“Doris Dörrie yumuşak bir provokatör, okuyucusunu usul usul etkilemeyi tercih ediyor. Daima ve Sonsuza Dek’te aynı kahramanların birbiriyle kesişen öyküleri, büyük duyguların etrafında dönen küçük hikayeler halinde iç içe geçerek bir halka oyununa dönüşüyor. Yazar iç açıcı hafiflikte, çoğu zaman tatlıdan çok acı, serinletici ama etkisi uzun süren bir kokteyl çekiciliğinde edebiyat yapıyor. Doris Dörrie günümüzdeki kadın-erkek rol ritüellerini umursamaz bir tavırla eleştiriyor. Bu arada bu ritüellerin sıradanlığını dikkate değer edebi bir ustalıkla yerine oturtuyor.
Kahramanlarının hayatının ne kadar yalan olduğunu göstermek için ona çoğu zaman eklediği yan bir cümle yetiyor. İşte o zaman, görünürdeki “light“ edebiyatın gerisinde Doris Dörrie’nin ne kadar derinlere inebildiği ortaya çıkıyor. Yazar Doris Dörrie’yi dikkate almak -ve de ondan korkmak- için bir neden daha...“
o nasıl güzel bir kitap... Daima ve Sonsuza Dek, sahaftan aldığım ve uzun zamandır okunmayı bekleyen bir kitaptı. umarım tanışırsınız. her detayıyla enteresan bir kitap. kapağında da yazıldığı üzere: bir çeşit halka oyunu. 5/5
Top ❤ jedes Kapitel wird aus der Sicht einer anderen Person geschrieben die alle zusammenhängen und ich konnte mich mit jedem einzelnen wirklich identifizieren ❤
#2 »Ja«, sagte sie und sah auf seine Hose. Er könnte etwas über die Kette sagen, dachte sie. Warum bemerkt er die Kette nicht?
#3 »Na?« sagt Leo noch einmal. Und dann tut er etwas Seltsames. Er kommt auf mich zu und zupft mich durch das Kleid und die Unterhose hindurch an meinen Schamhaaren. Ich bin so schockiert, daß ich einen kleinen Luftsprung mache, als hätte ich mich verbrüht.
Mal etwas anderes aus dem Tauschregal genommen. Die ersten drei Kurzgeschichten über Teenysexualität waren mir zu plump. Wahrscheinlich müsste man sich tiefer damit beschäftigen.