Métamorphoses

by Emanuele Coccia

La métamorphose, tout vivant y passe. C’est l’expérience élémentaire et originaire de la vie, celle qui définit ses forces et ses limites. Depuis Darwin, nous savons que toute forme de vie – l’être humain compris – n’est que la métamorphose d’une autre, bien souvent disparue. De notre naissance à notre alimentation, nous en faisons tous l’expérience. Dans l’acte métamorphique, changement de soi et changement du monde coïncident. Affirmer que toute vie est un fait métamorphique signifie qu’elle traverse les identités et les mondes sans jamais les subir passivement. Cet essai novateur jette les bases d’une philosophie de la métamorphose.

Genres: Philosophy, Nonfiction, Nature, Ecology, Plants, France

182 pages, Kindle Edition

First published January 1, 2020

About the author

Emanuele Coccia is a philosopher teaching at the École des Hautes Études en Sciences Sociales in Paris. He has lectured and taught courses at several universities, including Tokyo, Buenos Aires, Amsterdam, Harvard and Columbia, and collaborated on many art exhibitions in France and Italy. He is the author of numerous books translated into several languages, including The Life of Plants (2018). He is a columnist for Libération and collaborates with Le Monde and La Repubblica. He is currently writing a book on the relationship between fashion and philosophy with Gucci's creative director Alessandro Michele.

Reviews

[divayorgun · Rating 5 out of 5]

'En nihayetinde gelecek,sonsuzluk hastalığıdır. Fevkalade bir tümör. İyi huylu ama. Bizi mutlu eden tek tümör.

Kendimizi bu hastalıktan korumamıza gerek yok zaman virüsüne karşı kendimizi aşılamamıza da gerek yok. Anlamsız çünkü. Etimiz değişmeyi asla bırakmayacak hasta olmak zorundayız,çok hasta. Ölümden korkmadan. Bizler geleceğiz,hızlı yaşıyoruz ve sıkça ölüyoruz."

Bu sene içinde okuduğum,beyin loblarımı tek tek açan üzerine günlerce,haftalarca ve belki de aylarca düşünebilirim dediğim ' Metamorfozlar' gerçekten benim için şahane bir okumaydı.

Yaşam,yeryüzü,tür, canlı, insan ve insan dışı varlıklar üzerine yazılan en kaliteli işlerden biri olmasının yani sıra aslında biricik sandığımız ve bize ait olduğunu düşündüğümüz yaşam hakkında çok çarpıcı söylemleri bu kitap içinde bulabiliyorsunuz.

Ekolojiden felsefeye,felsefeden edebiyata ve daha pek çok bilim dalına değinerek yazılan bu kitap bizi düşünmeye ve yaşama dair bildiğimiz, tüm ezberleri sorgulamaya çağırıyor mutlaka kütüphanede olmalı ve okunmalı!

[AXL · Rating 4 out of 5]

This is the kind of conversation you have when you're high as fuck with your friends. Amazing, beautiful and disturbing at times.

[José · Rating 5 out of 5]

Una sorprendente mezcla de biología, filosofía, botánica y no se cuántas cosas más, plasmada de forma casi poética por el autor. Es un libro que necesita una lectura reposada. Breves sorbos cada día para no empacharse. No es una obra difícil en general. Tratando el tema que trata podría haber sido mas oscuro. Pero recomiendo masticar lentamente y saborear cada frase y cada concepto. La división en cortos capítulos resulta imprescindible para ello. El resultado es una digestión iluminadora. La revelación de una forma de pensamiento nueva y revolucionaria. Es como una corriente que atraviesa todo tu cuerpo y hace que te cambie por completo la visión tradicional del mundo, cerrada hasta ahora y separada del resto de materia viviente. La tesis fundamental es que todos, desde la Tierra hasta la más minúscula forma viviente formamos parte de la misma vida. Que ésta es como un hilo infinito en el que todos estamos engarzados. Y que, desde el Big Bang hasta el último de los seres vivos que pise este planeta dentro de no se sabe cuánto, formamos parte de un proceso de metamorfosis en el que únicamente cambia el continente, no así el contenido. La tesis es fascinante y el libro es un regalo para la mente.

[Lalagunamental · Rating 5 out of 5]

Un libro muy bonito que mezcla filosofía y biología, super ameno. Que te recuerda lo bonito que es el mundo en su totalidad y lo interesante que es

[Luisa Fedrizzi · Rating 5 out of 5]

uma das experiências mais bonitas, inspiradoras e alucinantes que tive em algum tempo lendo filosofia. recomendo a toda e qualquer pessoa interessada na relação entre os humanos e nosso planeta e, em última instância, a natureza que compartilhamos com ele.

se você está interessado em pensamento regenerativo, sustentabilidade, crise climática, teoria de Gaia, cosmovisões de populações indígenas e nativas, se você leu algo de Ailton Krenak ou Lynn Margulies ou Daniel Wahl ou Goethe, você definitivamente deveria ler “Metamorfoses”.

e se você gosta de ler filosofia, sociologia, antropologia, então este é um dos livros mais contemporâneos e urgentes que refletem sobre nosso tempo e lutam contra a mais premente das questões: como sobreviveremos?

—

one of the most beautiful, inspiring and mind-blowing experiences I’ve had in a while reading philosophy. recommend it to anyone and everyone interested in the relationship between humans and our planet and, ultimately, the nature we share with it. if you are interested in regenerative thinking, sustainability, climate crisis, Gaia theory, indigenous and native populations cosmovisions, if you’ve read anything from Ailton Krenak or Lynn Margulies or Daniel Wahl or Goethe, you should definitely read it. and if you like reading philosophy, sociology, anthropology, then this is one of the most comtemporary and urgent books reflecting about our time and fighting the most prement of questions: how do we survive?

[Carolina · Rating 5 out of 5]

Já há alguns anos abandonei a ideia de que precisava de uma religião ou de uma filosofia que dissesse o mesmo que eu penso, mas sempre que releio esse livro eu sinto que ele me abraça em cada crença minha, em tudo que me é caro na vida e apesar de absurdo se alguém me perguntasse agora eu diria que ele é minha religião, minha ética, o meu sagrado e a minha cosmovisão.
Do nascimento aos casulos e dos insetos à alimentação ele fala de forma tão linda e singela sobre tantas coisas profundas que não consigo não me emocionar com tudo que me faz pensar.

[Laurel · Rating 4 out of 5]

Ok this thought provoking book is brimming with concepts about life, death, time. All living beings as one community are products of metamorphoses, rather than rungs on an evolutionary ladder. Metamorphoses is presented as a principle of equivalence between all bodies, that arise on a horizontal spectrum. A horizontal democratic plane of existence in the non-political sense wherein there is no hierarchy. Coccia states birth is an absolute limit of recognition, that there was already something before us, thus we are never autonomous but instead a vehicle transporting something other than ourselves. Life obligates us to become different. "We are born in a separate and irreplaceable body, born of and engendered by another specific and irreplaceable body, but every living creature expresses the life of the entire planet, past, present, future." Most notably, Coccia's discussion on eating is astounding. We take for granted three meals a day makes us reliant on death to sustain life. Eating constitutes the evidence and reality of perpetual motion from which death merely changes life's mode of existence. The multispecies and interspecies act of eating alters life forms, forms that share in the flesh that constitutes Earth. I would have liked to read more on this subject, but the book veered interestingly onto geological, spiritual, and intellectual arenas, all further underscoring the thesis that life, flesh, will never stop changing. "We live fast, we die often."

[andré ✧*。 · Rating 4 out of 5]

En este libro, Coccia nos sitúa con una honestidad radical en las entrañas de la biosfera. Nuestro ego se descentra por completo, el singular se pluraliza: soy un mundo lleno de mundos, somos un mundo que habita otros mundos mayores. Y qué delicia pensarme así, pensarnos así. Qué delicia perder de vista la cuestión de quién soy, para preguntarme de quién estoy hecho.

Gracias Emanuel, por darme certezas y abrirme preguntas 🐛🦋🌸

Después de la lectura me quedo con ganas de leer a Val Plumwood y pensar con ella qué implica saberse dentro de la red trófica, qué implica pensarnos como alimento para otros seres.

[Ayelen Arostegui · Rating 4 out of 5]

Cada ser es el jardín y jardinero de otras especies.

[Cem Yüksel · Rating 1 out of 5]

Pantheism, yeni Platonculuk, seyreltilmiş sufi bakışı arasında dolaşıp , bunları metamorfoz başlığında yeni bir bakış gibi sunmaya yönelmiş hissi uyandırıyor. Özellikle böcek dünyasından biyolojik yansımalarla , varlıkların birbirinin devamı, besleyicisi olduğunu, değişim -koza süreçleri ile aynı varlığın bir başka hayatı devam ettirdiğinden bahsediyor. Eskilerin yolculuk olarak gördükleri yaşamı göç adıyla tekrar tariflemesi, bazen bunları Kitab-ı Mukaddes’ten örneklerle desteklemeye girişmesi , biraz new age, biraz pantheism , biraz popüler kavramlar ile tam olarak nereye bağladığı belli olmayan bir kitap. Gerçi son bir kaç sayfada geleceğe bağlanmaya çalışılmış ama orada da hamasi bir yaklaşım olmuş. Şaşırtan , bu kitabın İş Bankası’nın 21 .Yüzyıl serisinden çıkmış olması. Serinin ciddi olacağı inancı ile alınıp , new age tarzı kitaplar basacak bir yayınevinin kitabına benzer bir kitapla karşılamak ilginç.

[Engin Noyan · Rating 4 out of 5]

Akıcılığı, kimi zaman şiirsel diliyle canlılardan başlayıp evrene yayılan panteistik metamorfoz hali hissettim okurken, ve pek çok cümlenin altını çizdim:

Her tür, kendinden önce gelenlerin metamorfozudur.

Her 'ben' bir unutuştur.

Doğal olmak, yaşayan her şeyle ikiz olmaktır.

Her 'ben' bir göçmen.

Her birimiz eski bir yaşamın tekerrürüyüz.

Her yaşam, kendi bedeni içinde, halihazırda dildir.

...


Bir kitabı daha var, bitkilere dair. Edinmeli ve okumalı, yeni perspektifler aşkına.

[Loli · Rating 4 out of 5]

Başlarda tekrar eden cümlelerden sıkılsamda bir kaç aydır kafamada dolanan dşünceye ışık tuttuğu için çok mutluyum. Nerden geliriz nereye gideriz. Aslında hep varız ve var olmaya devam edeceğiz.

[Tilda · Rating 3 out of 5]

Sellest, et keegi meist pole ise ega asi iseenesest. Keegi meist ei alga iseenda sünniga ega lõppe surmaga. Iga elusolend on sündinud teisest elusolendist, mis temas edasi elab. Kõik, mille ta ära sööb, elab temas edasi. Kui ta paljuneb, siis elab edasi oma lastes. Kui ei paljune, sureb ja laguneb ning elab edasi neis, kes tema lagunevat keha toiduks kasutavad. Ka taimedes, mis temast lõpuks kasvavad, mille siis keegi järgmine sööb jne, pikalt. Ehk, et keegi ei teki ega kao vaid muundub ühest kehast teiseks, ühest olekust teiseks, ühest olemise vormist teiseks.

Ajast, mil elu tekkis, oleme mitmekordistanud elamise vorme ja viise, kuid oleme jätkuvalt ikka see sama elu, mis alguses. Pmts, see pidevalt moonduv ning erinevatesse mateeriakillukestesse nö ümber asuv elu on kõigil ühine. Muundumine või metamorfoos toimub vahetpidamata, kõik seguneb, kõiki on kõigis ja kõiges. Alates suurest paugust elu ei teki ega kao, üksnes pidev metamorfoos.

Lühikestes peatükkides peatub autor selle ühe ja sama elu moondumiste ja muundumiste  erinevatel sõlmpunktidel. Toetudes muljet avaldavale läbi töötatud kirjanduse nimekirjale (nimekiri on raamatu lõpus ära toodud) räägib eraldi sündimisest ja suremisest, vaimust, intellektist ja identiteedist, ühendab ära taimedele ja loomadele lisaks eluta looduse,tehislikud infrastruktuurid, Maa, Päikese ja õhu. Mh räägib darvinismist, evolutsioonist ja ökoloogiast. Näitlikustab oma teese sõnadega kaleidoskoop ja lapitekk, esimene on mulle kuidagi mõistetavam.

Ja pmts ongi kõik, terve raamat räägib sellest ühest ja samast, tegelikult ju üldsegi mitte võõrast ja kuidagi isegi loogilisest mõttest, et kõik on üks ja lõputu metamorfoos. Lihtsalt, et mitmest erinevast küljest. Võib vist öelda, et autori mõte on nagu elu, võtab raamatu jooksul mitmeid erinevaid vorme, muundub ja moondub, kuid sisuliselt ei muutu ja ega välja ka mu meelest kuhugi eriti ei jõua. Samas, kirjutatud on hästi. Kusagil raamatu keskel ma korraks tüdinesin, tekkis tunne, et kuule, isegi mina sain juba aru, lähme nüüd palun edasi, aga kaks päeva lugemise pausi ja oli jälle huvitav. Ta seob ära bioloogia, botaanika ja antropoloogia, sotsioloogia, esteetika, filosoofia ja poeetika. Ja mitte et pudru ja kapsad. Metafoorid ja kordused ja kohati on tekst nagu proosaluule. Liigitada ei julge, teaduskirjandus ei ole, päris uhuu ka ilmselt mitte, aga värvidest kangastub sirelililla ja mereroheline ja näpuotsa täis kuldset sädelust  …

[Attasit Sittidumrong · Rating 5 out of 5]

ชอบมาก เปิดโลกและชวนให้คิดตามมากๆ ประเด็นของผู้เขียนก็คือการสลายความเป็นปัจเจกของชีวิตด้วยการชี้ให้เห็นข้อเท็จจริงทางกายภาพว่าชีวิตของปัจเจกแต่ละคนนั้นไม่เคยแยกขาดจากชีวิตอื่นๆ เราถือกำเนิดจากมดลูกของแม่ ซึ่งย่อมหมายว่าร่างกายของเราคือตัวอ่อนที่แตกหน่อมาจากร่างกายของแม่ ชีวิตของเราและชีวิตของแม่จึงแยกไม่ขาดเฉกเช่นเดัยวกับที่ชีวิตของแม่เองก็แยกไม่ขาดจากชีวิตของยายผู้ให้กำเนิดแม่มาอีกต่อหนึ่ง ในแง่นี้ ชีวิตและกำเนิดจึงเป็นข้อเท็จจริงพื้นฐานของทุกๆสรรพสิ่งรวมทั้งมนุษย์ ส่วนความตายก็จะเป็นเพียงการส่งตอชีวิตและร่างกายของเราให้สิ่งอื่นซึ่งก็จะมีตัวเราอยู่ในนั้น หรือก็คือเป็นการกลายร่างที่ผสานให้เรากับความเป็นอื่นผสานเข้าด้วยกันอย่างเป็นหนึ่งเดียว เรากลายเป็นอื่นขณะที่ความเป็นอื่นก็กลายเป็นเรา บนครรลองของธรรมชาติและโลกที่ดำรงอยู่่เนิ่นานก่อนเราเกิดและจะคงอยู่ต่อไปอีกเนิ่นนานหลังจากที่เรากลายร่างไป

[Valentín Serrano García · Rating 5 out of 5]

Beautiful and inspiring, as everything this author writes.
This original essay could fall into a new cathegory, which I would term "mystical science". Don't get wrong. The book is supported with scientific data, but the suggestions, hints, strokes and nuances provided by Coccia aim at reflecting about life from a new and fresh outlook. Coccia mixes up science, history, biology and poetry at the same time.

Warning: this is not an scientific-objective oriented book. If u want a rational descriptive approach, read, for instance, John Dupre. Later, you will notice that both views enrich each other.

[Adrián · Rating 5 out of 5]

"En una metamorfosis, la potencia que nos atraviesa y nos transforma no es en absoluto un acto de voluntad consciente y personal. Viene de otra parte, es más antigua que el cuerpo que ella fabrica y opera más allá de cualquier decisión. Y, sobre todo, no hay ningún impulso de rechazo o de negación del pasado o de la identidad. Un ser metamórfico es, por el contrario, un ser que renunció a cualquier ambición de querer identificarse con un único rostro. La vida que atraviesa a la oruga y a la mariposa no puede reducirse ni a la una ni a la otra. Es una vida capaz de habitar y de albergar de manera simultánea varias formas, y que convierte esa naturaleza anfibia en su poder".

[Hakan · Rating 1 out of 5]

Bolca safsata ve spekülasyon, cok az bilimsel gercek, zorlama tesbihler ve metaforlarla donatilmis bir metafizik denemesi. Cevresinde kimse tarafindan yüksek derecede sacmaladigi söylenmemis ve engellenmemis aksine tesvik edilmis, akil tutulmasi yasayan birisi tarafindan yazilan bir kitap. Evrim, dogum ve biyoloji hatta fizik ve astronomi alanlarinda bile ahkam kesebilecek kadar yüksek cesarete sahip bu kisi her konuda cok büyük bir kaideymis gibi fikrini okuyucuya empoze etmeye calisma konusunda da hic utanmamis. Basladigim isi bitirmek zorunda oldugum icin bitirdim ve üzerimden büyük bir yük kalktigi icin cok mutluyum.

[Marnix Verplancke · Rating 3 out of 5]

Is het niet gek, aldus de Italiaanse filosoof Emanuele Coccia, dat de mens al millennia zijn toekomst in de sterren zoekt, en de Aarde als het verleden beschouwt, terwijl net het omgekeerde het geval is? Het verhaal dat sterrenwichelaars ons vertellen heeft inderdaad weinig met de toekomst van de mensheid te maken, even weinig als de interplanetaire kolonisatiedromen van IT-tyconen als Elon Musk en Jeffrey Bezos wellicht. Nee onze toekomst ligt hier op Aarde. We leven er niet op, maar maken er deel vanuit.
In Metamorfosen onderzoekt Coccia hoe deze verstrengeling van al het Aardse in wezen in elkaar steekt en komt hij uit bij het fluïde beeld van een immer veranderende Gaia. Het leven ondergaat onophoudelijk metamorfoses schrijft hij. Wij mensen zijn een incarnatie van de rotsachtige minerale substantie die de kern uitmaakt van onze planeet. En dat geldt ook voor ons bewustzijn. Onze ideeën komen immers van buitenaf, van de mensen die lang voor ons nadachten over de wereld.
Dat dit steeds opnieuw herboren worden van het leven zo weinig aandacht krijgt heeft volgens Coccia veel te maken met de typisch mannelijke afkeer van alles wat met conceptie en geboorte te maken heeft. Tekenend is hoe Martin Heidegger de mens definieerde door zijn sterfelijkheid en hoe zijn leerlinge Hannah Arendt hem erop wees dat de geboorte daarentegen de belangrijkste menselijke ervaring is. Alleen de geboorte van Jezus krijgt een prominente plaats in de westerse cultuur, die dan als een onnatuurlijk fenomeen wordt neergezet, behorend tot een monotheïstische en antropocentrische religie die de mens niet in maar boven de natuur plaatst. Al merkte de Victoriaanse schrijver Samuel Butler in dit verband fijntjes op dat het voor god even makkelijk is om de gedaante van een mens aan te nemen als die van een regenworm.
De term ecologie werd in 1866 gemunt door de Duitse zoöloog Ernst Haeckel, lezen we in het op het kruispunt van biologie, filosofie en poëzie te situeren Metamorfosen dat af en toe wat te lijden heeft aan breedsprakerigheid. Haeckel wou er de economie van de natuur mee vatten, los van de mens, als een statisch systeem. De gevolgen daarvan zijn nog steeds zichtbaar, aldus Coccio. Dat er inheemse planten zouden bestaan die beschermd moeten worden tegen indringers, gaat bijvoorbeeld in tegen het beginsel dat in de natuur migratie volstrekt normaal is. En vegetarisme is in dat licht ook volstrekt wereldvreemd. De cyclus van metamorfose en hergeboorte steunt op het principe van eten en gegeten worden, en daar horen een kippetje of een schaap helemaal bij. Meer zelfs, aldus de knipogende filosoof, waarom geen mensenvlees?

[Gabriela Pardo · Rating 5 out of 5]

Este libro está lleno de sabiduría ✨ es romper barreras mentales y entender la vida con la sensibilidad absoluta de la naturaleza.

“Proceso de migración: parir significa dejar migrar la vida, la respiración, el yo, hacia otro lugar y hacia otro cuerpo. Ser madre (o padre) significa saber migrar de cuerpo en cuerpo, dejar migrar ese yo que llegó a nosotros de otra parte hacia otros destinos y otras formas de vida. Todo yo es un migrante y ese yo divino jamás podrá identificarse con una sola de sus identidades.”

[Malik Salam · Rating 5 out of 5]

I haven’t read anything like this possibly since I was in school. And I certainly had never read anything this academic by choice. But through recommendations and a deep interest in the subject I finally jumped in and I’m really glad I did. Coccia’s work is rich and evocative as well as rigorous and thought provoking. Read it like a collection of poetic essays or a systematic analysis of the world around / in / with / through us. It’s both and it’s worth the sustained attention.

[Mrcela · Rating 4 out of 5]

Conexión y complementariedad. No somos nada sin el resto y nunca dejamos de ser simplemente un animal que ha modificado su entorno para desfavorecerlo por que entre más nos alejamos de ella más problemas creamos. Todo escrito de una manera poética y filosófica que no es facil de entender y requiere de un tiempo prudente de asimilación, pero todo los símiles son hermosos y nuestras de humildad y pertenencia al mundo.

[Oleon · Rating 4 out of 5]

A mí este libro me traje de nuevo al sentido perdido de la vida y el valor de compartirla con la naturaleza y todo lo que nos trajo hoy aquí. Si, tiene mucha poesía la forma de escribir del autor, pero creo que en general su pensamiento se presenta de esa forma, el tema lo pone de pancita y lo demás es tan interesante que asusta, la verdad es que me complació que no se enfrascara en darnos lección a tablazos pero que pusiera los puntos sobre las íes.

[Rudi · Rating 4 out of 5]

Het boek kabbelt rustig door in de overgangen van dood / levend die dan niet beschreven worden als overgangen maar eerder als een continuïteit van veranderingen zonder specificatie,
De manier dat deze lezer het boek heeft ervaren doet wat denken aan een stengel uit bv een ui of een aardappel die er plots is en dan wat verrassend aandoet en …dan langzaam verder groeit,
Mooi , rustig geschreven boek over de/ een illusie van vergankelijkheid, 4 sterren ,

[Bea Caparrós · Rating 5 out of 5]

El insecto es una vida esquizofrénica dividida entre dos cuerpos, […]. La metamorfosis no es más que el mecanismo que permite que esos dos cuerpos incompatibles pertenezcan al mismo individuo. Esos dos cuerpos habitan dos mundos por completo diferentes […]. El milagro de la metamorfosis es, por lo tanto, el de una vida compartida que no puede circunscribirse en una identidad anatómica precisa o en un mundo específico. (193)

[Fatih Volkan Özel · Rating 5 out of 5]

Çok ön yargili yaklasmama ragmen ters köşe yapti. Okudukça rahatladim. Doga felsefesini güncel sekilde yorumlanmış. Antik Yunan'da olusan düşünceleri modern sekilde anlatirken bizim kültürümüzde hayat olum doga vb felsefleri cocukluktan cok güzel ve çeşitli sekilde öğrendiğimizi fark ettim. Acaba yazar Yunus Emre ve Mevlana ile tanışsaydı neler olurdu 🤗🤔 zevkle okudum. Doğa bilimlerine merakli kişilere özellikle tavsiye ederim.

[Özer Avcu · Rating 2 out of 5]

Beğenemediğim ve aradığımı bulamadığım bir kitap oldu Metamorfozlar. Belki yazarla düşüncelerimizin hiç örtüşmemesinden, belki de yaklaşımının felsefi boyutundandır bilemiyorum ama bir türlü tam giremedim kitaba. İş Bankasının 21.Yüzyıl Kitaplığı dizisinden çıkan diğer kitaplardan da farklı olmuş, belki de beklentim öncülleri ile daha paralelken bu kitap fazla beşeri kaldı. Kendini tekrar ettiğini ve fikrine fazla tutunduğu düşündüğüm yerler de oldu.

[Mael Joan]

J'étais étonné. Je n'avais jamais lu de la philosophie aussi biologique, aussi scientifique dans son approche. J'ai apprécié cette lecture, même si parfois les idées me paraissaient un peu complexes à appréhender tellement elles sont énormes.

[Pierre-Luc Landry · Rating 5 out of 5]

Quel magnifique livre! Coccia écrit; c’est un philosophe-écrivain qui souhaite être compris tout en transmettant sa pensée dans toutes ses complexités, avec une attention d’artiste portée à la forme et au langage.

[Piret · Rating 4 out of 5]

“Metamorfoosi ime seisneb seega jagatud elu imes, elus, mida ei saa taandada täpsele anatoomilisele samasusele ega ühele spetsiifilisele maailmale. Seesama mina, seesama “ma” saab elada kahes kehas ja kahes ühitamatus maailmas.”

[Asaad Badawi · Rating 3 out of 5]

I like the book, but I also want a wider debate next to the poetic formulations