In De straffeloze komt H tot het inzicht dat schuldig kunnen zijn de mens wezenlijk onderscheidt van het dier en dat het dragen van schuld hem dus pas werkelijk menselijk maakt. Derhalve gaat hij op zoek naar schuld en straf.
Een volmaakte moord wil hij plegen. In literatuur en speelfilms wordt onder een volmaakte moord steevast een moord verstaan die op zodanige wijze is voorbereid en uitgevoerd dat er geen dader te vinden is. Voor H is de volmaakte moord die waarbij juist een schuldige bestaat zonder dat er ooit een slachtoffer bekend zal hoeven worden.
Geniale korte roman over schuld, boete en verbeelding. Beurskens is ongetwijfeld een van de grootste en meest verfijnde stilisten die op dit moment in het Nederlands schrijft. Topper! Lees ook de recensie van Bart Vervaeck: https://www.dereactor.org/teksten/de-...
Novelle. Hoofdpersoon H is geïntrigeerd door het concept zondeval. Dit uit zich in het gegeven dat hij daar zelf ook onderdeel van wil zijn. Hij wil zichzelf schuldig maken. Daartoe bereidt hij een moord voor. In principe alleen theoretisch. Hij gaat daarbij steeds een stapje verder. Beurskens’ (overigens een collega van me op mijn vorige school. Nooit eerder iets van hem gelezen) stijl is kort, zakelijk en ietwat archaïsch. Het verhaalconcept is interessant. De hoofdpersoon heeft iets treurigs. Aardig boekje om te lezen. Beurskens tovert af en toe wel mooier, mysterieuze zinnen uit zijn toetsenbord. Bijv. p. 64: Want die optische verwarring wordt veroorzaakt door allerlei antwoordachtige vragen en ongevraagde antwoorden die H gelijktijdig door het hoofd gaan.