What do you think?
Rate this book
จงขอบคุณเมื่อโดดเดี่ยวครบ 1,000 ครั้ง
"...จงขอบคุณเมื่อโดดเดี่ยว ครบ 1,000 ครั้ง..."
พบกับ 33 บทเรียนความโดดเดี่ยวจากหลิวถง นักเขียนที่มีอิทธิพลทางความคิดต่อหนุ่มสาวชาวจีนทั้งประเทศ
เมื่อรู้สึก #เปลี่ยวเหงา #อ้างว้าง ไม่มีใคร รู้ไว้ว่าคุณกำลังอยู่ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต
พบกับ 33 บทเรียนความโดดเดี่ยวจากหลิวถง นักเขียนที่มีอิทธิพลทางความคิดต่อหนุ่มสาวชาวจีนทั้งประเทศ
เมื่อรู้สึก #เปลี่ยวเหงา #อ้างว้าง ไม่มีใคร รู้ไว้ว่าคุณกำลังอยู่ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิต
330 pages, Paperback
Published January 1, 2018
2 people are currently reading
2 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 of 1 review
May 15, 2020
จงขอบคุณเมื่อโดดเดี่ยวครบ 1,000 ครั้ง นักเขียนซึ่งเป็นผู้ทำงานโทรทัศน์ในประเทศจีน หลิวถง เขียนเล่าเรื่องราว ประสบการณ์ ความโดดเดี่ยวที่เกิดจากหลายๆความสัมพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนฝูง พี่น้อง ครอบครัว ความรัก หรือแม้แต่ตัวเราเอง ความโดดเดี่ยวไม่ใช่ไม่ดี แต่การไม่ยอมรับความโดดเดี่ยวสิที่เรียกว่าไม่ดี หนังสือมีสอดแทรกแนวคิด เล่ามาเป็นเรื่องราว ความเหงาความโดดเดี่ยว ซึ่งเมื่อเราเขาใจมัน เราก็จะสามารถจัดการมันได้ เช่น
ตั้งเป้าหมายร่วมกับคนที่คิดเหมือนกัน มุ่งหน้าไปโดยไม่คำนึงสิ่งใด จนกระทั่งใกล้ถึงแสงสว่าง กลับเหลียวมองกลับมาแล้วเห็นว่า คนที่คิดเหมือนกันนั้นได้หายไปแล้ว
เพื่อนที่คุณเคยสนิทสนม คนที่คุณคิดว่าจะเดินเคียงข้างคุณไปตลอด แต่ไม่รู้เดินหายกันไปกลางทางเมื่อไหร่ เพื่อนที่เดินเป็นเพื่อนคุณมาระยะนึง จงขอบคุณพวกเขา เพื่อนที่ยอมเคียงข้างคุณชั่วชีวิต จงขอบคุณฟ้าดิน
เมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือกลับพบว่ารอบตัวมืดมิดไร้ผู้คน เหลือเพียงตัวคุณเอง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เราต้องเติบโตขึ้น อย่างก้าวกระโดด และควรจะเป็น
ความสัมพันธ์กับใครบางคนอาจเป็นเส้นขนานไปชั่วชีวิต ได้แค่มองแล้วเก็บไว้ในใจ กลัวแค่ว่าจะทนความเหงาไม่ไหว และพุ่งเข้าหากันจนกลายเป็นเส้นตัด โอบกอดกันไว้ตรงนี้ให้เต็มที่ แล้วห่างออกไปทุกทีจนไม่พบกันอีก เมื่อพบคนเช่นนี้ เพราะไม่อยากเป็นคู่รักที่อยู่กันชั่วขณะ เราจึงเลือกเป็นเพื่อนชั่วนิรันดร์
ปกติผมไม่ค่อยอ่านหนังสือแนวนี้ แต่พอได้อ่านดูก็ได้แนวคิด มุมมองใหม่ๆเพิ่มเติม ลองหามาอ่านกันได้ครับ
ตั้งเป้าหมายร่วมกับคนที่คิดเหมือนกัน มุ่งหน้าไปโดยไม่คำนึงสิ่งใด จนกระทั่งใกล้ถึงแสงสว่าง กลับเหลียวมองกลับมาแล้วเห็นว่า คนที่คิดเหมือนกันนั้นได้หายไปแล้ว
เพื่อนที่คุณเคยสนิทสนม คนที่คุณคิดว่าจะเดินเคียงข้างคุณไปตลอด แต่ไม่รู้เดินหายกันไปกลางทางเมื่อไหร่ เพื่อนที่เดินเป็นเพื่อนคุณมาระยะนึง จงขอบคุณพวกเขา เพื่อนที่ยอมเคียงข้างคุณชั่วชีวิต จงขอบคุณฟ้าดิน
เมื่อคุณต้องการความช่วยเหลือกลับพบว่ารอบตัวมืดมิดไร้ผู้คน เหลือเพียงตัวคุณเอง ด้วยเหตุนี้จึงทำให้เราต้องเติบโตขึ้น อย่างก้าวกระโดด และควรจะเป็น
ความสัมพันธ์กับใครบางคนอาจเป็นเส้นขนานไปชั่วชีวิต ได้แค่มองแล้วเก็บไว้ในใจ กลัวแค่ว่าจะทนความเหงาไม่ไหว และพุ่งเข้าหากันจนกลายเป็นเส้นตัด โอบกอดกันไว้ตรงนี้ให้เต็มที่ แล้วห่างออกไปทุกทีจนไม่พบกันอีก เมื่อพบคนเช่นนี้ เพราะไม่อยากเป็นคู่รักที่อยู่กันชั่วขณะ เราจึงเลือกเป็นเพื่อนชั่วนิรันดร์
ปกติผมไม่ค่อยอ่านหนังสือแนวนี้ แต่พอได้อ่านดูก็ได้แนวคิด มุมมองใหม่ๆเพิ่มเติม ลองหามาอ่านกันได้ครับ
Displaying 1 of 1 review