เสมือนไข่มุก เสมือนหยก เล่ม 3

เสมือนไข่มุก เสมือนหยก #3

by Yue Xia Die Ying, 月下蝶影, Hunza (Translator)

“กู้หรูจิ่ว” คุณหนูรองจากสกุลผู้ดีเก่าอันดับสองปลายแถว ได้รับการทำนายทายทักจากนักพรตเฒ่าผู้มีชื่อเสียง ว่าเป็นผู้มีวาสนาสูงส่งที่สมควรเผื่อแผ่ให้ผู้อื่น “จิ้นยาง” บุตรชายอ๋องผู้มีร่างกายอ่อนแอและแสนอาภัพ โชคชะตานำพาให้เขากลายเป็นเจ้าแผ่นดิน

สองดวงใจผูกพัน

“...บุรุษต้องรักและทะนุถนอมสตรีที่รักเสมือนไข่มุก เสมือนหยกล้ำค่า”

“สำหรับข้าแล้ว ไม่ว่าไมกหรือหยกก็มือาจเทียบจิ๋วจิ่วของข้าได้”

“เจ้าเป็นชีวิตของข้า มีเจ้าอยู่ ข้าถึงมีชีวิตอยู่ต่อไปได้”

Genres: China, Novels

336 pages, Paperback

Published July 1, 2020

About the author

Associated Names:
* Yue Xia Die Ying
* 月下蝶影
* เยวี่ยซย่าเตี๋ยอิ่ง, เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง, เย่ว์เซี่ยเตี๋ยอิ่ง (Thai)

Reviews

[Ning · Rating 3 out of 5]

หลังอ่านจบ รู้สึกว่า เนี่ยยยย ทาสการตลาด ตลอด ๆ ๆ
ตอนแรก ไม่ได้สนใจเรื่องนี้เลย แต่มันซื้อยากอ่ะเนอะ มันหมด ตลอด ๆ อ่ะเนอะ
พอดีกดได้ ก็เลยเอามา .. ว้าาา

หลังจากจบเล่ม 2 นี่พักไป ซีรีส์ 2 เรื่อง แล้วค่อยกลับมาอ่านใหม่
ก็รู้สึกว่า อืมม สนุกขึ้นนิดนึง เล่มนี้ มีแบบจะก่อ กบฏ ก็จะมีลุ้น ๆ ว่าเมื่อไหร่ ยังไง

แต่พอเกิดขึ้นจริง ก็แบบ ไม่ปังอ่ะ เรียบ ๆ เหมือนเดิม เข้าข้างพระ-นางตลอด ๆ
อ่านแล้วก็เอือม ๆ เหมือนกัน

สรุปให้เรื่องนี้คือความเรียบ ขายฟิน ไร้อุปสรรคใด ๆ
ถ้า "เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง" คือความเรียบ และ เนิบ .. เรื่องนี้คือขั้นกว่า

แยกเล่ม ให้ 3 ดาว แต่ถ้ารวม ๆ ให้ 2 ดาวนะ มีความรู้สึกเสียเวลาอยู่นิด ๆ เหมือนกัน

[Patrawan Dear]

# เสมือนไข่มุก เสมือนหยก (เล่ม 1-3)

ขอพูดถึงทีเดียวสามเล่ม เพราะไม่มีอะไรแตกต่าง ทุกบรรทัดเนิบนาบ ราบเรียบ ขายความหวานพระนาง บอกเล่าเรื่องราวชีวิตประจำวัน คล้ายไม่เข้าเรื่องเสียทีตั้งแต่ต้นจนจบ

อ่านจบก็ยังไม่รู้ว่าประเด็นของเรื่องคืออะไร อาจจะเป็นการแทรกแนวคิดแบบสตรีนิยม หรือการยกชีวิตของตัวละครบางตัวให้เป็นอุทาหรณ์แก่ผู้อ่าน แต่อย่างน้อยก็พอชื่นใจ ที่ได้เห็นว่ารักแท้นั้นยังคงมีอยู่ค่ะ  :)

[Nattapan · Rating 2 out of 5]

Kind​ of​ boring.​ Too​ simple​ and​ too​ melodramatic​ for​ my​ taste.​

[Wduffsnk - ดัฟฟ์ · Rating 5 out of 5]

#เสมือนไข่มุกเสมือนหยก
By เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง
.
เลือกเรื่องนี้มาประเดิมอ่านงานจีนก่อนเพื่อนเลย หลังจากที่ดองมาไหใหญ่ ๆ
เพราะเราชอบนข.มาก แล้วนข.ก็ไม่เคยทำให้เราผิดหวัง
สิ่งที่จะพบในนิยายเรื่องนี้ คือความสามัคคีของครอบครัวนางเอก ความรักที่เลือกจะมั่นคงของฮ่องเต้ การเมืองฉบับผู้ดีสกุลเก่า หลายระดับ และสกุลใหม่
หลายคนอาจมีภาพจำงานแนวๆ นี้มาจากเรื่อง ข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้ นอ.สวยเริ่ด เชิดเก่ง
แต่ให้มองฟีลเตอร์นอ.เรื่องนี้ใหม่ เพราะ #กู้หรูจิ่ว มาด้วยความน่ารักน่าเอ็นดู แต่ก็เก่งแบบไม่แสดงอวดชาวบ้านตามฉบับผู้ดี ซึ่งตระกูลนอ.เป็นผู้ดีลำดับสองเกือบปลาย
ส่วนพอ. #จิ้นยาง ฮ่องเต้ที่ไม่ใช่ทายาทสายตรง ร่างกายอ่อนแอ แต่มีความสุขุม หนักแน่นจริงจัง เด็ดขาด และมีอดีตที่น่าสงสาร
เรื่องราวเล่าผ่านตั้งแต่นอ.อายุสิบขวบ ช่วงที่จิ้นยางเพิ่งได้รับเลือกจากบรรดาเด็กให้เป็นฮ่องเต้โดยไทเฮา การพบกันครั้งแรก พบพานกันบ่อยครั้ง แต่งงานกัน และการครองคู่ของทั้งคู่ท่ามกลางความคลางแคลงใจของคนไปทั่วว่า จะเป็นไปได้เหรอ ที่ฮ่องเต้จะรักใคร่ฮองเฮาเพียงแค่คนเดียว
.
สิ่งที่เราจะพบได้ในเรื่องนี้คือ ครอบครัวดีที่สอนลูกดี ผู้ชายที่รู้จักการให้เกียรติผู้หญิงไม่กดฐานะของผู้หญิงให้ด้อยลง
การตบตีการเมืองรูปแบบใหม่ ที่มาสายแบบความผู้ดีสุดๆ ซึ่งจุดนี้อาจไม่ถูกใจสายคนชอบเรื่องมีแผนการซับซ้อน วางเพลิง วางยาเผาทุ่ง รุนแรงเพราะคนในเมืองหลวงนี้ ค่อนข้างผู้ดี๊ผู้ดี สกุลเก่ามีหลายระดับสร้างภาพ สกุลใหม่ก็ออกแนวตลาดๆ แต่คนที่อ่านเรื่องเรื่อยๆแบบเรา อ่านได้หมด 55
.
แต่สิ่งที่ไม่มีทางสัมผัสไม่ได้เลยในเรื่องคือ ความรักของพระนาง /ชัดเจน และหื่นกันทั้งคู่มากจ้าาา แม้จะไม่มีฉากลงลึกรายละเอียด เสมือนตัดเข้าโคมไฟก็ตาม เหอๆๆๆๆๆ
ซึ่งเรื่องนี้เรารู้สึกว่ามันคอนทราสกับความเป็นฮ่องเต้ในเรื่อง ว่าด้วยอาชีพฯ
แล้วส่วนตัวเราคิดว่า การเป็นฮ่องเต้แบบจิ้นยาง เป็นคนที่หนักแน่น คิดรอบคอบ เป็นฮ่องเต้ที่ดีและรักเดียวก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้ ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน แต่ก็เหมือนที่ในเล่มบอกเสมอว่า อยู่ที่ตัวคนเป็นฮ่องเต้แหละจะยินยอมด้วยตัวเองหรือไม่
ส่วนนอ.แบบกู้หรูจิ่วถึงจะดูว่านางโชคดีมากๆๆจนน่าอิจฉา แต่สิ่งที่ทำให้นางเป็นน่าอิจฉาคือความใส่ใจ รักและจริงใจกับคนที่อยู่รอบๆ ตัวเองอย่างถึงที่สุด กับเรื่องของจิ้นยาง สำหรับเรา เราเชื่อว่าแต่แรกจิ๋วจิ่วก็คงไม่ได้เชื่อหรอกว่า ฝ่าบาทจะทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้ได้จริงๆ
แต่ก็ถือว่าในตอนนี้นางยังเคยได้รับความจริงใจจากคนผู้นี้
สิ่งที่กู้หรูจิ่วไม่เคยขาดเลยคือความรัก เพราะฉะนั้นนางจึงแบ่งปันความรักให้กับจิ้นยางที่ถึงแม้จะเป็นฮ่องเต้ แต่ก็เป็นสามีนางด้วยอย่างใจจริง
.
ตอนจบของทั้งคู่สำหรับเรามันดีมากๆๆๆๆ อ่านแล้วก็ทำให้เชื่อได้บ้างว่า ถึงยังไงก็ยังมีรักแท้จริงหลงเหลืออยู่บ้าง
.
.
02.09.2020
Wduffsnk

[Nuna Imruetai · Rating 5 out of 5]

โดยรวมเป็นเรื่องอ่านแล้วรู้สึกดี ผู้เขียนเขียนเชิงบรรยาย บางคนอ่านแล้วอ่านรู้สึกน่าเบื่อ แต่เราว่าในการบรรยายมันสอดแทรกอรรถรสในตัวของมันเอง

[Cherry Sawanya Munkongsujarit · Rating 5 out of 5]

เล่ม 3 :
นี่เป็นเรื่องที่หลี่กวงเจี่ยโยนความผิดให้ฮองเฮารับผิดชอบแต่กลับกลายเป็นว่า ฮ่องเต้ทรงรับเอาไว้เองทุกอย่าง หลี่ไหวกู่ถูกถามถึงดำริฮ่องเต้ และรู้ว่าหลี่กวงเจี่ยร่วมมือกับลุ่ยอ๋องพยายามจะห้ามก็ห้ามไม่ได้ นางอู๋ซื่อหลังจากเสียบุตรีไปก็หาเหตุต่างๆ ปิดประตูเรือนไม่ยอมพบหลี่ไหวกู่อีก หลี่ไหวกู่รู้สึกไม่มีที่พึ่งพิงทางใจ
กู้หรูจิ่วรู้ว่าเป่าลวี่นางกำนัลที่เป็นสาวใช้คนสนิท ที่พามาจากจวนสกุลกู้มีความคิดต่อฮ่องเต้ ตอนแรกกู้หรูจิ่วคิดจะจัดการสุดท้ายตัดสินใจปล่อยออกจากวัง ฮองเฮายอมปล่อย แต่ฮ่องเต้ยอมปล่อยหรือ ในเมื่อเป่าลวี่ก็เคยได้ยินตอนฮ่องเต้บอกกับกู้หรูจิ่วว่าถ้ามีใครทำให้กู้หรูจิ่วเสียใจจะทำให้คนผู้นั้นนึกเสียใจภายหลัง
ปีนี้เป็นงานเฉลิมพระชนมพรรษาครั้งแรกของฮ่องเต้หลังพิธีราชาภิเษก ทำให้ฮ่องเต้เชิญอ๋องที่มีเขตปกครองเป็นของตนเองมาร่วมงานด้วย ที่เหลือก็มีเพียงรุ่ยอ๋องและจงอ๋องที่ได้รับบรรดาศักดิ์เป็นอ๋องหมวกเหล็ก แต่ชื่อเสียงที่ผ่านมาคือเป็นอ๋องที่ใช้อำนาจบาตรใหญ่ในเขตปกครองของตนเองคือหรงโจว หลังงานเฉลิมจะส่งพวกไท่เฟยทั้งหลายไปอยู่ที่ตำหนักหลินอันนอกเมืองหลวง
รุ่ยอ๋องแม้ขาจะพิการนั่งเก้าอี้รถเข็นแต่หน้าตาดูดีจนจิ๋วจิ่วอดมองนานกว่าปกติไม่ได้ และพบว่านัยน์ตาของจิ้นยางคล้ายรุ่ยอ๋องมาก หลังจากพูดคุยกันกู้หรูจิ่วมีความรู้สึกว่ารุ่ยอ๋องและชายาเฉิงอ๋อง��ีอดีตบางอย่างด้วยกัน แล้วซุนไท่เฟยล่ะ กู้หรูจิ่วความรู้สึกไวมาก
พอมาพบไทเฮาและไท่เฟยกู้หรูจิ่วสังเกตก็ไม่เห็นรุ่ยอ๋องผิดปกติมีเพียงซุนไท่เฟยฝ่ายเดียวเท่านั้นตื่นเต้น เมื่อคิดให้กระจ่างก็รู้สึกเห็นใจซุนไท่เฟยยิ่งนัก
จงอ๋องเข้าเมือง สืบข่าวและขอเข้าพบสกุลกู้ ซึ่งสกุลกู้ปิดประตูไม่รับของขวัญ เรื่องนี้ปกติสำหรับสกุลกู้อยู่แล้ว แต่จงอ๋องไม่รู้ จึงเกิดความรู้สึกไม่ดีกับฮองเฮาไปด้วย พอเข้าวังจงอ๋องและบุตรชายบุตรสาวกินข้าวกันจนทำให้กู้หรูจิ่วเจริญอาหารเพิ่มขึ้น จิ๋วจิ่วมีความรู้สึกดีกับครอบครัวจงอ๋องมากกว่ารุ่ยอ๋องมากนัก
จงอ๋องกลับออกมาจากวัง ฟังการวิเคราะห์ของจิ้นหงว่าฮ่องเต้และฮองเฮารักใคร่กันจริง และฮ่องเต้ยังกลัวภรรยาอีกด้วย
ตอนนี้จุดประสงค์หลักของฮ่องเต้ที่จะให้อ๋องทั้งสองอยู่ในเมืองหลวงต่อก็บรรลุผลสำหรับรุ่ยอ๋องคือรักษาขา สำหรับจงอ๋องคือหาคู่ครองให้บุตรี
งานเฉลิมพรชนมพรรษาของฮ่องเต้มีการแสดง คราวนี้นอกจากกองสังคีตยังมีนักแสดงภายนอก ไป๋เสียนบอกกู้หรูจิ่วว่ามีนางรำจากภายนอกที่ทำให้เหล่าคุณชายลุ่มหลง คือฝูเหยา แต่จิ้นยางกลับไม่สนใจบอกว่าคนที่งามที่สุดคือจิ๋วจิ่ว
ฝูเหยาเป็นพวกหวังสูงจริงๆ คิดว่าตัวเองหน้าตาดีจะเป็นที่ต้องตาของฮ่องเต้ แล้วคอยดูกันไปว่าจะเป็นยังไง
วันพระราชพิธีเฉลิมพระชนมพรรษาปีแรกที่จิ้นยางราชาภิเษกสมรสก็มาถึง ครอบครัวสายรองสกุลซือหม่าก็ได้รับเชิญ ยังมีเถียนปี้เย่ว์บุตรีของอดีตเจ้าเมืองจิ่นโจวในตอนนั้นที่เคยให้ความช่วยเหลือจิ้นยางก่อนเข้าเมืองหลวงที่มีใจให้จิ้นยางแต่ไป๋เสียนก็ยังล่วงรู้และได้บอกกับจิ๋วจิ่วไปแล้ว ตอนนี้ได้รับตำแหน่งหัวหน้าสำนักอาชาหลวง จิ๋วจิ่วก็ใส่ชื่อเข้าไปด้วยเพื่อให้นางได้มีโอกาสดีขึ้นในการแต่งงานใหม่มากขึ้น
งานเลี้ยงเริ่มสองคนสามีภรรยาไม่สนใจใคร จิ๋วจิ่วแกะลิ้นจี่ให้จิ้นยางให้กินได้แค่ห้าลูกเพราะกลัวร้อนใน จิ๋วจิ่วเข้มงวดเรื่องอาหารการกินของจิ้นยางมากเพราะสุขภาพของจิ้นยางไม่แข็งแรง จิ้นยางก็ต้องค่อยๆกินของดีที่มีน้อย ฮ่าๆๆๆ
ขันทีคนสนิททั้งสองเห็นจนชาชินไปนานแล้ว ทีนี้ถึงตาจิ้นยางปอกสาลี่ให้จิ๋วจิ่วบ้าง แต่การแสดงนางรำเริ่มพอดี จิ๋วจิ่วสนใจฝูเหยาที่งามมากจนไม่สนใจสาลี่ที่จิ้นยางปอก จิ้นยางหน้าดำไหน้ำส้มล้นทะลัก เพราะไม่ยอมกินสาลี่เอาแต่มองสาวงาม เหล่าขุนนางเลยไม่กล้าดูนางรำเพราะสังเกตสีหน้าฮ่องเต้ กลายเป็นฮองเฮาที่ตกรางวัล และชายาทายาทผิงจวิ้นอ๋องที่อยู่ข้างฮองเฮาก็ตกรางวัล งานนี้เลยการเป็นสตรีสูงศักดิ์ทั้งหลายตกรางวัลแต่บุตรกับไม่สนใจ ฮ่าๆๆๆ
ตอนนี้เถียนปี้เย่ว์ก็รู้แล้วว่าเด็กหนุ่มในปีนี้กับชายหนุ่มตรงหน้าเป็นเพียงภาพลวงตาที่ไม่มีวันเป็นจริง แล้วยังโดนอู๋ตงอวิ๋นว่าเตือนสติเพราะฮ่องเต้ ฮองเฮารักกันขนาดนี้ยังแสดงออกแบบนี้หวังจะไปแทรกกลางหรือไร อู๋ตงอวิ๋นบ่นกับญาติผู้น้องก็ให้บังเอิญที่กู้จืออวี่ กู้ฉุนจิ่งและหูอวิ๋นฉีผ่านมาถ้าเป็นคนอื่นคงเสียภาพพจน์หมดแล้ว
ด้านหน้างานครึกครื้น แต่ทางด้านหลังมีนางรำทะเลาะตบตีกัน เรื่องแบบนี้ในวังหลังมีให้เห็นมากนัก ขันทีผู้ดูแลไม่สนใจสั่งโบยฝูเหยาคนก่อเรื่องทันทีสิบไม้ คิดว่าจะเรียกร้องความสนใจแบบนี้ไม่ง่ายไปหน่อยหรือ
งานเลี้ยงยุติ กู้หรูจิ่วพาจิ้นยางไปตำหนักหลวนเหอที่ตัวเองแอบทำความฝันในวัยเด็กให้จิ้นยาง ทั้งยังทำบะหมี่อายุยืนให้อีกด้วย เป็นการกระทำที่มีเพียงคนรักและใส่ใจเท่านั้นที่ทำได้ เพราะถ้าไม่ใส่ใจคงไม่จดจำว่าตัวเองเคยเล่าอะไรให้ฟัง ว่าในวัยเด็กอยากได้อะไรแต่ไม่ได้
หลี่กวงเจี่ยมาร้องทุกข์ที่ห้องหนังสือของจิ้นยาง ว่าจงอ๋องตั้งใจหาเรื่อง เมื่อวานหลังงานเลี้ยงเลิกนั่งรถม้ากลับจวน เพราะมีทางตรงทางเลี้ยว คนของจงอ๋องมาทางเลี้ยว แต่เพราะคนขับรถม้าสกุลหลี่ถือว่าเป็นสกุลใหญ่ไม่ยอมหยุดให้ ครั้งรู้เรื่องวันนี้ตั้งใจไปขอโทษที่จวน จงอ๋องกลับพาคนมาสาดน้ำหมึกใส่หน้าประตู ทั้งยังยืนด่าไม่ไปไหน จิ้นยางส่งกู้ฉุนจิ่งหัวหน้าองครักษ์มังกรไปดูพอไปถึงจงอ๋องก็กลับไปทันที เมื่อกู้ฉุนจิ่งมารายงานกู้หรูจิ่วอยู่ด้วย แต่เพราะอยู่ต่อหน้าฮ่องเต้ทำให้พี่รองเรียกน้องสาวว่าฮองเฮา ทำเอาจิ๋วจิ่วน้อยใจ แต่ก็ออกไปเตรียมน้ำบ๊วยแก้ร้อนให้ เมื่อกู้ฉุนจิ่งเล่าเรื่องราวทั้งหมด จิ้นยางก็เข้าใจจุดประสงค์ที่จงอ๋องอยากจะบอก ว่าข้าไม่ชอบสกุลหลี่ข้าจงรักภักดีต่อฮ่องเต้ คนของฮ่องเต้มาข้าก็หยุด
จิ๋วจิ่วกลับมาพร้อมน้ำบ๊วยสองถ้วนถ้วนหนึ่งใส่น้ำแข็งอีกถ้วนไม่ใส่น้ำแข็ง เห็นได้ว่าออกมาจากหม้อเดียวกัน จิ้นยางมองถวยที่ใส่น้ำแข็ง แต่จิ๋วจิ่วส่งให้พี่รอง ตัวเองได้ถ้วยที่ร้อนไม่มีน้ำแข็ง ทั้งๆที่อยากกินน้ำแข็งก็ยังตั้งใจดื่มให้หมดอย่างเร็ว กู้ฉุนจิ่งทนดูไม่ไหว ขนาดส้มเปรี้ยวที่บ้านก็ยังกินหมดลูกได้ ฮ่องเต้ไม่ธรรมดาจริงๆ เหล่าข้ารับใช้ชาชินนานแล้ว ใต้เท้ากู้ไม่รู้หรือ ฮ่าๆๆๆ
วันที่สามหลังงานฉลองเจ้าครองแคว้นลี่เดินทางมาคุกเข่าต่อหน้าจิ้นยาง ขอเป็นส่วนหนึ่งของต้าเฟิง พระราชทานสกุลให้ว่าหลี ตอนนี้องค์หญิงชิวลี่เอ่อร์มีชื่อว่าหลีชิว มาพบฮองเฮาในวังอีกครั้ง พอฮ่องเต้รู้เรื่องก็รีบตามไปทันทีเห็นจับมือกันด้วยแทบอยากจะวิ่งไปผลักออกทีเดียว อะไรจะหวงจิ๋วจิ่วขนาดนี้นะจิ้นยาง จากนั้นก็มีข่าวจากจวนซือหม่าว่าใต้เท้าซือหม่าหงถึงแก่กรรมตอนเที่ยง แต่ข่าวเพิ่งมาถึงแปลว่าต้องมีคนสกัดเอาไว้
ฮ่องเต้ให้จัดงานศพระดับกั๋วกงขั้นสอง ภายในงานกู้จืออวี่ที่ตอนนี้เป็นรองเจ้ากรมคลังมาร่วมงานทุกคนก็อยากพูดคุยด้วย แต่มีคนหนึ่งที่เข้ามาตีสนิทแล้วกู้จืออวี่ยอมคุยด้วยคือเฉินข่ง น้องชายของเฉินซื่อภรรยาที่ตายไปเมื่อสองปีก่อน ตอนนี้อยากให้กู้จืออวี่ใช้เส้นสายเข้ากรมคลัง ทั้งที่ก่อนหน้านี้กู้จืออวี่ก็หางานที่กรมพิธีการให้แล้วยังไม่พอใจ พอกู้จืออวี่บอกว่าให้ไปสอบถ้าไม่เข้าใจให้มาถาม ก็ประชดประชันว่าไม่ยอมช่วยเหลือ ผู้คนในงานรู้กันทั่วจนเข้าหูจิ๋วจิ่ว จิ๋วจิ่วก็เป็นกังวลจนนอนไม่หลับ วันรุ่งขึ้นเจอหน้ากู้จืออวี่เพราะจิ้นยางเรียกมาได้คุยกันจนพอใจ พอจิ้นยางกำลังจะเข้ามาก็พอดีกับจิ๋วจิ่วสลบไปพอดี จิ้นยางตกใจสุดขีด หมอหลวงมาตรวจก็ไม่แน่ใจชีพจรลื่น ต้องตรวจอีกทีแต่ตอนนี้บอกว่าพักผ่อนไม่พอ จิ้นยางฟังจบก็ให้โกรธเฉินข่งที่ทำจิ๋วจิ่วกลุ้มใจ ปลดออกจากตำแหน่งห้ามกลับมารับราชการอีก คนที่เสียใจที่สุดคือกู้จืออวี่ที่ทำให้คนทางบ้านเป็นกังวล ควรปล่อยวางได้แล้ว
พอจิ๋วจิ่วไม่สบายจิ้นยางเลยคิดจะส่งพวกไท่เฟยไปตำหนักหลินอัน ซึ่งตรงกับความตั้งใจของจิ๋วจิ่วพอดี พวกไท่เฟยออกเดินทาง ซุนไท่เฟยก็รู้ว่าตัวเองถูกฮ่องเต้เปลี่ยนตัวคนสนิท และยังถูกจับตามอง หลังจากคิดได้ก็ทำลายจดหมายที่หมดแช่ในกาน้ำชาและขว้างใส่ขันทีที่ไม่ทำตามคำสั่ง จากนั้นก็หลีกเลี่ยงอาหารของตัวเอง ��นกระทั่งถึงตำหนักหลินอันพอลงจากรถม้าก็ยังโดนนักฆ่าลอบสังหาร มีเพียงเฉียนไท่เฟยที่อยู่ใกล้ ทั้งหมดเป็นคนสั่งของรุ่ยอ๋องที่ถ้าไม่ได้จดหมายที่บอกความชอบต่างๆของฮ่องเต้ ก็ต้องสังหารซุนไท่เฟยให้ได้
ช่วงนี้กู้หรูจิ่วอารมณ์ไม่ปกติ จิ้นยางที่พอรู้อยู่แล้วให้หมอมาตรวจคราวนี้ก็เป็นที่แน่นอนว่ากู้หรูจิ่วตั้งครรภ์ จิ้นยางดูแลทุกอย่าง เรื่องของซุนไท่เฟยถูกส่งกลับมา คนที่น่าสงสัยที่สุดก็คือรุ่ยอ๋อง
รุ่ยอ๋องให้คนกระพือข่าวว่าซุนไท่เฟยไม่ถูกกับฮองเฮา แต่กู้หรูจิ่วกลับเอาเรื่องรักสามเส้าของอดีตฮองเต้ รุ่ยอ๋อง และซุนไท่เฟยมาเล่าลือในหมู่ชาวบ้าน ชาวบ้านยิ่งฟังยิ่งจินตนาการเรื่องราว ทำเอาจิ๋วจิ่วหัวเราะออกมาทีเดียว ชื่อเสียงรุ่นอ๋องยิ่งตกต่ำ
จงอ๋องดูออกว่าคราวนี้เป็นฝีมือของฮองเฮา จิ้นยางดูแลจิ๋วจิ่วอย่างดีทุกอย่าง ดูแลเสมือนไข่มุกเสมือนหยก แล้วจงอ๋องก็ถวายฎีกาขออยู่เมืองหลวงตลอดไป จิ้นยางยังให้ส่วยอากรจากหรงโจวเป็นของจงอ๋อง และสามารถโยกย้ายขุนนางของหรงโจวได้ เรื่องนี้ทำให้รุ่ยอ๋องโกรธจัดเพราะเหลือเพียงตัวเองที่เป็นอ๋องที่มีเขตปกครอง
เพราะฮองเฮาตั้งครรภ์สกุลโจวเลยมีความคิดอยากส่งบุตรสาวมาเป็นพระสนมอีกครั้งถูกทั้งไทเฮาและฮ่องเต้ไล่กลับไป
ฮ่องเต้ตัดสินใจรื้อคดีสกุลหลิน เพื่อให้ฉีเหลียนมีโอกาสแก้ไขให้สกุลตัวเองว่าถูกใส่ร้าย ไม่ใช่เพราะวางยาพิษองค์ชายน้อย และยังมอบบรรดาศักดิ์ให้องค์ชายน้อยเป็นชินอ๋อง ทำให้ไทเฮาดีใจมาก
บุตรชายชายาเฉิงอ๋องออกไปก่อเรื่องข้างนอก ทะเลาะกับเฉินข่งแล้วยังตกจากระเบียงชั้นสองหัวกระแทกพื้นตาย ชายาเฉิงอ๋องไปด่าว่าฮองเฮาถึงประตูวัง กู้ฉุนจิ่งถีบเข้าให้ จิ้นยางก็ออกมาเองเพราะว่าภรรยาสุดที่รักเป็นนางมารร้ายอยู่นั้น สั่งลดขั้นเป็นชายาจวิ้นอ๋องให้บุตรชายชายารองเป็นทายาทเฉิงอ๋องแทน จิ้นยางบอกว่ายังไม่ทันแก้แค้นก็มาด่วนตายไปซะก่อนแล้ว
เฉินฮูหยินยังจะมาขอร้องให้สกุลกู้ช่วย เพราะเฉินข่งฆ่าคนต้องชดใช้ชีวิต จิ้นยางประกาศแล้วว่าให้ประหารชีวิต ที่นี้พอสกุลกู้ไม่ช่วยก็มาด่าว่าอีก
จิ้นยางให้หยางซื่อมาอยู่เป็นเพื่อนจิ๋วจิ่ว วันที่มีการสอบคัดเลือกจิ๋วจิ่วตื่นมาดูแลจิ้นยาง พอจิ้นยางไปจิ๋วจิ่วถึงบอกว่าตัวเองจะคลอดแล้ว ห้ามบอกฮ่องเต้จนกว่าการสอบจะเสร็จสิ้น
พอการสอบเสร็จจิ๋วจิ่วก็ยังไม่คลอด ไป๋เสียนมาบอกเหอหมิง จิ้นยางรีบไปทันที พอมาถึงก็จะบุกเข้าห้องคลอด พอมีคนห้าม ก็ส่งเสียงเข้าไป พอจิ๋วจิ่วได้ยินเสียงจิ้นยางก็ด่าว่าเพราะความเจ็บปวด กลายเป็นจิ้นยางกลัวซะเองรับผิดทั้งหมด แล้วก็บุกเข้าไปจนได้ แต่ละเรื่องที่ทำไม่มีใครเหมือนจริงๆ
สองคนพ่อแม่ดูลูกตัวเองแล้วบอกว่าหน้าตาหน้าขี้เหร่ ตอนจัดพิธีร้อยวันขององค์ชายน้อย ทำเอาเหล่าฮูหยินเห็นฮ่องเต้อุ้มลูกอย่างชำนาญ แปลว่าทำบ่อยๆ ชื่นชมไม่ขาดปากทีเดียว
การสอบครั้งนี้มีสตรีปลอมเป็นบุตรสอบได้ระดับที่สอง กู้หรูจิ่วสนใจจึงเรียกมาพบ เมื่อฟังเหตุผลก็จะช่วยพูดให้ฮ่องเต้ ทำให้มีจางไถเป็นนายอำเภออีกคนหนึ่ง พวกขุนนางบุ๋นก็ต้องยอมรับ เพราะมีขุนนางบู๊ก่อนหน้านี้ในประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงเป็นสตรี
จากนั้นไม่นานหลี่กวงเจี๋ยโดนหญิงออกเรือนแล้วมาร้องเรียนว่าเอาบุตรลูกอนุมาเป็นบุตรของภรรยาเอก เรื่องราวจะว่าเล็กก็ได้จะว่าใหญ่ก็ได้ ตอนนี้จิ้นยางให้อู๋ซื่อเข้าวังมาเพื่อยืนยัน
สิ่งที่อู๋ซื่อเล่าทำให้ความจริงเปิดเผย และยังมอบหลักฐานที่หลี่กวงเจี๋ยสมคบกับรุ่ยอ๋อง หลี่ไหวกู่เป็นคนที่น่าสงสารที่สุด เพราะอู๋ซื่อที่เลี้ยงดูมายังไงก็รัก แต่ก็ทำใจไม่ได้กับการจากไปของบุตรี และย้ำถึงคำสอนของตัวเอง ก่อนจากไปเพราะกินยาพิษมาก่อนหน้านี้ ในที่สุดสกุลหลี่ก็ล่มสลาย หลี่ไหวกู่ลาออกจากราชการ ออกเดินทางจากเมืองหลวง
เพราะจิ้นยางเห็นว่าเหตุการณ์ครั้งใหญ่เมื่อปีที่แล้วทำให้ขุนนางตื่นตระหนก จึงจัดงานเลี้ยงชมบุปผาที่ตำหนักไท่เหอ รุ่ยอ๋องคิดจะก่อกบฏโดยใช้ชื่อฮองเฮาเป็นมารร้าย กู้หรูจิ่วไม่กลัวรุ่ยอ๋อง พูดจนรุ่ยอ๋องกระอักเลือดด้วยความโกรธ แผนการต่างๆไม่เป็นไปตามที่คิด เพราะจิ้นยางเตรียมพร้อมไว้หมดแล้ว
รุ่ยอ๋องถูกถอดถอนเป็นสามัญชน จิ้นยางไปพูดถึงเรื่องที่ผ่านมาก่อนที่ตัวเองจะเกิด ทำให้รุ่ยอ๋องรู้ว่าความจริงแล้วจิ้นยางเป็นลูกของใคร ทำให้ยกเลิกแผนลอบสังหาร แต่จริงๆแล้วสิ่งเหล่านี้จิ้นยางรู้อยู่แล้ว
เหตุการณ์ต่างๆผ่านพ้นไป ใครทำสิ่งใด เลือกสิ่งใดก็ได้ผลตามนั้น ความรักของเต๋อหลงฮ่องเต้และเจาเหอฮองเฮาถูกเล่าลือไปอีกนาน

หลังอ่านเล่ม 3 :
เรื่องราวทุกอย่างคลี่คลาย จิ้นยางรักจิ๋วจิ่วเสมือนไข่มุกเสมือนหยกจริง ดูแลทุกอย่าง อะไรก็หึงจิ๋วจิ่วชอบมองหญิงงาม จิ้นยางก็ไม่ยอม ถามว่าใครงามกว่ากัน แต่จริงๆแล้วทั้งสองคนก็กินไหน้ำส้มด้วยกันทั้งคู่เพราะรักกันมาก จากที่คนไม่คิดว่าเป็นจริงสุดท้ายก็เชื่อว่าฮ่องเต้รักฮองเฮาเพียงผู้เดียว ทั้งยังมีไป๋เสียนและเหอหมิงขันทีคนสนิทที่แย่งกันทำหน้าที่ ที่รู้ดีกว่าใครในเรื่องการตามใจและรักใคร่ของฮ่องเต้ที่มีต่อฮองเฮา เป็นเรื่องราวที่งดงามที่จารึกในประวัติศาสตร์

[M · Rating 2 out of 5]

อืมม.. ก็นั่นแหละ
เรื่อยๆ มาเรียงๆ ไม่มีอะไรเลยจ้ะ น้ำเยอะมากก อธิบายความรักของพระเอกนางเอกเยอะ
เรียกว่าบรรยายดีกว่า การว่าราชการเป็นยังไง มีคนพยายามมาแทรกแซงความรัก ซึ่งยังไม่ทันมีดราม่าก็จบ
งานบิลด์เรื่องกบฎก็คือบิลด์นาน แต่ยังไม่ทันทำไรก็จบในครึ่งหน้า...
พระเอกก็ประคองนางเอกเสมอต้นเสมอปลาย

นางเอกไม่ค่อยมีบทบาทเยอะอ่ะ มีหน้าที่ให้พระเอกรัก มีส่วนในหนังสือน้อยเหลือเกิน
เหมือนสะเปะสะปะไปเรื่อยอ่ะ ไม่มีอะไรเลย น่าเบื่อ
พระเอกนางเอกคือไม่มีอะไรกล้ำกรายได้จริงๆ แบบจริงๆ ไม่มีแผนใดล่อลวงได้สำเร็จ
เขียนให้แบบตั้งใจให้ไม่มีอะไรแพ้วพานอ่ะ จะหือกะพระเอกนางเอก ทำได้แค่ลุกอ่ะ แล้วทรุดเลยไม่มีช่วงเวลาได้ฉายแสง

งานพี่เยว่ฯ ก็คือเดาทางไม่ได้เลยนะ จะทิ้งก็กลัวพลาด จะตามก็กลัวผิดหวัง
ก็ต้องเสี่ยงกันต่อไปกะผลงานเค้า การให้คะแนนก็คือไบโพลาร์มาก สูงต่ำผิดกันเหมือนคนละคนแต่ง
ร้องไห้เสียดายตังกะเรื่องนี้

[หลังอ่านของน้ำฝน · Rating 2 out of 5]

เรียบและเนิบมาก ไร้ซึ่งการตื่นเต้นลึ่นระทึกใดๆ

หลังอ่านเพิ่มเติม : https://wp.me/p6yYEv-Ex

[Jelly Bean66 · Rating 4 out of 5]

ในเล่มนี้ เข้มข้นขึ้นอีกนิดนึง มีเรื่องการเมืองมาชูโรงบ้าง มีการก่อกบฏด้วย แต่พวกตัวร้ายปลิวง่ายมากๆ พอ. จัดการได้แบบกระพริบตาทีเดรยว เอ้าเสร็จแล้ว คือในเรื่องนี้ พระเอกซูมาก ไม่มีการพูดถึงวิธีการ หรือการทำงานของพระเอกมากนัก
มีจุดที่รู้สึกว่านักเขียนหักมุมนิดนึง รื่องของพ่อพระเอก ไอ้เรานี่แบบ เอ๊ะ!! เอ๊ะ!! จริงดิ
แต่สุขใจที่สุดคือ พี่ชายนอ.ได้แต่งงานใหม่ ถึงจะใช้เวลาตั้ง 10 ปีก็เถอะ ว่าแต่คู่พี่ชายมาได้ไงหนอ ไม่มีการเล่าหรือขยายในเรื่องนี้ แต่ก็เอาเถอะ ยังดีที่พี่ไม่โดดเดี่ยว

นิยายเรื่องนี้ (อ่านครบ3เล่���) เราว่ามันคือสาย ᖴEEᒪ GOOᗪ เล่าชีวิตรักแต่ละวันของ พระเอก นางเอก มากกว่า คือเน้นหนักในเรื่องนี้ ไม่มีตัวร้ายหญิงคนใหม่ หลังจากคนเก่าปลิวไปเล่ม 2 เรื่องก็เลยจะเนิบๆไปเรื่อยๆ แต่ชอบเรื่องความรักของครอบครัว ที่อบอุ่น รักกันมาก พอ.นอ. ก็รักกันหวานชื่นจนจบเรื่อง

ใน ᑭᗩᖇT ของความรัก เรารู้สึกว่า พอ.รักนางเอกแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยเลย น่าจะแบบรักแรกพบละมั้ง ตอนแรกเอ็นดูแบบน้องสาว หลังจากนั้นค่อยมารู้ตัวทีหลัง พอ.คือพวกคลั่งรักที่แท้ทรู แต่ก็ตามงานเขียนของท่านนี้ ที่พอ.ต้องคลั่งรักนางเอก เย็นชากับสตรีอื่น ส่วนด้านนางเอกคิดว่า น่าจะค่อยๆรักพระเอกตอนที่อยู่ด้วยกันแล้ว เพราะไม่มีบรรยายความคิดนางเอกเลย

ใครไม่ชอบแนวบรรยาย หรือนิยายเบาๆ แบบเบาหวิวจริงๆ คิดว่าน่าจะไม่รอด เพราะเรื่องนี้ไม่เข้มข้นเลย นอกจากความรัก พระนาง ครอบครัว มีการเมืองแทรกแบบนิดนึง แบบนิดจริงๆ คืองานสายเบาจริงๆ ตัวเอกโชคดีแบบขั้นสุด ทำอะไรราบรื่นมากๆ ไม่มีอุปสรรคเลย ᕼᗩᑭᑭY Eᑎᗪ.

ให้ 4/5 (ชอบน้อยที่สุดในงานของ นข.ท่านนี้ตอนนี้ 15.11.21)

[Ple Suthasinee · Rating 3 out of 5]

เสมือนไข่มุก เสมือนหยก 3/3
โดย เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง

เล่มสามนางเอกท้องแล้ว ประคบประหงมครรภ์กันไป สืบเรื่องราวในอดีตไปพร้อมๆกับวางแผนปราบกบฏ

คืออ่านมาจบเล่มนี้เอาจริงฮ่องเต้นี่ก็จัดว่าโหดได้อยู่เด็ดขาดจัดการเป็นจัดการ เหมือนจะใจดี แต่จัดการนิ่มๆไปทุกราย โดยเฉพาะรุ่ยอ๋อง เอาจริงนี่ก็แอบคิดมาซักพักละว่ามันต้องมีอะไรซับซ้อนเล็กๆ (นี่ก็โดนจัดการอย่างราบรื่นไปอีกราย)

ก่อนจบก็ปิดจ๊อบตัวละครไม่ต้องค้างคา ทั้งคุณชายที่เคยแอบรักนางเอก ทั้งพี่ชายนางเอกก็ไม่ต้องอยู่คนเดียว(กินเด็กกว่าซะเลย)

จบแบบครอบครัวสุขสันต์ มีลูก 3 คน (น้อยไปหน่อย) สงสัยเพราะนางเอกคลอดที พระเอกใจหายใจคว่ำที คลอดลูกสมัยก่อนช่างน่ากลัว

สรุป : เป็นนิยายที่ไม่ต้องลุ้นเลย ไม่ต้องด่านะกเขียนด้วยตอนอ่าน🤣🤣🤣 เพราะพระเอกนางเอกทางสะดวกราบรื่นตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง (ไม่นับที่พระเอกมีปมในใจมาตอนเด็กจนก่อนเข้าวัง) โดยเฉพาะนางเอกเนี่ยชีวิตไใ่เคยพบความทุกข์เลย ลูกสาวคนเล็ก พ่อแม่พี่ชายพี่สาวรักมาก ดูแลอย่างดี แล้วเอาจริงนางเอกก็มีแอบโหดเหมือนกัน เด็ดขาดแบบอ่อนหวาน สรุปสามีภรรยาคู่นี้นี่เหมาะสมกันอย่างยิ่ง

ปล. เป็นนิยายแนววังหลวงที่เหลือเชื่อนิดหน่อย (พระเอกทางสะดวกเกิ๊นส์🤣🤣 แต่คนอ่านก็ชอบแหละแบบนี้😌😌😌)

[Nancy · Rating 4 out of 5]

จบแล้ว เนื้อเรื่องตามสไตล์คุณเขียน ที่ค่อนข้างเชิดชูเพศหญิง พระเอกแบบสามีแห่งชาติ รักเดียวใจเดียวรักเมียเหลือเกิน มีตัวรองทั้งชายหญิงมาเป็นตัวชูโรง ถ้าไม่เคยอ่านข้าก็เป็นสตรีเช่นนี้มาก่อน เรื่องนี้จะถือว่าสนุกมาก แต่เมื่อเปรียบเทียบกับยายหนูปันแล้ว ก็มีความเหมือนความต่างกันพอสมควร ซึ่งยายหนูปันทำได้ดีกว่า เลยทำให้เรื่องนี้ดูจืดไปอย่างน่าเสียดาย...แต่ก็ยังถือว่าสนุกค่ะ ไม่เสียดายเงิน

[Fonfoniny · Rating 3 out of 5]

เสมือนไข่มุก เสมือนหยก (3/3)

หลังจากอ่านครบสามเล่ม ต้องบอกว่าเล่มสามสนุกสุด เล่มนี้จะเน้นไปที่ความรักหลายๆรูปแบบ
ทั้งสมหวังและไม่สมหวัง มีการเสียดสีนิยายรักอื่นเบาๆ
ข้อเสียคือเล่าแบบสรุปเหตุการณ์ไปหน่อย ไม่มีเกริ่นมาก่อนว่าเป้นไงมาไง
อยู่ๆก็มาเฉลยโบ้มๆ
ถ้าเล่ม 1-2 คือหวานจนเลี่ยน เล่มนี้คือ หวานแบบขมๆ
เรื่องราวของตัวละครหลายคนทำให้ทดท้อใจพอสมควร

[Miyanomori · Rating 4 out of 5]

ชอบงานคนเขียนคนนี้เหมือนเคย เรื่องน่ารักมากฟินมาก

แต่ตัวเราคนอ่านโง่อ่ะ พอตอนท้ายดันดูrushไปนิดๆเหมือน deus ex machina เราตามไม่ทันไม่เข้าใจว่าบอสล้มยังไงตัวเอกพยายามสื่ออะไรให้บอส งงมากเลยตัดคะแนน แต่โดยรวมคือสนุก

[J · Rating 3 out of 5]

เราว่าเราไม่ควรคาดหวังอะไรกับนามปากกานี้

เรื่อย ๆ อวย ๆ อวยพระนางจนรู้สึกเหมือนเขียนตัวเองเป็นางเอก เขียนผัวตัวเองเป็นพระเอก คือมันเป็นแบบนี้ทุกเรื่อง อ่านแล้วเบื่อ ๆ จนใช้เวลาอ่านเล่มนี้ 3 วัน

ทั้ง ๆ ปกติอ่านได้วันละ 3 เล่ม!

[Kittenlittle · Rating 4 out of 5]

รีวิวรวม 3 เล่ม
เรื่องนี้ดูเรื่อยๆ เหมือนไม่มีโครงเรื่อง เล่าถึงความโชคดีของนางเอก ที่มีแต่คนเอ็นดู มีพระเอกมาหลงรัก นางเอกไม่ต้องพยายามอะไรก็มีแต่เรื่องดีๆ เข้ามา ส่วนตัวร้ายก็แพ้ภัยตัวเองไปเอง โดยรวมเราก็อ่านได้เพลินๆ นะ ปกตินางเอกที่โชคดีขนาดนี้เราจะไม่ชอบ แต่เรื่องนี้เรากลับเอ็นดูนางไปด้วย

[Angkana Prayoon · Rating 4 out of 5]

รีวิวสามเล่มเลย เรื่องนี่อ่านได้เรื่อยๆ เนื้อเรื่องคืออ่านแล้วจะเฉลยเลยใครดีไม่ดี ไม่ต้องลุ้นเลย

[Wanmata · Rating 3 out of 5]

3.5/5

สนุกขึ้นนิดนึง มีปม มีการต่อสู้บ้าง
แต่รวมๆ ก็ไม่ค่อยมีอะไร
ตัวร้ายก็แพ้ภัยตัวเองซะเป็นส่วนใหญ่

เป็นรีวิวชีวิตดีๆ ของนางเอก

ไม่ได้สนุกมาก ไม่มีอะไรน่าจดจำ

[Suwannee Duangmanee · Rating 5 out of 5]

เรื่องราวพระ-นาง (ฮ่องเต้-ฮองเฮา)​ ที่มอบความรักให้แก่กัน ท่ามกลางปมอดีตในใจ อุปสรรคที่ต้องฝ่าฟัน แรงกดดันจากราชสำนัก การแก่งแย่งชิงดี​ ริษยา ความแค้น ฝ่าฟันจนสมหวัง ครบทุกอารมณ์​ เขียนถ่ายทอดได้ดี

[Tikanicky · Rating 3 out of 5]

เทเด้อ ไม่รอด ง่วงมากก

[Anida · Rating 3 out of 5]

จริ��ๆแล้วนี่คือนิยายที่เขียนมาโชว์หวานใส่กันระหว่างฮ่องเต้กับฮองเฮานี่นา

[Bunnyb · Rating 4 out of 5]

เล่มสุดท้ายของเรื่องนี้ เริ่มอ่านแบบมีแอบวางบ้าง
ฮ่องเต้ไม่ได้เจอการทดสอบหรือคู่แข่งโหดๆ เลยอ่ะ
ขนาดรุ่ยอ๋อง นึกว่าจะมีแผนเด็ด กลับแพ้แบบง่ายๆ
งงเหมือนกันว่าฮ่องเต้รู้ข่าวต่างๆ จากแหล่งข่าวไหน
รู้ทุกเรื่องเลย

มีตัวละครนึงที่น่าสนใจคือ จงอ๋อง คนนี้ดูรับความจริงได้
ปรับตัวง่าย แถมบทจะทำอะไรบ้าๆ ก็ทำเลย
ไม่แคร์สายตาชาวบ้านด้วย แต่บทบาทจงอ๋องก็ไม่ค่อยมีเท่าไหร่

เล่มนี้ฮ่องเต้จิ้นยางกับจิ๋วจิ่วมีลูกแล้ว
คนโตเป็นผู้ชายด้วย โล่งอกไป ขำตอนเห็นลูกครั้งแรก
จิ๋วจิ่วเชื่อจริงๆ ว่าลูกตัวเองขี้เหร่ 555

จริงๆ เพิ่มความน่าตื่นเต้นอีกนิดน่าจะสนุกกว่านี้ค่ะ ^^

[Dew · Rating 3 out of 5]

เล่มสุดท้ายเหมือนจะมีเรื่องราวให้ลุ้น แต่เอาเข้าจริงก็ไม่ต้องลุ้น พระเอกจัดการอยู่หมัดทุกสิ่งอย่างโดยที่คนอ่านไม่รู้สึกว่าฮีต้องพยายามอะไรเลย เทพไปมั้ยเนี่ย
เล่มนี้แสดงถึงความรักเมียหลงเมียอย่างคงเส้นคงวาของพระเอก ใครล่วงเกินฮ่องเต้นี่ยังพอมีลุ้นเพราะพี่เต้ยังเก็บแค้นไว้ชำระความวันหลังได้ แต่ถ้าใครยังอาจล่วงเกินฮองเฮามันต้องโดนจัดการเดี๋ยวนั้นทันที

[Kathi · Rating 4 out of 5]

สนุกในระดับนึงแต่ไม่ว๊าวมาก นางเอกเก่งดี แต่ชีวิตราบรื่น สมหวังไปหน่อยซะจนน่าเบื่อ นางเอกมีคนมาหลงรักมากมาย ไม่ค่อยมีฉากแสดงความฉลาดของพระ-นางเท่าไหร่ แปลพอเข้าใจแต่ไม่ลื่นไหล อ่านจบแล้วไม่ได้อยากอ่านอีกรอบ