ถลำลึก เล่ม 1

入戲 / 入戏 #1

by Tong Zi, 童子, หลงหยาง (Translator)

“คำพูดทุกคำที่กล่าวในห้องตรวจนี้ ผมจะเก็บเป็นความลับให้คุณ ผมจะอยู่เคียงข้างคุณทุกเมื่อในยามที่คุณต้องการผม” เพื่อรักษาอาการทางจิตของนักค้างานศิลปะ จิตแพทย์หนุ่มต้องฝ่าฟันไปทีละขั้น แต่...

“ที่คุณใช้กับผมเป็นแค่เทคนิคการรักษา ไม่ใช่...ความห่วงใย”

เรื่องรักใคร่ใครคาดเดาเอาแน่เอานอนได้บ้าง หลังอ่านบทภาพยนตร์จบแล้ว เพื่อพลิกผันหนทางในวงการบันเทิง ‘จางจุ่น’ ตัดสินใจเล่นภาพยนตร์พิเศษคู่กับ ‘เจินซิน’ การบ้านชิ้นแรกที่ผู้กำกับมอบหมายคือ…ภายในสิบห้าวัน ที่ห้องฮันนีมูนสวีท ให้สร้างความคุ้นเคยกันบนเตียง เพื่อเข้าถึงบทบาท จนความสัมพันธ์นี้มัน ‘ถลำลึก’ เกินที่จะหยุดได้

Genres: Romance, Yaoi, China

372 pages, Paperback

Published March 1, 2018

About the author

Associated Names:
* Tong Zi (English)
* 童子 (Chinese)

Reviews

[Shan · Rating 4 out of 5]

HOT

[Akame · Rating 3 out of 5]

2,5
Miałam dać dwie gwiazdki, ale po namyśle dokładam trzecią za zakończenie, które naprawdę mnie zaskoczyło ;)

[B. Sutthida · Rating 3 out of 5]

เป็นเรื่องราวของบรรดานักแสดงชายที่มีแฟนเป็นผู้หญิง แต่มาถ่ายหนังเกย์กัน (ขอเรียกว่าหนังโป๊เถอะ) และเกิดมีอารมณ์ทางเพศกับนักแสดงชายด้วยกันเอง...

รูปแบบการเล่าเรื่องเป็นแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน เหมือนนิยายซ้อนนิยาย ภาษาดี บรรยายดี (แม้บางครั้งจะรู้สึกแปลแปลกๆ ก็ตาม) แต่ไม่ชอบเนื้อเรื่องที่ต่างฝ่ายต่างมีคนรักแล้วมาลุ่มหลงกันแบบนี้เลย ก็คงเหมือนชื่อ "ถลำลึก"

[addie · Rating 4 out of 5]

4.25/5 เขียนดีมากกกก tension ในเรื่องดีแบบสุดๆ ไอเดียในการเล่าเรื่องก็ดีสุดๆ ตอนแรกถึงจะงงหน่อยๆแต่พออ่านไปเรื่อยๆคือสุดมาก

[✨Meli the bookworm✨ · Rating 5 out of 5]

All of a sudden, a sense of disorientation came over Chen Hsin. He could no longer differentiate film from reality. Who were the ones testing each other's boundaries now? Fang Chi and Gao Zhun, or Chen Hsin and Zhang Zhun?

Unexpectedly, REALLY GOOD!!

Two actors get cast to play lovers in a "unconventional" (gay) film. In order to get the actors to familiarize with each other because of the type of scenes that will need to be filmed between them, production puts them to live together in ONE room for fifteen days, doing everything together. By the the time filming starts the lines between reality and characterization are too intensely blurred that the actors constantly struggle to differentiate themselves between the characters they are playing(and their motives) and who they really are (and their true feelings).

This novel alternate chapters between their "real life" and the "movie they are playing." The movie script is dark, characters are manipulative, there is abuse of power but none of the actions are ever excused. Some of the people in the production, aka the director, are just awful people with no shame are barely any morals. The author shows you people in all their flawed and horrible extent, with no sugar coating on what drives a human being and what makes them lose control.

The way DITA explores the psychology of their characters, connecting both of the stories, overlapping sensations and feelings is absolutely brilliant!!

[Milan · Rating 1 out of 5]

So erm, I didn’t finish this I read like 1/3 but I can’t continue.

The writing is amazing and the characters seem interesting too but then there is too much smut for me and I directly stopped reading after the MC got literally raped???
And I don’t even want to know how this affects the already weak relationship between mc/ml
I really can’t stand this behaviour and there is absolutely no rationalising for this.

[Jinnie · Rating 4 out of 5]

入戏 (Ru Xi) แปลว่า อินกับบท

ฉบับแปลไทยแปลเลือกคำว่า ถลำลึก มาเป็นชื่อหนังสือติดหน้าปก คิดว่าเข้ากับเนื้อหามาก เพราะยิ่งอ่านยิ่งเห็นการถลำตัวลึกลงไปของนักแสดงหลักทั้งสอง จางจุ่น กับ เจินซิน ในบทชายรักชาย หนังสือจะทำให้เราสงสัยในความรู้สึกของตัวละครว่าเป็นของจริงหรือแค่อินกับบท ความหมิ่นเหม่ยังไม่หมดแค่นี้นอกจากจะสงสัยในเพศสภาพตัวเองตลอดทั้งเล่ม นักเขียนยังใส่บทแฟนสาวมาให้ทั้งสองคน ทำให้ความสัมพันธ์มันยิ่งผิดที่ผิดทางเข้าไปอีก วงการบันเทิงที่มีหูตาสับปะรดอยู่ทุกที่ทำให้มันยิ่งน่าอึดอัดแต่ขณะเดียวกันก็น่าจับตามอง

การเล่าพล็อตเรื่องไม่จบแค่คู่นักแสดงหลักรู่ซี่ เส้นเรื่องอีกเส้นเป็นบทหนังที่ทำมาจากนิยาย เล่าตัดกัน 2 ไทม์ไลน์สลับไปมา ซึ่งอีกเรื่องจะเกี่ยวกับจิตแพทย์ ชื่อฟาง และนักค้างานศิลปะผู้กลายมาเป็นคนไข้ที่แฟนเก่าคุณหมอมอบมาให้ดูแลอาการนอนไม่หลับ เกาจุ่น ทั้งสองเส้นเรื่องมีสตอรี่แตกต่างกันแต่การ อินกับบท ถือเป็นแก่นสำคัญของสตอรี่ทั้งสองเรื่อง

เจินซินเคลิบเคลิ้มไปชั่วขณะ แยกแยะไม่ออกว่านี่คือความจริงหรือการแสดงหนัง รุกถอยหยั่งเชิงกันไปมาเป็นพวกเขาสองคนหรือเป็นเกาจุ่นและฟางชื่อกันแน่

ต้องบอกว่าชอบบรรยากาศการเล่ามาก tension ของเรื่องทำให้ต้องหยุดอ่านหลายครั้ง ไม่ใช่ในทางที่ไม่ดีนะ ในความกระหายอยากรู้เนื้อเรื่องหน้าถัดไปเราจะพบว่าตัวเองกำลังดำดิ่งอึดอัดไปกับตัวละครหลายครั้งจนต้องขึ้นจากน้ำมาหาอากาศหายใจมากกว่า เขียนให้รู้สึกขนาดนี้ได้ไม่นับว่าเป็นเรื่องไม่ดี ระหว่างการเล่าบรรยายมันทั้งลึกลับ อึมครึมเหมือนมีเมฆหมอกบังตา ความรู้สึกไม่ปลอดภัยไม่จริงแท้ลวงหลอก เชื่ออะไรไม่ได้ ความหน่วงหนึบที่ไม่ควรเกิด แต่ก็ยังมีขนมหวานป้อนให้กินตลอดระหว่างทางเป็นความหวานแบบต้องห้ามแบบที่คนรู้ว่าไม่ควรอยากแต่ก็หยุดกินไม่ได้ (เหมือนคนติดยาเลยแหะ) ความรู้สึกเกิดขึ้นหลากหลายระหว่างการอ่านจริงๆ จะให้บรรยายสั้นๆคงบอกว่าเหมือนแอปเปิ้ลในสวนอีเดนก่อนอดัมจะเชื่อเสียงกระซิบ ก่อนที่ทั้งอดัมและอีฟจะเด็ดมากิน ก่อนพระเจ้าจะลงโทษทั้งสองคนนั่นแล

หากวิญญาณมนุษย์มีทั้งด้านดีและด้านร้าย เขาคิดว่านั่นต้องเป็นด้านร้ายของตนเอง แทบจะทนรอไม่ไหวอยากสลัดพ้นกายเนื้ออันเป็นภาระไปลิ้มลองรสชาติที่ต้องห้ามเสียแล้ว

การเล่ายังค่อยๆ ไต่ระดับจนแปลกหน้ามาสนิทสนม จะเรียกว่าค่อยๆ ไต่จริงๆ ยังไม่ค่อยถูกเท่าไหร่เพราะทั้งสองคนแสดงออกชัดเจนว่ามัน spark อย่างรุนแรงมาตั้งแต่เจินซินจูบจางจุ่นครั้งแรกเพื่อทดลองบทหรือฟางชื่อเริ่มสนใจใครรู้ในเกาจุ่นอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว มันออกมาชัดเจนว่าเหมือนภูเขาไฟรอการระเบิดแค่แตะก็ถึงตายได้แบบนั้น

เจินซินดึงเขาลงมาเบาๆ ทีเดียว เหมือนเด็ดผลแอปริคอทที่สุกฉ่ำคาต้น เหมือนคว้าดาวตกที่พาดผ่านกลางผืนนภา ดึงเขาล้มลงบนเตียงมานอนข้างตัว

ไม่พูดถึงตรงนี้ไม่ได้เพราะใส่มายับทั้งเรื่อง ฉาก nc ช่วงหลังเราจะอ่านผ่านๆ เพราะไม่เห็นว่าความแตกต่างระหว่างการมีหรือไม่มีฉาก nc อาจจะช่วยให้เห็นว่าตัวละครรักกันลึกซึ้งขึ้นได้ประมาณนั้นไม่มากไปกว่านี้ รู่ซี่ทำให้เราแปลกไปตรงอ่านครบทุกการบรรยายฉาก nc ทุกซีนเราคิดว่าเขาคิดมาดีแล้วจริงๆ ถึงใส่มา เขียนมาอย่างจำเป็น การมีอยู่ของฉากพวกนี้ทำให้ภาพเนื้อเรื่องมันชัดเจนขึ้น เป็นเนื้อเรื่องเนื้อเรื่องหนึ่งไม่ใช่แค่ฉากเซอร์วิส มันไม่โสมมทั้งไม่บริสุทธิ์ผุดผ่อง แต่เขียนอย่างมีชั้นเชิงเขียนอย่างมีศิลปะ หรือกระทั่งตอนเข้าบทหนังทำงานทำการการบรรยายยังดูมีจังหวะจะโคนที่ดี เราจะแยกออกได้ว่าตอนไหนคนหนึ่งใคร่มากคนหนึ่งกำลังรักมาก มันบรรยายถูกเวลาจริงๆ

เจินไม่เคยลิ้มรสจูบแบบนี้ เห็นชัดๆ ว่าเป็นจูบแบบเด็กมัธยมปลายอันน่าเบื่อหน่าย แต่หัวใจเหมือนมือกลองอ่อนหัด ตื่นเต้นงุ่มง่ามบรรเลงจังหวะสม่ำเสมอเป็นพรวนไม่ได้ สองปอดก็ประท้วงหยุดงานไปกับเขาด้วย ลมหายใจผ่าวร้อนระบายออก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็สูดหายใจไม่เข้า ท่ามกลางความเคลิบเคลิ้มบังเกิดมโนภาพลวงว่าชีวิตค่อยๆ ปลิดปลิวเลือนหาย

จางจุ่นสัมผัสได้ว่าลมหายใจเขายุ่งเหยิง จึงหยุดชะงักลง ลูบไล้ไรผมเหนือคิ้วตาของเขาอย่างอ่อนโยน เจินชินลืมตาขึ้นช้าๆ เหมือนเพิ่งทะลึ่งพรวดพ้นน้ำและลนลานทำอะไรไม่ถูกเหมือนผ่านประสบการณ์รักครั้งแรก ต่อจากนั้นไม่รู้ว่าใครเริ่มก่อน พวกเขาประกบจูบกันอีกครั้ง เพียงจูบเท่านั้น ไม่มีการลูบไล้ ไม่มีการปลุกเร้า หน้าผากชนหน้าผาก นิ้วเท้าเกี่ยวนิ้วเท้า

การเลือกใช้คำของนักเขียนก็สวยจริง สวยแบบมีประโยชน์ด้วยเพราะทำให้ตอนนึกภาพตามมันเห็นภาพชัดขึ้นจริงๆ

สายตาไม่อาจควบคุมของเจินซินจ้องที่ประตู ดังช่วงเวลาก่อนละครเวทีจะเปิดม่าน รู้ทั้งรู้ว่าสิ่งที่อยากชมกำลังจะขึ้นเวที จะเบนสายตาได้อย่างไรเล่า

การเขียนแฝงนัยก็เป็นเอกลักษณ์ของเรื่องนี้ ไม่ได้พูดถึงปัญหาตรงๆ จนดูเหมือนการอ่านงานวิพากษ์สังคมแต่เขียนให้มันกลมกลืนเข้ากับการเป็นนวนิยาย

"อยากอยู่กับนาย" คำนี้เหมือนลิ่มตอกลึกเข้าไปในหัวใจของจางจุ่น

ฉันเพียงแค่อยากอยู่กับนาย เรื่องระหว่างชายหญิงที่เพียงยิ้มอ่อนจาง สบตากันแวบเดียวก็เข้าใจ พวกเขากับต้องทุ่มเทพละกำลัง ดิ้นรนจนเสียงแหบแห้งสิ้นเรี่ยวแรง

[Bunnyb · Rating 4 out of 5]

เป็นนิยายที่เปิดเรื่องมาชอบเลย ชอบสำนวน ชอบพล็อต
แต่อ่านไปอ่านมา ขอหักนิดนึงเลยเหลือ 4 ดาว****

เรื่องนี้เหมือนมี 2 โลก เล่าสลับกันไป คู่แรก "จางจุ่น" กับ "เจินซิน"
เป็นดาราทั้งคู่ มีแฟนเป็นผู้หญิงอยู่แล้วทั้งคู่ แต่มาถ่ายหนังที่เป็นหนังชายรักชาย
แบบฉาก NC เยอะมาก ผู้กำกับเลยให้มาทำความคุ้นเคยกันก่อน 15 วัน
(แต่แค่ตอนแรกๆ ก็รู้แล้วว่ามีเคมี คิดอะไรไม่ซื่อ 55 ถึงแม้ในใจจะปฏิเสธ
เพราะคิดว่าตัวเองคือแมนแท้ๆ) เรื่องราวก็เลยจะเป็นร่างกายบอกอย่างนึง
การกระทำพยายามทำอีกอย่างนึง แต่ในหนังที่ถ่ายจะมีตัวละครอีกตัว
ที่ต้องถ่าย NC กับจางจุ่นหลายฉาก ส่วนนี้ไม่ค่อยชอบ แต่เข้าใจว่า
คงเป็นธรรมชาติทางกายภาพ คือจางจุ่นก็จะมีอารมณ์ไปด้วย
คือนี่สายรักเดียวใจเดียว หนักแน่นดั่งภูผา เลยหวังให้เค้าไม่เป็นแบบนี้ 555

ส่วนอีกคู่คือ "เกาจุ่น" กับ "ฟางชื่อ" คนนึงเป็นคนไข้ อีกคนเป็นจิตแพทย์
เริ่มต้นด้วยการที่ฟางชื่อมีอคติกับเกาจุ่นก่อน เพราะผู้หญิงที่อยู่กับเกาจุ่น
เคยเป็นแฟนฟางชื่อมาก่อน และตอนแรกฟางชื่อยังอาลัยอาวรณ์ แต่รักษาไปรักษามา
ก็เกิดความรู้สึกพิเศษ อยากช่วยเหลือเค้ามากกว่าแบบคนไข้ธรรมดา จริงๆ เรียกว่า
ผิดจรรยาบรรณได้เลยมั้ง แต่เล่มแรกทั้งสองคู่ยังไม่ได้มีอะไรกันถึงแบบไปสุดทาง

ในเล่มเนื่องจากนายเอกชื่อคล้ายๆ กัน เลยมีหลายครั้งที่พิมพ์ชื่อสลับกัน
บางทีในพาร์ทเกาจุ่นก็กลายเป็นชื่อจางจุ่น งงนิดๆ เหมือนกันค่ะ

[Panchaya · Rating 4 out of 5]

เนื้อเรื่องจะเล่าสองเส้นเรื่องขนานกันไป เล่าสลับกันบทต่อบท

เส้นแรก (บทคี่) จะเป็นคู่นักแสดงที่มารับบทหนังเกย์ เส้นที่สอง (บทคู่) จะเป็นคู่ตัวละครในหนังเกย์นั่นแหละ

เราเลือกอ่านเส้นเรื่องที่สองก่อน เพราะอ่านพร้อมกันแล้วตัดอารมณ์ แถมบทคี่ยังสปอยล์บทคู่แต่ต้น ๆ เรื่องด้วย

เส้นเรื่องสองจะพูดถึงจิตแพทย์กับผู้ป่วยทางจิต ออกแนวจิตวิเคราะห์ค้นหาปมในใจ และฟื้นฟูเยียวยา

เป็นนิยายอีโรติกที่มี trigger เยอะมาก 🚫

อ่านไปบ่นไปกับเทคนิคการเขียนแต่ก็ worth reading

[Jelly Bean66 · Rating 4 out of 5]

• เป็นงานเขียนแบบที่เราไม่เคยอ่าน แปลกใหม่ดี คือเล่าสลับกันแบบฉากในชีวิตจริง แล้วบทต่อไปสลับไปเรื่องที่แสดง คือคล้ายๆการอ่านตัวหลัก 2 คู่เลย แล้วดันชอบคู่หมอกับคนไข้มากด้วย
• สงสารคุณจาง โมโหผู้กำกับด้วยบางฉาก ใจร้ายกับคุณจางมากเลย

นิยายมีความเทา ไม่หวานใส มีบทที่หน่วงเล็กน้อย มีความกดดันด้วย สำนวนการเขียนคือดี แปลก็ดีอยู่นะ

[Jayjay · Rating 5 out of 5]

ชอบมาก ไม่คิดว่าจะดีขนาดนี้ ชอบความหน่วงหน่อยๆ + ความแอบรัก 10/10