Jump to ratings and reviews
Rate this book

Autobiografia di mio padre

Rate this book
¿Quién traza el dibujo de una vida? En Autobiografía de mi padre es el hijo quien asume esta tarea: «La palabra de mi padre muerto reclamaba hablar a través de mí como no había hablado nunca, más allá de nuestras dos fuerzas reunidas». Y así comienza a narrarse, en primera persona, Simcha Apashevsky: nacido en un territorio fronterizo de la Rusia meridional, huérfano de madre y superviviente de un despiadado siglo con dos guerras mundiales y un holocausto. Una cuestión obsesiona a este modesto médico con vocación de intelectual: ¿qué lugar ocupa la ética en la vida social? Es decir, ¿cómo podemos ser justos, e incluso felices, en un mundo que no lo es? Padece asimismo un desarraigo interior: un matrimonio desafecto, una familia a la que no comprende y un nuevo hogar, Francia, donde debe ocultar su apellido judío. Con este gran clásico de 1987, Pierre Pachet reinventó la literatura autobiográfica. En primer lugar, por su singular estilo: la vida no se cuenta aquí como una sucesión de instantes parcelados, sino en su duración, en su experiencia del tiempo. Pero también, gracias a una sutilísima complejidad emocional: Pachet da voz a todas las edades de su padre, sin juzgarlo ni tampoco idealizarlo, comprendiendo su vulnerabilidad y su ocasional intolerancia, su luminoso y áspero envejecimiento. Autobiografía de mi padre es el hermosísimo relato de una vida guiada por un azar ciego (de cualquier vida, en definitiva) comparable al Ivan Ilich de Tolstói o a los relatos de Chéjov. «Un trabajo de autoscopia realizado sobre un sujeto vivo o, mejor dicho, moribundo, lo cual viene a ser lo mismo.»

155 pages, Paperback

First published January 1, 1987

5 people are currently reading
70 people want to read

About the author

Pierre Pachet

31 books1 follower

Ratings & Reviews

What do you think?
Rate this book

Friends & Following

Create a free account to discover what your friends think of this book!

Community Reviews

5 stars
8 (17%)
4 stars
20 (44%)
3 stars
12 (26%)
2 stars
4 (8%)
1 star
1 (2%)
Displaying 1 - 8 of 8 reviews
Profile Image for Myprivatebookclub.
797 reviews8 followers
May 15, 2019
Kitap önceleri bana biraz karışık geldi - babanın doktorluk anılarını mı, musevilik anılarını mı, babalık anılarını mı okuyacağımız konusunda tereddütlerim oluştu.Kitabı okudukça, bunların hiçbirine odaklanmadım, ancak kitabın ikinci yarısında isimsiz hastalık hayatımıza girdiğine, işte o zaman babaya biraz ısındım.

Okudukça üzüldüm ve isimli bir hastalığın, isimsiz bir hastalığa tercih sebebi olduğunu düşündüm.

Kitap öyle aşırı hüzünlü veya hastalık odaklı değil, yanlış anlaşılmasın. Anlatımı çok güzel ve düzgün, yazarın kendine acındırma gibi bir derdi de yok. Ancak ben nedense, bu hastalık bölümlerine en büyük ilgi ile okudum.

Kitaptan farklı bir beklentim vardı, ancak bu kitabın beni hayal kırıklığına uğrattığı anlamına gelmiyor. Ben farklı bir içerik hayal etmiştim, karşıma ise bambaşka bir içerik çıktı. Kitabın 120 sayfacık olmasına aldanmayın, iki katı sayfasındaki kitaplara taş çıkartır.
Profile Image for Mari Nieves.
56 reviews1 follower
April 14, 2025
Como una amante de todo lo que sea no ficción me ha gustado mucho este libro, me parece una pequeña joya que no sé por qué no he visto nunca por aquí.
El autor nos presenta la historia de su padre, judio ruso nacido en 1895 que emigró a Francia, nos muestra su vida con todas sus luces y sus sombras, desde una intimidad muy característica. Su mayor peculiaridad es que el libro está escrito en primera persona, como si fuera el padre quien escribe lo cual creo que lo hace todavía más especial.
Profile Image for Chiara Canu.
176 reviews9 followers
May 1, 2023
"Autobiografia di mio padre" non vuole essere semplicemente la storia del padre dell'autore, dove per "storia" intendo l'elemento più classico di narrazione. Proprio il titolo rappresenta un paradosso rispetto a quello che è contenuto all'interno delle pagine: con questo scritto, Pachet racconta il padre attraverso la sua voce, entrando nella sua testa e prendendone le parti, completamente ed essenzialmente.

Con uno stile tipicamente saggistico (di non facile lettura e talvolta coinvolgimento) riesce a elaborare un esperimento narrativo per portarci nella vita di quest'uomo, Simkha Opatchevsky, una vita fatta di aspetti relativi alla religione (l'ebraismo nascosto), alla politica e al contesto storico (il nazismo e le conseguenti persecuzioni), alle aspirazioni lavorative (la medicina), ai legami familiari rigidi e non pienamente colti (l'esperienza genitoriale), sino alla malattia e allo smarrimento, in una capacità di introspezione e riflessione ricchissima.

"Sono del tutto presente a me stesso, ma in mille presenze consecutive che tendono a isolarsi radicalmente dalle precedenti, per poi finire cancellate dalle successive. Perché nessuno, intorno a me, sembra tollerare la discontinuità in cui sono immerso? Perché nei rari incontri che mi capita ancora di fare sono costretto a simulare tra gli stati di coscienza un legame che non sento più? Forse la comunicazione tra due esseri può esistere solo nella successione, e mai nel singolo istante?". È forse questa la spinta che raggiunge il senso del libro: dare voce a chi avrebbe desiderato narrarsi, nient'altro che il desiderio di lasciare una traccia: il fine ultimo che solo l'arte e la scrittura consentono di raggiungere.
Profile Image for Claude.
509 reviews6 followers
December 28, 2011
Le père de l'auteur, orphelin de mère très jeune écrit en parlant de son père.
"la vie, en nous confiant l'un à l'autre, nous avait aussi retiré les moyens de vivre ensemble".
J'ai beaucoup aimé.ce livre sobre et émouvant.
Profile Image for Gianni.
390 reviews50 followers
July 7, 2019
Molto intimo, pacato e a tratti commovente, nel passaggio dall'apertura al mondo all'accartocciarsi del padre su sé stesso con l'irruzione della vecchiaia e della malattia. Rileggere nuovamente il prologo alla fine del libro è illuminante.
Profile Image for Gabriella.
23 reviews5 followers
October 8, 2019
Lettura breve ma difficile, spesso commuovente; merita il massimo del voto sia per l'arditezza dell'artificio letterario usato-molto efficace- sia per la delicatezza- non priva a tratti di sfolgorante ironia- con cui Pachet tratta il tema della vecchiaia.
Displaying 1 - 8 of 8 reviews

Can't find what you're looking for?

Get help and learn more about the design.