What do you think?
Rate this book
紳士的僕人 #2
ทาสหัวใจ คุณชายสูงศักดิ์ เล่ม 2
ในชาติก่อนข้ารับใช้ชายนามว่า โอเวน อีริค หลอกหลวงบารอนออสการ์เพราะความโลภและลาภยศ เขากลายเป็นต้นเหตุที่ทำให้บารอนถูกคนทำร้ายจนตายและในท้ายที่สุดเขาก็เจ็บป่วย และตายตกไปตามกัน แต่ว่าพระเจ้ามอบโอกาสให้เขาได้กลับชาติมาเกิดใหม่อีกครั้ง เขากลับไปยังจุดเริ่มต้นของโศกนาฏกรรมทั้งหมด เผชิญหน้ากับไวเคานต์แห่งตระกูลบรูซ ตัวการที่ทำร้ายเขา ในตอนนั้นโอเวนคิดว่าเหตุผลที่เขากลับมาก็เพื่อแก้แค้น
แต่ว่าเมื่อออสการ์ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง ภายใต้ความรู้สึกผิดที่ท่วมท้น โอเวนอดไม่ได้ที่จะยื่นมือช่วยเหลืออีกฝ่าย นี่ไม่เพียงเปลี่ยนแปลงจุดจบของชาติก่อน ทั้งยังทำให้บารอนหลงรักเขาเร็วขึ้น หลงรักเขา ข้ารับใช้ชายชั้นต่ำ ผู้ที่มีฐานะแตกต่างจากตัวเองอย่างสิ่นเชิง
ความรักของออสการ์ทั้งใสซื่อบริสุทธิ์และหยาบกระด้าง โอเวนไม่เคยรู้มาก่อนว่า ชายที่มักจะอ่อนโยนกับเขาเสมอในชาติที่แล้ว เมื่อตกอยู่ในห้วงแห่งความรักจะร้อนแรงและเผด็จการถึงเพียงนี้ สวรรค์รู้ดีว่า ออสการ์เป็นคนที่เขาไม่อยากทำร้ายมากที่สุดในชีวิต แต่เพื่อการแก้แค้น เขากลับต้องหลอกใช้ความรักที่อีกฝ่ายมีให้เขาอีกครั้ง
แต่ว่าเมื่อออสการ์ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง ภายใต้ความรู้สึกผิดที่ท่วมท้น โอเวนอดไม่ได้ที่จะยื่นมือช่วยเหลืออีกฝ่าย นี่ไม่เพียงเปลี่ยนแปลงจุดจบของชาติก่อน ทั้งยังทำให้บารอนหลงรักเขาเร็วขึ้น หลงรักเขา ข้ารับใช้ชายชั้นต่ำ ผู้ที่มีฐานะแตกต่างจากตัวเองอย่างสิ่นเชิง
ความรักของออสการ์ทั้งใสซื่อบริสุทธิ์และหยาบกระด้าง โอเวนไม่เคยรู้มาก่อนว่า ชายที่มักจะอ่อนโยนกับเขาเสมอในชาติที่แล้ว เมื่อตกอยู่ในห้วงแห่งความรักจะร้อนแรงและเผด็จการถึงเพียงนี้ สวรรค์รู้ดีว่า ออสการ์เป็นคนที่เขาไม่อยากทำร้ายมากที่สุดในชีวิต แต่เพื่อการแก้แค้น เขากลับต้องหลอกใช้ความรักที่อีกฝ่ายมีให้เขาอีกครั้ง
374 pages, Paperback
Published August 1, 2019
3 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 7 of 7 reviews
September 19, 2020
หนังสือเรื่องนี้พิมพ์ครั้งแรกเมื่อเดือนสิงหาคม 2562 ณ ตอนนี้ ก็ผ่านมาปีหนึ่งพอดี โอไม่เคยสนใจเลย (จริง ๆ คือไม่รู้จักด้วยแหละ หนังสือออกใหม่เยอะมาก สำนักพิมพ์ก็เยอะ หลายเล่มหลายเรื่อง โอก็ไม่เคยเห็น) จนเมื่อไม่นานมานี้ เลื่อนเฟซบุ๊กไปมา เห็นสำนักพิมพ์พูดถึงเล่มนี้และมีตัวอย่างให้ อ้ะ ตามไปอ่านดูดีกว่า ช่วงนี้เป็นอะไรไม่ทราบ ลุยอ่านตัวอย่างดะไปหมด ตัวอย่างที่เขาลงไว้ให้มี 15 ตอน... ค่ะ อย่างที่ทุกคนคิด โอติดหนึบหนับแทบจะลงไปแดดิ้นกรีดร้อง ต้องหาเล่มจริงมาอ่านโดยด่วน
เรื่องนี้เป็นนิยายแปลจีนก็จริง แต่เซ็ตติ้งในเรื่องคือยุโรปในสมัยปฏิวัติอุตสาหกรรม มีขุนนาง มีชนชั้นบรรดาศักดิ์ คนร่ำรวยแต่งตัวหรูหรา ใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อ มีเหล่าข้ารับใช้คอยปรนนิบัติ ขณะที่คนจนก็จ๊นจน เป็นข้ารับใช้ในแมนเนอร์นี่ถือว่าดีนะคะ สามารถยืดได้เลยนะ
ตัวเอกของเรื่อง ชื่อ โอเวน อีริค เป็นข้ารับใช้ชายในแมนเนอร์ที่ชื่อว่าโมมอน (โอขอลอกคำอธิบายของแมนเนอร์ในหนังสือมาไว้ในที่นี้เลยนะ แมนเนอร์ (Manor) คือที่ดินที่กษัตริย์มอบสิทธิ์ให้ขุนนางปกครอง มีการบริหารจัดการที่ดินและปกครองภายในเบ็ดเสร็จ ประกอบด้วยคฤหาสน์ และหมู่บ้าน เลี้ยงชีพด้วยการทำเกษตรกรรมเป็นหลัก)
เรื่องเริ่มต้นเล่าถึงชีวิตประจำวันของโอเวน ตั้งแต่ตื่นนอน หน้าที่ของคนใช้ต้องทำอะไรบ้าง ข้ารับใช้ยังมีระดับอีกนะ โอเวนเป็นข้ารับใช้ระดับล่าง ทำได้แค่งานจิปาถะ งานประเภทที่ต้องอาศัยทักษะเฉพาะหรือใกล้ชิดเจ้านายนี่ทำไม่ได้เลย มีกฎเกณฑ์จุกจิกมากมาย โอชอบวิธีเขียนของผู้เขียนมาก เขาไม่ได้บอกทุกอย่างตั้งแต่ต้น แต่ค่อย ๆ หย่อนมาเป็นลำดับ หย่อนที่หนึ่ง นี่เป็นโอกาสกลับมาใช้ชีวิตอีกครั้งของโอเวน หลังจากที่เขาตายในชาติก่อน หย่อนที่สอง โอเวนที่ดูเป็นคนอัธยาศัยดี ไม่เคยว่าร้ายใคร รับผิดชอบต่องาน กตัญญูต่อครอบครัว คนดีคนนี้นั้น ภายในเต็มไปด้วยความแค้น นางคือเงาแค้นของเรื่องค่ะ อ๊ะ แต่แค้นใครล่ะ หย่อนที่สาม ในแมนเนอร์โมมอนที่หรูหรายิ่งใหญ่ของตระกูลบรูซ มีคุณหนูสูงศักดิ์สองคนงดงามเหมือนดอกไม้แรกแย้ม ภายในกลับเต็มไปด้วยความเน่าเฟะ ตระกูลบรูซของไวเคานต์มีหนี้สินมากมาย พวกเขาจับจ่ายใช้สอยมือเติบ แม้ว่าจะไม่มีเงิน แต่กลับไม่ยอมขายหน้า เที่ยวหยิบยืมเงินมาเสริมสร้างความมั่งคั่งและหน้าตา ตรงกันข้ามกับทักษะการหารายได้และบริหารทรัพย์สิน จนในที่สุด เมื่อบุตรชายเพียงคนเดียวของท่านไวเคานต์ประสบอุบัติเหตุตาย ภรรยาของเขาที่เคยเป็นบ่อเงินให้พวกบรูซหอบทรัพย์สินของหล่อนกลับบ้านไป พวกบรูซขาดทั้งเงินและผู้สืบทอดสายตรง เมื่อตำแหน่งผู้สืบทอดจึงเปลี่ยนไปตกที่หลานชาย ซึ่งก็คือ บารอนออสการ์ ไวเคานต์จึงหมายมั่นให้ออสการ์ตกลงใจแต่งงานกับบุตรสาวคนใดคนหนึ่ง ซึ่งชาติที่แล้วนั้น โอเวนโดนพวกบรูซหลอกใช้ เป็นเหตุให้ออสการ์ต้องตาย แต่ทำไมล่ะ หย่อนที่สี่ เพราะออสการ์หลงรักโอเวนไงเล่า ...งั้นทำไมโอเวนถึงยอมทำตามสิ่งที่พวกบรูซบอกล่ะ หย่อนที่ห้า เพราะในชาติที่แล้ว โอเวนหลงรักคุณหนูแคทเธอรีน เขาจึงโดนคุณหนูหลอกใช้เข้าเต็มเปา
เพราะชาติที่แล้ว โอเวนโดนหลอกใช้ เป็นเหตุให้ออสการ์ต้องตาย ชาตินี้เขาจึงต้องการจะแก้แค้นคนที่หลอกเขา พร้อมกับอยากชดเชยความผิดของตน
จริง ๆ เรื่องแนวกลับมาแก้แค้นนี่ไม่ใช่เรื่องใหม่หรือแปลกเนอะ แต่โอชอบรายละเอียด ชอบวิธีเล่าของผู้เขียน ชอบมุมมอง ชอบการสอดแทรก อย่างข้างบนที่โอบอกไป ถ้าเขาเปิดมาเลยว่า โอเวนกลับชาติมาเกิดเพื่อต้องการแก้แค้นพวกไวเคานต์แห่งบรูซ มันก็ อืม แล้วก็แค่นั้น นี่เขาแบบ ค่อย ๆ หย่อน ค่อย ๆ ไล่เรียงความเป็นมา และจุดประสงค์ ค่อย ๆ เผยโฉมหน้าของโอเวน ว่าเห็นเป็นคนดีหล่อใสแบบนี้นะ ตัวจริงเขาร้าย เต็มไปด้วยความพยาบาทและความทะเยอทะยาน ไอ้เจ้าความทะเยอทะยานของโอเวนนี่โอก็ชอบมาก เพื่อให้บรรลุถึงสิ่งที่ต้องการ เขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ผู้เขียนใส่แบกกราวด์โอเวนมาว่า เขาเป็นลูกเกษตรกร หลังจากพ่อออกจากบ้านและไม่กลับมาอีกเลย แม่ก็กลายเป็นขี้เมา เขาในฐานะพี่ชายคนโตต้องดูแลน้อง ๆ ซึ่งคนแบบนี้ ชีวิตไม่มีทางมองโลกแบบใสซื่อแน่นอน (เป็นคนดีกับใสซื่อมันคนละอย่างนะ เขาอาจจะเป็นคนดีก็ได้ แต่ไม่มีทางมองโลกเป็นสีขาวสดสวยเพียงด้านเดียว มันต้องเห็นชีวิตมาพอสมควร) เขาผ่านอะไรมาเยอะ ต้องสู้เพื่อความอยู่รอด โอเวนเลยมีทักษะในการเอาตัวรอดสูง เขารู้วิธีบริหารเสน่ห์ (ถ้าจะทำ) รู้จักการรับมือกับผู้คน และมีความทะเยอทะยาน อยากถีบตัวเองให้มีชีวิตที่ดีกว่าปัจจุบัน ในชาติที่แล้วโอเวนฉลาดก็จริง แต่เขาค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเองสูง แถมมีความหยิ่งทะนงพอควร ในชาตินี้ เขาใจเย็นขึ้น รู้จักประนีประนอม ยืดหยุ่น รอโอกาสที่เหมาะสม การได้รับโอกาสมามีชีวิตอีกครั้งของเขา ทำให้มุมมองที่เคยมองเห็นหลายด้านเปลี่ยนไป ซึ่งในเรื่อง โอก็ชอบที่ผู้เขียนเขียนในมุมนี้ ตัวอย่างเช่น ในชาติที่แล้ว เขาไม่ชอบแม่เลย แม่เอาแต่กินเหล้า เขาให้เงินแม่ไป แม่ก็เอาไปซื้อเหล้า แต่ในชาตินี้ เขารู้สึกว่า ถึงแม่จะใช้ชีวิตแย่อย่างไร ก็ไม่ทิ้งเขาและน้อง ๆ อย่างน้อยก็ยังอยู่ด้วยกัน เคยตายมาแล้วครั้งหนึ่ง ในหลาย ๆ แง่ ก็ทำให้มองรอบตัวด้วยใจที่เป็นกลางขึ้นนะ
ความรู้สึกที่มีต่อออสการ์ก็เช่นกัน ในชาติที่แล้ว โอเวนไม่ชอบผู้ชาย กับออสการ์ยิ่งรังเกียจ ขยะแขยง หนึ่งเพราะไม่ชอบเป็นทุน สองเพราะรู้สึกว่า เป็นเพราะออสการ์ จึงทำให้ชีวิตของเขาไม่เป็นไปดังหวัง ในชาตินี้ โอเวนก็ยังคงไม่ชอบผู้ชายอีกนั่นแหละ แต่กับออสการ์ เขารู้สึกผิด อยากชดเชยให้ ยิ่งมองย้อนกลับไป ยิ่งเห็นว่าออสการ์ไม่เคยทำอะไรที่ผิดต่อเขาเลย ตรงกันข้าม ออสการ์วางตัวดี ยอมผ่อนปรน และไว้ใจโอเวนมาก ทั้งที่ฐานะอย่างเขาไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้นด้วยซ้ำ มีตอนหนึ่ง ผู้เขียนเขียนถึงความรู้สึกที่โอเวนมีต่อออสการ์ว่า เขารู้สึกผิดต่อออสการ์ สามารถทำเพื่อออสการ์ได้ทุกอย่าง ตายแทนได้ หรือจะให้ยอมมอบกายให้ก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ที่ไม่ทำเพราะคิดว่า ถ้าออสการ์รู้ว่าตัวเขานี่แหละที่เป็นต้นเหตุทำให้ออสการ์ต้องตาย ออสการ์จะยังอยากเกี่ยวข้องกับเขาหรือ เหมือนที่ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวเขาเอง ถ้าเกิดชาตินี้แคทเธอรีนรู้สึกผิด มาขอโทษ เขาจะยังอภัยให้แคทเธอรีนแล้วตกลงปลงใจกับหล่อนหรือ คำตอบคือไม่ อ่านเหตุผลนี้แล้วโออึ้งไปเลย หรือตอนหนึ่งที่โอเวนตระหนักได้ว่า เขาแทบไม่รู้จักออสการ์อย่างแท้จริงเลย เพราะออสการ์ในชาติที่แล้วนั้น วางตัวดีและเหมาะสมมาตลอด แตกต่างจากในชาตินี้ ที่เปิดเผยความรู้สึกมากขึ้น และทั้งหมดทั้งมวลก็มาจากการที่โอเวนเปลี่ยนท่าทีต่อออสการ์ และเมื่อมองย้อนกลับไป เหตุผลที่ออสการ์เป็นแบบนั้น เพราะชาติที่แล้ว ออสการ์รักโอเวนก็จริง แต่เขารู้ว่าโอเวนไม่มีทางชอบตนเองในแบบนั้น จึงไม��ทำอะไรให้โอเวนต้องลำบาก ใจหรือขัดเคืองใจ นี่ก็อ่านแล้วอึ้งไปพร้อมโอเวนเช่นกัน โถ ท่านบารอน...
นี่ยังแค่ช่วงต้น ๆ ถึงกลาง ๆ เรื่องเองนะ แต่โอรู้สึกว่ามันมีรายละเอียด มีอะไรหลาย ๆ อย่างอัดแน่นอยู่เต็มไปหมด แล้วโอชอบด้วย ถ้าให้เขียนถึงหมดคาดว่าคงไม่จบในสั้น ๆ ขอข้ามไปที่รายละเอียดพื้นฐานตัวละครดีกว่า หลาย ๆ คนน่าจะอยากรู้
ออสการ์กับโอเวน สองคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คุณชายสูงศักดิ์กับข้ารับใช้ต่ำต้อย ผู้ชายที่มีมุมมองความรักที่ใสซื่อ กับคนที่กร้านโลกและทะเยอทะยาน ผู้ชายหน้าตาธรรมดาที่มีข้อบกพร่องทางร่างกาย กับหนุ่มน้อยหน้าตาดีพราวเสน่ห์
โอเวน อายุสิบแปดปี สูง ผมสีทอง ตาสีฟ้า เป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดีที่ทำให้คนสะดุดตาตั้งแต่แรกเห็น ถึงจะอายุไม่มาก แต่ผ่านประสบการณ์ยากลำบากมามากพอควร ทำให้โตเกินอายุ
ออสการ์ อายุยี่สิบหก มากกว่าโอเวนแปดปี ออสการ์เป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดาไม่โดดเด่น ผมและตาสีชา (สีชาคือสีน้ำตาลอ่อนใช่ไหมคะ โอมักจะสับสนประจำ โอเข้าใจว่าชามีหลายสี เลยไม่แน่ใจว่าสีชาควรจะเป็นสีประมาณไหน) กระดูกสันหลังของเขาคดเนื่องจากอาการป่วยในวัยเด็ก ส่งผลให้หลังของเขาค่อมเล็กน้อย จึงมักโดนคนดูถูก เรียกลับหลังเขาว่า เจ้าค่อม เขามีตำแหน่งเป็นบารอน ปกครองแมนเนอร์เดลแมน ถึงจะรับสืบทอดตำแหน่งบารอนจากพ่อ แต่ออสการ์เป็นคนที่นำพาแมนเนอร์ให้อยู่รอดต่อไปได้ เขามีหัวด้านการบริหารและการค้า อีกทั้งใฝ่ศึกษาหาความรู้เสมอ พ่อของออสการ์เป็นน้องชายของไวเคานต์บรูซแห่งโมมอน เขาจึงเป็นหลานชายแท้ ๆ ของไวเคานต์ แต่พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีนัก ชีวิตของออสการ์ไม่ได้สวยหรูหรือโรยด้วยกลีบกุหลาบ พ่อของเขาตายตั้งแต่เขายังเล็ก แม่ของเขาก็เป็นผู้หญิงฟุ้งเฟ้อ ไร้ความรับผิดชอบ ลึก ๆ แล้วออสการ์จึงโหยหาความรักตลอดมา นิสัยของเขานั้นคล้ายกับคุณชายสูงศักดิ์ทั่วไป คือค่อนข้างหยิ่ง ไว้ตัว กับคนรับใช้ เขาก็จะมองเป็นคนอีกระดับกัน ถึงจะไม่ได้เหยียดหยาม แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเป็นพิเศษ ที่โอเวนเป็นข้อยกเว้นเพราะโอเวนเข้ามาในชีวิตออสการ์ในช่วงที่เขาอ่อนแอ เป็นความรู้สึกพิเศษที่ทำลายปราการและเงื่อนไขบางอย่างไป (ไม่นับว่าโอเวนหน้าตาดี และออสการ์ชอบผู้ชายอยู่แล้วน่ะนะ)
ด้านความรัก โอว่าผู้เขียนเขียนได้ดีและลึกทีเดียว มีหลายองค์ประกอบที่ทำให้คู่นี้เขาเกิดความรู้สึกที่ดีต่อกัน ออสการ์นั้นดูเหมือนรักโอเวนตั้งแต่แรกพบ แต่อันที่จริงก็ไม่เชิงซะทีเดียว คำอธิบายนั้นผู้เขียนมีเพิ่มในตอนพิเศษ โอว่าสำหรับออสการ์ โอเวนเป็นคนที่เข้ามาในช่วงเวลาที่พิเศษ จึงกลายเป็นคนพิเศษสำหรับเขา สำหรับโอเวน เริ่มต้นที่ความรู้สึกผิด ต้องการไถ่โทษ มันมีความรู้สึกหลายอย่างผสมปนเปอยู่ในนั้น ตั้งแต่แรกในชีวิตชาตินี้ ออสการ์ก็เป็นคนพิเศษของโอเวนเหนือใครอยู่แล้ว อีกทั้งในแต่ละช่วงชีวิตที่โอเวนได้รู้จักออสการ์ ออสการ์แสดงให้เห็นว่าเขาแตกต่างจากคุณชายสูงศักดิ์ที่โอเวนเคยรู้จัก ถึงเขาจะหยิ่ง ไว้ตัว แต่ไม่ได้มากจนไม่เห็นหัวใคร เขามีเมตตาต่อคนอื่น รู้จักเรียนรู้ ยอมรับ และขอโทษเมื่อทำผิดพลาด มีความมานะพยายาม อ่อนโยนและใจเย็น ความหวานจัดว่ามากเลยค่ะ เรื่องดราม่า แต่ความหวานนั้นไม่น้อยหน้าเลย
โทนเรื่องโดยรวมค่อนข้างจริงจังและสมจริง แต่จะมีคอมเมดี้แซมมา และมากยิ่งขึ้นในเล่มสอง
ตัวละครเรื่องนี้ฉลาดทุกตัวนะ ฉลาดมากน้อยก็ว่ากันไป และก็ไม่ได้ฉลาดแบบ โห วางแผนสองชั้นสามชั้นหักเหลี่ยมอะไรอย่างนั้น เรื่องมันไม่ได้เป็นแนวนั้นอยู่แล้ว แต่ไม่ได้ตื้นเขิน แบบถูกแค่เพียงคำพูดเดียวก็ปั่นหัวได้ คนอ่านอย่างเรา ๆ เองนี่แหละ ที่จะโดนตัวละครหลอกหลายครั้ง
นอกจากนี้ผู้เขียนยังสอดแทรกเรื่องสิทธิความเป็นคนเข้ามาในยุคที่ชนชั้นเป็นเรื่องที่ทุกคนเห็นเป็นเรื่องปรกติ ยุคแห่งความเหลื่อมล้ำทางสังคม ยุคที่ชายมีอำนาจเหนือหญิง จะสามารถเห็นผ่านมุมมองของตัวละคร ไม่ว่าจะเป็นตัวโอเวนเอง หรือตัวละครอื่น พวกเขาเริ่มตระหนักถึงบางอย่าง ถึงจะไม่ได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทันทีทันใด แต่น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความเปลี่ยนแปลงได้ เป็นการเล่นประเด็นที่โอไม่คิดมาก่อนว่าผู้เขียนจะเล่น พออ่านเจอจึงทำให้โอประทับใจมาก ๆ
และผู้เขียนยังแอบแทรกเรื่องวัฒนธรรมการแต่งกาย การแพทย์ การค้าและอุตสาหกรรมในยุคนั้นเข้ามาด้วย เอ้อ มีเรื่องที่พูดถึงความเชื่อเรื่องการมีข้ารับใช้คือตัวบอกความมั่งคั่งด้วย บางคนไม่ได้รวยอะไร แต่ขอมีคนรับใช้เดินตามต้อย ๆ หน่อยเถอะเดี๋ยวไม่คูล คนสมัยนี้เขาคิดกันอย่างนั้น เหล่านี้ทำให้เรื่องมีความสมจริงและไม่ชูไปในทิศทางใดทางหนึ่งมากเกินไป
โดยรวมโอประทับใจมาก ๆ โอชอบเล่มหนึ่งมากกว่าเล่มสอง ในเล่มหนึ่ง โอว่าคุมเรื่องได้ดี มีการวางแผนจัดวางดี ใช้ประโยชน์จากเรื่องราวเล็กน้อยที่เคยพูดถึงมาปูพื้นสร้างเรื่องราวต่อ ๆ มา ออกแบบให้ทุกอย่างสามารถใช้งานได้ ส่วนเล่มสอง โอว่ามีความยืดเล็กน้อย โทนเรื่องไปในทางคอมเมดี้บวกดราม่าความรักมากกว่าโทนจริงจังในเล่มแรก โอเสียดายบางประเด็นว่าน่าจะสามารถเล่นต่อได้มากกว่านี้ บวกกับบางเรื่องราวที่ตัวโอเองอาจไม่ค่อยถูกใจในช่วงท้าย ๆ แต่โดยรวมก็ไม่ได้เละหรือแย่ค่ะ ถือว่ายังทำได้ดี และทำให้ประทับใจอยู่ ไม่ค่อยมีเรื่องราวแบบนี้ หรือมีการนำเสนอในมุมมองแบบนี้ให้เห็นบ่อย ๆ
(5+4)/2 = 4.5 ดาว
คำผิดมีประปราย สำนวนถ้าเกลามากกว่านี้จะดียิ่งขึ้น โดยเฉพาะเล่มสอง มีบางช่วงอ่านแล้วไม่แน่ใจในความหมายที่ต้องการสื่อ ส่วนที่ควรจะคมเลยขาดไป เสียดายเพราะโอว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ เรื่องหนึ่งเลย ไม่อยากให้มีข้อผิดพลาดใด ๆ (โอจดมาไว้ในคอมเมนต์ในเพจนะคะ)
ลองไปอ่านตัวอย่างดูก่อนได้ค่ะ ตัวอย่างที่สำนักพิมพ์ลงไว้มี 15 ตอน โอเทียบในเล่มจริงดูแล้ว ประมาณกว่าครึ่งเล่มหนึ่งเลยทีเดียว (เกินครึ่งเล่มแรกมานิดนึง) ถือว่ามากพอควร น่าจะทำให้ตัดสินใจได้นะคะ เผื่อจะมีคนชักดิ้นชักงออยากอ่านต่อแบบโอ https://bit.ly/33GZoIh
ในตัวอย่าง ที่ทำให้โอติดขัดมากที่สุดคือการเว้นวรรคตอน เว้นในที่ที่ไม่ควรเว้น ที่ควรเว้นจริง ๆ กลับไม่เว้น ซึ่งตอนอ่านโอก็ภาวนาว่า เล่มจริงขออย่าเป็นนะ ปรากฏว่าความภาวนานั้นไม่เป็นผล เสียดายมาก โอมักจะบอกทุกครั้งว่า การเว้นวรรคตอนคือลมหายใจของเรื่อง คือลมหายใจของคนอ่าน เมื่อลมหายใจผิดจังหวะ ทุกอย่างก็จะรวน
.
.
.
ผมเกิดมาในความยากจน ความยากจนเป็นเพียงคำง่าย ๆ เพียงแต่คนที่เกิดและเติบโตมากับสิ่งนี้จึงจะเข้าใจความหมายของมันอย่างลึกซึ้ง ความยากจนไม่ใช่กินไม่อิ่ม เสื้อผ้าไม่อุ่น ไม่มีที่อยู่ ไม่ใช่ทุกวันต้องทำงานจนสายตัวแทบขาด ไม่ใช่การยอมละทิ้งศักดิ์ศรี เพื่อวอนขอทานน้ำใจจากผู้มั่งคั่ง ความยากจนคือไม่มีความรัก ไม่มีเกียรติ และไร้ความหวัง
เพราะความยากจน พ่อแม��ของผมจึงริบคืนความรักที่พวกเขาควรมอบให้กับผม เพราะความยากจน น้องชายและน้องสาวของผมไม่อาจเกิดมาพร้อมกับความรัก และเพื่อสลัดความยากจนทิ้ง สลัดชีวิตที่ปราศจากความรรัก จึงพยายามทุกทางทุ่มเททุกอย่าง
แต่ความรักไม่ใช่สิ่งที่คนอย่างพวกผมสามารถมีได้ มันฟุ่มเฟือยเกินไป ในชาติก่อนผมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อของสิ่งนี้ เดิมทีในชาตินี้ ผมไม่คิดจะรักใครอีก
แต่มีหลายครั้ง ความรู้สึกแบบนี้เข้ามาอย่างกะทันหันและรุนแรง เมื่อมันเกิดขึ้น มันสายเกินกว่าจะยับยั้ง ท้ายที่สุดก็ไม่อาจควบคุมความรู���สึกนี้ได้
หน้า 300-301 บทที่ 23 ในคืนที่ฝนตก
เล่ม 1
.
.
.
“อิสรภาพและศักดิ์ศรีที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ความคิดของคนอื่น ไม่ได้อยู่ในสายตาของคนทั้งโลก ทั้งยังไม่ได้อยู่ที่ข้อจำกัดกฎเกณฑ์ทางสังคม แต่มันอยู่ที่ตรงนี้” คุณหมอชี้ไปที่หน้าผากด้วยรอยยิ้ม “มีเพียงที่นี่ ถึงแม้ทั้งโลกจะพูดว่าเธอเป็นคนต่ำต้อย แค่เพียงตัวเธอไม่ยอมรับมัน ศักดิ์ศรีของเธอก็จะอยู่เหนือทุกสิ่งแล้ว”
หน้า 334 บทที่ 25 พ่อบ้านของพ่อค้า
เล่ม 1
.
.
.
เรื่องนี้เป็นนิยายแปลจีนก็จริง แต่เซ็ตติ้งในเรื่องคือยุโรปในสมัยปฏิวัติอุตสาหกรรม มีขุนนาง มีชนชั้นบรรดาศักดิ์ คนร่ำรวยแต่งตัวหรูหรา ใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อ มีเหล่าข้ารับใช้คอยปรนนิบัติ ขณะที่คนจนก็จ๊นจน เป็นข้ารับใช้ในแมนเนอร์นี่ถือว่าดีนะคะ สามารถยืดได้เลยนะ
ตัวเอกของเรื่อง ชื่อ โอเวน อีริค เป็นข้ารับใช้ชายในแมนเนอร์ที่ชื่อว่าโมมอน (โอขอลอกคำอธิบายของแมนเนอร์ในหนังสือมาไว้ในที่นี้เลยนะ แมนเนอร์ (Manor) คือที่ดินที่กษัตริย์มอบสิทธิ์ให้ขุนนางปกครอง มีการบริหารจัดการที่ดินและปกครองภายในเบ็ดเสร็จ ประกอบด้วยคฤหาสน์ และหมู่บ้าน เลี้ยงชีพด้วยการทำเกษตรกรรมเป็นหลัก)
เรื่องเริ่มต้นเล่าถึงชีวิตประจำวันของโอเวน ตั้งแต่ตื่นนอน หน้าที่ของคนใช้ต้องทำอะไรบ้าง ข้ารับใช้ยังมีระดับอีกนะ โอเวนเป็นข้ารับใช้ระดับล่าง ทำได้แค่งานจิปาถะ งานประเภทที่ต้องอาศัยทักษะเฉพาะหรือใกล้ชิดเจ้านายนี่ทำไม่ได้เลย มีกฎเกณฑ์จุกจิกมากมาย โอชอบวิธีเขียนของผู้เขียนมาก เขาไม่ได้บอกทุกอย่างตั้งแต่ต้น แต่ค่อย ๆ หย่อนมาเป็นลำดับ หย่อนที่หนึ่ง นี่เป็นโอกาสกลับมาใช้ชีวิตอีกครั้งของโอเวน หลังจากที่เขาตายในชาติก่อน หย่อนที่สอง โอเวนที่ดูเป็นคนอัธยาศัยดี ไม่เคยว่าร้ายใคร รับผิดชอบต่องาน กตัญญูต่อครอบครัว คนดีคนนี้นั้น ภายในเต็มไปด้วยความแค้น นางคือเงาแค้นของเรื่องค่ะ อ๊ะ แต่แค้นใครล่ะ หย่อนที่สาม ในแมนเนอร์โมมอนที่หรูหรายิ่งใหญ่ของตระกูลบรูซ มีคุณหนูสูงศักดิ์สองคนงดงามเหมือนดอกไม้แรกแย้ม ภายในกลับเต็มไปด้วยความเน่าเฟะ ตระกูลบรูซของไวเคานต์มีหนี้สินมากมาย พวกเขาจับจ่ายใช้สอยมือเติบ แม้ว่าจะไม่มีเงิน แต่กลับไม่ยอมขายหน้า เที่ยวหยิบยืมเงินมาเสริมสร้างความมั่งคั่งและหน้าตา ตรงกันข้ามกับทักษะการหารายได้และบริหารทรัพย์สิน จนในที่สุด เมื่อบุตรชายเพียงคนเดียวของท่านไวเคานต์ประสบอุบัติเหตุตาย ภรรยาของเขาที่เคยเป็นบ่อเงินให้พวกบรูซหอบทรัพย์สินของหล่อนกลับบ้านไป พวกบรูซขาดทั้งเงินและผู้สืบทอดสายตรง เมื่อตำแหน่งผู้สืบทอดจึงเปลี่ยนไปตกที่หลานชาย ซึ่งก็คือ บารอนออสการ์ ไวเคานต์จึงหมายมั่นให้ออสการ์ตกลงใจแต่งงานกับบุตรสาวคนใดคนหนึ่ง ซึ่งชาติที่แล้วนั้น โอเวนโดนพวกบรูซหลอกใช้ เป็นเหตุให้ออสการ์ต้องตาย แต่ทำไมล่ะ หย่อนที่สี่ เพราะออสการ์หลงรักโอเวนไงเล่า ...งั้นทำไมโอเวนถึงยอมทำตามสิ่งที่พวกบรูซบอกล่ะ หย่อนที่ห้า เพราะในชาติที่แล้ว โอเวนหลงรักคุณหนูแคทเธอรีน เขาจึงโดนคุณหนูหลอกใช้เข้าเต็มเปา
เพราะชาติที่แล้ว โอเวนโดนหลอกใช้ เป็นเหตุให้ออสการ์ต้องตาย ชาตินี้เขาจึงต้องการจะแก้แค้นคนที่หลอกเขา พร้อมกับอยากชดเชยความผิดของตน
จริง ๆ เรื่องแนวกลับมาแก้แค้นนี่ไม่ใช่เรื่องใหม่หรือแปลกเนอะ แต่โอชอบรายละเอียด ชอบวิธีเล่าของผู้เขียน ชอบมุมมอง ชอบการสอดแทรก อย่างข้างบนที่โอบอกไป ถ้าเขาเปิดมาเลยว่า โอเวนกลับชาติมาเกิดเพื่อต้องการแก้แค้นพวกไวเคานต์แห่งบรูซ มันก็ อืม แล้วก็แค่นั้น นี่เขาแบบ ค่อย ๆ หย่อน ค่อย ๆ ไล่เรียงความเป็นมา และจุดประสงค์ ค่อย ๆ เผยโฉมหน้าของโอเวน ว่าเห็นเป็นคนดีหล่อใสแบบนี้นะ ตัวจริงเขาร้าย เต็มไปด้วยความพยาบาทและความทะเยอทะยาน ไอ้เจ้าความทะเยอทะยานของโอเวนนี่โอก็ชอบมาก เพื่อให้บรรลุถึงสิ่งที่ต้องการ เขาสามารถทำได้ทุกอย่าง ผู้เขียนใส่แบกกราวด์โอเวนมาว่า เขาเป็นลูกเกษตรกร หลังจากพ่อออกจากบ้านและไม่กลับมาอีกเลย แม่ก็กลายเป็นขี้เมา เขาในฐานะพี่ชายคนโตต้องดูแลน้อง ๆ ซึ่งคนแบบนี้ ชีวิตไม่มีทางมองโลกแบบใสซื่อแน่นอน (เป็นคนดีกับใสซื่อมันคนละอย่างนะ เขาอาจจะเป็นคนดีก็ได้ แต่ไม่มีทางมองโลกเป็นสีขาวสดสวยเพียงด้านเดียว มันต้องเห็นชีวิตมาพอสมควร) เขาผ่านอะไรมาเยอะ ต้องสู้เพื่อความอยู่รอด โอเวนเลยมีทักษะในการเอาตัวรอดสูง เขารู้วิธีบริหารเสน่ห์ (ถ้าจะทำ) รู้จักการรับมือกับผู้คน และมีความทะเยอทะยาน อยากถีบตัวเองให้มีชีวิตที่ดีกว่าปัจจุบัน ในชาติที่แล้วโอเวนฉลาดก็จริง แต่เขาค่อนข้างเชื่อมั่นในตัวเองสูง แถมมีความหยิ่งทะนงพอควร ในชาตินี้ เขาใจเย็นขึ้น รู้จักประนีประนอม ยืดหยุ่น รอโอกาสที่เหมาะสม การได้รับโอกาสมามีชีวิตอีกครั้งของเขา ทำให้มุมมองที่เคยมองเห็นหลายด้านเปลี่ยนไป ซึ่งในเรื่อง โอก็ชอบที่ผู้เขียนเขียนในมุมนี้ ตัวอย่างเช่น ในชาติที่แล้ว เขาไม่ชอบแม่เลย แม่เอาแต่กินเหล้า เขาให้เงินแม่ไป แม่ก็เอาไปซื้อเหล้า แต่ในชาตินี้ เขารู้สึกว่า ถึงแม่จะใช้ชีวิตแย่อย่างไร ก็ไม่ทิ้งเขาและน้อง ๆ อย่างน้อยก็ยังอยู่ด้วยกัน เคยตายมาแล้วครั้งหนึ่ง ในหลาย ๆ แง่ ก็ทำให้มองรอบตัวด้วยใจที่เป็นกลางขึ้นนะ
ความรู้สึกที่มีต่อออสการ์ก็เช่นกัน ในชาติที่แล้ว โอเวนไม่ชอบผู้ชาย กับออสการ์ยิ่งรังเกียจ ขยะแขยง หนึ่งเพราะไม่ชอบเป็นทุน สองเพราะรู้สึกว่า เป็นเพราะออสการ์ จึงทำให้ชีวิตของเขาไม่เป็นไปดังหวัง ในชาตินี้ โอเวนก็ยังคงไม่ชอบผู้ชายอีกนั่นแหละ แต่กับออสการ์ เขารู้สึกผิด อยากชดเชยให้ ยิ่งมองย้อนกลับไป ยิ่งเห็นว่าออสการ์ไม่เคยทำอะไรที่ผิดต่อเขาเลย ตรงกันข้าม ออสการ์วางตัวดี ยอมผ่อนปรน และไว้ใจโอเวนมาก ทั้งที่ฐานะอย่างเขาไม่จำเป็นต้องทำขนาดนั้นด้วยซ้ำ มีตอนหนึ่ง ผู้เขียนเขียนถึงความรู้สึกที่โอเวนมีต่อออสการ์ว่า เขารู้สึกผิดต่อออสการ์ สามารถทำเพื่อออสการ์ได้ทุกอย่าง ตายแทนได้ หรือจะให้ยอมมอบกายให้ก็ไม่ใช่ปัญหา แต่ที่ไม่ทำเพราะคิดว่า ถ้าออสการ์รู้ว่าตัวเขานี่แหละที่เป็นต้นเหตุทำให้ออสการ์ต้องตาย ออสการ์จะยังอยากเกี่ยวข้องกับเขาหรือ เหมือนที่ถ้าเปลี่ยนเป็นตัวเขาเอง ถ้าเกิดชาตินี้แคทเธอรีนรู้สึกผิด มาขอโทษ เขาจะยังอภัยให้แคทเธอรีนแล้วตกลงปลงใจกับหล่อนหรือ คำตอบคือไม่ อ่านเหตุผลนี้แล้วโออึ้งไปเลย หรือตอนหนึ่งที่โอเวนตระหนักได้ว่า เขาแทบไม่รู้จักออสการ์อย่างแท้จริงเลย เพราะออสการ์ในชาติที่แล้วนั้น วางตัวดีและเหมาะสมมาตลอด แตกต่างจากในชาตินี้ ที่เปิดเผยความรู้สึกมากขึ้น และทั้งหมดทั้งมวลก็มาจากการที่โอเวนเปลี่ยนท่าทีต่อออสการ์ และเมื่อมองย้อนกลับไป เหตุผลที่ออสการ์เป็นแบบนั้น เพราะชาติที่แล้ว ออสการ์รักโอเวนก็จริง แต่เขารู้ว่าโอเวนไม่มีทางชอบตนเองในแบบนั้น จึงไม��ทำอะไรให้โอเวนต้องลำบาก ใจหรือขัดเคืองใจ นี่ก็อ่านแล้วอึ้งไปพร้อมโอเวนเช่นกัน โถ ท่านบารอน...
นี่ยังแค่ช่วงต้น ๆ ถึงกลาง ๆ เรื่องเองนะ แต่โอรู้สึกว่ามันมีรายละเอียด มีอะไรหลาย ๆ อย่างอัดแน่นอยู่เต็มไปหมด แล้วโอชอบด้วย ถ้าให้เขียนถึงหมดคาดว่าคงไม่จบในสั้น ๆ ขอข้ามไปที่รายละเอียดพื้นฐานตัวละครดีกว่า หลาย ๆ คนน่าจะอยากรู้
ออสการ์กับโอเวน สองคนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คุณชายสูงศักดิ์กับข้ารับใช้ต่ำต้อย ผู้ชายที่มีมุมมองความรักที่ใสซื่อ กับคนที่กร้านโลกและทะเยอทะยาน ผู้ชายหน้าตาธรรมดาที่มีข้อบกพร่องทางร่างกาย กับหนุ่มน้อยหน้าตาดีพราวเสน่ห์
โอเวน อายุสิบแปดปี สูง ผมสีทอง ตาสีฟ้า เป็นหนุ่มน้อยหน้าตาดีที่ทำให้คนสะดุดตาตั้งแต่แรกเห็น ถึงจะอายุไม่มาก แต่ผ่านประสบการณ์ยากลำบากมามากพอควร ทำให้โตเกินอายุ
ออสการ์ อายุยี่สิบหก มากกว่าโอเวนแปดปี ออสการ์เป็นผู้ชายหน้าตาธรรมดาไม่โดดเด่น ผมและตาสีชา (สีชาคือสีน้ำตาลอ่อนใช่ไหมคะ โอมักจะสับสนประจำ โอเข้าใจว่าชามีหลายสี เลยไม่แน่ใจว่าสีชาควรจะเป็นสีประมาณไหน) กระดูกสันหลังของเขาคดเนื่องจากอาการป่วยในวัยเด็ก ส่งผลให้หลังของเขาค่อมเล็กน้อย จึงมักโดนคนดูถูก เรียกลับหลังเขาว่า เจ้าค่อม เขามีตำแหน่งเป็นบารอน ปกครองแมนเนอร์เดลแมน ถึงจะรับสืบทอดตำแหน่งบารอนจากพ่อ แต่ออสการ์เป็นคนที่นำพาแมนเนอร์ให้อยู่รอดต่อไปได้ เขามีหัวด้านการบริหารและการค้า อีกทั้งใฝ่ศึกษาหาความรู้เสมอ พ่อของออสการ์เป็นน้องชายของไวเคานต์บรูซแห่งโมมอน เขาจึงเป็นหลานชายแท้ ๆ ของไวเคานต์ แต่พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีนัก ชีวิตของออสการ์ไม่ได้สวยหรูหรือโรยด้วยกลีบกุหลาบ พ่อของเขาตายตั้งแต่เขายังเล็ก แม่ของเขาก็เป็นผู้หญิงฟุ้งเฟ้อ ไร้ความรับผิดชอบ ลึก ๆ แล้วออสการ์จึงโหยหาความรักตลอดมา นิสัยของเขานั้นคล้ายกับคุณชายสูงศักดิ์ทั่วไป คือค่อนข้างหยิ่ง ไว้ตัว กับคนรับใช้ เขาก็จะมองเป็นคนอีกระดับกัน ถึงจะไม่ได้เหยียดหยาม แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจเป็นพิเศษ ที่โอเวนเป็นข้อยกเว้นเพราะโอเวนเข้ามาในชีวิตออสการ์ในช่วงที่เขาอ่อนแอ เป็นความรู้สึกพิเศษที่ทำลายปราการและเงื่อนไขบางอย่างไป (ไม่นับว่าโอเวนหน้าตาดี และออสการ์ชอบผู้ชายอยู่แล้วน่ะนะ)
ด้านความรัก โอว่าผู้เขียนเขียนได้ดีและลึกทีเดียว มีหลายองค์ประกอบที่ทำให้คู่นี้เขาเกิดความรู้สึกที่ดีต่อกัน ออสการ์นั้นดูเหมือนรักโอเวนตั้งแต่แรกพบ แต่อันที่จริงก็ไม่เชิงซะทีเดียว คำอธิบายนั้นผู้เขียนมีเพิ่มในตอนพิเศษ โอว่าสำหรับออสการ์ โอเวนเป็นคนที่เข้ามาในช่วงเวลาที่พิเศษ จึงกลายเป็นคนพิเศษสำหรับเขา สำหรับโอเวน เริ่มต้นที่ความรู้สึกผิด ต้องการไถ่โทษ มันมีความรู้สึกหลายอย่างผสมปนเปอยู่ในนั้น ตั้งแต่แรกในชีวิตชาตินี้ ออสการ์ก็เป็นคนพิเศษของโอเวนเหนือใครอยู่แล้ว อีกทั้งในแต่ละช่วงชีวิตที่โอเวนได้รู้จักออสการ์ ออสการ์แสดงให้เห็นว่าเขาแตกต่างจากคุณชายสูงศักดิ์ที่โอเวนเคยรู้จัก ถึงเขาจะหยิ่ง ไว้ตัว แต่ไม่ได้มากจนไม่เห็นหัวใคร เขามีเมตตาต่อคนอื่น รู้จักเรียนรู้ ยอมรับ และขอโทษเมื่อทำผิดพลาด มีความมานะพยายาม อ่อนโยนและใจเย็น ความหวานจัดว่ามากเลยค่ะ เรื่องดราม่า แต่ความหวานนั้นไม่น้อยหน้าเลย
โทนเรื่องโดยรวมค่อนข้างจริงจังและสมจริง แต่จะมีคอมเมดี้แซมมา และมากยิ่งขึ้นในเล่มสอง
ตัวละครเรื่องนี้ฉลาดทุกตัวนะ ฉลาดมากน้อยก็ว่ากันไป และก็ไม่ได้ฉลาดแบบ โห วางแผนสองชั้นสามชั้นหักเหลี่ยมอะไรอย่างนั้น เรื่องมันไม่ได้เป็นแนวนั้นอยู่แล้ว แต่ไม่ได้ตื้นเขิน แบบถูกแค่เพียงคำพูดเดียวก็ปั่นหัวได้ คนอ่านอย่างเรา ๆ เองนี่แหละ ที่จะโดนตัวละครหลอกหลายครั้ง
นอกจากนี้ผู้เขียนยังสอดแทรกเรื่องสิทธิความเป็นคนเข้ามาในยุคที่ชนชั้นเป็นเรื่องที่ทุกคนเห็นเป็นเรื่องปรกติ ยุคแห่งความเหลื่อมล้ำทางสังคม ยุคที่ชายมีอำนาจเหนือหญิง จะสามารถเห็นผ่านมุมมองของตัวละคร ไม่ว่าจะเป็นตัวโอเวนเอง หรือตัวละครอื่น พวกเขาเริ่มตระหนักถึงบางอย่าง ถึงจะไม่ได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทันทีทันใด แต่น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของความเปลี่ยนแปลงได้ เป็นการเล่นประเด็นที่โอไม่คิดมาก่อนว่าผู้เขียนจะเล่น พออ่านเจอจึงทำให้โอประทับใจมาก ๆ
และผู้เขียนยังแอบแทรกเรื่องวัฒนธรรมการแต่งกาย การแพทย์ การค้าและอุตสาหกรรมในยุคนั้นเข้ามาด้วย เอ้อ มีเรื่องที่พูดถึงความเชื่อเรื่องการมีข้ารับใช้คือตัวบอกความมั่งคั่งด้วย บางคนไม่ได้รวยอะไร แต่ขอมีคนรับใช้เดินตามต้อย ๆ หน่อยเถอะเดี๋ยวไม่คูล คนสมัยนี้เขาคิดกันอย่างนั้น เหล่านี้ทำให้เรื่องมีความสมจริงและไม่ชูไปในทิศทางใดทางหนึ่งมากเกินไป
โดยรวมโอประทับใจมาก ๆ โอชอบเล่มหนึ่งมากกว่าเล่มสอง ในเล่มหนึ่ง โอว่าคุมเรื่องได้ดี มีการวางแผนจัดวางดี ใช้ประโยชน์จากเรื่องราวเล็กน้อยที่เคยพูดถึงมาปูพื้นสร้างเรื่องราวต่อ ๆ มา ออกแบบให้ทุกอย่างสามารถใช้งานได้ ส่วนเล่มสอง โอว่ามีความยืดเล็กน้อย โทนเรื่องไปในทางคอมเมดี้บวกดราม่าความรักมากกว่าโทนจริงจังในเล่มแรก โอเสียดายบางประเด็นว่าน่าจะสามารถเล่นต่อได้มากกว่านี้ บวกกับบางเรื่องราวที่ตัวโอเองอาจไม่ค่อยถูกใจในช่วงท้าย ๆ แต่โดยรวมก็ไม่ได้เละหรือแย่ค่ะ ถือว่ายังทำได้ดี และทำให้ประทับใจอยู่ ไม่ค่อยมีเรื่องราวแบบนี้ หรือมีการนำเสนอในมุมมองแบบนี้ให้เห็นบ่อย ๆ
(5+4)/2 = 4.5 ดาว
คำผิดมีประปราย สำนวนถ้าเกลามากกว่านี้จะดียิ่งขึ้น โดยเฉพาะเล่มสอง มีบางช่วงอ่านแล้วไม่แน่ใจในความหมายที่ต้องการสื่อ ส่วนที่ควรจะคมเลยขาดไป เสียดายเพราะโอว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ เรื่องหนึ่งเลย ไม่อยากให้มีข้อผิดพลาดใด ๆ (โอจดมาไว้ในคอมเมนต์ในเพจนะคะ)
ลองไปอ่านตัวอย่างดูก่อนได้ค่ะ ตัวอย่างที่สำนักพิมพ์ลงไว้มี 15 ตอน โอเทียบในเล่มจริงดูแล้ว ประมาณกว่าครึ่งเล่มหนึ่งเลยทีเดียว (เกินครึ่งเล่มแรกมานิดนึง) ถือว่ามากพอควร น่าจะทำให้ตัดสินใจได้นะคะ เผื่อจะมีคนชักดิ้นชักงออยากอ่านต่อแบบโอ https://bit.ly/33GZoIh
ในตัวอย่าง ที่ทำให้โอติดขัดมากที่สุดคือการเว้นวรรคตอน เว้นในที่ที่ไม่ควรเว้น ที่ควรเว้นจริง ๆ กลับไม่เว้น ซึ่งตอนอ่านโอก็ภาวนาว่า เล่มจริงขออย่าเป็นนะ ปรากฏว่าความภาวนานั้นไม่เป็นผล เสียดายมาก โอมักจะบอกทุกครั้งว่า การเว้นวรรคตอนคือลมหายใจของเรื่อง คือลมหายใจของคนอ่าน เมื่อลมหายใจผิดจังหวะ ทุกอย่างก็จะรวน
.
.
.
ผมเกิดมาในความยากจน ความยากจนเป็นเพียงคำง่าย ๆ เพียงแต่คนที่เกิดและเติบโตมากับสิ่งนี้จึงจะเข้าใจความหมายของมันอย่างลึกซึ้ง ความยากจนไม่ใช่กินไม่อิ่ม เสื้อผ้าไม่อุ่น ไม่มีที่อยู่ ไม่ใช่ทุกวันต้องทำงานจนสายตัวแทบขาด ไม่ใช่การยอมละทิ้งศักดิ์ศรี เพื่อวอนขอทานน้ำใจจากผู้มั่งคั่ง ความยากจนคือไม่มีความรัก ไม่มีเกียรติ และไร้ความหวัง
เพราะความยากจน พ่อแม��ของผมจึงริบคืนความรักที่พวกเขาควรมอบให้กับผม เพราะความยากจน น้องชายและน้องสาวของผมไม่อาจเกิดมาพร้อมกับความรัก และเพื่อสลัดความยากจนทิ้ง สลัดชีวิตที่ปราศจากความรรัก จึงพยายามทุกทางทุ่มเททุกอย่าง
แต่ความรักไม่ใช่สิ่งที่คนอย่างพวกผมสามารถมีได้ มันฟุ่มเฟือยเกินไป ในชาติก่อนผมเอาชีวิตเข้าแลกเพื่อของสิ่งนี้ เดิมทีในชาตินี้ ผมไม่คิดจะรักใครอีก
แต่มีหลายครั้ง ความรู้สึกแบบนี้เข้ามาอย่างกะทันหันและรุนแรง เมื่อมันเกิดขึ้น มันสายเกินกว่าจะยับยั้ง ท้ายที่สุดก็ไม่อาจควบคุมความรู���สึกนี้ได้
หน้า 300-301 บทที่ 23 ในคืนที่ฝนตก
เล่ม 1
.
.
.
“อิสรภาพและศักดิ์ศรีที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ความคิดของคนอื่น ไม่ได้อยู่ในสายตาของคนทั้งโลก ทั้งยังไม่ได้อยู่ที่ข้อจำกัดกฎเกณฑ์ทางสังคม แต่มันอยู่ที่ตรงนี้” คุณหมอชี้ไปที่หน้าผากด้วยรอยยิ้ม “มีเพียงที่นี่ ถึงแม้ทั้งโลกจะพูดว่าเธอเป็นคนต่ำต้อย แค่เพียงตัวเธอไม่ยอมรับมัน ศักดิ์ศรีของเธอก็จะอยู่เหนือทุกสิ่งแล้ว”
หน้า 334 บทที่ 25 พ่อบ้านของพ่อค้า
เล่ม 1
.
.
.
January 24, 2021
หมายเหตุ: คะแนนที่ให้สำหรับเรื่องนี้เป็นคะแนนสำหรับเนื้อเรื่องและการแปลนะคะ
ส่วนคะแนนพิสูจน์อักษรให้ติดลบ 10 ดาวค่ะ
------------------------------------------------------
<รีวิว> ทาสหัวใจ คุณชายสูงศักดิ์
"คนรักของฉัน ทุกครั้งที่เธอห่างหายไปจากสายตา ฉันเหมือนคนตาบอดที่สูญเสียแสงสว่าง ตกอยู่ในบึงลึกที่หายใจไม่ออกท่ามกลางความมืดมิด ฉันเฝ้ารอเธอส่องสว่างชีวิตฉันอีกครั้ง..."
สำหรับนักอ่านหลายๆ คนที่เวียนวนอยู่กับวายจีนจนเอียนเลี่ยน เราขอแนะนำให้คุณเปลี่ยนบรรยากาศมาอ่านนิยายวายเซตติ้งยุโรปเรื่องนี้ค่ะ "ทาสหัวใจ คุณชายสูงศักดิ์" เปลี่ยนจากฮ่องเต้ ท่านอ๋อง มาเป็นท่านไวเคานท์ ท่านบารอน ดูบ้าง ได้อารมณ์แปลกใหม่ตัดเลี่ยนจากจงหยวนได้ดีมากๆ และเรื่องนี้ก็สนุกเข้มข้นมากๆ ไม่ผิดหวังเลยค่ะ
แต่ก่อนที่ทุกคนจะเข้าไปดื่มด่ำกับเรื่องราวความรักของพวกเขา เราขอแนะนำให้ทุกคนปิดโหมดตรวจจับตัวสะกดในสมองให้เรียบร้อยก่อนนะคะ มิฉะนั้นอาจจะหัวร้อนถึงขั้นระเบิดได้ ให้ปิดโหมดตรวจคำผิดไว้แล้วอ่านเอาอรรถรส ตรงไหนสะดุดก็ใช้โหมดเบลออ่านผ่านไปค่ะ แล้วคุณจะอินกับเนื้อเรื่องจนวางไม่ลงเลยแหละ
ทาสหัวใจ คุณชายสูงศักดิ์ เรื่องนี้ เป็นนิยายที่แปลมาจากภาษาจีนนะคะ อ่านชื่อนักเขียนแล้วก็ไม่คุ้นหูแต่อย่างใด คงจะไม่เคยมีผลงานตีพิมพ์ในไทยมาก่อน แนวเรื่องเป็นดราม่าเข้มข้น เดี๋ยวจะเล่าเรื่องย่อให้อ่านคร่าวๆ นะคะ
เรื่องนี้เป็นแนวตัวเอกตายแล้วเกิดใหม่ในร่างตัวเองในอดีตเพื่อมาแก้แค้นค่ะ ตัวละครเอกของเรื่องนี้คือ โอเวน อีริค ชายหนุ่มหน้าสวยที่เกิดในสลัม ครอบครัวยากจน พ่อหายสาบสูญไป 8 ปี แม่ติดเหล้าไม่ทำงาน โอเวนมีน้องสาวอีกสองคน น้องชายที่ไม่ได้เกิดจากพ่อเดียวกันอีกหนึ่ง ตัวเขาเองเป็นเพียงคนรับใช้ชั้นล่างในแมนเนอร์โมมอนของท่านไวเคานท์ตระกูลบรูซ โอเวนมีใบหน้าที่หล่อเหลา จึงเป็นที่ต้องตาของท่านบารอน ออสการ์ ผู้ซึ่งเป็นญาติของท่านไวเคานต์ ในชาติที่แล้ว โอเวน หลงรักคุณหนูแคทเธอรีน ลูกสาวคนเล็กของท่านไวเคานต์แบบหน้ามืดตามัว จนกระทั่งถูกหลอกใช้ให้ไปหลอกท่านบารอนออสการ์ ออสการ์นั้นหลงรักโอเวนมากจนเชื่อใจทุกอย่าง จนในที่สุด ออสการ์ถูกทำร้ายถึงแก่ความตาย แต่เมื่อสมหวััง แคทเธอรีนกลับถีบหัวส่ง และโอเวนถูกจับข้อหาลักขโมย หลังจากแอบหนีออกมาก็ประสบชะตากรรมเลวร้าย และตายอย่างน่าอนาถ
เมื่อได้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง โอเวนคิดว่าเป็นเพราะสวรรค์ต้องการให้เขากลับมาแก้แค้นตระกูลบรูซผู้ชั่วร้าย เรื่องราวกลับมาเริ่มต้นก่อนที่โอเวนจะได้พบออสการ์เป็นครั้งแรก ในชาติที่แล้วก่อนตาย เขารู้สึกผิดต่อออสการ์มาก ในชาตินี้เขาจึงรู้สึกผิดกับคนคนนี้มากและต้องการที่จะชดเชยความผิดของตัวเอง เมื่อออสการ์เดินทางมาเยือนแมนเนอร์โมมอนและมีอาการป่วยคล้ายจะเป็นไข้ทรพิษ ทุกคนต่างหวาดกลัวไม่ยอมเข้าใกล้ แม้แต่คนใช้ส่วนตัวของออสการ์เองก็ยังหลีกหนี แต่โอเวนกลับเสนอตัวเข้าไปดูแล ไม่ใช่เพราะโอเวนไม่กลัว แต่เป็นเพราะโอเวนรู้ว่าออสการ์ไม่ได้เป็นไข้ทรพิษ ออสการ์เป็นคนที่ไว้ตัวมาก เพราะเขาไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่ เติบโตมาเพียงลำพังกับพ่อบ้าน และตอนเด็กถูกทิ้งขว้างจนป่วยหนักจนกระดูกคดงอออกมากลายเป็นคนหลังค่อม จึงถูกดูถูกในหมู่ชนชั้นสูง จึงกลายเป็นคนเก็บตัวและเงียบขรึม โอเวนดูแลเขาอย่างดี เมื่อออสการ์หนาวสั่นจนเพ้อ โอเวนจึงเข้าไปนอนกอดให้ความอบอุ่นด้วยอยากจะชดเชยที่ชาติที่แล้วเขาเป็นต้นเหตุให้ออสการ์ต้องตาย แต่การกระทำที่ดูแลเอาใจใส่นี้กลับทำให้ออสการ์เข้าใจผิดว่าโอเวนมีใจให้ตนเอง
ออสการ์นั้นรู้ตัวมาตั้งแต่แรกว่าตนเองมีรสนิยมชอบบุรุษเพศ และถูกใจโอเวน แต่ก็ไม่กล้าแสดงออก เพราะที่จริงก็ยังไม่แน่ใจว่าที่โอเวนทำดีกับตนเกินปกตินั้นมีจุดประสงค์แอบแฝงหรือไม่ เขาต้องการสิ่งใด เงิน อำนาจ ความสุขสบาย ออสการ์ได้แต่แอบครุ่นคิดอยู่เงียบๆ จนในที่สุดเขาตัดสินใจขอตัวคนรับใช้ผู้นี้จากท่านไวเคานท์บรูซผู้ซึ่งมีศักดิ์เป็นลุงของเขา และพาโอเวนกลับไปเป็นคนรับใช้ส่วนตัวที่แมนเนอร์เดลแมน ฝ่ายโอเวนไม่ได้อยากไปเลยแม้แต่น้อย เพราะเขาต้องการอยู่ที่แมนเนอร์โมมอนเพื่อหาทางแก้แค้นตระกูลบรูซ ถึงแม้ไปอยู่ที่นั่นจะสบายกว่าเดิมมากเขาก็ไม่สน แต่ถึงอย่างไรคนรับใช้ชั้นล่างอย่างโอเวนก็ไม่มีทางปฏิเสธคำสั่งของเจ้านายได้ โอเวนจึงติดตามออสการ์ไปทำงานอยู่ที่แมนเนอร์เดลแมนแทน
จากนั้นก็เป็นเรื่องราวการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างท่านบารอนออสการ์ และโอเวน คนรับใช้ส่วนตัว ซึ่งถึงจะอยู่ไกล แต่โอเวนก็ยังคงหาทางแก้แค้นตระกูลบรูซอยู่ตลอด ฝ่ายตระกูลบรูซมีปัญหาเพราะถังแตกจึงคิดจะขายลูกสาวให้แต่งงานกับขุนนางรวยๆ แต่ก็ไม่มีสินเดิม จึงคิดจะให้ออสการ์แต่งงานกับใครสักคนในสองพี่น้อง ตระกูลบรูซจึงเดินทางมาเยือนที่แมนเนอร์เดลแมน และแคทเธอรีนก็หาทางหลอกใช้โอเวนเช่นเคย แต่คราวนี้โอเวนไม่หลงกลอีกแล้ว เขารู้ว่าแคทเธอรีนไม่เคยคิดรักคนช้้นต่ำเช่นเขาแต่ก็เออออตามน้ำไป ทำให้ออสการ์ผู้ซึ่งขาดความมั่นใจเกิดอาการหึงหวงและปฏิบัติอย่างเย็นชากับโอเวนด้วยคิดว่าโอเวนมาทำดีกับตนเพราะหวังสมบัติลาภยศและความมั่งคั่ง
จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น และโอเวนเข้าตาจน เขากำลังจะถูกส่งตัวไปให้เจ้าพนักงานเทศมณฑล และเขาจะหมดโอกาสแก้แค้นตระกูลบรูซ โอเวนไม่รู้จะทำอย่างไรจึงใช้ทางเลือกสุดท้ายนั่นคือการปีนขึ้นเตียงของออสการ์ นับจากคืนนั้น ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป และไม่สามารถถอยกลับมาได้อีก
....
เล่าแค่นี้พอนะคะ หลังจากจุดที่เล่าไปก็ยังมีเรื่องราวอีกมากมายค่ะ เรื่องนี้จะเล่าผ่านมุมมองของบุคคลที่หนึ่งซึ่งก็คือโอเวน เวลาอ่านก็จะอินไปกับตัวละครมากหน่อย ในเรื่องนี้เราชอบทั้งตัวโอเวนและออสการ์เลยค่ะ โอเวนนั้นเป็นคนที่สู้ชีวิตมากๆ ได้เงินมาก็ส่งให้แม่และน้องหมด เป็นคนที่เข้าอกเข้าใจคนอื่นและมีน้ำใจ พอตอนหลังที่โอเวนกับออสการ์รักกันแล้ว จะมีหลายฉากที่แสดงให้เห็นว่าโอเวนเป็นคนที่อยู่เป็นมากๆ รู้ว่าควรจะต้องเอาใจคนรักยังไง ทำแบบไหนถึงจะพอใจ กับมิตรสหายก็มีน��ำใจมาก และก็เป็นคนฉลาด มีไหวพริบ และก็มีศักดิ์ศรี (ถึงแม้ตอนหลังจะต้องโยนศักดิ์ศรีทิ้งไปบ่อยๆ เพราะท่านออสการ์ก็เถอะ > _ < ) ส่วนออสการ์เป็นคนรวยที่น่าสงสารค่ะ เขาเป็นคนขี้เหงามากๆ พ่อตาย แม่ไม่รักแถมมีชู้ แถมผลาญสมบัติอีก โชคดีที่ออสการ์เป็นคนฉลาดและมีหัวการค้าถึงสามารถฟื้นฟูอาณาจักรของตัวเองขึ้นมาใหม่ได้ ออสการ์มีปมที่หลังค่อมจึงคิดอยู่เสมอว่าไม่มีใครต้องการและรักเขาจริง คนที่มาประจบประแจงก็คือสนใจแต่เงินและทรัพย์สมบัติ แม้แต่ตัวโอเวนเองก็เช่นกัน แต่สำหรับโอเวน เขาไม่สามารถปล่อยวางได้ จนยอมแหกกฎของตัวเองหลายครั้งเพื่อชายคนรัก แม้จะรู้ดีว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้รักเขาเลย
ถึงแม้เรื่องราวจะเล่าผ่านมุมมองของโอเวน แต่เรากลับได้รับรู้ถึงความรู้สึกของออสการ์มาตลอด ผ่านการกระทำ การพูดจาต่างๆ ซึ่งด้วยความที่ออสการ์เป็นคนสูงศักดิ์ บางอย่างก็ไม่สามารถที่จะแสดงออกมาตรงๆ ได้ ฝ่ายโอเวนก็เป็นแค่คนรับใช้บางอย่างก็ไม่สามารถพูดออกไปตรงๆ ได้เช่นกัน ทำให้เราเห็นออสการ์เหมือนคนไบโพลาร์อยู่บ่อยๆ คือเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย โอเวนก็เดาใจไม่ค่อยถูก ไม่รู้ว่าออสการ์โกรธอะไรอยู่ สำหรับสายหน่วงน่าจะชอบนะคะ เพราะเราชอบมากค่ะ
เรื่องราวการแก้แค้นของโอเวนยังดำเนินต่อไป เหตุการณ์หลักๆ ที่เกิดในชาติที่แล้วยังเหมือนเดิม แต่รายละเอียดเปลี่ยนไป และผลลัพธ์ก็เปลี่ยนไป เอาเป็นว่าไม่มีอะไรง่ายสำหรับโอเวน แล้วเราก็ลุ้นมากว่าโอเวนจะบอกความจริงเรื่องกลับมาเกิดใหม่กับออสการ์มั้ย ซึ่งเราจะไม่สปอยล์ตรงนี้หรอกค่ะ อยากให้ไปติดตามกันเอง นอกจากเรื่องการแก้แค้นตระกูลบรูซก็ยังมีเรื่องพ่อที่หายไปอีก ตัวละครในเรื่องนี้ไม่มีใครขาวสะอาด ทุกตัวเป็นตัวละครสีเทาๆ ค่ะ ดีบ้างร้ายบ้าง แต่แบบร้ายไปเลยก็มีหลายคนอยู่
นอกจากความสนุกเข้มข้นของเนื้อเรื่องแล้ว สิ่งที่เราชอบอีกอย่างก็คือภาษาค่ะ เนื่องจากเป็นเซตติ้งยุโรปโบราณ ภาษาที่คุยกันก็จะทางการๆ อ่านๆ ไปก็รู้สึกว่าไพเราะดี มีพร่ำเพ้อถึงบทกวีนู่นนี่ ออสการ์เรียกโอเวนว่า "เธอ" ส่วนโอเวนเรียกออสการ์ "คุณ" บ้าง "ท่าน" บ้าง แล้วเวลาด่ากันก็จะขำๆ หน่อย
"ชอบไหม ชอบหรือเปล่า?" เขาถามเสียงหอบ
"ชอบครับ ท่านทำให้ผมมีความสุขมาก" ผมกระซิบตอบข้างหู
"เธอ...ไอ้บัดซบ ฉันจะจัดการเธอ" ลมหายใจของเขาถี่กระชั้นมากขึ้น
What??? 55555 อ่านๆ อยู่มีขำค่ะ
แต่พออ่านไปถึงสองหน้าสุดท้าย น้ำตาซึมเฉยเลย กระซิบตรงนี้ว่าเรื่องนี้ปิดท้ายด้วยบั้นปลายชีวิตของตัวละครนะคะ ใครไม่ชอบเห็นวาระสุดท้ายของตัวละครให้เริ่มข้ามไปตั้งแต่ตอนที่เล่าถึง 40 ปีต่อมาค่ะ T . T
เรื่องหลักจบลงแถวๆ ครึ่งเล่มสอง ที่เหลืออีกครึ่งเล่มคือตอนพิเศษที่อ่านอย่างจุใจ ซึ่งอยากจะบอกว่าจากเรื่องหลักที่เป็นดราม่าเข้มข้น ในตอนพิเศษนี้ นอกจากตอนของแอนนี่แล้ว ที่เหลือแทบจะกลายเป็นเรื่องตลก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของคุณพ่อบ้านฮิลตัน เรื่องของบิลลี่ คนรับใช้ส่วนตัวอีกคนของออสการ์ หรือสารพัดเรื่องเข้าใจผิดและความเอาแต่ใจของออสการ์ มันตลกจริงๆ และสองคนนี้เร่าร้อนและหวานหยดกันสุดขีดในตอนพิเศษค่ะ
ขอยกตัวอย่างตอนที่เราชอบ
เนื่องจากท่านบารอนเป็นคนเก็บตัวและไม่นิยมสตรีจึงไม่เคยมีประสบการณ์กับใครเลย กับโอเวนคือคนแรกซึ่งในตอนแรกนั้นออสการ์ไม่เก่งเลย ตอนหลังเขาเลยไปแอบอ่านหนังสือประโลมโลกแล้วเอามาใช้กับโอเวนทุกคืน แถมกระซิบถ้อยคำน่าอายแบบที่คนสูงศักดิ์เขาไม่พูดกันอีกด้วย โอเวนไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะคำพวกนี้เขาคุ้นเคยดีอยู่แล้ว แต่แค่สงสัยว่าออสการ์ไปเอามาจากไหน หลังจากรู้ความจริงว่าออสการ์แอบหาความรู้ (?) ก็เลยพูดคำที่น่าอายยิ่งกว่าออกไปบ้าง ผลคือ วันต่อมาโดนเรียกไปอบรมค่ะ 555555
"ในฐานะที่เป็นคนรักของเธอ ฉันดีใจมากที่ทำให้เธอพอใจ ทำให้เธอมีความสุข จนบอกกับฉันอย่างไม่อายว่า... บอกว่า... เธอมีความสุขมากเท่าใด แต่ว่าความรักไม่ควรเปื้อนสิ่งลามกเหล่านั้น ดังนั้น ฉันจะสอนเธอเกี่ยวกับบทกวีความรักชั้นสูงกว่านี้ ต่อไปหากเธอมีความสุขจนไม่อาจข่มใจไว้ได้ เธอสามารถแสดงความคิดของเธอออกมาได้ตรงๆ แต่ไม่ใช่อย่างนี้... อย่างนี้... แน่นอนว่าถ้าหากเธอชอบวิธีการของเธอ ก็สามารถพูดออกมาได้บ้าง ฉันจะใจกว้างไม่ถือกิริยาที่ไม่สุภาพของเธอ เพราะฉันรู้ว่าเธอก็ไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่อาจข่มความชอบไว้ได้ จึงเป็นอย่างนี้"
นั่นล่ะค่ะ ท่านออสการ์ บุรุษผู้สูงศักดิ์ซึ่งขี้งอน ขี้น้อยใจ เอาแต่ใจ และหลงตัวเองแบบงงๆ ^ __ ^
...
ในส่วนของคำผิดในเรื่องนี้ เราขอฟันธงตรงนี้เลยนะคะ ว่านิยายเรื่องนี้ไม่ได้ผ่านการพิสูจน์อักษรมาอย่างแน่นอน ผิดแบบไม่น่าอภัยในหลายๆ จุดมากค่ะ เช่น "กินข้าว" กลายเป็น "กินเข้า" คำว่า "อย่า" กลายเป็น "อย่าง" เยอะมากๆ คำว่า "ต่างๆ นานา" ก็เป็น "ต่างๆ นาๆ" อันนี้มันเป็นคำยกเว้นที่ใครเรียนเรื่องการใช้ไม้ยมกก็ต้องมีพูดถึงคำนี้แน่ๆ อะค่ะ "ตะไคร้น้ำ" "เตาพิง" "ผมสีแดงดกดำ" "แซ่บังคับรถม้า" "กรอกตา" "โน๊ต" "ปากของเขาสั่นเครือ" "ดิ้นขรุขระ (ขลุกขลัก)" "พรหม (พรม)" "ช้อนซ้อม (ส้อม)" โดยเฉพาะหน้าคำนำและหน้าส่งท้ายค่ะ ผิดแบบอิหยังวะมาก ใช้ คะ ค่ะ ผิดด้วย ถ้าใช้ภาษาแบบท่านออสการ์ก็ต้องบอกว่า ผิดแบบ "บัดซบ" เลยทีเดียว....
เอาเป็นว่าเราทั้งรักทั้งชังหนังสือเรื่องนี้ค่ะ รักในเนื้อเรื่อง ตัวละคร และการบรรยาย แต่ไม่ไหวกับคำผิดแบบมหาศาลขนาดนี้ แต่ก็ยังอยากแนะนำให้คนอื่นได้อ่านนะคะ เพราะว่ามันสนุกจริงๆ แต่ถ้าใครไม่ไหวกับคำผิดก็อย่าฝืนค่ะ เดี๋ยวจะหัวร้อนไปเปล่าๆ
ส่วนคะแนนพิสูจน์อักษรให้ติดลบ 10 ดาวค่ะ
------------------------------------------------------
<รีวิว> ทาสหัวใจ คุณชายสูงศักดิ์
"คนรักของฉัน ทุกครั้งที่เธอห่างหายไปจากสายตา ฉันเหมือนคนตาบอดที่สูญเสียแสงสว่าง ตกอยู่ในบึงลึกที่หายใจไม่ออกท่ามกลางความมืดมิด ฉันเฝ้ารอเธอส่องสว่างชีวิตฉันอีกครั้ง..."
สำหรับนักอ่านหลายๆ คนที่เวียนวนอยู่กับวายจีนจนเอียนเลี่ยน เราขอแนะนำให้คุณเปลี่ยนบรรยากาศมาอ่านนิยายวายเซตติ้งยุโรปเรื่องนี้ค่ะ "ทาสหัวใจ คุณชายสูงศักดิ์" เปลี่ยนจากฮ่องเต้ ท่านอ๋อง มาเป็นท่านไวเคานท์ ท่านบารอน ดูบ้าง ได้อารมณ์แปลกใหม่ตัดเลี่ยนจากจงหยวนได้ดีมากๆ และเรื่องนี้ก็สนุกเข้มข้นมากๆ ไม่ผิดหวังเลยค่ะ
แต่ก่อนที่ทุกคนจะเข้าไปดื่มด่ำกับเรื่องราวความรักของพวกเขา เราขอแนะนำให้ทุกคนปิดโหมดตรวจจับตัวสะกดในสมองให้เรียบร้อยก่อนนะคะ มิฉะนั้นอาจจะหัวร้อนถึงขั้นระเบิดได้ ให้ปิดโหมดตรวจคำผิดไว้แล้วอ่านเอาอรรถรส ตรงไหนสะดุดก็ใช้โหมดเบลออ่านผ่านไปค่ะ แล้วคุณจะอินกับเนื้อเรื่องจนวางไม่ลงเลยแหละ
ทาสหัวใจ คุณชายสูงศักดิ์ เรื่องนี้ เป็นนิยายที่แปลมาจากภาษาจีนนะคะ อ่านชื่อนักเขียนแล้วก็ไม่คุ้นหูแต่อย่างใด คงจะไม่เคยมีผลงานตีพิมพ์ในไทยมาก่อน แนวเรื่องเป็นดราม่าเข้มข้น เดี๋ยวจะเล่าเรื่องย่อให้อ่านคร่าวๆ นะคะ
เรื่องนี้เป็นแนวตัวเอกตายแล้วเกิดใหม่ในร่างตัวเองในอดีตเพื่อมาแก้แค้นค่ะ ตัวละครเอกของเรื่องนี้คือ โอเวน อีริค ชายหนุ่มหน้าสวยที่เกิดในสลัม ครอบครัวยากจน พ่อหายสาบสูญไป 8 ปี แม่ติดเหล้าไม่ทำงาน โอเวนมีน้องสาวอีกสองคน น้องชายที่ไม่ได้เกิดจากพ่อเดียวกันอีกหนึ่ง ตัวเขาเองเป็นเพียงคนรับใช้ชั้นล่างในแมนเนอร์โมมอนของท่านไวเคานท์ตระกูลบรูซ โอเวนมีใบหน้าที่หล่อเหลา จึงเป็นที่ต้องตาของท่านบารอน ออสการ์ ผู้ซึ่งเป็นญาติของท่านไวเคานต์ ในชาติที่แล้ว โอเวน หลงรักคุณหนูแคทเธอรีน ลูกสาวคนเล็กของท่านไวเคานต์แบบหน้ามืดตามัว จนกระทั่งถูกหลอกใช้ให้ไปหลอกท่านบารอนออสการ์ ออสการ์นั้นหลงรักโอเวนมากจนเชื่อใจทุกอย่าง จนในที่สุด ออสการ์ถูกทำร้ายถึงแก่ความตาย แต่เมื่อสมหวััง แคทเธอรีนกลับถีบหัวส่ง และโอเวนถูกจับข้อหาลักขโมย หลังจากแอบหนีออกมาก็ประสบชะตากรรมเลวร้าย และตายอย่างน่าอนาถ
เมื่อได้กลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง โอเวนคิดว่าเป็นเพราะสวรรค์ต้องการให้เขากลับมาแก้แค้นตระกูลบรูซผู้ชั่วร้าย เรื่องราวกลับมาเริ่มต้นก่อนที่โอเวนจะได้พบออสการ์เป็นครั้งแรก ในชาติที่แล้วก่อนตาย เขารู้สึกผิดต่อออสการ์มาก ในชาตินี้เขาจึงรู้สึกผิดกับคนคนนี้มากและต้องการที่จะชดเชยความผิดของตัวเอง เมื่อออสการ์เดินทางมาเยือนแมนเนอร์โมมอนและมีอาการป่วยคล้ายจะเป็นไข้ทรพิษ ทุกคนต่างหวาดกลัวไม่ยอมเข้าใกล้ แม้แต่คนใช้ส่วนตัวของออสการ์เองก็ยังหลีกหนี แต่โอเวนกลับเสนอตัวเข้าไปดูแล ไม่ใช่เพราะโอเวนไม่กลัว แต่เป็นเพราะโอเวนรู้ว่าออสการ์ไม่ได้เป็นไข้ทรพิษ ออสการ์เป็นคนที่ไว้ตัวมาก เพราะเขาไม่เคยได้รับความรักจากพ่อแม่ เติบโตมาเพียงลำพังกับพ่อบ้าน และตอนเด็กถูกทิ้งขว้างจนป่วยหนักจนกระดูกคดงอออกมากลายเป็นคนหลังค่อม จึงถูกดูถูกในหมู่ชนชั้นสูง จึงกลายเป็นคนเก็บตัวและเงียบขรึม โอเวนดูแลเขาอย่างดี เมื่อออสการ์หนาวสั่นจนเพ้อ โอเวนจึงเข้าไปนอนกอดให้ความอบอุ่นด้วยอยากจะชดเชยที่ชาติที่แล้วเขาเป็นต้นเหตุให้ออสการ์ต้องตาย แต่การกระทำที่ดูแลเอาใจใส่นี้กลับทำให้ออสการ์เข้าใจผิดว่าโอเวนมีใจให้ตนเอง
ออสการ์นั้นรู้ตัวมาตั้งแต่แรกว่าตนเองมีรสนิยมชอบบุรุษเพศ และถูกใจโอเวน แต่ก็ไม่กล้าแสดงออก เพราะที่จริงก็ยังไม่แน่ใจว่าที่โอเวนทำดีกับตนเกินปกตินั้นมีจุดประสงค์แอบแฝงหรือไม่ เขาต้องการสิ่งใด เงิน อำนาจ ความสุขสบาย ออสการ์ได้แต่แอบครุ่นคิดอยู่เงียบๆ จนในที่สุดเขาตัดสินใจขอตัวคนรับใช้ผู้นี้จากท่านไวเคานท์บรูซผู้ซึ่งมีศักดิ์เป็นลุงของเขา และพาโอเวนกลับไปเป็นคนรับใช้ส่วนตัวที่แมนเนอร์เดลแมน ฝ่ายโอเวนไม่ได้อยากไปเลยแม้แต่น้อย เพราะเขาต้องการอยู่ที่แมนเนอร์โมมอนเพื่อหาทางแก้แค้นตระกูลบรูซ ถึงแม้ไปอยู่ที่นั่นจะสบายกว่าเดิมมากเขาก็ไม่สน แต่ถึงอย่างไรคนรับใช้ชั้นล่างอย่างโอเวนก็ไม่มีทางปฏิเสธคำสั่งของเจ้านายได้ โอเวนจึงติดตามออสการ์ไปทำงานอยู่ที่แมนเนอร์เดลแมนแทน
จากนั้นก็เป็นเรื่องราวการพัฒนาความสัมพันธ์ระหว่างท่านบารอนออสการ์ และโอเวน คนรับใช้ส่วนตัว ซึ่งถึงจะอยู่ไกล แต่โอเวนก็ยังคงหาทางแก้แค้นตระกูลบรูซอยู่ตลอด ฝ่ายตระกูลบรูซมีปัญหาเพราะถังแตกจึงคิดจะขายลูกสาวให้แต่งงานกับขุนนางรวยๆ แต่ก็ไม่มีสินเดิม จึงคิดจะให้ออสการ์แต่งงานกับใครสักคนในสองพี่น้อง ตระกูลบรูซจึงเดินทางมาเยือนที่แมนเนอร์เดลแมน และแคทเธอรีนก็หาทางหลอกใช้โอเวนเช่นเคย แต่คราวนี้โอเวนไม่หลงกลอีกแล้ว เขารู้ว่าแคทเธอรีนไม่เคยคิดรักคนช้้นต่ำเช่นเขาแต่ก็เออออตามน้ำไป ทำให้ออสการ์ผู้ซึ่งขาดความมั่นใจเกิดอาการหึงหวงและปฏิบัติอย่างเย็นชากับโอเวนด้วยคิดว่าโอเวนมาทำดีกับตนเพราะหวังสมบัติลาภยศและความมั่งคั่ง
จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น และโอเวนเข้าตาจน เขากำลังจะถูกส่งตัวไปให้เจ้าพนักงานเทศมณฑล และเขาจะหมดโอกาสแก้แค้นตระกูลบรูซ โอเวนไม่รู้จะทำอย่างไรจึงใช้ทางเลือกสุดท้ายนั่นคือการปีนขึ้นเตียงของออสการ์ นับจากคืนนั้น ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป และไม่สามารถถอยกลับมาได้อีก
....
เล่าแค่นี้พอนะคะ หลังจากจุดที่เล่าไปก็ยังมีเรื่องราวอีกมากมายค่ะ เรื่องนี้จะเล่าผ่านมุมมองของบุคคลที่หนึ่งซึ่งก็คือโอเวน เวลาอ่านก็จะอินไปกับตัวละครมากหน่อย ในเรื่องนี้เราชอบทั้งตัวโอเวนและออสการ์เลยค่ะ โอเวนนั้นเป็นคนที่สู้ชีวิตมากๆ ได้เงินมาก็ส่งให้แม่และน้องหมด เป็นคนที่เข้าอกเข้าใจคนอื่นและมีน้ำใจ พอตอนหลังที่โอเวนกับออสการ์รักกันแล้ว จะมีหลายฉากที่แสดงให้เห็นว่าโอเวนเป็นคนที่อยู่เป็นมากๆ รู้ว่าควรจะต้องเอาใจคนรักยังไง ทำแบบไหนถึงจะพอใจ กับมิตรสหายก็มีน��ำใจมาก และก็เป็นคนฉลาด มีไหวพริบ และก็มีศักดิ์ศรี (ถึงแม้ตอนหลังจะต้องโยนศักดิ์ศรีทิ้งไปบ่อยๆ เพราะท่านออสการ์ก็เถอะ > _ < ) ส่วนออสการ์เป็นคนรวยที่น่าสงสารค่ะ เขาเป็นคนขี้เหงามากๆ พ่อตาย แม่ไม่รักแถมมีชู้ แถมผลาญสมบัติอีก โชคดีที่ออสการ์เป็นคนฉลาดและมีหัวการค้าถึงสามารถฟื้นฟูอาณาจักรของตัวเองขึ้นมาใหม่ได้ ออสการ์มีปมที่หลังค่อมจึงคิดอยู่เสมอว่าไม่มีใครต้องการและรักเขาจริง คนที่มาประจบประแจงก็คือสนใจแต่เงินและทรัพย์สมบัติ แม้แต่ตัวโอเวนเองก็เช่นกัน แต่สำหรับโอเวน เขาไม่สามารถปล่อยวางได้ จนยอมแหกกฎของตัวเองหลายครั้งเพื่อชายคนรัก แม้จะรู้ดีว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้รักเขาเลย
ถึงแม้เรื่องราวจะเล่าผ่านมุมมองของโอเวน แต่เรากลับได้รับรู้ถึงความรู้สึกของออสการ์มาตลอด ผ่านการกระทำ การพูดจาต่างๆ ซึ่งด้วยความที่ออสการ์เป็นคนสูงศักดิ์ บางอย่างก็ไม่สามารถที่จะแสดงออกมาตรงๆ ได้ ฝ่ายโอเวนก็เป็นแค่คนรับใช้บางอย่างก็ไม่สามารถพูดออกไปตรงๆ ได้เช่นกัน ทำให้เราเห็นออสการ์เหมือนคนไบโพลาร์อยู่บ่อยๆ คือเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย โอเวนก็เดาใจไม่ค่อยถูก ไม่รู้ว่าออสการ์โกรธอะไรอยู่ สำหรับสายหน่วงน่าจะชอบนะคะ เพราะเราชอบมากค่ะ
เรื่องราวการแก้แค้นของโอเวนยังดำเนินต่อไป เหตุการณ์หลักๆ ที่เกิดในชาติที่แล้วยังเหมือนเดิม แต่รายละเอียดเปลี่ยนไป และผลลัพธ์ก็เปลี่ยนไป เอาเป็นว่าไม่มีอะไรง่ายสำหรับโอเวน แล้วเราก็ลุ้นมากว่าโอเวนจะบอกความจริงเรื่องกลับมาเกิดใหม่กับออสการ์มั้ย ซึ่งเราจะไม่สปอยล์ตรงนี้หรอกค่ะ อยากให้ไปติดตามกันเอง นอกจากเรื่องการแก้แค้นตระกูลบรูซก็ยังมีเรื่องพ่อที่หายไปอีก ตัวละครในเรื่องนี้ไม่มีใครขาวสะอาด ทุกตัวเป็นตัวละครสีเทาๆ ค่ะ ดีบ้างร้ายบ้าง แต่แบบร้ายไปเลยก็มีหลายคนอยู่
นอกจากความสนุกเข้มข้นของเนื้อเรื่องแล้ว สิ่งที่เราชอบอีกอย่างก็คือภาษาค่ะ เนื่องจากเป็นเซตติ้งยุโรปโบราณ ภาษาที่คุยกันก็จะทางการๆ อ่านๆ ไปก็รู้สึกว่าไพเราะดี มีพร่ำเพ้อถึงบทกวีนู่นนี่ ออสการ์เรียกโอเวนว่า "เธอ" ส่วนโอเวนเรียกออสการ์ "คุณ" บ้าง "ท่าน" บ้าง แล้วเวลาด่ากันก็จะขำๆ หน่อย
"ชอบไหม ชอบหรือเปล่า?" เขาถามเสียงหอบ
"ชอบครับ ท่านทำให้ผมมีความสุขมาก" ผมกระซิบตอบข้างหู
"เธอ...ไอ้บัดซบ ฉันจะจัดการเธอ" ลมหายใจของเขาถี่กระชั้นมากขึ้น
What??? 55555 อ่านๆ อยู่มีขำค่ะ
แต่พออ่านไปถึงสองหน้าสุดท้าย น้ำตาซึมเฉยเลย กระซิบตรงนี้ว่าเรื่องนี้ปิดท้ายด้วยบั้นปลายชีวิตของตัวละครนะคะ ใครไม่ชอบเห็นวาระสุดท้ายของตัวละครให้เริ่มข้ามไปตั้งแต่ตอนที่เล่าถึง 40 ปีต่อมาค่ะ T . T
เรื่องหลักจบลงแถวๆ ครึ่งเล่มสอง ที่เหลืออีกครึ่งเล่มคือตอนพิเศษที่อ่านอย่างจุใจ ซึ่งอยากจะบอกว่าจากเรื่องหลักที่เป็นดราม่าเข้มข้น ในตอนพิเศษนี้ นอกจากตอนของแอนนี่แล้ว ที่เหลือแทบจะกลายเป็นเรื่องตลก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของคุณพ่อบ้านฮิลตัน เรื่องของบิลลี่ คนรับใช้ส่วนตัวอีกคนของออสการ์ หรือสารพัดเรื่องเข้าใจผิดและความเอาแต่ใจของออสการ์ มันตลกจริงๆ และสองคนนี้เร่าร้อนและหวานหยดกันสุดขีดในตอนพิเศษค่ะ
ขอยกตัวอย่างตอนที่เราชอบ
เนื่องจากท่านบารอนเป็นคนเก็บตัวและไม่นิยมสตรีจึงไม่เคยมีประสบการณ์กับใครเลย กับโอเวนคือคนแรกซึ่งในตอนแรกนั้นออสการ์ไม่เก่งเลย ตอนหลังเขาเลยไปแอบอ่านหนังสือประโลมโลกแล้วเอามาใช้กับโอเวนทุกคืน แถมกระซิบถ้อยคำน่าอายแบบที่คนสูงศักดิ์เขาไม่พูดกันอีกด้วย โอเวนไม่ได้รู้สึกอะไรเพราะคำพวกนี้เขาคุ้นเคยดีอยู่แล้ว แต่แค่สงสัยว่าออสการ์ไปเอามาจากไหน หลังจากรู้ความจริงว่าออสการ์แอบหาความรู้ (?) ก็เลยพูดคำที่น่าอายยิ่งกว่าออกไปบ้าง ผลคือ วันต่อมาโดนเรียกไปอบรมค่ะ 555555
"ในฐานะที่เป็นคนรักของเธอ ฉันดีใจมากที่ทำให้เธอพอใจ ทำให้เธอมีความสุข จนบอกกับฉันอย่างไม่อายว่า... บอกว่า... เธอมีความสุขมากเท่าใด แต่ว่าความรักไม่ควรเปื้อนสิ่งลามกเหล่านั้น ดังนั้น ฉันจะสอนเธอเกี่ยวกับบทกวีความรักชั้นสูงกว่านี้ ต่อไปหากเธอมีความสุขจนไม่อาจข่มใจไว้ได้ เธอสามารถแสดงความคิดของเธอออกมาได้ตรงๆ แต่ไม่ใช่อย่างนี้... อย่างนี้... แน่นอนว่าถ้าหากเธอชอบวิธีการของเธอ ก็สามารถพูดออกมาได้บ้าง ฉันจะใจกว้างไม่ถือกิริยาที่ไม่สุภาพของเธอ เพราะฉันรู้ว่าเธอก็ไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่อาจข่มความชอบไว้ได้ จึงเป็นอย่างนี้"
นั่นล่ะค่ะ ท่านออสการ์ บุรุษผู้สูงศักดิ์ซึ่งขี้งอน ขี้น้อยใจ เอาแต่ใจ และหลงตัวเองแบบงงๆ ^ __ ^
...
ในส่วนของคำผิดในเรื่องนี้ เราขอฟันธงตรงนี้เลยนะคะ ว่านิยายเรื่องนี้ไม่ได้ผ่านการพิสูจน์อักษรมาอย่างแน่นอน ผิดแบบไม่น่าอภัยในหลายๆ จุดมากค่ะ เช่น "กินข้าว" กลายเป็น "กินเข้า" คำว่า "อย่า" กลายเป็น "อย่าง" เยอะมากๆ คำว่า "ต่างๆ นานา" ก็เป็น "ต่างๆ นาๆ" อันนี้มันเป็นคำยกเว้นที่ใครเรียนเรื่องการใช้ไม้ยมกก็ต้องมีพูดถึงคำนี้แน่ๆ อะค่ะ "ตะไคร้น้ำ" "เตาพิง" "ผมสีแดงดกดำ" "แซ่บังคับรถม้า" "กรอกตา" "โน๊ต" "ปากของเขาสั่นเครือ" "ดิ้นขรุขระ (ขลุกขลัก)" "พรหม (พรม)" "ช้อนซ้อม (ส้อม)" โดยเฉพาะหน้าคำนำและหน้าส่งท้ายค่ะ ผิดแบบอิหยังวะมาก ใช้ คะ ค่ะ ผิดด้วย ถ้าใช้ภาษาแบบท่านออสการ์ก็ต้องบอกว่า ผิดแบบ "บัดซบ" เลยทีเดียว....
เอาเป็นว่าเราทั้งรักทั้งชังหนังสือเรื่องนี้ค่ะ รักในเนื้อเรื่อง ตัวละคร และการบรรยาย แต่ไม่ไหวกับคำผิดแบบมหาศาลขนาดนี้ แต่ก็ยังอยากแนะนำให้คนอื่นได้อ่านนะคะ เพราะว่ามันสนุกจริงๆ แต่ถ้าใครไม่ไหวกับคำผิดก็อย่าฝืนค่ะ เดี๋ยวจะหัวร้อนไปเปล่าๆ
This entire review has been hidden because of spoilers.
September 25, 2020
❤️รักโอเวนกับออสการ์ที่สุด❤️
รีวิว(อวยล้วนๆ)อยู่เล่มหนึ่งจ้า~✌🏻
รีวิว(อวยล้วนๆ)อยู่เล่มหนึ่งจ้า~✌🏻
February 6, 2020
เห็นคนรีวิวว่าม้ามืด เลยหามาอ่านยิงยาว สนุ๊กม๊ากกกกกกกกก ชอบม๊ากกกกกกกกก มีความดราม่ากรุบๆ แปลจีนเซ็ตติ้งฝรั่งโบราณที่อ่านได้อย่าไม่ตะขิตตะขวงเลยยยย โอเวน เป็นข้ารับใช้ในแมนเนอร์โมมอนที่ใกล้ล่มสลาย พวกเขาต้องการฮุปสมบัติของญาติผู้มั่งคั่ง บารอนออสการ์ ชายหนุ่มหนังค่อมเงียบขรึมที่มีตำหนิ สิ่งที่เขามีคือความมั่งคั่ง ร่ำรวย และในชาติที่แล้ว โอเวนหลอกใช้บารอนออสการ์จนเขาต้องจบชีวิต เพื่อไปปรนเปรอคุณหนูที่ฆ่าเขาทิ้งเมื่อใช้งานเสร็จ แต่รอบนี้เขาไม่อาจทำร้ายคนที่รักเขาจนหมดหัวใจได้ และเขากลับมาเพื่อแก้แค้นผู้ที่เขารับใช้ทั้งครอบครัว
September 21, 2019
พระเอกมีความรักความหลงขั้นสุด ยิ่งได้กินนายเอกเ��้าไปนี่ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ทั้งหึงทั้งหวงสุดติ่งกระดิ่งแมว คิดเองเออเองก็มา ดีนะที่รักกัน ลุ้นอยู่นานว่าจะเจอกันยังไง งานนี้ต้องยกความดีให้แอนนี่ ถ้าไม่ทักเรื่องเข็มกลัดขึ้นมารับรองชาตินี้จบไม่สวยเหมือนเดิม ใจหายนิดหน่อยตอนโอเวนจะจัดการแคทเธอรีนนึกว่าตัดจบ ดีนะที่รอด แต่สงสัยคือทำไม๊ทำไม ไม่ว่าจะลงโทษหรือรางวัลสุดท้ายนายเอกโดนกินอยู่ดี???
January 20, 2024
เรื่องนี้ซื้อมาเพราะนานๆ ทีจะเจอนิยายวายแปลย้อนยุคฝั่งตะวันตก ซึ่งคนเขียนเป็นคนจีนซะด้วย
ถือว่าทำการบ้านมาดีมากนะคะ ปกติเราอ่านนิยายโรมาานต์ย้อนยุคอยู่แล้ว เลยอ่านสบายเลย เขียนละเอียดกว่าด้วย ฮาา
คนแปลก็ทำการบ้านมาดีค่ะ มีเชิงอรรถให้ครบถ้วน
โครงเรื่องจัดว่าดีเข้มข้นถึงแก่นของการแก้แค้น เข้าใจความมีมิติต่างๆของโอเวนเลยค่ะ
เนื่องจากเป็นแนวกลับมาเกิดใหม่ นิสิยของโอเวนจึงมีความสุขุม วางแผนดีมากกว่าเดิม และมองออกแล้วว่าทุกอย่างเป็นเรื่องหลอกลวง
แต่คนที่มีแต่ความจริงใจมีแค่ออสการ์เท่านั้น จนไปๆ มาๆ โอเวนดันหลงรักบารอนคนนี้เขา
ตัวความยากของเรื่องนี้คือบรรดาศักดิ์เนี่ยละ คนแต่งทำได้ดีมากเลย อ่านแล้วอินกับการเป็นคนรับใช้ของโอเวน
ในส่วนของนิสัยของออสการ์เราว่าก็ทำได้ดี จากบารอนมาเป็นไวน์เคานต์ นิสัยแบบออสการ์นี้เราว่าเป็นเอิร์ลยังได้เลยยยย
เขียนดีค่ะ อ่านรวดเดียวจบในสองวัน ถือว่าทำสถิติมากๆ อีกเรื่อง
ใครที่เบื่อแนวย้อนยุคจีน ลองหาอ่านเรื่องนี้ดูค่ะ แล้วคุณจะน้ำตาไหล บีบหัวใจไปกับโอเวนนนน
ถือว่าทำการบ้านมาดีมากนะคะ ปกติเราอ่านนิยายโรมาานต์ย้อนยุคอยู่แล้ว เลยอ่านสบายเลย เขียนละเอียดกว่าด้วย ฮาา
คนแปลก็ทำการบ้านมาดีค่ะ มีเชิงอรรถให้ครบถ้วน
โครงเรื่องจัดว่าดีเข้มข้นถึงแก่นของการแก้แค้น เข้าใจความมีมิติต่างๆของโอเวนเลยค่ะ
เนื่องจากเป็นแนวกลับมาเกิดใหม่ นิสิยของโอเวนจึงมีความสุขุม วางแผนดีมากกว่าเดิม และมองออกแล้วว่าทุกอย่างเป็นเรื่องหลอกลวง
แต่คนที่มีแต่ความจริงใจมีแค่ออสการ์เท่านั้น จนไปๆ มาๆ โอเวนดันหลงรักบารอนคนนี้เขา
ตัวความยากของเรื่องนี้คือบรรดาศักดิ์เนี่ยละ คนแต่งทำได้ดีมากเลย อ่านแล้วอินกับการเป็นคนรับใช้ของโอเวน
ในส่วนของนิสัยของออสการ์เราว่าก็ทำได้ดี จากบารอนมาเป็นไวน์เคานต์ นิสัยแบบออสการ์นี้เราว่าเป็นเอิร์ลยังได้เลยยยย
เขียนดีค่ะ อ่านรวดเดียวจบในสองวัน ถือว่าทำสถิติมากๆ อีกเรื่อง
ใครที่เบื่อแนวย้อนยุคจีน ลองหาอ่านเรื่องนี้ดูค่ะ แล้วคุณจะน้ำตาไหล บีบหัวใจไปกับโอเวนนนน
This entire review has been hidden because of spoilers.
December 4, 2021
ซื้อตามรีวิวของทุกคน เพราะถ้าให้ซื้อเองคงไม่ซื้อ หน้าปกเอย ธีมยุโรปยุคกลางเอย ชื่อเรื่อง ไม่ชวนให้อ่านเลยจริงๆ แต่น่าแปลกที่ทุกรีวิวคะแนนออกมาดีมาก ส่วนเรามี 10 เอาไป 10 สนุกสมรีวิว เป็นเรื่องนิยายน้ำเน่านี่แหละ แต่ชวนอ่านมากสนุกจนไม่ทำอะไรเลยนอกจากอยากจะอ่านหน้าต่อไป ๆ จนจบเล่ม เป็นเรื่องความรักของคนคลั่งรัก รักลึก หึงหวง รักจนใจเจ็บ แถมมีเรื่องความรู้สึกผิดจากการหลอกใช้ เข้าใจผิด โอ้ยยยย..น้ำเน่าแต่ชอบมากกกก มันเป็นความรู้สึกแบบหวานๆ ขมๆ ต้องมาลุ้นให้เขารักกัน ให้จบแฮปปี้เอนดิ้งให้ได้ เล่มสองมีแผ่วหน่อยแต่ให้ 9 เต็บสิบ สองเล่มจบแต่ตัวหนังสือใหญ่อ่านง่าย อ่านๆ ไปจบแล้ว ชอบความคลั่งรักของพระเอก ต่อหน้าแม้จะเงียบขรึมแต่จริงๆ แล้วเป็นคนคลั่งรัก ขี้หวง ขี้หึง ขี้น้อยใจ นิสัยสาวน้อยมาก แต่ภายนอกเป็นบารอนสุดเท่นะ
Displaying 1 - 7 of 7 reviews