Τα όνειρα που απαρτίζουν την παρούσα συλλογή προέρχονται από τα ημερολόγια και τις επιστολές τού Φραντς Κάφκα, πρόκειται δηλαδή για καταγραφές ονείρων εν είδει υπενθύμισης ή και εξορκισμού: "Μη στραφείτε εναντίον μου. Μόνο στα όνειρα είμαι τόσο αλλόκοτος". Ο Κάφκα, όπως μαρτυρούν τα ημερολόγιά του, βασανίζεται από αϋπνίες και ιδιαίτερα ανήσυχο ύπνο, παρακολουθεί δε και καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια τις νυχτερινές αυτές εμπειρίες, συχνά ως ολονύχτια πάλη που τον αφήνει εξουθενωμένο. Στο πλαίσιο αυτής της δυσκολίας με τον ύπνο, γίνεται κατανοητή η βαθύτατα αμφίθυμη σχέση που αναπτύσσει με το ονειρεύεσθαι, καθώς συχνά συνεπάγεται τη στέρηση του αναζωογονητικού ύπνου: "Άλλωστε δεν πρόκειται να κοιμηθώ, παρά μόνο να ονειρευτώ ". Τα όνειρα παρουσιάζονται ως βάσανος αλλά και έμπνευση και πλήρωση, πηγή ευτυχίας αλλά και φόβου - "αν και πολύ πιο σπάνια το πρώτο από το δεύτερο". Ταυτόχρονα, πρόκειται για περίτεχνες, εκ των υστέρων εξιστορήσεις, στις οποίες συχνά το όνειρο καθαυτό γίνεται αντικείμενο αναστοχασμού: "Όταν ξυπνώ, βρίσκω όλα τα όνειρα συγκεντρωμένα γύρω μου, αλλά αποφεύγω να τα ξανασκεφτώ ". Είναι προφανές ότι με τη συλλογή αυτή δεν παρουσιάζονται "τα όνειρα του Κάφκα" καθαυτά, αλλά προσεχτικές αφηγηματολογικές κατασκευές στις οποίες ο αναγνώστης θα αναγνωρίσει τη δημιουργική φαντασία που καθιέρωσε τον Κάφκα ως έναν από τους πλέον σημαντικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. "Από ένα όνειρο ξυπνάς μονάχα αφού έχει ολοκληρωθεί, δεν μπορείς να απεμπλακείς νωρίτερα, σε έχει γραπώσει από τη γλώσσα".
Prague-born writer Franz Kafka wrote in German, and his stories, such as "The Metamorphosis" (1916), and posthumously published novels, including The Trial (1925), concern troubled individuals in a nightmarishly impersonal world.
Jewish middle-class family of this major fiction writer of the 20th century spoke German. People consider his unique body of much incomplete writing, mainly published posthumously, among the most influential in European literature.
His stories include "The Metamorphosis" (1912) and "In the Penal Colony" (1914), whereas his posthumous novels include The Trial (1925), The Castle (1926) and Amerika (1927).
Despite first language, Kafka also spoke fluent Czech. Later, Kafka acquired some knowledge of the French language and culture from Flaubert, one of his favorite authors.
Kafka first studied chemistry at the Charles-Ferdinand University of Prague but after two weeks switched to law. This study offered a range of career possibilities, which pleased his father, and required a longer course of study that gave Kafka time to take classes in German studies and art history. At the university, he joined a student club, named Lese- und Redehalle der Deutschen Studenten, which organized literary events, readings, and other activities. In the end of his first year of studies, he met Max Brod, a close friend of his throughout his life, together with the journalist Felix Weltsch, who also studied law. Kafka obtained the degree of doctor of law on 18 June 1906 and performed an obligatory year of unpaid service as law clerk for the civil and criminal courts.
Writing of Kafka attracted little attention before his death. During his lifetime, he published only a few short stories and never finished any of his novels except the very short "The Metamorphosis." Kafka wrote to Max Brod, his friend and literary executor: "Dearest Max, my last request: Everything I leave behind me ... in the way of diaries, manuscripts, letters (my own and others'), sketches, and so on, [is] to be burned unread." Brod told Kafka that he intended not to honor these wishes, but Kafka, so knowing, nevertheless consequently gave these directions specifically to Brod, who, so reasoning, overrode these wishes. Brod in fact oversaw the publication of most of work of Kafka in his possession; these works quickly began to attract attention and high critical regard.
Max Brod encountered significant difficulty in compiling notebooks of Kafka into any chronological order as Kafka started writing in the middle of notebooks, from the last towards the first, et cetera.
Kafka wrote all his published works in German except several letters in Czech to Milena Jesenská.
«Από ένα όνειρο ξυπνάς μονάχα αφού έχει ολοκληρωθεί, δεν μπορείς να απεμπλακείς νωρίτερα, σε έχει γραπώσει από τη γλώσσα»
Ο Franz Kafka υποφέρει από αυπνίες. Σαν ανήσυχο πνεύμα που είναι λοιπόν ξεκινάει να καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια τα όνειρα του με απώτερο σκοπό να «ξορκίσει» κατά κάποιο τρόπο το κακό. Τα όνειρα αυτά θ’ αποτελέσουν πηγή έμπνευσης, σκέψης, δημιουργίας, στοχασμού. «Όταν ξυπνώ, βρίσκω όλα τα όνειρα συγκεντρωμένα γύρω μου, αλλά αποφεύγω να τα ξανασκεφτώ». Τα όνειρα που βλέπει στην πραγματικότητα απεικονίζουν τις ανησυχίες του. Είτε τμε την μορφή ημερολογίου είτε με την μορφή επιστολής καταγράφει όλες εκείνες τις ονειρικές στιγμές που τον αποσπούν από τον ύπνο.
Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Μόνο όνειρα, καθόλου ύπνος. Ημερολόγιο, 21 Ιουλίου 1913
Ο Κάφκα λοιπόν μέσα από τα όνειρα του μας αποκαλύπτεται. Τα όνειρα του διαβάζονται και ως διηγήματα ενώ ταυτόχρονα μας υπενθυμίζουν πόσο ιδιοφυές πλάσμα ήταν ο Κάφκα. Ακόμα και τα όνειρα του αποτελούν για εκείνον πηγή δημιουργίας. Αντλεί υλικό από αυτά προκειμένου να συνθέσει τα λογοτεχνικά του έργα. Η συγκεκριμένη συλλογή λοιπόν έρχεται περισσότερο να μας εισάγει στον καφκικό κόσμο και στο ιδιοφυές ταλέντο του. Όσο αλλόκοτες και αν είναι καποιες φορές οι περιγραφές την ίδια ώρα σου φαίνονται και τόσο οικείες σαν αναγνώστης. Διαβάζεται εύκολα και είναι μια καλη πρόταση για όσους αγαπούν τον Κάφκα. 3*
Είναι όμορφο θέαμα όταν ένας ρεαλιστής όπως τον Κάφκα εκθαμβώνεται από την υπερρεαλιστικότητα των ονείρων του και απωθεί τουλάχιστον για ένα μικρό χρονικό διάστημα τον Νιχιλισμό και την πεσιμιστηκότητα που συνήθως κουβαλάει μαζί του. Αυτό δείχνει στον κόσμο την αληθινή δύναμη του άυλου κόσμου και την δυνατότητα του να επηρεάζει όλα τα μεγάλα μυαλά ανεξαιρέτως. Τα πάθη του Κάφκα προς το τέλος της ζωής του κατάφεραν να κατασκευάσουν ένα ολόκληρο έργο από μόνα τους, πράγμα που απλώς καταφέρνει να αναδείξει την ιδιοφυία του για ακόμη μία φορά. Ευφάνταστη περιγραφή δύσκολων αναμνήσεων, πράγμα που με εμπνέει να δοκιμάσω την καταγραφή των ονείρων μου επίσης. Υπέροχη έρευνα και χρονική τοποθέτηση των αρχείων από τον συγγραφέα, αφού κατάφερε να εντοπίσει τις καταγραφές των ονείρων του Κάφκα από τα ημερολόγια του αλλά και από κάποια γράμματα του.
Όστρακα ονειρικής μνήμης...μια καταβύθιση στους πιο σκοτεινούς θαλάμους του καφκικού υποσυνείδητου. Γραμμένες πρόχειρα, πιο πολυ για να μην ξεχαστούν ή για να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης στην πλούσια αλληλογραφία του, οι σημειώσεις του Κάφκα για τα όνειρά του αποκαλύπτουν μια εσωτερική ζωή βουτηγμένη στην αγωνία και το άγχος. Κράτησα απο την δική μου, "ερασιτεχνική" ανάγνωση μια φοβία για την φυσική επαφή, για το άγγιγμα, το ανθρώπινο δέρμα και τις ασθένειές του. Και φυσικά, προς το τέλος, μια συγκλονιστική απεικόνιση της πατρικής φιγούρας. Περιποιημένη έκδοση, με πλούσιες πραγματολογικές σημειώσεις που βοηθούν την ανάγνωση των ονείρων στο πλαίσιο των σύγχρονων, μικρών ή μεγάλων, βιωμάτων του μυθικού συγγραφέα.