What do you think?
Rate this book
雀仙桥 #4
雀仙桥4
從建康到襄陽，再到了蘭田和長安，
夏侯虞覺得每往一個地方前進，她彷彿又瞭解了蕭桓一點。
原來蕭桓是這樣子的一個人，原來他曾經為她做了那麼多事，他的縱容與忍讓，她居然一點也不知道。
像是重新互相認識了一般，
不僅蕭桓暗暗心動，夏侯虞也逐漸打開了心房，
開始接納蕭桓一點一滴的踏入自己的領域，
有了與前世截然不同的夫妻生活。
不管是建功立業，或是兩人之間的關係都在蒸蒸日上之時，建康城的朝中卻走向了他們也摸不清的渾水之勢。
盧家式微，謝家和鄭家壯大，竟也開始忌憚起蕭桓來了？
於家，她是蕭桓的髮妻；於國，她是夏侯氏的公主，
夏侯虞要如何面對當家國背向而馳，
她該堅守的是夏侯這個姓氏，還是面對自己的情感與本心？
夏侯虞覺得每往一個地方前進，她彷彿又瞭解了蕭桓一點。
原來蕭桓是這樣子的一個人，原來他曾經為她做了那麼多事，他的縱容與忍讓，她居然一點也不知道。
像是重新互相認識了一般，
不僅蕭桓暗暗心動，夏侯虞也逐漸打開了心房，
開始接納蕭桓一點一滴的踏入自己的領域，
有了與前世截然不同的夫妻生活。
不管是建功立業，或是兩人之間的關係都在蒸蒸日上之時，建康城的朝中卻走向了他們也摸不清的渾水之勢。
盧家式微，謝家和鄭家壯大，竟也開始忌憚起蕭桓來了？
於家，她是蕭桓的髮妻；於國，她是夏侯氏的公主，
夏侯虞要如何面對當家國背向而馳，
她該堅守的是夏侯這個姓氏，還是面對自己的情感與本心？
- GenresChina
Paperback
Published February 11, 2019
1 person is currently reading
27 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 15 of 15 reviews
April 2, 2020
เราว่านางลืมวางโครงเรื่องแหล่ะ .. อาจจะมีการวางกว้าง ๆ ไว้ แล้วก็แต่งไปเรื่อย ...
ตัวละครที่ ต้นเรื่อง ที่นางเอกพยายามตามหา นี่ก็นึกว่าสำคัญ .. เจอแล้วก็จบเนาะ เลือน ๆ มันไป
ตัวละครที่แบบ ... ญาติเยอะ.. เล่ามาทั้งโคตร .. สุดท้าย .. ไม่รู้ใส่มาทำไม ให้เปลืองกระดาษ
สิ่งที่นางรำพึง ทำไมนะชาติที่แล้ว เค้าทำแบบนั้นทำไมนะ อยากรู้จริง ๆ เชียว (ฉันก็ทนอ่านไปกับเธอน่ะแหล่ะ)
สุดท้ายมา ธรรมะใส่ อะไรที่ผ่านไปแล้ว ก็อย่าไปสนใจเลย อยู่กะปัจจุบันเหอะ ...เดี๋ยววววววว
ถ้าเธอคิดได้ตั้งแต่เล่ม 1 ฉันจะประหยัดไป 700 กว่าบาทเว้ยยยย .. เธอจะมาทำอย่างนี้กับฉันไม่ด้ายยยยยยยย
แถมท้ายสุด ... บอกแล้วว่า นางวางโครงคร่าว ๆ ๆ ๆ ๆ นางลืมวางไคลแม็กซ์ใช่มั้ย????
มาสรุป 2 หน้าสุดท้ายจบแบบนี้ไม่ได้ ... ( 2 หน้าค่ะ ไม่ใช่ 2 บท)
เอาจริงๆ คือเซ็งตั้งแต่ตอนเหลือ 50 หน้าสุดท้ายละ ตอนอ่านคือแบบ หน้าหนังสือมันน้อยลงทุกที ๆ ๆ
เนื้อเรื่องไม่ถึงไหนเว้ยยย ไม่เห็นว่ามันจะจบตรงไหน เอาจริงคือคิดว่า ตายแน่ .. ตัวละครตายหมด จบปิ้งแน่
เอ๊าา ไม่ตาย แต่สรุปให้ 2 หน้า .. โอโห.. อห .. ห... (จุดแดรกอะฮ่ะ ณ จุดนี้)
แต่ ... (แต่ตัวโตๆ เลย) ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันอ่านเพลินจริง ๆ แม้จะไม่รู้ก็เหอะ ว่าเราอ่านเอาอะไร
อ่านไปทำไม อ่านแล้วได้อะไร ... แล้วก็ขอบคุณที่สรุปจบให้อะค่ะ เพราะถ้านางเกิดฮึดแต่งขึ้นมาอีก 4 เล่ม
นี่คงยังอ่านแบบ งง ๆ ต่อไปเรื่อย ๆ น่ะแหล่ะฮ่ะ
ปล. .. เดี๋ยวนี้ซื้อของแจ่ม แล้วเหมือนซื้อหวย เปิดอ่านทีต้องมานั่งลุ้นว่าจะถูกใจ หรือ ถูกกิน ..
อันนี้ก็ถึอว่าถูกอยู่นะ ประมาณเลขท้าย 2 ตัว .. แต่ซื้อมา 40 ใบไง ถูก ใบนึง ..
นี่ก็อุตสาห์ข้ามไป 2 เรื่อง มาลงจือ จือ .. ฮือ ฮือ กันไปเลย
ตัวละครที่ ต้นเรื่อง ที่นางเอกพยายามตามหา นี่ก็นึกว่าสำคัญ .. เจอแล้วก็จบเนาะ เลือน ๆ มันไป
ตัวละครที่แบบ ... ญาติเยอะ.. เล่ามาทั้งโคตร .. สุดท้าย .. ไม่รู้ใส่มาทำไม ให้เปลืองกระดาษ
สิ่งที่นางรำพึง ทำไมนะชาติที่แล้ว เค้าทำแบบนั้นทำไมนะ อยากรู้จริง ๆ เชียว (ฉันก็ทนอ่านไปกับเธอน่ะแหล่ะ)
สุดท้ายมา ธรรมะใส่ อะไรที่ผ่านไปแล้ว ก็อย่าไปสนใจเลย อยู่กะปัจจุบันเหอะ ...เดี๋ยววววววว
ถ้าเธอคิดได้ตั้งแต่เล่ม 1 ฉันจะประหยัดไป 700 กว่าบาทเว้ยยยย .. เธอจะมาทำอย่างนี้กับฉันไม่ด้ายยยยยยยย
แถมท้ายสุด ... บอกแล้วว่า นางวางโครงคร่าว ๆ ๆ ๆ ๆ นางลืมวางไคลแม็กซ์ใช่มั้ย????
มาสรุป 2 หน้าสุดท้ายจบแบบนี้ไม่ได้ ... ( 2 หน้าค่ะ ไม่ใช่ 2 บท)
เอาจริงๆ คือเซ็งตั้งแต่ตอนเหลือ 50 หน้าสุดท้ายละ ตอนอ่านคือแบบ หน้าหนังสือมันน้อยลงทุกที ๆ ๆ
เนื้อเรื่องไม่ถึงไหนเว้ยยย ไม่เห็นว่ามันจะจบตรงไหน เอาจริงคือคิดว่า ตายแน่ .. ตัวละครตายหมด จบปิ้งแน่
เอ๊าา ไม่ตาย แต่สรุปให้ 2 หน้า .. โอโห.. อห .. ห... (จุดแดรกอะฮ่ะ ณ จุดนี้)
แต่ ... (แต่ตัวโตๆ เลย) ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันอ่านเพลินจริง ๆ แม้จะไม่รู้ก็เหอะ ว่าเราอ่านเอาอะไร
อ่านไปทำไม อ่านแล้วได้อะไร ... แล้วก็ขอบคุณที่สรุปจบให้อะค่ะ เพราะถ้านางเกิดฮึดแต่งขึ้นมาอีก 4 เล่ม
นี่คงยังอ่านแบบ งง ๆ ต่อไปเรื่อย ๆ น่ะแหล่ะฮ่ะ
ปล. .. เดี๋ยวนี้ซื้อของแจ่ม แล้วเหมือนซื้อหวย เปิดอ่านทีต้องมานั่งลุ้นว่าจะถูกใจ หรือ ถูกกิน ..
อันนี้ก็ถึอว่าถูกอยู่นะ ประมาณเลขท้าย 2 ตัว .. แต่ซื้อมา 40 ใบไง ถูก ใบนึง ..
นี่ก็อุตสาห์ข้ามไป 2 เรื่อง มาลงจือ จือ .. ฮือ ฮือ กันไปเลย
April 27, 2020
อริร้ายหวนรัก 1-4 (จบ)
เนื่องจากความเครียดใน Covid-19 ทำให้หมดอารมณ์อ่านอะไรทั้งนั้น พอมาอ่านตัวอย่างเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อเลยลองดูค่ะ ไม่เข็ดกับจือจือผู้จบห้วน 55
นี่คือเพิ่งอ่านจบสดๆ ร้อนๆ เล่ม 1 อ่านไปวางไป พอปลายๆ จะขึ้นเล่ม 2-4 จนจบติดงอมแงม อ่านจบวันละเล่มเลยค่ะ พีคสุดเล่ม 3 กลางๆ จนถึงปลายเล่ม 4 ก็ยังขมวดไม่จบ พอมาถึง 2 หน้าสุดท้ายนี่คืออะไรกันเนี่ย 55 บทสรุปขี้เกียจเขียนต่อแล้วอะเหรอ เราคิดว่าสามารถเอาไปแต่งต่อได้อีกเป็น 10 เล่ม หลายภาคเลยก็ยังได้นะ แต่ก็ดีที่สรุปมาให้เราไม่ต้องมโนจิ้นเองอีก
นี่คือจุดเริ่มต้นยุคสงครามของราชวงศ์เหนือ-ใต้หรือเปล่านะคะ ดูใช่มาก ซย่าโหวอวี้ไม่ได้มีตำแหน่งแค่เป็นจางกงจู่แล้ว แต่เป็นถึงฮองเฮาของราชวงศ์เหนือ ค่อยสมกับความรู้ความสามารถหน่อย
อยากอ่านเรื่องของเซียวซาน เซียวเหม่ย กับคุณหนูหลูสี่อีก เป็นคนน่าสนใจทั้ง 3 คนเลย
เด็กในปกครองของซย่าโหวอวี้ด้วย ทั้งอาห่าว อาเฮ่อ อาสุ่ย จะเติบโตไปทิศทางไหนกัน ไหนจะมีเจิ้งตัวญาตินางเอกด้วย ในชาตินี้จะเข้าสมรภูมิกับเซียวหวนที่เค้านับถือหรือจะอยู่กับราชวงศ์ใต้ของบ้านตระกูลเจิ้งของตัวเองต่อไป
แต่ก็เข้าใจที่จบแบบนี้ ก็นิยายรักอะนะ คงเน้นความรู้สึกที่ซย่าโหวอวี้ปล่อยวางและรู้คำตอบในการกระทำของเซียวหวนสามีของตนเองได้ในที่สุด เลยจบตรงที่เดินลงออกมาจากศาลาอี้ซุนได้อย่างแท้จริงในชาตินี้
ถ้าเขียนต่อคงเป็นมหากาพย์สงครามเหนือ-ใต้ ไม่รู้คนอ่านจะติดตามซื้อกันต่อไหม แต่ถ้าเขียนมาอีกก็ซื้ออ่านต่อไปล่ะค่ะ ชอบบทบรรยายนักเขียนท่านนี้ ไม่เข็ดกับการจบห้วนๆ 55 /ในใจคือ คุณนักเขียนคะเขียนต่อสักนิดจะเป็นอะไรน้อ อยากส่ง We Chat ไปถามมากกก
รอผลงานของจือจือเรื่องต่อไปค่ะ^^
คำเตือน เรื่องนี้ความหวานแบบเห็นชัดมีน้อย เป็นความรักแบบน้ำซึมบ่อทราย ค่อยๆ เรียนรู้กัน ค่อยๆ ไว้วางใจ ค่อยๆ เปิดใจจนรักกันในที่สุด เน้นการเมืองราชสำนักกับเรื่องในบ้านขุนนางตระกูลใหญ่เป็นหลัก ถ้าไม่ชอบแนวนี้เราว่ามีหลับแน่ค่ะ โปรดพิจารณาความชอบก่อนกดซื้อค่า^^
เรื่องนี้ปกในสวยดี Box เฉยๆ ชอบรูปในนวลหยกงามมากกว่า 😁
เนื่องจากความเครียดใน Covid-19 ทำให้หมดอารมณ์อ่านอะไรทั้งนั้น พอมาอ่านตัวอย่างเรื่องนี้แล้วอยากอ่านต่อเลยลองดูค่ะ ไม่เข็ดกับจือจือผู้จบห้วน 55
นี่คือเพิ่งอ่านจบสดๆ ร้อนๆ เล่ม 1 อ่านไปวางไป พอปลายๆ จะขึ้นเล่ม 2-4 จนจบติดงอมแงม อ่านจบวันละเล่มเลยค่ะ พีคสุดเล่ม 3 กลางๆ จนถึงปลายเล่ม 4 ก็ยังขมวดไม่จบ พอมาถึง 2 หน้าสุดท้ายนี่คืออะไรกันเนี่ย 55 บทสรุปขี้เกียจเขียนต่อแล้วอะเหรอ เราคิดว่าสามารถเอาไปแต่งต่อได้อีกเป็น 10 เล่ม หลายภาคเลยก็ยังได้นะ แต่ก็ดีที่สรุปมาให้เราไม่ต้องมโนจิ้นเองอีก
นี่คือจุดเริ่มต้นยุคสงครามของราชวงศ์เหนือ-ใต้หรือเปล่านะคะ ดูใช่มาก ซย่าโหวอวี้ไม่ได้มีตำแหน่งแค่เป็นจางกงจู่แล้ว แต่เป็นถึงฮองเฮาของราชวงศ์เหนือ ค่อยสมกับความรู้ความสามารถหน่อย
อยากอ่านเรื่องของเซียวซาน เซียวเหม่ย กับคุณหนูหลูสี่อีก เป็นคนน่าสนใจทั้ง 3 คนเลย
เด็กในปกครองของซย่าโหวอวี้ด้วย ทั้งอาห่าว อาเฮ่อ อาสุ่ย จะเติบโตไปทิศทางไหนกัน ไหนจะมีเจิ้งตัวญาตินางเอกด้วย ในชาตินี้จะเข้าสมรภูมิกับเซียวหวนที่เค้านับถือหรือจะอยู่กับราชวงศ์ใต้ของบ้านตระกูลเจิ้งของตัวเองต่อไป
แต่ก็เข้าใจที่จบแบบนี้ ก็นิยายรักอะนะ คงเน้นความรู้สึกที่ซย่าโหวอวี้ปล่อยวางและรู้คำตอบในการกระทำของเซียวหวนสามีของตนเองได้ในที่สุด เลยจบตรงที่เดินลงออกมาจากศาลาอี้ซุนได้อย่างแท้จริงในชาตินี้
ถ้าเขียนต่อคงเป็นมหากาพย์สงครามเหนือ-ใต้ ไม่รู้คนอ่านจะติดตามซื้อกันต่อไหม แต่ถ้าเขียนมาอีกก็ซื้ออ่านต่อไปล่ะค่ะ ชอบบทบรรยายนักเขียนท่านนี้ ไม่เข็ดกับการจบห้วนๆ 55 /ในใจคือ คุณนักเขียนคะเขียนต่อสักนิดจะเป็นอะไรน้อ อยากส่ง We Chat ไปถามมากกก
รอผลงานของจือจือเรื่องต่อไปค่ะ^^
คำเตือน เรื่องนี้ความหวานแบบเห็นชัดมีน้อย เป็นความรักแบบน้ำซึมบ่อทราย ค่อยๆ เรียนรู้กัน ค่อยๆ ไว้วางใจ ค่อยๆ เปิดใจจนรักกันในที่สุด เน้นการเมืองราชสำนักกับเรื่องในบ้านขุนนางตระกูลใหญ่เป็นหลัก ถ้าไม่ชอบแนวนี้เราว่ามีหลับแน่ค่ะ โปรดพิจารณาความชอบก่อนกดซื้อค่า^^
เรื่องนี้ปกในสวยดี Box เฉยๆ ชอบรูปในนวลหยกงามมากกว่า 😁
This entire review has been hidden because of spoilers.
March 12, 2021
เรื่อยๆ แต่ก็ยังมีสิ่งที่ทำให้อยากรู้เรื่อยๆ เหมือนกัน
นางเอกก็ดีขึ้นเป็นลำดับ เล่มนี้พระ-นางแสดงออกเยอะที่สุดละ
เรื่องนี้ความหวานน้อยมากก มาหวานกันจริงๆเล่มสุดท้ายนี่เอง อ่านแล้วก็เกลียดฮ่องเต้ โง่งม จริงๆ
เสียดายก็สุดท้ายไม่รู้จุดจบของตัวละครแต่ละตัว จบแบบให้คิดเองว่า พระเอกตีเมืองเก่าได้งี้
สรุปคืออ่านได้ แต่ไม่เร้าใจ สำหรับสายชิว สายการเมือง สายไม่ชอบอะไรหวานเลี่ยน ส่วนเราครั้งเดียวจบบบบ
นางเอกก็ดีขึ้นเป็นลำดับ เล่มนี้พระ-นางแสดงออกเยอะที่สุดละ
เรื่องนี้ความหวานน้อยมากก มาหวานกันจริงๆเล่มสุดท้ายนี่เอง อ่านแล้วก็เกลียดฮ่องเต้ โง่งม จริงๆ
เสียดายก็สุดท้ายไม่รู้จุดจบของตัวละครแต่ละตัว จบแบบให้คิดเองว่า พระเอกตีเมืองเก่าได้งี้
สรุปคืออ่านได้ แต่ไม่เร้าใจ สำหรับสายชิว สายการเมือง สายไม่ชอบอะไรหวานเลี่ยน ส่วนเราครั้งเดียวจบบบบ
December 26, 2023
คือว่า อ่านจบแล้วทำไรไม่ถูกเลย
ได้แต่เหม่อมองฟ้า เบื่อจะเขียนแล้วบ้อจือจือ
เอางี้เบยนะ 555555
เล่มนี้ดี สนุก เค้ารักกันแล้วไง
แต่ว่าผิดหวังกับผู้คนในเรื่อง
กุว่านะ สรุปแล้วก็คือ จ่างกงจู่
มึงกลับมาแล้วอยู่เฉยๆเหอะ รักผัวให้มากๆ พอ
จะได้สบายใจ 55555
แล้วคือกุอยากรู้เรื่องหนานจ้าวกงจู่มาก
สรุปว่าชาติก่อนพระเอกชอบคนนั้นจริงเหรอ
คือหายไปเลย งง
ได้แต่เหม่อมองฟ้า เบื่อจะเขียนแล้วบ้อจือจือ
เอางี้เบยนะ 555555
เล่มนี้ดี สนุก เค้ารักกันแล้วไง
แต่ว่าผิดหวังกับผู้คนในเรื่อง
กุว่านะ สรุปแล้วก็คือ จ่างกงจู่
มึงกลับมาแล้วอยู่เฉยๆเหอะ รักผัวให้มากๆ พอ
จะได้สบายใจ 55555
แล้วคือกุอยากรู้เรื่องหนานจ้าวกงจู่มาก
สรุปว่าชาติก่อนพระเอกชอบคนนั้นจริงเหรอ
คือหายไปเลย งง
April 26, 2020
ตามแบบฉบับของจือจือ มาเร่งๆปิดเรื่องเอาตอนท้าย ถ้าเขียนแบบนี่ตั้งแต่เล่มแรก อาจจะมีแค่ 2เล่มจบ
เล่มนี้เนื้อหาเกี่ยวกับการเมืองเยอะขึ้น แต่ก็ไม่หนักมาก ความสัมพันธ์ระหว่างพระนางก็ดีขึ้นมาก
โดยรวมก็อ่านได้แหละ
เล่มนี้เนื้อหาเกี่ยวกับการเมืองเยอะขึ้น แต่ก็ไม่หนักมาก ความสัมพันธ์ระหว่างพระนางก็ดีขึ้นมาก
โดยรวมก็อ่านได้แหละ
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 6, 2020
3.2*
ความนิยายของจือจือ อย่างแรกที่ต้องเข้าใจก่อนคืองานเขียนของนางจะออกแนว Slow burn
ตัวละครเยอะถึงเยอะมากกกก
แล้วนางจะค่อยๆ เขียนปูเรื่องตั้งแต่เริ่มต้น ค่อยๆ บรรยายให้เราเข้าใจความสัมพันธ์ตัวละคร กว่าจะถึงจุดที่รู้สึกว่าสนุกต้องใช้เวลา
ซึ่งส่วนใหญ่ คนจะถอดใจไปก่อนจะถึงจุดๆ นั้น
ในความเห็นของเรา เรื่องนี้ก็เช่นกันค่ะ
เล่มหนึ่งและเล่มสอง จือจือยังคงแนวเดิมคือเขียนเกริ่น เขียนปูเรื่อง อธิบายความสัมพันธ์ต่างๆ ของตัวละคร
กว่าจะถึงจุดที่รู้สึกได้ว่าอ่านสนุก มีสถานการณ์ให้น่าติดตาม ก็ปาไปเล่มสาม
แป๊บๆ เหมือนจะเพิ่งเข้าช่วงพีค ก็อ้าว เล่มสี่แล้ว จบเฉยเลย...
จบแบบ จะให้จบแบบนี้จริงๆ เหรอ แถมปมที่สร้างไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องก็ไม่มีการเฉล��อะไรทั้งนั้น เอาเป็นว่านางเอกทำใจได้แล้ว ตัดปมทิ้ง//facepalm
ถ้าใครที่มองหาความหวาน หาอะไรเบาๆ อ่าน นี่คือคำเตือนว่าหนีไป!
เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับการเมือง ถึงจะดูไม่ซีเรียสมาก แต่เวลาอ่านต้องตั้งสติมากๆ เพราะรายละเอียดเยอะ ตัวละครยุบยับ อ่านไปก็ต้องคอยทบทวนความสัมพันธ์ของตัวละครแต่ละตัวในหัว
บอกตามตรงว่าอ่านโปรยแจ่มใสแล้วคาดหวังว่าเรื่องนี้น่าจะสนุก เลยผิดหวังเบาๆ เพราะจากที่โปรยเรื่องไว้นั้น น่าจะเป็นเพียงแค่จุดเล็กๆ ในเรื่อง ประมาณศูนย์จุดหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของเนื้อหา ที่นักเขียนแทบไม่สนใจจะพูดถึง
ความนิยายของจือจือ อย่างแรกที่ต้องเข้าใจก่อนคืองานเขียนของนางจะออกแนว Slow burn
ตัวละครเยอะถึงเยอะมากกกก
แล้วนางจะค่อยๆ เขียนปูเรื่องตั้งแต่เริ่มต้น ค่อยๆ บรรยายให้เราเข้าใจความสัมพันธ์ตัวละคร กว่าจะถึงจุดที่รู้สึกว่าสนุกต้องใช้เวลา
ซึ่งส่วนใหญ่ คนจะถอดใจไปก่อนจะถึงจุดๆ นั้น
ในความเห็นของเรา เรื่องนี้ก็เช่นกันค่ะ
เล่มหนึ่งและเล่มสอง จือจือยังคงแนวเดิมคือเขียนเกริ่น เขียนปูเรื่อง อธิบายความสัมพันธ์ต่างๆ ของตัวละคร
กว่าจะถึงจุดที่รู้สึกได้ว่าอ่านสนุก มีสถานการณ์ให้น่าติดตาม ก็ปาไปเล่มสาม
แป๊บๆ เหมือนจะเพิ่งเข้าช่วงพีค ก็อ้าว เล่มสี่แล้ว จบเฉยเลย...
จบแบบ จะให้จบแบบนี้จริงๆ เหรอ แถมปมที่สร้างไว้ตั้งแต่ต้นเรื่องก็ไม่มีการเฉล��อะไรทั้งนั้น เอาเป็นว่านางเอกทำใจได้แล้ว ตัดปมทิ้ง//facepalm
ถ้าใครที่มองหาความหวาน หาอะไรเบาๆ อ่าน นี่คือคำเตือนว่าหนีไป!
เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับการเมือง ถึงจะดูไม่ซีเรียสมาก แต่เวลาอ่านต้องตั้งสติมากๆ เพราะรายละเอียดเยอะ ตัวละครยุบยับ อ่านไปก็ต้องคอยทบทวนความสัมพันธ์ของตัวละครแต่ละตัวในหัว
บอกตามตรงว่าอ่านโปรยแจ่มใสแล้วคาดหวังว่าเรื่องนี้น่าจะสนุก เลยผิดหวังเบาๆ เพราะจากที่โปรยเรื่องไว้นั้น น่าจะเป็นเพียงแค่จุดเล็กๆ ในเรื่อง ประมาณศูนย์จุดหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของเนื้อหา ที่นักเขียนแทบไม่สนใจจะพูดถึง
April 9, 2020
อ่านจบไปแบบเพลีย
ให้2ดาว สำหรับ
-ความลำไยตัวประกอบเยอะเกิน
-จะว่าเป็นแนวการเมือง แต่ฉากการรบของพระเอกก็ไม่ละเอียด บอกแค่ผลแพ้ชนะ เขียนแบบรวบรัด
-ความรัก บางเบา แทบไม่มี
-ปมชาติก่อน การแต่งตัวแบบชาวหูของนางเอก , ทำไมพระเอกต้องช่วยชีวิต เบาบางมาก เขียนซะเป็นปมใหญ่โต เหมือนหลอกให้ติดตาม มันก็ติดตามอ่ะนะ แต่พอเจอบทคลายปมแล้วรู้สึกไม่คุ้มค่า
ข้อดี ของเรื่องนี้
- การผูกปมตัวประกอบ ทำให้เราอยากรู้เรื่องชาวบ้าน ที่มีแต่น้ำไม่มีเนื้อ แล้วติดตามอ่านจนจบแบบเหนื่อยๆ
สรุป เรื่องนี้เน้นตัวประกอบซะเยอะ อ่านแล้วเหนื่อย
ให้2ดาว สำหรับ
-ความลำไยตัวประกอบเยอะเกิน
-จะว่าเป็นแนวการเมือง แต่ฉากการรบของพระเอกก็ไม่ละเอียด บอกแค่ผลแพ้ชนะ เขียนแบบรวบรัด
-ความรัก บางเบา แทบไม่มี
-ปมชาติก่อน การแต่งตัวแบบชาวหูของนางเอก , ทำไมพระเอกต้องช่วยชีวิต เบาบางมาก เขียนซะเป็นปมใหญ่โต เหมือนหลอกให้ติดตาม มันก็ติดตามอ่ะนะ แต่พอเจอบทคลายปมแล้วรู้สึกไม่คุ้มค่า
ข้อดี ของเรื่องนี้
- การผูกปมตัวประกอบ ทำให้เราอยากรู้เรื่องชาวบ้าน ที่มีแต่น้ำไม่มีเนื้อ แล้วติดตามอ่านจนจบแบบเหนื่อยๆ
สรุป เรื่องนี้เน้นตัวประกอบซะเยอะ อ่านแล้วเหนื่อย
This entire review has been hidden because of spoilers.
November 25, 2020
เล่ม 4 :
ซย่าโหวอวี๋ไม่รู้เลยว่าเซียวหวนมาทำธุระสำคัญ การมาตลาดม้าครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋ได้ม้าดีไปมากมาย จนเย็นแล้วเซียวหวนก็ยังไม่กลับมาและยังมีเรื่องที่ซ่งเฉียนส่งคนมารายงานว่าคนที่ส่งข่าวให้องค์ชายเก้าคือหงเหลียนทำเอาซย่าโหวอวี๋เป็นห่วงจึงถามความกับอู๋เฉียวได้รู้ว่าเซียวหวนไปเจรจากับสกุลกู้ ที่เป่ยเหลียงก็มีแค่กู้เดียวเท่านั้น ซย่าโหวอวี๋เป็นห่วงเซียวหวนออกตามหา ทำให้คลาดกัน เซียวหวนก็ออกตามหาซย่าโหวอวี๋ ดีที่ตะโกนเรียกชื่อจิ้นหลิงทำให้ตามทัน
ซย่าโหวอวี๋ไปพบกู้ซย่าเพื่อขอบคุณในความช่วยเหลือครั้งก่อน เซียวหวนเล่าว่ากู้ซย่ามาพบเพื่อขอให้ช่วยกำจัดองค์ชายใหญ่และองค์ชายห้า
คราวนี้พอกลับหลันเถียนก็ต้องรีบเดินทางไปฉางอัน ครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋ได้พบหงเหลียน หงเหลียนไม่มีศักดิ์ศรีขนาดให้ซย่าโหวอวี๋ช่วยขอร้องแทนหงฟู่ เซียวหวนมาบอกว่าที่หงเหลียนทำเพราะตัวเองเป็นลูกอนุของอิ้นหลิน ทำเองเซียวหวนหมดใจ เพราะทำเพื่อใต้เท้าอิ้นมามากขนาดนี้
เซียวหวนไม่ได้ทำตามที่กู้ซย่าบอก กำจัดองค์ชายเก้าโยนความผิดให้องค์ชายอื่น กวนน้ำให้ขุ่น ตอนนี้องค์ชายรองของพบเซียวหวน ซย่าโหวอวี๋อยากรู้ว่ามาทำไมจึงแอบฟังหลังฉากบังลม และก็ได้รู้ว่าองค์ชายรองอยากเป็นพันธมิตรกับเซียวหวน ก่อนหน้านี้ซย่าโหวอวี๋เป็นคนบอกให้เซียวหวนระวังองค์ชายรองเพราะท้ายสุด คนที่ร้ายกาจสุดคือองค์ชายรอง ครั้งนี้เซียวหวนรับฟัง แล้วก็เอาเรื่องไปบอกองค์ชายใหญ่กับกู้ซย่า
การเจรจาจบลงด้วยเป่ยเหลียงยอมเสียเครื่องบรรณาการให้ราชวงศ์ทุกปีไม่แบ่งเมือง
แล้วเซียวหวนก็เริ่มคิดได้ว่าซย่าโหวอวี๋ออกทุกข์แล้ว อย่างนี้ควรอยู่ห้องเดียวกันได้แล้วสินะ องค์ชายรองอยากเจรจาอีกครั้ง ครั้งนี้มาด้วยตัวเอง เซียวหวนพาซย่าโหวอวี๋ด้วยเพราะจะได้ไปขี่ม้าที่ทุ่งหญ้าได้ ตอนเจรจาองค์ชายรองดันมาหมายปองซย่าโหวอวี๋ ทำเอาเซียวหวนแค้นฝังลึก ประมาณว่านี่เป็นคนในครอบครัว ขนาดไม่ได้เปิดเผยว่าเป็นจ่างกงจู่ องค์ชายรองคือพลาดอย่างแรง โดนเซียวหวนหมายหัวแล้ว
เซียวหวนได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการใหญ่ จากผู้บัญชาการเป็นผู้บัญชาการใหญ่ ทำหน้าที่บัญชาการกองทัพในหยางโจว ที่เป็นพื้นที่ของหลูยวนก่อนหน้านี้
ซย่าโหวโหย่วอี้คิดว่าตัวเองจะได้สร้างชื่อในประวัติศาสตร์อย่างที่พ่อ และปู่ทำไม่ได้ หลงระเริงดีใจใหญ่ แต่พวกสกุลใหญ่ในเจี้ยนคังกลับเริ่มหวาดกลัวอำนาจของเซียวหวน สกุลเซี่ยกับสกุลเจิ้งเลยรวมกันให้เซียวหวนไปสู้กับหลูยวน ส่วนตัวเองก็คอยเก็บผลประโยชน์ในเจี้ยนคัง
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เซียวหวนสืบรู้ตอนกลับมาเจี้ยนคัง หลังๆเซียวหวนมีอะไรไม่เคยปิดบังซย่าโหวอวี๋ เรื่องนี้ก็ไม่ปิดบัง ทำให้วย่าโหวอวี๋คิดได้ว่าชาติก่อนท่านน้าคอยช่วยเหลือ แต่ชาตินี้เห็นผลประโยชน์เป็นใหญ่ก็ผลักเซียวหวนออกไปและเอาผลประโยชน์ให้ตัวเอง
ซย่าโหวอวี๋เลือกอยู่ข้างเดียวกับเซียวหวน ในที่สุดเซียวหวนก็คิดได้และย้ายมาอยู่ห้องเดียวทุกที่ ทุกเรื่องราวล้วนบอกกับซย่าโหวอวี๋
ซย่าโหวโหย่วอี้ชอบเซียวซาน แต่เพราะหลูยวนบอกถึงกำลังของเซียวหวนและให้คิดถึงตระกูลของเหวินเซวียนฮองเฮา ว่าทำไมอู่จงฮ่องเต้ถึงทำอย่างนั้นทำให้ซย่าโหวโหย่วอี้กลัว เป็นฮ่องเต้ที่ไม่เชื่อใจขุนนางและเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว จากที่จะรับเซียวซานเป็นฮองเฮากลับจะเปลี่ยนเป็นชายาทั้งมีการสัญญาว่าเมื่อหลูยวนหมดอำนาจจะปลดคุณหนูสกุลหลูและให้เซียวซานเป็นฮองเฮา
เซียวซานไม่ตกลง ที่บ้านไม่มีใครยอม ซย่าโหวอวี๋ไม่ยอม เซียวหวนตามใจซย่าโหวอวี๋ สุดท้ายคนที่ได้เป็นฮองเฮาคือคุณหนูหลูสกุลสี่ และคุณหนูหลูยังวางแผนให้คุณหนูเจ็ดสกุลชุยมาเป็นชายา ที่ทำเช่นนี้เพื่อตอนแทนน้ำใจของซย่าโหวโหย่วเต้า เพราะคุณหนูเจ็ดสกุลชุยไม่เหมือนที่คิด สกุลชุยยังเสนอชื่อเข้าไป เพราะได้ที่ปรึกษาคือหวงเหลียนที่หงฟู่ขับออกจากตระกูลไปแล้วแต่สกุลชุยก็ยังรับมาทำงาน และเชื่อใจ
ตอนนี้ซย่าโหวโหย่วอี้ก็อยากเรียกใช้หงเหลียนอีกทำให้ถูกความเห็นแก่ตัวบังตา ถูกหลอกใช้คิดจะกำจัดเซียวหวน ดีที่หลูฮองเฮา คุณหนูสี่สกุลหลูส่งข่าวมาบอกซย่าโหวอวี๋ ทำให้รู้เรื่อง ซย่าโฆวอวี๋คิดว่าชาติก่อนตนมองคนและเรื่องราวคลาดไปมากเพียงใด ชาตินี้ได้กลับมาใหม่เรื่องราวก็ไม่เหมือนเดิม สุดท้ายก็ถามคำถามที่คาใจมาตลอดกับเซียวหวนว่าถ้าตัวเองตกอยู่ในอันตรายจะมาช่วยหรือไม่ เซียวหวนตอบอย่างไม่ลังเล ทั้งตอนที่ยังไม่มีลูกและมีลูก ซย่าโหวอวี๋ปล่อยวางเรื่องราวในอดีต และยินยอมติดตามเซียวหวนสามีที่ร่วมผูกผม ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปตลอดและเซียวหวนก็ไม่ทำให้ซย่าโหวอวี๋ผิดหวังเลย
หลังอ่านเล่ม 4 :
จือจือไม่ทำให้ผิดหวัง ภาษาสวย เนื้อเรื่องสนุกมากคือวางไม่ลงเลยตั้งแต่เล่มหนึ่ง จนถึงเล่มสี่เล่มจบ ลุ้นว่าพระเอกนางเอกจะเป็นยังไง พระเอกรักนางเอกมาก นางเอกก็เก่งมากค่ะ ชอบงานเขียนของจือจือ ติดตามมาตั้งแต่พราวพร่างบุปผา ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ แนะนำให้ลองอ่านกันค่ะ ไม่ผิดหวังแน่นอน
ปมเรื่องเขียนได้ดี เรื่องนี้ต่างจากพราวพร่างที่เน้นวิถีชีวิต การสู้ชีวิต แต่ตัวละครที่มีบทบาทก็คือนางเอกของเรื่องเหมือนกัน เรื่องนี้คือการชิงไหวชิงพริบในราชสำนัก อิงเหตุ��ารณ์ในประวัติศาสตร์ สมเหตุสมผล ไม่ใช่ย้อนเวลามาแล้วจะเปลี่ยนทุกอย่างได้เพราะล่วงรู้อนาคต เพราะว่าอนาคตเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปเพราะการกระทำต่างๆที่ไม่เหมือนเดิม สุดท้ายนางเอกของเรื่อง ซย่าโหวอวี๋ก็ยอมรับและอยู่อย่างมีความสุข
ซย่าโหวอวี๋ไม่รู้เลยว่าเซียวหวนมาทำธุระสำคัญ การมาตลาดม้าครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋ได้ม้าดีไปมากมาย จนเย็นแล้วเซียวหวนก็ยังไม่กลับมาและยังมีเรื่องที่ซ่งเฉียนส่งคนมารายงานว่าคนที่ส่งข่าวให้องค์ชายเก้าคือหงเหลียนทำเอาซย่าโหวอวี๋เป็นห่วงจึงถามความกับอู๋เฉียวได้รู้ว่าเซียวหวนไปเจรจากับสกุลกู้ ที่เป่ยเหลียงก็มีแค่กู้เดียวเท่านั้น ซย่าโหวอวี๋เป็นห่วงเซียวหวนออกตามหา ทำให้คลาดกัน เซียวหวนก็ออกตามหาซย่าโหวอวี๋ ดีที่ตะโกนเรียกชื่อจิ้นหลิงทำให้ตามทัน
ซย่าโหวอวี๋ไปพบกู้ซย่าเพื่อขอบคุณในความช่วยเหลือครั้งก่อน เซียวหวนเล่าว่ากู้ซย่ามาพบเพื่อขอให้ช่วยกำจัดองค์ชายใหญ่และองค์ชายห้า
คราวนี้พอกลับหลันเถียนก็ต้องรีบเดินทางไปฉางอัน ครั้งนี้ซย่าโหวอวี๋ได้พบหงเหลียน หงเหลียนไม่มีศักดิ์ศรีขนาดให้ซย่าโหวอวี๋ช่วยขอร้องแทนหงฟู่ เซียวหวนมาบอกว่าที่หงเหลียนทำเพราะตัวเองเป็นลูกอนุของอิ้นหลิน ทำเองเซียวหวนหมดใจ เพราะทำเพื่อใต้เท้าอิ้นมามากขนาดนี้
เซียวหวนไม่ได้ทำตามที่กู้ซย่าบอก กำจัดองค์ชายเก้าโยนความผิดให้องค์ชายอื่น กวนน้ำให้ขุ่น ตอนนี้องค์ชายรองของพบเซียวหวน ซย่าโหวอวี๋อยากรู้ว่ามาทำไมจึงแอบฟังหลังฉากบังลม และก็ได้รู้ว่าองค์ชายรองอยากเป็นพันธมิตรกับเซียวหวน ก่อนหน้านี้ซย่าโหวอวี๋เป็นคนบอกให้เซียวหวนระวังองค์ชายรองเพราะท้ายสุด คนที่ร้ายกาจสุดคือองค์ชายรอง ครั้งนี้เซียวหวนรับฟัง แล้วก็เอาเรื่องไปบอกองค์ชายใหญ่กับกู้ซย่า
การเจรจาจบลงด้วยเป่ยเหลียงยอมเสียเครื่องบรรณาการให้ราชวงศ์ทุกปีไม่แบ่งเมือง
แล้วเซียวหวนก็เริ่มคิดได้ว่าซย่าโหวอวี๋ออกทุกข์แล้ว อย่างนี้ควรอยู่ห้องเดียวกันได้แล้วสินะ องค์ชายรองอยากเจรจาอีกครั้ง ครั้งนี้มาด้วยตัวเอง เซียวหวนพาซย่าโหวอวี๋ด้วยเพราะจะได้ไปขี่ม้าที่ทุ่งหญ้าได้ ตอนเจรจาองค์ชายรองดันมาหมายปองซย่าโหวอวี๋ ทำเอาเซียวหวนแค้นฝังลึก ประมาณว่านี่เป็นคนในครอบครัว ขนาดไม่ได้เปิดเผยว่าเป็นจ่างกงจู่ องค์ชายรองคือพลาดอย่างแรง โดนเซียวหวนหมายหัวแล้ว
เซียวหวนได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการใหญ่ จากผู้บัญชาการเป็นผู้บัญชาการใหญ่ ทำหน้าที่บัญชาการกองทัพในหยางโจว ที่เป็นพื้นที่ของหลูยวนก่อนหน้านี้
ซย่าโหวโหย่วอี้คิดว่าตัวเองจะได้สร้างชื่อในประวัติศาสตร์อย่างที่พ่อ และปู่ทำไม่ได้ หลงระเริงดีใจใหญ่ แต่พวกสกุลใหญ่ในเจี้ยนคังกลับเริ่มหวาดกลัวอำนาจของเซียวหวน สกุลเซี่ยกับสกุลเจิ้งเลยรวมกันให้เซียวหวนไปสู้กับหลูยวน ส่วนตัวเองก็คอยเก็บผลประโยชน์ในเจี้ยนคัง
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เซียวหวนสืบรู้ตอนกลับมาเจี้ยนคัง หลังๆเซียวหวนมีอะไรไม่เคยปิดบังซย่าโหวอวี๋ เรื่องนี้ก็ไม่ปิดบัง ทำให้วย่าโหวอวี๋คิดได้ว่าชาติก่อนท่านน้าคอยช่วยเหลือ แต่ชาตินี้เห็นผลประโยชน์เป็นใหญ่ก็ผลักเซียวหวนออกไปและเอาผลประโยชน์ให้ตัวเอง
ซย่าโหวอวี๋เลือกอยู่ข้างเดียวกับเซียวหวน ในที่สุดเซียวหวนก็คิดได้และย้ายมาอยู่ห้องเดียวทุกที่ ทุกเรื่องราวล้วนบอกกับซย่าโหวอวี๋
ซย่าโหวโหย่วอี้ชอบเซียวซาน แต่เพราะหลูยวนบอกถึงกำลังของเซียวหวนและให้คิดถึงตระกูลของเหวินเซวียนฮองเฮา ว่าทำไมอู่จงฮ่องเต้ถึงทำอย่างนั้นทำให้ซย่าโหวโหย่วอี้กลัว เป็นฮ่องเต้ที่ไม่เชื่อใจขุนนางและเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว จากที่จะรับเซียวซานเป็นฮองเฮากลับจะเปลี่ยนเป็นชายาทั้งมีการสัญญาว่าเมื่อหลูยวนหมดอำนาจจะปลดคุณหนูสกุลหลูและให้เซียวซานเป็นฮองเฮา
เซียวซานไม่ตกลง ที่บ้านไม่มีใครยอม ซย่าโหวอวี๋ไม่ยอม เซียวหวนตามใจซย่าโหวอวี๋ สุดท้ายคนที่ได้เป็นฮองเฮาคือคุณหนูหลูสกุลสี่ และคุณหนูหลูยังวางแผนให้คุณหนูเจ็ดสกุลชุยมาเป็นชายา ที่ทำเช่นนี้เพื่อตอนแทนน้ำใจของซย่าโหวโหย่วเต้า เพราะคุณหนูเจ็ดสกุลชุยไม่เหมือนที่คิด สกุลชุยยังเสนอชื่อเข้าไป เพราะได้ที่ปรึกษาคือหวงเหลียนที่หงฟู่ขับออกจากตระกูลไปแล้วแต่สกุลชุยก็ยังรับมาทำงาน และเชื่อใจ
ตอนนี้ซย่าโหวโหย่วอี้ก็อยากเรียกใช้หงเหลียนอีกทำให้ถูกความเห็นแก่ตัวบังตา ถูกหลอกใช้คิดจะกำจัดเซียวหวน ดีที่หลูฮองเฮา คุณหนูสี่สกุลหลูส่งข่าวมาบอกซย่าโหวอวี๋ ทำให้รู้เรื่อง ซย่าโฆวอวี๋คิดว่าชาติก่อนตนมองคนและเรื่องราวคลาดไปมากเพียงใด ชาตินี้ได้กลับมาใหม่เรื่องราวก็ไม่เหมือนเดิม สุดท้ายก็ถามคำถามที่คาใจมาตลอดกับเซียวหวนว่าถ้าตัวเองตกอยู่ในอันตรายจะมาช่วยหรือไม่ เซียวหวนตอบอย่างไม่ลังเล ทั้งตอนที่ยังไม่มีลูกและมีลูก ซย่าโหวอวี๋ปล่อยวางเรื่องราวในอดีต และยินยอมติดตามเซียวหวนสามีที่ร่วมผูกผม ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปตลอดและเซียวหวนก็ไม่ทำให้ซย่าโหวอวี๋ผิดหวังเลย
หลังอ่านเล่ม 4 :
จือจือไม่ทำให้ผิดหวัง ภาษาสวย เนื้อเรื่องสนุกมากคือวางไม่ลงเลยตั้งแต่เล่มหนึ่ง จนถึงเล่มสี่เล่มจบ ลุ้นว่าพระเอกนางเอกจะเป็นยังไง พระเอกรักนางเอกมาก นางเอกก็เก่งมากค่ะ ชอบงานเขียนของจือจือ ติดตามมาตั้งแต่พราวพร่างบุปผา ไม่ผิดหวังเลยจริงๆ แนะนำให้ลองอ่านกันค่ะ ไม่ผิดหวังแน่นอน
ปมเรื่องเขียนได้ดี เรื่องนี้ต่างจากพราวพร่างที่เน้นวิถีชีวิต การสู้ชีวิต แต่ตัวละครที่มีบทบาทก็คือนางเอกของเรื่องเหมือนกัน เรื่องนี้คือการชิงไหวชิงพริบในราชสำนัก อิงเหตุ��ารณ์ในประวัติศาสตร์ สมเหตุสมผล ไม่ใช่ย้อนเวลามาแล้วจะเปลี่ยนทุกอย่างได้เพราะล่วงรู้อนาคต เพราะว่าอนาคตเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปเพราะการกระทำต่างๆที่ไม่เหมือนเดิม สุดท้ายนางเอกของเรื่อง ซย่าโหวอวี๋ก็ยอมรับและอยู่อย่างมีความสุข
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 16, 2021
รีวิวรวมๆ ทั้ง 4 เล่ม : สไตล์จือจือ คือ เรื่อยๆ เหมือนจะเรียบแต่มีสตอรี่ สะกิดความอยากรู้ให้ต้องอ่านต่อไป ฮ่าๆๆ คือถ้าใครชอบก็จะชอบมากก ไม่ก็คิดว่าน่าเบื่อไปเลย เราชอบพราวพร่างมาก่อน มาอ่านเรื่องนี้ก็เออ ชอบนะ แต่น้อยกว่าอีกเรื่อง กว่าพระนางจะได้เขาคู่กันก็ปาไปเล่มสามแล้ว นางเอกฉีกแนวค่ะ เล่มนี้ ปกติจะเขียนนางเอกที่อยู่ในกรอบ คุณหนูในห้องหอที่มีพิธีรีตองเยอะๆ
คราวนี้ตัวละครเป็นกงจู่ก็ใช้อำนาจได้แบบไม่แพ้ ผช เลย สมเป็นกงจู่ เรื่องการพัฒนาอารมณ์ของตัวละครยกให้เขาด้วย
เรื่องจะออกแนวแย่งชิงอำนาจในราชสำนักส่วนมาก
ส่วนตอนจบก็สไตล์นางอีกนั้นแหละ ชอบตัดจบปิ้ง แบบอ้าวว เฮ้ย จบแล้วหรอ
ไปดำน้ำเรื่องอื่นของนางมาก็จบแบบนี้เลย แต่ก็แฮปปี้ไม่ค้างเท่าไหร่ เหมือนให้คนอ่านไปคิดต่อ ว่าตัวละครเยอะแยะของนางแต่ละคนจะมีชีวิตยังไง อยากรู้เบาๆ ฮ่าๆๆ สำหรับเราแฟนนักเขียนคิดว่าสนุกอยู่นะคะ ให้ 4 ดาว
คราวนี้ตัวละครเป็นกงจู่ก็ใช้อำนาจได้แบบไม่แพ้ ผช เลย สมเป็นกงจู่ เรื่องการพัฒนาอารมณ์ของตัวละครยกให้เขาด้วย
เรื่องจะออกแนวแย่งชิงอำนาจในราชสำนักส่วนมาก
ส่วนตอนจบก็สไตล์นางอีกนั้นแหละ ชอบตัดจบปิ้ง แบบอ้าวว เฮ้ย จบแล้วหรอ
ไปดำน้ำเรื่องอื่นของนางมาก็จบแบบนี้เลย แต่ก็แฮปปี้ไม่ค้างเท่าไหร่ เหมือนให้คนอ่านไปคิดต่อ ว่าตัวละครเยอะแยะของนางแต่ละคนจะมีชีวิตยังไง อยากรู้เบาๆ ฮ่าๆๆ สำหรับเราแฟนนักเขียนคิดว่าสนุกอยู่นะคะ ให้ 4 ดาว
April 6, 2020
เล่มนี้พอจูนกันติด...พระนางก็จับมือกันยืนหยัดฝ่าดงสงครามทั้งนอกใน ละก็คนที่เคยเชื่อว่าเป็นพันธมิตรก็กลับไม่ใช่ ท้ายเล่มก็มีความมุ้งมิ้ง ๆ ก่อนจบ..ละพอพี่แกจะจบ ก็จบไปซะอย่างนั้นจ้า !!!
เอาจริง 4 เล่มอ่านจบคือ...นางเอกโชคดีที่ย้อนกลับมาแล้วพอวางอคติ วางทิฐิตัวเองลง นางก็ได้เห็นสามีในมุมที่ชาติก่อนตัวเองไม่คิดอยากมองให้เห็น พระเอกที่ก็เป็นคนแบบเดียวกันก็ได้เห็นตัวตนภรรยาจนเกิดรักเข้าจริง ๆ อะไรประมาณนี้แหละ ละก็ตอนจบคือ...นางย้อนมาได้กำไรใหญ่กว่าชาติที่แล้วเน่อ
เอาจริง 4 เล่มอ่านจบคือ...นางเอกโชคดีที่ย้อนกลับมาแล้วพอวางอคติ วางทิฐิตัวเองลง นางก็ได้เห็นสามีในมุมที่ชาติก่อนตัวเองไม่คิดอยากมองให้เห็น พระเอกที่ก็เป็นคนแบบเดียวกันก็ได้เห็นตัวตนภรรยาจนเกิดรักเข้าจริง ๆ อะไรประมาณนี้แหละ ละก็ตอนจบคือ...นางย้อนมาได้กำไรใหญ่กว่าชาติที่แล้วเน่อ
This entire review has been hidden because of spoilers.
April 24, 2020
อ่านได้สนุกช่วงเล่มสองเล่มสาม ตัวละครเยอะมาก จำได้ไม่หมด ความรักของพระนาง ก็ไม่ชัดเจนตรงนางเอก อ่านแล้วเราไม่รู้ว่านางเริ่มชอบพระเอกตอนไหน นางมองพระเอกว่าเป็นฝ่ายตรงข้ามมาตลอด แต่พระเอกปูเรื่องมาให้เราดูออกว่าพระเอกค่อยๆ มองเห็นตัวตนนางเอก แล้วมาชอบนางเอกได้อย่างไร
จริงๆ เรื่องนี้อ่านได้สนุกตามสไตล์จือจือเลย ที่จะเน้นความสัมพันธ์ของวงศ์ตระกูล ลำดับชั้นมีที่มาที่ไป อ่านได้น่าติดตาม แต่เราอยากอ่านแบบโมเมนต์หวานๆ แบบเรื่องพร่าวพร่างฯ ซึ่งกว่าจะมีก็เล่มสี่เลย สามเล่มก่อนคือไม่มีเลย
จริงๆ เรื่องนี้อ่านได้สนุกตามสไตล์จือจือเลย ที่จะเน้นความสัมพันธ์ของวงศ์ตระกูล ลำดับชั้นมีที่มาที่ไป อ่านได้น่าติดตาม แต่เราอยากอ่านแบบโมเมนต์หวานๆ แบบเรื่องพร่าวพร่างฯ ซึ่งกว่าจะมีก็เล่มสี่เลย สามเล่มก่อนคือไม่มีเลย
October 28, 2020
จบแล้วววว เล่มสุดท้ายอิฉันลากอ่านยาวนานเหลือเกิน สนุกแหละ สนุกเลย รำคาญนางเอกนิดหน่อย แต่โดยรวมแล้วโอเค เล่าเรื่องละเอียดละออตามประสาจือจือ แต่ที่ได้แค่สามดาวเพราะตอนจบ มันจะห้วนไปไหน ไม่สรุปสักอย่าง สองหน้าสุดท้ายนั่น เล่าดีๆได้อีกสองเล่ม แถมทิ้งตัวละครที่ปูไว้อีก อ๊าคคคค จือจือ ฉันยังจะอ่านเธออีกหลายเรื่อง อย่าทำอย่านี้อีกก
May 8, 2022
ชอบค่ะเรื่องนี้้ มีมิติ มีอะไรให้คิดเยอะดี สำหรับผู้อ่านที่ผ่านชีวิตมาแล้วประมาณหนึ่ง ก็จะเข้าใจได้ว่าสิ่งที่ผูกพันคนสองคนเอาไว้ด้วยกัน นอกจากความรักแล้ว ยังมีสิ่งอื่นที่เหนือกว่านั้น เรื่องราวเดียวกันแต่มองและตีความไปคนละแบบ อคติของนางเอกทำให้ไร้สุขเป็นทศวรรษ ในนิยายนางเอกย้อนกลับมาทำให้มุมมองเปลี่ยนไป สุดท้ายแล้ว สุข…ทุกข์..ของคนเรา ก็ขึ้นอยู่กับความคิดการตีความของตนนี่เอง
June 16, 2021
เรื่องราวดำเนินอย่างสนุก แต่ตัดจบเอาดื้อๆ ทำเอา งง ไปเลย เหมือนเพียงแก้ปมในใจที่ติดค้างจากชาติที่แล้วของนางเอก แล้วตัดจบเรื่องราวอย่างรวบรัด
April 9, 2021
อ่านมาถึงเล่มสุดท้าย สรุปแล้วสนุกดีค่ะ หมดกำลังใจไปช่วงเล่ม 1-2 แต่พอเล่ม 3 คือสนุกเลย
ตัวละครมีสเน่ห์ มีพื้นเพ มีที่มาที่ไป
อ่านแล้วสนุก ชิงไหวพริบ แทรกมุกตลกร้ายบางอย่าง
ใครหวังมุมพระนาง อาจจะต้องอดทนให้ถึงเล่ม 3 แต่ก็ไม่ได้หวานแหวว แต่มาแนวความผูกพันซะมากกว่า
ตัวละครมีสเน่ห์ มีพื้นเพ มีที่มาที่ไป
อ่านแล้วสนุก ชิงไหวพริบ แทรกมุกตลกร้ายบางอย่าง
ใครหวังมุมพระนาง อาจจะต้องอดทนให้ถึงเล่ม 3 แต่ก็ไม่ได้หวานแหวว แต่มาแนวความผูกพันซะมากกว่า
Displaying 1 - 15 of 15 reviews