What do you think?
Rate this book
O granicach. Kompetentne relacje z dzieckiem
W niniejszej książce Jesper Juul prezentuje własne spojrzenie na problem stawiania dzieciom granic. Według niego, dorośli zbyt często sami przekraczają swoje granice, zgadzając się na rzeczy, na które wcale nie mają ochoty. Dlatego skuteczne wyznaczanie swojej przestrzeni w relacji z dzieckiem wymaga umiejętności otwartego mówienia „Tak” i „Nie”.
Równie ważne jak rodzicielskie granice są jednak także granice komunikowane dorosłym przez dzieci. Jeśli rodzice chcą, aby ich granice były respektowane, sami muszą poważnie traktować granice swoich dzieci.
Taka wzajemna nauka wyznaczania i komunikowania tego, co jest dla nas akceptowalne, a co nie, wymaga dużo czasu. Wymaga także autentycznej relacji, w której dorosły otwarcie mówi o swoich potrzebach i uczuciach (w tym także frustracjach), nie zrzucając z tego powodu odpowiedzialności na dziecko. W przeciwnym razie problem granic szybko może przerodzić się w serię destrukcyjnych konfliktów w rodzinie.
Jesper Juul zawsze podkreśla, że władzę w domu sprawują dorośli, jednak władza to także odpowiedzialność. Rodzic-przywódca bierze na siebie odpowiedzialność także za to, aby w rodzinie każdy czuł swobodę wyznaczania i otwartego wyrażania własnych granic, ale także respektował granice innych
Równie ważne jak rodzicielskie granice są jednak także granice komunikowane dorosłym przez dzieci. Jeśli rodzice chcą, aby ich granice były respektowane, sami muszą poważnie traktować granice swoich dzieci.
Taka wzajemna nauka wyznaczania i komunikowania tego, co jest dla nas akceptowalne, a co nie, wymaga dużo czasu. Wymaga także autentycznej relacji, w której dorosły otwarcie mówi o swoich potrzebach i uczuciach (w tym także frustracjach), nie zrzucając z tego powodu odpowiedzialności na dziecko. W przeciwnym razie problem granic szybko może przerodzić się w serię destrukcyjnych konfliktów w rodzinie.
Jesper Juul zawsze podkreśla, że władzę w domu sprawują dorośli, jednak władza to także odpowiedzialność. Rodzic-przywódca bierze na siebie odpowiedzialność także za to, aby w rodzinie każdy czuł swobodę wyznaczania i otwartego wyrażania własnych granic, ale także respektował granice innych
104 pages, Paperback
Published January 1, 2020
46 people are currently reading
373 people want to read
About the author
Jesper Juul
142 books202 followersJesper Juul (1948 - 2019) was a Danish family therapist and author and a renowned international authority on the family. In his book Your Competent Child (1995, in English 2001) he argued that today's families are at an exciting crossroads because the destructive values — obedience, physical and emotional violence, and conformity — that governed traditional hierarchical families are being transformed.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 62 reviews
April 15, 2013
This was a great read exploring how relationships between parents and children can work successfully - by setting boundaries, being honest and using personal language and not manipulation, being able to say "no", etc. Though explored from this particular angle it is very insightful for anyone as we're all in some kind or relationship - either with a partner, parents, children or friends and in all of these we need the same ingredients for them to work.
I did find the book a bit short. I definitely need the important thing explained in detail and repeated in the process in order to remember them.
I did find the book a bit short. I definitely need the important thing explained in detail and repeated in the process in order to remember them.
April 10, 2020
Jeśli szukacie mądrego, wyważonego pomysłu na wychowanie własnego dziecka to najlepszym wyjściem moim zdaniem będzie sięgniecie po wytyczne Jespera Juula.
Jesper Juul już niestety nic nie napisze gdyż zmarł w zeszłym toku, ale na całe szczęście zostawił po sobie całkiem sporą spuściznę z której osobiście liznąłem tylko kilka pozycji i dalej dużo przede mną. Za każdym razem doznaje wręcz olśnienia, chociaż wskazówki przez niego dawane odnośnie relacji w rodzinie wcale nie są jakąś rewolucją jeżeli chodzi o psychologię i pedagogikę. Autor ten ma jednak niezwykły dar przekazywania ich w przystępny sposób. Tym razem wziął na tapetę temat szczególnie mi bliski jako że sam szykuję się do wychowywania małego brzdąca, a uwaga wedle Juula granice możemy zacząć stawiać już po upływie pierwszego roku życia .
Często słyszę zdania jakoby „kiedyś było lepiej”, „teraz wszystko jest postawione na głowie” itd. Ogólnie rzecz biorąc wydźwięk jest taki, ze „kiedyś dzieci się słuchały”. Jak możemy wyczytać w „O granicach” to posłuszeństwo było przede wszystkim wynikiem strachu, a myślę że mało który współczesny rodzic widzi się w toki tyrana. Przecież nie po to nauka poszła do przodu, abyśmy byli obojętni na jej odkrycia. Jesper Juul pokazuje nam jak mamy budować swoj autorytet, jak dbać o własne granice i szanować jednocześnie granice dziecka. Niby temat oklepany, ale chyba jednak bardziej jeśli chodzi o relację dorosły - dorosły, jeśli chodzi o konfigurację rodzic - dziecko sprawy nie są takie oczywiste, a rodzice czego potrafią się zgubić i mieć trudności jeśli chodzi o konsekwentne podejście do swoich pociech.
„O granicach” Jespera Juula to książka niezbyt obszerna, można ją w sumie przeczytać w godzinę -dwie. Można jednak do niej wracać, odświeżać wiedzę i korzystać z gotowych rozwiązań. Jeśli zależy wam żeby wasze dziecko wyrastało w atmosferze zaufania i wzajemnego szacunku to jest to książka dla was.
Jesper Juul już niestety nic nie napisze gdyż zmarł w zeszłym toku, ale na całe szczęście zostawił po sobie całkiem sporą spuściznę z której osobiście liznąłem tylko kilka pozycji i dalej dużo przede mną. Za każdym razem doznaje wręcz olśnienia, chociaż wskazówki przez niego dawane odnośnie relacji w rodzinie wcale nie są jakąś rewolucją jeżeli chodzi o psychologię i pedagogikę. Autor ten ma jednak niezwykły dar przekazywania ich w przystępny sposób. Tym razem wziął na tapetę temat szczególnie mi bliski jako że sam szykuję się do wychowywania małego brzdąca, a uwaga wedle Juula granice możemy zacząć stawiać już po upływie pierwszego roku życia .
Często słyszę zdania jakoby „kiedyś było lepiej”, „teraz wszystko jest postawione na głowie” itd. Ogólnie rzecz biorąc wydźwięk jest taki, ze „kiedyś dzieci się słuchały”. Jak możemy wyczytać w „O granicach” to posłuszeństwo było przede wszystkim wynikiem strachu, a myślę że mało który współczesny rodzic widzi się w toki tyrana. Przecież nie po to nauka poszła do przodu, abyśmy byli obojętni na jej odkrycia. Jesper Juul pokazuje nam jak mamy budować swoj autorytet, jak dbać o własne granice i szanować jednocześnie granice dziecka. Niby temat oklepany, ale chyba jednak bardziej jeśli chodzi o relację dorosły - dorosły, jeśli chodzi o konfigurację rodzic - dziecko sprawy nie są takie oczywiste, a rodzice czego potrafią się zgubić i mieć trudności jeśli chodzi o konsekwentne podejście do swoich pociech.
„O granicach” Jespera Juula to książka niezbyt obszerna, można ją w sumie przeczytać w godzinę -dwie. Można jednak do niej wracać, odświeżać wiedzę i korzystać z gotowych rozwiązań. Jeśli zależy wam żeby wasze dziecko wyrastało w atmosferze zaufania i wzajemnego szacunku to jest to książka dla was.
January 17, 2018
Short and to the point. A lot of interesting ideas that can be put into action related to parents, relationships and means of expressing oneself in various situations. It mentions a couple of times the book "Your competent child" by the same author, which I have on my list. Glad I read it.
The only issue is that it is way too short.
The only issue is that it is way too short.
February 3, 2016
Eye opening. There were many ideas that had never even crossed my mind. The concepts discussed in this book have changed (and improved) the ways that I interact with children and even with other adults.
January 26, 2020
Everyone MUST read Juul!
July 25, 2023
Първият ми опит със Сторител.
February 4, 2024
I loved this book! Short and straight to the point! I notice that a lot of parenting books are filled with so much fluff, so I really appreciate that this one is not trying to waste my time. Having said that, I must add that this is so much more than a parenting books. It explores the personal boundaries, how to set them and protect them and how to respect the boundaries of others around us. Overall a must-read and for me definitely something I'll be coming back to and re-reading throughout the years. Highly recommend!
February 15, 2023
Brilliant. Short, simple, to the point and absolutely brilliant. I will definitely be rereading in the future!
February 27, 2022
I learned very few new things I didn't already learn from other book from Jesper Juul, but it is short enough that it didn't bother me much. Those few messages I found useful, were so important it makes it worth of reading!
December 22, 2015
Jesper Juul. Tja. Ich bin mir nie sicher, ob er in seinen Büchern mehr oder weniger schwafelt - oder ob er tatsächlich eine Menge Tipps gibt. Seine Art zu schreiben hat etwas von esotherischen Ratgebern und ist meist doch dem Thema verhaftet. Schon während dem Lesen denke ich mir an so mancher Stelle, dass das eben aufgenommene beides sein kann: Furchtbar nutzloses Bla-bla und umsetzbarer Ratschlag.
Das ohnehin recht schmale Bändchen 'Grenzen, Nähe, Respekt' kann man auf eine Kernthese reduzieren, die wenige Sätze umfasst, glaube ich. Nicht, dass ich das jetzt versuchen möchte - aber trotzdem bin ich der Meinung, dass es ihm ein leichtes wäre so zu handeln. Und das ist vielleicht auch des Rätsels Lösung.
Wenn seine Kernthese wenige Sätze benötigte um beschrieben zu werden - dann ist seine Grundaussage vielleicht unheimlich leicht verständlich. Und was leicht verständlich ist, hat eine gewisse Nähe zur praktischen Umsetzbarkeit.
Ich glaube, dass er also eine geniale Message in unheimlich viel Text verpackt - und dass ich einfach der falsche Empfänger für das 'Drumherum' bin. Deshalb empfehle ich bei Jesper Juul zweierlei: 1. Lesen. 2. Durchhalten. :)
Das ohnehin recht schmale Bändchen 'Grenzen, Nähe, Respekt' kann man auf eine Kernthese reduzieren, die wenige Sätze umfasst, glaube ich. Nicht, dass ich das jetzt versuchen möchte - aber trotzdem bin ich der Meinung, dass es ihm ein leichtes wäre so zu handeln. Und das ist vielleicht auch des Rätsels Lösung.
Wenn seine Kernthese wenige Sätze benötigte um beschrieben zu werden - dann ist seine Grundaussage vielleicht unheimlich leicht verständlich. Und was leicht verständlich ist, hat eine gewisse Nähe zur praktischen Umsetzbarkeit.
Ich glaube, dass er also eine geniale Message in unheimlich viel Text verpackt - und dass ich einfach der falsche Empfänger für das 'Drumherum' bin. Deshalb empfehle ich bei Jesper Juul zweierlei: 1. Lesen. 2. Durchhalten. :)
November 16, 2021
Besides the fact, that it was eyeopening to me, that it is actually ok and good for your childs wellbeing, to state your own boundaries even if you dont have a logical reason why you have it, it was super healing to read about how I was right about my own upbringing. My mother was the generation that had a very hard childhood and the kind of parents that Juul refers to as 1 or 2 generations before the "modern parents", which led to never showing (maybe not even knowing) any boundaries of hers, saying yes when I could literally tell she means no all the time, trying to prevent me from any kind of frustration etc etc (thats my fav part in the book: a child that is being saved from his tears or grief of any sort before it could live through it, feels kind of clutched by its parents- thats how I literally describe my childhood.) Also very much as if I had to be a mom.
Loved the book, also read your competent child, but it couldve been so much longer.
Loved the book, also read your competent child, but it couldve been so much longer.
January 9, 2014
Слагам три звезди, защото съм много объркан от това, което прочетох. Ако е вярно - значи книгата е изключителна. Гледната точка е разтърсваща и честно казано вероятно съдържа доста истина ... Обаче малко или много противоречи на почти всичко, което съм чел! Трябва ли да се държим с децата все едно са възрастни, или не? Трябва ли да ги правим свидетели на родителски спорове, или не? Трябва ли да поставяме техните нужди пред нашите, или не?
Искам само да добавя, че уважаващ себе си учен (психолог) не може да си позволи да напише "изследвания в Скандинавия показват", без да сложи препратка с пояснения. Това дразни.
Искам само да добавя, че уважаващ себе си учен (психолог) не може да си позволи да напише "изследвания в Скандинавия показват", без да сложи препратка с пояснения. Това дразни.
May 1, 2019
A lot of people give this book bad reviews based on how short it is, and the lack of practical examples. However one of the points in the book is exactly that you can’t put a family or a relationship on formula. The principles are love and awareness in the now. This book gives you something to think about And reflect on - and what is more essential than the relationship between a parent and their children?
December 11, 2018
Горещо препоръчвам на всички нови и бъдещи родители!
October 18, 2021
Suurepärane!
March 28, 2025
Kilka cytatów i fragmentów które do mnie trafiły:
Gdy rodzic nie egzekwuje swoich granic i decyzji stanowczo acz łagodnie, tylko okazuje słabość, to dziecko czuje iż może wymusić zgodę np. na zjedzenie lodów. Przez to też czuje złe emocje rodzica i takie dziecko bierze na siebie odpowiedzialność za samopoczucie rodzica. Dziecko natomiast nie powinno takiej odpowiedzialności czuć tylko dostać jasny, stanowczy acz delikatny komunikat od rodzica "nie, teraz lodów nie zjemy". Jeśli trzeba to powtórzony
Samotność dzieci bierze się z braku jakości kontaktu z rodzicami. Tak samo w związkach gdy się nie mówi co się czuje partnerowi, co się pragnie i myśli. A samotne dziecko bez kontaktu z rodzicem zbudowanego łatwiej się buntuje, walczy.
Stabilność, a nie zasady wymyślane ad hoc. Tłumaczenie dlaczego. Ale jeśli nie wiemy dlaczego dobrze jest być szczerym i powiedzieć dziecku "nie wiem czemu ale tak chcę". Mówienie wprost "nie chcę byś już spał w łóżku rodziców. Mama i ja chcemy spać razem" zamiast "jak wyjdziesz ze swojego łóżka to popamiętasz!" albo "masz taki ładny pokój, nie chcesz spać w nim sam? no zobacz, takie super łóżko" -> to przerzucanie ciężaru decyzji na dziecko a tak naprawdę to my sami chcemy by spało samo, zmuszamy je do zadecydowania same za siebie że chce samo. Obciążenie odpowiedzialnością. Wybór dziecku dajemy jak naprawdę chcemy go dać, czyli powie że nie chce spać w łóżku samo to godzimy się z tym.
Nie odwracać uwagi dziecka np. "jak umyjesz zęby to przeczytam Ci super bajkę". Tylko też szczerze i wprost "trzeba umyć zęby przed snem".
Pozwalać dzieciom na wyjaśnienia, np. "powiedz dlaczego chciałbyś dziś nocować u Krzysia?". "Okay, rozumiem, chciałbym jednak mimo wszystko byś dziś nocował u nas bo...".
Należy obserwować jak dziecko reaguje:
Jeśli oczekujesz szacunku dla swojego nie, to szanuj też nie dziecka.
Przemoc psychiczna jest zdecydownaie mniej namacalna niż przemoc fizyczna, ale wciąż niestety dość powszechna w relacjach z dziećmi
Gdy rodzic nie egzekwuje swoich granic i decyzji stanowczo acz łagodnie, tylko okazuje słabość, to dziecko czuje iż może wymusić zgodę np. na zjedzenie lodów. Przez to też czuje złe emocje rodzica i takie dziecko bierze na siebie odpowiedzialność za samopoczucie rodzica. Dziecko natomiast nie powinno takiej odpowiedzialności czuć tylko dostać jasny, stanowczy acz delikatny komunikat od rodzica "nie, teraz lodów nie zjemy". Jeśli trzeba to powtórzony
Samotność dzieci bierze się z braku jakości kontaktu z rodzicami. Tak samo w związkach gdy się nie mówi co się czuje partnerowi, co się pragnie i myśli. A samotne dziecko bez kontaktu z rodzicem zbudowanego łatwiej się buntuje, walczy.
Stabilność, a nie zasady wymyślane ad hoc. Tłumaczenie dlaczego. Ale jeśli nie wiemy dlaczego dobrze jest być szczerym i powiedzieć dziecku "nie wiem czemu ale tak chcę". Mówienie wprost "nie chcę byś już spał w łóżku rodziców. Mama i ja chcemy spać razem" zamiast "jak wyjdziesz ze swojego łóżka to popamiętasz!" albo "masz taki ładny pokój, nie chcesz spać w nim sam? no zobacz, takie super łóżko" -> to przerzucanie ciężaru decyzji na dziecko a tak naprawdę to my sami chcemy by spało samo, zmuszamy je do zadecydowania same za siebie że chce samo. Obciążenie odpowiedzialnością. Wybór dziecku dajemy jak naprawdę chcemy go dać, czyli powie że nie chce spać w łóżku samo to godzimy się z tym.
Nie odwracać uwagi dziecka np. "jak umyjesz zęby to przeczytam Ci super bajkę". Tylko też szczerze i wprost "trzeba umyć zęby przed snem".
Pozwalać dzieciom na wyjaśnienia, np. "powiedz dlaczego chciałbyś dziś nocować u Krzysia?". "Okay, rozumiem, chciałbym jednak mimo wszystko byś dziś nocował u nas bo...".
Należy obserwować jak dziecko reaguje:
zwracajcie baczną uwagę na reakcje dziecka i traktujcie je bardzo poważnie
Jeśli oczekujesz szacunku dla swojego nie, to szanuj też nie dziecka.
O jakości życia dziecka i jakości jego relacji z rodzicem decyduje zdolność i gotowość dorosłego do podejmowania odpowiedzialności za wszystko to, co się w tej relacji nie udaje
May 3, 2024
Krótka, kompleksowa książka o granicach. Konkrety, dużo przykładów.
1. Juul opowiada o tym, jak ważny jest język osobisty w wyrażaniu swoich potrzeb i granic. Jak wyrażanie granic dorosłych jest ważne dla dzieci i dla ich nauki wyznaczania własnych.
2. Granice wszystkich członków rodziny są równie ważne.
3. Konflikty są naturalne i wspierające dla rodziny. Nie warto odwracać uwagi dziecka od konfliktu („nie chcesz umyć zębów? to jak umyjemy, poczytam ci bajkę”)
4. Kiedy dziecko widzi, że jego potrzeby są traktowane poważnie, przestaje mu tak bardzo zależeć na forsowaniu swojej woli.
5. Za konflikt z dzieckiem odpowiedzialność powinni wziąć rodzice, tak jak to dorośli są odpowiedzialni za całość relacji z dzieckiem.
6. Ważne jest poczucie odpowiedzialności za własne błędy - ale nie powierzchowne poczucie winy za bycie rodzicem, ale za konkretne sytuacje.
1. Juul opowiada o tym, jak ważny jest język osobisty w wyrażaniu swoich potrzeb i granic. Jak wyrażanie granic dorosłych jest ważne dla dzieci i dla ich nauki wyznaczania własnych.
2. Granice wszystkich członków rodziny są równie ważne.
3. Konflikty są naturalne i wspierające dla rodziny. Nie warto odwracać uwagi dziecka od konfliktu („nie chcesz umyć zębów? to jak umyjemy, poczytam ci bajkę”)
4. Kiedy dziecko widzi, że jego potrzeby są traktowane poważnie, przestaje mu tak bardzo zależeć na forsowaniu swojej woli.
5. Za konflikt z dzieckiem odpowiedzialność powinni wziąć rodzice, tak jak to dorośli są odpowiedzialni za całość relacji z dzieckiem.
6. Ważne jest poczucie odpowiedzialności za własne błędy - ale nie powierzchowne poczucie winy za bycie rodzicem, ale za konkretne sytuacje.
August 31, 2025
3.5/5 stars.
This was an interesting read about parenting. I haven’t read much on this topic before, so I can’t really say how accurate or useful the information is (especially since I don’t have children myself), but it did offer some insightful points. Since the author is a family therapist, I’d like to think he knows what he’s talking about.
The book itself was short, simple, and very much to the point which made it easy to get through and easy to reflect on.
This was an interesting read about parenting. I haven’t read much on this topic before, so I can’t really say how accurate or useful the information is (especially since I don’t have children myself), but it did offer some insightful points. Since the author is a family therapist, I’d like to think he knows what he’s talking about.
The book itself was short, simple, and very much to the point which made it easy to get through and easy to reflect on.
February 12, 2023
"Însă, un serviciu nu înseamnă dragoste, ci un serviciu. La fel cum o jucărie nu e dragoste, ci jucărie şi nici banii nu reprezintă dragoste, ci bani. De aceea, în curând, copilul va trebui să se descurce fără dragoste şi, în acord cu felul în care părinții înțeleg să-şi manifeste afecțiunea, va solicita tot mai multe servicii."
March 27, 2024
Обожавам да чета книгите на Йеспер Юл без дори да имам деца. Толкова чудесен и човечен автор, който разглежда децата по много уважителен начин и помага на читателите да осъзнават отношенията си с другите. Къде свършвам аз и къде започваш ти, какви са моите желания и нужди и какви - твоите, как да живеем заедно с уважение и обич? Много красива книга!
August 3, 2022
Short and sweet.
Main thesis - it's important to communicate your boundaries honestly and be able to say NO, also to your loved ones, to build long term healthy relationships and it works the same way with kids.
Main thesis - it's important to communicate your boundaries honestly and be able to say NO, also to your loved ones, to build long term healthy relationships and it works the same way with kids.
May 31, 2023
Znakomita, treściwa, z przykładami sytuacji i ich możliwego rozwiązania. Tych przykładów mogłoby być więcej, jednak autor stara się pokazać sposób myślenia bardziej niż use casy "instrukcje". Każdy rodzic powinien ją przeczytać, co najmniej 2 razy.
January 23, 2024
Много кратка, а пък изключително информативна и с прекрасни идеи. Доста по-практически насочена от другите му книги и с някои доста провокиращи размисли, които бих казал са трудни за възприемане от поколение израснало в един по-диктаторски режим.
July 19, 2024
Определено интересна книга с много идеи, които си струват да бъдат обмислени и осмислени. Скандинавският контекст също трябва да бъде взет предвид. Има и абсурдни твърдения, като: "Всяко възпитание е навлизане в личното пространство на детето", заради които давам по-ниската оценка.
July 28, 2024
6.5/10
A small book about treating the younger generation with respect.
Some good points, some good ideas. But nevertheless also a lot of theoretical and general content, which is naturally unavoidable in 100 pages.
A small book about treating the younger generation with respect.
Some good points, some good ideas. But nevertheless also a lot of theoretical and general content, which is naturally unavoidable in 100 pages.
October 19, 2024
Mye av den eksisterende filosofi som går overalt, og på norsk.
Nyttig for å få med seg noen verktøy som hjelper å tolke barna sine, og rollene til hver enkelte i familien sin.
Boken har fått oss til å reflektere over hva hvordan vi ønsker å ha det hos oss, og hva som skal til.
Happy read
Nyttig for å få med seg noen verktøy som hjelper å tolke barna sine, og rollene til hver enkelte i familien sin.
Boken har fått oss til å reflektere over hva hvordan vi ønsker å ha det hos oss, og hva som skal til.
Happy read
August 13, 2022
Not impressed at all! Quite a few new helpful things, shortly explained.
December 14, 2022
Podstawowe informacje podane w pigułce, ale odczucie miałam jakbym czytała tylko rozdział z większej książki, czegoś zabrakło.
February 8, 2023
Приятна книга с адекватни гледни точки, които на мен ми звучат близки и очевидно, но все пак имах нужда да си ги припомня особено в контекста на родителството.
February 12, 2023
Muy buena, abre los ojos, pero me gustaría que hubiese más ejemplos.
Displaying 1 - 30 of 62 reviews