Vietnã, 1973. Um soldado americano sofreu um repentino distúrbio mental e proferiu apenas as seguintes palavras: “banana fish”… Nova Iorque, 1985. Ash tenta descobrir o significado desse misterioso termo enquanto a sombra sinistra de Papa Dino, o chefe do submundo, se aproxima dele…!!
Akimi Yoshida (Japanese: 吉田秋生, Yoshida Akimi) is a Japanese cartoonist from Tokyo, best known for her manga series Banana Fish. Yoshida studied at the Musashino Art University in Tokyo and made her professional debut in 1977. Despite serialising her works in shōjo manga (girls' comics) magazines, most notably in 'Bessatsu Shōjo Comic' and 'Monthly Flowers', during the 80's she developed a visual style akin to the aesthetics of shōnen manga (boy's comics) of that era, contributing significantly to creating a bridge between these two traditions. This is particularly evident in her international best-seller Banana Fish (1985-1994), a thriller set in New York City blending action and homoerotic romance. Among her other major works are the series Yasha (1996-2002) and Umimachi Diary (2006-2018). Yoshida's comics have received a number of accolades in Japan, including three Shogakukan Manga Awards (1983 and 2001 in the category 'shojo', 2015 in the general category), an Excellence Award for manga at the Japan Media Arts Festival (2007) and the 6th Manga Taishō award (2013).
i was about to say that i was glad i watched banana fish, and i was glad i was reading it now, but... is that true? lol i love it so much, but it also hurt me too much. i have to confess i've read parts of the manga and never dared to actually read the whole thing because, well, if the anime made me need therapy what is the manga gonna do to me? we'll find out soon i guess lol
(i had to delete my previous update because i had chosen the wrong edition of the manga! turns out my country is publishing the ten-volume edition and i just found out about that)
Por principio de cuentas, no es una historia que hubiera planeado leer en absoluto, pero pasa que una amiga mía decidió prestarme su copia y dije ”vale, qué puedo perder.”
Quisiera decir que encontré un nuevo favorito como en ocasiones pasadas (FMA, Noragami, Umineko, etc.), pero lo cierto es que Banana Fish no cumplió ninguna expectativa. Jamás entendí a qué era lo que quería llegar la mangaka, fuera de que hay una droga entre los mafiosos y un montón de asesinatos que quedaron impunes.
El dibujo es viejo y los personajes se parecen tanto entre ellos que lo único que los diferencia es si usan bigote o no. Además de que, cuando dibuja a personajes de piel negra, en lugar de entintarlos, sólo les pone rayas para hacerlos “más oscuros”. Sé que la época es diferente y los recursos para crear un manga han ido evolucionando, pero se me hace imposible ignorar este hecho.
En fin, que no pude conectar con ningún personaje, se me hizo tedioso, largo como la cuaresma y poco original. En conclusión, no fue lo suficientemente atractivo para querer continuar la serie. De hecho, me dormí 4 veces mientras lo leía y me tuve que obligar a terminar el volumen porque tenía que regresárselo a mi amiga.
Qui mi dedicherò al volume in sé, ma se volete sapere cosa penso di questa nuova edizione in maniera approfondita trovate la mia "storia" al seguente link: https://bookmarksarereadersbestfriend...
Cosa è Banana Fish? Ash lo vuole scoprire perché queste due parole continuano a ritornare nella sua vita. Le pronuncia Griffin, suo fratello segnato dalla guerra in Vietnam, lo dice l'uomo che soccorre per strada e che gli consegna una fiala con dentro una polvere strana... Insomma chi o cosa è Banana Fish? Dino Goldzine non vuole che lui lo scopra e vuole sottometterlo completamente. Dino è a capo della mafia e lascia che il ragazzo sia il leader di una gang rispettato e temuto, ma adesso Ash sta facendo troppe domande... Ma Ash farà un incontro che gli cambierà la vita: il giapponese Eiji fa da assistente a Ibe-san che vuole fotografare la vita delle gang newyorkesi. Due ragazzi diversissimi, ma allo stesso tempo uniti e anche Eiji verrà coinvolto nel mistero di scoprire la verità su Banana Fish e anzi vuole aiutare Ash a sentirsi libero liberandolo anche dai suoi traumi... Non c'è una parola per definire Banana Fish perché mischia diversi generi e diverse storie. C'è molto mistery e un tocco di poliziesco, ma è anche una sorta di romanzo di formazione con la crescita dei due protagonisti nel loro incontro/scontro. Colpisce molto l'accuratezza nel descrivere la malavita e la New York degli anni '80 e non nascondere nulla. Non è, al momento, molto esplicito, però non nasconde molte questioni, il dover uccidere, la violenza fisica e sessuale, l'omosessualità e altro ancora. Questi elementi molto realistici rendono la storia molto appassionante e che si vuole continuare la lettura per scoprire la verità su Banana Fish insieme ai due ragazzi e alle altre persone coinvolte...
Banana Fish seksenli yılların sonlarında yazıldığını hissettiren bir seri. Ben kötü yaşlandığını düşünmesem de animesini izleyip okumaya geçenleri baya şaşırtacak muhtemelen de üzecek bir yapısı var. Bunun en büyük sebebi de manga seksenli yıllarda geçerken animesi günümüzde geçiyor.
Vietnam Savaşı sırasında çıldıran bir asker kendi bölüğündekilere ateş açmaya başlar. Mental olarak hasar gören bu kişi en yakın arkadaşının kendisini vurmasıyla etkisiz hale getirilir. Çılgın gibi etrafa ateş ettikten sonra ağzından çıkan son söz "banana fish" olur.
Bu kısımdan sonra daha ileri bir tarihe geliyoruz. Ash Lynx adlı bir çete lideri kazara eline geçen bilmediği bir nesne yüzünden büyük mafya patronu Dino ile karşı karşıya gelir. Küçüklüğünden beri nefret ettiği Dino ile zaman zaman beraber de çalışan Ash söz dinlemez asi bir gençtir. Dino'ya istediğini vermeyecektir.
Bu ikilinin çatışmasına polisler ile Japonya'dan gelen iki foto muhabir de eklenince işler iyice büyüyor. Ne olduğu çözülemeyen banana fish Ash için daha bir sürü sorun çıkarıyor.
Başlarda dünyayı kurarken ve karakterleri tanıtırken biraz zayıf gelmişti. Bir noktada okumayı bırakmıştım. Daha sonrasında kitap öyle bir açılıyor ki keşke bitmeseydi dedirtiyor. Karakter çizimleri de çok aynı gibi gelmişti başlarda. Çoğu karakterde aynı surata farklı saç ve bıyık eklenmiş geliyordu. Belki de kadın karaktere yer vermeyen bu kadın yazarın bilinçli bir tercihidir.
Tecavüz, çocuk pornosu, fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek konseptleri de bulunduran bu seri herkese özellikle de alt yaş grubuna hitap etmiyor. Güzel çizimleri ve yüksek temposuyla okurken çok keyif aldım.
Banana Fish é um daqueles mangás como Monster, Adolf, Gen: Pés Desclaços, que estão numa lista seleta de obras que mesmo quem não é leitor ávido de mangás deve ler. Esse é o meu caso. Banana Fish é um thriller de crime e aventura que quer que o leitor desvende o que significam as palavras de seu título. Soletradas por um soldado em estado mental fora do comum, que atirou contra seu pelotão, estas foram suas últimas palavras antes de entrar em catatonia. Assim, temos uma história que, se num primeiro momento nos causa estranhamento, ao lermos mais um punhado de páginas acaba nos capturando e crescendo no nosso afã de saber mais sobre a história e sobre os personagens. Eu estou bastante curioso pra saber como este mangá de Akimi Yoshida continua. Outra coisa que me chamou atenção no modo como a autora trabalha sua narrativa é que por muitas vezes nos deparamos com elementos homoafetivos, que dão a impressão de serem propositais por puro fan service. Agora, se isso faz parte realmente da história também fica no suspense que a autora sabe deixar no ar tão bem. Um ótimo mangá para se acompanhar!
All'epoca in cui stava escendo l'edizione precedente, ho chiesto alla mia spacciatrice di fumetti di allora - la Sabrina - se potesse piacermi. Lei mi disse di no e allora lascia perdere.
Ma ero curiosissima. Così ne ho cercata una copia di seconda mano e... WOW!
Le quasi quattrocento pagine sono passate in un lampo, lasciandomi con la voglia di continuare subito la storia.
Si comincia con alcuni soldati durante la guerra del Vietnam. Uno di loro impazzisce e le ultime parole che pronuncia sono appunto banana fish... Qualche anno dopo a New York, arrivano due giornalisti giapponesi che si ritroveranno immischiati nella storia alla scoperta di banana fish tra le gang della città.
Anche i disegni, per quanto semplici e poco shojo, mi piacciono e soprattutto sono in grado di distinguere tutti i personaggi.
Que obra de arte Banana Fish, loco. Me gustan más las animaciones del animé, pero es increíble como éste es exactamente igual al manga 😭😭 me hace amarlo todavía más.
4 de 5 estrellas.
PD: me DOLIÓ que no estuviera la escena donde se lo ve a Eiji saltando el muro reflejado en los ojos de Ash 💔 hubiera sido épico ver eso en papel.
Well, I guess that I’m ready for 10 books of endless suffering, but it seems to be worth it already (this plot, and the characters, and the art itself, it’s all so good aaah)
3.5 stars i watched the anime first and i gotta say certain characters definitely look a bit .. different in here 🤪 ash and shorter my mans ,,, who are you?? something’s off abt them 💀
Au début j’étais pas dedans pcq je trouvais le scénario pas ouf ficelé, avec des simplicités et des planches pas hyper bien amenées / articulées entre elles Mais vas-y jsuis là pour le fun et c’est fun (enfin c’est hyper sombre mdr mais jkiffe donc c’est fun) so a la fin j’ai même plus remarqué ces défauts Oui ça a vieillit quand même (y’a aucune meuf alors que c’est écrit par une meuf donc RELOU quand même, et puis y’a des petites réflexions racistes/sexistes) mais bon que voulez-vous I AM IN
3,8 estrelas nº d estupros (off screen) sofridos pelo Ash: 2 nº d vezes que Eiji é sequestrado: 2 Droga, eu disse que não ia continuar lendo, mas eu queroooo kskks
Lange, lange habe ich mich darauf gefreut, dass Panini eine Neuauflage zu "Banana Fish" herausbringt.
Ich habe den Anime gesehen und habe ihn unabdingbar geliebt. Der Anime hat mein Herz erobert, hat es mitfiebern lassen und hat es teilweise zerstört.
Der erste Band gefällt mir mindestens genauso gut. Klar, der Zeichenstil ist gewöhnungsbedürftig, aber man darf nicht vergessen, dass der Manga aus dem Jahr 1985 ist.
Im Manga lernen wit Ash Lynx kennen, ein 17 jähriger Jugendlicher, der als "Boss" schon hochgelobt von verschiedenen Straßengangs ist. Sehr schnell wird klar, dass Ash ganz schön viel durchgemacht hat und auch in der gegenwärtigen Geschichte noch durchmacht.
Doch Ash hat nur ein einziges Ziel: Herauszufinden, wer oder was Banana Fish ist. Herauszufinden, was mit seinem Bruder passiert ist. Um gewissen Einfluss zu erhalten, musste er sich mit dem Mafia Boss Dino Golzine abgeben.
Zudem lernen wir die Japaner Junichi Ibe und Okumura Eiji kennen. Ibe ist ein Journalist, der eine Reportage über jugendliche Straftäter schreiben will und Eiji ist sein 19 Jähriger Assistent, der für viele aber wesentlich jünger geschätzt wird.
Als Ash und Eiji aufeinander treffen, wird schnell klar, dass die beiden eine Verbindung haben. Dies bestätigt sich auch in der folgenden Handlung, die voll mit Action und Spannung ist.
Fazit: Der 1. Band der Ultimate Edition zu "Banana Fish" hat mir richtig gut gefallen. Wenn man den Anime kennt, weiß man zwar, wie alles ausgeht, aber das nimmt der Spannung keinen Abbruch. Ich kann den zweiten Band kaum erwarten!!
Pandillas, abuso, mafia, homosexualidad, pedofilia, asesinatos, violaciones, drogas, masacres, guerra, violencia, está historia tiene de todo un poco, pero resultó ser más fuerte e importante de lo que me imaginé, que aunque no se tratan los problemas de manera grata, solo te hace verlo de un punto más realista, desde el punto del cómo viven esos grupos étnicos.
Varios personajes son increíbles, y es asombroso ver cómo la narrativa te presenta la forma de ver a los personajes desde varias perspectivas, no solo la propia, aunque a la mala ya aprendí que no tengo que encariñarme de ningún personaje de aquí.😂
Por otro lado el banana fish, ¿Que es? ¿Una sociedad? ¿Una persona? ¿Una droga? Continuaré con la intriga, y a su vez hacen referencia a un relato de J.D. Salinger Que ahora me dio mucha curiosidad por leer.
Pd. Me estaba cayendo bien skip 🥺
Después de leer el relato de “Un día perfecto para el pez plátano” deja más en claro la perdición a la que llegarán los personajes, con esta metáfora que nos plantea del Pez Plátano, al adentrarse en un hoyo, y alimentarse tanto de lo que traen dentro que te será imposible salir, así como lo será también en las pandillas del manga.
~*Read my review (04/2022) for the full series here*~
2020:
Finally. I wanted to read this for so long. Granted, a normal edition would've done it for me too but it is what it is. This ultimate edition contains 2 volumes. Despite its thickness, it's easy to read. Not too heavy and turning a page felt smooth so I never felt like I would accidentally crease the spine.
The story is engaging but there were a few things that bugged me. - It wasn't always clear how much time passed or the behavior of a person with a broken rip is hugely over glossed - It's also sometimes hard to distinguish between some characters. - Stereotypes...
I'm very curious about how the story will unfold so I will definitely keep on reading.
Content Warnings for the whole series include but are not limited to
é um volume bem introdutório e quase parece que já acha que você sabe o nome de todo mundo, porque aparecem mil personagens e nomes sem explicar nadaaaaaa e você tem que se virar (sério)
quero continuar porque fiquei bem curiosa com o desenrolar da história da família do ash e porque ele é muito estragadinho de cabeça 😭 não tem um dia de paz
Leo esto porque no aprecio mi salud mental. Es una historia muy cruda, siento que hasta cierto punto es como "misery porn" porque Ash no sale de una cuando ya está en otra. Tan solo en este tomo sufrió demasiado Y FALTAN 9!!!! (yo sufrí igual leyéndolo).... Ash es el mejor guerrero de Dios. Akimi Yoshida es una persona despiadada, pero la construcción de esta historia va muy bien, los personajes memorables y amamos la adaptación.
Se nota que hay una buena construcción de la historia, este primer volumen funciona muy bien como tomo introductorio, sin embrago tiene bastante accion. Sino no sigo la serie es por money, no por que no me gustó.