De zeven verhalen uit deze bundel handelen over de dromen en trauma's van burgermannen omstreeks 1950. Dat was de leefwereld van Johan Daisne, een wereld die nu eindeloos veraf lijkt. De stijve kloekheid van Daisne spreekt me weliswaar aan, vooral dan in verhalen als 'Winterrozen voor een kwakzalver' en 'Egbertha in de onderwereld'.