What do you think?
Rate this book
Chyłka i Zordon #6
Oskarżenie
Od serii brutalnych morderstw pod Warszawą minęły cztery lata. Sprawcę ujęto, skazano, a potem osadzono w więzieniu. Dowody wskazujące na dawną legendę "Solidarności" były nie do podważenia.
Mimo to pewnego dnia mecenas Joanna Chyłka otrzymuje list od żony skazańca, w którym kobieta twierdzi, że odkryła nowe dowody na niewinność męża. Prawniczka przypuszcza, że to jedna z wielu spraw, którym nie warto poświęcać uwagi...
Przynajmniej do czasu, aż kobieta ginie, a materiał DNA jednej z ofiar zabójcy zostaje odnaleziony w innym miejscu przestępstwa. W dodatku wszystko wydaje się w jakiś sposób związane z Kordianem Oryńskim...
Mimo to pewnego dnia mecenas Joanna Chyłka otrzymuje list od żony skazańca, w którym kobieta twierdzi, że odkryła nowe dowody na niewinność męża. Prawniczka przypuszcza, że to jedna z wielu spraw, którym nie warto poświęcać uwagi...
Przynajmniej do czasu, aż kobieta ginie, a materiał DNA jednej z ofiar zabójcy zostaje odnaleziony w innym miejscu przestępstwa. W dodatku wszystko wydaje się w jakiś sposób związane z Kordianem Oryńskim...
14 pages, Audiobook
First published September 13, 2017
75 people are currently reading
925 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 261 reviews
May 25, 2021
Całkiem ok ale bez rewelacji. Niezmiennie szybko się czyta i można się na chwilę oderwać.
September 27, 2017
Pierwszy tom w serii, cholera, pierwsza książka Mroza w ogóle, przy której uroniłam kilka łez. Może nie jest to najlepszy tom cyklu, ale z pewnością nie pozostaje daleko w tyle. Zakończenie zaskakujące i o dziwo, nie do końca mrozowe.
October 5, 2017
Miałam już nie czytać Mroza, ale skoro dostałam od koleżanki, to się skusiłam jednak. Eh. Strasznie naciągana fabuła i intryga, na granicy nieprawdopodobieństwa, strasznie wkurzająca Chyłka (jeszcze nie spotkałam się z kobietą tak zachowującą się w czasie ciąży). Tym razem bardziej obyczajówka niż kryminał tak naprawdę, bo spora część poświęcona relacji Chyłki z Oryńskim, a także wydarzeniom z przeszłości Oryńskiego. Do tego wyciągnięty jak królik z kapelusza Piotr Langer, czyli czarny charakter z pierwszej części serii. Tu odgrywa istotną rolę, ale nie wpływa to na zwiększenie wiarygodności intrygi.
Dialogi momentami naprawdę dziwne, nienaturalnie sztywne, a w dodatku autorowi słownik synonimów do "mówić" znowu zaciął się na "bąknąć".
Aha, fajnie by było, gdyby autor pogadał sobie z kimś kto pracuje aktualnie w polskim więziennictwie (mogę nawet dać namiar!), bo to, co pisze, to są jego wymysły i bzdury kompletne.
Dialogi momentami naprawdę dziwne, nienaturalnie sztywne, a w dodatku autorowi słownik synonimów do "mówić" znowu zaciął się na "bąknąć".
Aha, fajnie by było, gdyby autor pogadał sobie z kimś kto pracuje aktualnie w polskim więziennictwie (mogę nawet dać namiar!), bo to, co pisze, to są jego wymysły i bzdury kompletne.
November 12, 2025
5⭐️
Штормило добряче, фінал як завжди так, що треба далі, но не терміново, а ще тут Мруз знову взявся за голову і написав годноту, якщо не найкращу поки книгу з 6.
Читайте цей цикл 6/18 вже є українською.
Штормило добряче, фінал як завжди так, що треба далі, но не терміново, а ще тут Мруз знову взявся за голову і написав годноту, якщо не найкращу поки книгу з 6.
Читайте цей цикл 6/18 вже є українською.
September 26, 2017
To już szóste spotkanie z Chyłką i nadal jestem wobec niej niemal bezkrytyczny.
Kocham ją za wszystko.
Mróz trzyma poziom tej serii - fabuła, wątek kryminalny, dialogi pomiędzy Chyłką a Zordonem, zakończenie - > to wszystko znów powoduje, że książkę czyta się w tempie ekspresowym.
I jak tutaj czekać "tyle czasu" na kolejny tom?!
#chyłkatożycie
Kocham ją za wszystko.
Mróz trzyma poziom tej serii - fabuła, wątek kryminalny, dialogi pomiędzy Chyłką a Zordonem, zakończenie - > to wszystko znów powoduje, że książkę czyta się w tempie ekspresowym.
I jak tutaj czekać "tyle czasu" na kolejny tom?!
#chyłkatożycie
September 23, 2017
Chyłka w najwyższej formie!
March 2, 2023
3.75 ⭐
October 22, 2017
Lubię serie, bo przywiązuję się do bohaterów i nie chcę się rozstawać z nimi zbyt szybko. Ale z drugiej strony lubię skończone historie, które trzymają jakość do końca, tworzą zwartą, sensowną historię, a nie są przeciągane niemiłosiernie aż czytelnicy nie przestaną kupować kolejnych tomów. I chyba nadszedł dla mnie ten moment kiedy zaczynam odczuwać przesyt.
Uwielbiam Chyłkę i Zordona, to naprawdę świetnie zarysowane postaci. Ale historia z tego tomu to nieporozumienie. Pomieszanie z poplątaniem, które gdyby nie zostało nam wytłumaczone po kolei na samym końcu, czytelnik nie miałby szans dotrzeć do prawdy. Za szybko i za dużo naraz, bo dwie sprawy w jednym, a wyszedł tego miszmasz, przez co zupełnie straciłam zaangażowanie w historię. Do tego męczy mnie powracający czarny charakter, znów sterujący wszystkim co przytrafia się naszym bohaterom, nie odgrzewajmy znów tego kotleta, pojawiającego się znikąd.
Panie Mróz, wystawiam 3 z minusem i radzę trochę zwolnić tempo pisania i przysiąść nad jakością historii, bo naprawdę żal by mi było porzucać bohaterów, do których aż tak się przywiązałam :)
(Do tego kompletnie rozczarowujące rozwiązanie tego, kto jest ojcem dziecka Chyłki. Jak na taki build-up, wątek okazał się kompletnie nieistotny.)
Uwielbiam Chyłkę i Zordona, to naprawdę świetnie zarysowane postaci. Ale historia z tego tomu to nieporozumienie. Pomieszanie z poplątaniem, które gdyby nie zostało nam wytłumaczone po kolei na samym końcu, czytelnik nie miałby szans dotrzeć do prawdy. Za szybko i za dużo naraz, bo dwie sprawy w jednym, a wyszedł tego miszmasz, przez co zupełnie straciłam zaangażowanie w historię. Do tego męczy mnie powracający czarny charakter, znów sterujący wszystkim co przytrafia się naszym bohaterom, nie odgrzewajmy znów tego kotleta, pojawiającego się znikąd.
Panie Mróz, wystawiam 3 z minusem i radzę trochę zwolnić tempo pisania i przysiąść nad jakością historii, bo naprawdę żal by mi było porzucać bohaterów, do których aż tak się przywiązałam :)
(Do tego kompletnie rozczarowujące rozwiązanie tego, kto jest ojcem dziecka Chyłki. Jak na taki build-up, wątek okazał się kompletnie nieistotny.)
October 16, 2017
Z niecierpliwością czekałam na ten kolejny tom przygód Chyłki, ale jestem totalnie zawiedziona.
Uwaga spoiler.
Nie podoba mi się to, że znów w akcji przewija się ta sama osoba, która pojawia się prawie zawsze. Zrobiło się to przewidywalne. Natomiast wątek ciąży Chyłki został rozwiązany idiotycznie. Raz, że od początku jej podejście do dziecka mi się nie podobało - mówienie o nim Pasożyt itd a dwa do Chyłki ta ciąża totalnie nie pasowała. Ten wątek nie wniósł niczego. I jeszcze ojciec dziecka - skąd tego człowieka w ogóle wytrzasnęli? No nie... ja kończę z Chyłką;)
Uwaga spoiler.
Nie podoba mi się to, że znów w akcji przewija się ta sama osoba, która pojawia się prawie zawsze. Zrobiło się to przewidywalne. Natomiast wątek ciąży Chyłki został rozwiązany idiotycznie. Raz, że od początku jej podejście do dziecka mi się nie podobało - mówienie o nim Pasożyt itd a dwa do Chyłki ta ciąża totalnie nie pasowała. Ten wątek nie wniósł niczego. I jeszcze ojciec dziecka - skąd tego człowieka w ogóle wytrzasnęli? No nie... ja kończę z Chyłką;)
November 2, 2017
Jak dla mnie najsłabsza Chyłka do tej pory.
Nie wiem tylko czy to przez to, że za dużo się w tej części działo. Oprócz bardzo zawikłanej historii do rozwiązania w życiu samych głównych bohaterów bardzo dużo się działo i ściśnięcie tego w jednym tomie jednak mi się ulało.
Chyba nadszedł ten moment, kiedy sięgnę po kolejną część tylko po to żeby dowiedzieć się co słychać u Joanny i Zordona, a cała reszta zleci na daleki drugi plan. Szkoda.
Nie wiem tylko czy to przez to, że za dużo się w tej części działo. Oprócz bardzo zawikłanej historii do rozwiązania w życiu samych głównych bohaterów bardzo dużo się działo i ściśnięcie tego w jednym tomie jednak mi się ulało.
Chyba nadszedł ten moment, kiedy sięgnę po kolejną część tylko po to żeby dowiedzieć się co słychać u Joanny i Zordona, a cała reszta zleci na daleki drugi plan. Szkoda.
September 12, 2024
Chyłka jest dla mnie kompletnie obojętna, chociaż momentami to nieco jej nie lubię. Taka postać, której jakby nie było, to nawet bym się nie pogniewała. A znana aplikacja do zamawiania transportów to chyba sponsoruje te Mrozowskie książki. Pewnie przeczytam dalsze tomy, bo czasami lubię się torturować.
January 22, 2018
Powieść, która w serii Chyłki być może jest potrzebna autorowi jako swego rodzaju alert: wiele osób nie ma wątpliwości, że to najsłabsza odsłona cyklu i to świetna okazja dla dr Remigiusza Mroza na wyciągnięcie niezbędnych wniosków umożliwiających autorowi uniknięcie zgrzytów w przyszłych częściach.
Zaskakujące są wszechobecne absurdy, których do tej pory twórca Chyłki i Zordona raczej się wystrzegał. By mieć pewność, że czytelnik zachwyci się zawiłością fabuły całą otoczka musi trzymać się ram prawdopodobieństwa i logiki, choćby w pewnym zakresie, w tej książce natomiast pojawiają się okoliczności, które w państwie środkowej Europy nie miałby szansy przejść, a dla samego czytelnika są zwyczajnie obrazą jego inteligencji. Być może to przez te alogiczne absurdy sam wątek przewodni wydaje się mocno przekombinowany, choć na pierwszy rzut oka spójny i trzymający się kupy. Owszem, podstawowe pytania narzucające się czytelnikowi uzyskały odpowiedzi, ale ponowne osadzenie w historii bohaterów drugoplanowych znanych z poprzednich części cyklu powinno być poparte naprawdę świetną historią, tym czasem osobiście odniosłem wrażenie, że autor uznał je za gwarant sukcesu książki. Wygląda na to, że Mróz na etapie planowania fabuły założył, że muszą się pojawić w niej określone postaci i to do nich dokoptował zawił wątek kryminalny, co musiało odbić się na jakości tekstu.
Odniosłem też wrażenie, że autor przestraszył się okoliczności, które wprowadził w poprzednim tomie, więc w tej części za pomocą mało wysublimowanego zabiegu wykreślił je z historii głównych bohaterów. Myślę, że aby utrzymać wiarygodność serii, perypetie osobiste Chyłki i Zordona muszą być bardziej konsekwentne w skutkach. Przed Mrozem niełatwe zadanie, bo wydaje się, że odsłonił wszystkie karty, którymi zaskakiwał nas do tej pory i na tym etapie cyklu, gdzie czytelnicy zapoznali się z postaciami i światem przedstawionym, więc na tym polu praktycznie nie da się ich zaskoczyć, pisarz musi wprowadzić nowe elementy utrzymujące uwagę odbiorcy. Pierwszy raz miałem wrażenie, że czytam odgrzewany kotlet, oby to było ostatni raz, bo nie chciałbym kończyć swojej przygody z duetem prawników.
Zaskakujące są wszechobecne absurdy, których do tej pory twórca Chyłki i Zordona raczej się wystrzegał. By mieć pewność, że czytelnik zachwyci się zawiłością fabuły całą otoczka musi trzymać się ram prawdopodobieństwa i logiki, choćby w pewnym zakresie, w tej książce natomiast pojawiają się okoliczności, które w państwie środkowej Europy nie miałby szansy przejść, a dla samego czytelnika są zwyczajnie obrazą jego inteligencji. Być może to przez te alogiczne absurdy sam wątek przewodni wydaje się mocno przekombinowany, choć na pierwszy rzut oka spójny i trzymający się kupy. Owszem, podstawowe pytania narzucające się czytelnikowi uzyskały odpowiedzi, ale ponowne osadzenie w historii bohaterów drugoplanowych znanych z poprzednich części cyklu powinno być poparte naprawdę świetną historią, tym czasem osobiście odniosłem wrażenie, że autor uznał je za gwarant sukcesu książki. Wygląda na to, że Mróz na etapie planowania fabuły założył, że muszą się pojawić w niej określone postaci i to do nich dokoptował zawił wątek kryminalny, co musiało odbić się na jakości tekstu.
Odniosłem też wrażenie, że autor przestraszył się okoliczności, które wprowadził w poprzednim tomie, więc w tej części za pomocą mało wysublimowanego zabiegu wykreślił je z historii głównych bohaterów. Myślę, że aby utrzymać wiarygodność serii, perypetie osobiste Chyłki i Zordona muszą być bardziej konsekwentne w skutkach. Przed Mrozem niełatwe zadanie, bo wydaje się, że odsłonił wszystkie karty, którymi zaskakiwał nas do tej pory i na tym etapie cyklu, gdzie czytelnicy zapoznali się z postaciami i światem przedstawionym, więc na tym polu praktycznie nie da się ich zaskoczyć, pisarz musi wprowadzić nowe elementy utrzymujące uwagę odbiorcy. Pierwszy raz miałem wrażenie, że czytam odgrzewany kotlet, oby to było ostatni raz, bo nie chciałbym kończyć swojej przygody z duetem prawników.
March 6, 2019
Prawdopodobnie nikt, kto sięga po książki autorstwa Remigiusza Mroza nie spodziewa się po nich wybitnego kunsztu literackiego, czy emocji targających czytelnikiem z każdą kolejną stroną. Początkowo sensacyjnośc, w której tak lubuje się autor, była jego najmocniejszą stroną. Z biegiem czasu - tomami książek - stała się jednak jego stroną najsłabszą. Co przynosi nam "Oskarżenie"?
Oto splatają nam się ze sobą dwa, z pozoru nie będące ze sobą powiązanymi wątki. Z jednej strony są zbrodnie sprzed lat - tajemniczego Tatuażysty. Osadzony za morderstwa młodych chłopców człowiek siedzi w więzieniu, ale czy na pewno jest on winnym zabójstw? W sprawę wikła się niezawodna Chyłka, która jednak musi sporo się nagłówkować, bo jednocześnie zajmuje się drugą sprawą, a jest nią...oskarżenie Zordona o to, że zamordował wlasną matkę. Jakby tego było mało, Chyłka jest już w zaawansowanej ciąży i niedługo spodziewa się narodzin "Pasożyta".
Tyle o fabule. Sensacyjnie? A jakże! Czemu jednak moim zdaniem Mróz sporo na niej traci? Powód jest prosty. I często spotykany u bohaterów książkowych sag, które mocno się rozrosły. Chodzi oczywiście o to, że z każdą kolejną częścią bohaterowie stają się coraz mniej realni. O ile w "Kasacji" widziało się jeszcze przed oczami tę energiczną Joannę Chyłkę i lekko ciamajdowatego przy niej Kordiana Oryńskiego, tak tutaj te postacie są parodiami samych siebie. Kompletnie nie można uwierzyć w ich świat i relacje między nimi. Relacje - co warto podkreślić - niesamowicie toksyczne i dziwaczne jednocześnie. To co Chyłka wyprawia z Zordonem jest straszne!
Intryga kryminalna ponownie jest słaba. Tak jak w poprzendim tomie tak i tutaj Mróz ewidetnie przedobrzył. Rozwiązanie ponownie nie mogło przyjść w "normalny" spoób i tutaj - aby w ogóle do niego doszło - zaangażowano bohatera znanego już z poprzednich tomów.
Na dokładkę zakończenie, które jest tylko i wyłącznie otwarciem dla kolejnego tomu.
Czytam te książki, bo czyta się szybko, wyłączają doskonale mózg i są idealne na kaca książkowego. Ale gdyby ktokolwiek zapytał mnie, czy polecam mu tę serię, musiałabym odpowiedzieć, że nie.
Cóż.
Oto splatają nam się ze sobą dwa, z pozoru nie będące ze sobą powiązanymi wątki. Z jednej strony są zbrodnie sprzed lat - tajemniczego Tatuażysty. Osadzony za morderstwa młodych chłopców człowiek siedzi w więzieniu, ale czy na pewno jest on winnym zabójstw? W sprawę wikła się niezawodna Chyłka, która jednak musi sporo się nagłówkować, bo jednocześnie zajmuje się drugą sprawą, a jest nią...oskarżenie Zordona o to, że zamordował wlasną matkę. Jakby tego było mało, Chyłka jest już w zaawansowanej ciąży i niedługo spodziewa się narodzin "Pasożyta".
Tyle o fabule. Sensacyjnie? A jakże! Czemu jednak moim zdaniem Mróz sporo na niej traci? Powód jest prosty. I często spotykany u bohaterów książkowych sag, które mocno się rozrosły. Chodzi oczywiście o to, że z każdą kolejną częścią bohaterowie stają się coraz mniej realni. O ile w "Kasacji" widziało się jeszcze przed oczami tę energiczną Joannę Chyłkę i lekko ciamajdowatego przy niej Kordiana Oryńskiego, tak tutaj te postacie są parodiami samych siebie. Kompletnie nie można uwierzyć w ich świat i relacje między nimi. Relacje - co warto podkreślić - niesamowicie toksyczne i dziwaczne jednocześnie. To co Chyłka wyprawia z Zordonem jest straszne!
Intryga kryminalna ponownie jest słaba. Tak jak w poprzendim tomie tak i tutaj Mróz ewidetnie przedobrzył. Rozwiązanie ponownie nie mogło przyjść w "normalny" spoób i tutaj - aby w ogóle do niego doszło - zaangażowano bohatera znanego już z poprzednich tomów.
Na dokładkę zakończenie, które jest tylko i wyłącznie otwarciem dla kolejnego tomu.
Czytam te książki, bo czyta się szybko, wyłączają doskonale mózg i są idealne na kaca książkowego. Ale gdyby ktokolwiek zapytał mnie, czy polecam mu tę serię, musiałabym odpowiedzieć, że nie.
Cóż.
February 17, 2022
Bardzo wciąga, sprawa ciekawa, wychodzi na jaw dużo rzeczy, które wcześniej były zagadka dla czytelnika.
Końcówka mnie nieco zdenerwowała - stad jedna gwiazda w dół 😅
Ale już nie mogę się doczekac sięgnięcia po kolejna częśc!
Końcówka mnie nieco zdenerwowała - stad jedna gwiazda w dół 😅
Ale już nie mogę się doczekac sięgnięcia po kolejna częśc!
October 16, 2017
Gorsza niz poprzednie, watek ciazy mega slabo prowadzony. Struktura fabuly ala harry potter.
February 26, 2021
4.5
Naprawdę podobała mi się ta część! ❤
Jedna z lepszych, czytałam z zapartym tchem 😁
Naprawdę podobała mi się ta część! ❤
Jedna z lepszych, czytałam z zapartym tchem 😁
January 5, 2023
niesamowicie wciągająca
zordon marry me
zordon marry me
October 4, 2017
Niestety tendencja z poprzedniej części utrzymana. Panie Mrozie, jedyne co mnie trzyma przy tej serii to zżycie się z bohaterami i ciekawość jak dalej potoczyły się ich losy, bo niestety historia z każdą książką jest coraz bardziej absurdalna i pokręcona. Czas na zmiany!
May 3, 2025
Poznając tę historię trochę czuję się, jakbym patrzył na cyrkowca, który stoi na głowie, podrzuca nogami małe dziecko, jedną ręką maluje obraz, drugą gotuje zupę, a to wszystko jodłując. Absurd goni absurd z książki na książkę coraz bardziej, ale go, Kylie, go!!!
Rozpierdala mnie, w jak bardzo likeable sposób został napisany Langer i nie wiem, czy jest to celowe, czy po prostu Mróz z jakiegoś powodu nie umie zrobić tego inaczej. Wydaje mi się, że — obok podkreślenia tego, że ktoś jest po prostu złym człowiekiem — w uczynieniu bohatera nielubianym kluczowe jest sprawienie, by był dla czytelnika irytujący, a tutaj to większość protagonistów jest irytująca, podczas gdy antagonista i teoretycznie największy zwyrol tego uniwersum jest po prostu… zabawny? Ho is you Mefistofeles? I to dziwnie wypada (na płaszczyźnie moralnej, bo jeśli chodzi o mój entertainment, to nie narzekam), dlatego że nie chodzi o jakieś romantyzowanie morderców etc. przez czytelnika (a przynajmniej nie w moim wypadku) tylko o sam fakt, że Langer jest najciekawszą, najbardziej zaskakującą i przykuwającą uwagę postacią.
No i znowu się rozpisałem, a miała być jednozdaniowa, memiczna recenzja. Nie wierzę, że po sześciu częściach tej serii dalej mam ochotę pisać te swoje krytyczne wypociny, tylko po to, by posłuchać kolejnej części. Nihil novi sub sole czy coś.
Rozpierdala mnie, w jak bardzo likeable sposób został napisany Langer i nie wiem, czy jest to celowe, czy po prostu Mróz z jakiegoś powodu nie umie zrobić tego inaczej. Wydaje mi się, że — obok podkreślenia tego, że ktoś jest po prostu złym człowiekiem — w uczynieniu bohatera nielubianym kluczowe jest sprawienie, by był dla czytelnika irytujący, a tutaj to większość protagonistów jest irytująca, podczas gdy antagonista i teoretycznie największy zwyrol tego uniwersum jest po prostu… zabawny? Ho is you Mefistofeles? I to dziwnie wypada (na płaszczyźnie moralnej, bo jeśli chodzi o mój entertainment, to nie narzekam), dlatego że nie chodzi o jakieś romantyzowanie morderców etc. przez czytelnika (a przynajmniej nie w moim wypadku) tylko o sam fakt, że Langer jest najciekawszą, najbardziej zaskakującą i przykuwającą uwagę postacią.
No i znowu się rozpisałem, a miała być jednozdaniowa, memiczna recenzja. Nie wierzę, że po sześciu częściach tej serii dalej mam ochotę pisać te swoje krytyczne wypociny, tylko po to, by posłuchać kolejnej części. Nihil novi sub sole czy coś.
July 25, 2023
Póki co uznaję tę książkę za najsłabszą z całej serii. Mówiąc krótko - wątek kryminalny nie był najciekawszym, jaki dane mi było czytać.
Nam wszystkim ciężko było zapewne wyobrazić sobie Chyłkę w rolki matki ale zdążyliśmy się już przyzwyczaić do relacji z „pasożytem”. Dlatego fakt, że nagle go zabrakło jest… Ciężko znaleźć na to określenie. Sama osobiście odczuwam pustkę.
Nam wszystkim ciężko było zapewne wyobrazić sobie Chyłkę w rolki matki ale zdążyliśmy się już przyzwyczaić do relacji z „pasożytem”. Dlatego fakt, że nagle go zabrakło jest… Ciężko znaleźć na to określenie. Sama osobiście odczuwam pustkę.
This entire review has been hidden because of spoilers.
August 8, 2025
3.25
Przez znaczną część książki dziękowałam sobie za powrót do tej serii, nadal uwielbiam zarówno bohaterów jak i humor. Jednak im dalej w fabułę, tym mniej sensu dla mnie miała, nie rozumiem wyborów, choć liczę, że w kolejnych częściach autor zgrabnie z nich wybrnie. Nie podobało mi się rozwiązanie sprawy Pasożyta - za proste i, zdaje się, bez konsekwencji.
Serii o Chyłce często zarzuca się nieścisłości prawnicze - nie wiem, uwierzę we wszystko co jest napisane bez mrugnięcia okiem, niczego mi to nie odbiera, ale nazwanie psychologa lekarzem już mnie oburzyło. 😅
W pewnym momencie między bohaterami wywiązuje się rozmowa na temat kompromisu aborcyjnego, mówią, że jeśli jedna strona go dotknie, druga wyjdzie na ulicę. No cóż.
Przez znaczną część książki dziękowałam sobie za powrót do tej serii, nadal uwielbiam zarówno bohaterów jak i humor. Jednak im dalej w fabułę, tym mniej sensu dla mnie miała, nie rozumiem wyborów, choć liczę, że w kolejnych częściach autor zgrabnie z nich wybrnie. Nie podobało mi się rozwiązanie sprawy Pasożyta - za proste i, zdaje się, bez konsekwencji.
Serii o Chyłce często zarzuca się nieścisłości prawnicze - nie wiem, uwierzę we wszystko co jest napisane bez mrugnięcia okiem, niczego mi to nie odbiera, ale nazwanie psychologa lekarzem już mnie oburzyło. 😅
W pewnym momencie między bohaterami wywiązuje się rozmowa na temat kompromisu aborcyjnego, mówią, że jeśli jedna strona go dotknie, druga wyjdzie na ulicę. No cóż.
December 27, 2021
Porównałabym ten tom do "Rewizji" - nie zapałałam do niego sympatią. Sprawa niezbyt mnie zaciekawiła, nasz duet nie działał w tandemie, a zamiast tego się mijał i kluczył bocznimi ścieżkami mustangami czy rydwanami ognia. Z drugiej strony przypominało mi to trochę "Immunitet" ze względu na aspekt emocjonalny - kilka łez się polało, jak przy Cymelium. I dalej nie mogę się z tym pogodzić. Rozumiem dlaczego. Ale jednak opis tego, jak to się stało, mnie przerósł. Później było już tylko gorzej, bo musiałam wręcz odłożyć książkę na parę minut.
" - Trochę ambicji, Zordon. Bierz przykład ze mnie.
- Z ciebie?
- No - potwierdziła. - Bo wiesz, jak to mówią. Jeśli jesteś politykiem, aspiruj, by zostać prezydentem. Jeśli księdzem, dąż do bycia papieżem. Jeśli prawnikiem, próbuj zostać Chyłką."
Jednak aż tak źle nie było. Co to, to nie. Otóż gdy jest Langer, jest zabawa 😂 Na te fragmenty czekałam z utęsknieniem i nadal podtrzymuję to, że gdyby nie czerwony mustang, byłoby kiepsko ;) Wielu z Was mówi, że w końcu będę mieć dość Pitera, ale ja chętnie przeczytałabym książkę z nim w roli głównej 😈 Ach, ta słabość do czarnych charakterów...
Jak zwykle, dowiedziałam się wielu nowych (ultraużytecznych!) rzeczy, dla przykładu: ostatnio spacerowałam sobie elegancko po starówce, a przede mną ukazała się kawiarnia o wdzięcznej nazwie "Agawa". I jakie było moje pierwsze skojarzenie? To właśnie z agawy robi się tequilę! 😂🍸🦇
Do mojego słowniczka mogę dopisać również takie terminy jak 'lalochezja' (innymi słowy: wyładowanie poprzez przeklinanie, u mnie raczej tego nie zauważycie) czy 'tsundoku' (czytaj: sztuka zbierania książek - w tym akurat mam doświadczenie - stos hańby rośnie i rośnie 🙈).
A zakończenie? Cóż... Cieszę się, że jeszcze jestem w sytuacji, gdy od razu mogę sięgnąć po kolejny tom.
" - Trochę ambicji, Zordon. Bierz przykład ze mnie.
- Z ciebie?
- No - potwierdziła. - Bo wiesz, jak to mówią. Jeśli jesteś politykiem, aspiruj, by zostać prezydentem. Jeśli księdzem, dąż do bycia papieżem. Jeśli prawnikiem, próbuj zostać Chyłką."
Jednak aż tak źle nie było. Co to, to nie. Otóż gdy jest Langer, jest zabawa 😂 Na te fragmenty czekałam z utęsknieniem i nadal podtrzymuję to, że gdyby nie czerwony mustang, byłoby kiepsko ;) Wielu z Was mówi, że w końcu będę mieć dość Pitera, ale ja chętnie przeczytałabym książkę z nim w roli głównej 😈 Ach, ta słabość do czarnych charakterów...
Jak zwykle, dowiedziałam się wielu nowych (ultraużytecznych!) rzeczy, dla przykładu: ostatnio spacerowałam sobie elegancko po starówce, a przede mną ukazała się kawiarnia o wdzięcznej nazwie "Agawa". I jakie było moje pierwsze skojarzenie? To właśnie z agawy robi się tequilę! 😂🍸🦇
Do mojego słowniczka mogę dopisać również takie terminy jak 'lalochezja' (innymi słowy: wyładowanie poprzez przeklinanie, u mnie raczej tego nie zauważycie) czy 'tsundoku' (czytaj: sztuka zbierania książek - w tym akurat mam doświadczenie - stos hańby rośnie i rośnie 🙈).
A zakończenie? Cóż... Cieszę się, że jeszcze jestem w sytuacji, gdy od razu mogę sięgnąć po kolejny tom.
February 7, 2022
Do wyjebania jesteś Kordian Oryński
This entire review has been hidden because of spoilers.
February 16, 2023
końcówka mnie złamała
September 15, 2023
Serio William?
March 15, 2024
O KUR** CO TU SIĘ STAŁO
ZORDON CO TY ODWALIŁEŚ
ZORDON CO TY ODWALIŁEŚ
January 21, 2024
I'm totally not surprised the events went that way. The Chyłka's thing wasn't going to happen and it was obvious from the moment we got the big news. The case was generally interesting but I don't know why this time it had to be Zordon. It seems recently the law drama regards either Chyłka or Zordon, not some external case. I hope this ends soon in the series because it's getting repetitive. I just wonder if Chyłka goes back to drinking in the next part, Zordon becomes a drug addict and here we go again. I really wish it doesn't go this way.
September 8, 2023
niezawodna Chyłka
January 16, 2025
3,5 gorsza niż poprzednia część, nie wciągnęła tak bardzo plus te wzory tatuaży były zbyt randomowe NO PLIS WZORKI KSIĘŻYCÓW PLANET?
August 24, 2025
KORDIAN JAK JA CIĘ ZNAJDE
Displaying 1 - 30 of 261 reviews