碎片

by Kanae Minato 湊 かなえ, 湊佳苗, 王蘊潔 (Translator)

不符合社會期待的我們，難道就沒有幸福的資格？

美醜、霸凌、毒親、復仇……
集合所有你期待的「黑湊」拿手好戲，卻在結局讓你感嘆：
真希望這不是黑湊！

這是我第一次寫關於「美容」的主題。
你所追求的，是誰眼中的「美麗」，又是誰眼中的「幸福」？
——湊佳苗

那個女孩死了，
死在一大堆甜甜圈的包圍之中……

整形診所所長橘久乃，收到來自幼時好友「好想瘦下來」的諮詢。
言談之間，她們聊起小學同學橫網八重子，
久乃並意外得知八重子女兒過世的消息。
.
聽說八重子女兒生前非常喜歡吃母親做的甜甜圈，
體重因而直線上升，但她毫不在意，認為自己的人生很幸福。
這樣開朗的她，某日竟被人發現死在堆滿甜甜圈的房間裡。
　
是終究捱不過他人的目光？還是另有不為人知的隱情？
將少女逼入絕境的，究竟是——？

Genres: Fiction, Japanese Literature

288 pages, Paperback

First published May 14, 2020

About the author

Kanae MINATO (湊 かなえ, born 1973) is a Japanese writer of crime fiction and thriller.

She started writing in her thirties. Her first novel Confessions (告白, Kokuhaku) became a bestseller and won the Japanese Booksellers Award. The movie Confession directed by Tetsuya Nakashima was nominated to 2011 Academy Award.

She has been described in Japan as "the queen of iyamisu"(eww mystery), a subgenre of mystery fiction which deals with grisly episodes and the dark side of human nature.

Reviews

[Như Goo · Rating 5 out of 5]

Ko hiểu vì seo khi gấp sách lại tym toy lại quặn đau từng hồi... Có lẽ vì những nhân vật, những câu chuyện trong cuốn sách này đã chạm đến tim tôi, khiến tôi nhớ về khoảng thời gian đi học bị bắt nạt, miệt thị vì ngoại hình của tôi; những con người khốn nạn đó sẽ không hiểu được vì sao tôi lại đau đến thế.
Minato Kanae trở lại với "Mảnh vỡ", không phải sách trinh thám như "Thú tôi", mà đó là câu chuyện tâm lý - xã hội đáng được biết đến nhiều hơn.

[Mirai · Rating 3 out of 5]

"แต่สิ่งหนึ่งที่อยากให้จดจำไว้ก็คือ รูปร่างในอุดมคติของตัวเองใช่ว่าจะเป็นอุดมคติสำหรับคนอื่นเสมอไป" (หน้า 367)

มีเด็กสาวคนนึงฆ่าตัวตายท่ามกลางกองโดนัทกว่าน้อยชิ้น การตายของเธอเป็นปริศนา มีข่าวลือต่างๆ นานาเกี่ยวกับสาเหตุการตายของเธอ ทำให้ 'ทาจิบานะ ฮิซาโนะ' ศัลยแพทย์สาวชื่อดังสนใจเรื่องการฆ่าตัวตายของเด็กสาวขึ้นมา เพราะเธอคือลูกสาวของเพื่อนสมัยเด็กที่เคยถูกล้อเลียนเรื่องน้ำหนักเกิน ฮิซาโนะจึงเริ่มพบปะพูดคุยกับเพื่อนสมัยเรียนและคนอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องเพื่อตามหาความจริงเกี่ยวกับการฆ่าตัวตายของเด็กสาว

อ่าาา หลังจากห่างหายจากการอ่านงานของมินะโตะ คะนะเอะ มานาน ได้โอกาสกลับมาอ่านอีกครั้ง เลยหยิบเล่มนี้มาอ่านเพราะใกล้มือสุด (ฮาาาา)

สไตล์การเขียนการเล่าเรื่องเหมือนเดิมเลยยย ใครที่เคยอ่านงานของมินะโตะคงคุ้นเคยกับสไตล์การเขียนแบบนี้ เราขอเรียกว่า การสอบปากคำตัวละคร 55555 เพราะมันคือการปล่อยให้ตัวละครเล่าเรื่องอยู่ฝ่ายเดียว พูดคนเดียว ตอบอยู่คนเดียว แล้วให้คนอ่านอย่างเราค่อยๆ ตามเก็บเรื่องราวความจริงทั้งหมดจากการให้ถ้อยคำของแต่ละคนทีละเล็กละน้อย ยิ่งคนหลังๆ ก็ยิ่งใกล้ความจริงขึ้นเรื่อยๆ แถมตัวละครแต่ละคนในเล่มนี้ก็ช่างเสียดสีและแดกดันมาก 555555

แต่ถึงอย่างนั้น ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า การเขียนสไตล์แบบนี้ ก็มีข้อเสียคือ เราอาจจะรับรู้ความคิดและทัศนคติของตัวละครอื่นๆ อย่างลึกซึ้ง แต่เมื่อหันกลับไปมองตัวละครหลักอย่าง 'ฮิซาโนะ' แล้ว กลับพบว่า แม้เธอจะเป็นตัวหลักในการตามหาความจริง แต่เธอเป็นเพียงผู้รับบทสัมภาษณ์ตัวละครอื่นอีกทีเท่านั้น เพราะงั้นเราจะไม่เห็นการแสดงความเห็นของฮิซาโนะเลยแม้แต่น้อย พลอยทำให้เรารู้จักฮิซาโนะน้อยลงตามไปด้วยทั้งที่ฮิซาโนะเองก็มีความน่าเชื่อว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการตายของเด็กสาวแท้ๆ กลายเป็นว่าตัวละครหลักคือตัวละครที่ห่างเหินกับผู้อ่านมากที่สุดซะงั้น

แต่นั่นเป็นข้อเสียเดียวที่เรามองข้ามได้ :)
เพราะสำหรับเรา เล่มนี้มีความโดดเด่นและมีความน่าสนใจมากกว่าผลงานอื่นๆ ของมินะโตะ ตรงที่ประเด็นหลักๆ เน้นๆ ของเรื่อง ก็คือ Body Shaming มีการกล่าวถึงการเอามาตรฐานของสังคมมากดดันหรือมาตัดสินรูปลักษณ์ของคนอื่นโดยอำเภอใจ การที่เราผอมกว่าคนอื่น หรืออ้วนกว่าคนอื่น ก็ตกเป็นเหยื่อของการถูกกลั่นแกล้งในสังคมได้แล้ว ทำให้หลายคนเกิดความทุกข์ ความไม่มั่นใจในตัวเอง และเกิดความพยายามที่จะตามหาชิ้นส่วนที่หายไปของตัวเองเพื่อเคิมเตห้มส่วนขาด และให้ตัวเองสามารถเข้าได้กับคนอื่นในสังคม

คือประเด็นทั้งหลายเหล่านี้ มันเป็นประเด็นร่วมสมัยที่หลายๆ คนหยิบขึ้นมาถกเถียงอยู่ตลอดเวลาเรื่อยมา เราอ่านเล่มนี้ไป ก็เจอจุดน่าสนใจให้ฉุกคิด ให้ติดโพสอิทตลอด ถือว่าเป็นเล่มที่เราติดโพสอิทเยอะกว่าเล่มอื่นๆ ของมินะโตะก็ว่าได้

ถือเป็นอีกเล่มที่นำเสนอประเด็นได้น่าสนใจ อยากให้ทุกคนลองอ่าน เราว่ามันโอเคระดับหนึ่งเลยนะ ได้ข้อคิดได้สะท้อนอะไรบางอย่างจากในเล่มเยอะ เนื้อเรื่องก็ไม่ได้สลดหดหู่เหมือนอย่างที่คำโปรยปกกล่าวด้วย

[nananatte · Rating 4 out of 5]

'ถ้าอยากมองโลกไม่เหมือนเดิม หยิบงานของมินะโตะ คะนะเอะ ขึ้นมาอ่านสิ' อ่านเล่มนี้จบ เราคิดแบบนี้จริงๆ

บทนำ+สองบทแรก อ่านยากหน่อย เพราะเรายังไม่เข้าใจ setting สถานการณ์ และยังไม่รู้ว่าใครคือตัวเอกของเรื่องนี้กันแน่

เสียงลือจากต้นเล่มว่า มีเด็กสาวตายกลางกองโดนัท... เด็กคนนี้คือใคร ก็ไม่ถูกพูดถึงเลยสักนิด

มีแต่ตัวเราที่ต้องคอยประกอบชิ้นส่วนจิ๊กซอว์เรื่องราวเอง(ต้องอ่านผ่านครึ่งเล่มเป็นอย่างน้อย)​ และตัดสินเองว่าตัวละครหลักของเรื่องนี้คือใคร ทำอะไรอยู่กันแน่

พออ่านจนจบจะรู้สึกทึ่งกลวิธีในการถ่ายทอดเรื่องราวทั้งหมดนี้ของคุณมินะโตะ โห... เขียนมาด้ายยยยยย

แม่ก็คือแม่!

เล่มนี้ทั้งเล่ม เล่าเรื่องด้วยบทพูด 100%
ไม่มีบทบรรยายใดๆ ทั้งนั้น!!

คนอ่านทำหน้าที่แอบมองตัวละครสองตัวคุยกัน โดยที่บทแรกๆ เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ใคร กำลังคุยกับ ใคร เกี่ยวข้องกันยังไง ข้อมูลไหนจำเป็นต่อเรื่องที่จะเล่าข้างหน้าบ้าง

เราจะได้ยินเฉพาะเสียงสนทนาจากฝั่งเดียว และแต่ละบทก็จะเปลี่ยนคนคุยด้วยไปเรื่อยๆ

การเล่าเรื่องแบบนี้ชวนให้นึกถึง'​คำสารภาพ' อ่านแล้วก็อึดอัดใจพอกัน เพราะภาษาของคนบางคน มัน toxic ทั้งที่มีแต่คำพูดเพราะๆ แลดูมีมารยาทและการศึกษา

ยิ่งคนที่เชื่อว่าตัวเองทำสิ่งที่ถูก แล้วไป PC คนอื่น โอย... อ่านแล้วหายใจไม่สะดวกเลย

ประโยคทุบหัวคนอ่านมีมาเนืองๆ ค่ะ

ตั้งแต่การแสดงทัศนะของคุณหมอคนสวย ที่เป็นศัลยแพทย์ความงามชื่อดัง บอกว่า จะห้ามนักเรียนทำตาสองชั้นทำไม มันก็เหมือนกับความยาวกระโปรงกับทรงผมนั่นแหล่ะ ไม่ได้มีผลต่อการเรียนสักหน่อย. ความงามกับการศึกษาก็นำพาไปสู่สิ่งเดียวกัน นั่นคือความอิ่มใจ... ไม่ใช่เหรอ?

เราจะได้เห็นมุมมองความคิดของนักเรียนและการล้อเลียนรูปร่างเพื่อนร่วมชั้น ทั้งคนที่ล้อเล่นสนุกปาก vs จิตใจของคนที่ถูกล้อ... ว่าเวลาผ่านมา 20 ปี ชีวิตและจิตใจของพวกเขาเป็นยังไงกันบ้าง

ประโยคที่ทำร้ายเราที่สุดในเล่ม เป็นคำพูดใสซื่อมาก ออกมาในช่วงท้ายเรื่อง

'ฉันตั้งใจเรียนอย่างสงบเสงี่ยม
คะแนนสอบก็ไม่ได้แย่
ไม่เคยทำผิดกฎระเบียบของโรงเรียนแท้ๆ
แค่อ้วนเท่านั้นเอง
มีเด็กที่โดนพาไปห้องปกครองด้วยเหตุผลแบบนี้ด้วยหรือ'

อ่านมาถึงตรงนี้ก็ต้องร้อง โอยยย...

และยิ่งท้ายเล่ม
เราจะโดนคุณมินะโตะกระหน่ำใส่ไม่ยั้ง... ไม่ต้องเดาเลยว่าเรื่องจะออกไปทางไหน เดาไม่ถูกหรอกค่ะ เพราะคุณเค้าบิดประมาณ 3 ตลบได้

อ่าน'​ชิ้นส่วนที่หายไป' จบ ก็จะยิ่งรู้สึกว่า อย่าคิดไปเอง อย่าไปคาดเดาชีวิตและความคิดของคนอื่นโดยเอาตัวเราไปวางในกรอบชีวิตเขาเลย

อ่านแล้วก็จะรู้สึกปลง ชีวิตมนุษย์มันเต็มไปด้วยการ projection สินะ...

พวกเราเอง ก็อาจไม่ต่างจากตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้เลยก็ได้ เพราะคิดไปเอง เข้าใจไปเอง จึงเข้าใจคนอื่นผิดไป เข้าใจเรื่องราวผิดไป

แล้วก็ปักใจเชื่อ... ว่าสิ่งที่เราเชื่อคือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว คือความจริง

อ่านจบแล้วก็ต้องนั่งหายใจนิ่งๆ ไปพักใหญ่
คุณมินะโตะฝีมือร้ายกาจแท้ค่ะ

[Siwabhorn Anothaisintawee · Rating 5 out of 5]

ยูเป็นเด็กสาวร่างใหญ่อารมณ์ดี เธอเติบโตมาท่ามกลางความรักจากแม่ และเป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆ

ยูไม่เคยมีปัญหากับรูปร่างของเธอเลย และด้วยความที่แม่ของเธอเป็นนักโภชนาการ ทำให้เธอเป็นเด็กสุขภาพดี ถึงแม้จะกินเก่ง แต่เธอก็ทำกิจกรรมเยอะด้วยเช่นกัน

จนวันหนึ่งเกิดเหตุไม่คาดคิด ยูฆ่าตัวตายท่ามกลางกองโดนัท

ไขสาเหตุการตายของยูผ่านคำบอกเล่าของบุคคลรอบตัว อะไรคือเหตุผลที่ทำให้เด็กสาว EQ ดีอย่างเธอต้องลงมือปลิดชีพตัวเอง

อ่านเรื่องที่มินาโตะ คานาเอะเขียนทีไรไม่เคยผิดหวัง เพราะวิธีการเขียนอันเป็นเอกลักษณ์ที่ทำให้เราต้องติดตามแบบหน้าต่อหน้า ไม่ว่าจะเรื่องไหนๆ ก็จะค่อยๆ ลอกเปลือกเรื่องราวผ่านตัวละครต่างๆ จนนำผู้อ่านลงลึกถึงแก่นของปมสำคัญของเรื่อง

เรื่องนี้พูดถึงความงามแบบพิมพ์นิยม โดยเฉพาะตัวดำเนินเรื่องที่เป็นหมอศัลยกรรมหน้าตาดี ที่รับรู้ความเจ็บช้ำของบรรดาคนไข้ที่เข้ามาปรึกษาปัญหาเรื่องความงาม และอยากจะปรับแก้หน้าตารูปร่างของตัวเอง

เราสงสารทั้งยูและยาเอโกะแม่ของยู ที่คนรอบข้างพยายามเอา beauty standard เอามาครอบ โดนเพื่อนๆ ล้อเลียนจนทำให้พวกเธอไม่เป็นตัวของตัวเอง โดยเฉพาะตัวยาเอโกะที่ไม่ได้เป็นคนเข้มแข็ง ทำให้เธอกลายเป็นคนเก็บตัว จนวันหนึ่งเธอได้พบกับเพื่อนที่ช่วยดึงความมั่นใจให้เธอพบกับความงามในแบบของตัวเอง

ในขณะที่ยูที่แม้จะจิตใจเข้มแข็งกว่าแม่ ก็โดนผู้ใหญ่ที่บอกว่าเป็นห่วงสุขภาพของเธอบีบคั้นให้เธอต้องลดน้ำหนักให้ได้ตามมาตรฐาน จนเธอต้องเข้ารับคำปรึกษาจากศัลยแพทย์

ทั้งๆ ที่ความงามของคนหนึ่ง อาจไม่จำเป็นต้องเท่ากับความงามในอุดมคติของคนอื่นๆ ก็ได้

Goodreads ให้ 3.2 เราให้ 4.5

[ANKO · Rating 4 out of 5]

การเล่าเรื่องเป็นแบบแนวสัมภาษณ์
โดยผู้เล่าจะเล่าอยู่คนเดียว คุยคนเดียวไปเรื่อย ๆ
ให้ความรู้สึกถามเองตอบเอง ในแต่ละบทก็จะเป็นคนละคนไป
ให้คนอ่านนำมาประติดประต่อกันเอง อ่านจบก็จะเข้าใจเอง

พออ่านความคิดหลาย ๆ คนในแต่ละบท ก็ได้แง่คิดหลายแบบ
สะท้อนมุมมองจากหลาย ๆ แง่คิด การตีความจากแต่ละคนตีได้หลายด้านมาก เล่มนี้สะท้อนปัญหาเรื่อง Body shaming ได้ดี

Symbolic ของเรื่องนี้คือโดนัท ทำให้เราหิวมาก อยากหาโดนัทมากินเลย 😂

[Ema · Rating 4 out of 5]

主人公は一体誰なのか…
ひとつの事件がさまざまな視点から描かれていて面白い。
聞き手の印象は登場人物の説明から想像がつくが、結局本人の考えは最後に書かれてる部分だけ。事件の真相はもちろん聞き手についても理解が深まっていく。

[Wasin Waeosri · Rating 4 out of 5]

ผลงานที่สองของ Kanae Minato ที่อ่าน การันตีความดำดิ่งสู่ความมืดหม่นของจิตใจมนุษย์เหมือนเดิม เล่าเรื่องแบบผ่านมุมมองบุคคลที่สามสลับไปมา แต่ว่าอ่านติดยากกว่าเรื่อง "คำสารภาพ" พอสมควร เล่มนี้กว่าจะเห็นภาพและเริ่มติดก็ผ่านไปกลางเรื่องแล้ว คิดว่าด้วยสไตล์การเดินเรื่องที่เป็นการพูดคุย สัมภาษณ์ ฟังเทปมันเลยทำให้ปะติดปะต่อเรื่องยากกว่าคำสารภาพนะ

แต่ปมโหดสัสเหนือจินตนาการไม่แพ้กันครับ ถ้าชอบเรื่องคำสารภาพหรือผลงานอื่นๆ ของนักเขียนท่านนี้ก็แนะนำเลย

[JoJo Phạm · Rating 3 out of 5]

Đọc xong mình không biết nói sao, cơ mà mình khóc. Vì thương cô bé trong truyện quá. Hiền, ngoan, hiểu chuyện tới đau lòng.
SPOILER ALLERT!

Pttm để đẹp hơn, để mọi người không xỉa xói người mẹ mà cô bé yêu thương. Và rồi sao? Chính ngoại hình xinh đẹp làm cái người mẹ đó ngã ngửa ra sau, không chấp nhận cô con gái mình nuôi bỗng trở nên xinh đẹp giống như người mẹ đã chết của nó? Đấy là cái tình yêu mẹ con gì?

Cái đọng lại trong mình là sự khó chịu, tức giận trước sự bao biện của người làm mẹ kế đó. Nếu thật sự yêu con đã lo cho dinh dưỡng của con mình tốt hơn rồi. Nhưng bà ta chỉ toàn bao biện “con bé béo nhưng hạnh phúc” trong khi không hề đoái hoài tới việc cô bé béo tới mức không vận động được do đau khớp gối? Thứ đáng ghét. Bao biện cả lý do cặp với ông chồng của người chị mà mình vô vàn kính trọng và đổ lỗi cho việc “chị ấy đã sắp đặt như vậy”. Mình cảm thấy rằng lối viết này là cách viết người kể chuyện không đáng tin cậy, chúng ta không thể tin được bất cứ nhân vật nào từ góc nhìn phiến diện, một chiều của họ.

Sự thật vẫn là sự thật. Cô bé ra đi vì bề ngoài xinh đẹp không cho em được tình yêu thương mà em tưởng sẽ có. Chết vì sự thật phũ phàng rằng em chỉ là một công cụ để người lớn thoả mãn cái tôi ích kỷ lừa phỉnh của họ. Một cái kết buồn và tê tái.

Nhìn chung, lối văn phong này mình đã có phần quen thuộc do đã đọc Thiếu Nữ của Minato Kanae. Sự méo mó trong nhân cách con người được bóc trần và để lại cho người đọc sự tự chiên nghiệm cực kỳ lớn. Văn phong sáng tạo này vừa là điểm mạnh vừa là điểm yếu chết người. Mạnh vì không giống ai. Yếu là hiếm ai thích. Mình cũng chưa thích vì có quá nhiều câu chuyện riêng của nhiều cá nhân lướt qua không liên quan tới câu chuyện chính khiến nhiều khi mình không nhớ được đây là ai, kể chi tiết này làm gì, nó dễ loãng và dễ quên kinh khủng.

2.75/5. Thêm chút vớt vát vì một cô bé quá đáng thương mà thôi!

[Froggie · Rating 4 out of 5]

เนื้อหาในบทแรกเปิดมาแบบคนอ่านถูกโยนลงสระให้ว่ายเอาตัวรอดเอง อ่านสนุกแต่ยังจับต้นชนปลายไม่ค่อยถูก ต้องตีน้ำผ่านไปถึงบทที่สองถึงจะเริ่มต่อติด ชอบเกือบทุกเรื่องสั้นในเล่มเลย อาจจะยกเว้นเรื่องสุดท้าย เพราะรู้สึกว่าอยากให้ขมวดแบบอลังกว่านี้ ชิ้นส่วนเบาะแสก็ถูกทิ้งไว้แบบกั๊กๆ ไม่แนบเนียนเรียบง่ายเท่าคำสารภาพ (เอ การเอาหนังสือทุกเล่มไปเทียบกับคำสารภาพมันดูไม่แฟร์รึเปล่านะ)

การเล่าเรื่องแบบ unreliable narrator ยังสนุกเช่นเคย เราว่าหนึ่งในเหตุผลที่เราถูกใจงานของเธอก็คือต้องคอยเดาว่าข้อมูลที่ตัวละครพูดมา มันจริงสักกี่ส่วน เข้าข้างตัวเองสักกี่เปอร์เซนต์ สารภาพว่าคนที่เราเดาไม่ออกเลยคือยูจังแหละ และอาจจะเพราะอย่างนี้เลยรู้สึกว่าช่วงท้ายดร็อปไปนิดหน่อย

การวิพากษ์สังคมยังโดดเด่นเสมอ เล่มนี้เล่นเรื่อง beauty standards ได้น่าสนใจ เรื่องอุปมาถุงทรายคือจี๊ด การสรุปเรื่องการแซวหรือกลั่นแกล้งก็ดีมาก แม้แต่กิมมิคเรื่องมองผ่านรูโดนัทก็เศร้าแบบโรแมนติก

3.5 ดาว ปัดขึ้น

[Benchaphorn Thammathorn · Rating 3 out of 5]

ถึงจะเป็นแฟนผู้เขียนมานาน แต่เล่มนี้ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ สไตล์การเขียนเป็นการจำลองบทสนทนาระหว่าง ซาโนะ แพทย์ศัลยกรรมความงามที่ทุกคนต่างมองว่าเธอเป็น beauty ignorant กับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับยูตัวเอกที่ตาย แต่บทสนทนาดูไม่เป็นธรรมชาติอย่างมาก ทุกตัวละครพูดเกินความจำเป็น ทำให้อยากจะอ่านข้ามบทสนทนาตลอด ต้องใช้ความพยายามมากในการอ่านให้จบ

แต่ประเด็นเรื่อง beauty standards ในเรื่องนั้นค่อนข้างน่าสนใจ ซึ่งจริงๆเรื่องนี้กระจายทั่วเอเชียบ้านพวกเรานี่แหละ แต่หนังสือทำให้เห็นความเข้มข้นของการเหยียดและกดทับของญี่ปุ่นมากกว่าไทย อ่านแล้วเหมือนถูกคนญี่ปุ่นว่าอยู่ตลอด 555 ทำให้รู้สึกว่าญี��ปุ่นก็ woke ช้าพอสมควรในเรื่องนี้ ทั้งๆที่ประเด็นนี้น่าจะถูกพูดถึงก่อนปี 2020 แล้ว

ปล.อ่านแล้วอยากออกไปกินโดนัท เดาว่าน่ารสชาติคล้ายคินุโดนัทที่มีในไทย

[BaiLing · Rating 3 out of 5]

藉由整形醫生橘久乃和八個對象的訪談，釐清美少女自殺的原因。

劇���比一開始的「少女因肥胖被霸凌而自殺」複雜許多，焦點人物橫跨兩代胖姑娘：小學生時便有64公斤分量的橫網八重子和她的繼女吉良有羽，也就是故事一開始自殺的美少女。

每個和橘久乃對話的對象都和這兩位核心人物有關：中年發胖而想要抽脂的家庭主婦(橫網小學同學)；想要把鼻子墊高的偶像小明星(有羽的中學同學)；和橫網一起擔任導護家長的父親(橫網的小學同學)；喜歡有羽卻來不及表達的兒子(有羽的同學)；有羽中學一年級時的胖導師；堅持有羽被繼母虐待(因餵養無數美味自製甜甜圈而發胖)的高中導師；繼女過世後的橫網；抽脂前的有羽錄音帶。

狀似討論肥胖背後的刻板成因，作者要談的其實更多，例如追求外表的美麗並沒有不對，但「只」追求外表才會不足；肥胖並非陰鬱的絕對產物，同樣的，痛恨肥胖之人也非放諸四海皆準的。

像拼圖般的各式說法，塑造出一樁連結肥胖的自殺事件。然而死了人的背後成因，絕對不是單一的因和果而已。旁人自以為是的解讀，更凸顯對人性了解的膚淺。擅於描繪心底暗黑角落的作者，再次掀出每個登場人物亮麗外表下的醜陋邪念。即使是既美麗又聰慧的整形外科女醫師，在無往不利的人生途中，也永遠困在「愛人只是喜歡我這張臉」的恐懼中。

經由各個角度拼湊的真相，根本不是「真相」了。

就像之前許多作品，作者對教育人物或教育環境多所批判，本故事中大多數人都是校園同學的身分外，也安排了兩位老師的角色，更在一開始的橘久乃電視訪談中，大肆批評校規內容是錯誤的教育示範。到底該透過何種形式將重要的價值觀灌輸給未來的下一代？到底教育是要傳達給未成形的孩子們如何的訊息呢？到底我們的社會覺得最珍貴的想法是什麼呢？

當以老者口吻感嘆「世風之下」時，是不是更要想想自己到底存有多少「人心古風」？有多少理所當然的責難，其實是不經思辨的洗腦和跟風？

思索中……

[Nguyễn Thanh Hằng · Rating 3 out of 5]

Truyện có ý tưởng tốt là kể về sự miệt thị ngoại hình trong xã hội nói chung, học đường nói riêng, và sự thờ ơ, kết luận vội vã của giáo viên về tình trạng học sinh. Truyện được kể theo cách những người có liên quan kể lại câu chuyện nữ học sinh trung học tự tử vì tự ti về ngoại hình béo. Tuy nhiên, cách kể không lôi cuốn, nhiều đoạn và chi tiết lê thê, thừa thãi, làm việc đọc mệt mỏi và bị rối thông tin. Đây cũng không phải truyện thuộc thể loại trinh thám hẳn hòi mà thuộc mảng tâm lý xã hội nên việc đưa ra quá nhiều chi tiết bên lề không có tác dụng tạo bất ngờ, cũng không kể được thêm nhiều về bối cảnh xã hội, mà chỉ làm loãng mảng tâm lý lẽ ra cần được khai thác nhiều hơn để nhấn vào bi kịch gia đình, tình yêu, phản bội, sự mù quáng,… Mình chấm 2,7/5.

[Linh Chi · Rating 2 out of 5]

Mảnh vỡ
Xem review cuốn này mình siêu kỳ vọng nó sẽ là 5 sao trong lòng mình cơ. Chủ đề của câu chuyện khiến mình rất đồng cảm vì mình cũng từng trải qua như vậy, cộng thêm việc rất thích cuốn Chuộc tội của Minato Kanae trước đó nên mặc kệ điểm cuốn này thấp tè vẫn cố chấp mua về.
Nhưng mà đúng như review của mn, đọc được 1/4 đã thấy không ổn :( cố gắng lắm mới hết được 1/2 nhưng thật sự cuốn này rất lê thê, nhiều chi tiết mình k hiểu thêm vào để làm gì.
DNF! Không thể kiên trì đọc đến plot twist!

[MT · Rating 5 out of 5]

- 😱😱😱😱 !!!!!!!!!!
- อ่านไม่รู้เรื่องเลย แต่ให้ห้าดาวเพราะแอดติจูดและความnon-pcโนสนโนแคร์ของตัวละคร รู้สึกน่าจะเป็นนิยายเรื่องแรกในยุคwoke ที่เรารู้สึกว่ามันboldและเป็นตัวเองมากๆ การเล่นกับฟอร์มงานเขียนmodernistเป็นอะไรที่น่าชื่นชมมากๆ ถ้าฝรั่งเขียนมันคงเป็นการพินิจไตร่ตรองนุ่มลึกในท่วงท่าและกระบวนคิด แต่กับคะนะเอะมันอรรถรสและมีสีสันดี เหมือนเธอย่อยไวยากรณ์ของวรรณกรรมหนักๆมาให้อ่านง่ายและเข้าถึงนักอ่านทั่วๆไปมากขึ้น(หรอ) ถือเป็นนักเขียนprovocateurแห่งยุคสมัยจริงๆ

[Jutatip Charoenyingwattana]

อีกเล่มของมินาโตะที่เลือกใช้วิธีเล่าผ่านมุมมองตัวละครที่สาม
จุดที่เราว่าน่าสนใจคือวิธีการเล่าในแต่ละบท ที่ให้ตัวละครหลักไปคุยกับผู้ที่เกี่ยวข้องทีละคน คนละบท แต่ตัวหนังสือที่ออกมาจะเป็นเหมือนเรื่องเล่าที่เกิดจากคนที่คุยด้วยฝ่ายเดียวเท่านั้น เราจึงไม่เห็นท่าที อารมณ์ ใดๆของคุณหมอที่พาคนอ่านไปหาความจริงเลย ในมุมนึงมันก็เก๋ แต่อีกมุมมันก็ยากที่จะปะติดปะต่อเรื่องและชื่อตัวละครในช่วงเเรกเยอะเหมือนกัน

[Trần Trung · Rating 3 out of 5]

So với mấy quyển khác của cô Minato Kanae thì quyền này tương đối nhẹ nhàng, thiên hướng tâm lý xã hội nhiều hơn là kinh dị đồ các kiểu như mấy cuốn Thú Tội, Chuộc Tội,v...v..

Đọc xong sẽ thấy buồn nhiều hơn là sợ, cũng không thực sự có quá nhiều ẩn ý trong câu chuyện, nhưng cũng có nhiều bài học chiêm nghiệm mà khi đọc xong vẫn còn ấn tượng tới giờ

Tổng thể khá ổn

[Miyu · Rating 2 out of 5]

K hiểu sao q này viết rất khó để kết nối với nhân vật mặc dù tâm lý thì cô vẫn giữ được phong cách trc h. Chân tướng thật sự khá là ba chấm :(
Biên tập ẩu quá trời, 1 nùi lỗi, chán k muốn note.
Mình để 2

[Emi · Rating 1 out of 5]

正直に言うと、つまらなかった。こういう文体(対話相手がいるんだけど、対話ではなく全て片方の一人称形式で語られる)私多分好きじゃない。

[Tan Clare · Rating 4 out of 5]

作者以她拿手的黑湊剥洋葱格局，通过多个不同个别经历及交叉观点，多面涉及‘外在美’与‘歧视霸凌’的关联。书中横跨两代的人物面饱受伤害却又克服了过来，却也间接将自身残留的伤害复制到另一位的身上，可见励志正面思维仍暗藏纠结，通往正能量的罗马道路，然而我走得并非人人皆适合走得，若逼迫他人非得走轻则受伤，严重则永远到不了，我们或许就干脆放生让他人摸索寻找开辟自己的路，静心等待他们抵达终点。

[nana🐱 · Rating 3 out of 5]

ชอบการเล่าเรื่องผ่านตัวละครหลายๆคนเหมือนเดิม แซะเก่งมาก5555555 อ่านแล้วก็หดหู่กับสังคมที่ตัดสินอะไรจากภายนอกจนทำให้เกิดโศกนาฏกรรมแบบนี้

[Crepe Chanipa · Rating 4 out of 5]

รู้สึกว่าจบปลายเปิดระดับนึง แอบงงๆระหว่างเรื่องเล็กน้อย

[Pitch P · Rating 3 out of 5]

ด้วยวิธีการเขียนของนักเขียนคนนี้ ถ้าใครไม่ชินค่อนข้างอ่านได้ลำบาก เรื่องนี้อ่านยากกว่าคำสารภาพค่อนข้างมาก เพราะคือการบทสนทนาที่ได้ยินแค่เสียงของฝั่งเดียว

[Sarasa*Reading_♡ · Rating 2 out of 5]

Được cái chủ đề liên quan tới bắt nạt, body shaming các thứ, các vấn đề của phụ nữ về chủ nghĩa ngoại hình. Lối kể chuyện chán và cực kỳ khó chịu, bản dịch không hề mượt, còn có lỗi đánh máy nữa.

[Vinh Dang · Rating 1 out of 5]

Truyện dài dòng lê thê vớ vẩn

[Hà Đức · Rating 3 out of 5]

Hơi rời rạc và lộn xộn hay do “tâm trạng khi đọc” của mình??? Ko biết nữa 🤔🤔🤔

[rita · Rating 2 out of 5]

khá là chán :)) dù có viết theo cách thuật lại lời các nhân vật cũng khó hay được như Thú tội vậy.

[ばんび · Rating 4 out of 5]

人を見た目で判断することの怖さ
人は時間が経てば変わるということもあることがわかった。
そして、人間は自分の主観でしか物事を見られていないことも思い知らされた。

[Nguyen Ngo · Rating 4 out of 5]

3.75

[Trương Hoàng · Rating 2 out of 5]

mình đọc 3 cuốn của cùng tác giả (thú tội, chuộc tội, thiếu nữ) thấy siêu ưng luôn mà cuốn này làm mình thất vọng. một phần là do cuốn này nó k phải là tâm lí như ba cuốn mình đọc của minato, dù vậy thì cách kể của từng nhân vật qua từng chương nó cứ k rõ ràng ấy =))) có mấy chương đọc đến giữa mới biết là ai kể nên khó nắm bắt tiến độ truyện cực kì. và kiểu là độc thoại nội tâm (i mean tự hỏi tự trl:))) chứ lời đáp của hisano hoàn toàn k có =))) có plot twist, nhưng mình k thích lắm do nó khá bth ấy. nhma overall cuốn này nó đáp ứng được mục đích là tìm ra nguyên nhân cái chết của yuu (đúng kiểu là nguyên nhân ấy, chứ cách mà yuu chết thì lại k nói) và mở ra được 1 bí mật khác. 😐😐

[Nguyen Ngo · Rating 4 out of 5]

3.75