Η άνοιξη του 1806, έφταν' αργά και θλιμμένα. Τα περσότερα διάσελα του Μοριά, με τα πολλά χιόνια της φοβερής εκείνης χρονιάς, ήταν σπαρμένα με τα κόκκαλα τόσων ασύγκριτων παλληκαριών κι' αθώου κοσμάκη. Κι' ο λαός του Μοριά, που είχεν αναγκαστεί με τη βία (αφορισμούς και παλουκώματα), να λάβει μέρος στην εξόντωση των κλεφτών, βρίσκονταν σ' αναβρασμό και δε συγκρατούσε την κατακραυγή και την οργή του για τους προύχοντες και κληρικούς, που ήταν συνεργοί στο φοβερό δράμα.
Ο Τάκης Σταματόπουλος (γεν. στην Κουνινά Αιγίου το 1902) ήταν γιος του Αργύρη και της Αικατερίνης Σταματοπούλου, σταφιδοπαραγωγών. Σπούδασε στη Φιλοσοφική και τη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διορίστηκε καθηγητής Γυμνασίου κι υπηρέτησε ως φιλόλογος, μεταξύ άλλων, στα Χανιά, στη Θεσσαλονίκη, στο Αίγιο (τα έτη 1937-1939, στο Γυμνάσιο Θηλέων) και στην Αθήνα. Έφτασε στο βαθμό του Γυμνασιάρχη. Ανάλωσε τη ζωή του, μ' αποκορύφωμα την τελευταία εικοσιπενταετία, στην έρευνα και στη μελέτη Αρχείων που αφορούσαν την Επανάσταση του 1821. Αφήνοντας πίσω του ένα έργο επιβλητικό, θεμελιωμένο πάνω σε προοδευτικά κριτήρια, πραγματική προσφορά στη νεώτερη ιστορία μας.
Ο Τάκης Σταματόπουλος ως πολίτης, ήταν στρατευμένος σ' όλους τους αγώνες του Ελληνικού λαού για ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη ενώ πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση 1941-1944.