What do you think?
Rate this book
بخارای من، ایل من
نامهی برادر با من همان کرد که شعر و چنگ رودکی با امیر سامانی!... فردای همان روز ترقی را رها کردم، پا به رکاب گذاشتم و به سوی زندگی روان شود.
تهران را پشت سر نهادم و به شوی بخارا بال و پر گشودم.
بخارای من، ایل من بود:
«ایل من، قشقایی همچون دریاست
همچون دریا برقرار و پابرجاست
گاه فرو مینشیند و گاه میجوشد
گاه آرام میگیرد و گاه میخروشد»۰
تهران را پشت سر نهادم و به شوی بخارا بال و پر گشودم.
بخارای من، ایل من بود:
«ایل من، قشقایی همچون دریاست
همچون دریا برقرار و پابرجاست
گاه فرو مینشیند و گاه میجوشد
گاه آرام میگیرد و گاه میخروشد»۰
256 pages, Paperback
First published April 1, 1989
71 people are currently reading
1032 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 89 reviews
April 20, 2025
کتاب یک مدل سفرنامه، زندگینامه و شیوهنامه هست از زندگی عشایری نویسنده با بیان توصیفهای زیبا و واقعی ، شاعرانه و غنی، غنی از نمایش فرهنگ و هویت ایرانی... نکات اجتماعی ، فرهنگی در قالب ساده و قابل فهم و شیرین با اشارههایی به تاریخ، آداب و رسوم و زبان و فرهنگ...
May 26, 2020
زندگی عشایری را فقط از دور آنهم از طریق رسانه میشناسم.این کتاب و نثر توانای آن، زیباییهای ایل را در کنار تمام مشقات و تاریخ پرحادثه ایلیاتی برایم تصویر سازی کرد.
رنج و راحتی، حماسه و جنگ عشایری بدون اغراق و تعصب در قلم بهمنبیگی نمایان بود، کار او ترسیم ماوقع بود، جانبداری قومی را هوشمندانه از اکناف خامه زدوده بود.
رنج و راحتی، حماسه و جنگ عشایری بدون اغراق و تعصب در قلم بهمنبیگی نمایان بود، کار او ترسیم ماوقع بود، جانبداری قومی را هوشمندانه از اکناف خامه زدوده بود.
April 6, 2021
این کتاب یک مجموعه داستان بود، ولی هر داستانش به اندازهی یک رمان جذاب، دلچسب بود
زیباترین توصیفهای عمرم رو تو این کتاب خوندم.. انقدر که نسیم خنک رو رو صورتم حس کردم و خندهی بچه ها و هیاهو رو با گوشهام شنیدم
عالی بود
زیباترین توصیفهای عمرم رو تو این کتاب خوندم.. انقدر که نسیم خنک رو رو صورتم حس کردم و خندهی بچه ها و هیاهو رو با گوشهام شنیدم
عالی بود
February 18, 2020
کتاب رو برای سفر برداشته بودم. احوال ایل، برای این راه بلند و تمامنشدنی جنوب مناسب بود. کم گذاشتم و تموم نشد. موند و شد همدمِ نشستنِ بعدِ سفرم. مثل ایلی که دست روزگار ساکنش کرده در دامنهای و دلش در راهه هنوز. کتاب، کلماتش دلپذیره؛ لبریزِ موسیقی و شعر و احساسهای ناب. قصههاش اما، گسترهای از بغض و حسرت و شادی و غرور بود. توی کتاب جنگ تن به تن آموزش رو میبینی با بساط کهنهی جهل و خرافه: تصویر قشنگ چادرهای سفید مدرسه وسط چادرهای سیاه ایل. روایت بهمن بیگی که جلودار این جنگ بود. یک تیکه از کتاب رو مینویسم، حسن ختام.
[صفحهی ۲۳۳]
موسیقی و سرشت مردم بویراحمد درهم آمیخته بود. در بیان احساس، ابتداییترین مردم نیز میتوانند هنرمند و هنرشناس باشند. در دنیای دل و عشق، به آهنگهای پیچیده و دستگاههای هفتگانه و هفتادگانه نیازی نیست. بچههای بویراحمد عاشق موسیقی بودند. در دبستانی نبود که سر و صدای نغمهسرایی نبود. کلمهی خواندن پیش از آنکه برای کتاب به کار رود، برای آواز به کار میرفت. قرنهای بیشمار آواز خوانده بودند و هیچگاه کتاب نخوانده بودند. در بسیاری از مدارس همین که به کودکی میگفتم: "بخوان" به خیال آواز میافتاد و اگر صدایی داشت سرودی سر میداد.
[صفحهی ۲۳۳]
موسیقی و سرشت مردم بویراحمد درهم آمیخته بود. در بیان احساس، ابتداییترین مردم نیز میتوانند هنرمند و هنرشناس باشند. در دنیای دل و عشق، به آهنگهای پیچیده و دستگاههای هفتگانه و هفتادگانه نیازی نیست. بچههای بویراحمد عاشق موسیقی بودند. در دبستانی نبود که سر و صدای نغمهسرایی نبود. کلمهی خواندن پیش از آنکه برای کتاب به کار رود، برای آواز به کار میرفت. قرنهای بیشمار آواز خوانده بودند و هیچگاه کتاب نخوانده بودند. در بسیاری از مدارس همین که به کودکی میگفتم: "بخوان" به خیال آواز میافتاد و اگر صدایی داشت سرودی سر میداد.
July 29, 2007
بهمن ایل بیگی در دوران پیش از انقلاب و در راستای "استقرار" کوچی ها در یک نقطه، و پایان دادن به فرهنگ قبیله ای و کوچ، که بخشی از سیاست های شاه در جهت "تمدن بزرگ" بود، دست به کار آموزش عشایر زد. سوای فلسفه ای که در پشت ماموریت او بود، بهمن بیگی در زمینه ی آموزش کودکان عشایر به نتایج شگفت انگیزی رسید و از آنجا که خود از عشایر بود، آشنایی با فرهنگ آنها به او یاری داد تا در این زمینه به پیشرفت های چشم گیری نائل شود. "ایل من، بخارای من" به گونه ای شرح کارها و نتایج تلاشی ست که بهمن بیگی در سال های کارش در بین عشایر داشته. لازم به توضیح است که بهمن بیگی خود به تنهایی به چنین کاری اقدام نکرد و اضافه بر بودجه ای نسبتن چشم گیر که در خدمت او بود، سازمان عریض و طویلی به نام "آموزش عشایر" زیر نظر او کار می کرد که معلمین انتخاب شده ای هم با حقوق مکفی در خدمت داشت. کتاب شرحی ست خواندنی ...
May 23, 2018
۳.۵
«بخارای من، ایل من» کتابی است که نباید با تصور داستانی پیچیده خواندش، چون نویسنده انگار بیشتر خواسته باشد خواننده را کمی با حالوهوای ایل و باورها و رسومشان آشنا کرده باشد. انگار میخواهد فارسی سلیس خودش را به رخ بکشد و آخرینبار هم در جایگاه معلم ظاهر بشود.
اگر داستانهای نیمهی دوم همان ساختار جذاب و داستانگونهی بخش اول را داشتند، گیرایی بیشتری پیدا میکرد اما خواندن چند داستان آخر که البته تجربیات و خاطرات خود بهمنبیگی هستند، در قیاس با ماجراهای اول کتاب تا حدی کسالتبار است. داستانهای نیمهی اول اما هرکدام حرفی برای گفتن دارند و از نظرم تنوع کلماتشان بیشتر از چند داستان آخر بود.
نثر پخته و روان و بکر بهمنبیگی چیزی است که همهی ما نیاز داریم و خواندنشان برایمان واجب است. جملات کوتاه، عبارات و اصطلاحات اصیل و فارسی و گاهی هم درونمایهای که آدم را به فکر فرو میبرد، قوت کتاب است؛ ضعفش هم پریشانی گاهوبیگاه خطوط داستانی و تکرار در مضمونها و کسالتآوری داستانهای آخر که البته، میشود درکش کرد. واژهنامهی مختصر پایان کتاب هم کاش مفصلتر بود. میشد بیشتر یاد گرفت.
رویهمرفته برای مایی که گرفتار نثر پریشان نویسندهنماها و مترجمهایی هستیم که حتی افراد ایل فارسیمَدان (از طوایف پنجگانهی ایل قشقایی که میگفتند زیاد با زبان فارسی آشنایی نداشتند) هم در مقایسه با آنها فارسی شیواتر و مفهومتری دارند، خواندن این نثر شستهورفتهی یک معلم جرعهای آب گواراست در این برهوت.
به همه پیشنهاد میکنم لذت یک بار چشیدن نثر بهمنبیگی را امتحان کنند. انگار درحالحاضر نشر «نوید شیراز» کتابهای بهمنبیگی را چاپ میکند اما در تهران دستفروشها هم دارندشان.
«بخارای من، ایل من» کتابی است که نباید با تصور داستانی پیچیده خواندش، چون نویسنده انگار بیشتر خواسته باشد خواننده را کمی با حالوهوای ایل و باورها و رسومشان آشنا کرده باشد. انگار میخواهد فارسی سلیس خودش را به رخ بکشد و آخرینبار هم در جایگاه معلم ظاهر بشود.
اگر داستانهای نیمهی دوم همان ساختار جذاب و داستانگونهی بخش اول را داشتند، گیرایی بیشتری پیدا میکرد اما خواندن چند داستان آخر که البته تجربیات و خاطرات خود بهمنبیگی هستند، در قیاس با ماجراهای اول کتاب تا حدی کسالتبار است. داستانهای نیمهی اول اما هرکدام حرفی برای گفتن دارند و از نظرم تنوع کلماتشان بیشتر از چند داستان آخر بود.
نثر پخته و روان و بکر بهمنبیگی چیزی است که همهی ما نیاز داریم و خواندنشان برایمان واجب است. جملات کوتاه، عبارات و اصطلاحات اصیل و فارسی و گاهی هم درونمایهای که آدم را به فکر فرو میبرد، قوت کتاب است؛ ضعفش هم پریشانی گاهوبیگاه خطوط داستانی و تکرار در مضمونها و کسالتآوری داستانهای آخر که البته، میشود درکش کرد. واژهنامهی مختصر پایان کتاب هم کاش مفصلتر بود. میشد بیشتر یاد گرفت.
رویهمرفته برای مایی که گرفتار نثر پریشان نویسندهنماها و مترجمهایی هستیم که حتی افراد ایل فارسیمَدان (از طوایف پنجگانهی ایل قشقایی که میگفتند زیاد با زبان فارسی آشنایی نداشتند) هم در مقایسه با آنها فارسی شیواتر و مفهومتری دارند، خواندن این نثر شستهورفتهی یک معلم جرعهای آب گواراست در این برهوت.
به همه پیشنهاد میکنم لذت یک بار چشیدن نثر بهمنبیگی را امتحان کنند. انگار درحالحاضر نشر «نوید شیراز» کتابهای بهمنبیگی را چاپ میکند اما در تهران دستفروشها هم دارندشان.
April 29, 2022
داستان اصلی را در کتاب درسی مدرسه خوانده بودیم و از آن موقع تا به حال اسم این کتاب در گوشه ای از مغزم جا خوش کرده بود. دویست و چند صفحه در ایل و برای ایل.
August 21, 2015
من در يك چادر سياه به دنيا آمدم. روز تولدم مادياني را دور از كرة شيري نگاه داشتند تا شيهه بكشد. در آن ايام، اَجنّه و شياطين از شيهة اسب وحشت داشتند!
هنگامي كه به دنيا آمدم و معلوم شد كه بحمدالله پسرم و دختر نيستم پدرم تير تفنگ به هوا انداخت.
من زندگاني را در چادر با تير تفنگ و شيهة اسب آغاز كردم.
در چهارسالگي پشت قاش زين نشستم. چيزي نگذشت كه تفنگ خفيف به دستم دادند. تا دهسالگي حتي يك شب هم در شهر و خانة شهري به سر نبردم.
ايل ما در سال، دو مرتبه از نزديكي شيراز ميگذشت. دستفروشان و دورهگردان شهر، بساط شيريني و حلوا در راه ايل ميگستردند. پول نقد كم بود. من از كسانم پشم و كشك ميگرفتم و دلي از عزا درميآوردم. مزة آن شيرينيهاي باد و بارانخورده و گرد و غبار گرفته را هنوز زير دندان دارم.
از شنيدن اسم شهر قند در دلم آب ميشد و زماني كه پدرم و سپس مادرم را به تهران تبعيد كردند تنها فرد خانواده كه خوشحال و شادمان بود من بودم.
نميدانستم كه اسب و زينم را ميگيرند و پشت ميز و نيمكت مدرسهام مينشانند.
نميدانستم كه تفنگ مشقي قشنگم را ميگيرند و قلم به دستم ميدهند.
پدرم مرد مهمي نبود. اشتباهاً تبعيد شد. دار و ندار ما هم اشتباهاً به دست حضرات دولتي و ملتي به يغما رفت.
دوران تبعيدمان بسيار سخت گذشت و بيش از يازده سال طول كشيد. چيزي نمانده بود كه در كوچهها راه بيفتيم و گدايي كنيم. مأموران شهرباني مراقب بودند كه گدايي هم نكنيم.
از نظر فن نوشاری سرشار از توصیفات طولانی و گیرا و گاهی هم خسته کننده است. این کتاب را به همه ی دوستانی که عاشق نوشته هایی به سبک ادبی قدیمی هستند توصیه میکنم.از نظر محتوا و موضوع نشان از زندگی عشایری سخت و به دور از زندگی پیچیده ی حال حاضر ساکنین شهرهاست..توصیف اعتقادات بسیار سنتی و خرافات عشایر می باشد توصیف رشادت ها و شجاعت ها .
هنگامي كه به دنيا آمدم و معلوم شد كه بحمدالله پسرم و دختر نيستم پدرم تير تفنگ به هوا انداخت.
من زندگاني را در چادر با تير تفنگ و شيهة اسب آغاز كردم.
در چهارسالگي پشت قاش زين نشستم. چيزي نگذشت كه تفنگ خفيف به دستم دادند. تا دهسالگي حتي يك شب هم در شهر و خانة شهري به سر نبردم.
ايل ما در سال، دو مرتبه از نزديكي شيراز ميگذشت. دستفروشان و دورهگردان شهر، بساط شيريني و حلوا در راه ايل ميگستردند. پول نقد كم بود. من از كسانم پشم و كشك ميگرفتم و دلي از عزا درميآوردم. مزة آن شيرينيهاي باد و بارانخورده و گرد و غبار گرفته را هنوز زير دندان دارم.
از شنيدن اسم شهر قند در دلم آب ميشد و زماني كه پدرم و سپس مادرم را به تهران تبعيد كردند تنها فرد خانواده كه خوشحال و شادمان بود من بودم.
نميدانستم كه اسب و زينم را ميگيرند و پشت ميز و نيمكت مدرسهام مينشانند.
نميدانستم كه تفنگ مشقي قشنگم را ميگيرند و قلم به دستم ميدهند.
پدرم مرد مهمي نبود. اشتباهاً تبعيد شد. دار و ندار ما هم اشتباهاً به دست حضرات دولتي و ملتي به يغما رفت.
دوران تبعيدمان بسيار سخت گذشت و بيش از يازده سال طول كشيد. چيزي نمانده بود كه در كوچهها راه بيفتيم و گدايي كنيم. مأموران شهرباني مراقب بودند كه گدايي هم نكنيم.
از نظر فن نوشاری سرشار از توصیفات طولانی و گیرا و گاهی هم خسته کننده است. این کتاب را به همه ی دوستانی که عاشق نوشته هایی به سبک ادبی قدیمی هستند توصیه میکنم.از نظر محتوا و موضوع نشان از زندگی عشایری سخت و به دور از زندگی پیچیده ی حال حاضر ساکنین شهرهاست..توصیف اعتقادات بسیار سنتی و خرافات عشایر می باشد توصیف رشادت ها و شجاعت ها .
July 12, 2018
قلم نویسنده بی نهایت شیرین و گیراست
توصیفات فوق العاده از احوال و روحیات مردم و مناظر و حیوانات میده، طوری که عشق به طبیعت و عشایر تو سطر سطر کتاب موج میزنه
کتاب خوبیه، حکایتهای شیرینی داره
کتاب رو میشه بعنوان یه کتاب تاریخی-اجتماعی خوند. تاریخ و احوال عشایر بختیاری، نوع زندگی شون، نوع رفتارشون، مواجهه شون با مسائل و مشکلات، مواجهه شون با شهر و پیشرفتهای شهری، نویسنده خیلی خوب همه چیز رو توضیح میده و میشکافه
بعد از چند داستان طراوت کتاب از دست میره و یه مقدار عادی میشه همه چی، توصیفات خیلی زیاد ممکنه خسته تون کنه
توصیه میکنم که کل کتاب رو یک جا نخونید و بین داستانهاش فاصله بندازید
توصیفات فوق العاده از احوال و روحیات مردم و مناظر و حیوانات میده، طوری که عشق به طبیعت و عشایر تو سطر سطر کتاب موج میزنه
کتاب خوبیه، حکایتهای شیرینی داره
کتاب رو میشه بعنوان یه کتاب تاریخی-اجتماعی خوند. تاریخ و احوال عشایر بختیاری، نوع زندگی شون، نوع رفتارشون، مواجهه شون با مسائل و مشکلات، مواجهه شون با شهر و پیشرفتهای شهری، نویسنده خیلی خوب همه چیز رو توضیح میده و میشکافه
بعد از چند داستان طراوت کتاب از دست میره و یه مقدار عادی میشه همه چی، توصیفات خیلی زیاد ممکنه خسته تون کنه
توصیه میکنم که کل کتاب رو یک جا نخونید و بین داستانهاش فاصله بندازید
September 29, 2008
دوران راهنمايي از كتابخونهي مدرسه گرفتم و خوندمش
چقدر اميد و آرزو بهم داده بود اون موقع. اميد اينكه منم بتونم مثل نويسندهي داستان بشم و ......
صحنهاي از كتاب كه پدر نويسنده با افتخار به مدرك ديپلم پسرش نگاه ميكنه و به ديگران پزش رو ميده و در كنارش حس خود نويسنده تو اون زمان رو هيچ وقت يادم نميره... شايد بخاطر اينكه كاملاً دركش ميكنم الان....ه
چقدر اميد و آرزو بهم داده بود اون موقع. اميد اينكه منم بتونم مثل نويسندهي داستان بشم و ......
صحنهاي از كتاب كه پدر نويسنده با افتخار به مدرك ديپلم پسرش نگاه ميكنه و به ديگران پزش رو ميده و در كنارش حس خود نويسنده تو اون زمان رو هيچ وقت يادم نميره... شايد بخاطر اينكه كاملاً دركش ميكنم الان....ه
August 7, 2020
اگر خواستین این کتاب رو بخونین خیلی با ذهنیت داستانای قوی نرین سمتش. در واقع خیلی از داستاناش عناصر داستان رو نداره!
بماند که من اصلا به هوای رمان شروع کردم خوندنشو😁🤦♀️
بماند که من اصلا به هوای رمان شروع کردم خوندنشو😁🤦♀️
July 2, 2019
گذشته از مدیریت کار بزرگی چون آموزش عشایر که بهمن بیگی قسمتی از مشکلات آن را به شکل گزارش مانندی در بخشهای پسین کتاب آورده، بخشهای پیشین کتاب پر است از توصیفات شاعرانه و رنگارنگ از طبیعت وزندگی عشایر که بسی خواندنی است. بهمن بیگی نه تنها زیبایی ها بلکه از فقر فرهنگی و تبعیض و جامعه طبقاتی ایل هم گفته است و چون خودش هم ایلیاتی بوده درک و حس عمیقی نسبت به شرایط ایل داشته.
کتاب را نه مثل یک رمان باید خواند بلکه هر فصل را به مانند یک تابلوی رنگارنگ خواند.
در آخرین فصل کتاب از سرگرد عبدالحسین تژده نام میبرد که خدمات بسیاری به عشایر کرده و شهرها را آباد کرده بود. کاش از این انسانها این روزها بیشتر می بودند.
کتاب را نه مثل یک رمان باید خواند بلکه هر فصل را به مانند یک تابلوی رنگارنگ خواند.
در آخرین فصل کتاب از سرگرد عبدالحسین تژده نام میبرد که خدمات بسیاری به عشایر کرده و شهرها را آباد کرده بود. کاش از این انسانها این روزها بیشتر می بودند.
June 5, 2020
از همان دوره دبیرستان و “بوی جوی مولیان”ِ کتاب ادبیات جزء لیست کتابهایی شد كه با اشتياق زياد منتظر بودم تا بخوانمش ؛ اما كاش به همان چند پاراگراف ناب اكتفا كرده بودم و سراغش نميرفتم...
نويسنده سعى كرده آداب و رسوم و دشواريهاى زندگى مردم ايل رو در قالب غير داستان و گاهى داستان به تصوير بكشه ، نوشته ها در موارد معدودى به همون جذابيت و شيرينى چند پاراگراف كتاب فارسى ست اما در بيشتر قسمت ها انقدر خسته كننده و پر حاشيه شده كه از حوصله مخاطب خارج ميشه.
نويسنده سعى كرده آداب و رسوم و دشواريهاى زندگى مردم ايل رو در قالب غير داستان و گاهى داستان به تصوير بكشه ، نوشته ها در موارد معدودى به همون جذابيت و شيرينى چند پاراگراف كتاب فارسى ست اما در بيشتر قسمت ها انقدر خسته كننده و پر حاشيه شده كه از حوصله مخاطب خارج ميشه.
Want to read
July 23, 2014چند صفحه اش را در کتاب ادبیات خواندیم و عاشقش شدیم :)
November 14, 2012
خیلی وقت بود در مورد محمد بهمی بیگی چیزایی شنیده بودم و کتابی ازش نخونده بودم. طرز قلمش اول من رو یاده داستان های صمد بهرنگی انداخت. خیلی کتاب رو دوست داشتم بخاطر تمام زیبایی هایی که از ایلات بیان میکنه و همیشه دوس داشتم یکبار با ایل جایی سفر کنم. در حین داستان نویسنده فقط نیومده به زیبایی ها و خوبی های ایل توجه کنه و در مورد بعضی از موارد بد فرهنگی هم اشاره کرده مثل مردسالاری، نظام طبقاتی و همین طور نژاد پرستی و تبعیض نژادی
زیبا ترین داستانش هم داستان ایمور به نظرم بود که به زیبایی زندگی ایمور رو نوشته بود که در آخر زندانی ایل قشقایی شد اگرجه من اصلا نمیدوستم ایل هم زندان داره هم از نوع متحرک هم ثابت
"مرد با آسایش خیال و با لبخندی فاتحانه جواب داد: هنگامی که نشانه رفتم و انگشت به ماشه بردم، چشمم به چشم قوچ افتاد. مجذوب و منقلب شدم. با چشمهایش مثل اینکه حرف میزد. نگاهش، نگاه یک حیوان نبود. از نگاهش ملامت می بارید. احساس عجیبی به من دست داد. احساس کردم که مردی پهلوان، زیبا و بی گناه، با زن و دو فرزند خردسالش در این کوهسار قشنگ زندگی میکنند و در این هوا بهشتی نفس میکشم... نتوانستم ماشه را بچکانم"
زیبا ترین داستانش هم داستان ایمور به نظرم بود که به زیبایی زندگی ایمور رو نوشته بود که در آخر زندانی ایل قشقایی شد اگرجه من اصلا نمیدوستم ایل هم زندان داره هم از نوع متحرک هم ثابت
"مرد با آسایش خیال و با لبخندی فاتحانه جواب داد: هنگامی که نشانه رفتم و انگشت به ماشه بردم، چشمم به چشم قوچ افتاد. مجذوب و منقلب شدم. با چشمهایش مثل اینکه حرف میزد. نگاهش، نگاه یک حیوان نبود. از نگاهش ملامت می بارید. احساس عجیبی به من دست داد. احساس کردم که مردی پهلوان، زیبا و بی گناه، با زن و دو فرزند خردسالش در این کوهسار قشنگ زندگی میکنند و در این هوا بهشتی نفس میکشم... نتوانستم ماشه را بچکانم"
July 28, 2016
شیرین بود. لحن محمد بهمن بیگی واقعا شیرین بود. و راستش کتاب بیشتر برایم مثل یک متن مردم شناسی بود. مردم شناسی ایلات نواحی فارس و ممسنی و بویراحمد. روایت بهمن بیگی بعضی جاها مبالغه آمیز می شد. ولی وقت هایی که به توصیف واقعیت ها می پرداخت، فوق العاده بود. توصیف های کوچ و ییلاق و قشلاق قوم ایل نشین و دلبستگی ها و جشن ها و سرورها و طغیان ها و مقاومت ها و سرگشتگی های شان بدجور به دل آدم می نشست. مواجه شدن با گونه ای دیگر از زندگی آدمیزاد بود.
داستان عاشقانه ی شیرویه و توصیف نظام به شدت طبقاتی ایل نشینی، داستان ایمور که جامعه توانایی و ظرفیت استفاده از او را نداشت، داستان ترلان و عشق مرد قشقایی به اسب و متن کرزاکنون که یک متن کامل در توصیف جشن های مردم ایل نشین بود، به نظرم فراتر از چهارچوب های زمان بودند.
خدا محمد بهمن بیگی را بیامرزد.
داستان عاشقانه ی شیرویه و توصیف نظام به شدت طبقاتی ایل نشینی، داستان ایمور که جامعه توانایی و ظرفیت استفاده از او را نداشت، داستان ترلان و عشق مرد قشقایی به اسب و متن کرزاکنون که یک متن کامل در توصیف جشن های مردم ایل نشین بود، به نظرم فراتر از چهارچوب های زمان بودند.
خدا محمد بهمن بیگی را بیامرزد.
February 5, 2021
دختران ایل، فقط به دام جوانانی می افتادند که غزال را در بیابان و شاهین را در آسمان، به تیر می دوختند.
زنان ایل، تنها به مردانی دل می بستند که دستشان با تفنگ و پایشان با رکاب آشنا بود.
کار مردان ایل با تفنگ، به ویژه تفنگ پنج تیری بنام برنو، به عشق و عاشقی کشیده شده بود. تفنگ خوش دست و موشکاف و دور بردی بود، ساخت یکی از شهرهای فرنگ بنام برنو.
لرها، این تفنگ را به نام آن شهر برنو می خواندند، برایش شعر می سرودند، دختر زیبا را برنو می گفتند، یار بلند بالا را برنو می خواندند ... معلوم نبود که از میان زن و برنو، کدام یک را بیشتر دوست داشتند ... هر مردی در آرزوی دو برنو بود: برنویی بر دوش و برنویی در آغوش!
زنان ایل، تنها به مردانی دل می بستند که دستشان با تفنگ و پایشان با رکاب آشنا بود.
کار مردان ایل با تفنگ، به ویژه تفنگ پنج تیری بنام برنو، به عشق و عاشقی کشیده شده بود. تفنگ خوش دست و موشکاف و دور بردی بود، ساخت یکی از شهرهای فرنگ بنام برنو.
لرها، این تفنگ را به نام آن شهر برنو می خواندند، برایش شعر می سرودند، دختر زیبا را برنو می گفتند، یار بلند بالا را برنو می خواندند ... معلوم نبود که از میان زن و برنو، کدام یک را بیشتر دوست داشتند ... هر مردی در آرزوی دو برنو بود: برنویی بر دوش و برنویی در آغوش!
May 25, 2019
بعد از بازخوانی این کتاب، درست مثل دوران نوجوانی به وجد اومدم
August 21, 2020
داستانها ساده ودل نشین هستند. به کاربردن اصطلاحات محلی و نام مکانهایی که برای بسیاری از مردم جنوب آشناست، کشش کتاب را بیشتر کرده است. با این حال نثر کتاب که در ابتدا زیبا و دوست داشتنی به نظر میرسد، به مرور جذابیت خود را از دست میدهد. توصیفهای تکراری در قالبی که در هر داستان شاهد آن هستیم کمی خسته کننده است.
با این وجود، "بخارای من، ایل من" اثری است که زندگی ایلی را نه از بیرون که از درون و به زیبایی نقل کرده و گوشه هایی از زندگی آنان را به تصویر می کشد که برای آشنایان به زندگی ایلی مانوس و دل چسب و برای غریبگان با آن تازه و شنیدنی است.
با این وجود، "بخارای من، ایل من" اثری است که زندگی ایلی را نه از بیرون که از درون و به زیبایی نقل کرده و گوشه هایی از زندگی آنان را به تصویر می کشد که برای آشنایان به زندگی ایلی مانوس و دل چسب و برای غریبگان با آن تازه و شنیدنی است.
November 3, 2013
کتاب ارزشمندی است، آنچه سبب جذابیت آن شده شخصیت نویسنده و ارتباط موضوع داستانها با فعالیت شخصی او است. آنچه به نظر من می اید سهم بهمن بیگی در آموزش عمومی عشایر ایران و تلاش برای رفع تبعیض نسبت به انها است، همین موضوع است که وی را در زمره روشنفکران معاصر ایران میتوان بشمار آورد
July 22, 2023
خوانش اول به تاریخ
شنبه سیامتیرماهسالیکهزاروچهارصدودوهجری خورشیدی.
نمیدونم چرا این کتاب رو خوندم اصلا آشناییم با این کتاب برمیگرده به احتمالا اول دبیرستان و کلاسهای ادبیات که قسمتی از بخارای من ایل من توی کتاب درسی بود.اون موقع واقعا خوشم اومد ازش و مزهش زیر زبونم بود در حالی که وقتی سال اول دانشگاه بن دانشجویی گرفتم و رفتم نمایشگاه میخواستم با بنم که فکر میکنم دویست هزارتومن بود تمام آثار بهمنبیگی رو بخرم که نخریدم!
از مجموعه داستانهای کتاب خیلی خوشم نیومد به غیر از یکی دوتا.
حقیقتا تا حدود زیادی تصورم از ایل و عشایر هم برگشت و باید بگم از نظر من فرهنگ و اعتقادات جالبی ندارن!(معذرت میخوام...).
ظلم به زنها و دخترها، نگاه کردن به پسر به چشم گوشت جلوی گلوله، مقاومت در مقابل تغییر و...
کتاب رو فقط خوندم که تمام بشه...
همین..
شنبه سیامتیرماهسالیکهزاروچهارصدودوهجری خورشیدی.
نمیدونم چرا این کتاب رو خوندم اصلا آشناییم با این کتاب برمیگرده به احتمالا اول دبیرستان و کلاسهای ادبیات که قسمتی از بخارای من ایل من توی کتاب درسی بود.اون موقع واقعا خوشم اومد ازش و مزهش زیر زبونم بود در حالی که وقتی سال اول دانشگاه بن دانشجویی گرفتم و رفتم نمایشگاه میخواستم با بنم که فکر میکنم دویست هزارتومن بود تمام آثار بهمنبیگی رو بخرم که نخریدم!
از مجموعه داستانهای کتاب خیلی خوشم نیومد به غیر از یکی دوتا.
حقیقتا تا حدود زیادی تصورم از ایل و عشایر هم برگشت و باید بگم از نظر من فرهنگ و اعتقادات جالبی ندارن!(معذرت میخوام...).
ظلم به زنها و دخترها، نگاه کردن به پسر به چشم گوشت جلوی گلوله، مقاومت در مقابل تغییر و...
کتاب رو فقط خوندم که تمام بشه...
همین..
March 15, 2019
بهترین هدیه ای بود که در سال 97 گرفتم
داستان ایرانی با جزئیات ایرانی پسند ...
داستان ایرانی با جزئیات ایرانی پسند ...
August 21, 2024
نامه ی برادر با من همان کرد که ساز و چنگ رودکی با امیر سامانی !
March 13, 2013
سادگی جمله بندی ��ا جذاب بود. نویسنده یک مضمون داستانی را بارها و بارها تکرار میکند که خواندن نیمه دوم کتاب را ملال انگیز میکند.
کتاب مجموعه ای است از داستانهای کوتاه از تجربیات نویسنده در دوران ریاست سازمان آموزش عشایر. کتاب به نام اولین داستان کوتاه این مجموعه "بخارای من ایل من" نامگذاری شده است. این داستان کوتاه از زیباترین و به یاد ماندنی ترین داستانهای کوتاهی است که خوانده ام.
کتاب مجموعه ای است از داستانهای کوتاه از تجربیات نویسنده در دوران ریاست سازمان آموزش عشایر. کتاب به نام اولین داستان کوتاه این مجموعه "بخارای من ایل من" نامگذاری شده است. این داستان کوتاه از زیباترین و به یاد ماندنی ترین داستانهای کوتاهی است که خوانده ام.
July 28, 2017
همین چند وقت پیش بود که نظر مرحوم شاهرخ مسکوب را در باره نثر این کتاب خوندم.معلومه که آدم از کسی که خودش می نویسه مقدمه کتاب حمیدی شیرازی را نوشته نباید توقع نثری جز این هم داشته باشه!ولی این کار ذره ای از ارزش کار نویسنده(چه کاری که در عمل انجام داده و چه کارش در نوشتن این کتاب )کم نمی کنه
October 13, 2018
سبک داستان نویسیش به دل من ننشست. به خاطر این سراغش رفتم که یکی از داستاناش توی کتاب ادبیات دبیرستان چاپ شده بود. سالهای سال دلم می خواست بخونمش و فکر میکردم قراره یه چیز فوق العاده باشه، ولی ناامیدم کرد
April 27, 2019
توصیف زندگی ایل در بستر داستان های کوتاه زیبا....
دید خیلی خوبی نسبت به فرهنگشون پیدا کردم و تقریبا قبل از خوندن این کتاب هیچ اطلاعاتی نداشتم.
بنظرم محمد بهمن بیگی سرشار از زندگی بوده و نگرش بسیار زیبایی به جهان پیرامونش داشته
دید خیلی خوبی نسبت به فرهنگشون پیدا کردم و تقریبا قبل از خوندن این کتاب هیچ اطلاعاتی نداشتم.
بنظرم محمد بهمن بیگی سرشار از زندگی بوده و نگرش بسیار زیبایی به جهان پیرامونش داشته
January 4, 2009
اول يا دوم دبيرستان بودم كه خواندمش اما آنقدر اثرگذار بود كه هنوز داستانهاش تو ذهنم زندهس
February 21, 2015
good
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 31, 2016
لذت بردم. وهربار كه به خاطرات زندگي كوتاه با ايل كه اين قلم براي من ممكنش كرد برگردم باز هم ازاين همه زيبايي و اعجاز قلم لذت خواهم برد.
Displaying 1 - 30 of 89 reviews