijver weet je aandacht continu vast te houden.
Het verhaal zelf is meeslepend en intens. De ene bizarre gebeurtenis is maar net voorbij of de volgende dient zich alweer aan. Je voelt Anna's verwardheid en groeiende wantrouwen tegenover iedereen die ze ontmoet tijdens haar zoektocht naar antwoorden en veiligheid. Ze voelt zich paranoïde, de schrijver weet dit gevoel goed weer te geven door de gesprekken die Anna met zichzelf voert.
Na de verschrikkelijke dag met bovennatuurlijke gebeurtenissen, die Anna D-Day noemt, wordt het verhaal beschreven door middel van een wisselend tijdsperspectief. Boven de hoofdstukken staat duidelijk vermeld wanneer deze belevenissen van Anna plaatsvinden. Via flashbacks krijg je als lezer meer te weten over het leven dat Anna hiervoor had, je leert tevens haar familie kennen. Het is een mooie manier van de schrijver om de personages, en dan met name Anna, te verdiepen.
Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Anna, in de ik-persoon. Halverwege het verhaal wordt er een nieuw ik-personage geïntroduceerd. Vanaf dat moment staat er bij de hoofdstukken vermeld welk personage vanaf dat moment aan het woord is. Dit geeft je duidelijkheid en leest aangenaam.
Dit boek kun je met recht een apocalyptisch boek noemen. Aan de ene kant beschrijft het de aard en grootte van de vernietiging van de wereld zoals wij die kennen, maar het is ook letterlijk de Apocalyps: de Dag des Oordeels.
Naast spanning is er ook af en toe ook ruimte voor een wat meer luchtige toon, zodat je als lezer een rustmoment hebt tussen al de spannende en bizarre gebeurtenissen.
Eden is een zeer bijzonder spannend en intrigerend boek dat ik met veel plezier heb gelezen. Hou je van Stephen King of Dean Koontz? Dan is dit boek een must-read!
Ik geef Eden van harte 5 sterren.
Jeanine Feunekes-Both - Recensente De Perfecte Buren
August 16, 2016
Zo, ben ik even door dit boek heengeblazen zeg! Dat vertelt je ook meteen hoe J. Sharpe's schrijfstijl is: vlot, to the point, goed te volgen en nou ja, gewoon lekker up-tempo dus.
Persoonlijk ben ik niet een al te grote fan van de ik-vorm, maar dat is - zoals ik al zei - heel persoonlijk. Een attest aan J. Sharpe's schrijfkunst is dat ik me er in dit boek nauwelijks aan gestoord heb, op 1 moment na, toen het boek ineens van viewpoint wisselde zonder dat ik dat in eerste instantie in de gaten had. Dit kwam grotendeels omdat meer dan de helft van het boek geschreven wordt vanuit Anna's viewpoint en ik totaal niet had verwacht dat er een ander viewpoint bij zou komen. Daar was ik echter na de eerste wisseling snel aan gewend.
Het verhaal speelt zich af in onze hedendaagse wereld en grijpt af en toe terug op het verleden van de hoofdpersoon Anna. Zij wordt wakker in een voor haar onbekende ruimte waarin nare dingen gebeuren, waaruit ze maar tenauwernood wordt bevrijd. Als ze eenmaal bij haar positieven is gekomen blijkt dat ze al twee jaar vermist is. En dat is nog maar het topje van de ijsberg. Want de politie rekent haar in en ze lijkt iets afschuwelijks op haar kerfstok te hebben. Iets, waarvan ze het zichzelf totaal niet voor kan stellen dat ze het gedaan heeft.
J. Sharpe begint echt in medias res, waardoor je al snel op het puntje van je stoel zit, want de (in eerste instantie verwarrende) gebeurtenissen volgen elkaar enorm snel op en gedurende een tijdje begrijp je wel dat er van alles gaande is, maar hoe het in elkaar zit en waarom?
Wat ik ergens jammer vond, was dat er op de achterflap al iets weggegeven werd over engelen, en er in het voorwoord ook een disclaimer staat over religie, want zonder deze clous was het uiteindelijke plot nog verrassender geweest denk ik. Nu was ik namelijk aan het wachten tot dit plotpunt voorbij kwam, ergens is het een spoiler. Ik begrijp de disclaimer overigens wel, want het boek is geschreven vanuit een viewpoint op religie dat diep-gelovigen mogelijk tegen de borst kan stuiten.
Verder ga ik niets weggeven over het plot, dat zou zonde zijn. Het verhaal zit knap in elkaar verweven en dendert zonder pauze op het einde af. Wel had ik een aardig eindje voor het einde door wat de "verborgen" rol is van een van de niet-menselijke hoofdfiguren, waardoor de gebeurtenissen in de laatste stukjes van het boek niet als een hele grote verrassing kwamen. Toch, knap geschreven, en van genoten! Ben inmiddels al begonnen in J. Sharpe's vorige boek, Gebroken Geheugen.
Persoonlijk ben ik niet een al te grote fan van de ik-vorm, maar dat is - zoals ik al zei - heel persoonlijk. Een attest aan J. Sharpe's schrijfkunst is dat ik me er in dit boek nauwelijks aan gestoord heb, op 1 moment na, toen het boek ineens van viewpoint wisselde zonder dat ik dat in eerste instantie in de gaten had. Dit kwam grotendeels omdat meer dan de helft van het boek geschreven wordt vanuit Anna's viewpoint en ik totaal niet had verwacht dat er een ander viewpoint bij zou komen. Daar was ik echter na de eerste wisseling snel aan gewend.
Het verhaal speelt zich af in onze hedendaagse wereld en grijpt af en toe terug op het verleden van de hoofdpersoon Anna. Zij wordt wakker in een voor haar onbekende ruimte waarin nare dingen gebeuren, waaruit ze maar tenauwernood wordt bevrijd. Als ze eenmaal bij haar positieven is gekomen blijkt dat ze al twee jaar vermist is. En dat is nog maar het topje van de ijsberg. Want de politie rekent haar in en ze lijkt iets afschuwelijks op haar kerfstok te hebben. Iets, waarvan ze het zichzelf totaal niet voor kan stellen dat ze het gedaan heeft.
J. Sharpe begint echt in medias res, waardoor je al snel op het puntje van je stoel zit, want de (in eerste instantie verwarrende) gebeurtenissen volgen elkaar enorm snel op en gedurende een tijdje begrijp je wel dat er van alles gaande is, maar hoe het in elkaar zit en waarom?
Wat ik ergens jammer vond, was dat er op de achterflap al iets weggegeven werd over engelen, en er in het voorwoord ook een disclaimer staat over religie, want zonder deze clous was het uiteindelijke plot nog verrassender geweest denk ik. Nu was ik namelijk aan het wachten tot dit plotpunt voorbij kwam, ergens is het een spoiler. Ik begrijp de disclaimer overigens wel, want het boek is geschreven vanuit een viewpoint op religie dat diep-gelovigen mogelijk tegen de borst kan stuiten.
Verder ga ik niets weggeven over het plot, dat zou zonde zijn. Het verhaal zit knap in elkaar verweven en dendert zonder pauze op het einde af. Wel had ik een aardig eindje voor het einde door wat de "verborgen" rol is van een van de niet-menselijke hoofdfiguren, waardoor de gebeurtenissen in de laatste stukjes van het boek niet als een hele grote verrassing kwamen. Toch, knap geschreven, en van genoten! Ben inmiddels al begonnen in J. Sharpe's vorige boek, Gebroken Geheugen.
February 9, 2022
Anna Meisner acorda num quarto escuro, nua e presa a uma cadeira. À sua frente, uma mulher igual a ela aponta uma arma para a própria cabeça e comete suicídio. Após isso, Anna é encontrada somente depois de alguns dias quase morta, e dias depois ela acorda em um hospital e, para a sua surpresa, não é vista como vítima, mas como suspeita de um crime. Confusa, Anna tenta provar que ela é uma vítima e que foi sequestrada.
A premissa da história me conquistou pela sinopse, porém a história foi diferente. Anna, depois de acordar no hospital, precisa provar para o policial que a interroga que ela foi sequestrada há alguns dias, mas ele está empenhado a não acreditar nela, principalmente quando é revelado que, tecnicamente, ela morreu há dois anos. Anna então vai para a delegacia para passar a noite e aguardar seus pais, mas acontece algo estranho. O policial que a estava acusando a tira da cela dizendo que queria ter certeza de que a outra pessoa estava dentro dela. Então, Anna leva uma pancada na cabeça e só acorda horas depois na cidade, sem entender o que havia acontecido.
Indo em busca de sua família, ela chega no bairro em que morava e logo é informada sobre um toque de recolher e uma vizinha a convida para entrar. É como se o fim do mundo estivesse chegando. Outros países estão praticamente destruídos e não demora muito para que uma ataque aconteça no bairro e todos os vizinhos comecem.
Na sinopse, anjos são citados, mas no livro, eles não aparecem e nem são mencionados. Nós acompanhamos a Anna tendo que provar que foi sequestrada e, em seguida, o mundo está acabando e não sabemos o motivo, então continuamos acompanhando a protagonista nessa luta para tentar sobreviver. Até aí tudo bem, só que o livro simplesmente acaba quando as coisas começam a ficar interessantes de verdade. Existe uma continuação, mas a divisão da história ficou estranha, sem sentido, e ficamos literalmente no escuro.
Eu gostei muito da narrativa no começo, mas conforme fui ficando sem respostas, fiquei um pouco decepcionada. O livro também têm alguns erros de digitação e revisão, e outras informações que parecem não ter sido pesquisadas direito.
Não pretendo ler a continuação porque a leitura não me agradou tanto quando eu imaginei que agradaria. Uma pena, pois pela sinopse, a história tinha tudo para ser incrível.
A premissa da história me conquistou pela sinopse, porém a história foi diferente. Anna, depois de acordar no hospital, precisa provar para o policial que a interroga que ela foi sequestrada há alguns dias, mas ele está empenhado a não acreditar nela, principalmente quando é revelado que, tecnicamente, ela morreu há dois anos. Anna então vai para a delegacia para passar a noite e aguardar seus pais, mas acontece algo estranho. O policial que a estava acusando a tira da cela dizendo que queria ter certeza de que a outra pessoa estava dentro dela. Então, Anna leva uma pancada na cabeça e só acorda horas depois na cidade, sem entender o que havia acontecido.
Indo em busca de sua família, ela chega no bairro em que morava e logo é informada sobre um toque de recolher e uma vizinha a convida para entrar. É como se o fim do mundo estivesse chegando. Outros países estão praticamente destruídos e não demora muito para que uma ataque aconteça no bairro e todos os vizinhos comecem.
Na sinopse, anjos são citados, mas no livro, eles não aparecem e nem são mencionados. Nós acompanhamos a Anna tendo que provar que foi sequestrada e, em seguida, o mundo está acabando e não sabemos o motivo, então continuamos acompanhando a protagonista nessa luta para tentar sobreviver. Até aí tudo bem, só que o livro simplesmente acaba quando as coisas começam a ficar interessantes de verdade. Existe uma continuação, mas a divisão da história ficou estranha, sem sentido, e ficamos literalmente no escuro.
Eu gostei muito da narrativa no começo, mas conforme fui ficando sem respostas, fiquei um pouco decepcionada. O livro também têm alguns erros de digitação e revisão, e outras informações que parecem não ter sido pesquisadas direito.
Não pretendo ler a continuação porque a leitura não me agradou tanto quando eu imaginei que agradaria. Uma pena, pois pela sinopse, a história tinha tudo para ser incrível.
September 19, 2016
Allereerst wil ik de auteur bedanken voor het toesturen van een recensie-exemplaar.
De cover van het boek ziet er erg mooi uit.
De flaptekst is veel belovend:
Engelen: ze zijn onder ons. Ik kan het weten. Er zit er één in me gevangen. Maar het beeld dat je waarschijnlijk hebt over deze “helpers van God” is verkeerd, dat garandeer ik je. Het zijn maniakale klootzakken.
Anna Meisner ontwaakt, naakt en in de war, vastgebonden op een stoel in een donkere ruimte. Tegenover haar zit een vrouw die sprekend op haar lijkt. Met tranen in haar ogen zet de vrouw een pistool tegen haar slaap en schiet zichzelf dood. Anna wordt pas dagen later gevonden, onderkoeld en op sterven na dood. Maar als ze in het ziekenhuis wakker wordt, komt ze er achter dat de politie haar niet als slachtoffer ziet, maar als dader. Het is het begin van een reeks catastrofale gebeurtenissen waar zij onderdeel van lijkt uit te maken. Is dit het einde van de mensheid?
Meteen vanaf het eerste moment leer je Anna kennen, wat is er met haar gebeurd, hoe komt ze daar? Je leert haar door en door kennen, omdat het verhaal grotendeels vanuit haar perspectief geschreven is. Ze is een meisje dat al veel mee heeft gemaakt, maar die haar mannetje staat in een verrotte, dystopische wereld waarin niemand te vertrouwen is. Ze moet overleven met maar weinig middelen.
In de loop van het verhaal kom je er achter wat er in haar verleden is gebeurd.
Een tweede hoofdpersoon in het boek is Abel, je leert hem stukje bij beetje kennen. Hij doet zich anders voor dan hij is. Ik mag hem wel. Als je boek leest, weet je waarom.
Het verhaal leest vlot, het lettertype is groot. Het boek wordt grotendeels beschreven door de ogen van Anna, in het heden en het verleden en vanuit het perspectief van Abel.
Het verhaal heeft een mooie opbouw naar het plot, dat niet voorspelbaar is.
Het is lastig om het boek in een hokje te stoppen, er zit veel spanning in, maar ook veel horror, sciencefiction, dystopische en thrillerachtige elementen. Het is een boek dat je van het begin tot het eind blijft boeien. Je kan gewoon niet stoppen.
De cover van het boek ziet er erg mooi uit.
De flaptekst is veel belovend:
Engelen: ze zijn onder ons. Ik kan het weten. Er zit er één in me gevangen. Maar het beeld dat je waarschijnlijk hebt over deze “helpers van God” is verkeerd, dat garandeer ik je. Het zijn maniakale klootzakken.
Anna Meisner ontwaakt, naakt en in de war, vastgebonden op een stoel in een donkere ruimte. Tegenover haar zit een vrouw die sprekend op haar lijkt. Met tranen in haar ogen zet de vrouw een pistool tegen haar slaap en schiet zichzelf dood. Anna wordt pas dagen later gevonden, onderkoeld en op sterven na dood. Maar als ze in het ziekenhuis wakker wordt, komt ze er achter dat de politie haar niet als slachtoffer ziet, maar als dader. Het is het begin van een reeks catastrofale gebeurtenissen waar zij onderdeel van lijkt uit te maken. Is dit het einde van de mensheid?
Meteen vanaf het eerste moment leer je Anna kennen, wat is er met haar gebeurd, hoe komt ze daar? Je leert haar door en door kennen, omdat het verhaal grotendeels vanuit haar perspectief geschreven is. Ze is een meisje dat al veel mee heeft gemaakt, maar die haar mannetje staat in een verrotte, dystopische wereld waarin niemand te vertrouwen is. Ze moet overleven met maar weinig middelen.
In de loop van het verhaal kom je er achter wat er in haar verleden is gebeurd.
Een tweede hoofdpersoon in het boek is Abel, je leert hem stukje bij beetje kennen. Hij doet zich anders voor dan hij is. Ik mag hem wel. Als je boek leest, weet je waarom.
Het verhaal leest vlot, het lettertype is groot. Het boek wordt grotendeels beschreven door de ogen van Anna, in het heden en het verleden en vanuit het perspectief van Abel.
Het verhaal heeft een mooie opbouw naar het plot, dat niet voorspelbaar is.
Het is lastig om het boek in een hokje te stoppen, er zit veel spanning in, maar ook veel horror, sciencefiction, dystopische en thrillerachtige elementen. Het is een boek dat je van het begin tot het eind blijft boeien. Je kan gewoon niet stoppen.
September 10, 2016
De apocalyps komt eraan.
Anna Meisner wordt vastgebonden wakker in een koude kelder en ziet een verschrikkelijk beeld. Niemand gelooft haar als ze gevonden word. Als ze op wonderlijke wijze op vrije voeten komt gaat ze op zoek naar haar familieleden, maar dan breekt de pleuris los.
Het eerste deel is, zoals we van Joris gewend zijn, met vaart en vol actie beschreven. Een echte pageturner. Daarna brengt hij het terug naar het kleine. Je volgt Anna op haar overlevingstocht en je ziet de Engel Abel langzaam afglijden. Joris kan goed schrijven en zet een mooi verhaal neer, zeker het lezen waard. Maar hij begeeft zich op een pad waar ik veel over heb gelezen en gezien. Ik heb altijd interesse gehad in het einde der tijden, het einde van de mensheid in welke vorm en religie dan ook. Ik had gehoopt dat dit verhaal iets nieuws bracht. En dat doet het jammer genoeg niet. Spanning is dan niet genoeg voor mij, er moet iets verfrissends en nieuws in voorkomen wat ik nog niet ben tegengekomen.
Ik raad dit boek aan, aan iedereen die van een spannend verhaal houd, van actie, maar ook van het meevoelen met en de ontwikkeling van de hoofdfiguur
Anna Meisner wordt vastgebonden wakker in een koude kelder en ziet een verschrikkelijk beeld. Niemand gelooft haar als ze gevonden word. Als ze op wonderlijke wijze op vrije voeten komt gaat ze op zoek naar haar familieleden, maar dan breekt de pleuris los.
Het eerste deel is, zoals we van Joris gewend zijn, met vaart en vol actie beschreven. Een echte pageturner. Daarna brengt hij het terug naar het kleine. Je volgt Anna op haar overlevingstocht en je ziet de Engel Abel langzaam afglijden. Joris kan goed schrijven en zet een mooi verhaal neer, zeker het lezen waard. Maar hij begeeft zich op een pad waar ik veel over heb gelezen en gezien. Ik heb altijd interesse gehad in het einde der tijden, het einde van de mensheid in welke vorm en religie dan ook. Ik had gehoopt dat dit verhaal iets nieuws bracht. En dat doet het jammer genoeg niet. Spanning is dan niet genoeg voor mij, er moet iets verfrissends en nieuws in voorkomen wat ik nog niet ben tegengekomen.
Ik raad dit boek aan, aan iedereen die van een spannend verhaal houd, van actie, maar ook van het meevoelen met en de ontwikkeling van de hoofdfiguur
Displaying 1 - 30 of 43 reviews