What do you think?
Rate this book
HexenSchwesternSaga #1
Sister of the Stars: Von Runen und Schatten
»Manche Dinge vermisst man für immer.«
Vor vier Jahren wurde Vianne von einer Sylphe gebissen. Im folgenden Dämonenfieber verlor sie all ihre Hexenkräfte. Um zu überleben, musste sie ihre Heimat und ihre große Liebe Ezra Tocqueville verlassen. Nun kehrt sie geheilt nach Frankreich zurück, das mittlerweile hinter einer riesigen Mauer liegt, die die Welt vor den Dämonen schützt. Vianne ist fest entschlossen, sich ihre Magie und Ezra zurückzuholen.
Vorher muss sie jedoch den jetzigen Großmeister der Magier überzeugen, einen Pakt mit den Dämonen zu schließen. Aber Ezra hat seine eigenen Pläne und in diesen kommt Vianne nicht mehr vor
Ein magisches Abenteuer voller Gefahren und Romantik in einer Welt, in der Legenden Wirklichkeit geworden sind.
Vor vier Jahren wurde Vianne von einer Sylphe gebissen. Im folgenden Dämonenfieber verlor sie all ihre Hexenkräfte. Um zu überleben, musste sie ihre Heimat und ihre große Liebe Ezra Tocqueville verlassen. Nun kehrt sie geheilt nach Frankreich zurück, das mittlerweile hinter einer riesigen Mauer liegt, die die Welt vor den Dämonen schützt. Vianne ist fest entschlossen, sich ihre Magie und Ezra zurückzuholen.
Vorher muss sie jedoch den jetzigen Großmeister der Magier überzeugen, einen Pakt mit den Dämonen zu schließen. Aber Ezra hat seine eigenen Pläne und in diesen kommt Vianne nicht mehr vor
Ein magisches Abenteuer voller Gefahren und Romantik in einer Welt, in der Legenden Wirklichkeit geworden sind.
441 pages, Kindle Edition
First published June 20, 2020
172 people are currently reading
4908 people want to read
About the author
Marah Woolf
61 books1,159 followersMarah is wife, mum of three children and a writer. She studied history and politics and realised a great dream in 2011 with the publication of her first book. Her work on the SilverMoonSaga was completed at the end of 2012. The first volume, SilverMoonLight, was an award winner. The international rights for the first part of the saga have been acquired by the renowned publisher Michel Lafon. All three volumes of the SilverMoonSaga will be available in English translation by spring 2015.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 572 reviews
July 13, 2024
Прочитала книгу за добу! Це був як ковток свіжого повітря в жанрі романтичного фентезі! Доволі незвичний сетінг, чудова атмосфера, відсилки на легенди про короля Артура, живі персонажі, жива мова - книга сподобалась з першої ж сторінки! І хоч переваливши за половину я трохи почала нудьгувати, тому що сюжет трохи забуксував, однак я розуміла, що це трилогія і події отримають свій розвиток вже в наступних книгах. Особливо хочу похвалити переклад, читалось легко, приємно, а сцена 18+ була описана чудово, що зараз рідко, нажаль, у нас зустрінеш! З нетерпінням чекаю наступної частини!
P.S. Видання від «Ранок» просто закохало мене у себе! Все в оформленні цієї книги для мене було ідеальним! Починаючи з розміру та обкладинки і закінчуючи папером та шрифтом🥰
P.S. Видання від «Ранок» просто закохало мене у себе! Все в оформленні цієї книги для мене було ідеальним! Починаючи з розміру та обкладинки і закінчуючи папером та шрифтом🥰
May 10, 2021
Es hat mir wohl gefallen, aber es hat mich leider nicht umgehauen.
Vianne hat mich mit ihrer Verherrlichung vom supertollen Ezra und ihrer unkaputtbaren Naivität echt an meine Grenzen gebracht (kein Spoiler, ihr Fangirling beginnt mit der ersten Seite).
Es geht hauptsächlich um die Beziehung zwischen den beiden und alles andere (Rettung der Welt) ist eher im Hintergrund und nicht so wichtig wie ihre Gefühle.
Deshalb fühlte ich mich von dem Buch intellektuell etwas unterfordert und emotional dafür überfordert. Ich hatte auf plot twists und Action gewartet und musste stattdessen viel Gejammer ertragen und Verständnis aufbringen.
Das war echt anstrengend und ich hoffe, Vianne macht das zukünftig viel besser.
Vianne hat mich mit ihrer Verherrlichung vom supertollen Ezra und ihrer unkaputtbaren Naivität echt an meine Grenzen gebracht (kein Spoiler, ihr Fangirling beginnt mit der ersten Seite).
Es geht hauptsächlich um die Beziehung zwischen den beiden und alles andere (Rettung der Welt) ist eher im Hintergrund und nicht so wichtig wie ihre Gefühle.
Deshalb fühlte ich mich von dem Buch intellektuell etwas unterfordert und emotional dafür überfordert. Ich hatte auf plot twists und Action gewartet und musste stattdessen viel Gejammer ertragen und Verständnis aufbringen.
Das war echt anstrengend und ich hoffe, Vianne macht das zukünftig viel besser.
September 6, 2020
Nein. Einfach nein. Von Marah Woolf bin ich aber Besseres gewohnt! Die Grundidee fand ich gut, faszinierend sogar. Das hätte ein richtig tolles Buch werden können. Allerdings gab es eindeutig zu viele Punkte, die mich gestört haben. Also, Kinder, schnallt euch an, los geht's!
1. Ezra, der love interest unserer Protagonistin. Was für ein Arschloch. Ehrlich, erst immer auf Abstand halten und "Ich liebe dich nicht, ich will dich nicht, lass mich in Ruhe" und dann zwischendurch aber touchy werden, obwohl er mit einer Anderen verlobt ist. Ja, kann sein, dass das nur eine politische Verbindung ist, bei der Liebe auf keiner Seite eine Rolle spielt. Trotzdem bedeutet das Eheversprechen was, oder nicht? Wer A sagt, muss auch B sagen. Nö, Ezra ist ein Arschloch. Egoistisch und selbstgerecht. Der kann von mir aus zur Hölle fahren, der kleine Wichtigtuer.
2. Vianne, unsere Protagonistin. Und zwar nicht, weil sie so hohl ist, dauernd auf Ezra reinzufallen, obwohl sie mehrmals klar formuliert, dass sie von ihm loskommen will, sondern weil sie in die Kategorie "special snowflake" fällt. Erst heißt es, sie hat ihre Kräfte aufgrund des Dämonenfiebers völlig eingebüßt, dann schafft sie es plötzlich ein Gewitter heraufzubeschwören und alle sind sofort "Ohhh, du musst eine Elementhexe sein!" Die übrigens selten sind und nur ein Element beherrschen. Vianne aber? Haha, nein, die beherrscht alle 4! Ist klar. Und hat bei ihrem Annahmeritual auch direkt eine Vision von den vier Göttinnen, die von den Hexen im Buch verehrt werden. Die besagten Göttinnen wollen sie als Novizin in ihrem Reich behalten. Damit wäre Vianne erst der zweite Mensch seit der sagenumwobenen Hexe Viviane, die Geliebte des Merlin war, dem eine solche Ehre zuteil wird. I'm calling Mary Sue on this bullshit. Nö. Das ist zu dick aufgetragen. Da war der Ofen für mich endgültig aus. Mal davon abgesehen, dass Vianne sich nie entscheiden kann, ob sie jetzt Ezra nachtrauern will oder jammern und sich bemitleiden will, weil sie es ja ach so schwer hat. Nicht zu vergessen, dass Viannes Kräfte gar nicht vom Dämonenfieber zerstört wurden, sondern eine andere Hexe verbotenerweise ihre Magie blockiert hat. Diese Hexe ist übrigens Mitglied der Kongregation, einer Institution, die man als Regierungsapparat bezeichnen kann. Vianne ist ja so fucking special :'D
3. Bis etwa zur Hälfte des Buches hatte ich nicht die geringste Ahnung, was das Ganze soll und worauf es hinauslaufen soll. Die Grandier-Schwestern sind mit einem Auftrag nach Paimpont gesandt worden, ja. Aber da war sehr schnell klar, dass sie den nicht erfolgreich erfüllen würden und die bits and pieces, die dann dazu kamen, konnten den Plot für mich auch nicht mehr retten. Im Grunde ging es auch weniger um die Bedrohung durch den Dämonenkönig Regulus (das ist übrigens die lateinische Bezeichnung für den Basilisken, ich schätze mal, der Name ist Programm ;)) als um Viannes unglückliche Liebe zu Mr Arschloch. Teen Angst war hier eher das zentrale Motiv als die bevorstehende Katastrophe bezüglich des Zwistes mit den Dämonen.
4. Worldbuilding. Ein Urban Fantasy Setting, in welchem trotzdem kaum etwas zur Lebenswelt der Hexer, Hexen und Magier erklärt wurde. Was ist der Unterschied zwischen Magiern und Hexen/Hexern? Wieso gibt es die Loge (pro Magier) und die Kongregation (pro Hexen/Hexer)? Wissen die Menschen, dass es Magie gibt? Wieso kann man eine Mauer um ganz Frankreich (!) bauen, ohne dass es irgendwen, zum Beispiel normale Menschen, juckt? Ich möchte hinzufügen, dass Frankreich quasi verwaist ist, weil die normalen Menschen alle umgesiedelt wurden. Also, scheinbar. Aber so genau wurde das nicht erklärt...
Die zwei Sterne gibt es nur, weil ich Caleb mochte, das Cover traumhaft ist und die Grundidee echt Potenzial hat. Band 2 lese ich nicht. Auf noch mehr Teen Angst hab ich keine Lust. Außerdem weiß ich sowieso, wie es ausgehen wird: Ezra und Vianne kriegen ein Happy End, Vianne rettet die Welt im Alleingang, vermutlich a la Bella Swan und alle Zwistigkeiten zwischen Magiern, Hexen/Hexern und Dämonen werden beigelegt, weil Baum. Kann ich drauf verzichten, thank you very much.
1. Ezra, der love interest unserer Protagonistin. Was für ein Arschloch. Ehrlich, erst immer auf Abstand halten und "Ich liebe dich nicht, ich will dich nicht, lass mich in Ruhe" und dann zwischendurch aber touchy werden, obwohl er mit einer Anderen verlobt ist. Ja, kann sein, dass das nur eine politische Verbindung ist, bei der Liebe auf keiner Seite eine Rolle spielt. Trotzdem bedeutet das Eheversprechen was, oder nicht? Wer A sagt, muss auch B sagen. Nö, Ezra ist ein Arschloch. Egoistisch und selbstgerecht. Der kann von mir aus zur Hölle fahren, der kleine Wichtigtuer.
2. Vianne, unsere Protagonistin. Und zwar nicht, weil sie so hohl ist, dauernd auf Ezra reinzufallen, obwohl sie mehrmals klar formuliert, dass sie von ihm loskommen will, sondern weil sie in die Kategorie "special snowflake" fällt. Erst heißt es, sie hat ihre Kräfte aufgrund des Dämonenfiebers völlig eingebüßt, dann schafft sie es plötzlich ein Gewitter heraufzubeschwören und alle sind sofort "Ohhh, du musst eine Elementhexe sein!" Die übrigens selten sind und nur ein Element beherrschen. Vianne aber? Haha, nein, die beherrscht alle 4! Ist klar. Und hat bei ihrem Annahmeritual auch direkt eine Vision von den vier Göttinnen, die von den Hexen im Buch verehrt werden. Die besagten Göttinnen wollen sie als Novizin in ihrem Reich behalten. Damit wäre Vianne erst der zweite Mensch seit der sagenumwobenen Hexe Viviane, die Geliebte des Merlin war, dem eine solche Ehre zuteil wird. I'm calling Mary Sue on this bullshit. Nö. Das ist zu dick aufgetragen. Da war der Ofen für mich endgültig aus. Mal davon abgesehen, dass Vianne sich nie entscheiden kann, ob sie jetzt Ezra nachtrauern will oder jammern und sich bemitleiden will, weil sie es ja ach so schwer hat. Nicht zu vergessen, dass Viannes Kräfte gar nicht vom Dämonenfieber zerstört wurden, sondern eine andere Hexe verbotenerweise ihre Magie blockiert hat. Diese Hexe ist übrigens Mitglied der Kongregation, einer Institution, die man als Regierungsapparat bezeichnen kann. Vianne ist ja so fucking special :'D
3. Bis etwa zur Hälfte des Buches hatte ich nicht die geringste Ahnung, was das Ganze soll und worauf es hinauslaufen soll. Die Grandier-Schwestern sind mit einem Auftrag nach Paimpont gesandt worden, ja. Aber da war sehr schnell klar, dass sie den nicht erfolgreich erfüllen würden und die bits and pieces, die dann dazu kamen, konnten den Plot für mich auch nicht mehr retten. Im Grunde ging es auch weniger um die Bedrohung durch den Dämonenkönig Regulus (das ist übrigens die lateinische Bezeichnung für den Basilisken, ich schätze mal, der Name ist Programm ;)) als um Viannes unglückliche Liebe zu Mr Arschloch. Teen Angst war hier eher das zentrale Motiv als die bevorstehende Katastrophe bezüglich des Zwistes mit den Dämonen.
4. Worldbuilding. Ein Urban Fantasy Setting, in welchem trotzdem kaum etwas zur Lebenswelt der Hexer, Hexen und Magier erklärt wurde. Was ist der Unterschied zwischen Magiern und Hexen/Hexern? Wieso gibt es die Loge (pro Magier) und die Kongregation (pro Hexen/Hexer)? Wissen die Menschen, dass es Magie gibt? Wieso kann man eine Mauer um ganz Frankreich (!) bauen, ohne dass es irgendwen, zum Beispiel normale Menschen, juckt? Ich möchte hinzufügen, dass Frankreich quasi verwaist ist, weil die normalen Menschen alle umgesiedelt wurden. Also, scheinbar. Aber so genau wurde das nicht erklärt...
Die zwei Sterne gibt es nur, weil ich Caleb mochte, das Cover traumhaft ist und die Grundidee echt Potenzial hat. Band 2 lese ich nicht. Auf noch mehr Teen Angst hab ich keine Lust. Außerdem weiß ich sowieso, wie es ausgehen wird: Ezra und Vianne kriegen ein Happy End, Vianne rettet die Welt im Alleingang, vermutlich a la Bella Swan und alle Zwistigkeiten zwischen Magiern, Hexen/Hexern und Dämonen werden beigelegt, weil Baum. Kann ich drauf verzichten, thank you very much.
This entire review has been hidden because of spoilers.
October 8, 2023
4,5 Sterne
Das Buch hat mich komplett umgehauen! Ich hatte zwar gehofft, dass es mir gefällt, aber wie gut ich es fand hat mich dennoch überrascht.
Bisher habe ich noch nicht allzu viele Geschichten gelesen, in denen es um Hexen geht, daher hat mich das Herangehen an diese Thematik und das ganz eigene Magiesystem mit Kräutern und Sprüchen hier direkt voll in seinen Bann gezogen.
Während ich zu Beginn des Buches noch etwas verwirrt war und ich mich zuerst einmal auf die Geschichte einlassen musste, flogen mir die Seiten ab Kapitel 3 nur so durch die Finger. Der lockerleichte Schreibstil hat das ganze noch beflügelt und selbst die doch recht langen Kapitel konnten mich nicht in meinem Lesefluss stören.
Ich mochte wirklich alles an diesem Buch. Die Welt und wie sie beschrieben wurde und vor allem die Charaktere. Allein unsere 3 Hexenschwestern machen das Buch nicht nur lesenswert sondern auch liebenswert. Auch wenn man Vianne manchmal gern geschüttelt hätte, konnte ich sie doch auf ihre Art gut nachvollziehen und ich wollte sie ab einem gewissen Punkt nicht mehr schütteln, sondern in den Arm nehmen. Auch die anderen Charaktere kommen nicht zu kurz und sind sehr komplex gestaltet in ihren Gefühls- und Gedankenwelten. Besonders hervorzuheben sind hier für mich Ezra und Caleb. Aber auch sämtliche Nebencharaktere waren toll und farbenfroh dargestellt.
Wenn es etwas gibt, was ich an dem Buch kritisieren müsste, wäre es, dass mir ein zwei Kleinigkeiten zu schnell und simpel abgehandelt wurden und mir daher etwas unlogisch vorkamen. Davon abgesehen ist die Geschichte absolut rund und von vorne bis hinten mega spannend. Es gab soviel Twists und Enthüllungen, dass ich gar nicht mehr wusste, wem man noch vertrauen kann und wer auf welcher Seite steht bzw. für welche Sache einsteht und kämpft. Die alten Sagen und Gottheiten, die hier mit eingebaut wurden, haben das ganze noch einmal perfekt abgerundet.
Und was soll ich zu dem Ende sagen? Es gibt Cliffhanger und es gibt das Ende von Sister of the Stars! Das Buch hört gefühlt mitten in der Handlung auf und ich wäre sowas von verzweifelt gewesen, wenn Band 2 nicht schon beim Tippen dieser Rezi neben mir liegen würde! Ich muss unbedingt sofort wissen wie es mit Vi und ihren Schwestern weitergeht!
Das Buch hat mich komplett umgehauen! Ich hatte zwar gehofft, dass es mir gefällt, aber wie gut ich es fand hat mich dennoch überrascht.
Bisher habe ich noch nicht allzu viele Geschichten gelesen, in denen es um Hexen geht, daher hat mich das Herangehen an diese Thematik und das ganz eigene Magiesystem mit Kräutern und Sprüchen hier direkt voll in seinen Bann gezogen.
Während ich zu Beginn des Buches noch etwas verwirrt war und ich mich zuerst einmal auf die Geschichte einlassen musste, flogen mir die Seiten ab Kapitel 3 nur so durch die Finger. Der lockerleichte Schreibstil hat das ganze noch beflügelt und selbst die doch recht langen Kapitel konnten mich nicht in meinem Lesefluss stören.
Ich mochte wirklich alles an diesem Buch. Die Welt und wie sie beschrieben wurde und vor allem die Charaktere. Allein unsere 3 Hexenschwestern machen das Buch nicht nur lesenswert sondern auch liebenswert. Auch wenn man Vianne manchmal gern geschüttelt hätte, konnte ich sie doch auf ihre Art gut nachvollziehen und ich wollte sie ab einem gewissen Punkt nicht mehr schütteln, sondern in den Arm nehmen. Auch die anderen Charaktere kommen nicht zu kurz und sind sehr komplex gestaltet in ihren Gefühls- und Gedankenwelten. Besonders hervorzuheben sind hier für mich Ezra und Caleb. Aber auch sämtliche Nebencharaktere waren toll und farbenfroh dargestellt.
Wenn es etwas gibt, was ich an dem Buch kritisieren müsste, wäre es, dass mir ein zwei Kleinigkeiten zu schnell und simpel abgehandelt wurden und mir daher etwas unlogisch vorkamen. Davon abgesehen ist die Geschichte absolut rund und von vorne bis hinten mega spannend. Es gab soviel Twists und Enthüllungen, dass ich gar nicht mehr wusste, wem man noch vertrauen kann und wer auf welcher Seite steht bzw. für welche Sache einsteht und kämpft. Die alten Sagen und Gottheiten, die hier mit eingebaut wurden, haben das ganze noch einmal perfekt abgerundet.
Und was soll ich zu dem Ende sagen? Es gibt Cliffhanger und es gibt das Ende von Sister of the Stars! Das Buch hört gefühlt mitten in der Handlung auf und ich wäre sowas von verzweifelt gewesen, wenn Band 2 nicht schon beim Tippen dieser Rezi neben mir liegen würde! Ich muss unbedingt sofort wissen wie es mit Vi und ihren Schwestern weitergeht!
March 26, 2021
@pannafox
(3.5! Oh chciałabym, żeby były połówki na GR).
Współczesna Francja, trzy siostry, magia, demony i miłość.
***
Uwielbiam wiedźmy, każda kolejna historia raduje me serce, a jak już pojawi się interesujący wątek romantyczny, to nie mogę się oderwać.
W Siostrze Gwiazd nie ma dużo budowania świata: jest nam teoretycznie bardzo bliski. To ten sam świat, w którym żyjemy, ty i ja. Świat z Netflixem i zmywarkami. A jednak coś jest nie tak, demony, których pozbył się legendarny król Artur i jego wierny Merlin powracają i zagrażają wszystkim. Z ukrycia wychodzą Loża i Kongregacja, a świat czarownic, magów i czarodziejów nie ukrywa się już w cieniu ludzkości.
Lektura była szalenie przyjemna, mimo, że nie idealna. Vi, najmłodsza siostra, a główna bohaterka, irytuje mnie już od samego początku. Jej miłość do Ezry sprawia, że głupieje i nie jest w stanie szanować samej siebie, gdy chłopak mówi jej "nie". (Fakt, że oczywiście ściemnia, to inna sprawa, ale nie, to nie dziewczyno!)
Pierwszy tom pozostawia mnie z wieloma pytaniami i nie wiem, czy to zabieg specjalny, czy niedociągnięcie. Jaka jest różnica pomiędzy Magami, a Czarodziejami, i czemu jedni należą do Loży, a inni do Kongregacji? Jak to jest, że telefony nie działają, a Netflix hula (wiem, że to głupiutkie, ale mnie intrygowało cały czas :D) Czemu Vi... ach, no nie mogę, bo zaspoileruję :D
W każdym razie bawiłam się na tyle dobrze, że sięgnę po następny tom z nadzieją, że moje pytania dostaną swoje odpowiedzi.
Ach, i ta okładka, to wydanie, coś pięknego <3
Dziękuję @wydawnictwojaguar za kopię w zamian za szczerą opinię!
(3.5! Oh chciałabym, żeby były połówki na GR).
Współczesna Francja, trzy siostry, magia, demony i miłość.
***
Uwielbiam wiedźmy, każda kolejna historia raduje me serce, a jak już pojawi się interesujący wątek romantyczny, to nie mogę się oderwać.
W Siostrze Gwiazd nie ma dużo budowania świata: jest nam teoretycznie bardzo bliski. To ten sam świat, w którym żyjemy, ty i ja. Świat z Netflixem i zmywarkami. A jednak coś jest nie tak, demony, których pozbył się legendarny król Artur i jego wierny Merlin powracają i zagrażają wszystkim. Z ukrycia wychodzą Loża i Kongregacja, a świat czarownic, magów i czarodziejów nie ukrywa się już w cieniu ludzkości.
Lektura była szalenie przyjemna, mimo, że nie idealna. Vi, najmłodsza siostra, a główna bohaterka, irytuje mnie już od samego początku. Jej miłość do Ezry sprawia, że głupieje i nie jest w stanie szanować samej siebie, gdy chłopak mówi jej "nie". (Fakt, że oczywiście ściemnia, to inna sprawa, ale nie, to nie dziewczyno!)
Pierwszy tom pozostawia mnie z wieloma pytaniami i nie wiem, czy to zabieg specjalny, czy niedociągnięcie. Jaka jest różnica pomiędzy Magami, a Czarodziejami, i czemu jedni należą do Loży, a inni do Kongregacji? Jak to jest, że telefony nie działają, a Netflix hula (wiem, że to głupiutkie, ale mnie intrygowało cały czas :D) Czemu Vi... ach, no nie mogę, bo zaspoileruję :D
W każdym razie bawiłam się na tyle dobrze, że sięgnę po następny tom z nadzieją, że moje pytania dostaną swoje odpowiedzi.
Ach, i ta okładka, to wydanie, coś pięknego <3
Dziękuję @wydawnictwojaguar za kopię w zamian za szczerą opinię!
April 9, 2021
Vianne war manchmal etwas nervig. Trotzdem tolles Setting, wahnsinnig fantasievolle und fesselnde Story. Wird auf jeden Fall weitergelesen 😊
dnf
April 22, 2021Es war einfach nicht meins. Es hat einfach nicht gepasst (weder Charaktere, noch Schreibstil oder Geschichte, wobei ich die Grundidee sehr spannend fand!) und ich hatte auch keine Hoffnung, dass dieses Buch und ich noch Freunde werden, deswegen habe ich es abgebrochen. Wenn ihr Interesse habt, dann versucht es aber einfach, vielleicht liebt ihr es ja.
November 7, 2020
Mein erstes Buch der Autorin und hätte ich den zweiten Band nicht schon bereits zu Hause, wäre es auch gleich mein letztes geblieben.
Ich habe das Buch in einem Buddyread gelesen und das hat es wesentlich unterhalsamer gemacht, als es eigentlich war. Alleine hätte ich schon im Prolog abgebrochen, weils einfach nur schrecklich war.
Spoilergefahr!
Mir gefiel der Schreibstil überhaupt nicht. Besonders die direkte Rede fand ich stellenweise einfach nur seltsam. „Aber du wirst dieser Mann nicht sein.“ Ist nur eins der Beispiele.
Dazu kam, dass mich die Protagonistin so dermassen genervt hat. So weinerlich und schwach und Hals über Kopf verliebt in Ezra. Ezra hier, Ezra da, Ezra everywhere. Sie hätte bestimmt seine Hautschuppen eingesammelt, hätte sie die Gelegenheit dazu gehabt. Was an sich nicht schlimm wäre, aber leider war Ezra ein richtiger Kotzbrocken. „Ich liebe dich nicht.“ Sagt er ihr schon im Prolog und auch wenn man als Leser davon ausgeht, dass es nicht stimmt, benimmt er sich doch sehr danach. Praktisch das ganze Buch über. Und dann schiesst er den Vogel ab indem er mit ihr rummacht um dann im Anschluss zu sagen, dass er verlobt ist, um dann mit ihr zu schlafen und am nächsten Morgen abzuhauen um zu heiraten. YES GIRL! GO FOR IT! (trotzdem muss ich sagen, dass ich die Lovestory noch das Beste am Buch fand!) Dann ist unsere liebe Vi eine Special Snowflake! ÜBERRASCHUNG!!!!! Von ich-wurde-meinen-Hexenkräften-beraubt wandelt sie sich zu ich-kann-alle-vier-Elemente-beherrschen-Special. So überpowerte Protagonistinnen mag ich leider gar nicht. Aber das ist Geschmackssache.
Am allerschlimmsten war der Prolog in dem man erfährt, das Protagonistin Special Snowflake von einer Sylphe gebissen wurde und nun seit zwei Jahren vor sich hinsiecht und kurz vor dem sterben ist und deshalb zu den superbegabten Hexen nach England soll. Mit letzter Kraft macht sie noch ein Schutzschild um sich und Ezra weil es zu deren ersten Kuss kommt (nach dem (Kuss) Ezra ihr sagt, dass er sie NICHT liebt und sie gehen soll und sowieso immer nur eine Bürde für ihn war). Das Herz ist gebrochen, der Prolog zu Ende, schnitt zum ersten Kapitel: 2 Jahre später, sie ist geheilt und alles gut und muss zurück nach Frankreich LOL okay? (geheilt wurde sie übrigens von Ash dem gelehrten Hexer, der, als Vi im sterben lag und ihm auf dem Sterbebett von Ezra erzählt, mal kurz verschwindet und dann mit dem Heilmittel wiederkommt und seitdem sind sie beste Freunde. Er ist übrigens verliebt in sie)
Die Geschichte will leider überhaupt nicht vorwärtsgehen und dümpelt vor sich hin. Nachdem Vi und ihre zwei Schwestern (die grosse Ähnlichkeiten mit den Schwestern aus Ich einfach unverbesserlich haben) überstützt Frankreich verlassen mussten, weil sich die Tore schliessen und die Dämonen kurz vor dem angriff stehen, kommen sie zurück und was tun sie? Ein bisschen Putzen und mit dem Besen wischen, ein bisschen Marmelade einkochen, Kerze ziehen (rote und gelbe) und frühmorgens Joggen gehen und Gebäck essen. Die Bedrohung hab ich leider nie gespürt und es dauert einfach ewig bis mal irgendwas passiert. Aber auf jeder zweiten Seite einmal kurz an Ezra denken. Auch ihr Leibwächter Ash verschwindet einfach mal so für mehrere Kapitel, weil er irgendwohin musste. Ne is klar oder? Und Vi denkt gefühlt nie an ihn obwohl er ja sooo ein guter Freund geworden ist und sie gerettet hat. ABER, er ist halt nur ein gelehrter und kein Kämpfer (Zitat Vi.. wir sehen jetzt mal über darüber hinweg wie krass triggernd so ne Aussage sein kann für junge Männer die nicht 24/7 im Fitnesscenter sind oder gegen Dämonen kämpfen) desweiteren kam ein Vergleich von Dämonen die nicht gerne als Monster bezeichnet werden, in dem das N Wort fiel. Leider sehr taktlos ausgeführt, obwohl ich verstehe, was die Autorin hier wollte. Hätte sie lieber sein lassen sollen, den es hinterliess einen Faden Beigeschmack.
Auch der Cliffhanger liess mich kalt zurück und wie gesagt, Band zwei lese ich, weil ich ihn schon habe und ich mich immerhin köstlich mit meinem Lesebuddy amüsiert habe. Ansonsten mein persönlicher Flop des Jahres.
Die zwei Sterne sind für das unglaublich schöne Cover und die Buchgestalltung die wirklich ein Traum ist.
Ich habe das Buch in einem Buddyread gelesen und das hat es wesentlich unterhalsamer gemacht, als es eigentlich war. Alleine hätte ich schon im Prolog abgebrochen, weils einfach nur schrecklich war.
Spoilergefahr!
Mir gefiel der Schreibstil überhaupt nicht. Besonders die direkte Rede fand ich stellenweise einfach nur seltsam. „Aber du wirst dieser Mann nicht sein.“ Ist nur eins der Beispiele.
Dazu kam, dass mich die Protagonistin so dermassen genervt hat. So weinerlich und schwach und Hals über Kopf verliebt in Ezra. Ezra hier, Ezra da, Ezra everywhere. Sie hätte bestimmt seine Hautschuppen eingesammelt, hätte sie die Gelegenheit dazu gehabt. Was an sich nicht schlimm wäre, aber leider war Ezra ein richtiger Kotzbrocken. „Ich liebe dich nicht.“ Sagt er ihr schon im Prolog und auch wenn man als Leser davon ausgeht, dass es nicht stimmt, benimmt er sich doch sehr danach. Praktisch das ganze Buch über. Und dann schiesst er den Vogel ab indem er mit ihr rummacht um dann im Anschluss zu sagen, dass er verlobt ist, um dann mit ihr zu schlafen und am nächsten Morgen abzuhauen um zu heiraten. YES GIRL! GO FOR IT! (trotzdem muss ich sagen, dass ich die Lovestory noch das Beste am Buch fand!) Dann ist unsere liebe Vi eine Special Snowflake! ÜBERRASCHUNG!!!!! Von ich-wurde-meinen-Hexenkräften-beraubt wandelt sie sich zu ich-kann-alle-vier-Elemente-beherrschen-Special. So überpowerte Protagonistinnen mag ich leider gar nicht. Aber das ist Geschmackssache.
Am allerschlimmsten war der Prolog in dem man erfährt, das Protagonistin Special Snowflake von einer Sylphe gebissen wurde und nun seit zwei Jahren vor sich hinsiecht und kurz vor dem sterben ist und deshalb zu den superbegabten Hexen nach England soll. Mit letzter Kraft macht sie noch ein Schutzschild um sich und Ezra weil es zu deren ersten Kuss kommt (nach dem (Kuss) Ezra ihr sagt, dass er sie NICHT liebt und sie gehen soll und sowieso immer nur eine Bürde für ihn war). Das Herz ist gebrochen, der Prolog zu Ende, schnitt zum ersten Kapitel: 2 Jahre später, sie ist geheilt und alles gut und muss zurück nach Frankreich LOL okay? (geheilt wurde sie übrigens von Ash dem gelehrten Hexer, der, als Vi im sterben lag und ihm auf dem Sterbebett von Ezra erzählt, mal kurz verschwindet und dann mit dem Heilmittel wiederkommt und seitdem sind sie beste Freunde. Er ist übrigens verliebt in sie)
Die Geschichte will leider überhaupt nicht vorwärtsgehen und dümpelt vor sich hin. Nachdem Vi und ihre zwei Schwestern (die grosse Ähnlichkeiten mit den Schwestern aus Ich einfach unverbesserlich haben) überstützt Frankreich verlassen mussten, weil sich die Tore schliessen und die Dämonen kurz vor dem angriff stehen, kommen sie zurück und was tun sie? Ein bisschen Putzen und mit dem Besen wischen, ein bisschen Marmelade einkochen, Kerze ziehen (rote und gelbe) und frühmorgens Joggen gehen und Gebäck essen. Die Bedrohung hab ich leider nie gespürt und es dauert einfach ewig bis mal irgendwas passiert. Aber auf jeder zweiten Seite einmal kurz an Ezra denken. Auch ihr Leibwächter Ash verschwindet einfach mal so für mehrere Kapitel, weil er irgendwohin musste. Ne is klar oder? Und Vi denkt gefühlt nie an ihn obwohl er ja sooo ein guter Freund geworden ist und sie gerettet hat. ABER, er ist halt nur ein gelehrter und kein Kämpfer (Zitat Vi.. wir sehen jetzt mal über darüber hinweg wie krass triggernd so ne Aussage sein kann für junge Männer die nicht 24/7 im Fitnesscenter sind oder gegen Dämonen kämpfen) desweiteren kam ein Vergleich von Dämonen die nicht gerne als Monster bezeichnet werden, in dem das N Wort fiel. Leider sehr taktlos ausgeführt, obwohl ich verstehe, was die Autorin hier wollte. Hätte sie lieber sein lassen sollen, den es hinterliess einen Faden Beigeschmack.
Auch der Cliffhanger liess mich kalt zurück und wie gesagt, Band zwei lese ich, weil ich ihn schon habe und ich mich immerhin köstlich mit meinem Lesebuddy amüsiert habe. Ansonsten mein persönlicher Flop des Jahres.
Die zwei Sterne sind für das unglaublich schöne Cover und die Buchgestalltung die wirklich ein Traum ist.
July 11, 2025
Nie przypominam sobie, kiedy ostatnio czytałam coś gorzej napisanego. Ba, musiałabym poważnie się zastanowić, czy kiedykolwiek w życiu coś takiego czytałam. Ale powiem tak - było przez to śmiesznie i traktowałam to jako niepoważną rozrywkę, zwłaszcza, że fabuła jest tylko trochę lepsza od stylu autorki. Bawiłam się dobrze, ale chyba nie z takich powodów, z jakich powinnam. To tak jak czytanie fatalnych fanfików, które są tak złe, że sprawiają radość xd
Podsumować można to krótko - gdyby ta książka była napisana lepiej, to bawiłabym się na niej gorzej.
Na pewno przeczytam drugą część xD ta książka to już taki mem w mojej głowie, że chcę wiedzieć, co dalej.
Dwie gwiazdki za ogrom radości, które mi sprawiła.
Podsumować można to krótko - gdyby ta książka była napisana lepiej, to bawiłabym się na niej gorzej.
Na pewno przeczytam drugą część xD ta książka to już taki mem w mojej głowie, że chcę wiedzieć, co dalej.
Dwie gwiazdki za ogrom radości, które mi sprawiła.
June 29, 2020
Ich habe es geliebt ❤️
Die Magie war einfach toll beschrieben, die Welt war außergewöhnlich und richtig spannend gestaltet, die Charaktere tiefgründig und liebenswert. Ich habe rein gar nichts auszusetzen - bis auf eines:
Ezra. Nicht, dass er mir unsympathisch war, er ist ein sehr komplexer Charakter, verantwortungsbewusst, prinzipientreu, stur, aber eben auch kontrovers. Tatsächlich fand ich seine beinahe aufdringliche Art gegenüber Vianne eher unangenehm. Seine Umstände verbieten es ihm nämlich, ihr zu Nahe zu kommen, und anstatt es ihr leichter zu machen, kann er sie einfach nicht in Ruhe lassen. Sie gibt sich so viel Mühe über ihn hinweg zu kommen, und er macht diese Versuche immer wieder zunichte. Ich fand das sehr egoistisch und überhaupt nicht zum Anhimmeln, wenn ich ehrlich bin 🙈 Im Prinzip tat mir Vianne unendlich leid, ich finde nicht, dass sie das verdient hat, und ich wünschte mir die ganze Zeit, dass sie einfach loslässt. Aber vielleicht schafft sie es in Teil zwei. Go, Vianne, du kannst das, du findest einen Besseren 💪🏼
Ich ziehe aber dafür nichts ab, weil ich diese storyline auf der anderen Seite auch richtig gut fand, und Ezra trotz allem seinen Zweck mehr als erfüllt hat, wenn man so will. Emotional hat mich das ja - wie man sieht - total erreichen können, und ich kenne das auch gar nicht anders bei Marahs Büchern, dass mich die männlichen Protagonisten extrem aufregen. Also hat sie in meinen Augen alles richtig gemacht ❤️ Für mich ein Highlight ❤️
Die Magie war einfach toll beschrieben, die Welt war außergewöhnlich und richtig spannend gestaltet, die Charaktere tiefgründig und liebenswert. Ich habe rein gar nichts auszusetzen - bis auf eines:
Ezra. Nicht, dass er mir unsympathisch war, er ist ein sehr komplexer Charakter, verantwortungsbewusst, prinzipientreu, stur, aber eben auch kontrovers. Tatsächlich fand ich seine beinahe aufdringliche Art gegenüber Vianne eher unangenehm. Seine Umstände verbieten es ihm nämlich, ihr zu Nahe zu kommen, und anstatt es ihr leichter zu machen, kann er sie einfach nicht in Ruhe lassen. Sie gibt sich so viel Mühe über ihn hinweg zu kommen, und er macht diese Versuche immer wieder zunichte. Ich fand das sehr egoistisch und überhaupt nicht zum Anhimmeln, wenn ich ehrlich bin 🙈 Im Prinzip tat mir Vianne unendlich leid, ich finde nicht, dass sie das verdient hat, und ich wünschte mir die ganze Zeit, dass sie einfach loslässt. Aber vielleicht schafft sie es in Teil zwei. Go, Vianne, du kannst das, du findest einen Besseren 💪🏼
Ich ziehe aber dafür nichts ab, weil ich diese storyline auf der anderen Seite auch richtig gut fand, und Ezra trotz allem seinen Zweck mehr als erfüllt hat, wenn man so will. Emotional hat mich das ja - wie man sieht - total erreichen können, und ich kenne das auch gar nicht anders bei Marahs Büchern, dass mich die männlichen Protagonisten extrem aufregen. Also hat sie in meinen Augen alles richtig gemacht ❤️ Für mich ein Highlight ❤️
December 28, 2021
Ich habe schon lange kein Buch gelesen, das soo langamig wie dieses war und das obwohl die Geschichte mit dem Prolog eigentlich ganz interessant anfing und ich daher auch erwartet hatte, dass es mir auch gefallen würde. Leider war das Buch dann, um ehrlich zu sein, ziemlich langweilig und total anstrengend zu lesen, da einfach "nichts" passiert ist und auch die Protagonistin sowie ihr Love-Interest nichts positives herausreißen konnten. Es traf eher das Gegenteil zu. Die Protagonistin Vianne, die gerade so das Dämonenfieber überlebt und dabei all ihre Hexenkräfte verliert, muss von da an immer wieder von allen gerettet werden und da sie sonst nichts anderes, außer ihren täglichen Tagesablauf, zu bewältigen hat, versucht sie ihre Jugendliebe Ezra zurückzugewinnen, der allerdings nichts für sie übrig hat und mit ihr die ganze Zeit nur spielt. Statt einer interessanten Fantasygeschichte erhielt man hier also eine naive Protagonistin, deren Entscheidungen und Motivation ich oftmals so gar nicht nachvollziehen konnte und die sich dann im Verlaufe der Geschichte plötzlich zur "Auserwählten" mit den krassesten Kräften überhaupt entwickelt.. 🙄
Was ich zudem schade fand ist, dass man so wenig von der Welt erfuhr. Frankreich umringt von einer riesen Mauer, die die Menschen oder besser gesagt: die Hexen und Magier, vor den Dämonen schützt. Mehr erhielt man leider nicht. Was mit den Menschen, geschweige der restlichen Welt ist, wurde nicht wirklich erklärt. Generell hätte ich mir gewünscht, würde das Buch nicht zur heutigen Zeit und auch nicht in unserer Welt spielen, da man sich so nicht wirklich vorstellen konnte, was genau es denn nun gibt es und was nicht. Ich hatte persönlich kein "Frankreich Feeling" beim Lesen gehabt und Sachen wie Autos und Netflix, die nebenbei mal erwähnt wurden, haben meiner Meinung nach auch gar nicht in die Geschichte gepasst und hätten daher auch ruhig einfach komplett weggelassen werden können. Stattdessen hätte man sich hier evtl. auf eine reine Fantasy-Welt mit mehr Worldbuildung und einem interessanten Plot fokussieren können. Der große Showdown am Ende konnte mich auch nicht von sich überzeugen, da mich die Geschichte schon vorher nicht packen konnte. Hätte ich jetzt nicht mehrmals gelesen, dass die Folgebände sehr viel besser sein sollen, hätte ich dieses Buch nach spätestens 100 Seiten abgebrochen. Mal schauen, wann ich die Motivation finde die Reihe fortzusetzen 😅
Was ich zudem schade fand ist, dass man so wenig von der Welt erfuhr. Frankreich umringt von einer riesen Mauer, die die Menschen oder besser gesagt: die Hexen und Magier, vor den Dämonen schützt. Mehr erhielt man leider nicht. Was mit den Menschen, geschweige der restlichen Welt ist, wurde nicht wirklich erklärt. Generell hätte ich mir gewünscht, würde das Buch nicht zur heutigen Zeit und auch nicht in unserer Welt spielen, da man sich so nicht wirklich vorstellen konnte, was genau es denn nun gibt es und was nicht. Ich hatte persönlich kein "Frankreich Feeling" beim Lesen gehabt und Sachen wie Autos und Netflix, die nebenbei mal erwähnt wurden, haben meiner Meinung nach auch gar nicht in die Geschichte gepasst und hätten daher auch ruhig einfach komplett weggelassen werden können. Stattdessen hätte man sich hier evtl. auf eine reine Fantasy-Welt mit mehr Worldbuildung und einem interessanten Plot fokussieren können. Der große Showdown am Ende konnte mich auch nicht von sich überzeugen, da mich die Geschichte schon vorher nicht packen konnte. Hätte ich jetzt nicht mehrmals gelesen, dass die Folgebände sehr viel besser sein sollen, hätte ich dieses Buch nach spätestens 100 Seiten abgebrochen. Mal schauen, wann ich die Motivation finde die Reihe fortzusetzen 😅
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 20, 2021
Ich liebe den locker leichten, mitreißenden Schreibstil von Marah Woolf.
Auch hier hat sie wieder bewiesen, dass sie es einfach drauf hat. Ich fand die Geschichte wirklich faszinierend und ich bin mir auch noch nicht ganz sicher, ob ich total den Durchblick habe. Aber das was ich bisher weiß gefällt mir mega gut.
Ich mag Vianne und ihre Schwestern und ich bin vom ersten Moment an Fan von Caleb gewesen. Nur Ezra finde ich wirklich furchtbar und ich hoffe wirklich für Vianne und den Leser, dass er nicht der Loveinterest bleiben wird. Was auch immer das zwischen den beiden ist mag ich leider überhaupt nicht. Aber so wie ich die Autorin kenne wird sie mich noch ein ums andere Mal überraschen. Ich zähle auf sie und auf den 2. Band. Nach dem Cliffhanger muss ich auf jeden Fall ganz bald weiter lesen.
Auch hier hat sie wieder bewiesen, dass sie es einfach drauf hat. Ich fand die Geschichte wirklich faszinierend und ich bin mir auch noch nicht ganz sicher, ob ich total den Durchblick habe. Aber das was ich bisher weiß gefällt mir mega gut.
Ich mag Vianne und ihre Schwestern und ich bin vom ersten Moment an Fan von Caleb gewesen. Nur Ezra finde ich wirklich furchtbar und ich hoffe wirklich für Vianne und den Leser, dass er nicht der Loveinterest bleiben wird. Was auch immer das zwischen den beiden ist mag ich leider überhaupt nicht. Aber so wie ich die Autorin kenne wird sie mich noch ein ums andere Mal überraschen. Ich zähle auf sie und auf den 2. Band. Nach dem Cliffhanger muss ich auf jeden Fall ganz bald weiter lesen.
September 24, 2025
Засмучена, бо по анотації та відгукам здавалось, що має сподобатись, а виявилось геть повз((
Спочатку було просто нудно і не чіпляло, а потім ще й любовна лінія вибісила 🙄
Та за шо 😩🫠
Далі не читатиму.
Спочатку було просто нудно і не чіпляло, а потім ще й любовна лінія вибісила 🙄
Та за шо 😩🫠
Далі не читатиму.
March 18, 2025
Захопливо і атмосферно. Незвично, і в той же час дуже знайомо. От наче й нічого особливого, але мені срочно треба продовження🔥
October 25, 2024
3 важливі пункти:
1. я не хотіла, щоб книжка закінчувалася
2. я вже не дочекаюся наступної в нас ( а вона буде)
3. БІГОМ БІГОМ БІЖІТЬ І КУПЛЯЙТЕ ЦЮ КНИЖКУ, бо це прихований скарб!
Любителям ромфанту о божечки скільки тут нерву та хімії - мама рідна !
P.S. : Ви ще тут? чому ви не замовляєте собі книжку? Думаєте їх не розберуть як пиріжки?!?!?
:D
(дууже зайшло)
1. я не хотіла, щоб книжка закінчувалася
2. я вже не дочекаюся наступної в нас ( а вона буде)
3. БІГОМ БІГОМ БІЖІТЬ І КУПЛЯЙТЕ ЦЮ КНИЖКУ, бо це прихований скарб!
Любителям ромфанту о божечки скільки тут нерву та хімії - мама рідна !
P.S. : Ви ще тут? чому ви не замовляєте собі книжку? Думаєте їх не розберуть як пиріжки?!?!?
:D
(дууже зайшло)
June 16, 2022
Durch meine Begeisterung für die Angelussaga musste ich natürlich direkt mit ihrer Hexenschwesternsaga anfangen. Und was soll ich sagen? Marah Woolf ist eine absolute Meisterin der Worte und des Schreibens. Ich liebe absolut alles daran! Die Einführung in die Welt und das Magie System fiel mir selten so leicht wie in diesem Buch und ich war direkt gefesselt von der Geschichte. Wow wow wow!! Okay, dieser Cliffhanger ist echt fies, aber ich hab Gott sei dank Band 2 auch direkt zur Hand! Leute, lest dieses Buch!!! Es lohnt sich für jeden - glaubt mir. Man fliegt durch den Schreibstil nur so durch die Seiten. Große große Liebe, und nichts anderes für die Autorin und dieses Buch!
February 22, 2025
Страшно зізнатися, але це було добре!!!
Навіть не думала, що таке легеньке романтичне фентезі мені ще може подобатися! Я з книгою просто відпочила, і ніби повернулася років на 5 у минуле, коли отакі історії читалися на одному подиху.
Так, нехай герої тут бісячі, і в їхніх діях немає аж ніякої логіки - це навпаки підсилювало мій запал і спонукало читати далі.
Сподіваюся, справжні інтриги, загадки і таємниці чекають нас попереду. Бо я собі уже набудувала купу сюжетних поворотів. І якщо авторка не скористається хоч одним, або ж її власні будуть не такі цікаві, як мої, я буду дуже засмучена!
Навіть не думала, що таке легеньке романтичне фентезі мені ще може подобатися! Я з книгою просто відпочила, і ніби повернулася років на 5 у минуле, коли отакі історії читалися на одному подиху.
Так, нехай герої тут бісячі, і в їхніх діях немає аж ніякої логіки - це навпаки підсилювало мій запал і спонукало читати далі.
Сподіваюся, справжні інтриги, загадки і таємниці чекають нас попереду. Бо я собі уже набудувала купу сюжетних поворотів. І якщо авторка не скористається хоч одним, або ж її власні будуть не такі цікаві, як мої, я буду дуже засмучена!
March 18, 2022
Das war ein richtig enttäuschender Auftakt. Die Hälfte des Buches wusste ich nicht mal richtig, was passiert. Alle drei Schwestern sowie Ezra und Ash waren mir so unsympathisch.. schade 🥺
October 19, 2020
Ich weiß, dass mich bei Büchern dieser Autorin mich nichts überraschen kann, doch habe ich es innerhalb kurzer Zeit ausgelesen. Werde mir sicher noch den zweiten Band besorgen, aber nicht sofort, da ich den Cliffhanger nicht ganz so schlimm fand. Ich lese viel zu selten Bücher über Hexen, doch sie gefallen mir immer gut. Werde mich nach anderen Hexenbüchern umsehen.
4,5 Sterne
4,5 Sterne
March 28, 2021
2,5⭐
"Moce, żywioły, demony i krucha dziewczyna. Opowieść o siostrzeństwie i sile miłości". Tak zapowiada tę historię polski blurb.
Sprawdźmy więc na ile się to ma do rzeczywistości.
Moce - cóż, moce są. Ale wiemy o nich tyle, co kot napłakał.
Żywioły - to chyba jedyne, co w tym blurbie się zgadza.
Demony - cóż, one są trochę jak powietrze. Jest wszędzie, cały czas, ale dopiero, gdy ktoś ci przypomni, że musisz oddychać, zaczynasz być tego świadomym.
Krucha dziewczyna - Vianne dość dobitnie poświęciła jakieś 10 stron tej historii by wykrzyczeć, iż nie jest "krucha" ani "delikatna".
Siostrzeństwo - bohaterka ma siostry. To chyba tyle.
Siła miłości - o bogowie weźcie mnie, bo wykorkuję.
Prawda jest taka, że do tej pozycji podchodziłam sceptycznie. Motyw czarów i wiedźm był wykorzystywany już na wszelkie sposoby, więc ciekawiło mnie, jaką perspektywę obierze ta historia. Jednocześnie za tłumaczenie wziął się Jaguar, który stety bądź niestety sięga po książki oparte na romansach. Jako dzielna przedstawicielka odłamu anty-romansideł byłam nieco spanikowana, ale przepiękna okładka mnie ostatecznie skusiła.
No i się przejechałam.
Tak naprawdę gdyby nie ten wątek romantyczny to ocena byłaby wyższa - nie wysoka, ale wyższa, ponieważ "Siostra gwiazd" jest w praktyce domestic opowieścią o dziewczynie, która pokonuje ciężką chorobę i powoli wraca do świata sprzed niej. Tylko ten wątek rozbija kilka elementów, które powinny być niezwykle ważne dla fabuły, a są potraktowane po macoszemu.
Pierwszy to magia. Tu nie ma żadnej ekspozycji - nie wiemy jak magia działa, jakie są jej granice, kto się nią posługuje, nic. Dostajemy kilka nazw rodzajowych (które ostatecznie nijak się mają do dalszych wydarzeń), jakiś podział na wiedźmy i magów, który nie zostaje podjęty w wyjaśnieniach, oraz świat. Świat, którego do tej pory nie potrafię rozgryźć, ponieważ z jednej strony mamy rycerzy, Loże, zamki oraz zakony, z drugiej spodnie, samochody i współczesne miasta. O ile osadzenie akcji na szlaku francuskich zamków jest świetne, o tyle nie dostajemy żadnego przedziału czasowego akcji. To trochę tak, jakby autorka nie chciała go określać, ponieważ sama nie była co do niego pewna, i z jednej strony potrzebowała średniowiecznego klimatu, a z drugiej musiało być wystarczająco współcześnie, by móc "działać".
Podobnie jest z inspiracjami. Wrzucamy tu recytowanie zaklęć, magię ziół i roślin, inne wymiary, magiczne artefakty, legendy arturiańskie, demony, francuskie klimaty i czego dusza zapragnie. A to, że jeden element z drugim się nie łączy, nie ma znaczenia. Po podejściu do lodówki i wrzuceniu do garnka wszystkich ulubionych elementów spożywczych możnaby otrzymać bardziej sensowną mieszankę niż tutaj.
Drugim są demony. Które niby atakują ten świat, można je spotkać na każdym kroku, są niebezpieczne do tego stopnia, że ludność jest ewakuowana za granicę. Ale... Tego nigdzie nie widać? Oprócz spontanicznych dwóch czy trzech ataków nie ma nic. A ponoć jest to niezwykle paląca sprawa, która zajmuje umysły wszystkich rządzących.
Sama intryga, która ma tutaj miejsce, nie jest czytelnikowi wytłumaczona. Jest jakiś król demonów, jakaś rada, loża, kongregacja czy inna konfederacja, ale główna bohaterka jest wciągnięta w to wszystko tak ni z gruchy ni z pietruchy, że w sumie to nie wiem po co ona tam tak naprawdę jest.
Trzecim są sami bohaterowie.
W chwili, gdy zdałam sobie z tego sprawę, poczułam, jakbym doznała oświecenia. Bohaterowie tu są niczym innym jak zrzynką z Dworów Sary J. Maas. Przypadkowo czy nie, ta analogia istnieje.
Vianne jest Feyrą, ponieważ oprócz łącznika w postaci bycia MC jest również tą wybraną, tą "lepszą", która dostaje love interest, która jest gotowa skopać tyłek bądź uwieść przeciwnika, albo najlepiej oba naraz.
Maëlle to odbicie Elaine - obie są równie delikatne i równie nieistotne dla fabuły.
Aimée jest Nestą, ponieważ kreuje się je na równie butne, niedostępne i podpadające pod określenie "bitch".
Caleb, który w całą historię (po raz kolejny) został wkręcony troche bez sensu, ma być Cassianem, tylko bardziej rozpuszczonym, tajemniczym i demonicznym (co nie wychodzi, ale cóż. Tutaj wiele rzeczy nie wychodzi).
Reszta bohaterów, oprócz Ezry, któremu poświęcę inny wątek, choć z początku wydaje się niezwykle istotna i ciekawa, odpada gdzieś przy side questach czy próbach rozwiązania/zawiązania fabuły.
Czwartym jest to, co mnie tutaj bolało najbardziej, czyli wątek romantyczny.
Który przebiega mniej więcej tak: Vianne dostaje kosza, Vianne stwierdza, że miłość do Ezry była nastoletnim wygłupem i zrodziła się z widma przedwczesnej śmierci, Vianne spotyka Ezrę i robi wszystko, by ten ją zauważył, ale wmawia czytelnikowi, że jest odwrotnie; Vianne ciągnie tę szopkę przez 300 stron; Ezra całuje Vianne, ale pocałunek dramatycznie przerywa jego narzeczona, która w sumie ma wylane na to, że jej przyszły mąż obściskuje się z jakąś dziewczyną; Vianne jest wściekła; Vianne przesypia się z Ezrą. Koniec.
I tam jest jakaś próba z udowadnia związku z Ashem na początku, ale po 200 stronach zbędny Ash zostaje wysłany... gdzieś tam, i nigdy nie wraca jako ważna postać, nieważne ile razy nam podkreślała jak to wiele jego obecność dla niej znaczy.
Z 450 stron tej książki, gdyby wyciągnąć cały wątek romantyczny, zostałoby może 200? W porywach do 250 stron książki. Która okazałaby się jakimś bełkotem bez ładu i składu, wciskaniem polityki, której nikt nie rozumie, i motywów magicznych, których nikt nigdy nie wykorzysta.
W zasadzie ta część nieskażona miłosnymi uniesieniami Vianne bardzo mi przypominała niedawno czytane "Zasady magii", tylko że tam relacje rodzinne grały pierwsze skrzypce. Tutaj próbuje się zbudować takie samo wrażenie, ale gdy przychodzi moment przełomowy dla związku Vianne i Ezry siostry odchodzą w odstawkę.
Każdy element tej książki jest trochę jak rekwizyty na scenie w teatrze - zero detali, tylko ogólny zarys i kolory, by ludzie w ostatnim rzędzie mogli odgadnąć, co to jest. Tu nawet nie ma większego tła, do którego seria mogłaby dążyć, tylko wszystko po prostu... Jest.
Nie oczekiwałam dużej fabuły czy zawiłych intryg, jeśli mam być szczera. Po pierwszych stu stronach, gdzie jeszcze całość rysowała się jako domestic historia o Vianne, wiedźmie, która utraciła magię w skutek demonicznej gorączki, powracającej do domu u boku sióstr i przyjaciół, by odnaleźć się w świecie magii jako pozbawiona jej istota, naprawdę byłam zaciekawiona. Gdyby "Siostra gwiazd" obrała taki kierunek nie byłoby tu mojego narzekania. Może nie byłabym oczarowana, pozbawiona języka w gębie i niemogąca pozbyć się myśli o tej historii z głowy, ale byłabym ukontentowana. Przeczytałabym przyjemną książkę o magii i siostrach i byłoby cacy.
A tak myślę jak Merlin miał się do demonów, francuskie magdalenki do dżemów pobudzających senność i smoczy demon do zakonnic. I cierpię przez ten cholerny wątek romantyczny.
Mimo wszystko wystawiam jej te 2,5⭐, bo to nie jest zła do cna książka. Jeżeli ktoś lubi klimaty romansowe, dla kogoś najbardziej się liczy wątek romantyczny i nie przeszkadza mu, że jest on główną osią dla reszty, to "Siostra gwiazd" jest pozycją prawie idealną. U mnie po prostu zebrała bingo w "których wątków biskup nie lubi", więc dajcie mi whiskey i pozwólcie zapomnieć o tej przygodzie.
"Moce, żywioły, demony i krucha dziewczyna. Opowieść o siostrzeństwie i sile miłości". Tak zapowiada tę historię polski blurb.
Sprawdźmy więc na ile się to ma do rzeczywistości.
Moce - cóż, moce są. Ale wiemy o nich tyle, co kot napłakał.
Żywioły - to chyba jedyne, co w tym blurbie się zgadza.
Demony - cóż, one są trochę jak powietrze. Jest wszędzie, cały czas, ale dopiero, gdy ktoś ci przypomni, że musisz oddychać, zaczynasz być tego świadomym.
Krucha dziewczyna - Vianne dość dobitnie poświęciła jakieś 10 stron tej historii by wykrzyczeć, iż nie jest "krucha" ani "delikatna".
Siostrzeństwo - bohaterka ma siostry. To chyba tyle.
Siła miłości - o bogowie weźcie mnie, bo wykorkuję.
Prawda jest taka, że do tej pozycji podchodziłam sceptycznie. Motyw czarów i wiedźm był wykorzystywany już na wszelkie sposoby, więc ciekawiło mnie, jaką perspektywę obierze ta historia. Jednocześnie za tłumaczenie wziął się Jaguar, który stety bądź niestety sięga po książki oparte na romansach. Jako dzielna przedstawicielka odłamu anty-romansideł byłam nieco spanikowana, ale przepiękna okładka mnie ostatecznie skusiła.
No i się przejechałam.
Tak naprawdę gdyby nie ten wątek romantyczny to ocena byłaby wyższa - nie wysoka, ale wyższa, ponieważ "Siostra gwiazd" jest w praktyce domestic opowieścią o dziewczynie, która pokonuje ciężką chorobę i powoli wraca do świata sprzed niej. Tylko ten wątek rozbija kilka elementów, które powinny być niezwykle ważne dla fabuły, a są potraktowane po macoszemu.
Pierwszy to magia. Tu nie ma żadnej ekspozycji - nie wiemy jak magia działa, jakie są jej granice, kto się nią posługuje, nic. Dostajemy kilka nazw rodzajowych (które ostatecznie nijak się mają do dalszych wydarzeń), jakiś podział na wiedźmy i magów, który nie zostaje podjęty w wyjaśnieniach, oraz świat. Świat, którego do tej pory nie potrafię rozgryźć, ponieważ z jednej strony mamy rycerzy, Loże, zamki oraz zakony, z drugiej spodnie, samochody i współczesne miasta. O ile osadzenie akcji na szlaku francuskich zamków jest świetne, o tyle nie dostajemy żadnego przedziału czasowego akcji. To trochę tak, jakby autorka nie chciała go określać, ponieważ sama nie była co do niego pewna, i z jednej strony potrzebowała średniowiecznego klimatu, a z drugiej musiało być wystarczająco współcześnie, by móc "działać".
Podobnie jest z inspiracjami. Wrzucamy tu recytowanie zaklęć, magię ziół i roślin, inne wymiary, magiczne artefakty, legendy arturiańskie, demony, francuskie klimaty i czego dusza zapragnie. A to, że jeden element z drugim się nie łączy, nie ma znaczenia. Po podejściu do lodówki i wrzuceniu do garnka wszystkich ulubionych elementów spożywczych możnaby otrzymać bardziej sensowną mieszankę niż tutaj.
Drugim są demony. Które niby atakują ten świat, można je spotkać na każdym kroku, są niebezpieczne do tego stopnia, że ludność jest ewakuowana za granicę. Ale... Tego nigdzie nie widać? Oprócz spontanicznych dwóch czy trzech ataków nie ma nic. A ponoć jest to niezwykle paląca sprawa, która zajmuje umysły wszystkich rządzących.
Sama intryga, która ma tutaj miejsce, nie jest czytelnikowi wytłumaczona. Jest jakiś król demonów, jakaś rada, loża, kongregacja czy inna konfederacja, ale główna bohaterka jest wciągnięta w to wszystko tak ni z gruchy ni z pietruchy, że w sumie to nie wiem po co ona tam tak naprawdę jest.
Trzecim są sami bohaterowie.
W chwili, gdy zdałam sobie z tego sprawę, poczułam, jakbym doznała oświecenia. Bohaterowie tu są niczym innym jak zrzynką z Dworów Sary J. Maas. Przypadkowo czy nie, ta analogia istnieje.
Vianne jest Feyrą, ponieważ oprócz łącznika w postaci bycia MC jest również tą wybraną, tą "lepszą", która dostaje love interest, która jest gotowa skopać tyłek bądź uwieść przeciwnika, albo najlepiej oba naraz.
Maëlle to odbicie Elaine - obie są równie delikatne i równie nieistotne dla fabuły.
Aimée jest Nestą, ponieważ kreuje się je na równie butne, niedostępne i podpadające pod określenie "bitch".
Caleb, który w całą historię (po raz kolejny) został wkręcony troche bez sensu, ma być Cassianem, tylko bardziej rozpuszczonym, tajemniczym i demonicznym (co nie wychodzi, ale cóż. Tutaj wiele rzeczy nie wychodzi).
Reszta bohaterów, oprócz Ezry, któremu poświęcę inny wątek, choć z początku wydaje się niezwykle istotna i ciekawa, odpada gdzieś przy side questach czy próbach rozwiązania/zawiązania fabuły.
Czwartym jest to, co mnie tutaj bolało najbardziej, czyli wątek romantyczny.
Który przebiega mniej więcej tak: Vianne dostaje kosza, Vianne stwierdza, że miłość do Ezry była nastoletnim wygłupem i zrodziła się z widma przedwczesnej śmierci, Vianne spotyka Ezrę i robi wszystko, by ten ją zauważył, ale wmawia czytelnikowi, że jest odwrotnie; Vianne ciągnie tę szopkę przez 300 stron; Ezra całuje Vianne, ale pocałunek dramatycznie przerywa jego narzeczona, która w sumie ma wylane na to, że jej przyszły mąż obściskuje się z jakąś dziewczyną; Vianne jest wściekła; Vianne przesypia się z Ezrą. Koniec.
I tam jest jakaś próba z udowadnia związku z Ashem na początku, ale po 200 stronach zbędny Ash zostaje wysłany... gdzieś tam, i nigdy nie wraca jako ważna postać, nieważne ile razy nam podkreślała jak to wiele jego obecność dla niej znaczy.
Z 450 stron tej książki, gdyby wyciągnąć cały wątek romantyczny, zostałoby może 200? W porywach do 250 stron książki. Która okazałaby się jakimś bełkotem bez ładu i składu, wciskaniem polityki, której nikt nie rozumie, i motywów magicznych, których nikt nigdy nie wykorzysta.
W zasadzie ta część nieskażona miłosnymi uniesieniami Vianne bardzo mi przypominała niedawno czytane "Zasady magii", tylko że tam relacje rodzinne grały pierwsze skrzypce. Tutaj próbuje się zbudować takie samo wrażenie, ale gdy przychodzi moment przełomowy dla związku Vianne i Ezry siostry odchodzą w odstawkę.
Każdy element tej książki jest trochę jak rekwizyty na scenie w teatrze - zero detali, tylko ogólny zarys i kolory, by ludzie w ostatnim rzędzie mogli odgadnąć, co to jest. Tu nawet nie ma większego tła, do którego seria mogłaby dążyć, tylko wszystko po prostu... Jest.
Nie oczekiwałam dużej fabuły czy zawiłych intryg, jeśli mam być szczera. Po pierwszych stu stronach, gdzie jeszcze całość rysowała się jako domestic historia o Vianne, wiedźmie, która utraciła magię w skutek demonicznej gorączki, powracającej do domu u boku sióstr i przyjaciół, by odnaleźć się w świecie magii jako pozbawiona jej istota, naprawdę byłam zaciekawiona. Gdyby "Siostra gwiazd" obrała taki kierunek nie byłoby tu mojego narzekania. Może nie byłabym oczarowana, pozbawiona języka w gębie i niemogąca pozbyć się myśli o tej historii z głowy, ale byłabym ukontentowana. Przeczytałabym przyjemną książkę o magii i siostrach i byłoby cacy.
A tak myślę jak Merlin miał się do demonów, francuskie magdalenki do dżemów pobudzających senność i smoczy demon do zakonnic. I cierpię przez ten cholerny wątek romantyczny.
Mimo wszystko wystawiam jej te 2,5⭐, bo to nie jest zła do cna książka. Jeżeli ktoś lubi klimaty romansowe, dla kogoś najbardziej się liczy wątek romantyczny i nie przeszkadza mu, że jest on główną osią dla reszty, to "Siostra gwiazd" jest pozycją prawie idealną. U mnie po prostu zebrała bingo w "których wątków biskup nie lubi", więc dajcie mi whiskey i pozwólcie zapomnieć o tej przygodzie.
April 8, 2021
„Siostra Gwiazd” ~ pierwsza cześć trylogii Trzy Czarownice.
🌙Vianne, jedna z trzech sióstr czarownic, z powodu jej choroby zostają wysłane na Wyspy Brytyjskie, aby tam została uleczona.
Po dwóch latach dziewczyny wracają do rodzinnej Francji... ale już do innego miejsca. Dziewczyny muszą dowiedzieć się, czy nowy Wielki Mistrz Loży, Ezra, nie przeszedł na stronę demonów. Nie wiedzą, jednak ile za tak prostym zadaniem, pozostało ukrytego mroku...
✨Pomimo tego, że troszeczkę ciężko było mi się wczytać w nią na początku... ta książka naprawdę mnie zaskoczyła.
🌙Bardzo spodobał mi się świat przedstawiony~ połączenie historii z korzeniami Merlina i cofnięcie się do czasów Króla Artura, jak najbardziej wpasowało się idealnie. Połączenie wiedźm, demonów, wielkiej nadchodzącej wojny~ OGROMNY PLUS JAK DLA MNIE♥️
✨Bohaterowie poboczni w tym najstarsza siostra Vi oraz demon Caleb~ Kocham! Te postacie zdecydowanie ułatwimy mi ten trudny początek. Opisy jedzonka!!!! Ta książka sprawi, że będziecie głodni!
🌙Zakończenie... tak się nie robi😂tak się nie kończy!!!! Ogólny pomysł na książkę wraz z jej akcją bardzo mi się spodobał. Cieszę się, że pomimo faktu, że to jest świat współczesny, mamy tutaj takie stare tradycje związane właśnie z magią.
✨Jeżeli chodzi o minusy, to tutaj zdecydowanie relacja Vi-Ezra... od samego początku. Ich zachowania były dość mocno frustrujace, trochę irytujące, ale tak naprawdę na ostatnie strony dało się ich zacząć lubić.
Końcówka napewno jest ogromnym plusem dla tej książki.
🌙Fajna pozycja dla fanów magi i serii o czarownicach. Jest prosta, nie mamy tu skomplikowanego języka. Super dodatkiem jest niespodzianka na ostatnich stronach w postaci przepisu i listy zaklęć♥️ Ja napewno czekam na kolejny tom, aby moc poznać dajesz losy historii sióstr
🌙Vianne, jedna z trzech sióstr czarownic, z powodu jej choroby zostają wysłane na Wyspy Brytyjskie, aby tam została uleczona.
Po dwóch latach dziewczyny wracają do rodzinnej Francji... ale już do innego miejsca. Dziewczyny muszą dowiedzieć się, czy nowy Wielki Mistrz Loży, Ezra, nie przeszedł na stronę demonów. Nie wiedzą, jednak ile za tak prostym zadaniem, pozostało ukrytego mroku...
✨Pomimo tego, że troszeczkę ciężko było mi się wczytać w nią na początku... ta książka naprawdę mnie zaskoczyła.
🌙Bardzo spodobał mi się świat przedstawiony~ połączenie historii z korzeniami Merlina i cofnięcie się do czasów Króla Artura, jak najbardziej wpasowało się idealnie. Połączenie wiedźm, demonów, wielkiej nadchodzącej wojny~ OGROMNY PLUS JAK DLA MNIE♥️
✨Bohaterowie poboczni w tym najstarsza siostra Vi oraz demon Caleb~ Kocham! Te postacie zdecydowanie ułatwimy mi ten trudny początek. Opisy jedzonka!!!! Ta książka sprawi, że będziecie głodni!
🌙Zakończenie... tak się nie robi😂tak się nie kończy!!!! Ogólny pomysł na książkę wraz z jej akcją bardzo mi się spodobał. Cieszę się, że pomimo faktu, że to jest świat współczesny, mamy tutaj takie stare tradycje związane właśnie z magią.
✨Jeżeli chodzi o minusy, to tutaj zdecydowanie relacja Vi-Ezra... od samego początku. Ich zachowania były dość mocno frustrujace, trochę irytujące, ale tak naprawdę na ostatnie strony dało się ich zacząć lubić.
Końcówka napewno jest ogromnym plusem dla tej książki.
🌙Fajna pozycja dla fanów magi i serii o czarownicach. Jest prosta, nie mamy tu skomplikowanego języka. Super dodatkiem jest niespodzianka na ostatnich stronach w postaci przepisu i listy zaklęć♥️ Ja napewno czekam na kolejny tom, aby moc poznać dajesz losy historii sióstr
October 6, 2024
7/10
Почну з того, що мені сподобалось.
▪️Атмосфера. Багато різних видів і рас, які взаємодіють між собою - відьми, чаклуни, маги, демони, привиди, богині і десь там, на задвірках сюжету, навіть люди є. Багато магії. Я читала і не могла передбачити, що ж буде далі, бо світ такий багатогранний, що ніколи не знаєш, які сюрпризи він приготує далі.
▪️Калеб. Це просто любов. Як і його залицяння до Еме. Але ніщо не зрівняється з його дружбою з Ві. Жарти, підтримка, турбота, довіра і ще більше жартів. Обожнюю🤍
▪️Загадковий дракон з бурштиновими очима, любов'ю до пирхання та тягою до поклонів (БІЛЬШЕ ДРАКОНА, БУДЬ ЛАСКА).
▪️Величезний потенціал для майбутніх двох книг. По суті ця книга, як і належить першій частині фентезі-трилогії, вводила читачів в курс справи - як влаштований світ, що там за стосунки між героями; тут розкривались особливості характерів персонажів та вибудовувався майданчик для подальшого розвитку подій. Мені не дуже заважало те, що більша частина першої книги була повільною і багатою на деталі. Я згодна пережити нуднувату першу книгу, але розуміти, де я взагалі і що відбувається. Це краще, ніж читати книгу в стилі "Знищ мене", де після половини серії досі нічого не ясно (вибачте, пані Мафі, але це правда).
Тепер до мінусів.
▪️Складно написаний світоустрій. Початок давався мені важко, бо я не могла зрозуміти передісторію, функції Братства і Ложі, геополітичну ситуацію і деякий час я навіть не розуміла, про яку епоху йдеться. Спойлер: багато з цих речей пояснюються тільки у другій половині книги, і перші сторінок 200+ можна тільки будувати теорії. І мене це збивало.
▪️Велика кількість персонажів. Три сестри, їхні друзі та знайомі; дві великі організації і їхні члени; демонські князівства з їхнім устроєм і правителями, а коли з'явились ще чотири богині з неясними іменами, я вже змирилась з тим, що я хочу понять, шо таке презент сімпл, але моя оперативна пам'ять розрахована тільки на 10 героїв за раз.
▪️Любовна лінія. По-перше, я не люблю трикутники, але вже Бог з тим трикутником, це було не так страшно. По-друге, я не люблю ці емоційні гойдалки з чоловіками, які не можуть визначитись з тим, чого вони хочуть, і жінками, які недостатньо сильні, щоб не обирати цих самих чоловіків на гойдалках. Чи можу я їх зрозуміти? Можу. Чи хочу? Ні.
Я чекаю хоча б одну нормальну любовну лінію у наступній книзі (буду вболівати за те, щоб Калеб зміг, але в крайньому випадку буду вболівати за відьму і князя, яких я шиперю з неясної причини).
Мій вердикт👩🏻⚖️: раджу читати, якщо вам подобається відьомське фентезі з політичними інтригами, любовними лініями та тропом «знайдена сім'я» на горизонті. Книга не без недоліків, але я 100% буду читати продовження, бо серія дуже багатообіцяюча.
Почну з того, що мені сподобалось.
▪️Атмосфера. Багато різних видів і рас, які взаємодіють між собою - відьми, чаклуни, маги, демони, привиди, богині і десь там, на задвірках сюжету, навіть люди є. Багато магії. Я читала і не могла передбачити, що ж буде далі, бо світ такий багатогранний, що ніколи не знаєш, які сюрпризи він приготує далі.
▪️Калеб. Це просто любов. Як і його залицяння до Еме. Але ніщо не зрівняється з його дружбою з Ві. Жарти, підтримка, турбота, довіра і ще більше жартів. Обожнюю🤍
▪️Загадковий дракон з бурштиновими очима, любов'ю до пирхання та тягою до поклонів (БІЛЬШЕ ДРАКОНА, БУДЬ ЛАСКА).
▪️Величезний потенціал для майбутніх двох книг. По суті ця книга, як і належить першій частині фентезі-трилогії, вводила читачів в курс справи - як влаштований світ, що там за стосунки між героями; тут розкривались особливості характерів персонажів та вибудовувався майданчик для подальшого розвитку подій. Мені не дуже заважало те, що більша частина першої книги була повільною і багатою на деталі. Я згодна пережити нуднувату першу книгу, але розуміти, де я взагалі і що відбувається. Це краще, ніж читати книгу в стилі "Знищ мене", де після половини серії досі нічого не ясно (вибачте, пані Мафі, але це правда).
Тепер до мінусів.
▪️Складно написаний світоустрій. Початок давався мені важко, бо я не могла зрозуміти передісторію, функції Братства і Ложі, геополітичну ситуацію і деякий час я навіть не розуміла, про яку епоху йдеться. Спойлер: багато з цих речей пояснюються тільки у другій половині книги, і перші сторінок 200+ можна тільки будувати теорії. І мене це збивало.
▪️Велика кількість персонажів. Три сестри, їхні друзі та знайомі; дві великі організації і їхні члени; демонські князівства з їхнім устроєм і правителями, а коли з'явились ще чотири богині з неясними іменами, я вже змирилась з тим, що я хочу понять, шо таке презент сімпл, але моя оперативна пам'ять розрахована тільки на 10 героїв за раз.
▪️Любовна лінія. По-перше, я не люблю трикутники, але вже Бог з тим трикутником, це було не так страшно. По-друге, я не люблю ці емоційні гойдалки з чоловіками, які не можуть визначитись з тим, чого вони хочуть, і жінками, які недостатньо сильні, щоб не обирати цих самих чоловіків на гойдалках. Чи можу я їх зрозуміти? Можу. Чи хочу? Ні.
Я чекаю хоча б одну нормальну любовну лінію у наступній книзі (буду вболівати за те, щоб Калеб зміг, але в крайньому випадку буду вболівати за відьму і князя, яких я шиперю з неясної причини).
Мій вердикт👩🏻⚖️: раджу читати, якщо вам подобається відьомське фентезі з політичними інтригами, любовними лініями та тропом «знайдена сім'я» на горизонті. Книга не без недоліків, але я 100% буду читати продовження, бо серія дуже багатообіцяюча.
June 30, 2023
2.5 Sterne. Ich glaube mehr muss ich dazu nicht sagen außer dass die Protagonistin eine extrem nervige Heulsuse ist und Ezra ein mieses Arschloch. Ich bin richtig enttäuscht von dem Buch, da ich mir viel mehr erhofft habe, und ich die Grundidee (Worldbuilding, Hexen und Magier etc.) eigentlich richtig toll finde. Aber Vianne und Ezra machen alles kaputt. Der einzige Lichtblick ist Caleb, der mit seiner humorvollen Art, die Story etwas besser gemacht.
January 2, 2022
Eine wirklich schöne und spannende Geschichte. Ich liebe das Setting und die Charaktere. Das Ende macht Lust auf einen zweiten Teil, der auch schon auf mich wartet 🙈😂
April 7, 2021
O rany! Pisze ten post dosłownie chwilę po skończeniu tej książki... gdybyście tylko widzieli teraz moją minę! Zakończenie sprawiło, że już jestem pewna, że następną część książki przeczytam - nawet jeżeli miałabym to zrobić tylko po to, by dowiedzieć się o dalszych losach Vianne. Muszę przyznać, że była to bardzo fajna historia i chętnie dowiem się co dalej ( szczególnie jeżeli w kolejnym tomie też miałby pojawić się Caleb. Przywiązałam się do niego 😂😂). Była jednak jedna rzecz, która bardzo mnie w tej książce irytowała i uważałam, że bez niej byłaby ona o wiele lepsza - mianowicie wątek miłosny. Wydawał mi się on być wciśnięty na siłę, niezbyt rozumiałam, dlaczego Vianne podejmowała takie a nie inne decyzje w tym temacie i generalnie miałam wrażenie, że mimo braku większego wpływu na fabułę, wątek powracał jak boomerang. Poza tym jednak świetnie się bawiłam, szczególnie czytając komentarze wspominanego już przezemnie Caleba, którego na początku nie lubiłam, ale potem udało mu się skraść skrawek mojego serca... Historia podobała mi się, szczególnie że była poprowadzona w stosunkowo logiczny sposób, podobał mi się też sposób wplecienia wątku magii.
Tak więc - jeżeli „Siostra Gwiazd” brzmi jak książka dla was, myślę, że będziecie się dobrze bawić, czytając ją!
Tak więc - jeżeli „Siostra Gwiazd” brzmi jak książka dla was, myślę, że będziecie się dobrze bawić, czytając ją!
September 26, 2021
3 ⭐️
Cztery lata temu czarownica Vianne została ukąszona przez demona sylfidę, w wyniku czego zapadła na długą i ciężką gorączkę demoniczną. Choroba powoli wyniszczała ją od środka, trawiąc jednocześnie jej magiczne moce. Aby przeżyć, Vi wraz z siostrami musiała opuścić swój dom i udać się do Glastonbury, gdzie tamtejsze czarownice stanowiły ostatnią nadzieje na jej wyzdrowienie. Zostawiła we Francji nie tylko przyjaciół, ale również swoją wielką miłość Ezrę Tocqueville.
Teraz zdrowa wraca do Bretanii, która nie jest już jednak bezpiecznym azylem. Otacza ją ogromny mur, chroniący świat przed demonami. Vianne jest zdeterminowana, by odzyskać swoją magię, ale również musi przekonać obecnego Wielkiego Mistrza Magów do zawarcia ponownego paktu z demonami. Jednak nie wszystko okazuje się takie na jakie wygląda.
Magowie, Demony i Prastare Boginie. Ach, przewspaniale spędziłam czas z „Siostrą gwiazd”. Nie jest to książka idealna, w której wszystko mi się podobało, ale przeważają zdecydowanie plusy :)
Fabuła na samym początku toczyła się bardzo powoli i ciężko było mi się w nią wkręcić, ale już po 5 pierwszych rozdziałach udało mi się znaleźć właściwą drogę do tej historii. Z każdą kolejną stroną była ona dla mnie coraz bardziej wciągająca. Styl pisania autorki jest lekki i przyjemny, dlatego książkę - mimo jej grubości - czyta się naprawdę szybko. Sama historia naprawdę mi się podobała, tak samo jak magiczny świat ✨
Natomiast jeśli chodzi o bohaterów...
Vi mnie irytowała i nie polubiłyśmy się za bardzo. Jej zachowanie było głupie i naiwne, ale okej… Miłość bywa ślepa.
Ezra nie wzbudził nawet cienia mojej sympatii - dobrze, że go było mało.
Chyba nikogo nie zdziwi, że znowu polubiłam najbardziej bohaterów drugoplanowych. Caleb i Aimee - chcę poczytać o Was więcej! 💙
Ogólnie wątek romantyczny w tej książce kompletnie mi nie podszedł - najchętniej bym go wycięła. Mogę mieć tylko nadzieję, że w następnych tomach Vi zmądrzeje! ;)
Zakończenie było super i postawiło przede mną milion znaków zapytania ✨💙
Cztery lata temu czarownica Vianne została ukąszona przez demona sylfidę, w wyniku czego zapadła na długą i ciężką gorączkę demoniczną. Choroba powoli wyniszczała ją od środka, trawiąc jednocześnie jej magiczne moce. Aby przeżyć, Vi wraz z siostrami musiała opuścić swój dom i udać się do Glastonbury, gdzie tamtejsze czarownice stanowiły ostatnią nadzieje na jej wyzdrowienie. Zostawiła we Francji nie tylko przyjaciół, ale również swoją wielką miłość Ezrę Tocqueville.
Teraz zdrowa wraca do Bretanii, która nie jest już jednak bezpiecznym azylem. Otacza ją ogromny mur, chroniący świat przed demonami. Vianne jest zdeterminowana, by odzyskać swoją magię, ale również musi przekonać obecnego Wielkiego Mistrza Magów do zawarcia ponownego paktu z demonami. Jednak nie wszystko okazuje się takie na jakie wygląda.
Magowie, Demony i Prastare Boginie. Ach, przewspaniale spędziłam czas z „Siostrą gwiazd”. Nie jest to książka idealna, w której wszystko mi się podobało, ale przeważają zdecydowanie plusy :)
Fabuła na samym początku toczyła się bardzo powoli i ciężko było mi się w nią wkręcić, ale już po 5 pierwszych rozdziałach udało mi się znaleźć właściwą drogę do tej historii. Z każdą kolejną stroną była ona dla mnie coraz bardziej wciągająca. Styl pisania autorki jest lekki i przyjemny, dlatego książkę - mimo jej grubości - czyta się naprawdę szybko. Sama historia naprawdę mi się podobała, tak samo jak magiczny świat ✨
Natomiast jeśli chodzi o bohaterów...
Vi mnie irytowała i nie polubiłyśmy się za bardzo. Jej zachowanie było głupie i naiwne, ale okej… Miłość bywa ślepa.
Ezra nie wzbudził nawet cienia mojej sympatii - dobrze, że go było mało.
Chyba nikogo nie zdziwi, że znowu polubiłam najbardziej bohaterów drugoplanowych. Caleb i Aimee - chcę poczytać o Was więcej! 💙
Ogólnie wątek romantyczny w tej książce kompletnie mi nie podszedł - najchętniej bym go wycięła. Mogę mieć tylko nadzieję, że w następnych tomach Vi zmądrzeje! ;)
Zakończenie było super i postawiło przede mną milion znaków zapytania ✨💙
October 23, 2025
Щось мені важко написати відгук, бо кінцівка прибила сильно.
Я чомусь зовсім не очікувала, що таке отримаю. Хочеться тепер закутатися у ковдру і поплакати.
Щоб не спойлерити, можу сказати, що мені дуже шкода Віанну. Вона не заслуговує того, що з нею відбувається. Але мене так тішить, що з нею поруч є прекрасні люди. Сестринська любов і підтримка — окраса цієї книжки. Я їх обожнюю.
Ну і Калеб — дякую цьому парубку за гумор, без нього було б дуже важко.
Я чомусь зовсім не очікувала, що таке отримаю. Хочеться тепер закутатися у ковдру і поплакати.
Щоб не спойлерити, можу сказати, що мені дуже шкода Віанну. Вона не заслуговує того, що з нею відбувається. Але мене так тішить, що з нею поруч є прекрасні люди. Сестринська любов і підтримка — окраса цієї книжки. Я їх обожнюю.
Ну і Калеб — дякую цьому парубку за гумор, без нього було б дуже важко.
April 3, 2021
Potrzebuję kolejnej części, natychmiast😩
March 16, 2025
Ця книга була б в моєму топі, коли мені було років 14-15. Наразі я щиро розчарована дурістю головної героїні. Окей, ти любиш Езру. Але ж він кинув тебе один раз, другий раз, потім переспав з тобою і ще раз кинув. Езра прямим текстом казав, що вони не будуть разом, у нього інші пріоритети. А вона трималась за нього з надією, що він змінить свою думку. Невже дівчата і справді бувають такими наївними і дурними? Мені весь час хотілось просто взяти Ві за плечі і витрясти всю цю хрінь з її голови. І всю книгу читати про цю її внутрішню агонію, що він не хоче бути з нею. Та й Езра теж вміє підлити масла у вогонь, крутячись постійно біля неї, спокушаючи її, і сам не взмозі взяти відповідальність за свої рішення. Все це так не розумно і не зріло, аж бісило.
Калеб - єдиний персонаж, який мені сподобався. Хоч один адекватний. Всі інші - були надто перебільшені, ніби не жиаі і дуже передбачувані.
Кінцівка залишила непогане напруження і я розриваюсь між бажанням продовжити чи кинути. Дуже хочу знати, що сталось далі. Тому й оцінку ставлю 3.5⭐️
Калеб - єдиний персонаж, який мені сподобався. Хоч один адекватний. Всі інші - були надто перебільшені, ніби не жиаі і дуже передбачувані.
Кінцівка залишила непогане напруження і я розриваюсь між бажанням продовжити чи кинути. Дуже хочу знати, що сталось далі. Тому й оцінку ставлю 3.5⭐️
Displaying 1 - 30 of 572 reviews