What do you think?
Rate this book
Mrs. Degas
Parijs, 1912. Edgar Degas, de schilder, is blind geworden.
Wanneer hij zijn huis uit moet, duikt een jonge vrouw op om zijn archieven te helpen ordenen. Zij is echter niet wie zij beweert te zijn en in het geheim brengt zij verslag uit over haar bezoekjes, waarbij zij welbewust Degas’ herinnering wekt aan de enige – en onmogelijke – liefde van zijn leven: zijn blind geworden Amerikaanse nichtje Estelle, een Creoolse uit New Orleans, die hij daar schilderde terwijl zij bloemen aan het schikken was.
Aan wie schrijft zij deze verslagen? En waarom blijft zij maar hameren op Degas’ meest pijnlijke herinnering?
Wanneer hij zijn huis uit moet, duikt een jonge vrouw op om zijn archieven te helpen ordenen. Zij is echter niet wie zij beweert te zijn en in het geheim brengt zij verslag uit over haar bezoekjes, waarbij zij welbewust Degas’ herinnering wekt aan de enige – en onmogelijke – liefde van zijn leven: zijn blind geworden Amerikaanse nichtje Estelle, een Creoolse uit New Orleans, die hij daar schilderde terwijl zij bloemen aan het schikken was.
Aan wie schrijft zij deze verslagen? En waarom blijft zij maar hameren op Degas’ meest pijnlijke herinnering?
304 pages, Hardcover
First published September 3, 2020
89 people are currently reading
1757 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 322 reviews
October 26, 2020
Dit boek werd voorgelezen door Arthur Japin zelf, hij heeft een hele fijne voorleesstem.
Ik heb van het boek genoten, mooie sfeertekeningen, ik zag het allemaal zo voor me.
This book was read by Arthur Japin himself, he has a very nice reading voice.
I enjoyed the book, beautiful atmospheric scenes, I could picture them quite easily.
Ik heb van het boek genoten, mooie sfeertekeningen, ik zag het allemaal zo voor me.
This book was read by Arthur Japin himself, he has a very nice reading voice.
I enjoyed the book, beautiful atmospheric scenes, I could picture them quite easily.
March 27, 2021
4+
Als voorbeeld, twee triggers voor mijn mooiezinnenspotter...
'Zolang wij onze dierbaren om ons heen hebben, houden wij van ze om alles wat ze uitzonderlijk maakt, maar zijn ze weg dan missen wij vooral hun dagelijkse doen.'
'De ellende van ouderdom is niet dat je niks anders meer hebt om naar uit te kijken dan je dood. De ware tragiek is dat je de godganse dag zit om te kijken naar je leven.'
Als voorbeeld, twee triggers voor mijn mooiezinnenspotter...
'Zolang wij onze dierbaren om ons heen hebben, houden wij van ze om alles wat ze uitzonderlijk maakt, maar zijn ze weg dan missen wij vooral hun dagelijkse doen.'
'De ellende van ouderdom is niet dat je niks anders meer hebt om naar uit te kijken dan je dood. De ware tragiek is dat je de godganse dag zit om te kijken naar je leven.'
September 26, 2020
Een echte ‘Japin’ ⭐️⭐️⭐️⭐️
Na lange tijd las ik eindelijk weer een boek van Japin. Nadat ik het boek dichtsloeg, vroeg ik mezelf af waarom ik niet vaker wat van hem lees. Met prachtig geschreven zinnen en aan de hand van boeiende historische gebeurtenissen neemt Japin je in dit boek mee naar Parijs en Louisiana.
Uitgebreide beschrijvingen van de steden en landschappen geven de lezer het gevoel dat hij/zij erbij is! Een vlot geschreven verhaal met zowaar een verrassende ontknoping. Een aanrader voor de liefhebbers van een literaire historische roman! 📚
Na lange tijd las ik eindelijk weer een boek van Japin. Nadat ik het boek dichtsloeg, vroeg ik mezelf af waarom ik niet vaker wat van hem lees. Met prachtig geschreven zinnen en aan de hand van boeiende historische gebeurtenissen neemt Japin je in dit boek mee naar Parijs en Louisiana.
Uitgebreide beschrijvingen van de steden en landschappen geven de lezer het gevoel dat hij/zij erbij is! Een vlot geschreven verhaal met zowaar een verrassende ontknoping. Een aanrader voor de liefhebbers van een literaire historische roman! 📚
April 6, 2021
4,5/5
Als puber las ik voor het eerst een boek van Japin (de Overgave) en sindsdien is hij een van mijn favoriete schrijvers. Met Mrs. Degas doet hij die titel weer eer aan. Wat een mooi en meeslepend verhaal heeft Japin geschreven. Precies op de juiste momenten laat hij een nieuw detail los, waardoor je geboeid blijft tot het eind. Het verhaal leest vlot, maar je dwaalt nog steeds in prachtige zinnen en woorden, zoals we van hem gewend zijn:
“De waarheid is niet lelijk als je erin aantreft wat je nodig hebt.”
Los van het feit dat Japin schitterend schrijft, krijgt hij het ook elke keer weer voor elkaar om historische figuren een tweede leven te geven en geeft de lezer hiermee een nieuwe kijk op de geschiedenis. Zo ben ik na het lezen van dit boek mij wat gaan verdiepen in het werk van Degas, aan de hand van de schilderijen die Japin beschrijft. Dit geeft enorm veel leesgenot. Kortom: het lezen waard!
Als puber las ik voor het eerst een boek van Japin (de Overgave) en sindsdien is hij een van mijn favoriete schrijvers. Met Mrs. Degas doet hij die titel weer eer aan. Wat een mooi en meeslepend verhaal heeft Japin geschreven. Precies op de juiste momenten laat hij een nieuw detail los, waardoor je geboeid blijft tot het eind. Het verhaal leest vlot, maar je dwaalt nog steeds in prachtige zinnen en woorden, zoals we van hem gewend zijn:
“De waarheid is niet lelijk als je erin aantreft wat je nodig hebt.”
Los van het feit dat Japin schitterend schrijft, krijgt hij het ook elke keer weer voor elkaar om historische figuren een tweede leven te geven en geeft de lezer hiermee een nieuwe kijk op de geschiedenis. Zo ben ik na het lezen van dit boek mij wat gaan verdiepen in het werk van Degas, aan de hand van de schilderijen die Japin beschrijft. Dit geeft enorm veel leesgenot. Kortom: het lezen waard!
October 19, 2020
Hoewel ik dit niet het beste boek vind dat Arthur Japin heeft geschreven, bewijst het wel waarom hij één van mijn favoriete schrijvers is. De sfeer en omgeving worden op een beeldende manier beschreven en de personages zijn heel realistisch. Ook de schrijfstijl is prachtig met mooie dialogen. De ontknoping aan het einde (de identiteit van de vertelster) was niet echt verrassend, maar vormt wel een mooi einde. Al met al 4 sterren.
September 18, 2022
En weer lees ik een soort detectiveroman. Wie is toch die vrouw die de archieven van de oude blinde schilder-beeldhouwer Edgar Degas komt uitmesten? Pas aan het eind van het boek geeft ze haar identiteit prijs. Maar dat is uiteraard niet het enige wat me aan het lezen houdt. Ook deze roman van Japin is gebaseerd op echte personen en waargebeurde feiten. Het is het gefictionaliseerde verhaal van het leven van Degas, de onmogelijke liefde voor zijn nicht en de haat-liefderelatie met zijn broer. Tijd en plaats – laat 19e, begin 20ste eeuw, zowel in Parijs als Orleans – wisselen elkaar vlot af. Je krijgt een beeld van de Amerikaanse Burgeroorlog, het einde van de slavenhandel in Zuid-Amerika en het verval van de rijke families daar. Mooie sfeervolle stijl, zintuigelijk en kleurrijk beschreven, vooral opvallend in de ‘blinde’ passages.
March 2, 2022
Arthur Japin is een empatisch schrijver die na veel research er in slaagt de lezer helemaal mee te voeren naar de tijd van Edgar Degas die in Parijs leefde en ook een tijd in de VS verbleef waar zijn broers een katoenbedrijf hadden. Het is het verhaal van een norse schilder die de zwaarte van zijn onmogelijke liefde Estelle en van blind worden moet dragen.
"En, vroeg zij op een ochtend. Wordt het wat? Misschien.
Hij nam haar hand, drukte er een kus op en bleef hem vasthouden als volstrekt vanzelfsprekend. Misschien.
Zo zaten zij een tijd, schilder en model,vertrouwd, en staarden voor zich uit, hij naar het doek, zij in het niets. Na een tijdje vroeg zij hem of hij haar wilde beschrijven. De achtergrond is vaag, begon hij. Dun. Jij springt eruit maar verder nergens accenten. Misschien houd ik hem zo. Troebel. Verloren. De omgeving bestaat voor jou tenslotte ook niet. Verder? Het raam. Maar geen uitzicht. De tuin achter het glas is diffuus, niet meer dan wat groene vegen. Achter je is de muur maar niet herkenbaar. Donker? Rond jou is alles mist, een brij. Omdat het voor jou niet leeft, doet het er ook voor ons niet toe. Dat is tenminste het idee. Het enige wat bestaat, tastbaar, het enige wat écht moet zijn, zijn de dingen die jouw aandacht hebben, de vaas waarop jij je concentreert, jouw handen die aan het werk zijn, de bloemen tussen je vingers, op die plekken is alles kleurig warm en pasteus."
En na het lezen zoek je dan het schilderij van Estelle op. En zo is Mrs Degas van Arthur Japin een heerlijke leeservaring.
"En, vroeg zij op een ochtend. Wordt het wat? Misschien.
Hij nam haar hand, drukte er een kus op en bleef hem vasthouden als volstrekt vanzelfsprekend. Misschien.
Zo zaten zij een tijd, schilder en model,vertrouwd, en staarden voor zich uit, hij naar het doek, zij in het niets. Na een tijdje vroeg zij hem of hij haar wilde beschrijven. De achtergrond is vaag, begon hij. Dun. Jij springt eruit maar verder nergens accenten. Misschien houd ik hem zo. Troebel. Verloren. De omgeving bestaat voor jou tenslotte ook niet. Verder? Het raam. Maar geen uitzicht. De tuin achter het glas is diffuus, niet meer dan wat groene vegen. Achter je is de muur maar niet herkenbaar. Donker? Rond jou is alles mist, een brij. Omdat het voor jou niet leeft, doet het er ook voor ons niet toe. Dat is tenminste het idee. Het enige wat bestaat, tastbaar, het enige wat écht moet zijn, zijn de dingen die jouw aandacht hebben, de vaas waarop jij je concentreert, jouw handen die aan het werk zijn, de bloemen tussen je vingers, op die plekken is alles kleurig warm en pasteus."
En na het lezen zoek je dan het schilderij van Estelle op. En zo is Mrs Degas van Arthur Japin een heerlijke leeservaring.
August 28, 2022
Graag gelezen, toch een tikkeltje te zoet.
July 29, 2022
Prachtig!
Van dit boek heb ik genoten.
Het is zeer goed opgebouwd. Japin brengt ons in de leefwereld van de familie Degas.
Het is daarenboven ook zeer goed geschreven.
Soms deed het mij aan een ander pareltje in het oeuvre van Japin denken: Kolja
Ik heb van deze schrijver al een paar juweeltjes mogen lezen (ook wat tegenvallers 😥) maar dit boek is wel het mooiste van zijn hand tot nu toe (na 6 boeken)
De Liefde van Degas voor zijn nichtje is alles overheersend.
Ik kan het eenieder warm aanbevelen
Van dit boek heb ik genoten.
Het is zeer goed opgebouwd. Japin brengt ons in de leefwereld van de familie Degas.
Het is daarenboven ook zeer goed geschreven.
Soms deed het mij aan een ander pareltje in het oeuvre van Japin denken: Kolja
Ik heb van deze schrijver al een paar juweeltjes mogen lezen (ook wat tegenvallers 😥) maar dit boek is wel het mooiste van zijn hand tot nu toe (na 6 boeken)
De Liefde van Degas voor zijn nichtje is alles overheersend.
Ik kan het eenieder warm aanbevelen
October 7, 2020
Arthur Japin Mrs Degas
Van het verhaal - de gebeurtenissen – heb ik wel genoten. Ik wist ook helemaal niet dat Degas in New Orleans is geweest, dat er daar zelfs een Degas-huis is. Maar als roman voldeed het toch niet echt. Dat had ik ook al bij De Gevleugelde, dat het meer een opsomming van feitenis dan een doorleefde geschiedenis vanuit een personage (zoals in Vaslav, of in mindere mate Kolja).
Er worden te veel feiten opgesomd, alsof niets van het onderzoek verloren mocht gaan. Van een literaire-non-fictie-boek (zoals Annejet van der Zijl die schrijft bijvoorbeeld) verwacht je dat, maar bij een roman houdt het je nodeloos op afstand.
"In de kandelabers brandden groene kaarsen, gemaakt van de was van wilde mirte die groeit op de zandengten in de baai van Biloxi." (p133)
"Mardi Gras was er in 1837 ingesteld als remedie tegen de depressie. Aanvankelijk waren het vooral bals en tuinfeesten, georganiseerd door de gegoede burgerij, maar binnen enkele jaren verspreidde de vrolijkheid zich door alle wijken, waar zij werd verrijkt met Afrikaanse ritmes en rituelen uit West-Indië. Ook oorspronkelijke bewoners van de streek begonnen het feest mee te vieren, de Houma en Biloxi, Choctaw, Chapitoula, Opelousa en Tanghipahoa. Zij waren verdreven naar drassige dorpen langs de Atchafalaya, maar hun mannen werkten als seizoenarbeiders in de haven en lieten met Vastenavond hun families overkomen om te dansen rond Congo Square, de plek waar hun voorouders hadden gedanst om de maïsoogst te vieren." (p181)
En dan is er nog de truc van de spanningsboog die er in feite alleen uit bestaat dat we willen weten wie de ik-vertelster is die de oude, blinde Edgar Degas komt helpen met het uitzoeken van zijn inboedel, omdat hij moet verhuizen. Omdat hij blind is, is het niet helemaal een truc, we bevinden ons als lezer in dezelfde positie als hij. Maar toch: was het nodig? En maakt het 't boek beter?
Dat denk ik niet. Ik zou het verhaal veel liever uit Estelle's (Mrs. Degas) mond hebben gehoord, of uit die van de vertelster. En dan helemaal vanuit dat personage, zonder tussenkomst van een schrijver die zo graag wil laten zien wat hij allemaal uitgezocht heeft.
Van het verhaal - de gebeurtenissen – heb ik wel genoten. Ik wist ook helemaal niet dat Degas in New Orleans is geweest, dat er daar zelfs een Degas-huis is. Maar als roman voldeed het toch niet echt. Dat had ik ook al bij De Gevleugelde, dat het meer een opsomming van feitenis dan een doorleefde geschiedenis vanuit een personage (zoals in Vaslav, of in mindere mate Kolja).
Er worden te veel feiten opgesomd, alsof niets van het onderzoek verloren mocht gaan. Van een literaire-non-fictie-boek (zoals Annejet van der Zijl die schrijft bijvoorbeeld) verwacht je dat, maar bij een roman houdt het je nodeloos op afstand.
"In de kandelabers brandden groene kaarsen, gemaakt van de was van wilde mirte die groeit op de zandengten in de baai van Biloxi." (p133)
"Mardi Gras was er in 1837 ingesteld als remedie tegen de depressie. Aanvankelijk waren het vooral bals en tuinfeesten, georganiseerd door de gegoede burgerij, maar binnen enkele jaren verspreidde de vrolijkheid zich door alle wijken, waar zij werd verrijkt met Afrikaanse ritmes en rituelen uit West-Indië. Ook oorspronkelijke bewoners van de streek begonnen het feest mee te vieren, de Houma en Biloxi, Choctaw, Chapitoula, Opelousa en Tanghipahoa. Zij waren verdreven naar drassige dorpen langs de Atchafalaya, maar hun mannen werkten als seizoenarbeiders in de haven en lieten met Vastenavond hun families overkomen om te dansen rond Congo Square, de plek waar hun voorouders hadden gedanst om de maïsoogst te vieren." (p181)
En dan is er nog de truc van de spanningsboog die er in feite alleen uit bestaat dat we willen weten wie de ik-vertelster is die de oude, blinde Edgar Degas komt helpen met het uitzoeken van zijn inboedel, omdat hij moet verhuizen. Omdat hij blind is, is het niet helemaal een truc, we bevinden ons als lezer in dezelfde positie als hij. Maar toch: was het nodig? En maakt het 't boek beter?
Dat denk ik niet. Ik zou het verhaal veel liever uit Estelle's (Mrs. Degas) mond hebben gehoord, of uit die van de vertelster. En dan helemaal vanuit dat personage, zonder tussenkomst van een schrijver die zo graag wil laten zien wat hij allemaal uitgezocht heeft.
March 10, 2021
Een echte Japin.
Het duurde +/- 1/3 van het boek voor ik er echt in kwam.
De geromantiseerde geschiedenis over Degas en zijn nichtje Estelle leest (alweer) als een detective.
Het duurde +/- 1/3 van het boek voor ik er echt in kwam.
De geromantiseerde geschiedenis over Degas en zijn nichtje Estelle leest (alweer) als een detective.
December 16, 2020
Het verhaal op zich is niet mis, maar ik mis betrokkenheid met de personages. Vooral in de stukken geschreven vanuit de auteur. Weinig gevoel, soms opsomming van feiten, historische. Boeiend waren de stukken geschreven vanuit een onbekende vrouw die hem komt helpen archiveren en opruim omdat hij moest verhuizen wegens afbraak van zijn woning. Na het hoofdstuk New Orleans 1873 had ik wel door wie ze was.
Interessant weetje: de belangrijkste schilderijen in het boek vind je via www.kunstvensters.com.
Interessant weetje: de belangrijkste schilderijen in het boek vind je via www.kunstvensters.com.
January 4, 2023
Wat ik mooi vond aan het boek:
- De manier hoe een schilder kijkt naar de wereld;
- Hoe er zoveel meer woorden zijn om een simpel geheel te verwoorden (alsof woorden ook omgezet kunnen worden in kleuren);
- Hoe wij soms in het leven verlangen naar onbereikbare dingen;
- Onmogelijke liefdes (dat is echt mijn ding);
- Hoe je iets meekrijgt in het leven van die tijd;
- Hoe je door dit boek leert dat blinde mensen ook kunnen 'zien'.
Waarom ik het geen vier sterren heb gegeven:
- Ik vond het boek, voor mijzelf, te traag gaan;
- Ik hou van omschrijvingen, maar soms vertraagt dat ook het verhaal. Vooral de omschrijvingen van de omgeving;
- Pas later krijg je sympathie voor de hoofdpersoon (ik ben een lezer die snel van minstens één personage moet houden om een boek door te willen lezen);
- Ik (de romanticus) had meer gehoopt van het einde, maar eigenlijk is het einde precies goed.
- De manier hoe een schilder kijkt naar de wereld;
- Hoe er zoveel meer woorden zijn om een simpel geheel te verwoorden (alsof woorden ook omgezet kunnen worden in kleuren);
- Hoe wij soms in het leven verlangen naar onbereikbare dingen;
- Onmogelijke liefdes (dat is echt mijn ding);
- Hoe je iets meekrijgt in het leven van die tijd;
- Hoe je door dit boek leert dat blinde mensen ook kunnen 'zien'.
Waarom ik het geen vier sterren heb gegeven:
- Ik vond het boek, voor mijzelf, te traag gaan;
- Ik hou van omschrijvingen, maar soms vertraagt dat ook het verhaal. Vooral de omschrijvingen van de omgeving;
- Pas later krijg je sympathie voor de hoofdpersoon (ik ben een lezer die snel van minstens één personage moet houden om een boek door te willen lezen);
- Ik (de romanticus) had meer gehoopt van het einde, maar eigenlijk is het einde precies goed.
April 25, 2024
3.5
Eigenlijk kan Arthur Japin mij alles vertellen en ik zal luisteren; hij schrijft én spreekt zo mooi. Het verhaal en de personages konden mij niet in elke fase boeien, maar ik las nooit met tegenzin. Japin schrijft erg invoelend over handicap/disability en misogynie.
Eigenlijk kan Arthur Japin mij alles vertellen en ik zal luisteren; hij schrijft én spreekt zo mooi. Het verhaal en de personages konden mij niet in elke fase boeien, maar ik las nooit met tegenzin. Japin schrijft erg invoelend over handicap/disability en misogynie.
April 25, 2021
4,0 ⭐️
January 7, 2023
Prachtig en ontroerend boek, Japin neemt je moeiteloos mee terug de tijd in. Wat een interessant maar ook tragisch leven heeft Degas gehad.
September 28, 2022
Mijn vierde Japin en ook dit boek voldoet aan alles waar ik bij hem van houd: mooi verhaal met realistische en goed uitgewerkte personages tegenover een goed onderbouwde historische achtergrond, regelmatig doorspekt met zinnen die het onderstrepen waard zijn. Dat ik er op elk vrij moment een stukje in wilde verder lezen, zegt genoeg over hoe vlot het leest.
March 7, 2021
Mrs. Degas is een historische kunstenaarsroman over Edgar Degas. Het boek begint in 1912. Degas is inmiddels blind en het huis waarin hij woont zal worden afgebroken: hij moet verhuizen. Zijn huis is gevuld met schilderijen en tekeningen van hemzelf en andere kunstenaars en met brieven, paperassen en andere spullen die allemaal moeten worden uitgezocht, weggegooid of apart gezet voor de verhuizing. Een jonge vrouw komt hem helpen maar blijkt ook een eigenbelang te hebben. Samen graven ze zich een weg door de hoeveelheid spullen en door de tijd, waarbij er mooie maar ook pijnlijke herinneringen naar boven komen, vooral de herinnering aan zijn nicht Estelle uit New Orleans die met haar familie naar Frankrijk was gevlucht vanwege de Amerikaanse Burgeroorlog. Ze logeerden bij hem en hij werd verliefd op Estelle maar koos voor de kunst. Zijn broer Paul trouwde met Estelle en zette een bedrijf op in New Orleans. Degas bezocht hen daar op het moment dat Estelle, die aan een oogziekte leed, al blind was geworden. Degas leed toen zelf aan een oogziekte die hem het schilderen moeilijk maakte en hem uiteindelijk ook blind zou maken. Hij was een van de weinige 19e eeuwse Franse kunstenaars die Amerika daadwerkelijk bezocht. Terwijl hij bij zijn familie op bezoek was, kwam het tot een breuk tussen hem en zijn broer Paul.
Mrs. Degas is een boek over een onmogelijke liefde, over kunst, over gedrevenheid, over integriteit, over waarnemen, over keuzes, trouw en loyaliteit en over verlies. Het is een tijdsbeeld van de laat 19e eeuw en de vroege 20e eeuw. Het is ook een familieroman waarin de verhouding tussen twee broers wordt aangetast door hoe zijn broer Paul zich gedraagt.
Arthur Japin schrijft mooi en het boek leest vlot, vooral vanwege de afwisseling in tijd en plaats. Daarnaast geeft Japin in zijn roman inzicht in waarom Degas op een bepaalde manier ging schilderen (vanwege zijn oogziekte) Toch was het ondanks de gespannen verhoudingen tussen de personages wat tam. Vandaar vier en geen vijf sterren. Dat is mijn gevoel bij het boek en een ander ervaart dat misschien niet. Tijdens en na het lezen ben ik online de werken van Degas gaan bekijken en ik moet zeggen dat ik er door het lezen van het boek anders naar ben gaan kijken. https://www.edgar-degas.org/the-compl...
Mrs. Degas is een boek over een onmogelijke liefde, over kunst, over gedrevenheid, over integriteit, over waarnemen, over keuzes, trouw en loyaliteit en over verlies. Het is een tijdsbeeld van de laat 19e eeuw en de vroege 20e eeuw. Het is ook een familieroman waarin de verhouding tussen twee broers wordt aangetast door hoe zijn broer Paul zich gedraagt.
Arthur Japin schrijft mooi en het boek leest vlot, vooral vanwege de afwisseling in tijd en plaats. Daarnaast geeft Japin in zijn roman inzicht in waarom Degas op een bepaalde manier ging schilderen (vanwege zijn oogziekte) Toch was het ondanks de gespannen verhoudingen tussen de personages wat tam. Vandaar vier en geen vijf sterren. Dat is mijn gevoel bij het boek en een ander ervaart dat misschien niet. Tijdens en na het lezen ben ik online de werken van Degas gaan bekijken en ik moet zeggen dat ik er door het lezen van het boek anders naar ben gaan kijken. https://www.edgar-degas.org/the-compl...
November 5, 2020
Japin en ik hebben een haat-liefdesverhouding, maar ik heb erg genoten van dit boek. Prachtig geschreven.
January 3, 2021
Ik vond dit prachtig!
October 28, 2021
Wederom een interessant boek van Arthur Japin. Ik vind het leuk dat zijn boeken zijn gebaseerd op echte personen en waargebeurde feiten. Ik heb naar dit boek geluisterd en hij leest het zelf voor. Dat voegt voor mij echt wat toe. Ik heb gemerkt dat het verhaal meer binnenkomt als hij het zelf voorleest. Ik heb ook wel boeken van hem gelezen, maar meestal miste ik dan toch iets qua beleving. Het verhaal bouwt langzaam op en stukje bij beetje kom je meer te weten over de schilder. Pas op het laatst kom je er achter wie de vrouw is. Een aanrader.
November 19, 2025
Mijn eerste Japin, mooi, maar veel gemeenplaatsen en duidelijk voor het brede publiek geschreven. Te snel heel doorzichtig wie het vrouwelijk hoofdpersonage (ofja, de vertelster) is, enzo. Op een koude donkere herfstdag wel aangenaam tragisch-romantisch. Heb nog (uiteraard) Een Schitterend Gebrek liggen, voor later.
January 5, 2022
Gewoon een heerlijk boek. Pageturner. En aardig dat het gedeeltelijk is gebaseerd op historische feiten. Wel wat oppervlakkiger dan ander boeken van Japin. Maar het blijft een goede schrijver en een mooie vertelling.
January 3, 2023
Ik houd zo van Japin, maar in het begin vind ik Japin de feiten en fictie matig in elkaar over laten lopen (beetje gekunsteld), maar het wordt beter en na dit begin leest het boek heel goed weg als een mooie roman. Daarnaast is het boek heel interessant als je zoals ik gek ben op de kunst van Degas.
March 20, 2021
Dit is een boek om langzaam te lezen, een literaire delicatesse. Arthur Japin schildert met taal.
Mijn favoriete passages zijn de dramatische gebeurtenissen in New Orleans en de filosofische gedachten van hoofdpersonage Edgar Degas.
Mijn favoriete passages zijn de dramatische gebeurtenissen in New Orleans en de filosofische gedachten van hoofdpersonage Edgar Degas.
February 2, 2024
Zo fascinerend hoe Japin in Kolja en dit boek de connectie tussen kunst, disability en identiteit beschrijft
April 1, 2021
Ken je de kunstenaar Edgar Degas? Ja? Ik kende hem eigenlijk alleen van naam. Volgens mij had mijn vader postzegels met daarop schilderijen van Degas. Verder ging mijn kennis niet. Uiteraard schuilt er een verhaal achter elke kunstenaar zoals bij elk mens. Arthur Japin nam de taak op zich om het verhaal van Degas te vertellen.
In Mrs. Degas leren we Edgar kennen wanneer hij zo’n beetje uit zijn huis wordt gezet. Hij is aardig op leeftijd en blind. Een vrouw schiet hem te hulp bij het uitzoeken van zijn papierwerk. Lief hè? Maar is de vrouw wel wie ze zegt dat ze is? Heeft zij wel goede bedoelingen?
Tijdens het opruimen van Edgars archief leren we beetje bij beetje zijn leven kennen: van het moment dat hij zijn uit New Orleans gevluchte tante en nichten opvangt in zijn huis in Parijs tot zijn reis naar New Orleans jaren later. Een van zijn nichten, Estelle, roept iets in hem op, iets wat hij nog voor geen enkele andere vrouw heeft gevoeld. Maar voor hij zich uit heeft kunnen spreken gaat zijn broer René er met Estelle vandoor. Samen stichten ze een gezin in New Orleans. Edgar zoekt hen slechts eenmaal op. Verteerd door jaloezie, wrok en verdriet verlaat Edgar uiteindelijk New Orleans halsoverkop. Wat ging er mis?
Mrs. Degas is een boek dat door merg en been gaat. Met hulp van Japins prachtige stijl spatten Edgars tegenstrijdige gevoelens van de pagina’s recht je hart in. In het nawoord benadrukt Japin dat het hier fictie betreft, weliswaar met personages die echt hebben bestaan en gebaseerd op historische bronnen. Fictie of niet, dit boek is een van de indrukwekkendste boeken die ik van Japin gelezen heb.
Het is een boek dat je niet snel los laat. Het zuigt je op in zijn ellende en je hebt er maar mee te leven. Eigenlijk precies zoals het leven Edgar overkwam. Had hij wat van zijn onheil kunnen voorkomen? Had hij wat minder passief moeten zijn? Wellicht. Al heb ik juist meer respect voor hem doordat hij zijn nicht niet lastig valt met zijn gevoelens, wanneer zij, op de vlucht voor de Amerikaanse burgeroorlog en na het verlies van haar kersverse echtgenoot, nog volop in de rouw is. Over René kunnen we zoiets niet zeggen!
Lieve mensen, lees dit boek. Doe het om de bijzondere werken van Edgar Degas te leren kennen. Doe het om wat cultuur op te snuiven in New Orleans. Doe het om te genieten van het prachtige taalgebruik van Japin.
In Mrs. Degas leren we Edgar kennen wanneer hij zo’n beetje uit zijn huis wordt gezet. Hij is aardig op leeftijd en blind. Een vrouw schiet hem te hulp bij het uitzoeken van zijn papierwerk. Lief hè? Maar is de vrouw wel wie ze zegt dat ze is? Heeft zij wel goede bedoelingen?
Tijdens het opruimen van Edgars archief leren we beetje bij beetje zijn leven kennen: van het moment dat hij zijn uit New Orleans gevluchte tante en nichten opvangt in zijn huis in Parijs tot zijn reis naar New Orleans jaren later. Een van zijn nichten, Estelle, roept iets in hem op, iets wat hij nog voor geen enkele andere vrouw heeft gevoeld. Maar voor hij zich uit heeft kunnen spreken gaat zijn broer René er met Estelle vandoor. Samen stichten ze een gezin in New Orleans. Edgar zoekt hen slechts eenmaal op. Verteerd door jaloezie, wrok en verdriet verlaat Edgar uiteindelijk New Orleans halsoverkop. Wat ging er mis?
Mrs. Degas is een boek dat door merg en been gaat. Met hulp van Japins prachtige stijl spatten Edgars tegenstrijdige gevoelens van de pagina’s recht je hart in. In het nawoord benadrukt Japin dat het hier fictie betreft, weliswaar met personages die echt hebben bestaan en gebaseerd op historische bronnen. Fictie of niet, dit boek is een van de indrukwekkendste boeken die ik van Japin gelezen heb.
Het is een boek dat je niet snel los laat. Het zuigt je op in zijn ellende en je hebt er maar mee te leven. Eigenlijk precies zoals het leven Edgar overkwam. Had hij wat van zijn onheil kunnen voorkomen? Had hij wat minder passief moeten zijn? Wellicht. Al heb ik juist meer respect voor hem doordat hij zijn nicht niet lastig valt met zijn gevoelens, wanneer zij, op de vlucht voor de Amerikaanse burgeroorlog en na het verlies van haar kersverse echtgenoot, nog volop in de rouw is. Over René kunnen we zoiets niet zeggen!
Lieve mensen, lees dit boek. Doe het om de bijzondere werken van Edgar Degas te leren kennen. Doe het om wat cultuur op te snuiven in New Orleans. Doe het om te genieten van het prachtige taalgebruik van Japin.
September 28, 2020
Mr. Japin heeft vraiment en weder een verrukkelijk boek geschreven! Zie tegen de achtergrond van een landschap der blinden, de wereld van schone kunsten en gespleten katoennaties hoe de getroebleerde levens van heren en dames Degas vorm krijgen.
Als de blinde Edgar Degas zijn museale woonhuis moet verlaten, meldt een hem onbekende vrouw zich om het kaf van het koren te scheiden. Geen eenvoudige klus. Tussen weerloze stapels papier en doek bevinden zich (duizenden) waardevolle werken van El Greco, Van Gogh, Hokusai en Manet. En uiteraard het werk en leven van de meester zelf.
In brieven schrijft de vrouw over haar bevindingen. Deze realistisch aandoende verslagen wisselt Japin af met impressies uit het verre verleden. Kleurrijk schetst hij Eddy, Estelle en zijn familie in het New Orleans, Louisiana tijdens de jaren ’70 van de 19e eeuw, na de Amerikaanse Burgeroorlog.
Met Edgar blikken we terug op Degas’ jaren in Parijs, voor en na ‘de reis.’ Soms tekent hij gedetailleerd gesprekken op met zijn kunstenaarsvrienden. Een enkele keer worden we wijzer door het heerlijk puntige wederzijds gefoeter tussen Edgar en de onbekende vrouw, aangezwengeld door nieuwsgierige vragen of de vondst van een artefact.
Zo composeert Japin een beeld van het leven van Edgar Degas en de zijnen in al haar facetten.
Soms wat gekunsteld en bombastisch, te dik aangezet,– net als deze boekbespreking – vooral als zijn (van Japin en/of Degas) opvattingen en retoriek over kunst en andere levenszaken aan het licht komen. Soit! Het zij hem vergeven. Zijn beste boek is het ook niet, maar ik heb echt genoten.
Ik kon het iig niet laten om na het lezen van deze klassieke Japin meteen de schilderijen op te zoeken. En toen was ik nog meer onder de indruk.
Als de blinde Edgar Degas zijn museale woonhuis moet verlaten, meldt een hem onbekende vrouw zich om het kaf van het koren te scheiden. Geen eenvoudige klus. Tussen weerloze stapels papier en doek bevinden zich (duizenden) waardevolle werken van El Greco, Van Gogh, Hokusai en Manet. En uiteraard het werk en leven van de meester zelf.
In brieven schrijft de vrouw over haar bevindingen. Deze realistisch aandoende verslagen wisselt Japin af met impressies uit het verre verleden. Kleurrijk schetst hij Eddy, Estelle en zijn familie in het New Orleans, Louisiana tijdens de jaren ’70 van de 19e eeuw, na de Amerikaanse Burgeroorlog.
Met Edgar blikken we terug op Degas’ jaren in Parijs, voor en na ‘de reis.’ Soms tekent hij gedetailleerd gesprekken op met zijn kunstenaarsvrienden. Een enkele keer worden we wijzer door het heerlijk puntige wederzijds gefoeter tussen Edgar en de onbekende vrouw, aangezwengeld door nieuwsgierige vragen of de vondst van een artefact.
Zo composeert Japin een beeld van het leven van Edgar Degas en de zijnen in al haar facetten.
Soms wat gekunsteld en bombastisch, te dik aangezet,– net als deze boekbespreking – vooral als zijn (van Japin en/of Degas) opvattingen en retoriek over kunst en andere levenszaken aan het licht komen. Soit! Het zij hem vergeven. Zijn beste boek is het ook niet, maar ik heb echt genoten.
Ik kon het iig niet laten om na het lezen van deze klassieke Japin meteen de schilderijen op te zoeken. En toen was ik nog meer onder de indruk.
October 22, 2020
Ben niet laaiend enthousiast over dit boek. Ik denk dat ik de 'gewone' romans van Japin zoals Maar buiten is het feest, De man van je leven en De overgave meer waardeer. Bij Mrs. Degas, De gevleugelde en Kolja lijkt het alsof Japin dezelfde truc gebruikt. Dit is waarschijnlijk zijn stijl, maar het bezorgt mij tijdens het lezen steeds de gedachte: "Dit heb ik al eerder gelezen". Weer een familietragedie, weer een onbeantwoorde liefde, weer oorlog, etc. Ik vind zeker dat Japin kunstig zijn verhalen in elkaar zet met een combinatie van geschiedenis en fictie, maar het kan mij als lezer niet altijd overtuigen.
December 25, 2021
“[De kunstenaar wordt] door iedereen geroemd omdat hij iets uit niets wist voort te brengen. Maar iets wat je schept komt niet uit niets, het komt uit alles.”
Deze roman begint prachtig, in het sloophuis van Edgar Degas, 37, rue Victor-Massé in Parijs 1912. Een jonge vrouw staat tegenover de oude, grimmige schilder met de mededeling dat ze hem komt helpen met de inventarisatie van zijn archief en de verhuizing.
Samen gaan ze door al het papierwerk, de huisraad en de kamers vol kunstwerken. Zo ontrafelt zich het verleden en het verhaal van Mrs. Degas.
Online kunstmagazine //Venster maakte een kunstgids bij de roman. Kijk die zeker door als je Mrs. Degas leest: https://kunstvensters.com/2020/09/22/...
Deze roman begint prachtig, in het sloophuis van Edgar Degas, 37, rue Victor-Massé in Parijs 1912. Een jonge vrouw staat tegenover de oude, grimmige schilder met de mededeling dat ze hem komt helpen met de inventarisatie van zijn archief en de verhuizing.
Samen gaan ze door al het papierwerk, de huisraad en de kamers vol kunstwerken. Zo ontrafelt zich het verleden en het verhaal van Mrs. Degas.
Online kunstmagazine //Venster maakte een kunstgids bij de roman. Kijk die zeker door als je Mrs. Degas leest: https://kunstvensters.com/2020/09/22/...
Displaying 1 - 30 of 322 reviews