De heining

by Jan Van Loy

Een echtpaar goed verdienende dertigers verhuist van een appartement in de stad naar een vrijstaand huis. De afgelegen wijk is omheind en de toegangspoort wordt bewaakt door camera's. Een schokkende gebeurtenis maakt duidelijk dat de bewoners zelfs achter de omheining niet veilig zijn voor de buitenwereld. Of schuilt het gevaar juist in hun eigen gemeenschap?

De heining is een moderne fabel over de angst van de mens voor de ander, die de realiteit griezelig dicht nadert.

157 pages, paperback

First published January 1, 2008

About the author

Jan Van Loy is een Vlaamse schrijver.

Jan Van Loy in de Nederlandstalige Wikipedia


Jan Van Loy is a Flemish writer.

Reviews

[Gerrit Janssens · Rating 4 out of 5]

Herlezen, en bij deze tweede keer moest ik denken aan Reves 'Avonden'. De personages doen vooral niets, en laten begaan. Slechts zelden hebben ze impact op wat gebeurt, of willen ze dat. Dat wordt schijnbaar achteloos verteld in korte hoofdstukken die over het dagelijkse leven gaan, maar tussen de regels leeft zoveel, op emotioneel, maatschappelijk en relationeel vlak. En tegelijk is het heel banaal allemaal. Meesterlijk. Van Loy blijft de meest onderschatte romancier in de Lage Landen.

[Mips · Rating 3 out of 5]

Thema:'gesloten woonprojecten; xenofobie,angsten & vervreemding'

Opvallend (en beklemmend) is wel dat je dergelijke woonprojecten effectief steeds meer ziet opduiken! Misschien kan men hun potentiële bewoners een presentexemplaartje van dit boek bezorgen?
Kunnen zij eens even nadenken over 'gemaakte keuzes' en 'eigen bijdrage tot een leefbare samenleving' of zo...

[Florette Fonteyne · Rating 3 out of 5]

'De heining' van Jan Van Loy is zo'n boek dat begint met veel belofte: een vleug mysterie, een scherp randje maatschappijkritiek en personages die net dat betje vreemd genoeg zijn om te intrigeren. De sfeer is herkenbaar Vlaams, met dat typische randje kleinburgerlijkheid en onderhuidse spanning dat Van Loy goed weet te vangen.

Toch bleef het verhaal voor mij een beetje steken. De toon is soms cynisch op een manier die afstand creëert, en sommige plotlijnen voelen meer als losse observaties dan als delen van een groter geheel. De thematiek - over grenzen, letterlijk en figuurlijk - is interessant, maar had nog dieper uitgewerkt mogen worden.

Wat ik wél sterk vond, is Van Loys taalgevoel: scherp, droog en met een soort ironische precisie die zijn personages geloofwaardig maakt. De banaliteit van het dagelijks leven krijgen bij hem altijd iets unheimisch, iets dat blijft hangen. Alleen jammer dat het verhaal zelf niet helemaal de intensiteit haalt die de stijl belooft.

Kortom: een goed geschreven, maar onevenwichtige roman die toont wat Van Loy kan, maar me niet helemaal wist te raken.

[bookreader · Rating 5 out of 5]

Heel leuk simpel boek, gebruikt voor 5havo boekenlijst.

[Natasja · Rating 2 out of 5]

Voor een boekje van 150 pagina's gebeurt er in De Heining ontzettend veel. Maar het blijft niet hangen, je tast als lezer voortdurend de oppervlakte van dit verhaal af, maar je geraakt er nergens in; er is geen betrokkenheid, geen diepgang, te veel losse verhaallijnen waarvan ik het niet eens erg vond dat er geen einde aan gebreid werd. Jammer, want de opzet van het verhaal vond ik origineel.

[Bruno · Rating 3 out of 5]

Weinig origineel van,opzet, maar net zo min pretentieus. Geeft de indruk een verfilming te ambiëren, en leest vlot, in één ruk, uit. Geen opvallend werk, maar wel onderhoudend. Betere middelmaat.