Sakin-Koşmayı Bıraktığın Gün Vardığın Gün

by Ege Soley

Koşmayı bıraktığımız gün, vardığımız gün.
Aramayı bıraktığımız gün, bulduğumuz gün.
Konuşmayı bıraktığımız gün, duyduğumuz gün.

Bizim olduğunu sandığımız şeylerin hiçbir zaman gerçekten bize ait olmadığını anladığımız gün, artık her şeye sahip olduğumuz gün.

Kendimize sorduğumuz tüm soruların cevabı, aklımızı sakinleştirdiğimiz ve sessizce hayatı dinlediğimiz anlarda saklı. Ege Soley Sakin’de o değerli anlara ulaşmanın, yaşamın akışına güvenmenin ve kendi sesini daha iyi duymanın yol haritasını veriyor.

156 pages, Paperback

First published August 1, 2019

Reviews

[Gökçe Leblebici · Rating 2 out of 5]

Anlıyorum, iyi eğitimler almış, başka başka dünyalarda bulunmuş güzel insanlarsınız. Yaşadıklarınıza, yaşanmışlıklarınıza saygım sonsuz. Ama lütfen, sosyal medyada kişisel gelişim sözleriyle, "başkasının kalbine dokunuyorum" hissiyle oluşturduğunuz cümleleri bir araya getirip kitap yazmayın. Mesela bize anlattığınız gibi, Fransa'daki faraş ödünç aldığınız dairenin içindeki akvaryumu anlatın, bir gün sabahın köründe ilk trene atlayıp yaptığınız yolculuğu anlatın, dilediğiniz gibi anlatın, yazın. Amenna. Ama, "Sen arama, bırak o sana gelsin" filan yazmayın. "Hepimiz yanlış yollara girdik, ama bir de o yolları aydınlığa çıkaran köprüler çıktı karşımıza" yazmayın. Bunlar bana gerçek acıyı ve hüznü, çaresizliği hiç yaşamamış, yüzeysel bir insanın, belki daha popüler olmak için, belki daha çok para için vs. uydurduğu kişisel gelişim cümlelerinden başka bir şeyi çağrıştırmıyor maalesef. Değerli Ege Soley'in yaşadığı büyük acılar, çözümsüz sorunlar olmamıştır demiyorum, olmuştur, fakat kullandığı dil, böyle bir derinliği varsa, yazarı hafif göstermekten ileri gidememiş benim düşüncemle. Yine benim düşüncemle, keşke yazar, uzun uzun, o güzel anılarını anlatsaydı bize, sanki ben yaşıyormuşumcasına durmaksızın okusaydım ben de o ince yaşanmışlıkları.

Son olarak, keşke kitabın kapağında dahi alıntılanan şarkı sözünün (The day that you stop running is the day that you arrive- Morcheeba, Enjoy the ride) aidiyeti en azından kitabın içinde bir yerde teslim edilseydi, büyük bir hata olmuş bence.

[Hulyacln · Rating 4 out of 5]

Haemin Sunim’in ‘yalnızca yavaşladığında görebileceğin şeyler’ini okuduktan sonra,içimdeki hızı yavaşlattım.Ege Soley bu hızı içimizde atların koşturması olarak anlatıyor. Dörtnala koşan atlar, nasıl hızlı ki güzellikler bile sabun köpüğü oluyor zihinlerimizde. Gülüşleri kaçırıyoruz, mükemmelliği arzularken yarım kalıyoruz. Sevdiklerimiz iki kahve süresine sıkıştırılıyor, günlük uğraşlarımız yerleşiyor odalarımıza,kendimiz oturacak yer bulamıyoruz.
Düşünün ki hep ayaktayız.
Hayata karşı bir çıkıntıyız,bir pürüz. Öyle mükemmel ki hayatlarımız içlerinde biz yokuz.
.
O kadar hız varken neden yetmiyor,yetinmiyor ve yetişemiyoruz? Bize böyle öğretmemişlerdi, ne kadar çok öğrenirsen-ne kadar çok çabalarsan öne geçerdin.
Ama olmuyor değil mi? Bir koltuğa alabildiğine karpuz koymak istediğimizin farkındayım,o karpuzlar benim de ellerimde ve koyacak yerim yok.
Zapt ettiğimiz kalelerin duvarları çok yüksek. Çok güçlüyüz, kimse yıkamaz surlarımızı.
Ama içinde gün ışığı yok.
İçinde susuşlarından bile anlam çıkartabildiklerimiz yok. Çünkü susmayı kayıp olarak gördük hep. Konuşmalıydık,koşmalıydık,bir yerlere varmalı,parlamalı,alkışlanmalıydık.
.
Ege Soley,durmaktan durulmaktan bahsetiyor. Sessiz bir yerde kahve içerken,arkada çalan o sevdiğiniz şarkı gibi.. Pek çok cümle var altını çizdiğim, kenarına ufak yıldızlar çizdiğim.
Çünkü susarken,dururken,sakince akmayı anlatırken de yıldızlarla çevrilebilir; bir başkasına yıldız olabilirsiniz.
Ellerinizdeki yaldızlı kutuları bırakın.
Salyangozlara bakın,yuvalarından başka neleri var ki,hem de çok büyük değil; kendine yettiği kadar..
Sonra Ege Soley’le sohbet edin,yormadan yorulmadan..
İyi gelecek..
‘Koşmayı bıraktığın gün’,varmış olacaksın istediğin yere~

[Idilik · Rating 4 out of 5]

Böyle kendi halinde keyifli bir kitap. Bir oturuşta bitirmeyin arada sırada sakin anlarda sindire sindire okuyun derim. Sakinliktir bizi kurtaracak ve bu da üzerinde çalışılması gereken bir durum, bu kitapta güzel bir yol arkadaşı bu yolculukta😍

[Seda Işik · Rating 3 out of 5]

Bütün kitabı bir anda oturup bitirince birşeyler eksik geldi. Sanki can sıkıntısı zamanlarında ara ara alıp okusam daha iyi hissedebilirdim.
En çok yazarın kendi anılarını anlattığı bölümleri sevdim; akvaryumdaki vatos hikayesi çok güzeldi. Keşke tüm kitap o anılarla sarmalansaydı..

[Vkurnaz · Rating 4 out of 5]

Ne diyeyim: :)

Tam benlik bir kitaptı. Nazik,içten bir koşma, yavaşla anlatımı…

I am working on it.!

[Filiz Çelik Yetkiner · Rating 4 out of 5]

Hayat senden ona alışmanı ister, onunla savaşmanı değil......

[Gamze Baytan · Rating 5 out of 5]

Uzun zamandır bir kitabın bu kadar seni sevgiyle, olduğum halimle, yumuşacık kapsadığını hatırlamıyorum. Dilini, anlatımını, anlattıklarını çok sevdim. En çok da yumuşucak uslubunu. Ben yine merakımdan bir seferde okudum ama öyle bir kitap değil bence. Sindire sindire, bir bölüm okuyup sonra o gün hayatına normal devam edip ama o gün okuduğun bölümün gününün içine tatlı sihirlerle yerleştirildiği anları görmekle devam etmek.
Ben güya kitabı bitirdim ama aslında bitmedi. Ara ara elime alıp bir bölüm açıp bana yaptığı şefkatli hatırlatmalara seve isteye koşacağım.
Herkese tavsiye ederim.
Ve teşekkürler Ege Soley bana olduğum gibi, olduğum kadarımla tam bir ben olduğumu şefkatle, anlayışla anlattığın için.

[Pinar · Rating 1 out of 5]

Yazarın donanımlı eğitiminden ve deneyimlerinden beklediğim çok daha derin bir içerikti. Ancak kitap -anıların olduğu kısımlar dışında- sanki sosyal medya hesaplarında karşımıza çıkan popüler alıntıların bir araya getirilmiş hali gibi bir izlenim verdi ne yazık ki.

[Iremaskantortumlu · Rating 5 out of 5]

Hislerimin karşılığını bulduğum, buldukça daha çok düşündüğüm ama kendime döndüğüm, kendime dönerken sakinleştiğim muhteşem saatler.. İyi ki Ege ♥️

[Salmine · Rating 3 out of 5]

Guzel

[Beyza Alımcı · Rating 3 out of 5]

Dili güzel ve önemli konulara değinen bir kitap olsa da ben hikaye kısımlarını çok daha fazla beğendim. Deneme kısımları artık birçok yerde okuduğumuz denemelerden daha farklı bir tat vermedi bana, ancak hikaye kısımlarında gerçekten büyük bir şevkle okudum.

[VOLKAN KIZILCAN · Rating 2 out of 5]

Beş sayfada söyelenebilecek, aslında gayet bildik de olan şeylerin, gereğinden fazla ve sürekli süslenmeye çalışılan cümleler yığını halinde 150 sayfaya sündürülmesi. Hep aynı aynı şeylerin hemen sonraki sayfalarda, bölümlerde tekrar tekrar ‘anlatılması’.
Sonuç; bir günde okuyup bitireceğimi ummuş olduğum bu kısacık ve küçücük kitabın da bende haftalardır sünmesi...

[Deniz Akyol · Rating 4 out of 5]

Karşıt, duyarsız, duygusuz insan ve davranışlarla çevrelenmişken etrafımız, nefes aldırıp gülümseten ferahlatan bir kitap 📖 Bir yerlere hele de içinize sığamadığınızı hissettiğiniz günlerde yardımınıza koşacak bir dost eli 👯‍♂️ Teşekkürler Ege Soley ⛵️

[Zeynep Saygili Peksevin · Rating 2 out of 5]

Akis cok zayif. Iki bolum arasi baglanti yok. Bir konudan bi. Anda diger bir konuyar atliyor kitap. Arada bir anlam veremedim kucuk bilgiler var. bilgiler hic bir yere baglanmiyor. Ben sevemedim. Bitsin diye kendimi zorladim

[Sezen Türker · Rating 4 out of 5]

Adı gibi sakin bir kitap bu. Bir kitaba her konuyu sığdırmaya çalışmıyor, konudan konuya geçmiyor. Tek bir şey anlatıyor, sakince, isyan etmeden, eleştirmeden... Okumaya başladığımda ilk sayfalarındaki her cümle içimde bir yere dokunurken, yarısına geldiğimde “Eee tamam anladım, hep aynı şeyi evirip çevirip söylüyor.” şeklinde bir sıkıntı bastı içime. O noktada fark ettim, aslında kitabın anlattığı şey tam olarak buydu, sakin kalamıyor ve koşuyordum. Keyif için okuduğum bir kitaba karşı bile tavrım buydu.
Size bilmediğiniz yeni bir şey söylemeyecek, ama gerçekten sakinliği deneyimletecek bir kitap.
Kitaba puan verirken biraz çelişki yaşadım, yalnızca akıl veren bilmiş öğütlerden oluşan kısımlardan oluşsaydı çok daha az verirdim. Ama yaşanmışlıklar, hayattaki anlar, kişisel deneyimlerle kesişen kısımlar o kadar güzeldi ki. Umarım Ege Soley bir sonraki kitabını yalnız bu bölümler gibi kurgulayarak yazar.

[Merve Hekim · Rating 4 out of 5]

Hep sakin kalmak istediğim anlarda aldım kitabı elime. İsmi ile biraz o yönde çekici. Aslında birçok kitapta senelerdir hepimizin okuduğu ama bir türlü hareketsiz kalamadığımız ama kalınca nelerin değiştiğini kendine notlarıyla anlatmış Ege.Kitapta bazı cümleler direkt sendir o benim için syf:80. “Öncesini ve sonrasını düşünmediğin,geçmiş için pişmanlık,gelecek için endişelerle doldurmadığın her an hayatın ta kendisidir.” Umarım daha fazla düşüncelerimize kendimize bırakmadığımız anlarda oluruz hep.

[Elif Şenocak · Rating 5 out of 5]

Önce bir solukta okumak gerek, hücrelerine kadar hissettiklerinin kağıda döküldüğünü görmenin verdiği kalp çarpıntısı ile...
Sonra sindire sindire okumak gerek, yıllarca boğazında düğümlenen her duygunun, zihninde çoğalan her düşüncenin yavaş yavaş daha da belirgenleştiğini görerek, şefkatle ve sevgiyle...

[Emre Zafer Guney · Rating 4 out of 5]

Kitap alırken gözüme çarpan ve sepetime eklediğim bir kitap. İlginç olan, geldiği hafta okumaya başladım ve haftasonunda bitti. İçerik olarak, bazı eğitimlerde olduğu gibi anlatılanları biliyoruz ama insana hatırlatılması güzel ve faydalı oluyor tadında. Ben en çok Ege Soley’in yazım tarzına, okuyucuyu sürekli içeri de tutma becerisine ve en çok betimlemelerine hayran oldum. Kitabı okurken sanki yazarla sohbet ediyormuşum gibi hissettim. Bu güzellikte akışkan olan kitaplara uzun süredir uzak kalmışım anlaşılan. İçerek olarak büyük beklentilere girmeden, keyif alarak okumak gerektiğine inanıyorum.

Yakın ve Başka’yı da okurum büyük ihtimalle.

[Onur özgür · Rating 5 out of 5]

Hikayelerde kendini bulduğun, farkındalıklarla yüzleştiğin ve bolca düşündüğün, çok hoş bir tat bırakan bir kitap.. ara ara dönüp sayfalarını tekrar karıştıracağıma eminim.. Kitaplığınızda kolay ulaşabileceğiniz, tozlanmayacak bir yere koyun mutlaka...

[Ela Okançay Uçar · Rating 4 out of 5]

Yalın ve samimi dili en çok sevdiğim yönü oldu
Sevgili Ege Soley, Hepimizin aslında bildiği ama bu kadar açık açık söylemediği bir çok duyguyu çok güzel bir şekilde hissetiriyor. Kendi içimize bir yolculuk niteliğinde. Severek bitirdim. Tavsiye ederim.

[Sinan Kurt · Rating 5 out of 5]

Öyle güzel hissettirdi ki...
Trabzondaki 2300 rakimli yaylamizda cogu zaman gökyüzü ile aranda hic mesafe olmadigini farkedersin. Elini uzatip essiz mavilige dokunabildigin iste o anda meditatif bir yolculuktaymissin gibi hissettiren, icsel düsüncelerini bulutlarla paylasabildigin, duygularini seffaf bir yansimada sana sunan bir eser olmus. Yazarin emegine saglik.
Hissettirdigi o dogadaki meditasyon aninda tüyleri diken diken yapmisligi var, basarili.

[littlesunshineemily · Rating 1 out of 5]

Yani çok da büyük bir beklenti ile başlamadım da aslında ama ne bileyim her eline kalemi alan ve bir kaç tanıdığı da olan kitap yazabiliyor diye düşündürttü beni kitap. Yazar, kendi deneyimlerini yaşadıklarını da serpiştirip kendince kişisel gelişim/sakinlik/ anda kalma/kendini sevme?? Tavsiyeleri vermiş. İstanbul’da lise eğitimini tamamladıktan sonra yurtdışında üniversite okuyor ve sonra Paris’te bir çiçekçide çalışıyor. Bütün bunları aslında sahip olduğunu maddi ayrıcalıklar sayesinde yapıyor ama kitapta öyle bir anlatmış ki neredeyse haline üzülecektim 😂 yani elbette yaşadığı psikolojik zorluklar vs olmuştur ancak böyle şanslı azınlıkların üst perdeden ve bol keseden konuşmalarına ben çok sinir oluyorum.

[eylulmeselesi._ · Rating 1 out of 5]

Leider ein Buch was für mich keinerlei input hatte. Obwohl es ein dünnes Buch ist was man an einem Tag weglesen könnte, habe ich mich über Wochen unheimlich schwer getan und es mehrmals zur Seite gelegt.

Zitate:

"Ne olduğunuzu bilmeden, aramaya fırsat bulamadan sadece bize öğretilenlerin yapıyoruz. [...] Onlar duruyor biz yine koşuyoruz. Çünkü hayat hızlı, çünkü hep zamanla yarışıyoruz." (S.18)

"Kendini [...] eski bir arkadaşını arar gibi hatırlamıyı, merakla hatrını sormayı unuttun. [...] Herşeyden önce kendini hatırla." (S. 22)

"Wu wei (Taoismus) - Çabasız, kendiliğinden akan bir su olmak. Zorlamadan, kontrol etmeden ve endişelenmeden yaşamak." (S. 46)

[Göksu Bayrak · Rating 5 out of 5]

Başucu kitabım... Daha ne diyebilirim ki. Gözümü açtıran, yaşama tutunmamı sağlayan, sakinleştiren kitap. Yazarına da ayrı hayranım. Çok şey öğretti bu kitap bana açıp açıp bir yerinden okurum hep. Sevdiklerime, aileme bir sürü hediye etmişimdir. :)

[Idil · Rating 2 out of 5]

Keşke anılarını aralara serpiştirmek yerine tam tersini yapıp anılarının arasına bunları serpiştirseymiş. Bir sürü kitabın tekrarı gibi. Yeni hiç birşey düşündürmüyor. Bir kısım benzetmeleri de gerçekle alakasız ve yanlış, sadece okuyunca kulağa güzel geliyor diye yazılmış gibi :/

[Esra Nazenin Özdemir · Rating 4 out of 5]

Ege hanımın “Sakin” kitabına daha önce sosyal medyada denk gelmiştim ama o zaman okuma isteği oluşmamıştı içimde. Bazı kitapların zamanı vardır derler. Öyleymiş gerçekten.
Dün öğleden sonra elime ulaştı. Hemen okumaya başladım. Ancak kitabın ismine zıt bir şekilde, bir panik içinde başladım nedense. Birçok neden gösterebilirim panik duygusu hissetmemle ilgili ama hiçbiri samimi gelmiyor. O yüzden durup kabul ettim yaşadığım duyguyu. Yarım saat önce de “Sakin” ile olan yolculuğumu tamamladım. En azından şimdilik.

Altını çizdiğim birden çok cümle oldu kitapta. Sırf dönüp tekrar okuyabileyim diye çizdiğim cümleler...o kadar kıymetli ki. Birçoğunu içten içe bildiğim ama dillendirmediğim ya da dillendiremediğim, unuttuğum veya hatırlamak istemediğim cümleler. Fakat aynı zamanda iyi ki okudum, kendimi sorguladım ve yüzleştim dediğim cümleler bunlar.

Kitabı okumaya başladığımda Ege hanımın içsel yolculuğu gibi değerlendirmiştim ifade edilenleri. Ancak fark ettim ki aynı zamanda benimde yolculuğum. Sadece kitapla olan yolculuğum da değil. Benden de parçalar var.
En kısa sürede yazarın diğer iki kitabı olan “Yakın”ı ve “Başka”yı da okumayı planlıyorum.

“Belki de büyümek bazen sadece olduğu yerde durarak, dururken içini dinleyerek, dinlerken o sesi gerçekten anlamaya çalışarak oluyor. Büyümek her istediğini söyleyerek değil, daha fazla susarak oluyor. Büyümek insanı daha zengin değil daha çıplak, daha gürültülü değil daha sakin yapıyor. Büyüdükçe insan kendini affediyor, derine daldıkça okşanması gereken yaralarını daha çok fark ediyor.”

www.esranazeninozdemir.com

[Sibel · Rating 5 out of 5]

Kitabı sosyal medyada bolca görmüş ama içeriğine hiç bakmamıştım. O gün kitap seçerken, yüzlerce harika kitabın içinden, adeta önceden kararlaştırmışım gibi, gidip direkt bu kitaba uzandım. “Sakin”lik belki de son zamanlarda aradığım şeylerdendi... Kitabı okumaya başladığımda da sanki bana yazılmış hissi uyandı bende🧡Hep koşmaktan, yetişememekten, sürekli yorgun hissetmekten, yapmak istediklerimizi yapamamaktan konuşuyoruz sürekli. Ve bu kitap da tam da bu durumları anlatıyor ve bize bir sürü hatırlatma yapıyor. “İçimizde koşan atları” ara ara durdurmanın kötü olmadığını anımsatıyor bize.
Benim gerçekten kalbime dokunan kitaplardan biri oldu. Geç bulduğumu düşündüm önce ama aslında geç değil, tam zamanında geldi bu kitap. Bir anda okuyup bitirmeyin bence, sindire sindire, bolca altını çizerek, çizdiğiniz cümleleri tekrar tekrar okuyarak devam etmek lazım.
Çok teşekkürler Ege Soley🧡İyi ki yazmışsın🧡

[Oguz Ozcan · Rating 3 out of 5]

Kitabi iki gunde hizlica bitirdim. Ama sanki her gun gunde bir bir kac sayfa okusam daha iyi olurmus. Kitabin bir butunlugu ve anlattigi bir hikaye yok. Parca parca yazarin fikirlerinden olusuyor. Genel olarak herkesin yaptigi icinde oldugu cikmazlardan ve bunlardan cikmanin tek yolunun birakmak oldugu ana fikri. Baska kitaplari hatirlatti bana, akisa birak, teslimiyet, ingilizce flow… soyledikleri kulaga hos geliyor ve cogu kismina inaniyorum. Ama uygulamasi kolay seyler degil ve bence her insanin kendi yolculugunun belli donemlerinde kesfetmesi gereken seyler. Bende bir kismini yasadim fakat yasamasam bu kitabin ilgili kisimlari bende yer etmezdi. O yuzden bu kitaplar ne kadar faydali ve ne kadar bilmedigimiz seylerden bahsediyor emin degilim. Sonucta kisa dinlendirici bir kitapti.

[Nurseli Yorgancı · Rating 3 out of 5]

Ayrıcalıklı bir hayattan kaleme döküldüğü her bölümden belli olan bu kitapta Ege Hanım'ın kendi hayatındaki zorluklarını elbette görebiliyorum ancak "insan şöyle yapar, insan bunu düşünür" gibi genellemeleri sebebiyle içinde yaşadığı toplumun gerçek zorluklarından kopuk bir hayat sürdüğünü anlayabiliyorum. İnsan öyle düşünmez, belki siz ve benzer hayat tarzına sahip kitleniz öyle düşünürsünüz.

Kitap, aralarda iyi hatırlatmalar yapsa da bu genellemelerle beni kalıba sokmasından, "zaten herkes öyle" tavrından rahatsız oldum. Evet, yazarın söylediği gibi hepimiz insanız ve aynıyız ama aynı zamanda hepimiz biricik ve kendimize özgüyüz.

[Biressten · Rating 4 out of 5]

‘Düşmek ise ayrı bir utanç vesikası; durduğumuz, durulduğumuz her anı kendimize dar ediyoruz. Bir türlü olmuyor, biz ne yapsak kendimizle tanışamıyoruz. Şanslıysak yolun bir noktasında kaybolduğumuzu hissediyor, daha da şanslıysak kendi yolumuzu aramak için cesaretimizi topluyoruz.’

Belki de tam olarak anlatılan, yolumu kaybettiğimi sandığım yakın zamanda, bir sabah yürüyüşünde hasbelkader bir Podcast’te sevgili Ege Soley’in sohbetine ortak oldum. Zaten sürekli gördüğüm ‘Sakin’ kitabını almanın, o sohbetten sonra kendim için güzel bir okuma olacağını düşündüm ve ilk fırsatta aldım. Akabinde sinema için gittiğimiz bir avm’de Ege Soley’in imza gününe yine aynı zamanda rastlamıştım. Elbette tüm bunlar kitabı okumalısın hissini körükleyen şeyler oldu. Ve sanki ilk defa bir kitap bana gelmişti, ben ona gitmeden.

Hani bazı anlar olur ya bir duyguyu sadece kendimizin hissettiğini sanar, o duygunun bir an için insani bir duygu olduğunu, hepsinin normal, hayatın içinden olan duygular olduğunu unuturuz. İşte tam olarak Ege Soley bize bunu hatırlatmak için kullandığı naif ve yalın diliyle tam bir başucu kitabı olabilecek Sakin’i yazmış. Hayatı, sıradan eylemlerle, net bir şekilde hayat olarak tanımlayan 46 bölümle açıklamış. Kitabı okurken kendi adıma, hayatımı oldukça kontrol dahilinde yaşadığımı, sanki her şeyi kontrol etmek, olanı kabul etmenin yenilgi olarak adlandırılacağı, zorlayarak yaptığım her şeyi başarı kavramına dahil ettiğimi fark ettim. Kısacası sanki kendi kaderimi kendim yazıyor, kontrolünü her zaman ben yapıyormuşum gibi. Halbuki durup bedenimi dinlemem, ona sarılmam, evetine evet, hayırına hayır olarak cevap vermem gerek. Sanırım benim her şeyden önce kabul etmem gerek. Yazılan şu cümleyi de unutmam gerek. “Doğada her mevsim tomurcuklanıp sürekli yeniden çiçek açan hiçbir bitki yoktur.” 🍀