De publicatie in 1997 van het boek Tegen de islamisering van onze cultuur, waarin Pim Fortuyn het drama van de multiculturele samenleving en de achtergronden van de uiterst moeizaam verlopende integratie behandelde, bracht een storm van - gemengde - reacties teweeg. Naast beschuldigingen van racisme en onverdraagzaamheid viel de auteur een brede - openlijke dan wel stilzwijgende - steun ten deel, omdat de feiten nu eenmaal feiten zijn en op den duur niet meer te loochenen zijn.
De kern van Fortuyns betoog is dat de cultuur van de islam haaks staat op de waarden en normen van de moderne westerse samenleving. Hij pleit voor een krachtige dialoog tussen beide culturen om zo te komen tot wederzijds begrip. Met het woord als enige wapen.
Vandaar dat in deze geheel geactualiseerde en herziene uitgave van het boek, waarvan de boodschap met name na de aanslagen van 11 september 2001 op doelen in de Verenigde Staten zeer actueel is, plaats is ingeruimd voor een uitgebreide reactie van imam Abdullah Haselhoef.
Wilhelmus Simon Petrus Fortuijn, known as Pim Fortuyn, was a Dutch politician, author, civil servant, businessman, sociologist and academic who founded the party Pim Fortuyn List (Lijst Pim Fortuyn or LPF) in 2002. Fortuyn worked as a professor at the Erasmus University of Rotterdam before branching into a business career and was an advisor to the Dutch government on social infrastructure. He then became prominent in the Netherlands as a press columnist, writer and media commentator. Initially a Marxist who was sympathetic to the Communist Party of the Netherlands, and later a member of the Dutch Labour Party in the 1970s, Fortuyn's beliefs began to shift to the right in the 1990s, especially related to the immigration policies of the Netherlands. Fortuyn criticized multiculturalism, immigration and Islam in the Netherlands. He called Islam "a backward culture", and was quoted as saying that if it were legally possible, he would close the borders for Muslim immigrants. Fortuyn also supported tougher measures against crime and opposed state bureaucracy, wanting to reduce the Dutch financial contribution to the European Union. He was labeled a far-right populist by his opponents and in the media, but he fiercely rejected this label. Fortuyn was openly homosexual and a supporter of gay rights.
In March 2002, his newly created LPF became the largest party in Fortuyn's hometown Rotterdam during the Dutch municipal elections held that year. Fortuyn was assassinated during the 2002 Dutch national election campaign by Volkert van dear Graaf, a left-wing environmentalist and animal rights activist. In court at his trial, van dear Graaf said he murdered Fortuyn to stop him from exploiting Muslims as "scapegoats" and targeting "the weak members of society" in seeking political power. The LPF went on to poll in second place during the election but went into decline soon after.
Dit boek strookt totaal niet met wat ik anderen heb horen beweren over Fortuyn's gedachtegoed. Niet per se goed geschreven, maar zeker het lezen waard.
Hij beschrijft eerder een patstelling en geeft aan waar de westerse cultuur anders is dan de Islam. Hoe die samenleving alleen precies Islamiseert is in het boek niet uiteengezet. Als zodanig is de titel nogal misleidend.
Interessant leesvoer, uitgesproken en dapper. Een stuk genuanceerder dan hoe Fortuyn destijds werd afgeschilderd in de media en door generatiegenoten. Hij is niet bang om problemen te benoemen; duidt de situatie in internationale context (bijv. hoe Nederland in dat opzicht verschilt van een Frankrijk waar de problemen in de banlieus vele malen groter zijn); en oppert mogelijke oplossingen (waar ik me overigens lang niet altijd in kan vinden).
Opmerkelijk is zijn voorspelling dat als er niks zou gebeuren tegen het opbroeiende fundamentalisme in de Franse banlieus, het daar nog eens extreem uit de hand zou gaan lopen. Helaas heeft Fortuyn daarin gelijk gekregen. Al met al genoeg om over na te denken.