In "Nederland onder het systeemplafond' brengt Marcel van Roosmalen samen met Fotograaf des Vaderlands Jan Dirk van der Burg Nederland onder het systeemplafond in beeld. Een systeemplafond is een ophangsysteem dat onder een reeds bestaand plafond wordt gehangen. De ruimte tussen die plafonds is ideaal voor het wegstoppen van elektriciteit, verwarming, ventilatie, riolering, maar ook voor op de werkvloer minder gewenste zaken als sigaretten of (soft)- drugs. Het systeemplafond is Nederland in een notendop: saai, efficiënt en handig om dingen in te verbergen. Iedereen zit eronder, of je dat nou wilt of niet.
De lulligheid van de doorsnee Nederlander. Al lachend kijk je naar de exemplarische foto's en lees je de heerlijke cynische teksten van Van Roosmalen. Dit zouden ze moeten gebruiken bij de inburgeringscursus, zo van 'dit is nou Nederland mensen'. En hoe graag je je ook als lezer hiervan wil distantiëren, je weet dat als er bij jou op werk foto's worden gemaakt en je door Marcel wordt geïnterviewd, dat dat zo in dit boek had gepast.
moest plots weer denken aan dit boek dat ik vorig jaar heb gelezen.
sommige reportages waren heel leuk, de rest beetje eentonig. absoluut hoogtepunt: Informatieavond voor omwonenden van de Esso-raffinaderij in de Botlek in Spijkenisse
Treffende beschrijving van Nederland. Kloppende, herkenbare, ironische en soms hilarische beschrijvingen van menselijk gedrag in allerlei uithoeken van de samenleving. De foto’s zijn erg passend en tonen mensen en hun omgevingen van hun minst voordelige kant. Humor om soms hardop bij te lachen.
Prachtige dwarsdoorsnede van de banaliteit van Nederland. Aanrader als je van de columns van Van Rosmalen kan genieten, gecombineerd met een stuk cultstatus wat het systeem plafond in ons land nou eenmaal heeft.
Ja was leuk. Goed gelachen in mijn hoofd. Het is wel veel van hetzelfde, want de ene burgerparticipatiebijeenkomst lijkt verdomd veel op de andere burgerbijeenkomst, maar respect voor Van Roosmalen en Van der Burg dat ze dit in levende lijve uit moesten zitten. Wel prettig boek om telkens kleine stukjes uit te lezen, vooral voor het slapen gaan, dan ben je meteen een stuk minder ongelukkig over je eigen leven.
In het begin moest ik even wennen aan het gemakkelijke afzeiktoontje van Van Roosmalen, maar na een stuk of tien reportages uit De Correspondent of nrc-next was ik om: zo zijn de Nederlanders tijdens vergaderingen, seminars en openingen. Gewichtigdoeners, profiteurs en naïeve goedwillenden bevolken de bijeenkomsten. Van Roosmalen heeft een goed oog voor het triviale, en daarmee voor het komische. Ik ben een man van tekst, maar de foto's van Jan Dirk van der Burg zijn beslist een mooie aanvulling.
2.5 stars. Leuk idee, maar gemiste kans voor de auteur. Het belachelijk maken van deelnemers was teveel een schot voor open doel. De echte kunst was geweest om een genuanceerd beeld te laten zien en te proberen mensen tot hun recht te laten komen - of in ieder geval ook hun sympathieke kant te laten zien. Overigens lof voor de fotograaf, die hier mijns inzien beter in slaagde. In het Engels: "This book left me wanting".
Genoten en gesmuld van de heerlijke kneuterigheid en knulligheid beschreven in deze kleine verhaaltjes. Wat houden we elkaar toch allemaal lekker bezig en voor de gek. Als luisterboek geluisterd op een lange fietsreis. Helaas daarom ook zonder het pakkende beeldmateriaal gelezen van Jan Dirk van der Burg (van wie ik helemaal fan ben). Naderhand nog wel wat foto’s opgezocht. Het boek was wel wat aan de lange kant.
Af en toe kleine stukjes gelezen tussen andere boeken door. De droogkomische schrijfstijl van Marcel is echt heerlijk en past precies bij de treurige, maar soms ook kneuterige bijeenkomsten die ze bezoeken.
Wanneer ijverige woordvoerders of communicatiemedewerkers hun verhalen proberen te verkopen aan Marcel geniet ik nog het meest. 'Schrijf dat maar op.'
Een humoristische doorkijk in wat er zich in Nederland onder al die systeemplafonds afspeelt. Met onbenulligheid doordrenkt en hier en daar een maatschappelijke ondertoon. Leuk om af en toe een paar stukken te lezen, al vond ik het richting het eind van de verzameling wel wat eentonig worden (al is dat misschien ook wel precies de bedoeling geweest).
Typisch Marcel van Roosmalen. Heerlijk droog geschreven, briljante en bizarre settings met systeemplafonds. Veel gelachen en ideaal om af en toe een stuk van te lezen!
Vermakelijk boek dat een inkijkje geeft in de Nederlandse vergaderculteer. De foto's zijn een leuke aanvulling op de cynische toon die de teksten van Marcel van Roosmalen heeft.