Įkvepiantis pasakojimas apie kasdienių dalykų magiją. Knyga, kuri padės vėl patikėti meilės galia keisti pasaulį. Ši graži ir šviesi istorija — tai kvietimas iš naujo atrasti ir patirti gyvenimo džiaugsmą. Atsisakyti viso to, kas daro mus nelaimingus, kelia nuobodulį, ir imtis ko nors naujo, įdomaus ir netikėto. Išvysti pasaulį tokį, koks jis yra iš tikrųjų, kaip kadaise vaikystėje, kai viskas atrodė nauja ir nepaprasta.
Jaudinanti kelionė į žmogaus sielos gelmes su miela pakeleive. Beraštė, bet išmintinga devyniasdešimtmetė senutė donja Maru gyvena nedideliame Meksikos miestelyje, kepa pyragėlius ir dalija juos našlaičių namų vaikams. Tačiau ramų jos gyvenimą netikėtai sudrumsčia žinia apie sūnaus mirtį. Paaiškėja, kad Verakruse gyvena donjos Maru anūkas, apie kurį ji iki tol nežinojo. Donja Maru nusprendžia sėsti ant savo seno dviračio ir važiuoti jo ieškoti. Keistoje kelionėje po Meksiką ji sutiks daug skirtingo likimo žmonių, su kuriais kalbėsis apie gyvenimą.
Ši grakščiu, poetišku stiliumi su humoru parašyta knyga pasakoja apie tai, kaip atrasti save, įveikti sunkumus ir išmokti džiaugtis mažais gyvenimo stebuklais. Tai tarsi kelionė savęs link, kur patys skaitytojai taps tikraisiais istorijos herojais. Neįprasto žanro knyga, kurią būtų galima lyginti su Antoine’o de Saint-Exupéry „Mažuoju princu”, Richardo Bacho „Džonatanu Livingstonu Žuvėdra” ar Paulo Coelho „Alchemiku”.
Gabri Ródenas is a Spanish writer. He has a PhD in Philosophy at the Universidad de Murcia, and he combines his work as a writer with his work as a teacher at the Faculty of Audiovisual Communication of the Universidad de Murcia. He collaborates in magazines like Yorokobu or Zenda, as well as in numerous academic publications translated into several languages.
RELEVANT INFORMATION: Gabri Ródenas is one of the most interesting authors of today’s literary landscape. His novels stand out for their great literary quality, their humanity, their humor, their freshness and their spirituality.
«La abuela que cruzó el mundo en una bicicleta» has been published in more than ten countries with great success. The actor Ashton Kutcher wrote “Never slow down” in a publication about this story in his social media that went viral worldwide.
* * *
Gabri Ródenas es un escritor español. Es Doctor en Filosofía por la Universidad de Murcia, y compagina su labor como escritor con la de docente en la Facultad de Comunicación Audiovisual de la Universidad de Murcia. Suele colaborar en revistas como Yorokobu o Zenda, así como en numerosas publicaciones de carácter académico traducidas a varios idiomas.
DATOS RELEVANTES: Gabri Ródenas es uno de los autores más interesantes del panorama actual. Sus novelas destacan por una gran calidad literaria en la que caben distintos elementos: humanidad, humor, frescura y espiritualidad.
«La abuela que cruzó el mundo en una bicicleta» ha sido publicada con gran éxito en más de una decena de países. El actor Ashton Kutcher hizo mundialmente viral en las redes sociales a la protagonista de esta historia cuando escribió “Never slow down” en una publicación sobre la novela.
Nada como um netinho distante para pôr uma avó a pedalar por esse mundo fora. Embora da sua prática ciclística constassem roteiros menos ousados, e, apesar da idade avançada, a dita senhora dava mostras de considerável desenvoltura quando montada no seu velocípede 🚵♀️. Assim, logo que soube da existência dum neto longínquo, esta nonagenária de fibra, agarrou no biciclo e, pedalando desaforadamente, partiu numa aventura arrojada em busca do almejado neto.
“Doña Maru tinha em mente um propósito e uma certeza: queria encontrar o seu neto e sabia que iria conseguir fazê-lo. No seu pensamento, o desfecho já tinha tido lugar. Agora só tinha de aproveitar o percurso.”
Quanto a mim, esta divertida ficção propõe-se mostrar como o Amor, quando aliado a uma forte determinação, é capaz de concretizar impossíveis!!! 👍🌟🌟🌟🌟👍
Entrei nesta leitura completamente às escuras, sem saber nada dela a não ser o título. E foi exatamente o título que me "enganou", pois achei que seria mais uma obra com velhotes, como tanto e tanto gosto. Não deixa de ser uma obra protagonizada por uma velhota de 90 anos (ou algo assim), mas tudo o resto me irritou desde as primeiras páginas. Esta é uma obra repleta de chavões, frases e ideias feitas, com demasiada "filosofia baratucha" para o meu gosto... Não quero dizer com tudo isto que não a devam ler. Pelo contrário, se gostam de obras de auto-ajuda, recomendo que a leiam. Para mim, que reviro os olhos a tudo a que cheira a esse género de literatura, é que não dá mesmo! Já há algum tempo que não desistia de uma leitura...
Книга за човечността, неуморимата сила на любовта, трудните житейски избори и най-вече прошката. Книга за едно ново начало и затварянето на вратата на миналото.
На моменти силно ми напомняше на "Малкият принц", който обожавам, и това допълнително ме накара още повече да се насладя на книгата.
"Най-висшата форма на човешка интелигентност е способността да се наблюдава, без да се съди."
Definitivamente los libros de autoayuda y/o crecimiento personal no son para mí. La historia es muy tierna, está bien escrita y se lee en un rato porque es muy cortita. Sin embargo, los diálogos que se suceden a lo largo del libro me han resultado poco creíbles ya que me ha dado la sensación de que la protagonista tenía una respuesta para cada problema que la vida nos pone en nuestro camino. De cualquier forma, si os gusta este tipo de libros os animo a leerlo porque ya os digo que se lee súper rápido y te causan mucha ternura los personajes.
Esu tikra, jog tokių istorijų realiame gyvenime nebūna. Todėl susiskaitė vos ne kaip pasaka. Bet kaip labai šilta ir jauki pasaka... Keturios žvaigždutės už mintį, už be galo daug citatų, nuostabių minčių, už gerumą kūrinyje ir lyg kiekvienas skyrius ėjo lyg kaip atskira, pamokanti istorija. Gražu, stipru, prasminga. Bet pats stilius labai lengvas, kaip pūkelis. Per daug idealizuota ir daugiau grožio nei realybės. Jei būčiau vėl 16-18, duočiau turbūt 5 žvaigždutes... O bendru atžvilgiu, rekomenduoju kaip šiltą, prasmingą vakaro kūrinį ypač dabar - rudeniui 😉🙃😊
Este livro é um convite ao leitor para acompanhar a jornada da avó Maru. O convite exige algumas coisas de nós, a ousadia de não pensar nos fantasmas do passado e do futuro, de manter o coração aberto, inspirar fundo e saber agradecer. Uma história que faz reflectir e que fala essencialmente de amor, de como amar não tem qualquer custo, nem preço, recheado de mensagens poderosas.
Uma das situações mais emocionantes da vida humana é a carga emocional que levamos no decorrer da nossa vida, Doña Maru, a velhinha que pega na bicicleta à procura do seu neto, é o bom exemplo de isso mesmo, pois percorre o (seu) mundo inundada de sabedoria e cheia de rugas, rugas profundas que demonstram os seus noventa anos.
Ao longo da jornada, a avozinha Maru cruza-se com várias personagens que estão aprisionadas a algum problema ou a alguma situação e ela acaba por lhes dar uma pequena lição e as ferramentas necessárias para se libertarem dos seus dilemas. Conseguindo, assim, um grande feito; a construção de uma história que é capaz de comover com situações peculiares, trabalhadas de uma forma limpa e sem fantasias, dando-lhe um toque de realidade às questões humanas que aqui são reflectidas.
Então, prontos para deixar entrar a luz que esta história trás? Montar na pequena e velha bicicleta e percorrer o (vosso) mundo com a leveza no coração? com coragem e muito amor?
Πως να μην ερωτευτείς την δόνια Μάρου που αν και αναλφάβητη, κουβαλά σοφία και αγάπη, τις οποίες μοιράζεται με όποιον συναντά! Ωραία ιστορία που κυλάει όμορφα, θυμίζοντας μας τι είναι ουσιαστικό στην ζωή μας και πως μπορούμε να κάνουμε το ταξίδι μας στη γη αυτή αξιομνημόνευτο! Μπορεί ο συγγραφέας να μην ανακάλυψε τον τροχό, τον έβαλε όμως να κυλήσει και να μας ταξιδεύσει στο κέντρο του κόσμου για τον καθένα μας, στα μεγάλα μας θέλω, στα μεγάλα μας όνειρα, στις μεγάλες μας ανάγκες, στις σημαντικές εμπειρίες που ολοκληρώνουν το είναι μας! Στα απλά βρίσκεται η ουσία!
Tai pirmoji mano atostogu knyga. Nors knyga ir plona, taciau joje pateikiama ivairiu gyvenimisku patarimu. Pasakojama mociutes kelione per sali ieskant niekada nematyto anuko. Knyga rekomenduoju kaip viena is lengvu, bet pamokanciu kuriniu.
Susigundžiau viršeliu, tačiau gavau lėkštą, neįtikinamą istoriją su tiesmuka didaktika kiekvieno skyriaus pradžioje, viduryje ir pabaigoje. O skyrių yra keturiolika. Be to, dar yra įžanga ir epilogas. Knygos įžangoje įspėjama, kad vartai į tiesą atsivers peržengus pirmųjų dviejų skyrių slenkstį, trečio skyriaus pabaigoje. Reikėjo klausytis savo vidinio balso ir po įžangos išdrįsti sėstis ant savo dviračio ir vežti knygą atgal į biblioteką. Anotacijoje knyga lyginama su "Mažuoju princu", "Džonatanu Livingstonu Žuvėdra" ar "Alchemiku". Tačiau nepamenu, kad pastarosiose būtų tiek didaktikos ir baltų siūlų.
Foi uma viagem deliciosa, bem introspectiva e cheia de lições. Garantidamente, um livro que aconselho a todos. Um bem haja à avó Maru, e que o seu percurso nos inspire a jogar este jogo da vida, dando e recebendo amor a cada pedala, a cada ciclo, onde chegarmos. Grato, Sr. Ródenas!
Os que nos acompanham sabem que livros de auto-ajuda ou ficção com o mesmo intuito não tendem a ter espaço cá em casa. Na verdade, não passam de todo pelas minhas prateleiras. Mas quis ler "A Avó que Percorreu o Mundo de Bicicleta" em lembrança um livro que li em adolescente (não me lembro qual ou qual o autor), que recordava através de fábulas ficcionais alguns valores morais a reter. E este livro é precisamente uma pequena fábula, dotada de um certo surrealismo mágico e ternura, na quimera de uma avó que procura um neto desconhecido, para compensar os laços familiares perdidos com um filho problemático. Os clichês são abundantes, as predominâncias deterministas do destino constantes, e as ligações do acaso com a certeza dominante de um percurso certo que poderia soar absurdo também. No entanto, esta leitura acabou por não resultar para mim por dois motivos. O primeiro prende-se com a própria personagem, que tida como avozinha sábia se torna irritante, pelas constantes "lições de vida", especialmente para uma pessoa com uma vida pessoal tão mal resolvida (e que reconta a sua história mas não reflecte muito sobre ela). O outro motivo prende-se com o tom da escrita, bacoco e paternalista, que implementa forçosamente uma série de ditos e pensamentos do senso comum - mas que até poderiam ser relembrados sem causar mossa, não fosse o facto que serem inseridos continuadamente e em todas as páginas, e de uma forma pouco natural. Neste caso, em vez de serem as lições que se pretendem enunciar ao arrepio da narrativa, é a narrativa que segue em segundo plano perante as lições de moral constantes, o que acaba por desvirtuar a história que poderia ser inspiradora e se torna somente maçuda. As coincidências constantes acabam por tapar as incongruências narrativas, e até o mote principal da fábula, que é ensinar e colocar a reflectir através do entretenimento, acaba por sair defraudado pela forma como é conduzido. Tenho pena, porque a premissa que surge como aliciante no início se perde no conjunto. No entanto, é um livro que poderá surpreender os leitores menos habituados a reflectir sobre si e sobre o mundo envolvente, e sobre qual o seu papel no meio desta trama vivencial. - Cláudia
Antes de correr de cualquier cosa, antes incluso de saludaros, quiero decir que una vez más, salí de mi zona de confort y me arriesgue por un libro que ya el título decía mucho. Algo dentro de mi necesitaba leer esta historia y ya os digo que no me ha defraudado.
No soy de leer libros de autoayuda, de hecho, este no lo es. Es más bien del tipo inspiracional que al final del camino, seguro te deja con una sonrisa. Es una obra corta que me he devorado en un ratito, fui compañera de un viaje, recorrí parte de mi amado México y a la vez, viajé al lado de Doña Maru en la búsqueda más importante de su vida.
¿Has conocido a ese tipo de personas mágicas que aparecen en un parpadeo en tu vida para darte un regalo? Esa es Doña Maru. Una mujer analfabeta con mucha sabiduría adquirida a través de los años, no sabe leer libros, pero sabe leer en los corazones. Y así LA ABUELA QUE CRUZÓ EL MUNDO EN UNA BICICLETA, va dejando tras de sí un mensaje de amor universal, de ese conocimiento trascendental en donde todo se resume a tres cosas simple: VIVE EL PRESENTE, AMA Y PERDONA, SIGUE ADELANTE.
Para mi conocer a esta mujer de la mano de Gabri Ródenas ha sido algo muy bonito. Hay mucha dulzura en esta belleza que espero le des la oportunidad, yo por mi parte disfrute de la pluma del autor, que es sencilla, directa y amena. ¡Feliz lectura!
Novela motivadora, inspiradora, emotiva y reflexiva, llena de enseñanzas de vida y muchas frases que podrias poner en marcos y colgar a lo largo y ancho de tu casa para recordarte en el día a día lo verdaderamente importante y ayudarte a mantenerte enfocado.
Escrita por un autor español pero ambientada en México, consigue retratar fielmente nuestra indiosincracia y lo pintorezco de algunos de nuestros pueblos y paisajes, a lo largo del viaje que emprende Doña Maru de Oaxaca a Veracruz.
Il y a beaucoup de très beaux messages dans cette histoire, c’est d’ailleurs le but principal de ce livre, je pense.
Il se lit rapidement, il y a de jolies citations à chaque début de chapitre.
Je me suis vraiment laissé embarquer sur la bicyclette de mémé Maru, j’ai écouté les conseils qu’elle a distillés tout au long de son parcours. C’est un livre agréable à lire qui vous fera néanmoins réfléchir à beaucoup de choses, notamment notre façon de penser et de vivre.
Габри Роденас е съвременен испански писател, който пише истории със силни послания. В "Старицата, която прекоси света на колело" авторът ни среща със 90-годишната доня Мару, изоставена 2-годишна пред вратите на сиропиталище. На 13 години тя решава и бяга от сиропиталището и животът й се променя... Тя е неграмотна, но много мъдра жена. С хората, с които животът я среща по време на своето пътешествие (да открие своя внук), тя се опитва да им помогне със съвет... и алфахор. За нея любовта е най-ценното нещо! За нея няма минало, бъдещето още не е дошло. Тя живее само в настоящето. "Живей в настоящето, обичай и прощавай, продължавай напред!" - това ни съветва тя. Прекрасна книжка. Прочетох я за един ден. Горещо я препоръчвам!
Заглавието е доста пресилено, също както и случките - твърде нагласени. Така го почувствах. Много философия в романа. Звучеше ми като книга за самоусъвършенстване - направи "така", за да имаш "това". Доня Мару е на 90 години и има внук на приблизително 20 г.? Родила е, когато е била на 13 г. и ми се вижда неестествено да има внук на толкова. Не че не е възможно де, но все пак... Тя го издирваше и срещаше хора по пътя, които "поучаваше". Много ме подразниха употребата на изразите "внук ми", "внук ви", "внук си". Не знам какво се опитват да докажат чрез употребата точно на тези думи, вместо книжовните български изрази. Вече и преводачи, и редактори се стремят да бъдат "оригинални". Все пак ѝ дадох 3/5, но по-скоро е 2,5*.
É a primeira vez que leio um livro da autoria de Gabri Ródenas, mas segundo as palavras do próprio, esta obra é muito diferente das suas anteriores. Ler A Avó... fez-me lembrar a leitura dos livros de Paulo Coelho (que Ródenas parece também ler) e de outras obras metafóricas que nos fazem refletir sobre, afinal, o que andamos aqui a fazer, para quê, com quem, etc. A noção de destino, de missão ou de planos de vida sofrem, nesta obra, uma reviravolta. É um convite a pensar. E a abraçar o agora. Porque, afinal, tudo é perfeito como é.
Fui apanhada de surpresa, pois não fazia ideia que este era um livro de aut-ajuda e desenvolvimento pessoal. Mas é um livro leve cheio de bonitas mensagens, que fazem todo o sentido na época actual. Foi uma leitura leve e que levanta o astral. E a avó Maru é um amor.
Atrodo paprasta, bet ne prasta. Po kiekvieno kelionės stabtelėjimo galima pagalvoti ir atrasti gražių tiesų. Viena labiausiai patikusių: vienintelis nekintamas dalykas pasaulyje yra pokytis.
⭐ 3,5 Skaitant šią knygą buvo sudėtinga išlaikyti dėmesį. Tačiau skaitinyje tikrai galima rasti gerų, įdomių frazių, pastebėjimų iš gyvenimo. Be to, ši knyga lyginama su „Alchemiku“, „Mažuoju princu“, galiu patvirtinti, kad šiek tiek panašumų su šiomis knygomis galime rasti.
Patikusios mintys iš knygos: „Viena atklydusi mintis buvo ta, kad iš tikrųjų mes gyvenime elgiamės tik dviem būdais: dalijamės meile ir reikalaujame jos. Visa kita – tik variacijos ta pačia tema.“ „<...> Ir atsiminkite: nuolat mylėdami ir nieko nelaikydami savaime suprantamu mes amžinai būname ką tik gimę.“ „Bet aš nutariau, kad praeitis gyva tik vaizduotėje. O ateities nėra ir nebuvo. Tik dabartis yra tikra.“
Alguna vez leí la historia de un “Caballero de Armadura Oxidada” que emprendió un camino y cada parada le significó ir perdiendo su armadura porque iba creciendo en conocimientos. Esta historia de una abuela montada en una bicicleta es casi lo mismo, no cruza el mundo, solo va de Oaxaca a Veracruz aprendiendo y compartiendo su filosofía con las personas con las que se va cruzando en su ruta. Sé que para que algunos practicantes de yoga y adultos en plenitud esto sonará atractivo y hasta tierno, pero créeme; es una historia predecible y gracias a Dios no tan aburrida, porque no tiene muchas páginas, por lo que única y exclusivamente la recomendaría para esas personas que son adictas a los libros de autoayuda (que sé, no son pocos)
Nachdem ich dieses Buch beendet hatte, war ich froh, dass es vorbei war. Es hat mich erstmal total an das Buch "Die unwahrscheinliche Pilgerreise des Harold Fry" erinnert, das ich auch schon nicht mochte. Und dann ist das ganze Buch einfach völlig unrealistisch! Eine 90 jährige Frau, die noch so fit ist, dass sie mal eben auf dem Fahrrad eine 2 wöchige Reise unternehmen kann? In einer Gegend, die sie nicht kennt und ohne lesen zu können (also nicht mal Strassenschilder)? Übernachten tut sie auf einer Decke unter freiem Himmel. Und ganz zufällig trifft sie ständig Menschen, denen sie mit ihrer Weisheit helfen kann. Wobei im Endeffekt die ganze Weisheit darin besteht, dass man sich nicht so viele Sorgen um Vergangenheit und Zukunft machen, sondern im Moment leben soll.
Und ganz zufällig kann ihr jeder dieser Menschen auch irgendeinen Hinweis auf ihren Enkel geben, den sie auf ihrer Reise sucht. Sie hat gerade erst erfahren, dass es ihn gibt und will ihn kennenlernen...
Also...nö. Hat mir nicht gefallen. Wirkt auf mich so, als wolle man mir als Leser irgendwelche Lebensweisheiten überstülpen und als sei um diese Weisheiten herum mal eben irgendeine Geschichte gebastelt worden. Ich fand das Buch sehr enttäuschend.
La portada de este libro es muy bonita y el título me gustó mucho cuando lo leí en el boletín de novedades de la editorial. Cuando lo empecé a leer me gustó mucho, me rompió el corazón en las primeras páginas y es que la historia de Doña Maru es muy triste, con el paso de los años se convirtió en una anciana muy sabia, que va sermoneando a cualquier persona que le cruza por el camino. Tengo sentimientos encontrados con esta historia. Me gustó que a manera de fábula nos brinda enseñanzas muy bonitas pero llegó el punto en que la señora me parecía muy fastidiosa, ella siempre tiene la razón, nunca se equivoca y para todos tiene algo que decir. Siento que le hizo falta una pizca de emoción para que vieramos a la ancianita como un personaje tierno y entrañable, además se me hizo muy fantasioso que a su edad recorriera tantos kilómetros montada en una bicicleta, pero bueno, de que es un libro que nos invita a la reflexión y a sacar lo mejor de nosotros mismos, de eso no hay duda. Durante toda la lectura tuve antojos de alfajores, me los imaginaba con un exquisito sabor a chocolate. Tal vez algún día me encuentre en el camino a una Doña Maru y me ofrezca un alfajor.
Случайността на събитията, срещата с хората и лекотата, с която си споделят историите, не е по вкуса ми. Неестествено ми е, че просто така се случват разни неща. В същият момент обаче, без изобщо да разбера как, авторът ме пренася в същите тези размисли и философски идеи, че колкото и да ми е интересно какво ще стане напред, всъщност спирам и се замислям по дадената тема. Това всъщност ме плени в тази книги. Колко просто и леко, под формата на диалог, героите засягат най-различни житейски теми и карат читателя също да се замисли. Много ми харесва в крайна сметка посланието, че всичко се случва с причина, че независимо всичко, човек е способен да прости и да дава добрата и любовта без да очаква нищо в замяна. Да преследва своята цел, без да забравя кой е. Да гради своят път. Мисля си, че за мен това ще е една от онези книги, които колкото и пъти да прочета, всеки път ще ми носи нещо ново.
Letto tutto d'un fiato tra una sera e una mattina, è la bella storia di Marù donna di novant'anni ed in sella alla sua bicicletta va alla ricerca del nipote. Sulla strada conosce diversi personaggi che ognuno a modo proprio le insegnerà qualcosa e lei a sua volta lascerà qualcosa a loro. Un bel viaggio, un bel racconto narrato bene. Libro che mi è piaciuto moltissimo e che consiglio grazie ai passaggi di consapevolezza e di introspezione che Marù permette di farti fare.