新装版 殺戮にいたる病 (講談社文庫)

by 我孫子 武丸

永遠の愛をつかみたいと男は願った―。東京の繁華街で次々と猟奇的殺人を重ねるサイコ・キラーが出現した。犯人の名前は、蒲生稔!くり返される凌辱の果ての惨殺。冒頭から身も凍るラストシーンまで恐るべき殺人者の行動と魂の軌跡をたどり、とらえようのない時代の悪夢と闇を鮮烈無比に抉る衝撃のホラー。

Genres: Fiction, Mystery, Mystery Thriller, Japanese Literature, Thriller, Drama

294 pages, Kindle Edition

Published October 13, 2017

Reviews

[Makmild · Rating 2 out of 5]

หักมุมจริงมั้ง จริง หักแบบ อ่านหนังสือใหม่อีกรอบ หรือเราอ่านอะไรข้ามไปวะ

โหดจริงมั้ย จริงบ้างไม่จริงบ้างแล้วแต่ภูมิต้านทานของคนอ่าน ถ้าอ่านคดีกบมาแล้วเล่มนี้ก็เฉยๆ โหดน้อยกว่าหน่อยหนึ่ง อึดอัดมั้ย ถ้าเคยอ่านงานเคโงะดาร์กๆ อย่างพระอาทิตย์เที่ยงคืนมาแล้วก็ไม่อึดอัดเท่า เรียกได้ว่า แล้วแต่คน แต่มันก็มีระดับความโหดอยู่จริงตอนบรรยายฉากฆาตกรรมนั่นแหละ

แต่

มันน่าหงุดหงิดแรงจูงใจ และเหตุผลของการฆาตกรรม จะว่าไม่สมเหตุสมผลก็ไม่เชิง คือก็เข้าใจได้ว่าเป็นประเด็นภายในครอบครัว พอเกิดขึ้นกับเด็กมันส่งผลกระทบรุนแรงและยาวนาน บางทีเป็นปมในใจที่มองไม่เห็นเมื่อถูกกระตุ้นจึงแสดงออกมาตอนโตไรงี้ แต่เราอาจจะอคติด้วยความที่เป็นผู้ชายเขียนเรื่องของการสังหารโหดหญิงสาวโดยมีการร่วมเพศด้วยแล้วเนี่ย มันเลยอดใจที่จะไม่ขมวดคิ้วไม่ได้ว่ามันเป็นอคติของผู้ชายที่มองผู้หญิงแบบนี้หรือเปล่า แม้กระทั่งการแบ่งเส้นเรื่องออกเป็นสามเส้น ลูกชาย แม่ และคนนอก เราก็ยังตะหงิดใจว่าแบ่งคนนอกโดยมีเรื่องรักๆใคร่ๆ แบบอายุต่างกันขนาดนี้มาเพื่ออะไร ปมอีดีปุสแบบverse หรอ มีในเส้นเรื่องหลักไม่พอ?

อย่างไรก็ตาม โดยรวมก็ยังเป็นเรื่องที่อ่านจบรวดเดียว และมีการหักมุมที่สมเหตุสมผลไม่แบบ พี่จะหักแบบนี้ใครจะทำไม ถามว่าสนุกมั้ย ก็สนุกแต่หงุดหงิด จบ

[Mook Woramon · Rating 3 out of 5]

ไม่ชอบเท่าไหร่แฮะ สะอิดสะเอียน น่าขยะแขยงไปหน่อย
ผู้เขียนพยายามยัดเยียดความโรคจิตของคนร้ายแบบเต็มขั้น แต่แทบไม่กล่าวถึงแรงจูงใจ มีพูดถึงปมวัยเด็ก แต่ขาดสิ่งสำคัญคืออะไรเป็นปัจจัยกระตุ้นให้มาฆ่าคนเอาป่านนี้ มันเลยอินไม่สุด

ส่วนความสนุกก็สนุกดีนะ อ่านรวดเดียวจบเลย อยากรู้ว่าจะหักมุมเมื่อไหร่ จะเหมือนเสียงลือเสียงเล่าอ้างมาหรือไม่ เพราะเราได้อ่าน spoil มาแล้วววว 😂😂 เพราะนี่เป็นคนนิสัยเสียชอบอ่านสปอยล์ทุกอย่างทั้งหนัง ทั้งหนังสือ

ก็ต้องยอมรับว่าผู้เขียนตั้งใจหลอกจริง มีจุดเอ๊ะให้สงสัยแหละแต่มันน้อย นู่นนนเฉลยหน้าสุดท้ายจ้าาา ถ้าไม่อ่านสปอยล์มาก่อนชั้นคงเขวี้ยงหนังสือเดี๋ยวนั้น 🤣🤣

[Sahachad Bank · Rating 3 out of 5]

ความรู้สึกระหว่างอ่านหนังสือเล่มนี้ คือ พะอืดพะอม อยากจะอาเจียน ท้องไส้ปั่นป่วน รู้สึกขยะแขยง ฆาตกรโคตรโรคจิต นักเขียนบรรยายฉากฆาตกรรมได้เห็นภาพ จนคนอ่านอย่างผมต้องพักการอ่านเป็นระยะ พอถึงหน้าสุดท้ายก็หักมุมแบบรถสิบล้อเบรกแตกแหกโค้งไปเลย
สำหรับผมขอพักเรื่องโหด ๆ ไปอีกนาน

[Siwabhorn Anothaisintawee · Rating 4 out of 5]

นิยายสืบสวนจิตวิทยาที่ทั้งโหด เยือกเย็น และสมบูรณ์แบบ

หญิงสาวสามรายถูกพบเป็นศพในสภาพสยดสยอง เต้านมถูกตัด อวัยวะบางส่วนถูกผ่าออก และร่องรอยการล่วงละเมิดชัดเจน

ทุกอย่างบ่งชี้ว่า...ฆาตกรคือคนคนเดียวกัน

ฮิงุจิ อดีตตำรวจสืบสวนที่เคยรู้จักหนึ่งในเหยื่อ ได้รับการขอร้องจาก คาโอรุ น้องสาวของผู้ตาย ให้ช่วยสืบหาความจริงที่ตำรวจทำอะไรไม่ได้

ขณะเดียวกัน เรื่องก็เล่าผ่านมุมของ มิโนรุ ชายที่เป็นฆาตกร ทำให้เราได้เห็นวิธีคิดของเขา เหตุผลในการเลือกเหยื่อ ความบิดเบี้ยวในจิตใจ และ “พิธีกรรม” ที่เขาทำกับศพหลังฆ่าเสร็จ

อีกด้านหนึ่งคือ มาซาโกะ ผู้เป็นแม่ เธอเริ่มรู้สึกว่าลูกชายมีบางอย่างผิดปกติ และเริ่มสืบหาความจริงด้วยตัวเอง จนเจอกับหลักฐานชวนสะพรึง

เรื่องเล่าผ่านมุมมองของทั้งสามคน ฮิงุจิ, มิโนรุ, มาซาโกะ โดยแต่ละคนอยู่บน “ไทม์ไลน์ที่ไม่ตรงกัน” เรื่องราวเหลื่อมกันเพียงเล็กน้อย แต่พอถึงตอนจบชิ้นส่วนทั้งหมดกลับประกอบเข้าด้วยกันอย่างสมบูรณ์แบบจนคนอ่านขนลุก

ฆาตกรในเรื่องคือคนที่ป่วยทางจิตอย่างรุนแรง หมกมุ่นกับความตายและความงามของร่างไร้วิญญาณ อ่านแล้วรู้สึกสั่นไหวและคลื่นไส้ไปพร้อมกัน

หลอกคนอ่านได้อยู่หมัด

ตอนอ่านเราก็มีบางจุดที่เอ๊ะว่ามันไม่ปกติ แต่พอถึงตอนท้าย ความสงสัยเหล่านั้นกลับกลายเป็นจิ๊กซอว์ที่เรียงต่อกันอย่างสมบูรณ์

เล่นเอาอึ้ง เพราะเพิ่งรู้ตัวว่า...ถูกนักเขียนปั่นตั้งแต่หน้าแรก

Goodreads ให้ 3.6 เราให้ 4.1

[Txga · Rating 3 out of 5]

เราไม่ได้ expect ว่าเรื่องนี้จะน่าขยะแขยงแบบนี้ เราซื้อเรื่องนี้มาแบบไม่รู้อะไรเลย เห็นว่าเป็นนิยายสืบสวนออกใหม่ก็เลยลองดู เอาตรงๆสำหรับเรา เราว่าเรื่องนี้หนักกว่าฆาตกรมนุษย์กบอีก มีการบรรยายถึงวิธีจัดการกับศพที่เป็นผู้หญิงซึ่งน่าเกลียดมากๆในความคิดเรา partที่จัดการกับศพที่สาม เล่นเอาเรารู้สึกอยากจะอ้วกเลยอ่ะ ส่วนตัวชอบตอนสุดท้าย ให้ความรู้สึกระทึกหน่อยๆ ตอนจบก็หักมุมสุดๆ นึกไม่ถึงเลยว่ามันจะเป็นอย่างนี้ เราทั้งชอบและไม่ชอบในเวลาเดียวกัน ที่ชอบเพราะมันหักมุมจริงๆ ส่วนที่ไม่ชอบเป็นเพราะว่า มันเหมือนอยู่ดีๆก็มาหักไม่ได้มีอะไร lead มาถึงตอนนี้เลย เราพยายามย้อนกลับไปอ่านก็หาจุดที่เชื่อมโยงได้ยาก เข้าใจว่าอาจจะเป็นการเล่นคำ แต่มันไม่ถึงอ่ะสำหรับเรา (มาถึงตอนนี้น่าจะไม่ชอบแล้วแหละ555555) ส่วนเรื่องแรงจูงใจของฆาตกรนี่ก็รู้สึกว่า หลุดโลกไปหน่อย แบบมันจะคิดอย่างนี้ได้จริงๆหรอ โดยรวมคือเรื่องนี้อึดอัด อ่านแล้วรู้สึกขยะแขยงแต่ถามว่าสนุกไหมก็สนุกแหละ เพราะเราอ่านจบภายในวันเดียวเลย ไม่ได้คิดอยากจะวาง ใครอยากจะหาเรื่องที่มันอึดอัดขนลุกก็ลองเรื่องนี้ดู

[Pairody · Rating 3 out of 5]

Actually 3.5 stars, 3 for the story and 0.5 for the ending

[n · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องที่เคลมว่าหักมุม!!! แล้วมันหักมุมจริงๆ made me reread the whole book right after i finished

[Pakapak Sankhasundara · Rating 4 out of 5]

สนุกดีนะครับ แต่แบบไม่ได้เว่อร์ขนาดนั้น

[Arcanum Canis · Rating 5 out of 5]

犯人の心情が���々しく描写されてる。
映画のシックス・センス並みのどんでん返し！！読み終わった後、しばらく放心状態になった。

The criminal's feelings are vividly described.
The plot twist is on par with the movie The Sixth Sense!! After I finished reading it, I was in a daze for a while.

[Poom Sangsukiam · Rating 1 out of 5]

dnf

[Ohm Samkoses · Rating 2 out of 5]

ฆาตกรโหดคนนั้นคือลูกของฉันเอง - อาบิโกะ ทาเคมารุ

Genre: Murder, Suspense, Thriller

เนื้อเรื่อง:

เด็กสาวถูกฆ่าบีบคอในเลิฟโฮเต็ลย่านคาบูกิโจ นอกจากศพจะมีร่องรอยการกระทำชำเรา หน้าอกทั้งสองข้างยังถูกตัดออกไป และยังมีเหยื่อรายต่อๆมาที่รูปแบบคล้ายกับรายแรก

ผู้อ่านจะได้สัมผัสเรื่องราวผ่านตัวละครสามตัว ตำรวจเกษียณ, ฆาตกร, และแม่ที่คิดว่าลูกตนเป็นฆาตกร

Review:

- อ่านคั่นเรื่องหนักๆได้ดี เพราะเขียนอ่านง่ายมาก ตรงไปตรงมา ภาษาโจ่งแจ้งไม่ว่าจะเรื่องกามวิปริตของฆาตกร จนถึงเรื่องการบรรยายศพ ดำเนินเรื่องได้ฉับไว

- เล่าผ่านสามมุมมอง สารวัตที่เกษียณแล้วแต่ดันไปเกี่ยวข้องกับเหยื่อรายนึง, แม่ของลูกชายที่สงสัยว่าลูกชายเป็นฆาตกร, และตัวฆาตกรเอง

- มุมมองสารวัตสนุกในแง่ท้าทายศีลธรรม ความคิด ความรู้สึกจะตีกันตลอดระหว่างสเน่หาและการทำในสิ่งที่ถูกต้อง เสริมด้วยคำอธิบาย profiling ของฆาตกรและข้อมูลเชิงจิตเวชที่นำมาเล่าปมของฆาตกน, ส่วนเรื่องการสืบสวน เรียกว่าเป็นกิมมิกดีกว่า แทบไม่มีเลย

- มุมมองของฆาตกร เรียกได้ว่าเด่นที่สุดเลย ฟ็อกอัพมาก เพราะบรรยายความคิด ความรู้สึกของฆาตกรได้ดีมาก มีทั้งความสับสน ความบิดเบี้ยวของตรรกะ ความเปราะบางให้เห็นค่อนข้างชัดเจน จนถ้าเราคิดตามจะเข้าใจฆาตกรได้เลยว่าทำไมถึงก่อคดี และการบรรยายมันดีจนถึงขั้นว่าทำให้คนอ่านรู้สึกสงสารฆาตกรได้เลย

- การบรรยายการตายหรือศพเหยื่อที่หลายๆความเห็นมองว่าน่ากลัวหรือเป็นจุดขาย ส่วนตัวรู้สึกเฉยๆมาก ตัวหนังสือและภาษาน่าจะทำอะไรได้มากกว่าการนำเสนอความ gore ผ่านการบรรยายตรงๆ อ่านแล้วไม่ได้รู้สึกสยดสยองหรือแหวะ นี่ถึงขั้นเปิดเพลงที่ฆาตกรฟังไปด้วยระหว่างอ่าน

- มุมมองคุณแม่เฉยมาก ไม่มี back story หรือความทรงจำดีๆ ไม่มี moment ที่เราได้เห็นความสัมพันธ์ในครอบครัวนี้เลย เหมือนเอาดราม่าความเป็นแม่มายัดๆๆแต่อารมณ์มันกลวงมาก ยิ่งตอนเฉลยยิ่งรู้สึกมุมมองแม่มันทำให้บทสรุปมันดูฝืนๆ

- การหักมุม ท่าที่ใช้น่าสนใจ แต่ทำได้ไม่ดีเลย การหักมุมที่ดีในมุมผมคือมี hint เล็กๆเต็มไปหมดแต่คนอ่านโยงได้ไม่ได้นี่อีกเรื่อง, ไม่มี misconception แบบหลอกคนอ่านแล้วพิสูจน์ไม่ได้เพราะข้อมูลไม่พอ (unreliable narrator), คนอ่านไม่ต้องมานั่งสืบสวนระหว่างอ่านแต่ข้อมูลที่มีมันทำให้โยงเรื่องโดยไม่ต้องใช้ความพยายาม แต่เรื่องนี้ hint มีไม่กี่จุด และมีข้อมูลที่ทำให้สับสนปนๆอยู่ ทำให้ตอนเฉลย เดายาก ไม่ใช่เพราะพล๊อตฉลาดแต่เพราะข้อมูลที่ให้มามันไม่พอ!

2/5 อ่านง่าย สั้น สนุก pacing การดำเนินเรื่องไว, มุมมองฆาตกรทำได้ดี แต่พล๊อตเฉยๆ การสืบสวนเบาบาง หักมุมไม่ดี ไม่น่าจดจำเท่าที่ควร แต่ไม่รู้สึกเสียดายเวลาที่อ่าน จัดว่า ok

[เรื่องเล่าจากหน้ากระดาษ · Rating 3 out of 5]

ฆาตกรโหดคนนั้นคือลูกฉันเอง 👩🏻🧔🏻‍♂️🧑🏻‍🦲🔪

ผู้เขียน: อาบิโกะ ทาเคมารุ
ผู้แปล: ชัญพัส วรศักดิ์
สำนักพิมพ์: Hummingbooks Publishing
คะแนน: ⭐️⭐️⭐️.5
ฝากเพจ: เรื่องเล่าจากหน้ากระดาษ

โครตโหด จะอ้วก ดิบเถื่อน เกินคำบรรยายมากๆเรื่องนี้
อยู่ๆก็เผลอนึกขึ้นได้เราดองเรื่องนี้อยู่นี่หน่า อ่านหน้าปก ออ นิยายสืบสวนหักมุม อยากรู้ว่าจะหักมุมขนาดไหน บอกได้คำเดียวคือ คาดไม่ถึงดีกว่า…..

Trigger Warning‼️ ⚠️ ⚠️
มีเนื้อหาเกี่ยวฆ่าคิวผู้อื่น และ ทารุณกรรมทางเพศหนักหน่วง

เรื่องราวในเรื่องจะถูกเล่าจากมุมมองคน 3 คน ที่เป็นตัวหลักของเรื่องนี้ ก็คือ มิโนรุ(ลูก) , มาซาโกะ(แม่) และ ฮิงุจิ (สายสืบ)

ท่ามกลางสังคมญี่ปุ่นอันเงียบสงบ เกิดคดีสะเทือนขวัญที่เขย่าจิตใจผู้คนทั้งประเทศ — หญิงสาวถูกพบเป็นศพในห้องพักของเลิฟโฮเทล ย่านท่องเที่ยวกลางกรุงโตเกียว ครั้งแล้วครั้งเล่า

บาดแผลบนร่างและสภาพศพบ่งบอกถึงความโหดเหี้ยมสุดขั้ว
แต่สิ่งที่น่าช็อกยิ่งกว่าคือ “ผู้ต้องสงสัยหลัก” กลับเป็น เด็กชาย…ลูกของเธอเอง

เด็กหนุ่มที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพียงลูกชายเรียบร้อยในสายตาผู้คน กลับกลายเป็นผู้หลบหนีจากบ้าน มีร่องรอยของการใช้ความรุนแรงในครอบครัว และยังพบหลักฐานสำคัญบางอย่างในห้องของเขา มีวัตถุต้องสงสัยที่ทำให้ทุกคนต้องตั้งคำถามว่า

“เด็กคนนี้เป็นเหยื่อของสังคม หรือปีศาจที่ครอบครัวสร้างขึ้นกันแน่?”

แม่ของเขา “มาซาโกะ” พยายามดิ้นรนหาคำตอบจากการกระทำของ ลูกชายที่เริ่มมีพฤติกรรมแปลกขึ้นทุกวัน—เย็นชา, หงุดหงิดง่าย, และเริ่มต่อต้านทุกสิ่ง

จนกระทั่งคืนหนึ่ง…เธอพบคราบเลือดในห้องของลูก ใครกันที่เป็นฆาตกร และ เรื่องราวจะถูกต้องตามที่เราคิดหรือไม่ …

__________

ตั้งแต่เปิดหน้าแรกจนถึงบทสุดท้าย หนังสือเรื่องนี้ไม่ให้โอกาสผู้อ่านได้หายใจเลย บรรยากาศเต็มไปด้วยความอึดอัดและหนาวเย็นแบบญี่ปุ่นแท้ ๆ เหมือนกำลังอ่านรายงานคดีจริงที่ค่อย ๆ เผยให้เห็นด้านมืดของคำว่า “ครอบครัว” การเล่นสังคมครอบครัวนั้นเป็นประเด็นที่ละเอียดอ่อน แต่หนักอึ้ง

มีฉากคิวที่รุนแรงเอามากๆ ถึงขั้นอยากปิดหนังสือเพราะมันโหดแบบไม่มีจริยธรรมในจิตใจเอาซะเลย ทำไมถึงทำร้ายคนได้ขนาดนี้ ได้แต่บ่นกับตัวเองและก็อ่านต่อยันจบ แต่เรารู้สึกว่าเอาจริงๆเรื่องนี้ไม่หวือหวาไรมากมาย อ่านสนุกแบบกลางๆไม่แต่ไม่ถึงขั้นสุด แต่ถามว่าอยากแนะนำให้อ่านไหม อ่านเถอะ มันได้อารมณ์การสืบสวนแบบยุคเก่าหน่อย ให้ความรู้สึกที่จริงมากๆ แต่เรารู้สึกว่าจุดหักมุมมันอีหยังเกินไปหน่อย ดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่

นิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แนวฆาตกรรมแบบลุ้นใครเป็นฆาตกร แต่เป็น “การสืบสวนด้านจิตใจของมนุษย์ไปด้วย”
อ่านแล้วได้ทั้งความระทึก ความสะเทือนใจ และคำถามใหญ่ที่ยังคงวนอยู่ในหัวหลังอ่านจบ —

“สุดท้ายแล้ว ความรุนแรงมันเกิดจากใครกันแน่…จากพ่อแม่ หรือจากสังคมที่เราอยู่?

#ฆาตกรโหดคนนั้นคือลูกฉันเอง #AbikoTakemaru #นิยายญี่ปุ่น #HummingBook #นิยายสืบสวนจิตวิทยา

[Tharm_magotz · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วคลื่นเลย มันให้ความรู้สึก "น่าสะอิดสะเอียน" เอาตรง ๆ คือค่อนข้างทำถึง อ่านแล้วก็สนุกชวนให้ลุ้นไป พร้อมกับตอนจบที่หักมุมจนก็แอบช็อค เพราะมันเนียนมากกกก

ในพาร์ทเนื้อเรื่องแสดงให้เห็นความจิตมาก ๆ ของฆาตรกร และแอบสอดแทรกที่มาของ complexity ในจิตใจและบ่อเกิดความจิตเอาไว้ในเรื่องได้เห็นภาพ เราชอบที่ตัวเนื้อเรื่องนำเสนอออกมาในรูปแบบมุมมองที่แตกต่างกัน
1. มุมมองของตัวฆาตรกร - อันนี้คือนำเสนอออกมาได้จิตมาก ๆ แบบมันทำให้เห็นเลยว่าคนที่เกิดสภาวะทางจิตใจที่ไม่ปรกตินั้นมีที่มาจากปมอะไรบางอย่างในอดีตที่ไม่ได้รับการแก้ไขให้ดี/ทำให้มันถูกต้อง และมันพัฒนามาจนกลายเป็นจุดที่เกินจะแก้
2. มุมมองของครอบครัว/คนใกล้ตัว - เป็นภาพการพยายามหลอกตัวเองและพยายามเชื่อว่าคนที่อยู่ด้วยนั้นปกติ จนแล้วจนรอดกว่าจะยอมรับหรือคิดที่จะแก้ไขได้ ทุกอย่างมันก็สายเกินแก้ไปแล้ว
3. มุมมองของเหยื่อ/ครอบครัวเหยื่อ - นำเสนอในขั้วตรงข้ามกับฆาตรกรเลย แถมแสดงให้เห็นว่าคนที่เค้ารู้จักมักจี่กับเหยื่อและมีความสัมพันธ์กันนั้น สุดท้ายเค้าก็จมอยู่กับความโศกเศร้าและ/หรือความรู้สึกผิดในสิ่งที่แก้ไม่ได้อีกแล้วตลอด (ทั้ง ๆ ที่ในมุมกลับกันตัวฆาตรกรเองคือไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลย)

อีกส่วนนึงที่แอบชอบจนมาร์กเอาไว้เลย คือปมของฆาตรกรนั้นผู้เขียนแทรกคำอธิบายไว้ในพาร์ทของการคุยกับศาสตราจารย์ไว้เยอะมาก จนน่านำมาคิดต่อยอดและแสดงให้เห็นว่าแม้แต่ตัวศาสตราจารย์ที่เป็นผู้ศึกษาด้านนี้เองก็ดูมีความจิตเหมือนกัน แต่อะไรล่ะคือเส้นแบ่งและจุดที่แตกต่าง รวมถึงพาร์ทที่ในแต่ละบทจะมีการเกริ่นนำด้วยปฐมบทการกำเนิดโลกตามปกรณัมกรีกที่เป็นทั้งองค์ประกอบที่ใช้ foreshadow เรื่องราวล่วงหน้าและชวนให้ตีความได้ในหลายแง่มุมมาก ๆ มันกระตุ้นต่อมให้อยากรู้ อยากอ่าน อยากทำความเขา้ใจขึ้น กอปรกับองค์ประกอบส่วนนึง คือ ทานาทอส ที่ถูกนำมาใช้ทั้งในคำบรรยายก่อนขึ้นบทนึงและในคำอธิบายของศาสตราจารย์แล้ว เป็นอีกจุดนึงที่ปูเอาไว้ดีมาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ

โดยรวม เรารู้สึกส่วนตัวว่ามันมีความ balance กันระหว่าง 3 มุมมองนี้และชอบที่ตอนแรก ๆ ผู้แต่งจะเล่าพาร์ทของแต่ละคนยาว ๆ ในคนละช่วงเวลากัน แต่พาร์ทท้าย ๆ คือตัดสลับไปมาอย่างรวดเร็ว เป็นการเดินเรื่องที่ชวนลุ้นเหมาะกับตอนท้ายมาก ๆ เนื้อเรื่องไม่ได้กลมกล่อมแต่มีความเปลี่ยนอารมณ์สลับไปมาตามตัวละคร และแม้จะเล่าตอนจบออกมาในตอนแรก ก็ยังสามารถตบหน้าผู้อ่านได้อีกทีในตอนท้าย 555555 (แอบหัก 1 ดาว เพราะไม่ไหวกับแนวนี้จริง ๆ มันสะอิดสะเอียนเกินไป)

[osa · Rating 2 out of 5]

หักมุมเหมือนโค้งหักศอกทะลุลงเหว

ดำเนินเรื่องด้วย 3 มุมมอง
1. ฮิงุจิ - อดีตตำรวจ
2. มิโนรุ - คนร้าย
3. มาซาโกะ - แม่

เป็นการเล่าเรื่องในมุมมองของแต่ละคน ซึ่งยึดโยงโครงเรื่องไว้ด้วยกัน ไม่ได้เรียงไทม์ไลน์แต่สุดท้ายก็มาบรรจบกัน

ในเรื่องของความสยดสยอง ถ้าอ่านหนังสือฆาตกรรมมาอยู่บ้างน่าจะมีภูมิ แต่ถ้าพึ่งมาอ่านหรือรอบบินไม่เยอะก็บอกได้ว่าสั่นประสาทอยู่ไม่น้อย เพราะ explicit มาก อธิบายจนเห็นภาพ ชัดเจน และอะไรหลายอย่างบิดเบี้ยวจนรู้สึกแขยงอยู่เหมือนกัน

'ฆาตกรโหดคนนั้นคือลูกฉันเอง' เล่นประเด็นปัญหาภายในครอบครัว ปมในวัยเด็กที่เหมือนจะซับซ้อนแต่ไม่ได้ถูกคลี่คลายให้กระจ่างชัด บอกแค่สาเหตุแต่ไม่มีการอธิบายที่เรียงลำดับมา ส่วนตัวรู้สึกว่าไม่ส่งเสริมแรงจูงใจในการลงมือฆาตกรรมเท่าไหร่ พยายามใส่ความโรคจิตจนล้น ไม่มี character development ดำเนินเรื่องทื่อๆ สลับมาให้พอตื่นเต้นบ้างตอนท้าย และปิดจบอย่างหักมุม

ประเด็น plot twist คือ หักมุมจริง เหมือนโดนหลอกมาทั้งเรื่อง พอได้อ่านตอนจบทำให้นึกคิดย้อนไปว่าที่ผ่านมาคนเขียนทำให้คนอ่านอย่างเรา live inside criminal head ได้เห็นอะไรบิดเบี้ยวไม่สมประกอบ ไม่มีอะไรที่เรียกได้ว่าปกติ ทุกอย่าง distorted ไปหมด จุดนี้บวกให้คะแนนให้

สุดท้ายทิ้งประเด็นไว้ว่า "ความปกติและผิดปกติแบ่งเส้นกันอย่างไร?" เพราะเราได้อ่านความคิดของฆาตกรที่รู้แน่อยู่แล้วว่าบิดเบี้ยว ตัดภาพไปที่ฮิงุจิที่แบกรับความรู้สึกจนคิดอะไรที่ผิดปกติได้เช่นกัน และยังมีศาสตราจารย์ที่ปรึกษาด้านฆาตกรรมที่ออกแนวความจิตที่ผิดแปลกอยู่ไม่น้อย ทำให้เราตั้งคำถามไว้ว่า "ในเมื่อคนเราผิดปกติกันทุกคน แล้วอะไรเป็นสิ่งที่ทำให้ควบคุมการกระทำหรือความคิดให้อยู่ในขอบเขตที่รับได้?" เพราะความปกติของอีกคนอาจจะเป็นความผิดปกติของคนอื่น

...how much is too much?

[GIFFACHOE · Rating 4 out of 5]

ฆาตกรโหดคนนั้นคือลูกฉันเอง 🔪📹

เรื่องย่อ
- เกิดคดีฆตกต่อเนื่อง พบศพหญิงสาวถูกฆ่า ถูกตัดเต้านม ชำแหละท้องน้อย มันมีเหตุผลด้วยนะ ว่าตัดเต้านม และท้องน้อยไปทำไม
- มาซาโกะ มีลูกชาย สงสัยลูกชายตัวเองว่าต้องเป็น ฆาตกรคนนั้น ด้วยความสงสัยนั้น เลยชอบเข้าไปค้นห้อง ก็เจอถุงเปื้อนเลือด ฯลฯ แอบดู แอบมอง สังเกต แล้วบ่นๆกับตัวเอง ไม่จริงหน่า ลูกชายฉันไม่ใช่คนแบบนั้น
- เรื่องเล่าตัดสลับแต่ละบทด้วยมุมมองของ มาซาโกะ, มิโนรุ, ตำรวจที่สืบคดี ในเหตุการณ์เดียวกัน
- มีการบรรยายฉากการฆ่า ความโรคจิต ที่ดูน่าสะอิดสะเอียน บางบทซ้ำซากไปหน่อย เล่าถึงความโรคจิตซ้ำๆ ขอบคุณที่เยื่อรายสุดท้าย นักเขียนเลือกที่จะข้ามๆ ไปบ้าง

ความรู้สึกตอนอ่าน:

ด้วยความที่นิยายจั่วหัวมาว่า
เป็นนิยายหักมุมอ่านจบแล้วอ้าปากค้าง
ทำให้เราอ่านด้วยใจไม่เป็นสุข
มันตั้งความหวัง มันระแวง มันเดาไปหมด

แต่พอเฉลยอ้าปากค้างจริงงงง เพราะงง งงแบบห๊ะ
แล้วตัดจบ ฉับ ทิ้งฉันไว้กลางทาง มันเลยไปไม่สุด
เสียดาย จริงๆ ถ้าเฉลยดีๆ มีเนื้อเรื่องอธิบายต่ออีกหน่อย เราว่ามันจะว้าวมากกก

แต่ไม่เป็นไร อ่านถึงตอนจบแล้ว แนะนำให้ไปอ่านบทส่งท้าย ตอนเปิดเรื่องอีกรอบ จะเข้าใจ อิน กว่าเดิม ฟิลเหมือนหนัง ที่เปิดเรื่องมาก็เฉลยตอนจบเลย

ส่วนฉากบรรยายการฆ่า ทำได้อี๋ สะอิดสะเอียน จนไม่คิดว่าคนเราจะไปสุดได้ถึงเบอร์นี้จริงๆ ถึงว่าตอนพี่ที่บูธงานหนังสือเห็นเราจะซื้อเล่มนี้ เค้าเลยเตือนไว้ก่อน แต่พอเห็นเราถือถุง Robert Hunter อยู่ เค้าเลยเบาใจ บอกว่าน้องอ่านไหวแน่นอน 😂

[หมูพักใจ ชอบอ่านฟีลกู๊ด · Rating 3 out of 5]

3.5
มันโหดในเรื่องการอธิบายเกี่ยวกับศพและเรื่องความคิดที่วิปริตของตัวละคร ตอนอ่านศพแรกก็เกือบผ่านไปไม่ได้อยู่เหมือนกัน

เหมือนนักเขียนน่ะเค้าเขียนเอามันเค้าไปโฟกัสกับสภาพศพวิธีการจัดการของศพ และการกระทำกับศพ มากกว่าเนื้อเรื่องความสัมพันธ์ของตัวละคร อย่างเรื่องแม่ที่ควรอธิบายว่าทำไมตัวละครถึงยึดติดขนาดนั้นก็ไม่อธิบาย คือมันมีนิดนึงแต่รู้สึกว่าที่มีมันไม่สามารถเชื่อมโยงได้ว่าทำไมปมนั้นมันถึงได้ใหญ่กับชีวิตเขาขนาดนี้

อ่านตอนจบเสร็จต้องกลับไปอ่านบทส่งท้ายตอนเริ่มเรื่องอย่างที่ทุกคนว่า มันเป็นการหลอกของคนเขียนที่ทำให้เรางงแต่พอเก็ทก็จะเก็ทเลย ทางนี้ก็สลับอ่านตอนจบกับบทส่งท้ายสลับกันอยู่หลายรอบจนเก็ท

เรื่องภาษาโอเคนะถึงจะพะอืดพะอมกับการจัดการศพหรือกระทำกับศพแต่ก็ยังอ่านได้เรื่อยๆ ไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดกับวิธีการเขียนของเค้าสามารถทำให้อ่านได้จบเล่ม

เรื่องปมมันไม่ได้ยากขนาดนั้นนะ มันเข้าใจได้ว่าเป็นปมสมัยเด็กบวกกับเขาไม่ปกติมันเลยเป็นแรงจูงใจให้เค้าออกไปฆ่าคน ถึงจะอยากให้อธิบายปมตรงนี้เพิ่มก็เถอะ แต่ก็ไม่ได้เข้าใจยากขนาดนั้น

[Punnchyyy · Rating 4 out of 5]

“ไม่มีทางที่จะอ่านนิยายเล่มนี้แล้วไม่โดนหลอก ยอม 555555555”

เรื่องย่อ: กะ���ม มาซาโกะ ค้นพบถุงดำใส่เลือดในถังขยะในห้องนอนลูกชายตัวเอง นับแต่นั้นมาเธอก็เริ่มสงสัยว่าลูกชายตัวเองอาจเป็นฆาตกรต่อเนื่องในคดีฆาตกรรมหญิงสาวหลายรายที่ออกข่าวครึกโครม ลูกชายของครอบครัวดังกล่าว กะโม มิโนรุ มีความบิดเบี้ยวในใจออกไล่ฆ่าข่มขืนหญิงสาวเพื่อตามหา ”ความรัก“ ที่แท้จริง อีกด้าน ฮิงุจิ ตำรวจวัยเกษียณได้ร่วมมือกับ คาโอรุ น้องสาวฝาแฝดของเหยื��อในคดีฆาตกรรมต่อเนื่องเพื่อตามหาฆาตกรตัวจริง และแล้วคืนหนึ่ง มาซาโกะ แอบสะกดรอยตามลูกตัวเองออกจากบ้านไป มิโนรุ พุ่งเข้าไปทัก คาโอรุ ที่บาร์แห่งหนึ่งขณะนั่งดื่มคนเดียวเพราะประสาทหลอนว่าเหยื่อที่ตัวเองฆ่าตายไปแล้วฟื้นคืนชีพและอยากร่วมรักด้วยอีกครั้ง และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นในคืนนั้นเอง...

สรุป: เป็นนิยายฆาตกรรมเล่มนึงที่พล็อตเรื่องไม่หวือหวาหรือแปลกใหม่ แต่จูงมือคนอ่านไปตีหัวกลางสี่แยกได้สำเร็จอย่างงดงาม 55555555 ผู้เขียนวางรายละเอียดต่างๆ ไว้ค่อนข้างแยบยล ใช้จิตวิทยาทางภาษาและการเขียนที่ยากจะแกะได้ ใครชอบแนวหักมุมไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง!

[Tanapat · Rating 4 out of 5]

สุดท้ายก็ต้องมาเขียนรีวิว ส่วนตัวชอบเรื่องนี้มาก (ถึงแรงจูงใจของฆาตกร และหลาย ๆ ส่วนจะดูไม่เข้ารูปเข้ารอยก็เถอะ แต่เพราะเจ้าตัวคนเขียนบอกเองว่ามัน "ยุ่งเหยิง" จนถ้าให้มาเขียนตอนนี้คงจะเขียนออกมาดีกว่านี้ เลยยกประโยชน์ มองข้ามหลาย ๆ เรื่องไปให้แล้วกันนะ 😂) เอาตรง ๆ ตอนจบแทบเขวี้ยงหนังสือทิ้ง แล้วด่าว่า เ*ี้ยอะไรวะ เพราะความที่คนเขียนอยากปกปิดแทบทุกอย่าง เพื่อมาโป๊ะเอาหน้าสุดท้าย แต่สุดท้ายก็โอเค๊ อ่านยันหน้าสุดท้ายจนได้ 🥹


🔥**ข้างล่างมีสปอย ระวังโดนสปอยนะ**🔥


ความชอบเรามาพีคสุด ตอนที่กลับไปอ่าน แล้วเน้นคำว่า "แม่" หลายรอบ ในพาร์ทของฆาตกรเอง ยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกว่าตัวฆาตกรเข้าขั้น "หมกมุ่น" กับ "แม่" ของตัวเองอย่างชัดเจนเลย... แต่ปัญหาก็มาอยู่ที่ เรื่องนี้ควรเกิดตอนอื่นปะ ทำไมมาเริ่ม "รัก" แม่เอาซะตอนนี้ ช้าไปหน่อยปะพี่ชาย....

ก็ว่าอยู่ คนอะไรมีบัตรเครดิตตั้งแต่เป็นนักศึกษา แถมจ๊อบพิเศษก็ไม่ทำ หาเงินมาจากไหน ปั๊ดโธ่ !

[Azel Oor · Rating 3 out of 5]

สนใจอ่านเพราะเห็นรีวิวเรื่องการหักมุมจนรู้สึกคล้ายกับ ‘โลกถล่มลงตรงหน้า’ …

ส่วนตัวแล้วรู้สึกเหมือนถูกดักตีหัวมากกว่า มันเป็นความรู้สึกเจ็บนิดๆ มึนๆ งงๆ แต่ไม่ถึงขั้นแหลกสลาย อาจเพราะต้องใช้เวลาประมวลผล คิดทบทวน เชื่อมโยง เพื่อนำมาสู่บทสรุปที่สั้นมากไปจนขาดรายละเอียดที่สำคัญบางอย่าง

จุดแข็งของเรื่องนี้ คงจะเป็นภาพความรุนแรง การบรรยายขั้นตอนก่อเหตุละเอียดยิบ และการหักมุมท้ายเรื่อง ตรงนี้ขึ้นอยู่กับเทสของนักอ่านแต่ละคนจริงๆ ค่ะ

ถ้าถามว่าชอบมั้ย คงไม่กล้าพูดว่าชอบขนาดนั้นนะคะ เราแอบแปลกใจบางประเด็นที่นักเขียนใส่เข้ามาทั้งที่แทบไม่มีความจำเป็นต่อเนื้อเรื่องเลย ในทางกลับกัน บางประเด็นที่สำคัญต่อเรื่องมากนักเขียนกลับเลือกที่จะไม่กล่าวถึง โดยเฉพาะปมจุดชนวนที่ทำให้คนร้ายเริ่มลงมือก่อเหตุเอาป่านนี้ รวมถึงอรรถาธิบายตอนท้าย ก็แทบจะไม่ได้รับคำตอบของคำถามที่ยังติดค้างเลย

ยกให้เป็นนิยายที่หักมุมจริง แต่ทิ้งนักอ่านไว้กลางทาง มันทั้งเคว้งคว้าง สับสน และเจ็บอยู่ลึกๆ เหมือนกันค่ะ

[Anya Schauer · Rating 3 out of 5]

ได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างมาเยอะสำหรับเล่มนี้ เป็นนิยายหักมุมของญี่ปุ่นที่อ่านจบแล้วเหมือนโลกถล่มลงตรงหน้า
คำโปรยมาขนาดนี้เราก็ไม่รอช้า รีบลัดคิวออกจากกองดองมาอ่านทันที ❤️‍🔥 เปิดหน้าแรกเจอ trigger warning ประมาณ 5 บรรทัด ในใจก็คิดว่า เออ หรือจะเว้นไว้อ่านเล่มหลังๆดี แต่ก็เอาวะ มาถึงขนาดนี้ละ 😮‍💨
💗รีวิว
การดำเนินเรื่องจะสลับกันไปมาระหว่างตัวละครถือว่าผูกเรื่องได้ดี บทนึงมีจำนวนหน้าไม่เยอะ ทำให้ไม่น่าเบื่อ การบรรยายตามมาตรฐานนิยายญี่ปุ่น 😅 เห็นภาพจนเกือบได้รับกลิ่น ใครที่จิตอ่อน อ่อนไหวง่ายควรอ่าน trigger warning ก่อน ตอนจบเรียกได้ว่าไม่ใช่โลกถล่ม มันคือโลกแตก !! อ้าปากค้างแบบ เฮ้ยยย 😆 หลอกเก่งกว่าผี เป็นหนังสือเล่มแรกๆที่อ่านจบ แล้วต้องวนกลับไปอ่านอีกรอบแบบเร็วๆ รวมๆถือว่าตอนจบทำออกมาได้ดี การบรรยายต่างๆทำได้ดี บางช่วงบางตอนอาจจะเบียวๆไปบ้างแต่ก็ให้อภัยได้ ตอนนี้คงต้องหาอะไรมาอ่านตัดความโหดหน่อย 🫠

[Luk-Wa · Rating 4 out of 5]

เนื้อเรื่องอ่านง่าย แต่ละบทสั้นๆประมาณไม่เกิน10หน้า ผ่านตัวละครหลัก3ตัว ดำเนินเริ่มเรื่องมาก็เฉลยเลยว่าฆาตกรคือใคร
ดำเนินเรื่องฉับไวดี ชอบมากเลย

การบรรยายขั้นตอนการฆาตกรรมวิปริตมาก ค่อนข้างละเอียดยิบ อ่านไปอาจจะพะอืดพะอม น่าจะไม่เหมาะสำหรับคนที่จิตใจอ่อน ซึ่งสนพ.ก็มีคำเตือนที่ปกเอาไว้แล้ว

ตอนจบหักมุมจริงๆล่ะอยู่หน้าสุดท้ายเลย
(แต่คนที่ผ่านการดูหนังและอ่านมาเยอะ น่าจะเดาการดำเนินเรื่องแบบนี้ได้)
*แนะนำให้หลบสปอยส์ไว้ให้ดีๆเลย

[ดินสอ สีไม้ · Rating 5 out of 5]

ผู้เขียนทำได้ดีทั้งในเรื่องของพล็อต
วิธีที่บรรยาย การดึงเราเข้าไปรู้สึกกับทุกอย่างในเรื่อง
และการหักมุมตีแสกหน้าเราในตอนจบ

เป็นหนังสือที่ดีมาก แต่ก็โหดมากๆ เช่นกัน
หลากหลายความรู้สึกผุดขึ้นผลุบลง
สลับกันไปตลอดทั้งเรื่อง

ทั้งๆ ที่รู้สึกขยะแขยง
แต่ขณะเดียวกันก็ติดตามการกระทำของฆาตกรไปอย่างลุ้นระทึก
รู้สึกตื่นเต้น มีความรู้สึกร่วมไปกับตัวละคร
การบรรยายทุกอย่างมันชวนเชื่อจริงๆ
ผู้เขียนทำได้ดีมากทีเดียว

[kharii · Rating 3 out of 5]

เขาเคลมว่าตอนจบช็อคจนอ้าปากค้าง นี่ก็ค้างเพราะงง นั่งคิดอยู่สักพักถึงเข้าใจ มันเลยกลายเป็นว่าไม่ได้อิมแพค 100% เพราะเขาจงใจเฉลยแล้วตัดจบเลย มันเลยควรจะเป็นปมที่เฉลยแล้วเข้าใจในทันทีสิ (หรือนี่โง่) พอไปฟังรีวิวคนอื่น เขาบอกว่าอยากจะอ่านซ้ำอีกรอบเพราะไม่รู้ว่าตัวเองพลาดไปตรงไหน ซึ่งนี่รู้สึกแบบนั้นจริงๆ แบบเอ๊ะ ไรวะ ยังไงนะ (ขอจัดไปอยู่กับคดีฆาตกรรมปริศนากับนกฟลามิงโก แต่ชอบเล่มนี้มากกว่าฟลามิงโก) รู้สึกว่าบางประเด็นมันยังไม่เคลียร์ด้วยก็เลยไม่ทับใจเท่าที่หวัง คาดหวังไว้สูงอะ

[SunflowerRead · Rating 3 out of 5]

เป็นหนังสือที่ตัวเราเองจัดประเภทไปอยู่ในแรงค์เดียวกับฆาตกรมนุษย์กบกับศพปริศนา คือการบรรยายวิธีฆาตกรรมและวิธีจัดการกับศพแบบละเอียดยิบ จนเราว่ามันรุนแรงไปหน่อย ไม่แน่ใจว่าทำไมต้องบรรยายละเอียดยิบขนาดนี้ แต่ก็น่าจะเพราะจะชูเป็นจุดขายแหละ

ในส่วนของการหักมุมก็ถือว่านักเขียนปั่นหัวเราได้สำเร็จจริง ๆ แต่ส่วนตัวว่านักเขียนทิ้งเบาะแสให้เราสืบน้อยไปนิดและใช้กลวิธีเขียนให้กำกวมแทน มันเหมือนหักมุมแบบหักคอคนอ่านด้วย

ข้อดีคืออ่านง่าย ติดมือ อ่านวันสองวันจบสบาย ๆ

[nnurse.jpg · Rating 3 out of 5]

หยิบเล่มนี้มาอ่านจากกองดอง ตามเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าหักมุมจัด (หน้าปกเขาก็เคลมว่ายังงั้น) เขาก็หักจริงจ้า หน้าสุดท้ายไปเลย แต่เราไม่เก็ท ถึงกับย้อนอ่านเลยว่า คือมันสื่อแบบที่หักมุมจริงๆ หรอ งอง ส่วนเรื่องความโหดเล่มนี้คือโหดแบบเต็ม 10 ให้ล้าน เกินไปมาก เรท 18+ ยังอาจจะน้อยไป ใครใจไม่พร้อมข้ามก่อนเลย ปมของฆาตกรมันก็ได้แหละ ถ้าคิดตามสิ่งที่ผู้เขียนหยอดๆ มาตลอดเล่ม โดยรวมถือว่าเขียนได้ชวนติดตามอยู่ เอาจริงถ้าไม่เคลมว่าหักมุม ก็อาจจะไม่ได้ไปต่อ แอบผิดหวังนะ ให้ที่ 2.5 ปัดขึ้น

[Aei · Rating 3 out of 5]

ทั้งๆที่เตรียมใจมาแล้วว่าจะมีหักมุม ก็เลยพยายามอ่านโดยจับผิดไปด้วย ถึงแม้จะสัมผัสได้ถึงความเอ๊ะในหลายๆจุด แต่เดาไม่ถูกอยู่ดี 😂😂

นอกจากเรื่องนั้นทุกอย่างที่บรรยายในหนังสือมันละเอียดซะยิ่งกว่าได้ดูหนังอีกมั้ง คือนอกจากความสยอง และความเละของวิธีการฆ่า สภาพศพ ยังต้องรับมือการความโรคจิตเกินต้านของฆาตรกรมันหนักมากจริงๆ เตรียมใจไว้ก่อนอ่านได้เลย แต่จริงๆมันก็ถือเป็นจุดขายของเล่มนี้เลยแหละ ถ้าใครชอบก็ลุยเลยยยย

[p12a3 · Rating 4 out of 5]

หักมุมจริง สำหรับเราที่อ่านแล้วกลางๆ รู้สึกรำคาญ POV ของตัวละครมาตลอด + เนื้อหาที่เน้นเรื่องอาชญากรรมทางเพศ อ่านแล้วก็ค่อนข้างอึดอัด ตอนเฉลยอึ้งจริง แต่พอค่อยๆคิดย้อนกลับไปรายละเอียดต่างๆในเนื้อเรื่อง รู้สึกว่ามีจุดที่ไม่เมกเซนส์เยอะมากอยู่ แต่ก็ปล่อยผ่านได้ถ้าไม่คาดหวังการสืบสวน แต่ถ้าเน้นอ่านเอาความ thriller/horror น่ะนะ คิดว่าเป็นเรื่องที่ชูได้ว่า unreliable narrator

[JP · Rating 4 out of 5]

เห็น warning ว่ามีฉากโหด เคยอ่านมนุษย์กบฯมาแล้วเลยคิดเอาเองว่าตัวเองมีภูมิ พอเจอของเรื่องนี้ ข้ามได้ข้ามไปก่อนละกัน

นอกจากเรื่องฉากโหดก็ถือว่าอ่านสนุกอยู่ จนตอนจบหักมุมนั่นแหละ งงว่าฉันอ่านหนังสือไม่แตกขนาดนั้นเหรอ ลองมาอ่านที่คนอื่นรีวิวค่อยสบายใจหน่อย ฉันไม่ได้เป็นคนเดียว ถ้าใครอ่านแล้วไม่งง จะมารีวิวอธิบายก็ขอบคุณไว้ล่วงหน้าค่ะ

[Waka · Rating 4 out of 5]

最後のどんでん返しに辿り着くまで、まったくトリックに気付けず見事に騙された。最初この様な結末になるとまったく想像していなかったので、何回か読み直しが必要だった。
稔の残虐非道な手口の描写を不快に思う読者が多いと思うが、比較的耐性がある私にとっては稔と雅子の自分勝手すぎる思考と、それに伴う理解不能な行動の方が不快に思った。稔はなぜこのような一般から理解されないような思考を持ちながらも結婚して子を儲けたのか、なぜ母に対して歪んだ感情を持っているのか疑問である。また、雅子の幸せな家庭像への執着が行き過ぎた過保護になり、自分の幸せを得るために家族を監視したり、プライバシーを侵害したりと、他人軸で依存的な毒親の典型がよく描かれていると思った。このような親から真っ当な子供が育ったのは驚きである。
シリアルキラーは生まれつきなのか、環境のせいで人格が形成されてしまうのかよく議論されているが、実在しているシリアルキラーと比べて稔の幼少期がそこまで劣悪ではなかったことから、生まれつきという説もあるのかもしれない。

[yuistyle · Rating 2 out of 5]

จบแบบหักมุม ในแบบที่ไม่มีเงื่อนงำให้คนอ่านรู้สึกเอะใจระหว่างอ่านเท่าไหร่ เลยรู้สึกไม่ค่อยชอบการจบแบบนี้ เหมือนจะเขียนให้จบอย่างนี้ ทั้งๆที่ตลอดเรื่องปูทางอีกอย่าง เลยรู้สึกขัดใจ

มีบ้างที่แบบเอะใจ ว่าแปลกๆ สำหรับการเล่าถึงตัวละครในครอบครัว สรุป มีลูกสาวด้วยจริงๆใช่มั้ย หรือที่ออดอ้อนนั่นคือลูกชาย เล่าอะไรจากมุมมองใครก่อน ไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่