สื่อสังหรณ์

by ชลนิล

432 pages, Paperback

First published March 1, 2020

About the author

Associated Names:
* ชลนิล
* ฉิกกง

ที่มา....ของนามปากกา "ชลนิล"

ที่มาของชื่อ "ชลนิล" จริง ๆฟังแล้วดูปัญญาอ่อนมากนะ ตอนม.2 ผมเขียนนิยายเรื่องแรกชื่อ "ใต้เงามันดาเร"
(เห็นมั้ย ชอบเขียนแนวลึกลับตั้งแต่เด็ก) เรื่องนั้นพระเอกชื่อ ภุชงค์ นางเอกชื่อ อินทนิล (ดอกตะแบก - อินทนิล สีม่วง เป็นดอกไม้ที่ผมชอบมากตอนเด็ก)

พอเขียนจบก็นึกเล่น ๆ ว่าถ้าเขียนภาคสอง ลูกของ ภุชงค์ กับ อินทนิล จะมีชื่อว่าอะไร
ตอนนั้นก็คิดชื่อ ชลนิล - อินทชล ออกมาได้ (เปลี่ยนคำว่าชงค์ เป็น ชล)
พอคิดสองชื่อนี้ได้ก็เกิดอาการชอบมาก อย่าใช้เป็นชื่อตัวละครเลย
เอามาเป็นนามปากกาของเราดีกว่า ! (ตอนเขียน ใต้เงามันดาเร ใช้นามปากกา ตรี อินทนิล)

นามปากกาหลังจากนั้นจึงเป็น "ชลนิล อินทชล" (ลิเกมั้ย)
ใช้เขียนเรื่องสั้นส่งตามนิตยสารต่าง ๆ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
โชคดีอย่างยิ่ง ที่ไม่มีนิตยสารเล่มไหนรับเรื่องสั้นผมไปพิมพ์
(เด็กอายุ 14-15 เขียนเรื่องสั้นแบบไหน ใครๆก็น่าเดาออกว่า มันคงไม่ได้เรื่อง)

ตอนม.ปลาย ผมบ้าการ์ตูนญี่ปุ่น ช่วงปิดเทอมเคยไปช่วยทำงานที่สำนักพิมพ์การ์ตูนแห่งหนึ่ง รู้จักพวกบรรณาธิการ ทีมงานการ์ตูนหลายคน เขาถามผมว่าชื่อ "ชลนิล" แปลว่าอะไร? ตอนนั้นผมก็พยายามเล่าที่มา ที่ไป พร้อมคิดคำแปลอย่างสวยงาม
(ตามประสาเด็กนั่นแหละ)

เขาฟังแล้วบอกคำเดียวเลยว่า... "ชลนิล" = "น้ำเน่า" ชล=น้ำ / นิล = สีดำ
น้ำสีดำ มันก็คือน้ำเน่านั่นแหละ ผมได้ยินอย่างนั้นแล้วชอบทันที...เออ...แปลว่า น้ำเน่าก็เข้าท่าดี ไหน ๆ เราก็ชอบเขียนนิยายอยู่แล้ว สมัยนั้น พอเพื่อน ๆ รู้ว่าเราเขียนนิยาย ก็ชอบถามเหมือนกัน "เขียนนิยายน้ำเน่าเหรอ?" เราตั้งนามปากกาแปลว่า น้ำเน่า ไปเลยดีกว่า แทนคำตอบพวกมันไปเลย แถมยังเท่ดี ไม่เหมือนใครด้วย

ทั้งหมดนี้เป็นความคิดสมัยผมเรียนอยู่มัธยม อายุแค่ 15-16 เองมั้ง

พอเรียนจบ มาทำงานอยู่ที่อุดรฯ
มีอยู่วันหนึ่ง เข้าเวร นึกครึ้มอกครึ้มใจ อยากเขียนเรื่องสั้นเล่น ๆ
อาศัยความรู้ที่ได้อ่านจากหนังสือเกี่ยวกับการเขียนเรื่องสั้น
ในห้องสมุดของวิทยาลัยครูอุดร มาเป็นแนวทาง
ลองเขียนตามที่หนังสือเขาสอน-แนะนำ

ผลก็คือ...ได้เรื่องสั้นมาเรื่องหนึ่ง เรื่องสั้นเรื่องนั้นชื่อ "เด็กชาย กองทราย และชิงช้า"
เขียนจบ ผมฝากเพื่อนให้เอาเรื่องสั้นนี้ไปให้อาจารย์ภาษาไทย(ในวิทยาลัยครู)
ช่วยวิจารณ์ - แนะนำ พออาจารย์ท่านนั้นอ่านจบ ก็ฝากเพื่อนผมมาบอกว่า...
"ให้เขาส่งเรื่องนี้ไปที่ นิตยสาร สตรีสาร"

นิตยสาร "สตรีสาร" สมัยนั้น ถือเป็นสนามนักเขียนที่มีมาตรฐานสูง
จนผมไม่เคยกล้าส่งงานตัวเองไปให้เขาพิจารณาเลย
พออาจารย์ภาษาไทยท่านนั้นแนะนำอย่างนี้
ผมเลยทำใจกล้า ส่งเรื่องสั้นไปที่ สตรีสาร โดยใช้นามปากกาว่า "ชลนิล" เฉย ๆ
ตัดคำว่า "อินทชล" ออก เพราะรู้สึกว่ามันเยิ่นเย้อ ลิเกพิกล
(ตอนนั้นโตพอจะรู้แล้วว่า ความคิดสมัยเด็กของตัวเองมันเพี้ยนๆ)

ผลคือได้ลงในนิตยสารสตรีสาร ภายในเวลาเดือนสองเดือน
ความดีใจครั้งนั้น ยิ่งกว่าคนเอ็นทร้านซ์ติดเสียอีก
เพราะนี่เป็นนิตยสารมาตรฐานฉบับแรก ที่ผมได้ลงเรื่องสั้น
แถมเป็นนิตยสารมีชื่อ ที่นักเขียนดัง ๆ หลายคนแจ้งเกิดที่นี่
ไม่ว่าจะเป็น "โบตั๋น" "ประภัสสร เสวิกุล" ฯลฯ

หลังจากนั้นผมก็มีไฟ เขียนเรื่องสั้นส่งสตรีสารอีกหลายเรื่อง
โดยใช้นามปากกาว่า "ชลนิล" มาตลอด
แต่ก็ไม่มีเรื่องสั้นได้ลงอีกนาน จนผมนำเรื่องสั้นที่เขียนส่ง "สตรีสาร" (แล้วไม่ได้ลง)
มารวมทั้งเรื่องสั้น "เด็กชาย กองทราย และชิงช้า"
แล้วส่งไปให้สำนักพิมพ์สนุกอ่านพิจารณา
...โดยไม่คิดว่า...
นี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของรวมเรื่องสั้นเล่มแรกในชีวิต "ละครภูต"
และเป็นการใช้นามปากกา "ชลนิล" บนแผงหนังสือครั้งแรกเช่นกัน

ชลนิล
20 ธ.ค. 56


ผลงาน

1. ต่างเวลา (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
2. ม่านมนตรา (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
3. พรุ่งนี้ดาวยังพราวแสง (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
4. รอยสาป (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
5. กรงอำพราง (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน)
6. เพลิงนาคา (พิมพ์ครั้งที่ 4 สำนักพิมพ์วันดี)
7. เรือนเวลา (สำนักพิมพ์นวนิยายบางกอก)
8. กรงไฟ (สำนักพิมพ์นวนิยายบางกอก)
9. เถ้าน้ำค้าง (สำนักพิมพ์วันดี)
10. อาคม (สำนักพิมพ์คำต่อคำ)

รวมเรื่องสั้น
1. ละครภูต (สำนักพิมพ์สนุกอ่่าน)
2. ผู้ถูกล่า (สำนักพิมพ์สนุกอ่าน) (พิมพ์ครั้งที่1 ใช้ชื่อว่า "ในเงาสนธยา")
3. ลางมายา (สำนักพิมพ์นวนิยายบางกอก) (รวมจากสองเล่มเล็ก"ลางสังหารกับสีสันสยอง")

ผลงานเขียนอื่นๆ
1. ลมหายใจของสายลม (สนพ.สนานคิด) ประเภทบทกวี
2. ที่สุดปลายกระบี่ (สนพ.สนานคิด) รวบรวมถ้อยคำปรัชญาอันแหลมคมจากนวนิยายหลายเล่มของโก้วเล้ง
3. นิทานโทสะ (สนพ.วันดี) รวมบทความที่เขี

Reviews

[Lily 百合花 · Rating 5 out of 5]

ชื่อเรื่อง – สื่อสังหรณ์
ผู้แต่ง – ชลนิล


ตัวละคร
แทนนที (แทน) อายุ 30 ปี
ภูดล (ดิน) อายุ 30 ปี
ณคราม (คราม) อายุ 30 ปี
เพลงทราย (ทราย) อายุ 30 ปี
ลิ่วลม (หลิว) อายุ 25 ปี


รีวิวหลังอ่าน

นิยายเรื่องใหม่ล่าสุดของชลนิลที่เพิ่งจะออกมา ออกมาได้ไม่ทันไรเราก็รีบกดซื้ออีบุ๊กมาอ่านทันที คุณชลนิลบอกว่าเรื่องนี้มีแรงบันดาลใจจากการดูเรื่อง While you were sleeping เรายังไม่เคยดูหรอก แต่ก็ทำเอาอยากดูเหมือนกัน แม้ว่าเราจะไม่ใช่สายการดูละครเกาหลี แหะๆ แบบแค่ตามดูญี่ปุ่นก็ดูไม่ทันแล้วจ้าาา

วกกลับมาที่เรื่องนี้ คือช่วงแรกๆ อ่านไปจะมึนหน่อยๆ เพราะมีหนุ่มๆ ถึงสามคน กว่าจะแยกแต่ละคนออกจากกันได้ ก็ต้องอ่านไปได้เยอะพอควร บางทีก็สับสนชื่อเองบ้าง คนเขียนไม่ได้เขียนงงนะ แต่เรางงเอง แหะๆ

เรื่องราวเกี่ยวกับสามหนุ่มที่รอดตายพร้อมกัน เกิดวันเดือนปีเดียวกัน โตมาด้วยกัน และมีสังหรณ์ภาพนิมิตของเพื่อนๆ แบบที่วางแผนช่วยกันไว้ได้ทันตลอด โดยคนที่จะเกิดเหตุร้ายจะไม่รู้ตัว และถ้าบอกจะเกิดเหตุแรงกว่าเดิม คนที่เห็นภาพนิมิตเลยต้องไม่บอก และหาทางช่วยเหลือคนที่จะได้รับอันตรายนั่นเอง

แต่เรื่องราวไม่ได้เกี่ยวข้องแค่ภาพนิมิตและเรื่องร้ายๆ เท่านั้น แต่ยังเกี่ยวโยงไปยังเรื่องที่โรงพยาบาลไฟไหม้และถล่มไปเมื่อ 30 ปีก่อน ตัวละครต่างๆ โยงกันเป็นเส้นด้ายที่มีจุดที่มีความเชื่อมโยงกัน ที่ทำงานและสภาพแวดล้อมของสามหนุ่มที่พบเจอ ก็ทำให้เชื่อมโยงกับเรื่องราวทุกอย่างเข้าด้วยกัน

แม้ปมเรื่องจะดูใหญ่มาก และดูสลับซับซ้อน แต่เพราะการเล่าเรื่องที่สนุก เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเร้าใจ ทำให้อ่านแล้วรู้สึกมันมากมาย รวมถึงลุ้นไปกับตัวละคร แม้จะพอเดาได้บ้างว่าตัวละครนี้มีความน่าสงสัย แต่สุดท้ายจากที่สงสัยเราก็ลืมไปว่าเคยสงสัย ฮ่าๆ จนแอบขำตัวเองเบาๆ

ด้านความรักก็ทำให้รู้สึกอินได้ไม่ยาก กว่าจะยอมเดินหน้าต่อไปในเรื่องความรักของณครามกับเพลงทราย คนอ่านก็ลุ้นหนักมาก เพราะจริงๆ ใจเราก็เอนเอียงไปหาภูดลนะ อิอิ น่ารักอ่าาาา อยากให้เจอคู่กับเขาบ้าง ทางด้านแทนนทีกับลิ่วลมก็น่ารักจริงๆ อ่านไปก็อมยิ้มไปตลอด

จริงๆ ในบรรดาสามหนุ่ม เราชอบทุกคนนะ แต่จะมีบางช่วงที่ไม่ชอบณคราม แบบเอ็งจะโลกส่วนตัวสูงไปไหน ปิดกั้นตัวเองจนน่ากลัว แต่ชอบณครามเวลาทำงานนะ ดูโคตรเก่ง โคตรเมพ แล้วก็ชอบตอนเปลี่ยนจากใส่แว่นเป็นคอนแทคเลนส์เพื่อไปช่วยภูดล คือเราอ่านไปกรีดร้องไปเบาๆ รู้สึกถึงความหล่อของการบรรยายช่วงเวลานั้นจริงๆ แทนนทีเราก็ชอบ อ่านไปก็รู้สึกว่าเป็นผู้ชายที่โคตรมีความพยายาม และน่ารักสุดๆ

ก็เป็นอีกเรื่องที่อ่านสนุก และผูกพันกับตัวละครได้ไม่ยากเลย เหมือนมีคนบอกว่าเรื่อง “เรือนเวลา” เคยเอ่ยถึงบ้านแสงเทียน แต่เราอ่านนานแล้ว เราเลยจำไม่ได้ล่ะ แหะๆ สงสัยได้ย้อนกลับไปอ่านใหม่แน่ๆ เลยเรา

ชอบเรื่องราวของสามหนุ่มกับความพยายามจนประสบความสำเร็จกันไปในคนละด้าน ไปตามด้านที่ตัวเองถนัด คนอ่านอย่างเราอ่านแล้วก็เกิดแรงบันดาลใจ เกิดกำลังใจ และอยากที่จะทำอะไรให้ได้สำเร็จแบบในตัวละครที่ได้อ่านบ้าง เรียกได้ว่าสร้างแรงฮึกเหิมจริงๆ ค่ะ

แนะนำให้อ่านกันจริงๆ ค่ะ สนุกครบรสและหยุดอ่านแทบไม่ได้เลย ถึงแม้ช่วงแรกๆ เราจะอ่านวันละบทก็ตาม แบบว่าภารกิจเยอะไปหน่อย สุดท้ายก็ตัดสินใจหาวันว่างสักวันนั่งอ่านยิงยาวทีเดียว แบบไม่ไปทำอย่างอื่นเลย ทำให้ได้รับความสนุกกับการอ่านอย่างเต็มที่จริงๆ ^^

ขำหนักมาก เพราะเรื่องก่อนที่อ่านคือ “แว่วเสียงประกาย” จำนวนหน้าทั้งหมดคือ 432 หน้า เท่ากับเรื่องนี้เป๊ะๆ จนเป็นเรื่องขำๆ สำหรับเราเลย และเป็นนิยายในแนวที่ชอบด้วย และเพิ่งออกมาในเดือนนี้แหละ ก็ถือว่าเป็นเรื่องราวดีๆ ที่ได้อ่านนิยายสนุกจากนักเขียนที่เราชอบ และรอคอยมานาน เมื่อได้อ่านก็ไม่ผิดหวังเลย

สำหรับใครติดตามชลนิลมานาน แนะนำให้อ่านจริงๆ ค่ะ แล้วคุณจะชอบ ส่วนใครไม่เคยอ่านงานของชลนิล เราก็อยากจะแนะนำให้ได้อ่านกันจริงๆ ค่ะ สนุกและมีข้อคิดดีๆ มากมายค่ะ ครบรสแน่นอน

[สปอยล์]

เมื่อเกือบสามสิบปีก่อน เกิดเหตุไฟไหม้โรงพยาบาล มีผู้รอดชีวิตแค่สามคนคือแทนนที ภูดล และณคราม เป็นเด็กทารกที่พยาบาลปรานีช่วยไว้ สุดท้ายเด็กทั้งสามได้รับการเลี้ยงดูโดยบ้านแสงเทียน (มีคนบอกว่าเป็นบ้านที่ตัวละครในเรื่องเรือนเวลาอยู่ด้วย แต่เราจำไม่ได้ แหะๆ) บ้านแสงเทียนมีลุงดิบเป็นเจ้าของและดูแลเด็กๆ ด้วยใจรัก ลุงดิบมีหลานสาวชื่อเพลงทราย สนิทกับสามหนุ่มมากๆ

สามหนุ่มโดนเรียกว่าแกงค์เด็กเดนตาย ทั้งสามคนจะมีสร้อยที่มีรูปพยาบาลปรานีแขวนคอไว้เหมือนกัน เพื่อที่จะระลึกถึงและให้ความเคารพเหมือนเป็นแม่แท้ๆ ที่ให้ชีวิตทั้งสาม ตอนอายุ 10 ขวบได้มั้ง ณครามเรียนดีสุด เลยได้รับอุปการะไปอยู่กับเมทินี นักข่าว และก่อเกียรติ นักวิชาการ ทำให้ต้องจากเพื่อนๆ ทั้งสองคน

ภูดลพยายามเรียนไปทำงานไป จนในที่สุดก็ได้เป็นวิศวกรของบริษัทสามชนะ ส่วนแทนนทีเพราะรักในลูกฟุตบอล หมั่นฝึกซ้อมจนได้เป็นนักกีฬาทีมชาติที่มีชื่อเสียงพอสมควร ณครามได้ไปเรียนต่อต่างประเทศและกลับมาเป็นอาจารย์และนักวิจัยเกี่ยวกับอุปกรณ์ทางการแพทย์ ณครามและภูดลรักเพลงทราย ส่วนเพลงทรายรักณคราม สองหนุ่มเลยเคยทะเลาะต่อยกันสมัยมหาลัย เพราะณครามไม่คิดจะลงเอยกับเพลงทราย เพราะรักเพื่อนมากกว่า ทั้งสามคนต่างก็เจ็บปวดต่อไป

ณครามเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง และชอบปิดกั้นตัวเอง รวมถึงมีความลับที่ไม่ได้บอกเพื่อนทั้งสองหลายอย่าง แม้กระทั่งเรื่องที่จะจีบเพลงทรายก็ไม่เคยคิดจะทำ แม้ว่าจะรักก็ตาม สามหนุ่มมักจะมีสังหรณ์สื่อถึงกัน โดยถ้าเกิดเหตุกับอีกคน สองคนที่เหลือจะเห็นภาพนิมิตก่อน และต้องหาวิธีช่วยโดยไม่ให้เจ้าตัวรู้ตัว เพราะตอนเด็กๆ เคยลองบอกไป สรุปว่าเจอเหตุร้ายหนักกว่าเดิม

เริ่มจากสองหนุ่มเห็นแทนนทีตกอัฒจันทร์ และบาดเจ็บสาหัสจนไม่สามารถลงแข่งฟุตบอลได้อีกเลย สองหนุ่มเลยหาทางช่วยไว้ได้ ต่อมาเพราะถล่มลงมานี่แหละ คนดำเนินการสร้างคือเสี่ยตง คนที่อยู่บริษัทเดียวกับภูดล ไม่นานหลังจากนั้นก็มีข่าวว่าเสี่ยตงยอมรับผิด และกระโดดตึกฆ่าตัวตาย แต่ภูดลกลับพบว่าเสี่ยตงไม่ได้อยากตายเลย เขาสัมผัสได้ถึงวิญญาณเสี่ยตง แต่ก็ไม่รู้จะช่วยยังไง

ต่อมาเสี่ยตงก็บอกว่าได้ซ่อนหลักฐานไว้บนดาดฟ้า ภูดลเลยหาทางขึ้นไปเอา เลยได้ปะทะกับธนบดี ลูกชายของประพนธ์ ท่านประธาน ธนบดีนั้นเพื่อปกป้องธนะวัฒน์ลูกชาย เลยทำให้เป็นคนผลักเสี่ยตงตกตึกไป ตอนที่ภูดลพลาดท่า (ที่ณครามเห็นว่าตึกตึกนั่นแหละ) ก็ได้ณครามใส่คอนแทกเลนส์ และให้ดอกเตอร์แอลช่วยแฮคกล้องวงจรปิดเข้าไปช่วย หลังจาก��ั้นไม่กี่วันธนบดีก็สืบจนรู้จากธาวิน ลูกชายที่เป็นคนดีโฮกกก เจ้านายของภูดล ว่าภูดลเป็นเด็กของบ้านแสงเทียน เลยมั่นใจว่าคนที่บุกรุกวันนั้นคือภูดล และณคราม

ภูดลเอาหลักฐานที่ได้ตรงช่องแอร์ดาดฟ้าให้ณครามไป ณครามส่งต่อให้เมทินีเอาไปให้ตำรวจที่รู้จัก และจะทำให้สายตำรวจของฝ่ายสามชนะไม่มีทางรู้ได้ แต่ยังไม่ปล่อยข่าวออกมา ค่อยๆ หาทางปล่อยออกมาทีเดียวไรงี้

สามหนุ่มได้เมลจากลิ่วลม บอกว่ารู้เรื่องเมื่อ 30 ปีก่อนที่โรงพยาบาลไฟไหม้ถล่มลงมา มีแค่แทนนทีและภูดลที่ไปเจอ และรู้ว่าลิ่วลมเป็นหลานของพยาบาลปรานี ซึ่งแทนนทีนั้นรักและเคารพพยาบาลคนนี้ที่สุด ก็เลยชอบลิ่วลมได้ไม่ยากเลย ส่วนณครามนั้นจริงๆ เคยติดต่อกับลิ่วลมว่าอย่าเข้ามายุ่งเรื่องนี้ และลิ่วลมก็กลัวณครามด้วย ลิ่วลมทำงานเป็นยูทูปเบอร์ประมาณนี้แหละ แล้วก็ทำงานให้กับลุงทัศ หรือวทัศ คนรักของปรานีนั่นเอง และวทัศเป็นลูกชายของภราดร พ่อตัวเองโดนใส่ร้ายเป็นแพะว่าทำโรงพยาบาลถล่ม แต่จริงๆ คือโดนประพนธ์กับธนบดีใส่ร้ายนั่นเอง

การที่แทนนทีไปเจอกับลิ่วลม ทำให้รู้ว่าแม่ตัวเองยังมีชีวิตอยู่ ตอนนั้นใช้ชื่อว่าระริน แต่จริงๆ ชื่อดุจดาว ปัจจุบันเปิดร้านกาแฟ มีลูกชายชื่อดิว ส่วนสามีเสียชีวิตแล้ว ดิวและดุจดาวชอบไปดูแทนนทีแข่งขัน แต่ไม่เคยแสดงตัว ส่วนตอนนั้นที่หนีไป เพราะท้องตั้งแต่ยังสาวๆ แต่ก่อนจะหนีไปก็เจอเหตุผิดปกติ ได้ยินด็อกเตอร์แอลคุยกับอีกฝ่าย และเห็นถือถังแกลลอนลงไปชั้นใต้ดินด้วย แต่ไม่กล้าบอกอะไรใคร รวมถึงเรื่องมีคนจับดอกเตอร์แอลไป

เพราะภูดลเห็นนิมิตของแทนนที เลยขับรถให้ ทำให้รอดพ้นจากอุบัติเหตุ และได้ไปหาแม่และคุยกับแม่ให้เข้าใจกัน แม่ยอมออกมาเจอและพูดคุยด้วย โดยเพิ่งพบว่าเป็นมะเร็ง โชคดีที่ได้คุยกับลูกชาย และเปิดใจรับกัน ทำให้มีกำลังใจในการต่อสู้กับมะเร็ง ผลร้ายไม่เป็นอย่างในนิมิตที่ภูดลเห็น

ภูดลและแทนนทีเห็นนิมิตว่าณครามจะโดนแทงจนเกือบตาย ทำให้ต้องพยายามจดจำและหาทางว่าทำไมกันนะ เพื่อปกป้องเพื่อนรักของตัวเอง จำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่มีอยู่ครั้งที่ไปโรงพยาบาลและณครามมาเจอกับลิ่วลม เห็นของที่ลิ่วลมถือมาด้วย เลยพบว่าเป็นเสื้อกาวน์ของพ่อณคราม

พ่อแท้ๆ ยังไม่ตาย และสิ่งนี้ณครามรู้อยู่แล้ว เพราะดอกเตอร์แอลคือพ่อแท้ๆ เมทินีคือพี่สาวของดอกเตอร์แอล ตอนที่ณครามไปเรียนต่อต่างประเทศ และกลับไทยมานั้น ก็คือหาทางปลดชิปที่องค์กรลับทำไว้กับพ่อตัวเอง และพาตัวกลับมา แต่เขายังไม่ยอมรับที่จะเรียกคนเป็นพ่อว่าพ่อนะ

ดอกเตอร์แอลชื่อลีณวัฒน์ เก่งอัจฉริยะ แต่ไม่ร่ำรวย รักกับลูกสาวคนรวย เลยหนีตามกันไป ต่อมาภรรยาทำงานเป็นผู้ช่วยนักวิจัยในห้องแลปใต้ดินของโรงพยาบาลที่ณครามเกิดแหละ โดยโปรเจ็กต์นี้คือ M Project ซึ่งเป็นการผลิตเครื่องมือทางการแพทย์ที่จะช่วยตรวจสอบอาการโรคต่างๆ เบื้องต้นได้ แต่องค์กรที่อเมริกาชื่อ Jim & Friends กลับไม่ยอมให้เกิดโครงการนี้แน่ๆ เลยหาทางทำลาย และการทำให้ระเบิดที่ห้องวิจัย และไฟไหม้ตึกก็คือการทำลายผลงานวิจัยนั่นเอง

ณครามมี M Project อยู่ในมือ เพราะคนที่รู้ทุกอย่างคือดอกเตอร์แอล และดอกเตอร์แอลไม่เคยบอกที่รู้ทั้งหมดให้องค์กรนั้น ส่วนที่ไทยจะมีองค์กร Hunter in the wind แบบว่าแบ่งสาขาตามประเทศต่างๆ ด้วย โดยไทยจะมีหัวหน้าสาขาองค์กร รับจ้างทำงานตามคำสั่งเท่านั้น ประพนธ์และธนบดีเคยอยู่ในองค์กรนักล่าสายลม แต่ก็ออกมา เพราะทำขัดคำสั่งจนทำให้องค์กรนั้นไม่พอใจ ด้วยการจ้างคนจะฆ่าทั้งสามหนุ่มนั่นแหละ

ณครามเมื่อบอกทุกอย่างกับเพื่อนแล้ว ก็ไม่ยอมให้อภัยตัวเองอีกเลย จนแยกตัวจากไป แบบว่ารู้สึกผิดกับเพื่อนที่ตัวเองรู้อยู่แล้ว แต่ไม่เคยบอก และทำอะไรหลายๆ อย่างที่ทำร้ายเพื่อน แต่สุดท้ายก็ได้ลุงดิบมาพูดและทำให้สามหนุ่มกลับเข้ามากอดคอกันอีกครั้งในวันทำบุญบ้านแสงเทียน ส่วนลุงดิบประกาศจะทำบ้านแสงเทียนรุ่นสุดท้ายแล้ว

ต่อมาเมทินีเริ่มปล่อยข่าวส่งหลักฐานว่าธนบดีและธนะวัฒน์ทำผิด เลยทำให้โดนตำรวจจับ ประพนธ์โกรธแค้นมาก สั่งคนระเบิดรถที่แทนนทีจะไปฝึกซ้อมกับทีม แต่ดีที่ภูดลและณครามไปช่วยได้ทัน แต่ก็โดนแรงระเบิดจนทำให้สลบไป สามหนุ่มได้เจอกับวิญญาณพยาบาลปรานี และได้พูดคุยกัน จริงๆ พยาบาลเมื่อรอดออกมาได้ ก็พยายามปั๊มหัวใจเด็กทั้งสามด้วยกันกับลุงดิบ สุดท้ายก็เสียชีวิต ก่อนจากไปก็ใช้ชีวิตจิตใจที่ทุ่มเทช่วยเหลือภาวนาให้เด็กทั้งสามรอดปลอดภัย ส่วนภูดลได้เจอทั้งพ่อแม่ตัวเองที่เป็นวิญญาณและได้พูดคุยกันด้วย

หัวหน้างานของณครามจะทำโปรเจ็กต์ H ที่คล้ายกับ M Project ณครามจะเบรกก็ไม่ทัน เลยได้แต่หาทางและบอกเมทินีว่าแผนการทั้งหมดคงต้องเริ่มเร็วกว่าเดิม เมื่อณครามเปิดใจแล้ว ก็เลยบอกเพลงทรายว่าไม่ต้องตามจีบเขาแล้วนะ เพราะที่ผ่านมานั้นได้ผลแล้ว ทั้งสองเลยแฮปปี้กันล่ะ ส่วนแทนนทีก็ทำท่าจะลงเอยกับลิ่วลม

มีพัสดุเป็นโมเดลของ M Project ส่งมาให้หัวหน้าณคราม ทำให้เกิดการประชุมเร็วขึ้น ก่อนหน้านี้ก่อเกียรติ พ่อบุญธรรมของณครามชวนไปทริปยุโรปกันทั้งบ้าน ปกติครอบครัวนี้อยู่กันอย่างห่างเหิน แต่ณครามได้แต่ปฏิเสธ เพราะติดภารกิจของการประชุมโปรเจ็กต์กับหัวหน้าแหละ ก่อเกียรติเลยฉลองวันเกิดด้วยการทำอาหารให้กินแทน และแฮปปี้กันที่สุดตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมา

วันที่ประชุมคุยกับนักวิจัยทั้งหลายนั้น เป็นวันที่สองหนุ่มเห็นเหตุนิมิตว่าณครามจะโดนทำร้ายปางตาย เพราะวันนั้นจะมีพายุฝน แต่ดันตรงกับวันที่แทนนทีต้องแข่งเป็นตัวสำรอง ภูดลกับแทนนทีเลยบอกเพลงทรายว่าถ้าจะทำแทนแทนนทีนั้น จะต้องเห็น สุดท้ายเพลงทรายเห็นภาพนิมิตของณคราม แต่รุนแรงขึ้น ทำให้ภูดลกับเพลงทรายได้ไปที่ศูนย์วิจัยกัน

แผนการของณครามเริ่มต้นขึ้น ส่งตำรวจนอกเครื่องแบบไปจับนักล่าที่แอบเข้ามา เพลงทรายได้กลิ่นไฟไหม้ห้องหัวหน้าของณครามก็รีบตะโกนบอกให้ดับไฟ ไฟดับด้วยแหละทำให้เกิดเหตุวุ่นวายขึ้น ส่วนอีกฝั่งนั้นดอกเตอร์แอลโดนนักล่าตามเจอตัว แต่ก็มีแผนคือตำรวจโผล่มาจับนักล่า และดอกเตอร์แอลก็เปิดเผยเรื่องทั้งหมดเกี่ยวกับ M Project ให้ทั่วโลกได้รู้กัน มีเมทินี ลิ่วลม และวทัศทำหน้าที่ตรงนี้

พวกนักล่าได้บุกโรงพักและถล่มโรงพัก เหมือนจะเป็นนักล่าของประพนธ์ไหม เราก็จำไม่ได้ ฮ่าๆ งงๆ แบ่งหลายฝ่ายเกินไง และเอาตัวดอกเตอร์แอลไปพร้อมโมเดล M Project ณครามโดนคนไล่ฆ่า ก็ต่อสู้จนได้แทนนทีมาช่วย ต่อมาตอนกำลังโดนไล่ยิง ภูดลก็ช่วยกำจัดมือปืนสองคนและยึดปืนมา

เมื่อรู้ว่าดอกเตอร์แอลอยู่ไหน ก็เลยตามไปช่วย โดยรู้ว่าเข้ามาคือเสี่ยงอันตรายมาก พอไปถึงก็สู้กับนักล่า สุดท้ายหัวหน้านักล่าโผล่มา และบอกว่าถ้าสู้ชนะก็เอาไปได้เลย แต่กลับแพ้ สามหนุ่มโดนน็อก ณครามคุ้นน้ำเสียงของหัวหน้านักล่า และในที่สุดก็รู้ว่าคือก่อเกียรตินั่นเอง ตอนแรกก่อเกียรติมีคำสั่งให้ลูกน้องฆ่าทั้งสามหนุ่ม แต่เพราะว่ามีคำสั่งมาว่าคำสั่งฆ่าสามหนุ���มยกเลิกไป เพราะประธาน Jim & Friends โดนแฉ รวมถึงคำสั่งไม่มีผลล่ะ เพราะถ้าทำต่อจะอันตรายกับองค์กรสายลม

ก่อนก่อเกียรติเดินหนีจากไป ข้างล่างมีคนวางระเบิด คือคนของประพนธ์ ก็ได้บอกณครามว่ามีทางลับชั้น 4 นะ ส่วนวิญญาณพ่อแม่ของภูดลก็บอกให้ไปชั้น 4 อย่าได้ไปบันไดหนีไฟ ซึ่งต่อมาก็โดนระเบิดจนพังยับ ชั้น 4 มีทางลับจริงๆ กว่าจะเจอก็ฉิวเฉียด โผล่ไปเจอโรงรถ แต่ที่โรงรถดันมีคนของประพนธ์มาดักยิง ภูดลจะโดนยิง แต่ลุงดิบโผล่มาช่วยไว้ สามหนุ่มโดนบังอีก สุดท้ายลุงดิบตาย

ลุงดิบเองนั้นได้โทรศัพท์จากเพลงท��าย ซึ่งเพลงทรายเห็นเหตุการณ์นิมิตเลยโทรไปบอก ไม่คิดว่าลุงตัวเองจะโผล่มาช่วยสามหนุ่ม จนเพลงทรายรู้สึกผิด สุดท้ายคนที่ช่วยไว้อีกคนก็คือก่อเกียรติ เพราะกลับมายิงคนของประพนธ์จนตาย ส่วนก่อเกียรติก็หนีออกนอกประเทศไป ไม่นานหลังจากนั้นมีข่าวว่าขับรถตกหน้าผาระหว่างไปประชุมต่างประเทศ

สามหนุ่มพูดให้เพลงทรายให้อภัยตัวเอง และบอกว่าจริงๆ ลุงดิบอาจจะเห็นภาพนิมิตเหมือนกัน แต่ไม่เคยบอกอะไร แล้วก็คงตั้งใจไว้แล้ว แบบว่าก่อนตายคือสีหน้าสงบและมีความสุข ไหนจะบอกว่าเลิกทำบ้านแสงเทียนแล้ว สามหนุ่มอยากทำบ้านแสงเทียนต่อ แต่โดนเพลงทรายเบรกไว้

เพลงทรายบอกว่าจะสร้างเป็นศูนย์ฝึกกีฬา โดยให้แทนนทีเป็นโค้ชและหาครูฝึกเก่งๆ มาฝึกฟุตบอล ส่วนณครามก็หาคนมาสอนมาติวทางด้านวิชาการ และกันที่ส่วนหนึ่งให้ภูดลสร้างบริษัทก่อสร้าง หลังจากที่ภูดลลาออกจากสามชนะ ทั้งๆ ที่ธาวินเสียดายฝีมือ และอยากได้ตัว ปกติภูดลรับงานนอกจากเพื่อน และทำงานดีจนเพื่อนชื่นชม ตอนนี้เลยรับงานนอกจนยุ่งไม่มีเวลาเลย

ประพนธ์โดนก่อเกียรติทำให้เป็นอัมพาต ส่วนประธาน Jim & Friends ก็เส้นเลือดในสมองแตก และเพราะ M Project ยังไม่สำเร็จตั้งแต่สามสิบปีก่อน เลยช่วยอะไรไว้ไม่ได้ สองคนนี้ก็ทรมานกันไปจ้าาา มีชีวิตก็เหมือนต้องทนอยู่แบบนี้ไปแหละนะ

แทนนทีกับลิ่วลมมีช่วงเวลาหวานๆ ใส่กัน ลิ่วลมบอกว่าเลือกเชียร์ทีมแทนนที ส่วนณครามก็ขอเพลงทรายหมั้นและแต่งงาน หลังจากที่เพลงทรายพามาดูโครงการศูนย์กีฬานี้ว่าอย่างน้อยก็ใช้เวลา 2-4 ปี ทุกอย่างน่าจะกำลังพอดี หลังจากนั้นอีกนานจะทำบ้านแสงเทียนก็อยู่ที่ความพร้อมของทุกคน

เมทินีได้แต่เศร้าที่สามีจากไป (เราสงสัยว่าเมทินีไม่ระแคะระคายบ้างเหรอว่าก่อเกียรติเป็นหัวหน้านักล่าสายลม) ส่วนดอกเตอร์แอลเพราะเก่งและรู้โปรเจ็กต์ดี เลยได้กลับไปอเมริกา และกลายเป็นแขก VIP ไปเลย มีความสุขดี ส่วนณครามเปลี่ยนคำเรียกล่ะ แต่ก็ไม่รู้ว่าเรียกอะไร เพราะคนเขียนไม่ได้บอกไว้ แต่ก็ไม่ได้เรียกพ่อมั้งนะ และก็ไม่ได้เรียกดอกเตอร์แอลเหมือนแต่ก่อนด้วย

Start 20.52 น. Sun 22 Mar 2020
End 23.10 น. Sat 28 Mar 2020
Review Date 0.43 น. Mon 30 Mar 2020

[Ning · Rating 4 out of 5]

เป็นเรื่องที่บรรยายไม่ถูกเลย
มีทั้ง ไซไฟ เหนือธรรมชาติ ลึกลับ สืบสวน เป็นเรื่องที่เอา วิทยาศาสตร์ และ ไสยศาสตร์ รวมเข้าด้วยกัน
ถามว่า มันรวมกันได้พอดีมั้ย แรก ๆ ก็ขัด ๆ นิดหน่อยนะคะ

ตอนแรก นึกว่าแนวไซไฟ เลย กะว่า พระเอกทั้ง 3 นี่คือ ต้องผ่านการดัดแปลงพันธุกรรม อะไรบางอย่าง
แต่เปล่า ... เหนือธรรมชาติล้วน ๆ จ้า .. แต่ปมอ่ะ วิทยาศาสตร์นะ .. ฮาาา

แต่อ่านได้เพลินดีค่ะ ยิ่งตอนสังหรณ์ แล้วพยายามช่วยเหลือกันเนี่ย ลุ้น ๆ ดี
เสียดายความหวาน ว่าน้อยไปหน่อย แถมยังขาดนางเอกไปอีก 1 ด้วย
ถ้ามีตอนพิเศษ แถมนางเอกมาอีก 1 จะดีมากเลย

สรุปว่า อ่านเพลินดีค่ะ

[Patrawan Dear]

#สื่อสังหรณ์ / ชลนิล

สื่อสังหรณ์เป็นงานเขียนแนวสืบสวนปนเหนือจริงที่มีลายเซ็นของชลนิลเด่นชัด ทั้งทางด้านสำนวน และการวางพล็อตหลักแล้วเชื่อมโยงทุกอย่างเข้าด้วยกันด้วยซับพล็อตที่ค่อย ๆ ปล่อยออกมา

เรื่องราวกล่าวถึงชายหนุ่ม 3 คนที่เติบโตมาในบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า ทั้งสามมีสังหรณ์ที่สื่อถึงกันได้ด้วยผลของเหตุการณ์ในอดีตบางอย่าง และเหตุการณ์นั้นยังคงส่งผลพัวพันมาจนถึงปัจจุบัน

เมื่อกล่าวถึงผลงานของผู้เขียน คงไม่ต้องบอกว่าเราจะได้เพลิดเพลินไปกับเรื่องราวที่มีเหตุผลรองรับ ได้ลุ้นไปกับฉากระทึกใจ แต่ไม่ค่อยจะได้สัมผัสถึงความรัก ความหวานของพระนางสักเท่าไหร่

อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ได้เน้นไปที่ความรักความผูกพันของบรรดาชายหนุ่มที่มีความเด่นพอกัน เป็นมิตรภาพที่น่าประทับใจ แต่การบรรยายแบบห้วนและแห้งไปนิด รวมไปถึงสัดส่วนที่หนักไปหน่อยของพาร์ตเหนือจริง ได้ลดทอนอารมณ์ซาบซึ้ง และความน่าเชื่อถือของพาร์ตวิทยาศาสตร์และองค์กรต่าง ๆ ที่วางใหญ่ไว้ถึงระดับโลกลงไปอย่างน่าเสียดาย

แต่ทั้งหมดยังคงอ่านได้เพลินแบบรวดเดียวจบค่ะ :)