رمان دست نوشتهها بر اساس دو ساخت بنا شده است؛ یکی از ساختها پنهان است. در این ساخت که به حوزهٔ کار قاتل و انگیزههای قتل مربوط است جز ارجاعات اندکی که گفته شده است چیز بیشتری دستگیرمان نمیشود. و ساخت دیگر که روشن است و کلیت مکتوبِ رمان را شامل میشود؛ شاهد قتلی که تمام تلاشش این است که از دست قاتلی که در پی پاک کردن ردپایش همه جا در تعقیب اوست، دامان خود را برهاند و چون در این کار توفیق نمییابد … ساخت پنهان یا تاریک داستان زمینهای گستردهتر از فضای رمان دارد؛ گسترهای که پیش از آغاز کتاب، در عمق تاریخ و فهم تاریخی شخصیت اصلی رمان (و به مدد او خوانندهٔ رمان) وجود دارد و در طول رمان و پس از پایان کتاب نیز در ذهن خوانندهاش هر لحظه تکرار و پژواک میشود.
فرهاد کشوری اهل خوزستان، از نویسندگان باسابقهٔ داستان و رمان ایرانیست که آثار فراوانی از او به چاپ رسیده است. رمان «مردگان جزیرهٔ موریس» در دورهٔ سیزدهم و چهاردهم جشنوارهٔ مهرگان ادب بهعنوان رمان برگزیده انتخاب شد. همچنین نام او در دو دوره وارد فهرست کاندیدای نهایی جایزهٔ هوشنگ گلشیری شده است. استفاده از فضاهای رئال و در بعضی موارد حادثهای، همچنین خلق روایتهای بدیع و بکر از مؤلفههای بارز داستاننویسی این نویسندهٔ باسابقه است.
داستان روایتگر قتلی است که یک شاهد دارد و ما در دست نوشته ها، هم خواننده دستنوشتههای راوی هستیم که به علت تنها شاهد قتل بودن، قصد دارد تمام دیده ها و شنیده ها و اتفاقات مربوط به خود را یادداشت کند و هم در اواخر کتاب شاهد کشف دستنوشتههای مقتول و مینا و مانی هستیم. به نظر، بند اصلی داستان همین دستنوشته بودن است (آیا دستنوشته بودن می تواند راوی غیر معتبر بیافریند؟) در اینصورت می توان به همه اتفاقات داستانی شک کرد و خوانش دیگری از آن ارائه داد.
This entire review has been hidden because of spoilers.