วิศวกรรณโยธา เล่ม 1-2

by JittiRain

ผมนอนปิดไฟไม่ได้ เพราะมีเรื่องราวฝังใจมาตั้งแต่ตอนเด็ก
แต่เด็กปีหนึ่งทุกคนต้อง-อยู่-หอ-ใน!!!
ฮืออออ ชีวิตของ ‘กรรณยุคล’ ถึงคราวลำบากแล้วครับ
จะมีรูมเมตคนไหนที่นอนเปิดไฟทั้งคืนได้ไหม
และคำตอบก็ปรากฏออกมาในเวลาไม่นานว่า... ไม่มีครับ
ผมจึงต้องหารูมเมตใหม่ และโชคดีที่มีคนอยากเปลี่ยนรูมเมตเหมือนกันพอดี
นั่นทำให้ผมได้มาเป็นรูมเมตกับ ‘โยธา’ ที่เรียนอยู่ภาคโยธา
ซึ่งเพื่อนๆ ต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าผมเป็นเหมือนความสดใสของคณะ
ส่วนเขาเป็นคุณความมืดมนที่ไม่มีใครอยากเฉียดเข้าใกล้
แล้วอย่างนี้ชีวิตปีหนึ่งของผมจะเป็นยังไง ไม่อยากจะคิดเลยจริงๆ​

497 pages, Paperback

Published March 25, 2020

About the author

Associated Names:
* JittiRain (English)
* ジッティレイン (Japanese)

JittiRain is a writer from Chiang Mai, Thailand. She held a degree in Education (Biology major) from Naresuan University. Before becoming a full-time writer, JittiRain had worked as a biology teacher.

As an author, she is well-known for her slice of life, and feel-good mlm stories. Most of her notable works have been adapted into popular BL dramas, i.e. 2gether, Fish Upon the Sky, Theory of Love, Vice Versa etc.

Reviews

[Nattapan · Rating 4 out of 5]

3.5​ -​ 4​ stars.​ Hilarious​ and​ simply beautiful​ (as​ always).

If​ you​ are​ one​ of​ those who always​ try​ to​ find a​ way​ or​ two to​ overcome your​ past fears and​ doubts, this​ story​ might​ give​ you​ some.​


PS.​ A​ must​ read​ (It​ is​ like​ a​ sequel.)​ for​ all​ fans​ of​ "วิศวกรรมประสาท".

[ปลาทู คือแมว · Rating 4 out of 5]

มาแบบโรแมนติกคอมเมดี้เต็มๆ เห็นเป็นหน้าและจังหวะการจีบของสารวัตรไทน์ในคั่นกูแบบซีรี่ย์เลย (เน้นว่าแบบซีรี่ย์ ไม่ใช่แบบในนิยาย) หน้าพระเอกมีความไบร์ทมาก นี่ฉันหลอนอยู่รึเปล่า...

เรื่องนี้คนเขียนพัฒนาจากเรื่องก่อนๆ มาก ตัวละครมีมิติ วางบทดี มีปม มีบทพูดที่สามารถสื่อความรู้สึกของตัวละครออกมาได้เด่นชัด คือมันดีมาก ช่วงท้ายเล่ม 1 โคตรท็อปฟอร์ม แทบไม่อยากเชื่อว่าเคยเขียนวิศวกรรมประสาท 5555+ (เรื่องนั้นอ่านแล้วประสาทแดก)

อันที่จริงเรื่องนี้ก็ยังมีบางสิ่งที่เราไม่ชอบเหลืออยู่ เหมือนมันเป็นซิกเนเจอร์มั้ง
1. การแสดงความรักที่เพื่อนและสังคมต้องรู้ ต้องขิงให้มันสุด จุดนี้ทำให้เรื่องดูเด็กไปหน่อย
2.ยังคงกลับมาเล่าเรื่องใหม่อีกครั้งด้วยมุมมองของพระเอก ไม่รู้ว่าชอบหรือยังไงที่ต้องให้พระเอกกลับมาสารธยายความรุ้สึกให้คนอ่านรับรุ้กันอีกรอบ เรื่องนี้จัดว่าเขียนดีกว่าเก่ามาก แต่มุกนี้บ่อยแล้ว อยากให้นำเสนอด้วยวิธีอื่นบ้าง ทิ้งอะไรให้คนอ่านคิดต่อเองบ้างน่าจะดีกว่า เปิดมากไปตัวละครดูมีพลังลดลง
3. ตอนพิเศษบางช่วงที่ยาวแบบไม่ได้สาระ สาระในที่นี้คือไม่ได้ฟิน ไม่ได้ชวนติดตามใดๆ (มันเป็นผลมาจาก 2. ด้วย) เรื่องของไฟฟ้า ก้อง วันเกิดโยธา อะไรพวกนี้จัดว่าโอเค อ่านแล้วสนุกดี แต่เรื่องที่โยธาเล่นโซเซียลขิงรัก ไปจนถึงเคาท์ดาวน์ปีใหม่อันนี้น่าเบื่อค่ะ แต่สุดท้ายอภัยได้เพราะมีวาริสเข้ามาในซีน มันทำให้เกิดความคอมพลีสมาก ...แต่ก่อนจะคอมพลีสมันยาวไปหน่อยมั้ยอะ?

สรุปว่าสนุกดีค่ะ ถึงจะมีจุดที่ขัดใจจนเกิดความรู้สึกต่อต้านบ้าง แต่ส่วนดีก็มันทำให้ข้อเสียต่างๆ หายไปจากสายตา โยธาดีงาม นายเอกก็ไม่น่ารำคาญ เป็นคนที่รู้สึกว่าน่ารักแบบไม่ยัดเยียด ส่วนไฟฟ้านี่ยอดใจ ต้องตามไปตำในเรื่องแยกแน่นอลลลล

[น้อนเว่ย · Rating 2 out of 5]

เล่มแรกก็ยังพอโอเคนะ สนุกอยู่บ้าง แต่พอรักกัน คบกันแล้วอย่างในเล่มสองคือ โครงเรื่องเดิมจากคั่นกู่เลย เช่นซีน nc ซีนง้องแง้งแบบปัญญาอ่อนของนายเอกที่อยู่ฟก็มาซะงั้น คำว่า”…จำไว้” เอามาจากแอคนึงในทวิต ไม่ค่อยสร้างสรรค์เท่าไหร่ เรื่องหลังจากนั้นคือเล่าน่าเบื่อมาก เบื่อจนเราทำใจอ่านให้จบๆเพราะอยากปิดเล่มไปอ่านเรื่องอื่นแล้ว เราว่าเรื่อง วิศวกรรมประสาท ไม่หนักเท่านี้อ่ะ ติดตามจิตติมาหลายเล่มนะ แต่มันน่าเบื่อขึ้นๆอ่ะ เราคิดว่ากรอบเดิมๆ เช่น ย้อนมาเล่ามุมพระเอกว่าประทับใจเรื่องเล็กๆน้อยๆที่นายเอกไม่รู้ตัวย้อนหลังเนี่ย โคตรน่าเบื่อเลย มันเดาได้หมดแล้วอ่ะ เราหวังว่าเรื่องหน้าจะทำได้สนุกและน่ตื่นเต้นกว่านี้นะ ฉากnc สำหรับเราแล้วลดลงหน่อยก็ได้ เพราะไม่สนุก

[Januars · Rating 4 out of 5]

อ่านเพลินๆ สนุกดีนะโดยส่วนตัว ซื้ออ่านต่อจากเรื่องวิศวกรรมประสาทรู้สึกว่าตัวละครมีความเชื่อมโยงกันเล็กๆทำให้ใจฟูเวลาอ่านเรื่องนี้เพราะได้เจอตัวละครพี่อาร์ค น้องอาร์มที่คุ้นชิน

แต่ๆๆ หลงรักเจ้าบีเกิ้ล น้องกรรณคนคิ้วท์ของนายโยธาเต็มๆเลย คู่นี้คือกว่าเค้าจะคบเป็นแฟนกันได้คนอ่านแบบชั้นแอบปวดใจเล็กๆและสงสารเจ้าบีเกิ้ลที่รอเจ้าของตัวเอง แต่ปมในเรื่องไม่ได้หนักจนอ่านแล้วเครียดนะ ยังเป็นสไตล์รักหวานแหววในรั้วมหาลัยให้คนอ่านชื่นใจตามอยู่ดีค่า แรกๆอาจจะคิดว่าโยธาใจร้ายแต่พออ่านไปถึงเล่ม 2 ก็คือ เอ้ออ หวานเว่อพ่อน้ำยาปรับผ้านุ่ม

ลองอ่านกันน้าา

[Pita · Rating 5 out of 5]

Can't wait Perth Santa Chemistry!!!!!!

[Jennifer M · Rating 5 out of 5]

5/5 ⭐

[ánh dương · Rating 4 out of 5]

🙊💕🥹💓🥰

[BK · Rating 5 out of 5]

4.5 stars