What do you think?
Rate this book
سه رنگ: غذانوشتهای سفر ایتالیا
192 pages, Paperback
First published January 1, 2020
17 people are currently reading
402 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 118 reviews
June 12, 2022
منصور ضابطیان بازم منو نا امید نکرد😁
دمش گرم واقعا
این کتابو در حین انتظار تو مطب دکتر خوندم و واقعا لذت بردم:)
این تایمی که اینو خوندم میتونست برام وحشتناک باشه
این تایم میتونست با صدا ی overdramatic تلویزیون مطب سرم درد بگیره و حوصلم سر بره
ولی به جای انتظار اینو خوندم و واقعا گذشت چند ساعتو متوجه نشدم، به جاش با منصور جان تو ایتالیا پیتزا میخوردم و درباره اسپاگتی فکت جدید یاد گرفتم🗿
به این فک کردم وقتی خوندن سفرنامه ایتالیا انقدددد خوش میگذره دیگه وقتی خودت اونجایی چجوریه!!!
همین دیگه
چون فعلا تو امتحانام، نمیتونم زیاد کتاب بخونم، خوندن این روحمو جلا داد و خشتگیم واقعا در رفت:)))
دمش گرم واقعا
این کتابو در حین انتظار تو مطب دکتر خوندم و واقعا لذت بردم:)
این تایمی که اینو خوندم میتونست برام وحشتناک باشه
این تایم میتونست با صدا ی overdramatic تلویزیون مطب سرم درد بگیره و حوصلم سر بره
ولی به جای انتظار اینو خوندم و واقعا گذشت چند ساعتو متوجه نشدم، به جاش با منصور جان تو ایتالیا پیتزا میخوردم و درباره اسپاگتی فکت جدید یاد گرفتم🗿
به این فک کردم وقتی خوندن سفرنامه ایتالیا انقدددد خوش میگذره دیگه وقتی خودت اونجایی چجوریه!!!
همین دیگه
چون فعلا تو امتحانام، نمیتونم زیاد کتاب بخونم، خوندن این روحمو جلا داد و خشتگیم واقعا در رفت:)))
August 29, 2020
سه رنگ بنظرم بهترین سفرنامهی منصور ضابطیان در کنار سباستین و چای نعناست. پر از تنوع و با کلی اطلاعات جذاب از انواع غذاهای ایتالیایی، تاریخچه شون و البته کلی روایت جالب دربارهی خود ایتالیا و شهرهای نسبتا مشهورش.
بعد از بی زمستان که زیاد نتونست دلم رو بدست بیاره، سه رنگ تجربهی بینظیر و فوق العادهای بود :)
بعد از بی زمستان که زیاد نتونست دلم رو بدست بیاره، سه رنگ تجربهی بینظیر و فوق العادهای بود :)
March 26, 2021
تو سفرهایی که رفتم و وقت هایی که با آدم ها گذروندم، همیشه یکی از هایلایت ها و کوالیتی تایم ها موقعی بوده که باهم غذا پختیم و بعدش باهم سر میز نشستیم. نمیدونم این پروسه غذا درست کردن چه خاصیتی داره که یخ آدما رو باز میکنه و همون پای گاز، سفره دلشونو واسه هم باز میکنن. و به همین دلیل عمیقا باور دارم که تقریبا هیچ چیزی آدمارو اندازه باهم آشپزی کردن به همدیگه نزدیک نمیکنه.
از اونجایی که یکی از مهم ترین ویژگی های سفرنامه های ضابطیان تو این سال ها، مردم کشورهای متفاوت و نزدیک شدن به اونها بوده، انتخاب موضوع غذا اونم از نوع ایتالیاییش بهونه خوبی برای بیشتر بسط دادن این موضوع بود.
مثل بقیه سفرنامه هاش با همون زبون ساده خودش از مردم ایتالیا، غذاهاشون، رسم و رسومات و فرهنگشون و افسانه ها و خرافات پشت باورهاشون میگه.
مهارت خود منصور ضابطیان به کنار، چون خودم چندتا دوست ایتالیایی دارم و اصولا فرهنگشون و خیلی دوست دارم (که بی شباهت هم به فرهنگ خودمون نیست!) لذت خوندنش برام دوچندان شد.
اینم سهم ما از سفر نوروزی ۱۴۰۰:)
از اونجایی که یکی از مهم ترین ویژگی های سفرنامه های ضابطیان تو این سال ها، مردم کشورهای متفاوت و نزدیک شدن به اونها بوده، انتخاب موضوع غذا اونم از نوع ایتالیاییش بهونه خوبی برای بیشتر بسط دادن این موضوع بود.
مثل بقیه سفرنامه هاش با همون زبون ساده خودش از مردم ایتالیا، غذاهاشون، رسم و رسومات و فرهنگشون و افسانه ها و خرافات پشت باورهاشون میگه.
مهارت خود منصور ضابطیان به کنار، چون خودم چندتا دوست ایتالیایی دارم و اصولا فرهنگشون و خیلی دوست دارم (که بی شباهت هم به فرهنگ خودمون نیست!) لذت خوندنش برام دوچندان شد.
اینم سهم ما از سفر نوروزی ۱۴۰۰:)
June 30, 2021
برای منی که سفرنامه ها رو دوست دارم غذای خوشمزه خوردن رو یک تفریح میدونم این کتاب و ایده سفر ضابطیان جالب و لذت بخش بود
بعد خوندن هر بخش یه سر به اینستا میزدم و هشتگ غذا ایتالیایی که توش صحبت شده بود و سرچ میکردم تا دقیقتر ببینمشون
( و چه کار خوبی بود به شما هم پیشنهاد میکنم انجامش بدین)
بخش ریزوتو با طمع کشک و بادمجان خیلی حال و هوای قشنگی داشت (دوست داشتم همچین دورهمی رو تجربه کنم )
و اینکه دوست دارم پاستا کربونارا رو امتحان کنم ی بار تو خونه
تو یکی از سخت ترین امتحانای ترمم بودم وقتی که شروع کردم به خوندمش ، بعد از خوندن هر فصل از امتحانم یه بخش از این کتاب و به خودم جایزه می دادم
اخ از دست این کتابا که تو اینجور مواقع حال ادم و خوب می کنن و انرژی دوباره میدن
(بعد از دیدن نمره همین امتحانم باز نیاز داشتم به حال خوب ، پس کتاب رو تمام کردم 😅)
بعد خوندن هر بخش یه سر به اینستا میزدم و هشتگ غذا ایتالیایی که توش صحبت شده بود و سرچ میکردم تا دقیقتر ببینمشون
( و چه کار خوبی بود به شما هم پیشنهاد میکنم انجامش بدین)
بخش ریزوتو با طمع کشک و بادمجان خیلی حال و هوای قشنگی داشت (دوست داشتم همچین دورهمی رو تجربه کنم )
و اینکه دوست دارم پاستا کربونارا رو امتحان کنم ی بار تو خونه
تو یکی از سخت ترین امتحانای ترمم بودم وقتی که شروع کردم به خوندمش ، بعد از خوندن هر فصل از امتحانم یه بخش از این کتاب و به خودم جایزه می دادم
اخ از دست این کتابا که تو اینجور مواقع حال ادم و خوب می کنن و انرژی دوباره میدن
(بعد از دیدن نمره همین امتحانم باز نیاز داشتم به حال خوب ، پس کتاب رو تمام کردم 😅)
May 17, 2022
به قول شاعر گفتنی "ما فقط بهر تماشای جهان آمدهایم"🚬🥲 فعلا از این کتابای قشنگ میخونم تا کی بشه که خودم بتونم این جاها رو ببینم.🚶♀️
December 5, 2023
من این کتاب رو بیشتر از مارکوپلو و مارکدوپلو دوست داشتم و به نظرم بعد از چند مورد تجربه قبلی، به یه بالانس خوبی در شکل روایت و همچنین صفحهبندی و انتخاب تصاویر رسیدن (ضعف این موارد توی کتابهای اول و دوم ایشون خیلی به چشم میومد). البته شاید یه سری افراد کتابهای مراکش و کوبای ایشون رو بیشتر دوست داشته باشن چون یه روایت پیوسته و کاملی از سفر رو دارن ولی این کتاب هم خیلی به دل من نشست و موضوع غذا اونم توی فرهنگ ایتالیایی واقعا موضوع نابی بود
در کل بخوام بگم کتاب حال خوبکنی بودش، دمشون گرم.
در کل بخوام بگم کتاب حال خوبکنی بودش، دمشون گرم.
April 4, 2025
به نظرم تا الان سه رنگ بهترین کتابیه که منصور ضابطیان نوشته.
اگه میخوایید این کتابو بخونید یادتون باشه خوراکی دم دستتون باشه چون قراره با هر صفحه ای که میخونید گشنه بشید :)
اگه میخوایید این کتابو بخونید یادتون باشه خوراکی دم دستتون باشه چون قراره با هر صفحه ای که میخونید گشنه بشید :)
June 4, 2023
۴.۵✨
این کتاب درمورد تمام چیزهاییه که دوستشون دارم. سفر، غذا، آشپزی، خاطرات و ماجراهای شنیدنی و جالب، فرهنگهای مختلف، افسانههای دوستداشتنی و و و...
خوندنش خیلی لذتبخش بود.
این کتاب درمورد تمام چیزهاییه که دوستشون دارم. سفر، غذا، آشپزی، خاطرات و ماجراهای شنیدنی و جالب، فرهنگهای مختلف، افسانههای دوستداشتنی و و و...
خوندنش خیلی لذتبخش بود.
September 17, 2020
این کتاب پر بود از عطر و مزه و زیبایی.اولین تجربه سفرنامه خوانی و نمیتونم بیان کنم که چقدرررر عاشق این کتاب شدم
منصور ضابطیان توی این کتاب از سفر ایتالیا برامون میگه ولی تمرکزش توی این کتاب روی غذاها و خوراکی های ایتالیاییه که اگر مثل من عاشق غذا باشید،این کتاب خیلی بهتون میچسبه
منصور ضابطیان توی این کتاب از سفر ایتالیا برامون میگه ولی تمرکزش توی این کتاب روی غذاها و خوراکی های ایتالیاییه که اگر مثل من عاشق غذا باشید،این کتاب خیلی بهتون میچسبه
January 11, 2022
خیلییییی زیااااد چسبید این کتابِ خوشمزه ی آقای ضابطیان، از مابقی سفرنامه هاشون خیلی بیشتر به دلم نشست.:) هر چند که بقیه شونم عالین.
ی جاهایش واقععععععن گُشنم شد، :)))
کلی فَکتای جالب راجع ب محصول و خوراکیاو آدماو جاهای مشهور ایتالیا داشت ک بسسسی دل انگیز بود.
جِنِرالی، حالی بسیار قشنگی داشت خوندن؛)
ی جاهایش واقععععععن گُشنم شد، :)))
کلی فَکتای جالب راجع ب محصول و خوراکیاو آدماو جاهای مشهور ایتالیا داشت ک بسسسی دل انگیز بود.
جِنِرالی، حالی بسیار قشنگی داشت خوندن؛)
November 5, 2023
اگه کتابی میتونست خوشمزه باشه، میشد "سه رنگ"..!
July 12, 2025
3.5 ⭐️
خیلی کتاب بیرحمانهای بود😭
من واقعا با خوندنش گرسنهم میشد و حس میکردم که اگر الان انواع غذاهای ایتالیایی رو امتحان نکنم، کوشته خواهم شد🚶♀️
امروز عصر حتما باید برم یه پاناچیکا با نون فوکاچیا بخورم تا بتونم به زندگی ادامه بدم✨️
خیلی کتاب بیرحمانهای بود😭
من واقعا با خوندنش گرسنهم میشد و حس میکردم که اگر الان انواع غذاهای ایتالیایی رو امتحان نکنم، کوشته خواهم شد🚶♀️
امروز عصر حتما باید برم یه پاناچیکا با نون فوکاچیا بخورم تا بتونم به زندگی ادامه بدم✨️
August 30, 2020
امتیاز دادن به کتابهای ضابطیان برام سخت شده. خاطراتش شیرینن و جوری تعریف میکنه انگار که اونجایی و تجربهش کردی ولی در عوض ادبیاتش (که نمیدونم چرا تو این کتابش بیشتر به چشمم اومد) اصلا شبیه ادبیات یک کتاب نیست. انگار که داری یه وبلاگ میخونی. شاید نیاز داره کمی ادیبانهتر نوشته شه. انگار هر کتابش داره عامی و عامیتر میشه و از کسی که خودش روزگاری روزنامهنگار بوده خیلی بعیده.
با این حال، خاطراتش خیلی دلچسبن. کتابش جوری نیست که حس کنی داری کتاب جدی میخونی. یه جور استراحته در پروسه کتابخوانی.
انتقاد همیشگی من به کتاب و مخصوصا این کتاب سیاه و سفید بودن عکسهاست. کتابی که درباره غذاست باید عکسهای رنگی داشته باشه که بیشتر حس بشه.
یه بخشهایی هم اصلا ربطی به غذا نداشت. صرفا نویسنده تلاش کرده بود یه خاطره جالب رو تو کتابش بگنجونه. که به نظر من کارِ خوبی نبود و یک دستی موضوع کتاب رو از میان برده بود.
در کل دو کتاب اخیر ضابطیان باعث شدن کمتر به خوندن سفرنامههاش ترغیب شم با وجود اینکه شخص آقای ضابطیان رو عمیقا دوست دارم.
جدا از انتقادهام، تنها سفرنامههایی که به خاطر شیرینی خاطراتش باعث میشن دلم بخواد همین الان چمدون ببندم و برم به مقصد ناکجاآباد همین سفرنامههای منصور ضابطیان هستن! حتی همین کتابِ آخرش که درمورد غذا بود.
با این حال، خاطراتش خیلی دلچسبن. کتابش جوری نیست که حس کنی داری کتاب جدی میخونی. یه جور استراحته در پروسه کتابخوانی.
انتقاد همیشگی من به کتاب و مخصوصا این کتاب سیاه و سفید بودن عکسهاست. کتابی که درباره غذاست باید عکسهای رنگی داشته باشه که بیشتر حس بشه.
یه بخشهایی هم اصلا ربطی به غذا نداشت. صرفا نویسنده تلاش کرده بود یه خاطره جالب رو تو کتابش بگنجونه. که به نظر من کارِ خوبی نبود و یک دستی موضوع کتاب رو از میان برده بود.
در کل دو کتاب اخیر ضابطیان باعث شدن کمتر به خوندن سفرنامههاش ترغیب شم با وجود اینکه شخص آقای ضابطیان رو عمیقا دوست دارم.
جدا از انتقادهام، تنها سفرنامههایی که به خاطر شیرینی خاطراتش باعث میشن دلم بخواد همین الان چمدون ببندم و برم به مقصد ناکجاآباد همین سفرنامههای منصور ضابطیان هستن! حتی همین کتابِ آخرش که درمورد غذا بود.
May 23, 2022
آدمی میتونه دلتنگ مکانهایی بشه که هرگز نرفته، ولی با خوندن تصورش کرده یا حتی برای لحظهای خیلی شفاف حس کرده دقیقاً در اون نقطه و موقعیت جغرافیایی قرار داره و میبینه که همهجا زندگی در جریانه و اصلاً به خودش در یک خونه و یک خیابون محدود نمیشه. لحظه به لحظه آدمها در سراسر جهان به هزاران شیوهی مختلف زندگی میکنن و یه عالمه داستان و تجربه که اتفاق میافته و ما فقط میتونیم قسمتی ازش رو ببینیم یا بخونیم که همین هم غنیمته و دلنشین.
اثری پُر از غذا، مزه، رنگ و قشنگی مربوط به ایتالیا، خاستگاهِ خیلی از غذاها و مزههای مهم، توصیف آدمهای جالب و مکانهای زیبا که باعث میشه صمیمت و آشناییِ بعضاً واقعی رو حس کنین و همسفر بشین با نویسندهی کتاب بین کوچه پس کوچههای بعضی شهرها، از چند مهاجر ایرانی و داستانهاشون باخبر بشین و از همه مهمتر، از غذاها و سرگذشت اونها، آدمهایی عاشقِ غذا و متعصب روی غذای کشورشون بخونین، لذت ببرین و ساعاتی از عمرتون رو خوشمزه بگذرونین*-*
اثری پُر از غذا، مزه، رنگ و قشنگی مربوط به ایتالیا، خاستگاهِ خیلی از غذاها و مزههای مهم، توصیف آدمهای جالب و مکانهای زیبا که باعث میشه صمیمت و آشناییِ بعضاً واقعی رو حس کنین و همسفر بشین با نویسندهی کتاب بین کوچه پس کوچههای بعضی شهرها، از چند مهاجر ایرانی و داستانهاشون باخبر بشین و از همه مهمتر، از غذاها و سرگذشت اونها، آدمهایی عاشقِ غذا و متعصب روی غذای کشورشون بخونین، لذت ببرین و ساعاتی از عمرتون رو خوشمزه بگذرونین*-*
October 6, 2024
سفر به کشور مزهها و اصالت.
ایتالیا را به خاطر چندین چیز دوست دارم و یکی از مهمترینهایش، غذاهای اصیل آن است که گاهی سابقهای به قدمت شهرهایشان را دارند. بنابراین، خوشحالم که این کتاب را خواندم چون احساس میکنم نگاه کلیای که به غذای این کشور (cuisine) داشتم، بهتر و کاملتر شده و بیشتر عاشقش شدهام.
از دلایلی که باعث شد یک ستاره کمتر بدهم، کوتاه بودن هر بخش بود که باعث میشد تمرکز کافی روی ماجراها و غذاها نداشته باشم و سریع ذهنم آن را کنار بگذارد. دلیل بعدی، بههمریختگی و سرعت جابجایی در شهرهای ایتالیا بود. شاید اگر در ابتدای کتاب، نقشهی سادهای از مسیر سفری که نویسنده طی کرده است، قرار داده میشد، ذهنم منسجمتر کتاب را میخواند.
در کل که سفرنامههای آقای ضابطیان همیشه لذتبخش و پر از غافلگیریاند.
ایتالیا را به خاطر چندین چیز دوست دارم و یکی از مهمترینهایش، غذاهای اصیل آن است که گاهی سابقهای به قدمت شهرهایشان را دارند. بنابراین، خوشحالم که این کتاب را خواندم چون احساس میکنم نگاه کلیای که به غذای این کشور (cuisine) داشتم، بهتر و کاملتر شده و بیشتر عاشقش شدهام.
از دلایلی که باعث شد یک ستاره کمتر بدهم، کوتاه بودن هر بخش بود که باعث میشد تمرکز کافی روی ماجراها و غذاها نداشته باشم و سریع ذهنم آن را کنار بگذارد. دلیل بعدی، بههمریختگی و سرعت جابجایی در شهرهای ایتالیا بود. شاید اگر در ابتدای کتاب، نقشهی سادهای از مسیر سفری که نویسنده طی کرده است، قرار داده میشد، ذهنم منسجمتر کتاب را میخواند.
در کل که سفرنامههای آقای ضابطیان همیشه لذتبخش و پر از غافلگیریاند.
September 21, 2024
ایتالیا ایتالیااااااا🇮🇹🍕
خوندن سفرنامه یه جون به جونام اضافه میکنه، مخصوصا اگه با عکسای مستند همراه باشه ^^
خوندن سفرنامه یه جون به جونام اضافه میکنه، مخصوصا اگه با عکسای مستند همراه باشه ^^
June 30, 2022
با خواندن این کتاب فقط گرسنم شد،کتاب رو توی مسافرت از شهر کتاب محمود آباد خریدم
کتاب رو خیلی دوستش داشتم،همونطور که غذارو خیلی دوست دارم،
آقای ضابطیان و سفرنامه هاشون برای من میرزاقاسمی هستن و تمام.
کتاب رو خیلی دوستش داشتم،همونطور که غذارو خیلی دوست دارم،
آقای ضابطیان و سفرنامه هاشون برای من میرزاقاسمی هستن و تمام.
April 5, 2025
این چهارمین کتابی بود که از آقای منصور ضابطیان خوندم
و بین کتابای قبلی که خوندم این برام رتبه ی دوم رو داشت
علاقه ام به ایتالیا و غذاهاش باعث شد خیلی بیشتر از این کتاب لذت ببرم :)
و بین کتابای قبلی که خوندم این برام رتبه ی دوم رو داشت
علاقه ام به ایتالیا و غذاهاش باعث شد خیلی بیشتر از این کتاب لذت ببرم :)
July 5, 2025
سفرنامه یکی از ژانرهای موردعلاقهی من و منصور ضابطیان از نویسندههای محبوب منه، اما چیزی که این کتاب رو برای من عزیز کرده و باعث شده بهش ۵ ستاره بدم خیلی شخصی تره.
من پارسال پاییز دو نسخه ازین کتاب رو خریدم، یکیش رو توی یکی از سفرهامون به اصفهان به یه دوست عزیز سفردوستی هدیهش دادم و کتاب خودم نزدیک به ۹ماه موند توی کتابخونه تا چند روز قبل از شروع جنگ ۱۲ روزه.
توی دورانی که غم و اضطراب به نهایت خودش رسیده بود و من حتی حوصلهی خودم رو هم نداشتم و تمام وقتم توی خواب و اخبار خلاصه میشد، این کتاب همراه من بود. نثر روان و صمیمیش و ادبیات دوستانهاش که به راحتی و بدون هیچ فشاری خونده میشد، چراغ مطالعهی منو روشن نگه داشته بود.
سهرنگ با روایتهای دوست داشتنیش، معرفی غذاهای خوشمزهاش، دستور پختهای جذابش و اطلاعات غذایی و تاریخی فوقالعادش منو به زندگی وصل کرده بود و برای دقایقی هم که شده منو از وسط جنگ و دود و انفجار میکَند و میبرد تو کوچه پس کوچههای تاریخی ناپل و میدون آکنده از عطر لیموی آمالفی.
پ.ن: طراحی جلد این کتاب واقعا بهترین طراحی رو توی کتابهای آقای ضابطیان و یکی از بهترینها توی تمام کتابهایی که تا به حال خوندم رو داره.
من پارسال پاییز دو نسخه ازین کتاب رو خریدم، یکیش رو توی یکی از سفرهامون به اصفهان به یه دوست عزیز سفردوستی هدیهش دادم و کتاب خودم نزدیک به ۹ماه موند توی کتابخونه تا چند روز قبل از شروع جنگ ۱۲ روزه.
توی دورانی که غم و اضطراب به نهایت خودش رسیده بود و من حتی حوصلهی خودم رو هم نداشتم و تمام وقتم توی خواب و اخبار خلاصه میشد، این کتاب همراه من بود. نثر روان و صمیمیش و ادبیات دوستانهاش که به راحتی و بدون هیچ فشاری خونده میشد، چراغ مطالعهی منو روشن نگه داشته بود.
سهرنگ با روایتهای دوست داشتنیش، معرفی غذاهای خوشمزهاش، دستور پختهای جذابش و اطلاعات غذایی و تاریخی فوقالعادش منو به زندگی وصل کرده بود و برای دقایقی هم که شده منو از وسط جنگ و دود و انفجار میکَند و میبرد تو کوچه پس کوچههای تاریخی ناپل و میدون آکنده از عطر لیموی آمالفی.
پ.ن: طراحی جلد این کتاب واقعا بهترین طراحی رو توی کتابهای آقای ضابطیان و یکی از بهترینها توی تمام کتابهایی که تا به حال خوندم رو داره.
October 23, 2020
یک کتاب خوش خوان دیگه از منصور ضابطیان که البته اینبار سفرنامه ایتالیا رنگ و بوی غذا داره و بیشتر سعی شده خاطرات غذایی سفر رو بگه. انصافا اینقدر خوب و خوشمزه تعریف میکنه از غذاها که ادم دوست داره اونجا باشه و بخوره
September 13, 2024
سفرنامه ایی گیرا و خوشمزه با کمی چاشنی طنز بود.
August 31, 2020
طبق معمول. ساده، روان و گیرا. انگار مخصوص آدمای بیتمرکز نوشته شده. انقد راحت با متن همراه میشی که کتاب در عرض ۲ ساعت تمومه. به نظرم بی انصافیه که با کتابهای دیگهی نویسنده مقایسه بشه. بله، اون حس سفر کردن و معاشرت با غریبهها رو مثل کتابهای قبل رو به آدم نمیده اما اسمش روشه: غذانوشت.
September 8, 2020
من هم عاشق ایتالیا هستم. نمیدونم چرا 😉
March 23, 2022
پایان خوانش: ۱۴۰۱/۰۱/۰۳
برای منی که برنامه سفر عیدم جور نشده بود و از طرفی هم بینهایت عاشق آشپزیام، بهترین انتخاب برای این روزها بود. در دل ایتالیا و از وسط رستورانهایی که بوی پیتزا و اسپاگتیشون کل خیابون رو برداشته سفر کردم و بوی پنیرها رو حتی از همین تهران هم تونستم بشنوم.
برای منی که برنامه سفر عیدم جور نشده بود و از طرفی هم بینهایت عاشق آشپزیام، بهترین انتخاب برای این روزها بود. در دل ایتالیا و از وسط رستورانهایی که بوی پیتزا و اسپاگتیشون کل خیابون رو برداشته سفر کردم و بوی پنیرها رو حتی از همین تهران هم تونستم بشنوم.
August 25, 2020
کتاب معمولی است و به نسبت بقیه سفرنامه های نویسنده چندان تعریفی نداره. موضوعی که برای این سفر انتخاب کرده تا به قول خودش نخ تسبیح روایت های کتاب باشه (غذا) به سبک سفر نویسنده نمی خورد و متاسفانه پایین تر از انتظار هست. از اون سرخوشی و بازیگوشی همیشگی منصور در کتاب خبری نیست و خیلی برنامه ریزی و فرموله شده به نظر می رسه که جذابیتش رو حداقل برای من کمتر می کنه.
November 2, 2020
سفرنامههای منصور ضابطیان، بهشدت گیرا و خواندنی هستند. آقای ضابطیان در ابتدای سفر به ایتالیا در کانال خود نوشتند: "این یک سفرنامه غذاییست که وقتی چاپ شود شکموها از آن لذت بیشتری خواهند برد." اما برای آدمی چون من که شکمو نیستم هم مثل باقی کتابهاشون، این کتاب لذت خود را داشت و کجا بهتر از ایتالیا!
در نثر روان با لحن شوخطبع خود نویسندهی کتاب، علاوه بر توضیح و تفسیر غذاهای ایتالیایی، شما را عاشق مناطق و شهرهای کمتر شناخته شدهی ایتالیا میکند. من یکی بعد خوندن کتاب نیازمند عبور از جادهی سالرنو و گذراندن روزهای پی در پی لیمویی در آمالفی شدم.
در زمان کمی که این کتاب خوانده میشود، سرشار از حس خوب میشوید. بی شک :))
- و اینکه یکسری ویدیو از سفر ایتالیا، در کانال تلگرامی آقای ضابطیان وجود دارد که در کتاب به بیشتر آنها پرداخته نشده است؛ پیشنهاد میشود.
در نثر روان با لحن شوخطبع خود نویسندهی کتاب، علاوه بر توضیح و تفسیر غذاهای ایتالیایی، شما را عاشق مناطق و شهرهای کمتر شناخته شدهی ایتالیا میکند. من یکی بعد خوندن کتاب نیازمند عبور از جادهی سالرنو و گذراندن روزهای پی در پی لیمویی در آمالفی شدم.
در زمان کمی که این کتاب خوانده میشود، سرشار از حس خوب میشوید. بی شک :))
- و اینکه یکسری ویدیو از سفر ایتالیا، در کانال تلگرامی آقای ضابطیان وجود دارد که در کتاب به بیشتر آنها پرداخته نشده است؛ پیشنهاد میشود.
December 28, 2020
نه زیاد دوسش نداشتم!
بعضی داستان ها رو هم انگار به زور به غذا ربط داده بود :)
بعضی داستان ها رو هم انگار به زور به غذا ربط داده بود :)
July 20, 2022
خیلی روان بود مثل بقیه کارهای آقای ضابطیان. خوندنش تجربه جالب و لذت بخشی بود. فقط بخش اسپاگتیش به نظرم کم بود. :(
August 22, 2024
سفرنامهی خوندنیای بود هرچند که بهنظرم ظرافت بیشتری میتونست به خرج بده و نکتهبین تر باشه؛ با این حال خوندنش تجربهی خوبیه.
August 7, 2020
خیلی سخت است منتظر ماندن.. حالا هر چی باشه.. بالاخره بعد از مدت ها، سه رنگ منتشر میشود و می توان از همین حالا با تمام اطمینان میگویم چونکه نویسنده ش منصور خان ضابطیانه، خیالتون تخت باشه و نخوانده 5 ستاره به کتاب بدین...
Displaying 1 - 30 of 118 reviews