What do you think?
Rate this book
Totuus - Paskapuheen lyhyt historia
On totuuden aika
Kirja TOTUUDESTA – ja kaikista nerokkaista tavoista, joilla ihmiset ovat läpi historian onnistuneet välttelemään sitä.
Sanotaan, että elämme ”totuudenjälkeistä aikaa”: Yhdysvaltain presidentti puhuu puppua päiväpohjalta, internet on tehnyt elämästä informaatiosodankäyntiä eikä asiantuntijoihin enää luoteta. Mutta onko mitään toden puhumisen kulta-aikaa koskaan ollutkaan? Työssään faktantarkistusorganisaatio Full Factissa Tom Phillips joutuu ruotimaan paskapuheita joka päivä. Tässä kirjassa hän kertoo, miten ihmiset ovat kautta historian valehdelleet niin toisilleen kuin itselleenkin, ja esittää tärkeän kysymyksen: miten ihmiskunta voi siirtyä kohti totuudellisempaa tulevaisuutta?
Kirja TOTUUDESTA – ja kaikista nerokkaista tavoista, joilla ihmiset ovat läpi historian onnistuneet välttelemään sitä.
Sanotaan, että elämme ”totuudenjälkeistä aikaa”: Yhdysvaltain presidentti puhuu puppua päiväpohjalta, internet on tehnyt elämästä informaatiosodankäyntiä eikä asiantuntijoihin enää luoteta. Mutta onko mitään toden puhumisen kulta-aikaa koskaan ollutkaan? Työssään faktantarkistusorganisaatio Full Factissa Tom Phillips joutuu ruotimaan paskapuheita joka päivä. Tässä kirjassa hän kertoo, miten ihmiset ovat kautta historian valehdelleet niin toisilleen kuin itselleenkin, ja esittää tärkeän kysymyksen: miten ihmiskunta voi siirtyä kohti totuudellisempaa tulevaisuutta?
275 pages, Hardcover
First published September 26, 2019
401 people are currently reading
2629 people want to read
About the author
Tom Phillips
4 books117 followersTom Phillips is the editor of the fact-checking organisation, Full Fact.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 275 reviews
December 14, 2025
كثيرون منا يعتقدون ببساطة أن هناك حقائق و أكاذيب. و أنه يسهل التمييز بينهما. و لكن للأسف ليس الأمر بهذه السهولة و هذا ما اكتشفه البشر من القدم. فعبر التاريخ توصل أولئك الذين فكروا في طبيعة الحقيقة و أضدادها إلى مبدأ واحد أساسي. فمقابل محدودية الطرق التي يمكن للإنسان لأن يكون بها محقا. هناك عدد لا نهائي من الطرق التي يمكن أن يكون وفقها مخطئا.
كان القديس أوغسطينوس (345-430) أول من وضع تعريفا لثمانية أنواع من الكذب و رتبها ترتيبا تنازليا بحسب سوئها: الكذب في التعاليم الدينية. الكذب الذي يضر بالغير و لا يفيد صاحبه. الكذب الذي يضر بالأخرين و يساعد صاحبه. الكذب لمجرد الاستمتاع. الكذب الذي يكون في سياق الكلام و بهدف جذب انتباه السامع. الكذب الذي لا يضر أحدا و يساعد صاحبه ماديا. الكذب الذي لا يضر أحدا و يساعد صاحبه معنويا. و الكذب الذي لا يضر أحدا و لكنه يحمي من انفصام عري العلاقات.
الكذبة تستطيع القيام بجولة حول الأرض في الوقت الذي تكون الحقيقة فيه تنتعل حذاءها.
يتشكل حاجز الجهد عندما ترجح الصعوبة النسبية للتأكد من حقيقة أمر ما على أهميته الظاهرة. لكن النقطة المهمة هنا هي أن حاجز الجهد ينطبق على الأمور التي يسهل نسبيا التأكد من صحتها. و لكنها تافهة إلى حد أن أحدا لا يتأكد منها. و ينطبق أيضا على الأمور المهمة للغاية الذي يصعب جدا التأكد منها.
هناك مشكلة جوهرية يعاني منها البشر. و هي أننا عندما نتطلع على تعقيدات العالم و على الإحباط الذي يصيبنا بسبب العيش فيه فإننا نرغب في توجيه أصابع الإتهام إلى مجموعة من الناس المختلفين عنا و القول: هذا خطؤهم. و إن لم نفعل ذلك بأنفسنا فسيكون هناك شخص آخر عادة ليخبرنا بإسم الشخص الذي يجب إلقاء اللوم عليه: السحرة. المهاجرين الجدد. اليهود. الشيوعيين. المتنورين. و في بعض الأحيان كل هؤلاء جميعا دفعة واحدة إن كنت محظوظا.
نظن أننا تركنا وحوشنا في الماضي و لكنهم يسيرون معنا كل خطوة من الطريق.
هذه مشكلة حقيقية في تاريخنا. فكثيرة هي الأمور التي لا نعرفها. و كثيرة هي الأمور التي نظن أننا نعرفها. و لكننا في الحقيقة لا نعرفها. و نحن أيضا و لسوء الحظ لا نعرف ما هي الأمور التي لا نعرفها.
المشكلة هي أن كثيرا من الأشياء التي نظن أننا نعرفها يتبين أنها تستند إلى أسس ضعيفة.
أين يتركنا كل هذا؟
هل تعاني الحقيقة من أزمة؟
هل سندمر بسبب عيشنا في هذه الحياة التي يغمرها ضباب المعلومات غير الصحيحة؟
لا اعتقد ذلك بالطبع. إننا نسبح في بحر من أنصاف الحقائق و أشباه الأكاذيب لأن العالم غبي و معقد. ما من أحد يعلم بالضبط ما الذي يحدث. و هذه هي تركيبة أدمغتنا. و لكن هذه ليست أزمة. فلطالما كانت الأمور على هذا النحو.
أعتقد أن هذا أول ما علينا فعله إذا أردنا نقل حياتنا من عالم الكذب إلى عالم الحقيقة. يجب أن نفقد عقولنا. يجب أن نقدر أن الكذب سيبقى دائما معنا. أفضل ما يمكننا عمله هو أن نبقيه قيد الاختبار.
بما أننا نتحدث عن الأمر. علينا أيضا أن نتحقق من أنفسنا. فيمكن لأي واحد منا مهما ظن نفسه ملتزما بالحقيقة السقوط بسهولة في فخ الغرور و حب الكذب. في الواقع كلما ازداد ايماننا بأننا صادقون قل احتمال أن نكون حذرين من هذه الأنواع من التحيزات.
November 22, 2022
Și în engleză, și în română, titlul acestui volum minte sau, cel puțin, anunță mai mult decît găsim în cuprinsul cărții. Departe de a fi o istorie și o discuție argumentată cu privire la eterna luptă dintre adevăr și minciună, volumul e o colecție subțire de anecdote lipsite de umor. Phillips numește cîțiva mincinoși și mitomani, nu prea mulți ca să nu ne încarce memoria cu prostii.
Cartea ar fi putut fi o istorie a minciunii și mincinoșilor, dar se referă, de fapt, doar la trăsnăile publicate în gazete (descoperirea pe Lună a unei specii de oameni-lilieci, cu ajutorul unui telescop meseriaș, identificarea unui dragon, în pădurea St. Leonard nu departe de Sussex, prin august 1614, sau a unui lanț muntos, Kong, de-a latul Africii etc.), iar gazetele au apărut tîrziu (în Germania), precedate de almanahurile tipărite anual cu ocazia tîrgurilor. Unul dintre mincinoși a fost, desigur, Benjamin Franklin. Prin 1830, a înființat un ziar, Pennsylvania Gazette, în care s-a amuzat să anunțe, cu mult timp înainte de a se întîmpla, moartea unui anume Titan Leeds ori să descrie un proces al vrăjitoarelor undeva în Statele Unite. Astfel de articole se publicau și la noi, cu ocazia zilei de 1 aprilie, dar obiceiul s-a perimat din pricina faptului că, în loc să-l distreze pe cititor, născocirile erau crezute și iscau dezbateri aprinse.
Sigur, omul e o ființă care minte sistematic și căreia îi place la nebunie să fie înșelată. Cartea lui Tom Phillips e departe de ceea ce promite, dar atestă încă o dată că omul n-a fost și nu este un viețuitor sceptic.
Cartea ar fi putut fi o istorie a minciunii și mincinoșilor, dar se referă, de fapt, doar la trăsnăile publicate în gazete (descoperirea pe Lună a unei specii de oameni-lilieci, cu ajutorul unui telescop meseriaș, identificarea unui dragon, în pădurea St. Leonard nu departe de Sussex, prin august 1614, sau a unui lanț muntos, Kong, de-a latul Africii etc.), iar gazetele au apărut tîrziu (în Germania), precedate de almanahurile tipărite anual cu ocazia tîrgurilor. Unul dintre mincinoși a fost, desigur, Benjamin Franklin. Prin 1830, a înființat un ziar, Pennsylvania Gazette, în care s-a amuzat să anunțe, cu mult timp înainte de a se întîmpla, moartea unui anume Titan Leeds ori să descrie un proces al vrăjitoarelor undeva în Statele Unite. Astfel de articole se publicau și la noi, cu ocazia zilei de 1 aprilie, dar obiceiul s-a perimat din pricina faptului că, în loc să-l distreze pe cititor, născocirile erau crezute și iscau dezbateri aprinse.
Sigur, omul e o ființă care minte sistematic și căreia îi place la nebunie să fie înșelată. Cartea lui Tom Phillips e departe de ceea ce promite, dar atestă încă o dată că omul n-a fost și nu este un viețuitor sceptic.
April 2, 2020
A book called Truth would likely tackle issues like fake news, malicious rumor and egregious error. But that’s not what Tom Phillips’ Truth is about. His book is a collection of anecdotes that don’t add to a potential theory. They are mixed stories that can very loosely be placed in buckets/chapters, but easily fall into others. They are amusing, but really nothing more. The book is neither rigorous nor scientific. It is more fun than anything serious. And it is more about greed than truth.
Phillips is a fact-checker, so he lives lies for a living. He has come to the conclusion that everyone does it, all day long. The difference here is that the lies became truths that hurt people. He says there are two kinds: outright liars and habitual bullsh-ers. Examples of both are plentiful.
As far as theory goes, Phillips cites feedback loops, which he calls bulls—t loops, by which a false sentence can appear on say, a Wikipedia page. The false fact might then appear in a newspaper or magazine article. Finally, that article might later be cited on the Wikipedia page to prove its truthiness. But in this post-truth age (which Phillips does not get into), everybody knows that.
The stories are built up to be funny or amazing. Phillips likes to scatter fourletter words to help that along, without adding any substance to the stories. It does make it hard for me to quote great lines here, because unlike books, review services don’t particularly like them cuss words. Especially when they add nothing and are totally avoidable.
Phillips is quite glib and loose, which is okay for what turns out to be this kind of book. Here is his take on Benjamin Franklin not being allowed to contribute to the Declaration of Independence:
“I mean, don’t get me wrong, the Declaration as it stands is a solid piece of work, but it’s not exactly noted for its banter. It couldn’t have hurt to chuck a couple of gags in there to lighten the mood.”
He says very little with a lot of words. For example, instead of just writing UK, he writes “In the country of the United Kingdom...” It’s not a lie, just a lack of editing, much in evidence throughout. Between chapters, there are five blank or nearly blank pages, adding 60 pages of no content at all.
Benjamin Franklin is the unabashed hero of the book. He pops up in many chapters. He was a practical joker, a verbal assassin and a debunker of frauds. Nothing dry and dull about Franklin, and Phillips manages to end the book with one last Franklin story in which (for once) he is the good guy.
A lot of the book has to do with fraud. Bad men and women defrauding their fellow beings with outrageous claims, stories and offers. They made up whole countries where the rivers dripped gold, or borrowed millions based on a trove of bonds that never existed. There are worthless mines promoted, ripoff traders stealing fortunes, and con men galore with their various modi operandi sprinkled throughout Truth. Cartographers copied mountain ranges onto African maps where none existed, because someone with street cred put them there once. They remained there for nearly a century, and several adventurers claimed to have climbed them.
PT Barnum makes an appearance. Everyone knew he was perpetrating frauds, but they paid for the entertainment value, and got their money’s worth.
The book is almost random in its selection of tales, there being so much to choose from. In an entire chapter on King James I and his obsession with witch trials, as many as 50,000 obviously innocent Brits were convicted, jailed and/or executed, 500 years ago. Yet Phillips misses that the same thing has happened this current decade, as Recep Erdogan imprisoned 300,000 people across Turkey for attempting to assassinate him after someone tried to take him out with a drone at an outdoor ceremony. The perpetrator was probably not even among the hundreds of thousands of lives that were sacrificed to Erdogan’s paranoia, much as James I took on his witch hunt because the Danes told him everyone knew witches were responsible for Scotland’s bad weather. Same thing, really. Just six times bigger these days.
Truth is fragile, but Truth shows the abuse of it can be entertaining.
David Wineberg
Phillips is a fact-checker, so he lives lies for a living. He has come to the conclusion that everyone does it, all day long. The difference here is that the lies became truths that hurt people. He says there are two kinds: outright liars and habitual bullsh-ers. Examples of both are plentiful.
As far as theory goes, Phillips cites feedback loops, which he calls bulls—t loops, by which a false sentence can appear on say, a Wikipedia page. The false fact might then appear in a newspaper or magazine article. Finally, that article might later be cited on the Wikipedia page to prove its truthiness. But in this post-truth age (which Phillips does not get into), everybody knows that.
The stories are built up to be funny or amazing. Phillips likes to scatter fourletter words to help that along, without adding any substance to the stories. It does make it hard for me to quote great lines here, because unlike books, review services don’t particularly like them cuss words. Especially when they add nothing and are totally avoidable.
Phillips is quite glib and loose, which is okay for what turns out to be this kind of book. Here is his take on Benjamin Franklin not being allowed to contribute to the Declaration of Independence:
“I mean, don’t get me wrong, the Declaration as it stands is a solid piece of work, but it’s not exactly noted for its banter. It couldn’t have hurt to chuck a couple of gags in there to lighten the mood.”
He says very little with a lot of words. For example, instead of just writing UK, he writes “In the country of the United Kingdom...” It’s not a lie, just a lack of editing, much in evidence throughout. Between chapters, there are five blank or nearly blank pages, adding 60 pages of no content at all.
Benjamin Franklin is the unabashed hero of the book. He pops up in many chapters. He was a practical joker, a verbal assassin and a debunker of frauds. Nothing dry and dull about Franklin, and Phillips manages to end the book with one last Franklin story in which (for once) he is the good guy.
A lot of the book has to do with fraud. Bad men and women defrauding their fellow beings with outrageous claims, stories and offers. They made up whole countries where the rivers dripped gold, or borrowed millions based on a trove of bonds that never existed. There are worthless mines promoted, ripoff traders stealing fortunes, and con men galore with their various modi operandi sprinkled throughout Truth. Cartographers copied mountain ranges onto African maps where none existed, because someone with street cred put them there once. They remained there for nearly a century, and several adventurers claimed to have climbed them.
PT Barnum makes an appearance. Everyone knew he was perpetrating frauds, but they paid for the entertainment value, and got their money’s worth.
The book is almost random in its selection of tales, there being so much to choose from. In an entire chapter on King James I and his obsession with witch trials, as many as 50,000 obviously innocent Brits were convicted, jailed and/or executed, 500 years ago. Yet Phillips misses that the same thing has happened this current decade, as Recep Erdogan imprisoned 300,000 people across Turkey for attempting to assassinate him after someone tried to take him out with a drone at an outdoor ceremony. The perpetrator was probably not even among the hundreds of thousands of lives that were sacrificed to Erdogan’s paranoia, much as James I took on his witch hunt because the Danes told him everyone knew witches were responsible for Scotland’s bad weather. Same thing, really. Just six times bigger these days.
Truth is fragile, but Truth shows the abuse of it can be entertaining.
David Wineberg
June 29, 2020
People have always lied for a variety of reasons & they still do. Hardly a shocking revelation, but who has lied, how they propagated, & what lies are still around is both infuriating & intriguing. There's very little new about them & that makes this short book well worth reading. The author also has a great sense of humor which especially comes out in the audio edition. Highly recommended.
Introduction: He starts out by telling us that we're all full of shit & don't even realize it. His inability to track his own lies due to the sheer numbers & shades takes the sting out & sets a good tone. Ben Franklin is a frequent example, not all bad.
1-The Origin of the Specious: He tries to define "truth", especially by what it isn't & this explains in large part why lies are sprinting around the world while the truth is still lying in bed. The truth is limited, often boring &/or bewildering while lies aren't limited & often appeals to our biases & desire for a good story.
2-Old Fake News: I had no idea Benjamin Franklin was such a liar, but it was interesting learning about it & just what 'truth in news' meant in the past. That leads well into the next chapter.
3-The Misinformation Age: Print has really given lies wings. I've always tended to believe the written word more than hearsay. That's obviously a mistake. His examples of the early newspaper stories when they started early in the 19th century are horrific. Not just the bat people's civilization on the moon or the bathtub hoax (Which even sucked in President Truman!), but the sheer amount of bad reporting of even mundane happenings. His example is of a snake that was killed in Brooklyn & none of the six newspapers that covered it could agree on a single detail of what had actually occurred. Wow!
4-The Lie of the Land: I thought "Here there be dragons" would sum up this chapter, but Phillips has plenty of great & horrific examples. (People paying money to colonize & wind up stranded.) Even stranger is Sandy Island which was finally removed from Google Maps in 2012. It might not have been quite the scam Phillips makes it out to be since there was a pumice raft found in about the right spot. Yeah, even Phillips, a fact checker by trade, has inadvertent issues with the truth.
5-The Scam Manifesto: I've read about Poyais & MacGregor before, but Phillips' account shows the true horror & highlights how tough it is to stamp out a lie even when hundreds die. On the funnier side, Thérèse Humbert managed to turn a locked safe into 2 decades of high living. Incredible.
6-Lying in State: Politicians don't lie as much as I think? Wow. He makes a case for this, but then shows just how devastating their lies can be. I knew most of the examples, but it was still interesting & then he came up with Ben Franklin's Seminole Indian Hoax & floored me. I'd vaguely heard of it, but had no idea of the ramifications.
7-Funny Business: Wherever there’s money to be made, there’ll be someone willing to twist the truth to make it. Not particularly shocking, but I loved how he started out with Steve Jobs & Bill Gates, both of whom sold products that didn't work yet. The difference between them & frauds are that they did deliver a working product. Apparently we've had shady dealers for almost 4000 years! Clay tablets from 1750BC show that Ea-nasir of Mesopotamia was a shady copper trader. Sheesh!
8-Ordinary Popular Delusions: Great examples about herd bullshit loops. Not the first time he's covered them, but his point this time shows just how bad eye witnesses & the press together can be. King James got named here, but not for his bible. Instead it was for . He literally wrote the book on witches (It's free on Gutenberg here.) & his participated in torturing them & keeping all their worldly goods, of course. It makes me wonder if the change of "poisoner" to "witch" in "Thou shalt not suffer a witch to live" was really a bad translation.
Conclusion - Toward a Truthier Future: He explains that bullshit has always been with us & we just have to deal with it. New methods of spreading it (hacked/incorrect Wikipedia pages, Twitter, Facebook, etc.) are not the problem, just one more symptom of an underlying issue we've always had & probably always will.
“Truth is uniform and narrow; it constantly exists, and does not seem to require so much an active energy, as a passive aptitude of soul in order to encounter it. But error is endlessly diversified; it has no reality, but is the pure and simple creation of the mind that invents it. In this field, the soul has room enough to expand herself, to display all her boundless faculties, and all her beautiful and interesting extravagancies and absurdities.”
This was written by the lead author of the scientific panel that investigated Mesmer & incidentally the first to use a control group. It was Ben Franklin. LOL! Fitting & a perfect way to end.
Again, highly recommended.
Introduction: He starts out by telling us that we're all full of shit & don't even realize it. His inability to track his own lies due to the sheer numbers & shades takes the sting out & sets a good tone. Ben Franklin is a frequent example, not all bad.
1-The Origin of the Specious: He tries to define "truth", especially by what it isn't & this explains in large part why lies are sprinting around the world while the truth is still lying in bed. The truth is limited, often boring &/or bewildering while lies aren't limited & often appeals to our biases & desire for a good story.
2-Old Fake News: I had no idea Benjamin Franklin was such a liar, but it was interesting learning about it & just what 'truth in news' meant in the past. That leads well into the next chapter.
3-The Misinformation Age: Print has really given lies wings. I've always tended to believe the written word more than hearsay. That's obviously a mistake. His examples of the early newspaper stories when they started early in the 19th century are horrific. Not just the bat people's civilization on the moon or the bathtub hoax (Which even sucked in President Truman!), but the sheer amount of bad reporting of even mundane happenings. His example is of a snake that was killed in Brooklyn & none of the six newspapers that covered it could agree on a single detail of what had actually occurred. Wow!
4-The Lie of the Land: I thought "Here there be dragons" would sum up this chapter, but Phillips has plenty of great & horrific examples. (People paying money to colonize & wind up stranded.) Even stranger is Sandy Island which was finally removed from Google Maps in 2012. It might not have been quite the scam Phillips makes it out to be since there was a pumice raft found in about the right spot. Yeah, even Phillips, a fact checker by trade, has inadvertent issues with the truth.
5-The Scam Manifesto: I've read about Poyais & MacGregor before, but Phillips' account shows the true horror & highlights how tough it is to stamp out a lie even when hundreds die. On the funnier side, Thérèse Humbert managed to turn a locked safe into 2 decades of high living. Incredible.
6-Lying in State: Politicians don't lie as much as I think? Wow. He makes a case for this, but then shows just how devastating their lies can be. I knew most of the examples, but it was still interesting & then he came up with Ben Franklin's Seminole Indian Hoax & floored me. I'd vaguely heard of it, but had no idea of the ramifications.
7-Funny Business: Wherever there’s money to be made, there’ll be someone willing to twist the truth to make it. Not particularly shocking, but I loved how he started out with Steve Jobs & Bill Gates, both of whom sold products that didn't work yet. The difference between them & frauds are that they did deliver a working product. Apparently we've had shady dealers for almost 4000 years! Clay tablets from 1750BC show that Ea-nasir of Mesopotamia was a shady copper trader. Sheesh!
8-Ordinary Popular Delusions: Great examples about herd bullshit loops. Not the first time he's covered them, but his point this time shows just how bad eye witnesses & the press together can be. King James got named here, but not for his bible. Instead it was for . He literally wrote the book on witches (It's free on Gutenberg here.) & his participated in torturing them & keeping all their worldly goods, of course. It makes me wonder if the change of "poisoner" to "witch" in "Thou shalt not suffer a witch to live" was really a bad translation.
Conclusion - Toward a Truthier Future: He explains that bullshit has always been with us & we just have to deal with it. New methods of spreading it (hacked/incorrect Wikipedia pages, Twitter, Facebook, etc.) are not the problem, just one more symptom of an underlying issue we've always had & probably always will.
“Truth is uniform and narrow; it constantly exists, and does not seem to require so much an active energy, as a passive aptitude of soul in order to encounter it. But error is endlessly diversified; it has no reality, but is the pure and simple creation of the mind that invents it. In this field, the soul has room enough to expand herself, to display all her boundless faculties, and all her beautiful and interesting extravagancies and absurdities.”
This was written by the lead author of the scientific panel that investigated Mesmer & incidentally the first to use a control group. It was Ben Franklin. LOL! Fitting & a perfect way to end.
Again, highly recommended.
May 28, 2022
Słabsza niż poprzednia książka tego autora, ale nie jest zła.
March 13, 2020
„Prawda” Toma Phillipsa to książka popularno-naukowa ze wszystkimi wadami i zaletami tego rodzaju książek. Często chęć zabawienia czytelnika autor przedkłada ponad chęć nauczenia go i przedstawienia istoty problemu. Ale koniec końców jest to książka ciekawa, bo pokazująca, że korzenie dziennikarstwa umoczone są w zmyśleniach, półprawdach i naznaczone bezmyślnym powtarzaniem niesprawdzonych informacji. A umiejętność ubarwiania reportaży była od zawsze bardzo ceniona.
Jak pisze Phillips, że od samego początku istnienia prasy, w gazetach ukazywały się informacje zmyślone lub podkręcone reportaże, które miały zachęcić ludzi do czytania tytułów, opowiadających lepsze historie.
Phillips przytacza wiele historii związanych głównie z amerykańską i brytyjską prasą, które pokazują, że anglosaskie dziennikarstwo (dziś często pokazywane jako wzór obiektywizmu, rzetelności i najlepiej dbające o fact checking publikowanych materiałów) naznaczone było kłamstwem od samego początku istnienia. Fake newsów było tyle, że król Jakub II ustanowił prawo, które dotyczyło „powstrzymania rozgłaszania nieprawdziwych wiadomości”. Ale nie zatrzymało to zmyślających. Rozwój prasy w USA nasilił produkcję nieprawdziwych i niesprawdzonych informacji. „Dzikie pogłoski i kompletne wymysły o tym, co się dzieje po drugiej stronie oceanu, skakały w tę i z powrotem między Anglią i Ameryką, wyolbrzymiane z każdym powtórzeniem”.
Z oceanem gazety w walce o masowego czytelnika często produkowały zmyślone reportaże. Jak choćby cykl tekstów z 1835 roku o ludziach-nietoperzach żyjących na księżycu.
Pod koniec osiemdziesiątych XIX wieku świat dziennikarski zaczął się profesjonalizować, ale kłamstwo, czy też podkręcanie reportaży przed dodawanie zmyślonych elementów było często postrzegane jako niezbędna umiejętność reportera. Ówczesny redaktor naczelny magazynu „The Writer” William Hills twierdził, że dziennikarze muszą „umieć genialnie fingować, żeby dobrze odgrywać swoją rolę”.
Hills na długo przez Wańkowiczem twierdził też, że „w prasie rzadko pojawia się doniesienie, które w mniejszym lub większym stopniu nie fałszuje prawdy” i że chodzi o „dostarczanie, przy wykorzystaniu zdrowego rozsądku i zdrowej wyobraźni, nieistotnych szczegółów (…) które nie muszą wyrastać z faktów, chociaż są zgodne z tym, co korespondent uważa za najprawdopodobniej prawdziwe”.
W wydanym w 1894 roku podręczniku dla młodych dziennikarzy Edwin Shuman ostrzegał przed popełnianiem „nudnego i prozaicznego błędu, jakim jest nieznośnie irytująca dokładność w podawaniu takich drobiazgów jak minuty i sekundy czy informacje o pogodzie albo w wiernym cytowaniu mówiącego”.
I właśnie w takich fragmentach książka Philipsa jest najlepsza – kiedy odziera anglosaskie dziennikarstwo z mitów o rzetelności i fact checkingu, które wokół niego narosły.
„Prawda” to jednak nie tylko książka o dziennikarzach i mediach, chociaż te dwa tematy zajmują w niej najwięcej miejsca. Phillips pisze też o pospolitych oszustach i naciągaczach, wielkich i małych przekrętach oraz o tym, że bardzo często wolimy kłamstwo niż prawdę.
Jeżeli macie ochotę na lekką i całkiem przyjemną lekturę popularno-naukową i nie przeszkadza wam, że autor lubi sobie co jakiś czas nieśmiesznie zażartować, to ta książka może być dla was.
Jak pisze Phillips, że od samego początku istnienia prasy, w gazetach ukazywały się informacje zmyślone lub podkręcone reportaże, które miały zachęcić ludzi do czytania tytułów, opowiadających lepsze historie.
Phillips przytacza wiele historii związanych głównie z amerykańską i brytyjską prasą, które pokazują, że anglosaskie dziennikarstwo (dziś często pokazywane jako wzór obiektywizmu, rzetelności i najlepiej dbające o fact checking publikowanych materiałów) naznaczone było kłamstwem od samego początku istnienia. Fake newsów było tyle, że król Jakub II ustanowił prawo, które dotyczyło „powstrzymania rozgłaszania nieprawdziwych wiadomości”. Ale nie zatrzymało to zmyślających. Rozwój prasy w USA nasilił produkcję nieprawdziwych i niesprawdzonych informacji. „Dzikie pogłoski i kompletne wymysły o tym, co się dzieje po drugiej stronie oceanu, skakały w tę i z powrotem między Anglią i Ameryką, wyolbrzymiane z każdym powtórzeniem”.
Z oceanem gazety w walce o masowego czytelnika często produkowały zmyślone reportaże. Jak choćby cykl tekstów z 1835 roku o ludziach-nietoperzach żyjących na księżycu.
Pod koniec osiemdziesiątych XIX wieku świat dziennikarski zaczął się profesjonalizować, ale kłamstwo, czy też podkręcanie reportaży przed dodawanie zmyślonych elementów było często postrzegane jako niezbędna umiejętność reportera. Ówczesny redaktor naczelny magazynu „The Writer” William Hills twierdził, że dziennikarze muszą „umieć genialnie fingować, żeby dobrze odgrywać swoją rolę”.
Hills na długo przez Wańkowiczem twierdził też, że „w prasie rzadko pojawia się doniesienie, które w mniejszym lub większym stopniu nie fałszuje prawdy” i że chodzi o „dostarczanie, przy wykorzystaniu zdrowego rozsądku i zdrowej wyobraźni, nieistotnych szczegółów (…) które nie muszą wyrastać z faktów, chociaż są zgodne z tym, co korespondent uważa za najprawdopodobniej prawdziwe”.
W wydanym w 1894 roku podręczniku dla młodych dziennikarzy Edwin Shuman ostrzegał przed popełnianiem „nudnego i prozaicznego błędu, jakim jest nieznośnie irytująca dokładność w podawaniu takich drobiazgów jak minuty i sekundy czy informacje o pogodzie albo w wiernym cytowaniu mówiącego”.
I właśnie w takich fragmentach książka Philipsa jest najlepsza – kiedy odziera anglosaskie dziennikarstwo z mitów o rzetelności i fact checkingu, które wokół niego narosły.
„Prawda” to jednak nie tylko książka o dziennikarzach i mediach, chociaż te dwa tematy zajmują w niej najwięcej miejsca. Phillips pisze też o pospolitych oszustach i naciągaczach, wielkich i małych przekrętach oraz o tym, że bardzo często wolimy kłamstwo niż prawdę.
Jeżeli macie ochotę na lekką i całkiem przyjemną lekturę popularno-naukową i nie przeszkadza wam, że autor lubi sobie co jakiś czas nieśmiesznie zażartować, to ta książka może być dla was.
September 2, 2022
3.5 ⭐️
bardzo lubie styl pisania autora. ksiazka sama w sobie byla ciekawa, ze wzgledu na poruszany temat. jednak w niektorych momentach mnie znudzila. dobra, ale uwazam, ze poprzednia byla lepsza.
ps. benio ty kuglarzu
bardzo lubie styl pisania autora. ksiazka sama w sobie byla ciekawa, ze wzgledu na poruszany temat. jednak w niektorych momentach mnie znudzila. dobra, ale uwazam, ze poprzednia byla lepsza.
ps. benio ty kuglarzu
June 16, 2020
I really enjoyed this book - just as much as the last one! I love Tom Phillips writing style, and despite looking at the less upstanding parts of human history, he manages to make you smile with a witty crack here or a subtle jab there.
I found this book particularly poignant for these times when the truth seems to get lost and twisted. But I also appreciated Tom Phillips's observances that we've ALWAYS tried to manipulate the truth, sometimes without knowing it. It's scattered throughout our history and Phillips finds some great examples - at time comedic - to illustrate this fact.
An informative read narrated by a unique and addictive voice, this book was fun from start to finish.
I found this book particularly poignant for these times when the truth seems to get lost and twisted. But I also appreciated Tom Phillips's observances that we've ALWAYS tried to manipulate the truth, sometimes without knowing it. It's scattered throughout our history and Phillips finds some great examples - at time comedic - to illustrate this fact.
An informative read narrated by a unique and addictive voice, this book was fun from start to finish.
May 13, 2021
Moje drugie podejście do Toma Phillpsa w zasadzie pozostawia te same wrażenia co pierwsze. Phillps bardzo dba o to, aby sprzedając swoje ciekawostki absolutnie nie zmęczyć czytelnika jakąś głębszą wiedzą: jest dowcipnie i lekko, również, jak w przypadku "Ludzie: krótka historia o tym, jak spieprzyliśmy wszystko", odniosłem wrażenie, że autor dobierał tematy króciutkich rozdzialików bardziej pod kątem sensacyjności, niż zgodności z tytułem (jak w przypadku opowieści o Doktorze baranie jaja - brzmi intrygująco prawda?). W sumie tyle... a, jeszcze jedno - odsłuchałem w fajnej interpretacji Macieja Kowalika.
November 28, 2021
Interesting and enjoyable read depicting some large and notable lies throughout history, essentially with the message that this isn't the "age of misinformation" -- it's always been like this. I generally enjoyed the premise and there were a lot of things in here I'd never heard of before, and and a few I had.
August 31, 2022
Całkiem dobra, jednka raczej nie zostanie ze mną na dłużej.
May 28, 2020
Hilarious! Phillips is a fact checker so he is an expert in truth vs BS. Fake news is not new.
It is actually really easy to fool people; they will believe anything, including advanced civilisation in undeveloped America in the 18th century, advanced civilisation on the moon, King Preston John who is going to save Europe, gold flowing in the river, and money that people just need to deposit into your account!
News as we know used to be extremely unreliable like tabloids and were just trying to make money with contents that gathered eyeballs. It was also easy to make up stories in the newspaper, when other newspapers will reprint the story, what Phillips calls a ‘BS feedback loop’. Franklin Benjamin has used it to try to get an advantage in the negotiation of English payment to America after the war of independence. And he had made up other jokes throughout his life.
Once created, fake news exists forever and will not die even if the originator comes clean and admit it is fake news.
Scammers and cheaters succeed because some people really want to believe dubious news to be true. How much money did you say I need to deposit into your account again before you can transfer the money into my account?
Sometimes people would even contribute to falsehood by claiming that they saw some fake objects/person which were not real.
Truth is dull and narrowly defined; untruths can exist in so many forms and is far more interesting.
However, the worst reaction to fake news is to become cynical and not believe in any news; what we should do is to check it from the source. Because even Wikipedia can be gamed and newspapers can be fooled if they copy it before fake information can be corrected.
I love this book!
It is actually really easy to fool people; they will believe anything, including advanced civilisation in undeveloped America in the 18th century, advanced civilisation on the moon, King Preston John who is going to save Europe, gold flowing in the river, and money that people just need to deposit into your account!
News as we know used to be extremely unreliable like tabloids and were just trying to make money with contents that gathered eyeballs. It was also easy to make up stories in the newspaper, when other newspapers will reprint the story, what Phillips calls a ‘BS feedback loop’. Franklin Benjamin has used it to try to get an advantage in the negotiation of English payment to America after the war of independence. And he had made up other jokes throughout his life.
Once created, fake news exists forever and will not die even if the originator comes clean and admit it is fake news.
Scammers and cheaters succeed because some people really want to believe dubious news to be true. How much money did you say I need to deposit into your account again before you can transfer the money into my account?
Sometimes people would even contribute to falsehood by claiming that they saw some fake objects/person which were not real.
Truth is dull and narrowly defined; untruths can exist in so many forms and is far more interesting.
However, the worst reaction to fake news is to become cynical and not believe in any news; what we should do is to check it from the source. Because even Wikipedia can be gamed and newspapers can be fooled if they copy it before fake information can be corrected.
I love this book!
March 10, 2021
Als je het leuk vindt om elke anderhalve zin over een flauw, té flauw grapje te struikelen, en als je het leuk vindt om als kleuter te worden toegesproken, dan is dit boek een echte aanrader.
January 8, 2023
Podobnie jak wcześniejsze dzieło tego autora ("Ludzie. Krótka historia..."), książka jest zbiorem ciekawostek i krótkich historii, luźno połączonych ze sobą głównym, tytułowym tematem (dlatego nie należy jej traktować jako wyczerpującej, naukowej rozprawy - jeśli ktoś szuka takiej lektury, to będzie rozczarowany). Pozycja według mnie zasługuje jednak na więcej, bo na cztery gwiazdki, za świetne poczucie humoru i (co przeważyło w mojej ocenie) za istotne w dzisiejszych czasach przesłanie, że w naszej zwykłej codzienności należy zmusić się do większego wysiłku niż łatwowierne połykanie wszystkich serwowanych nam danych. Autor przytacza szereg historii, sięgających dalszej przeszłości niż mogłoby nam się wydawać, które składają się na szeroką (i opowiedzianą z duża swadą) historię wciskania kitu. Kłamstwa, oszustwa, przekręty - w książce znajdziecie wszystko. Jednak największym jej atutem jest dla mnie - oprócz ciekawego przytoczenia samych, wydawałoby się niewiarygodnych, historii - opis mechanizmów, które umożliwiły powołanie do życia wszystkich opisanych oszukańczych procederów i zdarzeń, w tym proste wytłumaczenie naukowych, psychologicznych meandrów działania ludzkiego umysłu. I uwaga - spoiler alert - te mechanizmy działają i pozwalają się wykorzystywać do dziś. Po książkę warto więc sięgnąć dla wskazówek, na co warto otworzyć oczy i uszy, zawartych w przystępnej i lekkiej szacie.
January 23, 2022
Długa i pokrętna historia "fake-newsa", największych oszustów, ściemniaczy i kłamców rasowych, spekulantów i hochsztaplerów - wśród których znaleźli poczesne miejsce poważane postacie historyczne! - a jednocześnie przewodnik po najbardziej spektakularnych oszustwach i przekrętach o skali wręcz niewyobrażalnej - niektóre z nich do funkcjonują do tej pory w obszarach szeroko rozumianej prawdy, prawdą jednak nie będąc!
Tom Phillips po raz kolejny ze swadą i cierpkim humorem odsłania kulisy kłamstwa i sztuczki kłamców a lektura tej książki być może przygotuje Was na to, jak lepiej radzić sobie w coraz bardziej zawiłych labiryntach informacji i umiejętniej filtrować fakty od kłamstw i mitów. Polecam gorąco!
Tom Phillips po raz kolejny ze swadą i cierpkim humorem odsłania kulisy kłamstwa i sztuczki kłamców a lektura tej książki być może przygotuje Was na to, jak lepiej radzić sobie w coraz bardziej zawiłych labiryntach informacji i umiejętniej filtrować fakty od kłamstw i mitów. Polecam gorąco!
March 16, 2020
"Prawda" jest minimalnie gorsza od poprzedniej książki Phillipsa, początek jest raczej nudny i przegadany, ale z rozdziału na rozdział jest coraz lepiej. Jednak "Ludzie" wywarli na mnie ogromne wrażenie, a o tym tytule raczej prędko zapomnę.
June 8, 2020
Jednym z tegorocznych postanowień jest bycie bardziej krytycznym w ocenie książek. Dziękuję panu Phillipsowi, ze mnie wspiera. Kolejna słaba książka, nieco lepsza od Ludzi, ale nadal nie polecam.
December 31, 2021
"Nie wystarczy samo wyrywanie chwastów w ogrodzie informacji - musimy również sadzić kwiaty."
March 29, 2025
Chyba nie była po prostu dla mnie. Bardzo się wynudziłam :(
September 17, 2024
Benjamin Franklin kłamliwym chłopem był
July 17, 2020
A lot about historical scams that were based on lies (naturally). Not much on how to ascertain whether something is true other than to check the source. Interesting and an easy read.d
May 3, 2020
Dlaczego ludzie wierzą w rzeczy, których nieistnienie zostało potwierdzone i udokumentowane? Jak kłamią politycy? Jak działa sprzężenie zwrotne ściemy? Jak doprowadzić do zbiorowej histerii? I kto jest największym wciskaczem kitu w dziejach ludzkości? Fake newsy nikomu w dzisiejszych czasach obce nie są. Jak się jednak okazuje ludzkość boryka się z tym problemem od zarania dziejów.
Jeśli czytaliście pierwszą książkę autora to z pewnością wiecie czego można się spodziewać po „Prawdzie”. Z niesłabnącym poczuciem humoru, dużą dozą sarkazmu oraz we właściwym sobie, gawędziarskim stylu, Tom Phillips przedstawia czytelnikowi bardziej i mniej znane ściemy, które często miały duży wpływ na bieg historii.
Jest to jedna z tych nieodkładalnych książek, które czyta się w błyskawicznym tempie. Lekka, przyjemna, niepoważna, ale mimo to przemycająca sporą ilość wiedzy. Czy niezbędnej to kwestia bardzo dyskusyjna, ale każda wiedza uszlachetnia… czy jakoś tak. Moje wrażenia są pozytywne. Wielokrotnie parskałam śmiechem, co w obecnych czasach, czasach zarazy, było mi bardzo potrzebne. Jeśli szukacie na rozluźnienie czegoś lekkiego, lecz nie głupiego, to polecam z czystym sumieniem.
Jeśli czytaliście pierwszą książkę autora to z pewnością wiecie czego można się spodziewać po „Prawdzie”. Z niesłabnącym poczuciem humoru, dużą dozą sarkazmu oraz we właściwym sobie, gawędziarskim stylu, Tom Phillips przedstawia czytelnikowi bardziej i mniej znane ściemy, które często miały duży wpływ na bieg historii.
Jest to jedna z tych nieodkładalnych książek, które czyta się w błyskawicznym tempie. Lekka, przyjemna, niepoważna, ale mimo to przemycająca sporą ilość wiedzy. Czy niezbędnej to kwestia bardzo dyskusyjna, ale każda wiedza uszlachetnia… czy jakoś tak. Moje wrażenia są pozytywne. Wielokrotnie parskałam śmiechem, co w obecnych czasach, czasach zarazy, było mi bardzo potrzebne. Jeśli szukacie na rozluźnienie czegoś lekkiego, lecz nie głupiego, to polecam z czystym sumieniem.
February 9, 2022
يقول ميكيافيلي : " إن صادف وقلت الحقيقة فانني أخفيها في ثنايا عدد كبير من الاكاذيب حتى يصعب اكتشافها " مع ان ميكيافيلي كاتب مصنف على أساس براغماتي وصولي لان الغاية عنده تبرر الوسيلة ، الا ان اغلبية البشر على هذا النهج من الناحية العملية ، نعم نظريا يتمثلون اخلاق الصدق والحقيقة ولكن مناطق الخفاء عندهم تفوق كل ممارساتهم الصادقة . لا زلت على قناعاتي بأن الكذب مرادف للخداع وان الخداع سلوك طبيعي جدا في الانسان من أجل البقاء ، بل اننا نندمج ونندهش وربما نتابع ونطبق لكل القصص والسيناريوهات الخاصة بالاحتيال لانها تترجم رغبتنا الدفينة لتعلم انواع جديدة للاحتيال وخداع الاخرين ، هذا الكتاب يشاركنا توجس اننا محتالين بطبيعتنا ويروي لنا قصص الاحتيال والخداع التي حدثت في شتى المجالات ولازلت تحدث وسوف تبقى تحدث .
تذكرت وأنا اقرأ هذا الكتاب " الحقيقة لمحة مختصرة عن تاريخ الهراء " ما كتبه جاك دريد ايضا عن تاريخ الكذب ، والفارق بين الكاتبين كبير جدا ، فالاول صحفي مهتم بالجانب القصصي والاحداث الواقعية التي يستنبط منها حكايات الاحتيال التي حدثت بينما الثاني فلسفي يفكك مفهوم الكذب ويبحث في تاريخيته المتلازمة مع حركة الافراد والمجتمعات في الواقع ، وكذلك ينظر في البعد النفسي المفاهيمي للاجابة على سؤال رئيسي لماذا نكذب ؟ ويلتقي جاك مع الصحفي في قصص الرؤساء والسياسيين ومهاراتهم في تزييف الواقع عبر نشر الاكاذيب لتمرير الاجندات السياسية والاقتصادية .
June 26, 2020
كتاب لطيف وخفيف ومع ذلك يطرق على كثير من الاوتار.. يتحدث الكاتب عن فكرة الحقيقة واختلاف الكذب عن الهراء ويذكر الكثير من الامثلة التاريخية .. اسلوب الكتاب رائع وبه من الفكاهة ما يجعلك تشعر انك تجالس صديق قديم.. افكار كالوعي الجمعي وتأثير المرجعيات الشخصيات علي الفصل بين الحقائق والاكاذيب امور ذكرت على استحياء وكانت تستحق ان يفرض لها المزيد من المساحة
September 24, 2020
Zaujímavý pohľad do histórie podvodov, klamstiev, hoaxov a podfukov. Nečakajte suchú príručku plnú definícií pravdy a lži, čakajte zábavné kapitoly o najväčších a najznámejších podvodoch histórie a ich protagonistoch. A že tam veru nájdete aj mená, ktoré vás prekvapia. :-)
Príjemná knižka pre čitateľov, ktorí sa radi dozvedia niečo z histórie, ale uprednostnia zábavnú formu tohto dozvedania sa.
Príjemná knižka pre čitateľov, ktorí sa radi dozvedia niečo z histórie, ale uprednostnia zábavnú formu tohto dozvedania sa.
July 27, 2024
This book did a fairly good job of describing the kinds of falsehoods that we encounter daily. My only criticism lies in his habit of citing five examples where, in my opinion, two would have been more than adequate. The examples were often quite interesting but this Reader sometimes got a little bored with the details.
Actually, halfway through, I skipped three or four chapters once I saw where he was going and went on to the last, helpfully named Conclusion. After finishing, I went back and caught up with parts of the missed examples.
I was most impressed with his rarely held theory that maybe we should just accept as fact that we’ll probably never really be guaranteed Truth in many areas and that the best way forward is to study and learn the characteristics of Bulls**t so to better detect it. According to Phillips, that will be a more fun and interesting task as well.
All in all, a good study of a very important but slippery concept that each of us must master in some way. Three and a half stars. ***+1/2*
Actually, halfway through, I skipped three or four chapters once I saw where he was going and went on to the last, helpfully named Conclusion. After finishing, I went back and caught up with parts of the missed examples.
I was most impressed with his rarely held theory that maybe we should just accept as fact that we’ll probably never really be guaranteed Truth in many areas and that the best way forward is to study and learn the characteristics of Bulls**t so to better detect it. According to Phillips, that will be a more fun and interesting task as well.
All in all, a good study of a very important but slippery concept that each of us must master in some way. Three and a half stars. ***+1/2*
March 24, 2020
Tom Phillipsin Ihmiset oli yksi suosikkikirjoistani viime vuonna, joten tämä kirjailijan toinen suomennettu teos Totuus kuului ymmärrettävästi odotetuimpiin alkuvuoden uutuuskirjoista. Luinkin tämän parissa päivässä heti ilmestyttyään helmikuun lopulla.
Nimensä mukaisesti tämä kirja kertoo totuudesta ja kaikista nerokkaista tavoista, joilla ihmiset ovat läpi historian onnistuneet välttelemään sitä ja valehdelleet niin toisilleen kuin itselleenkin. Aihealueita ovat muun muassa vanhat valeuutiset, "luova" maantiede, uskomattomat petkuttajat, bisneshuijarit ja tavallisten ihmisten harhaluulot. Tapahtumia tarkastellaan hyvin laajalla aikajanalla ja mukaansatempaavien tarinoiden kautta. Phillips myös pohtii totuuden sijaa tulevaisuudessa ja keinoja päästäksemme lähemmäksi ihmiskunnan vilpittömyyttä.
Tämä kirja ei ollut minulle henkilökohtaisesti yhtä mielenkiintoinen kuin Ihmiset, mutta oli silti kevyt, hauska ja opettavainen lukukokemus. Rakastan näitä Tom Phillipsin kirjoja, en vain itse tiedon vuoksi, vaan humoristisen, ronskin ja mukaansatempaavan kirjoitustyylin ansiosta. Nämä ovat kyllä ehdottomasti viihdyttävimpiä tietokirjoja joita olen koskaan lukenut, ja lähes ainoita joita lukiessa olen nauranut ääneen! Molemmat teokset ovat loistavia myös äänikirjoina. Vahva suositus!
"Tämä kirja vie sinut pikataipaleelle muutamaan historian poskettomimpaan valheeseen, pöyristyttävimpään paskapuheeseen ja pinttyneimpään perättömyyteen. Monet kirjan valheet ovat vaikeita uskoa - mutta joku on ne aikoinaan uskonut. Kirjan lopussa ymmärrät, miksei historiassa ole ikinä ollut totuuden aikakautta, ja sinulle on muodostunut käsitys siitä, miten mainion monenlaista hevonkukkua me ihmiset olemme onnistuneet keksimään. Suoraan sanoen: tämä kirja tekee sinusta paremman, fiksumman ja viehättävämmän ihmisen. Ihan totta. En kai minä sinulle valehtelisi."
Nimensä mukaisesti tämä kirja kertoo totuudesta ja kaikista nerokkaista tavoista, joilla ihmiset ovat läpi historian onnistuneet välttelemään sitä ja valehdelleet niin toisilleen kuin itselleenkin. Aihealueita ovat muun muassa vanhat valeuutiset, "luova" maantiede, uskomattomat petkuttajat, bisneshuijarit ja tavallisten ihmisten harhaluulot. Tapahtumia tarkastellaan hyvin laajalla aikajanalla ja mukaansatempaavien tarinoiden kautta. Phillips myös pohtii totuuden sijaa tulevaisuudessa ja keinoja päästäksemme lähemmäksi ihmiskunnan vilpittömyyttä.
Tämä kirja ei ollut minulle henkilökohtaisesti yhtä mielenkiintoinen kuin Ihmiset, mutta oli silti kevyt, hauska ja opettavainen lukukokemus. Rakastan näitä Tom Phillipsin kirjoja, en vain itse tiedon vuoksi, vaan humoristisen, ronskin ja mukaansatempaavan kirjoitustyylin ansiosta. Nämä ovat kyllä ehdottomasti viihdyttävimpiä tietokirjoja joita olen koskaan lukenut, ja lähes ainoita joita lukiessa olen nauranut ääneen! Molemmat teokset ovat loistavia myös äänikirjoina. Vahva suositus!
"Tämä kirja vie sinut pikataipaleelle muutamaan historian poskettomimpaan valheeseen, pöyristyttävimpään paskapuheeseen ja pinttyneimpään perättömyyteen. Monet kirjan valheet ovat vaikeita uskoa - mutta joku on ne aikoinaan uskonut. Kirjan lopussa ymmärrät, miksei historiassa ole ikinä ollut totuuden aikakautta, ja sinulle on muodostunut käsitys siitä, miten mainion monenlaista hevonkukkua me ihmiset olemme onnistuneet keksimään. Suoraan sanoen: tämä kirja tekee sinusta paremman, fiksumman ja viehättävämmän ihmisen. Ihan totta. En kai minä sinulle valehtelisi."
June 1, 2024
In "Truth: A Brief History of Total Bullsh*t," Tom Phillips guides readers through the lengthy history of deceit, false information, and plain lying on a fascinating and enjoyable journey. This book offers a thorough examination of the creative ways people have concealed the truth throughout history.
The book is organized around a sequence of historical anecdotes that show how lies, disinformation, and deceit have influenced human history. Phillips explores several eras and fields, such as politics, science, journalism, and culture, demonstrating that the search for the truth is as old as humankind. Every chapter delves into a distinct type of "bullsh*t," providing readers with an extensive understanding of the ways and reasons why people spread lies.
To sum up, "Truth: A Brief History of Total Bullsh*t" is an essential book for everybody who wants to comprehend the background of false news and the ongoing phenomenon of human deception.
The book is organized around a sequence of historical anecdotes that show how lies, disinformation, and deceit have influenced human history. Phillips explores several eras and fields, such as politics, science, journalism, and culture, demonstrating that the search for the truth is as old as humankind. Every chapter delves into a distinct type of "bullsh*t," providing readers with an extensive understanding of the ways and reasons why people spread lies.
To sum up, "Truth: A Brief History of Total Bullsh*t" is an essential book for everybody who wants to comprehend the background of false news and the ongoing phenomenon of human deception.
February 12, 2021
3.5 ⭐ Bardzo ciekawa i na pewno warta przesłuchania książka. Nie bez powodu piszę tutaj "przesłuchania" , ponieważ jest to jedna z tych książek, które lepiej sprawdzają się w formie audio. Luźny styl pisania autora i wszechobecne żarty dobrze działają podczas słuchania, jednak wydaje mi się, że gdybym czytała tą książkę mogłyby mnie one trochę męczyć. Mimo to uważam, że tamat jest bardzo ciekawy i można znaleźć tu kilka ciekawych anegdotek z pomocą, których można później zabrylować w towarzystwie. Książka ta idealnie pokazuje też, że fake newsy i wszechobecni oszuści nie są domeną naszych czasów i internetu, bo fałszywe wieści zawsze roznosiły się w zastraszającym tempie i brzmiały o wiele lepiej niż prawda.
October 23, 2025
bardzo niszowa wiedza (nie mylić z wiedzą niskiej jakości – bo wręcz odwrotnie👏🏻)
myślę, że jeśli tylko przyzwyczaimy się do lekko humorystycznego podejścia autora przy opisywaniu tematu (z drugiej strony jest na tyle wdzięczny, że chyba bez humoru się nie da), to serio można wyciągnąć z niej naprawdę sporo wniosków, którymi można zabłysnąć np. w rozmowie z przyjaciółmi🫂Choć przede wszystkim odpowiada na bardzo ugruntowane w naszych umysłach przekonanie, że problem dezinformacji to znak naszych czasów – w tym się akurat serio bardzo mylimy🙂↔️
ps. czymże byłaby ta recenzja bez choć najmniejszej wzmianki o nim – Benjamin Franklin🤡
myślę, że jeśli tylko przyzwyczaimy się do lekko humorystycznego podejścia autora przy opisywaniu tematu (z drugiej strony jest na tyle wdzięczny, że chyba bez humoru się nie da), to serio można wyciągnąć z niej naprawdę sporo wniosków, którymi można zabłysnąć np. w rozmowie z przyjaciółmi🫂Choć przede wszystkim odpowiada na bardzo ugruntowane w naszych umysłach przekonanie, że problem dezinformacji to znak naszych czasów – w tym się akurat serio bardzo mylimy🙂↔️
ps. czymże byłaby ta recenzja bez choć najmniejszej wzmianki o nim – Benjamin Franklin🤡
Displaying 1 - 30 of 275 reviews