Wu Zhe es una autora que siempre logra sorprenderme gratamente, sus historias abordan temas iguales pero desde ángulos diferentes, lo que demuestra su amplia habilidad para diferenciarse y no quedar en lo mismo. "Similar" es una novela que se aleja bastante del tono que estaba acostumbrada en los trabajos de Wu Zhe, me sorprendió mucho leer algunas escenas, una en particular me hizo preguntarme si esa realmente era una novela de esta autora. Sin embargo, está novela sigue la linea general de sus otras novelas, con temas cotidianos de nuestro dia a dia y abordando problemáticas típicas de todo el mundo: problemas con la familia, relaciones fallidas que dejan heridas, trabajo y mucha pereza de la vida adulta. Es una novela corta y tal vez por eso me hizo falta un poco más de desarrollo en los sentimientos románticos de los personajes, ante todo los de An He. Considerando su pasado, personalidad y lo turbulenta que fue su relación inicial con Na Chen, no encontré muy congruente que se enamorara tan rápido de un chico tan poco responsable como Na Chen. Fue el único hilo que no logré conectar y me dejó un poco escéptica. Más allá de eso, fue una gran lectura. Muy linda, no tan emotiva como esperaba, pero cumple con lo que promete y me dejó satisfecha.
Nota: ¡NO ESTOY SATISFECHA CON EL FINAL DE LI BO! ¡LO QUIERO MUERTO!
Me gustó mucho, amo que Wu Zhe siempre tiene ese arte de envolverme en sus historias, de hacerme sentir tanto, de enamorarme con sus personajes y de hacerme llorar con cosas que no son necesariamente tristes, hacerme llorar de felicidad. Dejé la historia por mucho tiempo porque al igual que Antídoto, no quería terminarla y tener que decirle adiós a Na Chen y a An He, pero ese día llegó. Amo que, una vez más, no me vendan el "nos amamos y eso es suficiente para estar bien" "nos amamos y eso es suficiente para que nuestros traumas desaparezcan y seamos felices", me gusta tanto lo desgarradoramente cruel que puede ser la realidad que Wu Zhe nos plantea, nos pone una relación preciosa, personajes complejos y no simplemente dice "listo, uno le lame las heridas al otro, y ya se sanan así" me gusta tanto que tema mental de lo personajes no sea dejado de lado, que siempre le de la importancia adecuada y nunca el amor lo cura todo, amo tanto eso y nunca me voy a cansar de admirar el trabajo que hace ❤️🩹
3.5/5 Kể từ Tát Dã mới đọc hết 1 bộ của Vu Triết, đã từng đọc một nửa Sói Đi Thành Đôi nhưng drop, vì nó y như Tát Dã version 2 luôn á, copy y chang từ thiết lập nhân vật tới bối cảnh 🙄 Bộ này cuốn, độ dài một chương ngắn nên cảm giác đọc rất nhanh, cách viết gãy gọn. Vẫn là motif quen thuộc của tác giả: 2 người có hoàn cảnh gia đình như hạch gặp nhau rồi cứu rỗi lẫn nhau, không connect được với Na Thần và thầy An lắm nên là 3.5 thôi. À vì An Hách gặp Na Thần lúc ẻm giả gái nên có cái tên như kia 😂 Sau lần đọc này tui thấy khi không biết đọc gì thì cứ nhảy vào Vu Triết, kiểu như tui đối với sách của Keigo sensei 🤓