เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง เล่ม 7

เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง #7

by Qian Shan Cha Ke, 千山茶客, เชียนซานฉาเค่อ

“ข้าและพี่เสิ่นมีรักแท้ต่อกัน น่าเสียดายที่มีเจ้ายืนขวางทางรัก

พวกเราไม่สามารถเก็บเจ้าเอาไว้ได้

หากเจ้าเป็นบุตรสาวตระกูลใหญ่เราอาจต้องพิจารณาใหม่ให้รอบคอบ

แต่โชคดีที่บิดาของเจ้าเป็นเพียงนายอำเภอตัวเล็กๆ

เมืองเยี่ยนจิงมีนายอำเภออยู่มากมาย

ตระกูลเซวียเปรียบเหมือนหญ้าต้นหนึ่งในป่าใหญ่เท่านั้น

ชาติหน้าถ้าเลือกเกิดได้ ก็เลือกเกิดมาในบ้านที่มีชาติ มีตระกูลสักหน่อยสิ”

คำเตือนสุดท้ายก่อนที่นางจะถูกรัดคอตายในชาติที่แล้ว เซวียฟังเฟยไม่เคยลืม

เพื่อจะให้ได้สามีของนาง ผู้หญิงคนนั้นทำได้ไม่เลือกวิธี

เพื่อจะปีนป่ายสู่จุดสูงสุดในราชสำนัก สามีของนางก็พร้อมจะกำจัดทุกขวากหนาม

และเพื่อจะให้พวกมันพังพินาศ ผีอาฆาตอย่างนาง ก็ไม่วางมือเช่นกัน

ยิ่งหนียิ่งไล่ล่า ยิ่งตามฆ่ายิ่งคลั่งแค้น

หญิงร้ายชายเลว.. ข้ามาแล้ว!

Genres: China

349 pages, Paperback

Published September 1, 2019

About the author

Due to the duplication of this author's English name "Jiang Yu", the name needs to have two spaces between names: Jiang^^Yu

Associated Names:
* 千山茶客 / 姜钰 (Chinese)
* Qian Shan Cha Ke / Jiang Yu (English)
* เชียนซานฉาเค่อ (Thai)

Reviews

[Wduffsnk - ดัฟฟ์ · Rating 5 out of 5]

#เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง
By เชียนซานฉาเค่อ
.
อ่านจบแล้ววว ติดตามผลงานของนข.ท่านนี้ตั้งแต่ ‘ผลาญ’ ‘นางพญาท้ารบ’ มาจนถึง ‘เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง’ พล็อตของเขาก็จะแนวแก้แค้น
2เรื่องก่อนก็สนุกมาก แก้แค้นดุเดือด เผ็ดมัน โหดเหี้ยม และรักลึกซึ้งกินใจ …พอมาถึงเล่มนี้ด้วยถึงจะเป็นพล็อตจะแก้แค้นเหมือนเดิม แต่หลายอย่างกลับไม่เหมือนสองเรื่องแรกที่เป็นพล็อตย้อนเวลากลับไปในร่างเดิมของตัวเอง เรื่องนี้มาพร้อมกับสิ่งที่แฝงมาตลอดทางของการอ่านคือ ทุกสิ่งไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้ เวลาไม่ได้ย้อนกลับคืน มีแต่เลือก และเดินหน้าต่อไป
.
นางเอกเรื่องนี้ จาก #เซวียฟังเฟย ลูกสาวนายอำเภอ ที่ถูกสามีปันใจเพราะความมักใหญ่ใฝ่สูงไปกับชู้รักอย่างองค์หญิง จนมีจุดจบด้วยคำครหาที่ว่านางคบชู้ และป่วยตาย
นอ. ไม่ได้ย้อนเวลากลับไปแก้ไข แต่กลับไปอยู่ในอีกร่างซึ่งเจ้าของเดิมตายจากไป นั่นคือ #เจียงหลี คุณหนูรองจวนเสนาบดี ที่ถูกเนรเทศมาอยู่สำนักนางชีเนื่องจากมีคดีทำร้ายแม่เลี้ยงจนแท้งตอน5ขวบ
ในส่วนของความแตกต่างคือ มันเป็นเหตุการณ์ที่ต่อเนื่อง ทุกอย่างที่เสียไปแล้วไม่หวนคืน เช่นพ่อ และน้องชายของนางที่ตัวร้ายได้บอกว่าตายไปแล้ว นางต้องแก้ไขปัญหาด้วยไม่มีการรู้ล่วงหน้า ต้องอาศัยสมอง และสองปัญญาในการกลับไปแก้แค้นศัตรู
พูดง่ายๆ เลย เรื่องนี้ตัดออฟชั่นความซู ในการรู้ล่วงหน้าของนอ.ไป
นอ.ไม่ได้เก่งมากมาย แต่ยังสามารถหาวิธีรับมือแม่เลี้ยงตัวร้าย สร้างชื่อเสียงใหม่ให้คุณหนูรองเจียง และล้างแค้นโดยพยายามลากเข้ามาให้มันอยู่กระบวนการยุติธรรม พลิกคดี และล้างชื่อเสียงให้กับตัวเองที่ตายไปแล้ว
.
#จีเหิง ไม่ใช่พอ.ที่มีซีนเยอะ แต่มาพร้อมกับปริศาว่า เขากำลังทำอะไรอยู่กันแน่
จีเหิง ไม่ใช่พอ.ที่ร้อนแรง ไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษ แต่ออกมาทีเหมือนกล้องสอดแนมชีวิตนอ.
ความสัมพันธ์ระหว่างพระนาง ค่อนข้างมาในรูปแบบของการชิงไหวชิงพริบ จากที่ระวังป้องกัน จนกลายมาเป็นช่วยเหลือกัน แต่มันก็ยังมีเส้นบางๆ ที่ทั้งคู่ยังไม่ก้าวผ่าน เพราะคนหนึ่งเหมือนคนที่เจ็บแล้วจำ อีกคนก็เป็นคนที่ไม่เชื่อใจใครง่าย ๆ จะบอกว่าเรื่องนี้หวานน้อยก็ได้ แต่เรารู้สึกว่ามันค่อยเป็นค่อยไป ไม่ใช่รักรุนแรงแบบสองเรื่องแรกเท่าไหร่ ออกจะเป็นแนวฟีลให้ความมั่นคงกันมากกว่า
.
อาจจะเห็นว่าเรื่องนี้หลังๆ นอ.เอาแต่ขอความช่วยเหลือพอ. ไม่ค่อยลงมือเองเลย!! แต่ถ้าว่ากันตามสภาพจริงๆ แผนที่นอ.วางเอาไว้ คือนางสามารถลงมือทำเองได้ ยาก ทำได้แต่ก็ใช้ระยะเวลานาน พาวเวอร์ของตัวนางเองในเรื่อง ถึงจะขยับมาเป็นคุณหนูคนสำคัญแล้ว แต่นางก็ไม่ได้มีพรรคพวก หรือคนที่สามารถใช้สอยได้ตามใจของตัวเอง ทุกความช่วยเหลือไม่ได้มาฟรีๆ มันย่อมต้องมีข้อแลกเปลี่ยนเสมอ …การมอบชีวิตหลังจากแก้แค้นเสร็จให้พอ.ตัดสินตามใจทีหลัง ก็เป็นข้อตกลงที่สมราคา
โดยช่วงกลางๆ ไปจนถึงชำระแค้นของนอ. จะให้ฟีลเนื้อเรื่องแบบ ตัวเอกไม่เด่น เด่นที่ตัวร้ายกับแผนชักใยของนอ. ซึ่งถ้าใครชอบนอ.แบบจี๊ดๆ ตลอด อาจจะเนือยตรงช่วงนี้ก็ได้
.
เรื่องเสียน้ำตา …มีหลายจุดมาก ๆๆ เนื่องด้วยเรื่องนี้มาในคอนเซปต์โนย้อนเวลาแก้ไข สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมา และพบเจอมีแต่ความเสียใจในความผิดพลาด เจ็บปวดใจ และต้องยอมรับกับสิ่งที่ต้องเป็นไป ถึงแม้จะแก้แค้นสำเร็จ แต่ก็ไม่สามารถทำให้สิ่งที่เสียไปแล้วคืนมาได้จริงๆ
.
อีกประเด็นที่ชัดในเรื่องนี้ค่อนข้างชัดคือการเมืองที่แฝงมาพร้อมกับแผนการของพอ. ว่าจุดสุดท้ายสิ่งที่พอ.ทำมาทั้งหมดแต่แรกเพื่ออะไร โดยมีนอ.ค่อยๆทำความเข้าใจเรื่องทุกสิ่งผ่านการคิดวิเคราะห์สถานการณ์ไปเรื่อยๆ จนความจริงมันค่อยๆกระจ่างออกมาทั้งหมด
.
โดยรวมแล้วเรื่องนี้อาจจะเรียบกว่าเรื่องที่ผ่านๆมา แต่ก็เป็นเรื่องที่เรารู้สึกว่าการกระทำหลายอย่างมันดูเรียลขึ้น นอ.ยึดถืออยู่กับความเป็นจริง แม้จะเจ็บช้ำ แต่ก็ยังต้องก้าวต่อไปจนได้พบกับความสุขที่แท้จริง ส่วนตัวละครในเรื่องนี้ ลดเลเวลความร้ายลงมา บางคนอาจจะร้ายสุดๆจริง แต่บางคนร้ายปานกลาง แต่โดยรวมจะเป็นสีเทามากกว่าสีดำ เช่นพ่อคนใหม่ของนอ. ที่เพราะหลงเชื่ออุบายแม่เลี้ยงทำให้ขับไล่ลูกตัวจริงไป 8ปี ถึงจะเป็นลูกตัวจริง หรือเป็นนอ.ที่มาอยู่ในร่างกลับมายังบ้าน และต่อมาได้รู้ความจริงในอดีตแล้ว ก็ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขความสัมพันธ์ฉันท์พ่อลูกให้ดีขึ้น ได้แต่มองลูกสาวของตัวเองไปสนิทสนมกับคนอื่นมากกว่าตัวเอง
.
#สรุป เราดันชอบ “เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง” มากกว่า อีกสองเรื่องของนข.
ถึงเรื่องนี้นางเอกจะไม่ได้เหี้ยมโหด เก่งไปเสียทุกเรื่อง บางตัวละครที่ไม่ได้มีผลต่อชีวิตแล้ว ถึงจะเคยร้ายหรือมีเรื่องกัน ก็ไม่ได้กลับไปเก็บซะทุกเม็ด แต่ด้วยความที่มันสมเหตุสมผลกว่า ยึดถือกับความเป็นจริงและความถูกต้องกว่าแก้แค้นแบบแรงมาแรงไป และทุกอย่างที่เกิดไม่สามารถย้อนกลับได้ พาน้ำตาไปเป็นปี๊ป ถึงจะเรียบเรื่อย แต่แฝงอะไรมาค่อนข้างเยอะทีเดียว
.
.
01.10.19
Wduffsnk

[Ning · Rating 4 out of 5]

รีวิวรวม ๆ นะคะ
เป็นเรื่องที่ค่อนข้างชอบเลยทีเดียว
อ่านแล้วไม่รู้สึกหมั่นไส้ น่ารำคาญอะไร ไม่เหมือนอีก 2 เล่ม
ที่แบบ นางเอกเป็นที่เกลียดชังของบรรดาผู้หญิงทั้งหลาย หรือแบบ ย่ายาย พ่อแม่ก็เกลียดนาง ผู้ก็หลงรักแบบไร้เหตุผล
อันนี้คือดี มีครอบครัวที่ดี มีเพื่อนที่ดี มีคนแวดล้อมที่ดี ผู้ก็หลงบ้าง ไม่หลงบ้าง ถึงหลงก็ไม่ได้แบบไม่ลืมหูลืมตา

ชอบตรงที่ไม่ใช่งานรีไรท์ แม้จะกลับมาเกิดเหมือนกัน แต่ดำเนินเรื่องต่างกันมาก
การแก้แค้นดูมีขั้น มีตอน ไม่ได้นั่งเทียน ไม่ได้ระลึกชาติ มีลุ้นตามเป็นพัก ๆ

ความสัมพันธ์ระหว่างพระนางนี่คือ โอเค แม้จะหวานน้อยมาก แต่ดูมีความน่าเชื่อถือ

พระเอกคืองานดีนะ ดูร้าย ๆ แต่หน้าหวาน ๆ ดูสวย แต่ร่างใหญ่ (อันนี้คืองง แต่คงออกมาดูดีมั้งนะ ฮาา)
พระเอกดูลึกลับดี มีมิติ มีดีมีร้าย ไม่ได้สายทุ่ม แต่ก็เปย์ไม่น้อยใคร

สิ่งที่ขัดใจของเรื่อนี้ คือมันหวานน้อย ฉากฟินแทบไม่มี กว่าจะรัก ก็เล่ม 5 -6 ไปแล้ว
แถมเล่ม 7 ยังต้องจากกันไกลอีก กว่าจะมาเจอกันอีกที ปิดเล่มจบ
และเล่มจบนี่คือ อืดมาก เหมือนไม่มีอะไรจะเขียน แทนที่จะมีแทรกความหลังพระเอกในเล่มก่อน ๆ
ก็มาโปะที่เล่มหลังเล่มเดียว มันเลยดูเกิน ๆ ไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้ขัดใจอะไรมาก

สรุปคือ เรื่องนี้ไม่ใช่ง่านรีไรท์ และอ่านได้สนุกดี

[Clairdenoon · Rating 4 out of 5]

#เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่งเล่ม7


ความรู้สึกเมื่ออ่านจบคือ��ีใจมากกกกกกกก เป็นไทแล้วววว จบแล้ววววโว้ยยยย🎉🎉🎉
ทุกอย่างลงตัวและดีงามค่ะมีจีเหิงที่หายไปตาบอดแป๊บนึง😅แต่สุดท้ายเจียงหลีก��ได้แต่งงานกับจีเหิงโดยสวัสดิภาพได้ท่องเที่ยวยุทธภพด้วยกัน(จีเหิงสานฝันวัยเด็กให้เมีย)มีโมเม้นรักเมียที่จีเหิงตื่นเช้าไปคิวซื้อขนมของโปรดให้เมียด้วย 👏👏👏👏ทำดีมาก👏👏👏/เซวียเจาก็ได้คู่กับซือถูจิ่วเย่~
คหสต.มันก็ดีแหละค่ะ....แต่สำหรับเราคือ...ความหวานขนาดประมาณนี้คือ หวานน้อยมากกกกกกก..มีซีนวี้ดว้ายอร๊ายๆน้อยมากกก ~จึ๋งเดียวเอง เฮ้อออ😌😌 แต่โดยรวมก็เป็นนิยายที่ดี อ่านได้เรื่อยๆไปจนจบค่ะ

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เล่ม7 : Start 14/10/19- End 16/10/19
ที่แท้ไทเฮาก็มีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับเซี่ยจิ้นอ๋อง และมีเรื่องในอดีตอีก สาวใช้ข้างกายไทเฮาคือคนสนิทขององค์หญิงหย่งหนิงแปลว่าไทเฮาวางคนเอาไว้ข้างกายหย่งหนิงสินะ เรื่องราวในอดีตเปิดเผย แต่ยังมีบางส่วนที่ยังคลุมเครือ
เซี่ยจิ้นอ๋องหวังว่าจะขอรางวัลจากฮ่องเต้เป็นสมรสพระราชทานให้กับอินจือหลีกับเจียงหลี จะได้ถือโอกาสอยู่ในเมืองเยี่ยนจิงต่อไป แต่ที่ไหนได้ มีคนตัดหน้าก็คือจีเหิง ได้ขอสมรสพระราชทานไปก่อนแล้ว
เจียงหยวนปั๋วเริ่มคิดได้ว่าตัวเองเลือกผิดข้าง นี่เป็นการเตือนจากฮ่องเต้ว่าไม่ชอบเซี่ยจิ้นอ๋องแต่สนับสนุนซู่กั๋วกง
เซี่ยจิ้นอ๋องวางแผนก่อกบฏ เท่ากับเป็นเฉิงอ๋องคนที่สอง แต่นี่วางแผนมายาวนานกว่าคราวนี้มาเยี่ยนจิงแล้วไม่คิดจะกลับไปแน่นอน ทั้งยังเปิดเผยเรื่องราวให้อินจือหลีฟัง อินจือหลีที่เป็นคุณชายที่สุภาพเรียบร้อบรับไม่ได้ เปลี่ยนไปภายในคืนเดียว
จีเหิงมาบอกกับฮ่องเต้ว่าถึงเวลาแล้ว แปลว่าสองคนนี้ยิ่งกว่าฮ่องเต้และขุนนางธรรมดา เพราะร่วมกันวางแผนกำจัดศัตรูคนเดียวกันมานานหลายปี
จีเหิงไปจัดการกับเซี่ยจิ้นอ๋อง และเจียงหลีก็ถูกใช้เป็นตัวประกันเป็นแผนสองเผื่อแผนแรกล้มเหลว จีเหิงทุ่มเต็มที่เพื่อกำจัดเซี่ยจิ้นอ๋องแต่ในนาทีสุดท้ายแม่ทัพผู้เฒ่าจีเป็นฝ่ายผลักจีเหิงออกไปและรับกระบี่แทน และแทงเซี่ยจิ้นอ๋องตายเช่นกัน บุญคุณความแค้นที่ต้องสะสางด้วยชีวิตที่วางแผนมายี่สิบปีก็กำจัดเซี่ยจิ้นอ๋องได้ แต่จีเหิงต้องมาเสียท่านปู่ไป ตอนนี้คนที่มีความสำคัญกับตัวเองเหลือเพียงเจียงหลีเท่านั้นยังไงก็ต้องช่วยนางออกมาจากอินซือหลีให้ได้
ในที่สุดจีเหิงห็ช่วยเจียงหลีได้แต่ตัวเองได้รับบาดเจ็บ ตอนนั้นเองที่เจียงหลีดูแลจีเหิงเป็นอย่างดี ปกป้องทุกอย่าง ในที่สุดจีเหิงก็เล่าเรื่องความแค้นยี่สิบปีที่ต้องสะสางเรื่องราวทั้งหมดจีเหิงเล่าให้เจียงหลีฟัง และสุดท้ายเจียงหลียังจำได้ว่าในวันหนึ่งจีเหิงเคยแอบฟังนางร้องเพลงตอนที่ยังเป็นเซวียฟังเฟย คือวันที่จีเหิงสูญเสียจีหมิงหันแต่กลับได้รับกำลังใจจากนางในตอนนั้น จากนั้นจีเหิงก็ส่งเจียงหลีกลับเมืองหลวง ข่าวการศึกมาเป็นระยะ เจียงหยวนปั๋วตัดสินใจลาออกจากตำแหน่งฮ่องเต้ไม่คัดค้าน วันที่ยื่นหนังสือลาออกเจียงหลีขอตามไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ด้วย
เจียงหลีไปเพื่อพบไทเฮาจากนั้นจึงได้รู้ความจริงที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด นางจะปล่อยให้ไทเฮาลอยนวลไปได้อย่างไรจึงใช้คำพูดที่ทำให้ความหวังสุดท้ายของไทเฮาสูญสิ้น
การข่าวการศึกกลับมาจนมาถึงข่าวว่าจีเหิงฆ่าอินจือหลีได้แล้วแต่ตัวเองหายสาบสูญไป เจียงหลีรอจีเหิงอยู่ที่จวนกั๋วกงตลอดมา เพราะคิดว่ายังไงจีเหิงก็ต้องรักษาสัญญา
สุดท้ายในที่สุดจีเหิงก็กลับมา ในที่สุดได้แต่งงานกันซะที
หลังอ่านเล่ม7 :
เล่มจบเฉลยลาสบอสที่ทำให้เรื่องราวการแก้แค้นของจีเหิงเกิดขึ้น และเจียงหลีสามารถช่วยได้ตามกำลังของนาง จากเล่มหนึ่งถึงเล่มเจ็ดได้ปูพื้นฐานตัวละครต่างๆออกมาให้เห็นว่าสุดท้ายแล้วแต่ละตัวมีจุดจบอย่างไร ยังไม่ทิ้งแนวการแก้แค้นจากเรื่องผลาญและนางพญาท้ารบ เรื่องนี้วางแผนกันมายาวนานเป็นสิบ ยี่สิบปี เพื่อการแก้แค้น สุดท้ายแล้วจะลงเอยยังไงต้องตามอ่านในเล่มที่สนุกจนถึงตอนพิเศษเลยทีเดียว

เนื้อเรื่อง :
ตัวเอกคือเซวียฟังเฟยที่มีเสิ่นอวี้หยงเป็นสามีแต่เพราะความมักใหญ่ใฝ่สูง หวังปีนป่ายในหน้าที่การงานจึงแอบคบหากับองค์หญิงหย่งหนิง องค์หญิงหย่งหนิงรักเสิ่นอวี้หยงมาจึงคิดกำจัดเซวียฟังเฟยก่อนที่เซวียฟังเฟยจะตายยังได้ยินองค์หญิงหย่งหนิงบอกว่าเกิดชาติหน้าให้เกิดในตระกูลที่ดีกว่านี้
คำขององค์หญิงหย่งหนิงเป็นจริงเพราะเซวียฟังเฟย ฟื้นขึ้นมาในร่างของคุณหนูรองเจียง บุตรสาวของภรรยาเอกบ้านสายหลักจวนมหาอำมาตย์ในเมืองเยี่ยนจิง แต่ถูกขับออกมาอยู่สำนักนางชีตอนนี้เป็นเวลาแปดปีแล้ว เจียงหลีต้องหาทางกลับจวนตระกูลเจียงก่อน
แผนการเริ่มขึ้น ในวันที่มีการแสดงละครเจียงหลีได้พบกับซู่กั๋วกง จีเหิงที่ชมชอบการดูละคร รู้เรื่องราว ทั้งยังความลับต่างๆมากมาย ซู่กั๋วกงรู้สึกว่าเจียงหลีเจ้าเล่ห์แต่ก็สนใจนางแล้ว
เมื่อกลับถึงตระกูลเจียง เจียงหลีก็สามารถจัดการแม่เลี้ยงจี้ซูหรัน และน้องสามเจียงโย่วเหยาได้ ทำให้คนในตระกูลเจียงมองเห็นนาง
จากนั้นก็ใช้การเข้าเรียนที่สำนักศึกษาหมิงอี้ถางสร้างชื่อเพื่อให้ได้เข้าเฝ้าฮ่องเต้ ระหว่างที่แสดงความสามารถนางก็ได้ทำลายแผนการของจีเหิงหลายครั้ง ทำให้จีเหิงยิ่งสนใจในตัวเจียงหลีขึ้นเรื่อยๆ ทุกอย่างที่เจียงหลีทำมุ่งไปที่องค์หญิงหย่งหนิง จีเหิงก็มองออกแต่ไม่รู้ว่าทั้งสองมีความแค้นอะไรต่อกัน
เจียงหลีดำเนินการทีละขั้นจนได้รับความสนใจจากคนในครอบครัวและคอยขัดขวางแผนการของจี้ซูหรันที่คิดจะกำจัดนางอยู่ตลอดเวลา
จนนางได้กลับบ้านตระกูลเย่ที่เซียงหยาง และไปยังถงเซียงเพื่อช่วยท่านพ่อ หลังจากสืบหาความจริงมาได้ว่าท่านพ่อ เซวียฮว๋ายหย่วนยังไม่ตาย ทั้งหมดอยู่ในสายตาของจีเหิงที่สนใจเจียงหลีมากขึ้นเรื่อยๆ และยังให้ความช่วยเหลือหลายครั้ง
จนถึงครั้งที่ทั้งองค์หญิงหย่งหนิงและจี้ซูหรันลอบส่งนักฆ่ามาฆ่าปิดปาก นางจึงของร้องให้จีเหิงช่วย จีเหิงบอกว่าเป็นเพียงผู้ชมไม่ร่วมแสดง เจียงหลีก็บอกแผนการของจีเหิงจากการที่นางคิดวิเคราะห์ออกมาได้ นางบอกว่ายังไม่อยากตายเพราะยังทำเรื่องบางอย่างไม่เสร็จ ขอติดหนี้ไว้ก่อน ถ้าเสร็จแล้วจะบอกทุกอย่างและมาหาถึงที่
หลังจากนั้นแผนการของเจียงหลีจะมีจีเหิงคอยช่วยเหลืออยู่เสมอ จีเหิงจะคอยถามว่าแล้วแผนขั้นต่อไปล่ะคืออะไร แล้วทั้งสองต่างก็คิดอะไรได้ทันกัน จีเหิงช่วยให้แผนการต่างๆของเจียงหลีสำเร็จได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งเจียงหลีก็ไปยังจวนกั๋วกงบ่อยครั้ง ทั้งยังสนิทกับคนของจีเหิงอีกด้วยโดยที่ไม่มีใครรู้
จนในที่สุดเจียงหลีก็ทวงความเป็นธรรมคืนให้ตระกูลเซวีย ทั้งยังล้างแค้นองค์หญิงหย่งหนิงกับเสิ่งอวี้หยงได้ เมื่อทุกอย่างจบลง เจียงหลีก็มาบอกความจริงกับจีเหิง ตอนแรกจะจัดการเจียงหลีสุดท้ายแล้วก็เปลี่ยนใจ เพราในใจเริ่มมีนางเมื่อไหร่ไม่ทันรู้ตัว
เมื่อองค์หญิงหย่งหนิงตาย เฉิงอ๋องก็ก่อก��ฏเร็วขึ้น ยังไงก็อยู่ในแผนของจีเหิงเพราะเป้าหมายอยู่ที่เซี่ยจิ้นอ๋อง ในที่สุดเจียงหลีก็เริ่มรู้ว่าศัตรูที่แท้จริงของจีเหิงคือเซี่ยจิ้นอ๋อง นางช่างสังเกตและวิเคราะห์สถานการณ์ได้ดีทำให้รู้เป็นส่วนใหญ่แต่ยังไม่รู้เหตุผลทั้งหมด เรื่องราวดำเนินมาทีละขั้นจนสุดท้ายก็เผยลาสบอสตัวสุดท้ายที่มีความแค้นกับจีเหิง และดูว่าจีเหิงจะชำระแค้นยี่สิบปีของพ่อแม่ได้ยังไง และเจียงหลีจะช่วยจีเหิงในด้านไหนต้องตามไปอ่านในเล่มกัน

หลังอ่าน :
เรื่องราวผูกโยงจากการแก้แค้นเพื่อเซวียฟังเฟย เจียงหลี มาถึงจีเหิง เรื่องราวต่างๆจะค่อยๆเปิดเผยออกมา อาจมีจุดที่คนในเหตุการณ์มองข้ามแต่คนนอกมองออก ในเรื่องนี้จะบอกได้ทั้งนางเอกและพระเอกที่มองเรื่องราวของตัวเองไม่ขาด แต่เป็นคนนอกที่มองออกทั้งคู่ทันกันในด้านความคิดและการกระทำ พระเอกร้ายกับคนทั้งโลกแต่ปกป้องคนของตัวเอง โชคดีที่ยังได้เจอกัน เรื่องพวกนี้จะค่อยๆเผยออกมาระหว่าเนื้อเรื่อง ความรักของทั้งคู่จะค่อยเป็นค่อยไปและรักหนักแน่นไม่หวั่นไหว และยอมเปิดใจอีกครั้งได้ในที่สุด
ตัวละครมีสีสันมาก มุกตลกจะอยู่ที่กลุ่มสาวใช้ เพื่อนสนิท คนข้างกายที่คอยปล่อยมุก อย่างนี้ก็ได้หรือ จะได้อย่างไร การวางแผนของตัวละครปูมาดีจนมาถึงลาสบอสสุดท้าย และปมสุดท้ายที่คลายลงเพราะความช่างสังเกตของนางเอก
เรื่องราวความรักไม่ได้หวือหวาเหมือนเรื่องผลาญ และนางพญาท้ารบ แต่พระเอก นางเอกก็รักกันมั่นคงเหมือนกัน แค่ไม่มีฉากอุ่นเตียงให้หวือหวา เพราะเนื้อเรื่องไปอยู่ที่การชิงไหวชิงพริบของตัวละครแทน แต่ยังไงเมื่อเนื้อเรื่องจบลงก็ยังจำบุคลิกของพระเอกนางเอกได้อย่างแม่นยำ เพราะมันชัดเจนมากทีเดียว เปรียบโลกนี้เป็นดั่งละคร ต้องเป็นผู้ชมไม่ร่วมแสดงจะเห็นทุกสิ่งแตกต่างออกไป โลกนี้จริงหรือไม่ไม่มีใครรู้

วิแคะตัวละคร
เจียงหลี ,เซวียฟังเฟย : เป็นคนที่เก่ง ฉลาด ช่างสังเกต ที่สำคัญแค้นได้ก็สามารถปล่อยวางได้เมื่อล้างแค้นเสร็จไม่ไปยึดติดกับความแค้นนั้น เพราะความจริงแล้วการแค้นการล้างแค้นก็จบลงเพียงชาตินี้ เป็นแนวคิดที่ดี จากการที่มีพื้นฐานครอบครัวที่ดี มองโลกในแง่ดี เมื่อแค้น และล้างแค้นแล้วยังสามารถกลับเป็นคนเดิมก่อนหน้าที่จะถูกความแค้นบังตาได้

จีเหิง ,ซู่กั๋วกง : เพราะเรื่องราวในอดีตมากมาย ทำให้วัยเยาว์ไม่เหมือนเด็กทั่วไป จิตใจได้เข้าสู่ด้านมืดเพราะต้องยืนอยู่เพียงลำพังไม่อาจไว้ใจใคร เรียนรู้ที่จะเชื่อใจตัวเอง ที่ชอบแต่งชุดแดง ยิ่งสีสดใสเพราะในจิตใจยิ่งมืดมิด นักเขียนบรรยายดีมากเกี่ยวกับจีเหิง ฉลาด รอบรู้ เอาตัวออกมาอยู่นอกเหนือเรื่องราวทั้งปวง เป็นผู้ชมละครเท่านั้น เพราะการชมละครจะมองเห็นเหตุการณ์ได้ชัดเจนกว่าการร่วมแสดงละครเรื่องต่างเอง นี่เป็นจุดสำคัญที่เน้นบ่อยมากว่าข้าชอบเป็นผู้ชม ข้าไม่ร่วมแสดง แต่เมื่อมีความรัก มีความใส่ใจให้กับใครก็จะทุ่งเทให้ทุกอย่างอย่างแท้จริง

แม่ทัพผู้เฒ่าจี : เพราะตระกูลจีเหลือเพียงจีเหิงเพียงคนเดียวที่ยังเล็ก กลัวว่าศัตรูจะมาจัดการก็ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น เป็นตาแก่ที่อยู่แต่ในจวน แต่ความจริงแล้ว ได้สืบรู้ทุกอย่างรอเวลาแก้แค้นให้ลูกชาย ลูกสะใภ้ที่ตายอย่างไม่เป็นธรรม ชีวิตนี้ตายอย่างภาคภูมิแล้วจริงๆ

ฮ่องเต้หงเซี่ยว : ฮ่องเต้ที่ดูเหมือนไม่มีอำนาจอยู่ในมือแต่ความจริงแล้ว ร่วมมือกับจีเหิงวางแผนแก้แค้นมานานกว่ายี่สิบปีเพื่อรวบรวมอำนาจ อยู่ในวังลึกจะเป็นแค่เสือกระดาษได้ยังไง ทั้งหมดนี้เพื่อแผนการใหญ่ที่รอมานาน ใครๆก็ไม่คาดคิดว่าฮ่องเต้หงเซี่ยวจะเป็นยิ่งกว่าฮ่องเต้กับขุนนางกับจีเหิงเพราะมีศัตรูร่วมกัน ต่างร่วมวางหมากกันมานาน ทุกคนฮ่องเต้ไม่ไว้วางใจมีแต่จีเหิงที่พระองค์วางใจเพราะว่าเป็นผู้ร่วมชะตาเดียวกัน แต่คนเป็นฮ่องเต้ยังไงก็ยังมีความหวาดระแวงไม่สิ้นสุด จนกว่าจะไว้วางใจ ฮ่องเต้ก็มีวิธีของพระองค์ แต่นับถือที่ฮ่องเต้ก็มีการวางแผนเพื่อกำจัดภัยร้ายรอบตัวเช่นเดียวกัน เรื่องนี้มีแต่คนฉลาด วางแผนซับซ้อนกันทั้งนั้น ใครเดินหมากพลาดคนนั้นก็ตาย

เซี่ยจิ้นอ๋อง : เพราะหลงรักแต่ไม่ได้มาครอบครอง จึงเกิดเรื่องทุกอย่างขึ้น อีกทั้งยังโดนหลอกใช้อย่างไม่รู้ตัว ฆ่าได้แม้แต่พี่น้องร่วมสาบาน และภรรยาของเพื่อนสนิทเพียงเพราะหญิงที่ตนหลงรัก ทำให้เกิดปมปัญหามากมาย วางแผนการดี สุดท้ายก็ยังพลาดเพราะคาดเดากำลังของจีเหิงและฮ่องเต้ต่ำเกินไป

ไทเฮา ,หลินโหรวเจีย : เป็นตัวละครที่ภายนอกดูเมตตา มีคุณธรรม มีธรรมะ แต่ความจริงแล้วข้างในซ้อนพิษร้ายแห่งความอิจฉาริษยาไว้มากมาย ทำให้คนดีอีกมากมายต้องตายไปในน้ำมือของตนยังไม่สำนึก สรุปเป็นตัวละครที่อิจฉาริษยาได้สุดๆจริงๆ หลอกใช้คนได้เก่งมากตั้งแต่ยังเป็นฮองเฮาจนเป็นไทเฮา ถ้าอ่านไม่จบนี่ไม่รู้เลยว่าสุดท้าย ตัวละครตัวนี้คือจุดเริ่มต้นของเรื่องเศร้าต่างๆ ที่เกิดกับหลายๆคนในเรื่องนี้

สิ่งที่ประทับใจมากในเรื่อง : ในตอนใกล้จบที่เจียงหลีรอจีเหิงอยู่ที่จวนกั๋วกง ในวันหลังขึ้นปีใหม่ ต้นไม้ทั้งหมดถูกพายุหิมะทำลาย คงเหลือแต่ต้นหลี จีเหิงช่างเป็นคนละเอียดอ่อนขนาดสิ่งเล็กน้อยที่คนอื่นมองแล้วเป็นแค่เหตุการณ์หนึ่ง กลับสลักเอาไว้ที่ลำต้นว่าปลูกร่วมกับหลี่เอ๋อ เจียงหลีจะไม่ซึ้งได้ยังไง
นางก็ต้องพยายามทำทุกอย่างเพื่อจีเหิง เพราะในตอนพิเศษก็ยังคอยปกป้องจีเหิงที่ยังเป็นเด็ก เรื่องราวผันผ่าน สุดท้ายก็มาบรรจบกันได้
เนื้อเรื่องสนุกมาก ขาดแค่ฉากอุ่นเตียง ฉากหวานน้อยกว่าสองเรื่องก่อนหน้านี้ แต่ยังไงก็ชอบในการดำเนินเรื่อง พล็อตตัวละคร เนื้อเรื่องเน้นการแก้แค้นเหมือนเดิม ที่ต่างคือนางเอกต้องใช้สติปัญญาของตัวเอง ความช่างสังเกตของตัวเอง แต่สุดท้ายก็ยังได้พระเอกมาช่วยเรื่องใหญ่ๆ ส่วนนางเอกก็ยังหาคำตอบในปมสำคัญของเรื่องให้พระเอกได้ และยังแก้แค้นแทนอย่างสาสมให้กับคนที่คิดร้ายกับตระกูลจี รอเรื่องต่อไปของ เชียนซานฉาเค่อเลยค่ะ

[Thanchanok V · Rating 4 out of 5]

ตอนที่อ่านเล่ม 6 ในใจคิดว่า คงไม่รอดแน่ๆ เนื้อเรื่องมันหนักมาก แถมพระเอก นางเอกก็ไม่รักกันซะทีจนคนอ่านสายมุ้งมิ้งแบบเราเริ่มท้อใจ แต่ในเมื่อเสียเงินแล้วก็ต้องดั้นด้นอ่านให้จบ
.
เล่ม7 ถือว่าแก้หน้าให้เล่ม6 (ในความคิดเรา) เพราะมันมีเรื่องความรักของพระนางเข้ามาแล้ววววววว
แม้มันก็ไม่ฟินเท่าไหร่ เพราะหวานไม่สุด เหมือนกั๊กๆ ทั้งๆที่รอมา 6 เล่ม มันเลยแอบเซงหน่อยๆ
แต่ถามว่าแย่ไหม ก็ไม่แย่ แค่พอไปวัดไปวาได้ สรุปว่า เรื่องนี้ไม่เน้นความรัก 555
.
เหมื่อนว่าเล่ม 5-6 ที่เอื่อยเฉื่อย เล่ม7 อัดแน่นไปด้วยปมอดีตพระเอก เสียดาย หากค่อยๆปล่อยปมเหล่านี้มาตั้งแต่เล่มท้ายๆ แล้วมาปิดที่เล่ม7 จะทำให้คนอ่านรู้สึกร่วมมากกว่านี้แน่นอน
อันนี้เหมือน พยายามยัดเยียดอดีตพระเอกให้คนอ่านรู้ แอบง่วงบ้าง
.
หลังจากที่อ่าน ผลงานของนักเขียนคนนี้ทั้งหมด 3 เรื่อง
ขอยืนยันคำเดิมว่า ชอบนางพญาท้ารบมากกว่า ส่วนผลาญและคุณหนูอันดับหนึ่งนั้น
ขอให้คะแนนสูสีกัน โดยที่เรื่องนี้อยู่ในอันดับ3
หากเรื่องนี้เพิ่มความหวานของพระ-นางเข้าไปให้เยอะกว่านี้ มันจะถูกใจเรามาก 555 และอาจจะให้คะแนนมากกว่าผลาญ
เสียดายที่ พี่จีเหิงเย็นชานานไปหน่อยทำให้เราไม่อิน ไม่กรี๊ด กลายเป็นกลัว 555 มาน่ารักอยู่เล่ม 7 เล่มเดียว ฮือ😭

[Miss Jan€Kim · Rating 5 out of 5]

เรามาพูดเรื่องคะแนนก่อน.. 😍
จากความคิดเห็นส่วนตัวเต็ม 10 ให้คะแนนเท่าไหร่?
-เนื้อเรื่อง พล้อต การ��รียบเรียง ให้ 10 คะแนน
-ความมันส์ การแก้เกมส์ ทวงแค้นเอาคืน ให้ 10 คะแนน
-นางเอกฉลาด เก่งหลายด้าน #iถูกใจสิ่งนี้ ให้ 10 คะแนน
-พระเอกนิ่งๆ โหดเหี้ยม ฆ่าไม่เลี้ยง ชอบสีแดง #iถูกใจสิ่งนี้ ให้ 10 คะแนน
-ฉากกุ๊กกิ๊กๆ ที่ท่านกั๋วกงมีให้คุณหนูเจียงให้ 9 คะแนน
-ระหว่างพระ-นาง ฉากเรียกเลือดเรียกลมสายหื่นไม่มีเลยมีแค่จุ๊บๆจ๊วบๆ ให้ 8 คะแนน 🤣

————————————————————
⬇️ มีสปอยล์ถ้าไม่อยากอ่านก็อย่าเลื่อนลงมา ⬇️
————————————————————

: เนื้อเรื่อง พล้อต การเรียบเรียง ให้ 10 คะแนน
พล้อตแบบแนวยืมร่างอาจจะซ้ำกับนิยายจีนหลายๆ เรื่อง แต่เรื่องนี้นางเอกคือหญิงที่แต่งงานแล้ว ไม่ใช่สาวน้อยที่โดนกระทำ แต่เป็นสาวที่มีสามีและเธอก็มีลูกแต่แท้ง ด้วยความที่สามีมักใหญ่ใฝ่สูงในตำแหน่งขุนนางราชสำนัก พอมีองค์หญิงหย่งหนิงมาติดพัน ชายโฉดหญิงชั่วจึงวางแผนฆ่าเซวียฟังเฟยแบบเนียนๆ โดยการใส่ร้ายว่านางมีชู้ และยัยองค์หญิงนี่แหละที่เป็นคนรัดคอฟังเฟยจนตาย แถมเหี้ยมขนาดตามฆ่าพ่อกับน้องชายนางเอกให้ตายตามกันไป พูดง่ายๆคือ ยัยนี่ฆ่าล้างตระกูล วันที่ฟังเฟยตายวิญญาณนางได้ย้ายเข้าไปอาศัยอยู่ในร่างของคุณหนูสามเจียง ตระกูลมหาอำมาตย์ เรื่องราวหลังจากนั้นก็จะเข้มข้นด้วยการล้างแค้นเอาคืน ถ้าใครชอบนางเอกเก่งๆ ทันคนเรื่องนี้ถือว่าเยี่ยม👍🏻

: ความมันส์ การแก้เกมส์ ทวงแค้นเอาคืน ให้ 10 คะแนน
เรื่องราวสนุก สะใจ ฟังเฟยที่มีครอบครัวดี พ่อดี น้องชายดี แต่ครอบครัวของหลัวไม่ดีนั้นแท้จริงนางเก่งกาจในทุกด้าน การเอาคืน วางแผน ตามหาหลักฐาน จึงเจ้มจ้น🤣 มันหยดติ่งๆ 🤣 มีปมซับซ้อนซ่อนเงื่อน อ่านไปๆ ก็จะทั้งสงสารและดีใจไปกับนางเอกด้วยในหลายๆ เรื่อง จีเหิงพระเอกของเราก็คอยช่วยเหลือตลอดๆ เรื่องราวครอบครัวจีเหิงพระเอกของเรื่องก็มีปมซับซ้อนเช่นกันเรียกว่าทั้งสองมีเป้าหมายที่ต้องการล้างแค้นให้คนในครอบครัวเหมือนกัน 🤔 มันส์ดี

: นางเอกฉลาด เก่งหลายด้าน ถูกใจคนอ่านให้ 10 คะแนน
ก็อย่างที่กล่าวมาข้างต้น นางเอกเรื่องนี้ เซวียฟังเฟยหรือต่อไปนี้จะเรียกว่าเจียงหลีนั้นพื้นฐานครอบครัวไม่ได้ร่ำรวยเงินทองมากนัก แต่ร่ำรวยความดี ความฉลาด แต่ตอนที่เป็นฟังเฟยแต่งเข้าบ้านสามีแล้ว ก็ไม่ได้ใช่ความสามารถของตัวเองเลย ต่างกับตอนมาอยู่ร่างเจียงหลีคือนางเอกต้องใช้ความสามารถในทุกด้านเค้นสมองมาแก้ปัญหาในทุกเรื่องทั้งปัญหาของตัวเองในเรื่องของฟังเฟยและปัญหาของคุณสามเจียงหลีที่อดีตได้ก่อเอาไว้ #อ่านแล้วก็มันส์ เธอเก่งในทุกเรื่องทุกด้านจริงๆ ยกเว้นเรื่องบู้..อันนี้ไม่จำเป็น 🤣เพราะมีคนที่พร้อมจะบู้แทน 🥰😍 ซู่กั๋วกงจีเหิงหน้าฉากอาจจะดูเฉยชา เลือดเย็น แต่ก็ช่วยเจียงหลีทุกเรื่อง

: พระเอกนิ่งๆ โหดเหี้ยม ฆ่าไม่เลี้ยง ชอบสีแดงถูกใจคนอ่านให้ 10 คะแนน
พระเอกเรื่องนี้ รูปงามล่มบ้านล่มเมือง ใครเห็นต้องเก็บไปเพ้อไปฝัน แต่สาวๆ ทั้งเมืองก็ทำได้แค่ฝัน เพราะพี่ท่านหล่อ รวย เลือกได้ 🤣 ด้วยความที่ตัวเองรูปงามเกินหน้าเกินตา เขาจึงไม่สนใจสาวงามคนไหนทั้งนั้น เพราะทุกคนงามได้ไม่เท่ากับตัวเอง ยกเว้นฟังเฟยที่ตอนมีชีวิตจีเหิงบอกว่านางดูดีแต่ก็จืดชืด 🤣 พอมาเป็นเจียงหลีที่งามน้อยกว่าฟังเฟยจีเหิงยิ่งไม่สนใจ แต่เหตุที่ทำให้เขาต้องคอยจับตาดูเจียงหลีนั้นมันมีสาเหตุ..อันนี้ต้องอ่านเองถึงจะสนุก 🤔🤣 จีเหิงเป็นกั๋วกงตั้งแต่อายุยังน้อย ใส่เสื้อผ้าอยู่สีเดียวคือสีแดง ของที่ติดมือตลอดเวลาคือพัด พ่อหายไปแบบมีเงื่อนงำ แต่อ่านๆ ไปปมตรงนี้ก็จะคลี่คลายเรื่อยๆ #ตรงนี้ดี เขาเหลือญาติคนเดียวคือปู่ (ปู่พระเอกน่ารัก เราชอบ) นิสัยจีเหิง อารมณ์แปรปรวน ชอบดูละคร โหด ใครขัดขวางใครขวางทาง..ฆ่า ใครทำแผนเขาพัง..ฆ่า ใครรู้ความลับของเขา..ฆ่า ใครแย่งของๆ เขา..ฆ่า ใครทำให้เขาเจ็บ..ฆ่า แต่ก็มีมุมน่ารักๆ หลายฉากนะ เช่นตอนที่กลับไปหาแหวน💍ให้เจียงหลีทั้งๆ ที่กลับไปก็รู้ว่าจะเจอกับอันตราย แต่ก็ไปเพื่อแหวนของเจียงหลี

: ฉากกุ๊กกิ๊กๆ ที่ท่านกั๋วกงมีให้คุณหนูเจียงให้ 10 คะแนน
ระหว่างพระ-นางจะไม่ค่อยหวานแว๋วเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ไม่มีเลย...มันก็มีบ้างที่พระเอกทำตัวให้คนอ่านรับรู้ได้ว่าเขาน่ารัก ก็น่ารักสไตล์จีเหิงนั่นละ 🤣🤣 หาต้นไม้🌳ที่เขานิยามว่าคือนางเอกมาปลูกในจวน เอานก🕊ของนางเอกมาเลี้ยง สะกดรอยตามเจียงหลี ตามเฝ้าทุกฝีก้าว แม้อยู่บ้านก็มีคนของตัวเองแฝงมาเป็นคนสวน เพื่อคอยเฝ้าแล้วเอาทุกเรื่องทุกการกระทำของเจียงหลีไปรายงานเขา หรือวันไหนเจียงหลีอยากเจอเขาๆ ก็มาหา อยากให้ช่วยเรื่องอะไรเขาก็ช่วย บางครั้งดูเหมือนไม่ใส่ใจแต่ก็ทำให้ทุกเรื่อง โดยที่ไม่เคยถามหาเหตุผลของการกระทำของเจียงหลีเลยด้วยซ้ำ ถ้ารวบรวมเรื่องราวเหตุการณ์หลายๆ อย่างที่จีเหิงช่วยเหลือนางเอก เขาก็ถือว่าเป็นพระเอกสายเปย์คนหนึ่งนะ เปย์หนัก เล่นใหญ่ จัดเต็ม 🤣🤣🤣 #สายเปย์ที่แท้ทรู #พี่ดุนะ_หนูไหวเหรอ

: บทหวานนนนนมีน้อย ซีนแบบว่า นั่นแหละซีนนั่นนนนนนนระหว่างพระ-นางไม่มีเลย 🤣ให้ 8 คะแนน
ตอนแรกว่าจะให้ 6 คะแนน 🤣🤣🤣 แต่ก็เปลี่ยนใจมาให้ 8 คะแนนเพราะมีเล่มพิเศษที่แถมมากับชุดนิยายมาให้อ่าน #ชื่นใจขึ้นมาอีกนิด_สร้างรอยยิ้มขึ้นมาได้อีกหน่อย เป็นเล่มพิเศษที่มีเนื้อหาเกี่ยวเนื่องเล่มหลัก ไม่ใช่เล่มพิเศษที่ สนพ.มักแถมมาแต่เป็นเนื้อเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวข้องใดๆ กับนิยายเรื่องนั้นๆ เลย 🙄 ในเล่มพิเศษตอนได้อ่านเรามีทั้งรอยยิ้มและเสียงหัวเราะกับการได้รับรู้วิถี ‘จีเหิงสไตล์’ การเลี้ยงลูก (คือต้องการให้ลูกเหมือนตัวเอง) 🤣👍🏻🤣 และการหาสามีให้ลูก🤣🤣😂😂🤣😂 #น่ารัก สำหรับจีเหิงในโลกนี้ มีเพียงสองคนเท่านั้นที่เขาไม่อาจมีปากเสียงเพราะเถียงอย่างไรก็ไม่ชนะ นั่นคือภรรยาและบุตรสาว😍 แต่เราก็ตัดไป 2 คะแนนเพราะฉากหื่นๆ แบบเรียกเลือดเรียกลมมาให้คนอ่านชุ่มชื่นหัวใจไม่มี 🤣ก๊ากกกกกกก🤣 #สายหื่นไม่ถูกใจสิ่งนี้

^_^ สำหรับเรา ชอบนะ สนุกดี แต่ถ้านักเขียนเพิ่มฉากพระ-นางมาอีกหน่อยจะดีมากๆ แต่ถ้าจะให้เทียบเรื่องราวระหว่างผลาญกับเรื่องนี้ อันนี้ก็พูดยากว่าเรื่องไหนสนุกกว่ากัน เอาเป็นว่ามันสนุกคนละแบบ เรื่องผลาญ นางเอกจะรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างเพราะนางย้อนเวลากลับมานางเคยผ่านช่วงเวลานั่นมาแล้ว แต่กับเซวียฟังเฟยไม่ใช่นางไปเข้าร่างเจียงหลีในวันที่นางตายคือวันที่เจียงหลีตายเช่นกัน แล้วเหตุการณ์ต่อจากนั้นก็คือตามแก้ปัญหากันไปทีละเรื่อง ตามไปทวงแค้นทีละคน ส่วนพระเอกก็ต่างนะ เราว่าในเรื่องผลาญพระเอกชัดเจนว่าชอบนางเอก แต่เรื่องนี้พระเอกของเราน้านนนนน เริ่มจาก ขัดใจ(แต่ นอ.ไม่โดนฆ่า🤣) , สนใจ , สงสัยใคร่รู้ , มีใจ ต้องลองอ่านดูสองเรื่องไม่ได้ด้อยไปกว่ากัน แต่ถ้าถามว่าของนักเขียนคนนี้เราชอบเรื่องไหนมากกว่ากัน คำตอบคือผลาญ

ปล.คนที่คุณคิดว่าเป็นตัวร้ายนั้นอาจจะมีคนที่ร้ายยิ่งกว่า เรียกว่ามาเหนือ😳 sheคือคนบาปในคราบนักบุญ😤

เก็บตกนิยายจีนที่อ่าน : เราชอบพระเอกแบบเฮียเสาจากเรื่องผลาญ และชอบนา��เอกแบบเจียงหลีจากเรื่องเรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง 😍 และยิ่งชอบไปใหญ่คือพระเอกและนางเอกจากเรื่องทนายสาวถึงคราวสู้ อร้ายยยยคิดถึงเย่ชาและนีงหนูถูหมี😍❤️ #เห็นหมีหนูมั้ย 🤣

[Anida · Rating 5 out of 5]

นี่คือรีวิวของทั้งชุดนะคะ เรื่องนี้คหสต นักเขียนลดความโหดลงไปมาก ซึ่งก็ดีนะคะ เพราะการแก้แค้นไม่จำเป็นต้องฆ่าโหดเสมอไป เชือดนิ่มๆก็ได้

พูดถึงตัวละคร เรื่องนี้พระเอกค่าตัวแพงมาก บอกเลย กว่าจะออก กว่าจะมีปฏิสัมพันธ์กับนางเอก กว่าจะบอกรักกัน คนอ่านรอเหงือกแห้ง ความหวานนี่มากกว่าบันทึกปิ่นนิดนึง (อย่างน้อยพี่เหิงก็ไม่แตะนางเอกลงน้ำอะไรเทือกนั้น😅😅)

โดยรวมแล้ว เราว่าเรื่องนี้ก็สนุกในระดับหนึ่ง ที่เราขอบมากคืออาสามเย่ และตอนพิเศษ

[Celeste · Rating 3 out of 5]

#เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง เล่ม 7 (จบ)

กำลังอ่านถึงส่วนองค์ 2 ของเล่มจบค่ะ

จุดที่ชอบมาก

- เจียงหลี / เซวียฟังเฟย

ขอมากรี๊ดถึงนางเอกคุณหนูรองเจียงหลีหรือเซวียฟังเฟย เธอยังคงเป็นนางเอกที่เราชอบที่สุดของเซียนซานฉาเค่อที่มีแปลไทยค่ะ เมื่อแก้แค้นส่วนตัวจบก็กลับมาเป็นคนปกติที่น่ารักเหมือนก่อนแต่งงานกับเสิ่นอวี้หยง ไม่ได้มีอาการ PTSD แต่อย่างใด

มีความเข้มแข็ง มีสติ รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา ฉลาดหลักแหลม จิตใจดีงาม

มีครอบครัวที่อบอุ่นหล่อหลอมมาให้เติบโตมาสง่างามเฉิดฉายเช่นนี้

ถึงจะโดนทำร้ายถึงตาย ถึงจะแก้แค้นเอาคืน แต่ก็ยังรักษาตัวตนที่งดงามดั้งเดิมไว้ได้ น่านับถือจริงๆ

อันนี้ขอชมผู้เขียน จากผลงานก่อนหน้านี้ที่มีแปลไทย เราคิดว่าคุณนางเอกทั้ง 2 คนนั้น ถ้าอยู่ยุคปัจจุบันควรไปหาคุณหมอเพื่อบำบัดด่วน ไม่งั้นก็เจ็บป่วยทางจิตใจไปจนถึงวันตายแน่นอน น่าสงสาร

แถมนางเอกดูจะรักพระเอกจริงๆ แบบไม่ดูจัดฉากละคร เป็นรักซึมบ่อทราย ค่อยๆ นึกถึง ค่อยๆ เป็นห่วงกังวล ค่อยๆ รู้ใจตัวเอง สุดท้ายเป็นความรักที่แท้จริง

ตัวพระเอกจีเหิงยังไม่ชัดเท่านี้เลย เหมือนอยู่ดีๆ ก็รักเค้าซะงั้น

น่ามีบรรยายหรือมีจุดที่ต้องเป็นนางเอกคนเดียวเท่านั้นถึงจะรักได้มากกว่านี้หน่อย

ฉากอดีตที่พบกันหลังประตูจวนจอหงวนก่อนนางเอกกลับชาติมาเกิดเราว่าก็ยังลอยๆ ไปนะ

แต่ก็ทำให้พอเข้าใจว่าทำไมถึงได้คิดช่วยเหลือเจียงหลีตั้งแต่เล่มแรกๆ ค่ะ แต่เพราะเดาได้ถึงตัวตนนางเอกหรือเห็นเป็นคนแบบเดียวกันกับเซวียฟังเฟยที่อยู่ในใจเลยถูกใจยอมช่วยเหลือทั้งที่ไม่ได้อะไรเลยแถมไม่รู้ตัวเองจะทำไปทำไม ซึ่งตรงนี้มันน่ารักดี

ส่วนตรงนี้ไม่รู้อยู่ในช่วงไหนของเรื่องที่จีเหิงแน่ใจอย่างนั้นอาจให้เป็นปลายเปิดนักอ่านไปคิดต่อเอาเองค่ะ

- จีเหิง

คุณพระเอกคนนี้มีเสน่ห์ลึกลับล้นเหลือจริงๆ เวลานึกถึงจีเหิงเราจะนึกถึงภาพปกตัวละครเล่มแรกของปรมาจารย์ลัทธิมารฉบับไทยค่ะ แม้ไส้ในจะไม่ใช่เลยก็ตาม

เติบโตมาด้วยโศกนาฏกรรมแบบนี้ จึงเป็นคนลักษณะนี้ก็ไปกันได้ค่ะ

ชอบที่ใช้พัดเป็นอาวุธมาก เข้ากับความสวยงามเย่อหยิ่งลึกลับ

- ฮ่องเต้หงเซี่ยว

คนนี้นี่สมเป็นฮ่องเต้จริง ๆ ฉลาดล้ำลึกซ่อนเงื่อนมาก ไม่ลอย มีจุดรองรับทุกจุด พอรู้แล้วกลับไปอ่านตั้งแต่ต้นเรื่องนี่มีอ๋อยาว ๆ เลยค่ะ เป็นอีกตัวละครที่เขียนได้ดี

จุดที่ไม่ชอบ

- อินจือหลี กับอินจือฉิง

2 คนนี้ไม่น่าใส่มา 2 เล่มท้ายเลย อ่านแล้วนึกถึงคำว่างานรีบ งานเผาบวกหน้ากระดาษไม่พอค่ะ

มันลอยมากกก เหตุผลของการกระทำทั้งหลาย

โดยเฉพาะอินจือหลี ตอนอ่านช่วงแรกที่เค้าสติแตก เรานึกถึง Theon Greyjoy กับ Ramsay Bolton แต่ผู้เขียนยังเขียนไม่ถึงอะค่ะ คาแรคเตอร์แบบนี้เขียนเป็นพระเอกนิยายหรือตัวร้ายเข้มข้นหนักๆ ยังได้ ดันใส่มาตรงๆ ทื่อๆ เหมือนโครงเรื่องก่อนเขียนจริงเลย น่าเสียดาย

เลยอ่านแล้วไม่อินอย่างแรง แอบง่วงอะค่ะ อารมณ์แบบ อ้อ เธอ 2 คนตายแล้วเหรอ เออ ฉันรู้แล้วนะ อะไรงี้เลย

เราว่ามีแต่เซี่ยจิ้นอ๋องก็น่าจะพอแล้ว

คนนี้ก็เขียนได้ดีมาก มีเหตุผลของการกระทำ ถ้ามีตอนสับสนมากๆ ก่อนลงมือฆ่าจีหมิงหันกับอวี้หงเย่ได้ลึกกว่าที่เขียนมานี่ขึ้นหิ้งเลย

- หลินโหรวเจีย (ไทเฮา)

ยังเขียนไม่ถึงพอกัน เธอมัน Cerci ชัดๆ แต่อ่านแล้วไร้ความเห็นใจหรือสะใจใดๆ ที่โดนแก้แค้นคืน สู้เขียนให้ดราม่า ถึงทำผิดกับคนทั้งโลกแต่ไม่ยอมทำผิดกับตัวเองจนน่าสงสารก็น่าจะทำได้นะ

อาจควรมี 10 - 15 เล่มจบขึ้นล่ะมั้งคะ ถ้าจะเอาทุกอย่างแบบนี้ เพื่อจะได้มีรายละเอียดเพื่อความอินในเนื้อหามากกว่านี้

ไม่งั้นจบเล่ม 5 หลังประหารองค์หญิงหย่งหนิงกับท่านจงซูเส่อหลางก็พอแล้วมั้ง เราว่าสนุกดีจนถึงเล่มนี้แหละ

หลังจากนี้พล็อตใหญ่มากก จนคุมไม่อยู่แบบเอาไปทำ 10 เล่มจบได้อีกหลายเรื่องเลย

ให้อินจือหลี - จีเหิง - หลินโหรวเจีย - ฮ่องเต้หงเซี่ยว เป็นตัวนำได้ทั้งนั้น

สตอรี่เหลือล้น ยิ่งตัวนำฝ่ายชายคู่แรกนี่ทำเป็นพระเอกคู่เลยตั้งแต่ต้นจนหน้าสุดท้ายก็ยังได้ ขยี้ดราม่าหนักๆ แนวถึงข้าจะทำผิดแต่ไม่ยอมให้โลกทรยศข้า มีเหตุผลของตัวเองที่สมเหตุสมผลน่าเห็นใจในโชคชะตาแล้วจบ BE ไปให้หมดทุกคนเลยก็ได้ ทำถึงจริงๆ จะพรีวันแรกเลยเอ้า

สรุป จุดที่ไม่ชอบคงเป็นคาแรคเตอร์กับการดำเนินเรื่องของตัวละครฝั่งตรงข้าม ตัวร้ายของเรื่อง

มันไม่ดูเป็นมนุษย์จับต้องได้เหมือนนางเอกกับพระเอกที่เรื่องนี้เขียนได้ดีขึ้นอย่างเห็นชัดเลย มาแนวนี่ตัวร้ายนะ เอาเลยจัดการเลยไม่ต้องไปเห็นใจมันหรอก ร้ายแบบโง่เง่าเห็นแก่ตัวแบบนี้ ตายไปเลยพวกแก มันแบนมากก

ถ้าแก้จุดนี้ได้คงเป็นนิยายขายดีได้หลายกลุ่มนักอ่านกว่านี้ เอาให้สูสีตีคู่กับตัวละครเอกจนจะเชียร์ตัวเอกก็ทิ้งตัวร้ายไม่ลงไปเลย

ยังไงก็ยังรอเรื่องต่อไปนะคะ ถึงจะมีบ่นๆ แต่ก็อ่านของเค้าทุกเรื่องที่มีแปลไทย ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่า^^

จะรีบไปอ่านให้จบเล่มสุดท้ายซะทีค่า^^
.
.
.
.
.

(เพิ่ม) เราไปอ่านจนจบแล้วค่ะ

เรื่องนี้ความรักละมุนละไม น่ารักน่าใจเต้นกว่าอีก 2 เรื่องของผู้เขียนค่ะ

จบได้น่ารักดี แอบลิเกดูโรงงิ้วไม่สมจริงเล็กน้อยตรงจีเหิงตอนไปสงครามนี่แหละ ก็เค้าชอบดูละครอะเนอะ เราก็ได้เป็นผู้ชมดูเค้าแสดงบ้างก็สนุกดีค่ะ

ชอบเล่ม 1-3 ที่สุด นางเอกแก้แค้นได้มันส์มาก อ่านแล้วลุ้นตลอด ใช้ปัญญาวางแผนเป็นขั้นเป็นตอนดี ถึงจะมีฉากซ้ำเรื่องเก่าๆ มาบ้างก็ยังสนุก

พอใกล้จบเล่ม 5 ประหารองค์หญิงกับสามีเก่าไปแล้วเริ่มออกทะเลสู่อวกาศอันเวิ้งว้าง

เล่ม 6-7 ดีงามตรงพาร์ทความรักของตัวเอกมาชดเชย ชอบฉากสารภาพรักที่สุด

ตอนพิเศษในเล่ม 7 ดีงามหมดเลย ฮีลใจมาก

ชอบเซวียเจามากก ยินดีกับซือถูจิวเย่ด้วยค่ะ ผู้ชายไทป์ลูกหมาจริงใจซื่อตรงนี่มันน่ารักจริงๆ

จีเหิงก็กลายเป็นสายเปย์พ่อบ้านใจกล้าไปซะแล้ว อะไรคือการลงทุนตื่นแต่เช้าเดินไปซื้อขนมถั่วแดง Limited ให้เจียงหลีเองแค่เพราะนางบ่นว่าอยากกินเฉยๆ น่าร้ากกก โถ พ่อหนุ่มชุดแดง

เพิ่งรู้เหมือนกันว่าสินเดิมเจ้าสาวนี่ให้ฝ่ายชายเตรียมให้ได้ด้วย งงไปพร้อมเย่หมิงอวี้เลยค่ะ

เล่มพิเศษ Tailormade - ขอเถอะ อ่านแล้วเฉยๆ มาก อ่านแล้วไม่จีนอะค่ะ เหมือนไทยแต่ง อาจเป็นเพราะสำนวนแปลเฉพาะเล่มพิเศษเล่มนี้ไม่ได้ไปทางเดียวกันกับเล่มหลักเลย

เรื่องนี้ถึงจะง่อยตรงตัวละครร้าย มีบางจุดดูรีบๆไม่มีชั้นเชิงตัวละครสาดใส่กันหลังจากเรื่องเริ่มออกทะเล คุมพล๊อตไม่อยู่ แต่ตัวเอกฝ่ายดีมีมิติ ดูเป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อขึ้นกว่าเรื่องเก่าๆ ของเค้า เราอ่านบางช่วงบางฉากแล้วหัวใจสั่นไหวไปกับนางเอกด้วย เขียนได้ดีขึ้นมาก ถ้าท่านไหนชื่นชอบนามปากกานี้ก็ซื้อเถอะค่ะไม่น่าเสียดายเงินหรอก

รอเรื่องต่อไปค่า^^ ขอตัวร้ายน่ากลัวๆ เดาทางไม่ได้ และมีเสน่ห์ล้นเหลือบ้างนะคะ

[Noo · Rating 5 out of 5]

โดยรวมชอบเรื่องนี้นะ แต่รู้สึกเหมือนตื่นเต้นน้อยไปหน่อย เล่มนี้มีความอืดๆ พระ-นางกว่าจะรักกันชัดเจนก็เล่ม 6 แล้ว เล่มนี้พี่จียังหายไปเป็นปีอีก เง้ออ แต่ถึงจะมาน้อย แต่ก็หวานมากนะ
.
.
อ่านในเว็บห้องสมุด ตอนจบตัดฉับมาก ไม่ทราบว่าในเล่มมีตอนพิเศษอีกไหมคะ แอบค้างๆ
.
.
.
-เรื่องนี้เหมือนเกมส์นะ มีบอสเล็ก บอสรอง บอสใหญ่ เยอะแยะไปหมด ต้องเก็บเวลไปเก็บทีละตัว 55
-ฉากจีเหิงปะทะเซี่ยจิ้นอ๋องมีความอลังการ แฟนตาซีมาก และแอบลิเกมากด้วยเช่นกัน แถมมีตัวละครลับโผล่มาตอนท้าย!!
-ฉากไปช่วยนางเอกก็เป็นซีนโอเว่อร์มากๆ เอาเถอะๆ ขอพี่จีเหิงโชว์หน่อย
-ขอแสดงความเสียใจกับอินจือหลี ปูมาเหมือนจะโหด พอน้องสาวตายแล้วดูเหมือนจะทิ้งทุกสิ่งไปรบแบบทุ่มสุดตัว แต่ก็แครู้ว่าไปรบกับจีเหิงแล้วตายไปเลยจ้า RIP
-ชอบบทสรุปตระกูลเจียง มันเหมาะสม ไม่ได้แค้นเคืองกับเจียงหลี ไม่ได้ถูกล้างตระกูลโหดๆ แบบผลาญแถมถอนตัวออกจากราชสำนักได้
-ประทับใจมาก ตอนเจียงหลีไปส่งคนตะกูลเจียงที่ประตูเมือง "ทันทีที่เจียงหลีหันหลังกลับก็ต้องตกตะลึง ท่ามกลางพายุหิมะที่กำลังตกหนัก ห่างออกไปไม่ไกลนัก เซวียฮว๋ายหย่วนและซือถูจิ่วเย่ที่กำลังเข็นเก้าอี้ของเซวียเจา ต่างกางร่มมองนางด้วยความห่วงใยอยู่ด้านหลัง แค่นางหันหน้ากลับมาก็สามารถมองเห็นได้"//รักซีนนี้
-พี่จีเหิงสายเปย์ เพื่อเมียพี่ให้ทุ่มหมดหน้าตัก แต่ตัดฉับคู่นี้ตอนฝันว่าเจอกันตอนจีเหิงเป็นเด็ก //เงิบ
-ตัดภาพมาที่ม่อหลัน ซือถูจิ่วเย่ได้รับการสนับสนุนจากแคว้นเยี่ยน ยึดบัลลังก์คืนได้ แต่ต้องหาพระสวามี ก็มีเซวียเจามาเสนอตัว บอกความใน (ซะที!!) จบแฮปปี้ไปอีกคู่ ในเว็บตัดฉับตรงนี้เลย //เงิบบบบบ

[M · Rating 4 out of 5]

ในที่สุดเรื่องราวก็ดำเนินมาจนถึงตอนท้าย
เล่มนี้ก็คลายปมดราม่าชีวิตของจีเหิงแหละ เอาตรงๆ ต่อจากเล่มที่แล้ว
ก็มาดูจุดจบของพวกคนเลวว
เอาจริงๆ บิลด์มาให้รู้สึกว่าอินจือหลีต้องปราบยาก...อ่อ ไม่ยาก
ทุกอย่างผ่านไปรวดเร็ว ไม่เหมือนตอนท่านอ๋องก่อนหน้า รู้สึกมันเตรียมการนาน กว่าจะจบเรื่อง
อันนี้เหมือนต้องรีบจบอ่ะ ไม่มีดีเทลการต่อสู้อะไรใดๆ เลยจร้ะ 5555 แบบว่าต้องรีบจบเล่มปิดต้นฉบับแล้วไรงี้

แล้วกลายมาเป็นว่าตัวร้ายออนท็อป มีเวลาออกอากาศแว๊บเดียว 5555 ทั้งๆ ที่เป็นตัวพีคๆ ท๊อป
เอาจริงๆ ร้ายกว่าหย่งหนิงอีกนะ เลวจัดจริงๆ เสียดาย มันออกมานิสเดียวอ่ะ ไมมันไม่สะใจ

แต่ทั้งหมดทั้งมวลเพื่อให้มาถึงจุดที่นางเอกพระเอกต้องแยกกันเท่านั้น ซึ่งแยกกันแพรบเดียว
แล้วทุกอย่างก็ลงล็อคเป๊ะๆๆๆๆ happy ending....

ด้วยเอวังประการละฉะนี้ จบ มันก็จะรู้สึกแบบ อ้าวจบละเหรอ กะลังมันส์

การตายของท่านแม่ทัพผู้เฒ่า น่าสงสารรร ฮือออ เอ็นดูวการนั่งร้อย นั่งทำเครื่องประดับให้หลานสะใภ้กับมือ แต่เสียใจที่นางไม่มีโอกาสได้อยู่เห็น
ปล. ชอบตอนท้ายเรื่ององค์หญิงกะอาเจา น่าร้อกกกก

[Ahgase · Rating 3 out of 5]

จบแล้วจ้า จบแบบต้องไปค้นเน็ตดูว่าจบแล้วจริงหรอ
555555

ความรู้สึกต่อเรื่องนี้คือ เฉยๆ
ไม่ได้ว่าสนุกอะไรขนาดที่คนอื่นเชียร์

เพราะว่าเล่มแรกนั้นพิรุธเยอะเหลือเกิน
ตอนใกล้จบก็ไม่ได้อินความรักอะไรของนางเอกพระเอก
แถมจบแบบ ท่องเที่ยวทั่วหล้า
ไม่ได้บอกว่าจุดจบตัวละครอื่นๆเป็นยังไง

ผิดหวังนางเอกนะ เอาตรงๆ
ครอบครัวที่สำคัญของนางมีแต่พ่อกับน้อง
ชั้นสงสารพ่ออำมาตย์จนหยดสุดท้าย มันจะอะไรหนักหนา
เหมือนใช้ประโยชน์ตระกูลนี้เท่านั้น
พ่อก็รู้สึกผิด ขอโทษตลอด แต่นางบอกรักพ่อไม่ได้ โห ใจดำจัง

ลุงแฝดของแม่ก็ทำเหมือนเค้าเป็นเบ๊อะ ใช้งานตลอด
เหมือนตัวประกอบฉากตลกๆไปซะงั้น

ชั้นเห็นแต่ความเห็นแก่ตัวของนางเอกอะ
มันซึ้งหรอ ถามจริง?

[Curio Pun · Rating 5 out of 5]

ผลาญ กับ นางพญาท้ารบ เป็นสองเรื่องที่เราอ่านซ้ำบ่อย พอรู้ว่าเรื่องนี้เป็นของนักเขียนเดียวกันก็ตั้งตารอเลย
ดีที่ebook ออกมาแบบต่อๆ กัน ไม่เว้นระยะยาวนานมาก เลยรู้สึกว่าได้อ่านต่อเนื่องไม่ค้างคา ไชโย

ยังคงเป็นแนวนางเอกรันทด โดนคนรักทรยศ ตายแล้ววิญญาณกลับมาเกิดใหม่ ได้โอกาวกลับมาแก้แค้น
สำหรับเรื่องนี้นางเอกตอนแรกเป็นสาวสวยมากความสามารถ แต่ดันแต่งงานกับผู้ชายหน้าซื่อใจคด
ถูกจัดฉากใส่ร้ายว่ามีชู้ชื่อเสียงเสื่อมเสีย สุดท้ายก็ถูกฆ่า
พอตายก็ได้ไปเข้าร่างคุณหนูของจวนอํามาตย์ แต่ดันเป็นคุณหนูที่มีคดีติดตัวถูกส่งมาอยู่วัด ก็ต้องหาทางกลับเข้าเมืองก่อน
ตั้งใจจะแก้ต่างให้ตนเอง แก้แค้นให้คนในครอบครัว(เดิม)
แล้วก็ต้องจัดการกับคนร้ายๆ ในครอบครัว(ใหม่)ของร่างคุณหนูนี่ด้วย

ที่ต่างจากผลาญกับนางพญาท้ารบคือนางเอกไม่ได้ย้อนเวลากลับไปตอนที่เรื่องยังไม่เกิด ไม่ได้รู้ล่วงหน้าว่าจะมีเหตุการณ์อะไรต่อไป
ตอนนางเอกจัดการกับพวกที่เคยทำร้ายนางไว้ เลยรู้สึกเหมือนเป็นการแก้แค้นจริงๆ สะใจดี

ช่วงแรกๆ เนื้อเรื่องเน้นเหตุการณ์ทางฝั่งนางเอก พระเอกบทน้อยกว่าแต่ไม่อ่อนไม่จาง โผล่มาทีไรก็เด่นนะ
พอช่วงหลังถึงจะเป็นเนื้อเรื่องฝั่งพระเอกบ้าง
ความรักมาช้ามาก กว่าจะได้จูบปาเข้าไปเล่มท้ายนู่น
แต่ระหว่างช่วงที่เคลียร์เนื้อเรื่องนางเอก ก็รู้สึกถึงความสนิทสนมของทั้งคู่ที่เพิ่มขึ้นมาตลอดทาง เลยไม่รู้สึกว่าเร่งรัดยัดเยียด

เราค่อนข้างชอบนางเอก ถึงจะมีบางจังหวะที่รู้สึกว่านางกระทำต่อคนอื่นรุนแรงเกินไปบ้าง แต่ก็ไม่ได้มีบ่อย ไม่ขัดใจมาก พอทนไหวอยู่
ความเก่งกาจของนางก็มีที่มาที่ไป ถึงแม้ว่ามันจะเวอร์มาก แต่คิดซะว่าเป็นนิยายแฟนตาซี เวอร์บ้างอะไรบ้าง
และจะไม่พูดถึงพระเอกไม่ได้เลย พ่อหนุ่มไฝแดงแรงฤทธิ์ โผล่มาทีไรก็โดดเด่นกว่าชาวบ้านเขา
เป็นคนที่ทั้งทำให้เขินและทำให้หมันใส้ในเวลาเดียวกัน

สรุปว่าสนุก
ตอนนี้ เรียกข้าว่าคุณหนูอันดับหนึ่ง ก็เป็นอีกเรื่องที่เราอ่านซ้ำบ่อยเหมือนกัน

[Giyongchy · Rating 3 out of 5]

รีวิวรวม​ 7 เล่ม​ เรื่องนี้อ่านในอีบุ๊ค​ ออกแบบอาทิตย์ละเล่มรวดเร็วทันใจ​ไม่ค้าง อ่านเล่มแรกพล๊อตเรื่องเหมือน​ 2 เล่มก่อนคือผลาญ​กับนางพญาท้ารบ​แต่รอบนี้วิญญาณนางเอกไปอยู่ในร่างคนอื่นแทน​ส่วนพระเอกจะมากับตีมชุดแดง​ กะจะไม่อ่านต่อแต่หยุดไม่ได้ด้วยความอยากรู้​ ​555​ ด้วยความที่พล๊อตคล้ายกับเรื่องก่อนๆ​ มันเลยไม่ค่อยมีอะไรเซอร์ไพรส์​ แต่คนเขียนก็เขียนเนื้อเรื่องได้สมจริงและละมุนมากกว่าเดิม​ ในส่วนความรักของพระเอกนางเอกนั้น​ ฉากหวานแหว๋วมีน้อยเป็นแบบค่อยๆรักกัน​ ไม่หวือหวา​ ตัวร้ายร้ายมากแต่ตอนตายก็ตายง่ายมาก​ เล่มสุดท้ายหักคะแนนเพราะเนื้อเรื่องอืดเอื่อยไปหน่อย​ ชอบเรื่องพิเศษที่แถมมากะรุ่นลูกมาก​ พระเอกเป็นพ่อที่ไม่แคร์ใครเลย​น่ารักดี

[Nancy · Rating 4 out of 5]

จบแล้ว..จบทั้ง7เล่ม ถ้าเทียบผลงานที่เคยอ่านของนักเขียนท่านนี้มา ทั้งผลาญ และนางพญาท้ารบ ก็ขอยกให้เรื่องนี้เป็นที่1 ในช่วงแรก ค่อนข้างเหมือนสองเรื่องก่อน ทำให้แอบคิดในใจว่า นี่รีไรท์งานตัวเองอีกแล้วเหรอ แต่พออ่านไป ก็รู้สึกพัฒนาการของนักเขียนเลย คล้าย...แต่ไม่เหมือน จนถึงที่สุดก็ถือว่าต่างกันมาก จนอยากให้ยาวกว่านี้ ตัวร้ายมีทั้งแบบหวีดๆ บอสหลังม่าน กระทั่งบอสตัวสุดท้าย เราว่าคนเขียนทำให้ตัวละครดูมีมิติได้มากขึ้นกว่าเดิมมาก บ้านตระกูลอินตอนท้ายเรากลับรู้สึกถึงความมีมิติ แต่เสียดายที่ต้องจบแล้ว เลยดูจะรวบรัดไปสักหน่อย ส่วนของพระนาง ก็ดีงามมาก เราเห็นการค่อยๆพัฒนา ความสัมพันธ์ของคนทั้งสอง มันติดเรื่องปมนิดๆหน่อยๆขยี้กว่านี้จะให้ 4.5 นี้ขอให้ที่ 4 ละกันค่ะ สนุก

[Isarin Luansutham · Rating 4 out of 5]

โดยภาพรวมสนุกครับ นางเอกพระเอกมีการใส่เนื้อเรื่องให้เกิดการอินกับตัวละครได้ดี ตัวละครแต่ละตัวมีมิติในระดับปานกลาง

แต่การผูกโครงเรื่องและความสมเหตุสมผลตอนช่วงต้นเรื่องและท้ายเรื่องยังทำไม่ค่อยดี อาจจะเป็นเพราะอยู่ๆนางเอกก็โผล่มาเครื่องมือในการแสดงความเก่งกาจนางเอกยังมีไม่มาก ความสมเหตุสมผลเลยกระตุกๆ

การแปล แปลได้ดีมากเลยส่วนหนึ่งที่อินกับตัวละครได้เพราะการแปล

[Pooh · Rating 4 out of 5]

ตอนแรกอ่านได้เรื่อยๆ ความสนุกค่อยๆก่อตัวตั้งแต่เล่มสาม ไม่ถึงกับวางไม่ลงแต่ก็อ่านได้จนจบ พระเอกค่าตัวแพงไม่ค่อยออก เลิฟซีนน้อย ออกมาให้ชื่นใจแล้วก็หายไป
ชอบที่นางเอกไม่ได้เก่งสะท้านโลก ตัวละครทุกตัวมีตรรกะความคิดให้เข้าใจได้

โดยรวมสนุกค่ะ

[Risuki Ahoo · Rating 5 out of 5]

ในความคิดคือจบโอเค แม้จะมีช่วงปลายเปิด แต่ก้อตามประสาฉาเค่ออ่ะนะ555

[Zin · Rating 5 out of 5]

เล่มจบแล้ว โดยรวมสนุก อ่านเพลิน
ชอบคนเขียน ปกติที่ผ่านมานางเอกจะรู้อนาคต
แต่เรื่องนี้นางเอกไม่รู้อนาคต ชอบตรงนี้
ใช้ความเก่ง ไหวพริบเอา ทำให้เดาล่วงหน้าได้ยากทีเดียว

[อุทัยวรรณ อินต๊ะปั๋น · Rating 3 out of 5]

เป็นเรื่องที่อ่านได้เรื่อยๆ นางเอกไม่ได้เก่งเวอร์วัง พระเอกบรรยายไว้ว่าเก่งเวอร์แต่ไม่ค่อยมีบทบาทเท่าไหร่ หากชอบความหวานแหว๋วของพระเอกกับนางเอกแนะนำให้ข้ามไป

[findtheway · Rating 3 out of 5]

ตั้งแต่กลางเรื่องไปมีเนือยๆบ้าง ไม่บ้างอะยืดมากเลย เพราะจีเหิงหายไป มันเนือยจนอ่านผ่านๆไปถึงตอนจีเหิงกลับมา ถ้าเล่มนี้ไม่มีฉากจีเหิงเจียงหลีเยอะแล้วไม่มีฉากจบ มันคือเล่มที่ชอบน้อยที่สุดอ่ะ😭

[Wanyiwa · Rating 3 out of 5]

รีวิวรวม 7 เล่มแบบไม่สปอยล์นะคะ

นางเอกเคยเป็นถึงหญิงงามอันดับหนึ่งของเมือง แต่เพราะรักและแต่งงานกับผู้ชายผิดคน สุดท้ายจึงถูกองค์หญิงชู้รักของเขาฆ่าตายอย่างทรมาน อีกทั้งครอบครัวที่เหลือเพียงพ่อและน้องชายของนางก็ยังถูกฆ่าตายเพราะนางด้วยเช่นกัน เมื่อสวรรค์ให้โอกาสนางได้เกิดใหม่อีกครั้งในฐานะคุณหนูรองในจวนของมหาอำมาตย์ นางจึงใช้ทั้งอำนาจและความฉลาดที่มี เพื่อตามล้างแค้นและทวงคืนคุณธรรมให้ตัวนางเองและคนในครอบครัวให้ได้

เซ็ตติ้งถูกวางไว้แบบชูโรงนางเอกแบบเห็นได้ชัด นางเอกเป็นแนวแมรี่ซูคือเก่งทุกอย่าง เก่งไปหมด เปิดฉากเริ่มต้นมาตอนได้เริ่มชีวิตใหม่ นางเอกหาทางเข้าสำนักศึกษาหญิง เข้าไปแบบยังไม่ทันจะได้เรียนหนังสือเลย อ่าว..สอบซะแล้ว ต้องให้นางเอกโชว์ความสามารถซักหน่อย ไม่รู้สำนักนี้เขาสอนนักเรียนกันยังไง แต่เหมือนครูจะไม่รู้ฝีมือนักเรียนเลย นางเอกโชว์สกิลอะไรจึงเป็นความเซอร์ไพรส์ไปหมด แล้วพอสอบเสร็จ นางเอกได้แสดงความเฉิดฉายแล้ว ก็ไม่ต้องไปโรงเรียนแล้วจ้า อันนี้งงนะ ดูตั้งใจเซ็ตฉากให้นางเอกหนักมาก

แล้วทุกอย่างที่นางเอกวางแผนไว้ จะไม่มีอะไรหลุดไปจากแผนเลย และไม่ว่าใครจะพูดถึงเรื่องอะไร นางจะรู้ไปหมดและหาวิธีตอบโต้ได้แบบทันใจ ซึ่งเอาสนุกสะใจมันก็คือใช่เลย แต่เอาจริง ๆ คืออ่าน ๆ ไปก็จะรู้สึกว่านางเอกดูมีความบ้าบิ่นดื้อดึงมากกว่าฉลาดแหละ ส่วนตัวละครก็ดีชัดร้ายชัด คือตัวร้ายก็ร้ายแบบขุดความเลวมาบรรยายไม่หมด ยกเว้นที่ตัวพระเอกเลยที่เราว่าคือจุดขายของเรื่องตัวจริง คือเย็นชาโหดร้าย อารมณ์แปรปรวน แต่แพ้ทางยอมนางเอกคนเดียว แต่ช่วงแรกเขาคบกันแบบผู้มีพระคุณกับผู้ขอความช่วยเหลือ ช่วงหลังก็คบกันแบบสหาย กว่าเขาจะรักกันก็โน่นค่ะ เกือบจะเล่มสุดท้าย ดังนั้นเรื่องนี้จึงมีความหวานน้อยมากนะคะ 7 เล่มจับมือ 3 ครั้ง จูบกัน 2 ครั้งค่ะ

ตอนนางเอกแก้แค้นก็เน้นอ่านเอาสะใจค่ะ เอาคืนคนเลวให้สาสม แต่ปมพระเอกคือแม้จะไม่ได้ถึงกับซับซ้อนแต่ก็น่าติดตามดี ยกเว้นแค่ตอนช่วงใกล้จบที่ดูลากยาวจนยืดเยื้อไปหน่อย แต่พอบทจะตัดจบก็จบซะดื้อ ๆ ช่วงเล่มสุดท้ายคือจะรู้สึกเลยว่าแบ่งน้ำหนักแบบขาด ๆ เกิน ๆ ชอบกล และอีกเรื่องคือการแปล ที่เอาจริงคือมีหลายจุดที่บอกเลยว่าอ่านแล้วงงค่ะ แต่ในภาพรวมก็ถือว่าอ่านได้เพลิน ๆ ยาว ๆ ไปค่ะ

[gibizkit · Rating 4 out of 5]

ใครๆ ก็ติดหนึบกับนิยายจีนโบราณแนวแก้แค้น อย่าง ผลาญ และ นางพญาท้ารบ แม้ว่าจะสนุก เข้มข้นขนาดไหร เราก็รู้สึกว่ามันตึงเครียดเกินไป ในบางบท เลยทำใ้ม่อยากเริ่มอ่านนิยายของซานเฉียนฉาเค่อ แต่พอได้ลองเปิดใจอ่านตัวอย่าง (ซึ่งให้ตัวอย่างมาอ่านเกือบครึ่งเล่ม) รู้สึกว่าเรื่องนี้ซอฟท์กว่าเยอะ และเหตุผลของตัวละครก็พอดีๆ ไม่ได้ร้ายแบบไร้สาระ กลายเป็นว่า อ่าน 7 เล่มจบภายใน 1 สัปดาห์อีกจนได้ หลังจากอ่านจบ ขอพักมาส์คหน้ามาส์คตาสัก 2 วัน

[Rintea W · Rating 4 out of 5]

ในที่สุดก็จบ แต่ขอบ่นว่าฮ่องเต้ระแวงไปไหม ให้เขาครองรักกันแบบปกติสุขหน่อยไม่ได้เหรอ มันเลยทำให้ครึ่งเล่มหลังอ่านแบบไม่สุดไปเสียงั้น รมณ์เสียกับฮ่องเต้นะเนี่ย

[Stupid Cupid · Rating 4 out of 5]

อ่านเพลินๆ ช่วงสงกรานต์ สนุกดี

[Mai · Rating 3 out of 5]

Plot hole เยอะมากเกินไปจนติด ให้คะแนนคาแรคเตอร์พระเอก ชุดแดงทั้งพัด ทั้งไฝ คือไบแอสส่วนตัวชอบพระเอก แต่เนื้อเรื่องก็อืมๆเออๆ นี่คิดว่าดรอปสุดในบรรดา