1968 god. Parizh. .Sjuzanna - parizhanka, doch bankira. Ona tjagotitsja razmerennoj burzhuaznoj zhiznju svoego vneshne blagopoluchnogo semejstva. .Magda tolko chto pereekhala s ottsom iz GDR v Zapadnyj Berlin. Ona pytaetsja vnov obresti pamjat, utrachennuju posle kakogo-to strashnogo potrjasenija. .Grechanka Kleomena - kommunistka, ona bezhit v Parizh ot diktatury "chjornykh polkovnikov", presledujuschikh vsju ejo semju. .Im po 18. I da, im est ot chego prijti v jarost! Etot golovokruzhitelnyj roman raskryvaetsja pered chitatelem kak staryj sunduk, polnyj arkhivnye fotografii, karty, fragmenty dnevnikov i... pisma.
Superbe roman épistolaire à conseiller à tous à partir de 14 ans. Trois héroïnes inspirantes qui nous rappellent comme il est important de se battre pour les droits des femmes. Le contexte de mai 68 et les différents pays dans lesquels se situe le roman sont réellement passionnants à lire. Une merveilleuse lecture.
Άν καί η φετική χρονιά οδεύει,αισίως,στην ολοκλήρωσή της,δεν σταματά να με ''εκπλήσσει'' όσον αφορά τα βιβλία που φτάνουν στα χέρια μου καί μου δίνεται η ευκαιρία να τα διαβάσω. Η ποικιλία στο είδος καί η ''ιδιαιτερότητα'' των υποθέσεών τους είναι ένα γενικό,σχεδόν,χαρακτηριστικό των βιβλίων που έχω διαβάσει από την αρχή του έτους μέχρι καί σήμερα. Με έχουν ''πλημμυρίσει'' με έντονα κι αντιφατικά συναισθήματα,αλλά σε καμία των περιπτώσεων δεν θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω ως ανούσια,ή,αδιάφορα. Ευελπιστώ η νέα χρονιά να είναι το ίδιο,γιατί όχι καί περισσότερο ''γεμάτη'' καί ενδιαφέρουσα όπως η φετινή.
Η σημερινή μου πρόταση για εσάς είναι το βιβλίο της συγγραφέως κυρίας Ιζαμπέλ Πανταζόπουλος,με τίτλο ''Τρία θυμωμένα κορίτσια'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός. Ένα βιβλίο που ξεχωρίζει κυρίως λόγου του περιεχομένου του. Πρόκειται για ένα σύνολο επιστολών που γράφτηκαν καί στάλθηκαν ανάμεσα στα μέλη τριών οικογενειών που τους έδεναν είτε δεσμοί αίματος,είτε φιλικές σχέσεις με κοινό γνώμονα μία ταραγμένη εποχή όπου η πολιτική καί η ιστορία της Ευρώπης έρχεται στο προσκήνιο από τα μέσα προς τέλη της δεκαετίας του '60.
Η συγγραφέας με αφορμή την ανακάλυψη αυτών των επιστολών,θα κάτσει με πολλή υπομονή καί προσοχή καί θα τις τοποθετήσει με ορθή χρονολογική σειρά καί θα μας προσφέρει ένα ευανάγνωστο βιβλίο που το χαρακτηρίζει ο γρήγορος ρυθμός καί η υποκειμενική άποψη/ματιά των πρωταγωνιστών για όσα λάμβαναν χώρα σε όλη την Ευρώπη εκείνη την εποχή.
Θεωρώ πως η υπόθεση του βιβλίου είναι πιο βαθειά καί πολυδιάστατη. Μέσα από την επαφή μας με τις επιστολές θα μας δοθεί η δυνατότητα να γνωρίσουμε τον χαρακτήρα καί τον τρόπο σκέψης της εκάστοτε ηρωϊδας κι όχι μόνο. Θα μάθουμε πολλές αντιλήψεις σχετικά με την θέση των γυναικών καί τους ρόλους που έπρεπε να ''υποδυθούν'' καί τους τις επέβαλαν οι οικείοι τους καί η κοινωνία. Από τον τρόπο ζωής έως καί τον τρόπο ένδυσης. Τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των μελών μίας οικογένειας καί στο πως επηρεάζουν,θετικά ή αρνητικά,οι επιλογές του καθενός καί της καθεμίας.
Ταυτόχρονα,θα γίνει μία σαφής αναφορά στα πολιτικά τεκτενόμενα της εποχής καί για το πως αυτά ''σημάδεψαν'' ολόκληρες τις κοινωνίες. Σε κάποιους/ες ίσως να μην σας είναι τόσο αρεστή η μονόπλευρη οπτική των γεγονότων. Προσωπικά δεν με ενοχλεί. Πιστεύω πως για να έχω μία ασφαλή καί πιο αντικειμενική άποψη,θα πρέπει να δώσω χώρο καί χρόνο σε όλους τους εμπλεκόμενους να εκφράσουν την δική τους άποψη καί έπειτα με κριτική ικανότητα καί σκέψη να οδηγηθώ σε ένα σαφές συμπέρασμα. Άλλωστε,η ιστορία έχει τόσα πρόσωπα,όσοι/ες είναι κι εκείνοι/ες που είναι κομμάτι αυτής.
Χωρισμένο το βιβλίο σε τέσσερα μέρη,όσες καί οι κύριες περίοδοι στις ζωές των τριών πρωταγωνιστριών θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πλήρως τις αλλαγές που συνέβησαν καί το πως αυτές επηρέασαν καί διαμόρφωσαν όχι μόνο τις επιλογές μα καί την στάση ζωής τους. Τρείς νέες γυναίκες που επιθυμούν να σπάσουν τα αόρατα δεσμά καί να ζήσουν ελεύθερες καί ανεξάρτητες. Πώς θα αντιδράσουν οι άλλοι γύρω τους; Θα σταθούν πλάι,ή,απέναντί τους; Σε μία κοινωνία που συνεχώς πάλεται καί αποζητά ίσα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους,ανεξαρτήτως φύλου,καταγωγής καί πολιτικών πεποιθήσεων,ποιά η θέση των τριών θυμωμένων κοριτσιών; Ο θυμός που νιώθουν θα γίνει η σπίθα που θα ανάψει μέσα στις ψυχές τους την φλόγα καί την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
''1966. Ένας άνεμος επανάστασης αρχίζει να σηκώνεται σε όλον τον κόσμο... Στο Παρίσι, η Σουζάν, μια νέα κοπέλα με επαναστατικό πνεύμα ασφυκτιά σε μια συντηρητική αστική οικογένεια που προσδοκά να την δει να κάνει έναν καλό γάμο. Στο Δυτικό Βερολίνο, η ντροπαλή Μάγδα ελπίζει να βρει την οικογένεια της που ζει στην άλλη πλευρά του τείχους, στην Ανατολική Γερμανία. Την ίδια στιγμή, σε μια Ελλάδα που συντρίβεται από τη δικτατορία, η ορμητική Κλεομένα προσπαθεί να ζήσει δουλεύοντας ως υπάλληλος ενώ ονειρεύεται να σπουδάσει. Σ' αυτήν την ραγισμένη και τραυματισμένη Ευρώπη, έχουν όλες ένα κοινό όνειρο: να βρουν τον δρόμο τους στη ζωή, να ανακαλύψουν την αγάπη και πάνω απ' όλα να γίνουν γυναίκες ανεξάρτητες και ελεύθερες από κάθε καταπίεση.''(Περίληψη οψισθοφύλλου)
Το λεξιλόγιο είναι άφθονο καί οι περιγραφές των εικόνων πολύ λεπτομερείς. Άν καί δεν είχαμε έναν τετ-α-τετ διάλογο ανάμεσα στα πρόσωπα του βιβλίου,παρά μόνο ανταλλαγή επιστολών,είχα την αίσθηση πως οι διάλογοι γινόντουσαν μπροστά μου καί εγώ ήμουν μία αόρατη μάρτυρας αυτών των συνομιλιών. Μπόρεσα να ''βουτήξω'' μέσα στα άδυτα των ψυχών τους καί να τις κατανοήσω. Θα ακουστεί περίεργο,αλλά δεν τις αισθάνθηκα ξένες προς εμένα. Μέσω του εξομολογητικού χαρακτήρα των επιστολών επιτρέπουν σε όλους/όλες τους αναγνώστες καί τις αναγνώστριες να δούν μέσα από τα δικά τους μάτια καί να νιώσουν όσα ένιωσαν. Δεν μας επιβάλλουν την γνώμη τους,αλλά αποζητούν την κατανόησή κι αποδοχή τους από εμάς.
Είναι από τις λίγες φορές που δεν ξέρω πως να ολοκληρώσω την αναφορά μου σε ένα βιβλίο. Μου άφησε αμφίσημα συναισθήματα η ανάγνωσή του,όπως ακριβώς καί η καθημερινή μας ζωή. Σίγουρα είναι ένα ''εναλλακτικό'' βιβλίο που προβληματίζει καί θα μείνει καιρό νωπό στην μνήμη μου. Εάν επιθυμείτε κι εσείς κάτι διαφορετικό,αναζητήστε το.
Отличная книга для праздничного чтения в марте. История про поиски и раздумья трех юных девиц, борьбу за права, равенство и выживание. Понравилось раскрытие истории родителей, жалко, что книга такая короткая.
девушек на самом деле не три, а как минимум 4, а еще там их родители, братья, сестры и все не менее ярко чувствуют. не особенно я фанатею от эпистолярного жанра в художественной литературе (то ли дело переписки действительно существовавших замечательных людей), но не могу не отметить какие красивые некоторые письма, наполненные смыслом и эмоциями, в эпоху мессенджеров особенно отрадно читать. самые активные свои переписки я вела на первых курсах института с одноклассницами и друзьями из Бишкека. Это было трогательно и волнительно получать каждое письмо. открывая книгу, я рассчитывала на больший социально-временной контекст, хотя его тут хватает, но не удается погрузиться, так что кроме факта замечательности переписки особого удовольствия от чтения не получила.
Бунтующий Париж, разъяренная молодёжь, женщины борющиеся за свои права, зашуганные жители восточного Берлина, греческие искатели правды и справедливости⚡️
👁🗨Три молодые девушки чьи судьбы пересекаются тем или ином образом, стали непосредственными участницами забастовок в Париже в Мае‘68. Когда Америка протестует против войны с Вьетнамом, в Берлине растёт стена, в Греции власть захватывают «чёрные полковники», французская молодежь больше не в силах пить кофе и рассуждать кулуарно о по��итике. Настал момент когда нужно действовать.. Хороший и замечательно написанный Young Adult.
Рек от Полины! 1968 год, студенческие протесты и общий пиздец жизни тоже очень отражает. Роман в письмах трёх девушек: парижанки, гречанки и немки из ГДР. Опять же — очень рилейтебл с т.зр. исторического процесса, но тут и про любовь, и про драму, тоже очень бодро читается.
Формат повествования в виде писем для меня новинка; при чтении совсем не казалось, что я читаю книгу. Будто я нашла все эти "потерянные" письма, так удачно сохранившиеся сквозь время, и разглядываю, рассматриваю далекие от меня времена, отчего кажется, что все события реальны, происходят здесь и сейчас.
Главной темой книги для меня стала тема свободы и борьбы, хотя это естественно не единственный смысловой пласт книги. Откуда все эти маленькие девочки берут столько сил на борьбу? Что зажигает их? В голове эти вопросы, недоумение, но также и восхищение, теплая, но тихая радость за их свободу, легкость и веру в лучшее новое.
Во времена описанные в книге, во времена революции, всеобщего подъема, сплочения, что-то неуловимое витает в воздухе -- и это чувствуется при чтении. Особенно на контрасте двух поколений -- отцов и детей, а точнее матерей и дочерей -- видно как различны настроения и идеологии двух поколений. Вот-вот люди были в заточении: упрятаны за Берлинской стеной, отправлены на тюремные греческие острова, огражденные бесконечным морем, зажаты страхом наказания за любое слово; новое поколение, полное сил и энергии, бесстрашно митингует, выступает против и борется. Молодежи "сорвало крышу", им кажется, что терять нечего -- это вдохновляет и пугает.
Роман в эпистолярном жанре, но захватывает так, что с трудом можно оторваться. Очень интересно попробовать представить, чувства, которые испытывали люди в те годы. И как это было - жить за стеной, бежать в западный Берлин, жить в мятежной Греции, выступать на демонстрациях в Париже. И действительно заставляет с благодарностью думать о всех тех, кто участвовал в студенческих выступлениях и повлиял на формирование современных ценностей.
Le livre n'été pas mon préféré exactement, mais il été bien. Il été un peut difficile de lire mais je croix que c'est un lecture que doit être pris avec calme. Je ne suis habitué a lire avec le format de lettres, mais il était un bonne expérience. S'il y a quelque chose que ne m'a enchanté, sont les parts dans lequel il était écrit de manière cursive, c'était très difficile de comprendre. Pour le reste, je recommanderais ce livre a des personnes qui voulaient connaître plus sur le féminisme
J’ai adoré ! J’ai hésité à lui mettre 5 étoiles, mais la fin me laisse un tout petit sentiment de “je veux en savoir plus” et de frustration.
C’est un roman épistolaire choral qui s’étend de 1966 à 1968. J’ai tout aimé : découvrir les personnages et leurs liens au fur et à mesure des lettres, la complexité de ces mêmes personnages (principaux ou secondaires), le féminisme, l’Histoire perçue grâce aux histoires des personnages, la beauté du style… un super moment de lecture ! Je recommande.
Интересно не так следить за героями книги, как за тем как они проявляются в конкретных исторических событиях. Интересно, что затрагиваются три страны, три города. Также есть нить феминистского течения. Рекомендую.
J’étais perdue au début de ce livre a cause de tous les personnages et tous les liens et il a été trop court pour moi, j’aurais aimé que les sujets soient plus approfondis donc j’ai eu du mal avec cette lecture, bien qu’elle soulève des thématiques importantes et parle d’une époque intéressante.
so good. the before of may 68 from three young women point of view. their lives comme to be connected and share the want and need of independence and freedom. they want women to be emancipated, they want to stop men’s power over their lives and choice. three girls in rage. i am one.
Решила не читать телеграм-каналы и прочитала книжку, ну офигеть. Симпатичная книжка про подростков, давно не читала ничего запоем, в любое свободное время. Интересно больше узнать про Черных полковников и Берлинскую стену.
потрясающая, жаль, что такая короткая. очень ярко и живо удалось автору рассказать историю так, что я, как читатель, чувствовала себя частью этой истории.