Μου ανήκεις

by Μαρία Δαμιανάκου

Τρεις γενιές, μια οικογένεια, κι ένας συνδετικός κρίκος. Ένα ταξίδι στο χρόνο με την ιστορία μιας οικογένειας που ξεκινά στα χρόνια της Κατοχής στην Ελλάδα, ταξιδεύει στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου μετά τον πόλεμο και καταλήγει στο σήμερα. Ένα σκοτεινό σήμερα που θα ενώσει την βάρβαρη καθημερινότητα του κολαστηρίου που άκουγε στο όνομα Άουσβιτς με την ζωή μετά τον Πόλεμο. Είναι μια ασυνήθιστη ιστορία αγάπης που ξυπνά τον εφιάλτη, συνδέοντας το παρελθόν με το μέλλον με έναν παράδοξο τρόπο…

516 pages, Paperback

Published January 1, 2020

About the author

Η Μαρία Δαμιανάκου γεννήθηκε στην Αθήνα κι έχει σπουδάσει πληροφορική. Έχει εργαστεί σε διάφορους τομείς, γιατί, όπως λέει, το καλύτερο σχολείο είναι η ίδια η ζωή κι όταν βρεθείς σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους, μαθαίνεις τα μυστικά της. Ως ανήσυχο πνεύμα, ασχολείται με πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Εργάζεται ως ιδιωτική υπάλληλος, ενώ η αγάπη της για τα σκυλιά την οδήγησε στη δημιουργία ενός online περιοδικού που αφορά τον κόσμο των σκύλων και των «ανθρώπων» τους. Ακολουθεί πιστά τα χόμπι της που γυμνάζουν και ψυχαγωγούν τον νου, όπως το διάβασμα, τη μουσική, τις ταινίες αλλά κι αυτά που γυμνάζουν το σώμα και το «διασκεδάζουν» ταυτόχρονα, όπως το περπάτημα, το ποδήλατο και το τένις. Παράλληλα, η δημιουργικότητά της εκφράζεται μέσα από διάφορες χειροποίητες κατασκευές και φυσικά, μέσα από τη συγγραφή. Η συγγραφή είναι η δεύτερη φύση της. Από την παιδική της ηλικία, οι σκέψεις της γίνονταν ιστορίες με ήρωες τα συναισθήματα. Εκφράζεται μέσα από έναν φανταστικό κόσμο, ο οποίος γεννιέται στις σελίδες που έγραφε. Έχει πάρει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στο παρελθόν, ενώ κάποια έργα της έχουν διακριθεί. Τα μυθιστορήματά της έχουν στοιχεία μυστηρίου, έντονης πλοκής και αγωνίας. Χαρακτηριστικό της είναι οι πολύ ζωντανές, ωμές, κυνικές περιγραφές και οι πολλές ανατροπές, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα ένα απρόβλεπτο τέλος. Οι ιστορίες είναι πάντα ολόπλευρες και έχουν ως κύριο στόχο τα ψυχογραφήματα των ηρώων τους. Μπορεί κάποιες να είναι κοινωνικές ή αισθηματικές ιστορίες, ωστόσο η συγγραφέας προσθέτει πάντα μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο το μυστήριο, με αποτέλεσμα μια κοινωνική ή αισθηματική υπόθεση να παίρνει τέτοια τροπή που να μεταλλάσσεται σε ένα ανατρεπτικό, ψυχολογικό θρίλερ, ταυτόχρονα, όπως το περπάτημα, το ποδήλατο και το τένις. Παράλληλα, η δημιουργικότητά της εκφράζεται μέσα από διάφορες χειροποίητες κατασκευές και φυσικά, μέσα από τη συγγραφή. Η συγγραφή είναι η δεύτερη φύση της. Από την παιδική της ηλικία, οι σκέψεις της γίνονταν ιστορίες με ήρωες τα συναισθήματα. Εκφράζεται μέσα από έναν φανταστικό κόσμο, ο οποίος γεννιέται στις σελίδες που έγραφε. Έχει πάρει μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς στο παρελθόν, ενώ κάποια έργα της έχουν διακριθεί. Τα μυθιστορήματά της έχουν στοιχεία μυστηρίου, έντονης πλοκής και αγωνίας. Χαρακτηριστικό της είναι οι πολύ ζωντανές, ωμές, κυνικές περιγραφές και οι πολλές ανατροπές, με αποτέλεσμα να υπάρχει πάντα ένα απρόβλεπτο τέλος. Οι ιστορίες είναι πάντα πολύπλευρες και έχουν ως κύριο στόχο τα ψυχογραφήματα των ηρώων τους. Μπορεί κάποιες να είναι κοινωνικές ή αισθηματικές ιστορίες, ωστόσο η συγγραφέας προσθέτει πάντα μ’ έναν ιδιαίτερο τρόπο το μυστήριο, με αποτέλεσμα μια κοινωνική ή αισθηματική υπόθεση να παίρνει τέτοια τροπή που να μεταλλάσσεται σε ένα ανατρεπτικό, ψυχολογικό θρίλερ. (Πηγή: "Εκδόσεις Υδροπλάνο", 2022)

Reviews

[Θεωνη Κωνσταντοπουλου · Rating 5 out of 5]

ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣ

ΜΑΡΙΑ ΔΑΜΙΑΝΑΚΟΥ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ BOOKSTARS

📚 Η άποψή μου 📚

Την Μαρία Δαμιανάκου την γνώρισα μέσα από τις βιβλιοομάδες. Ομολογώ πως ένιωσα από την αρχή μια βαθιά συμπάθεια στο πρόσωπό της και μου έκανε πολύ καλή εντύπωση η καθαρότητα του βλέμματος της, ένδειξη ειλικρίνειας και ντομπροσύνης.

Ακούγοντας πολύ καλά λόγια για τα βιβλία της, θέλησα να γνωρίσω κι εγω με τη σειρά μου την πένα της. Αποφάσισα η γνωριμία μας να γίνει με το βιβλίο της " ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣ " και έχοντας πλέον ολοκληρώσει την ανάγνωση, χαίρομαι πολύ γι' αυτήν την επιλογή μου.

Διαβάζοντας το " ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣ " ταξίδεψα στο χώρο και στο χρόνο και γνώρισα αξέχαστους χαρακτήρες.
Το βιβλίο μας μεταφέρει από την Κατοχή στην Μεταπολεμική περίοδο και τέλος στο σήμερα. Η συγγραφέας μας αφηγείται την ιστορία τριών γενεών μιας οικογένειας. Ακολουθώντας τα βήματα των ηρώων θα βρεθούμε από την συνοικία Βαρόσι στην Έδεσσα στο κολαστήριο του Άουσβιτς και το Βέλγιο κι έπειτα πάλι πίσω στο Βαρόσι.
Η Μαρία Δαμιανάκου μέσα από έναν λόγο χειμαρρώδη που συνδυάζει αριστοτεχνικά τον λυρισμό και την ωμότητα, ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας.

Ο Γιώργος και η Δέσποινα μεγαλώνουν τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής. Η ζωή θα δείξει και στους δύο το πιο αμείλικτο πρόσωπό της. Τα δύο παιδιά θα βρεθούν στην δίνη του πολέμου και θα προσπαθήσουν με νύχια και με δόντια να επιβιώσουν. Αντιμέτωποι με τις γερμανικές θηριωδίες, τον σωματικό και ψυχολογικό πόλεμο, θα ζήσουν στιγμές φρίκης που θα σημαδεψουν την ψυχή τους...

Ο Γιώργος και η Δέσποινα μεγάλωσαν σε μια μαύρη εποχή που ...

✍ " Η ηθική έκλεινε τα μάτια της στις φρικαλεότητες της Κατοχής. "

Και...

✍ " Το αίσθημα πανικού θόλωνε κάθε τι ανθρώπινο. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης βρισκόταν στην κορυφή της πυραμίδας. Ήταν πάνω από οτιδήποτε άλλο υπήρχε στη ζωή. Πάνω από την οικογένεια, τις ηθικές αρχές, τον άνθρωπο..."

Τι επιφυλάσσει η μοίρα για την οικογένεια του Γιώργου και της Δέσποινας;

Πόσο σκληρό είναι για ένα παιδί να αντικρίζει φρικιαστικούς βασανισμούς και βάναυσες δολοφονίες;

Πώς μπορεί να αντέξει κάποιος την εφιαλτική ζωή που επιφυλάσσει για αυτόν το Άουσβιτς;

✍ " Η μεγαλύτερη τραγωδία στη ζωή είναι να γνωρίζει ένα παιδί την έννοια του θανάτου από πολύ νωρίς και να βιώνει τον φόβο του θανάτου κάθε λεπτό που περνά! "

✍ " Αλήθεια, πόση φαυλότητα μπορεί να κατοικεί μέσα στον ανθρώπινο νου; "

Μπορεί ένας άνθρωπος να ξεπεράσει τον κατακερματισμό της αξιοπρέπειας του και την εκμηδενιση της υπόστασης του;

Πείνα...
Εξαθλίωση...
Μαζικές σφαγές...
Αποτρόπαια εγκλήματα...
Μυστικά προγράμματα...
Εργαστήρια πειραμάτων...
Παραφροσύνη...

Όλα ζωντανεύουν με τα πιο μελανά χρώματα και συγκλονίζουν...

Η Μεταπολεμική περίοδος θα έρθει με την σειρά της να φέρει στο φως την χαοτική κατάσταση που επικρατούσε τότε. Οι δρόμοι του Γιώργου και της Δέσποινας θα συναντηθούν και οι δυο τους θα προσπαθήσουν μαζί να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Θα ακολουθήσουν τον δρόμο της ξενιτιάς νιώθοντας ταυτόχρονα μεγάλη αγωνία για το άγνωστο μα και μια συγκρατημένη χαρά καθώς σπίθες ελπίδας γεννιούνται σιγά σιγά μέσα στην ψυχή τους.

Τι τους επιφυλάσσει το μέλλον;

Θα καταφέρουν να στεριώσουν σε μια ξένη γη;

Πόσο δυνατή είναι η αγάπη τους;

Θα αντέξει τις κακουχίες;

Θα καταφέρει να αφήσει πίσω της όλα τα εμπόδια που θα βρει στο διάβα της;

Ποια λάθη θα θεσουν σε κίνδυνο τη ζωή τους;

Θα γλιτώσουν από τον εφιάλτη που καραδοκεί για να σπείρει τον θάνατο στη ζωή της οικογένειάς τους;

Το " ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣ " είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο που αναμφίβολα θα αγγίξει την ψυχή σας. Αδύνατον να μην λυγίσει κάνεις μπροστά στις θηριωδίες που περιγράφονται μέσα σε αυτό. Αδύνατον να μην συμπονέσει τους ήρωες για όλα όσα έζησαν. Αδύνατον να μην νοιώσει πολύ έντονα συναισθήματα με κυρίαρχα εκείνα του φόβου αλλά και του θυμού.

✍ " Εξάλλου, αυτή την ιδιότητα δεν έχει ο πόλεμος; Να περιορίζει τους στόχους και τα όνειρα των ανθρώπων. Να αιχμαλωτίζει την σκέψη μέσα σ' ένα μικρό κελί όπου το 《 αύριο 》δεν υπάρχει. Παρά μόνο το 《 τώρα 》. Ακόμα και το 《 σήμερα 》φαντάζει μακρινό. "

Το " ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣ " είναι ένα βιβλίο που σας προτείνω ανεπιφύλακτα!

Πολλά συγχαρητήρια στην συγγραφέα!

[Δήμητρα Κότογλου · Rating 4 out of 5]

Μια ιστορία τριών γενεών,θα μιλήσω κυρίως για την κατοχή που σφίχτηκε το στομάχι μου από τις περιγραφές της συγγραφέως,από το τι αγώνα έκαναν να αποκτήσουν μερικά τρόφιμα,πουλούσαν τς περιουσίες τους για λίγο λάδι,από τον τρόπο που τους σκότωναν τα παιδιά,τις αρρώστιες που περνούσαν,ακόμα και την αναφορά του κανιβαλισμού.Την δύναμη της μάνας σε μεγάλο μέρος του βιβλίου και την προσπάθεια να σώσει τα παιδιά της.Τον τρόπο που τους χλευάζαν,θα μείνουν όλα χαραγμένα στην μνήμη μου για πολύ πολύ καιρό!Και για να κλείσει το βιβλίο έπρεπε πολύ σωστά να κάνει μια στροφή,στη Δέσποινα που κατάφερε να επιβιώσει,γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Γιώργο και στην κόρη τους που μας δίνει ένα απρόσμενο τέλος με τον τίτλο ΜΟΥ ΑΝΗΚΕΙΣ που αναρωτιόμουν σε όλο το βιβλίο γιατί έδωσε αυτό το τίτλο και πήρα την απάντηση στη τελευταία σελίδα.
4/5 και αυτο γιατί στο τέλος λίγο πλατίασε

[Μαρία Βορβή · Rating 5 out of 5]

Μου Ανήκεις... ένα βιβλίο φίλοι μου που πρέπει οπωσδήποτε να διαβαστεί....
Συνγκλονιστικό!!
Ρεαλιστικό!!!
Συγκινητικό!!!
Με ενδελεχή έρευνα από την συγγραφέα για όσα περιγράφει που σου δίνει ένα αναγνωστικό ταξίδι τόσο αληθινά όμορφο παρόλο το δύσκολο και άσχημο περιεχόμενο όσο αφορά τα βασανιστήρια που περάσαν οι ήρωες της...
Το ταξίδι ξεκινάει σε ένα όμορφο χωριό της Έδεσσας το Βαρόσι...στα χρόνια της Κατοχής,Μεταπολεμική περίοδο αλλά και στο σήμερα...
Η Δέσποινα και ο Γιώργος ξεκινούν την κοινή ζωή τους με βάσανα ατελείωτα, άραγε η αγάπη τους θα αντέξει;;
Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόσα μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος;;;
Γνώρισαν την μεγαλύτερη τραγωδία που μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος κάτω από την απειλή των Γερμανών κατακτητών...
Πειράματα, εξευτελισμό,πείνα, τρέλα.....πόνος ατελείωτος...
Η συγγραφέας ξεγυμνώνει ψυχές με αξιοπρέπεια η πένα της κεντάει....
Μπορεί να έχουν γραφτεί πολλά βιβλία με θέμα την κατοχή, τον πόλεμο... με ιστορικά γεγονότα και στοιχεία που λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε...
Λοιπόν αυτό το βιβλίο διαφέρει...
Σε πάει σε έναν χορό γεγονότων και συναισθημάτων που έχει χίλιες αντιθέσεις...
Όταν κάποιος συγγραφέας μπορεί να μαγκωσει την ψυχή σου με όσα γράφει είναι λογοτέχνης...
Ταπεινή μου πάντα άποψη...
Χαίρομαι που είναι νέα σε ηλικία κοπέλα...πιστεύω ότι στο μέλλον θα γράψει ακόμα πιο υπέροχα βιβλία...
Έχει δική της γραφή που θα σε κάνει να την αναγνωρίζεις κάθε φορά που διαβάζεις κάτι χωρίς τίτλο....
Αναζητήστε το φίλοι μου!! Αξίζει πραγματικά να διαβαστεί!!
Αμέτρητα μπράβο... Μαρία

[Αργυρώ (Ηρώ) Φουτζοπούλου · Rating 5 out of 5]

📝Τρεις γενιές, μια οικογένεια, κι ένας συνδετικός κρίκος. Ένα ταξίδι στο χρόνο με την ιστορία μιας οικογένειας που ξεκινά στα χρόνια της Κατοχής στην Ελλάδα, ταξιδεύει στα ανθρακωρυχεία του Βελγίου μετά τον πόλεμο και καταλήγει στο σήμερα. Ένα σκοτεινό σήμερα που θα ενώσει την βάρβαρη καθημερινότητα του κολαστηρίου που άκουγε στο όνομα Άουσβιτς με την ζωή μετά τον Πόλεμο.
📝"Η δυστυχία έχει βροντερή φωνή παιδί μου κι όλοι οι άλλοι ήχοι δίπλα της χάνονται"
"Ένα ανθρώπινο σώμα καταλήγει να είναι 640 γραμμάρια στάχτης"
📝 Κάπου είχα διαβάσει πως η κόλαση όσα διαφορετικά ονόματα να της δώσεις πάλι κόλαση θα μείνει. Και το Άουσβιτς σημαίνει κόλαση. Κάθε φορά που διαβάζω βιβλία για εκείνη την σκοτεινή εποχή κλαίω. Κάθε φορά λέω πως μου χαλάει τόσο την ψυχολογία μα κάθε φορά τα διαβάζω. Νιώθω πως το χρωστάω κατά κάποιο τρόπο σ αυτούς που επέζησαν απ' την φρίκη... Το χρωστάω στις ιστορίες που αφηγήθηκαν να διαβαστούν και να μαθευτούν.
📝Σχεδόν σε όλο το βιβλίο τα μάτια μου ήταν βουρκωμενα και ένας κόμπος εσφιγγε το λαιμό μου. Η αλήθεια που αποτυπώνεται σ αυτό το βιβλίο τρανταχτά από την πένα της Μαρίας Δαμιανάκου παρά είναι δυνατή για να την αντέξουμε. Παρά είναι φρικτή για να την αντέξει το στομάχι μας και μας αποδυκνυει για άλλη μια φορά πως το μεγαλύτερο τέρας σ αυτό τον πλανήτη δεν είναι οι εφιάλτες μας και δεν είναι ζώο. Είναι ο άνθ��ωπος.
📝 Σοκαριστικό, συγκλονιστικό και τρομακτικά αληθινό βιβλίο. Για μένα το καλύτερο της που έχω διαβάσει.

[Φωτεινή Ταχατάκη · Rating 5 out of 5]

Ένα από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που διάβασα ποτέ μου. Ολοζώντανες περιγραφές, σκληρές εικόνες, ρεαλιστικές...
Όπως ακριβώς θα έπρεπε να αποτυπωθούν ο πόνος και τα βασανιστήρια του Άουσβιτς...
Δε θα πω κάτι άλλο. Δε χρειάζεται.
Απλά μην αμελήσετε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο!!

Μαρία Δαμιανάκου, υποκλίνομαι ξανά και ξανά στο αστείρευτο ταλέντο σου!!

Μαρία Δαμιανάκου
Μου ανήκεις
Εκδόσεις Bookstars

[Μαρία Φώσκολου · Rating 5 out of 5]

Ένα βιβλίο γραμμένο με τόση αξιοπρέπεια γύρω από τον ανθρώπινο πόνο, που το βρίσκεις πολύ σπάνια πλέον. Κρατά δεμένο τον αναγνώστη χωρίς να τον κουράζει ενώ σε κάνει να θες να μάθεις τι γίνεται παρακάτω.
Για άλλη μια φορά η συγγραφέας κέντησε!