What do you think?
Rate this book
De Korf
Nadat kosmische straling de aarde grotendeels heeft verwoest, proberen de overlevenden in Rotterdam verder te gaan onder een kunstmatige koepel. Als er op een dag een portaal opent naar vijf jaar in de toekomst, wordt de jongen Zilver meegenomen naar een burgeroorlog die het einde van het laatste stukje beschaving lijkt te zijn. Niemand is meer hoe hij ze kende. Met zijn twee beste vrienden Kirsten en Tijmen en nieuwe, onverwachte bondgenoten moet Zilver een manier vinden om terug te gaan naar het verleden en dingen anders te laten lopen. Maar aan welke kant gaat Zilver staan als hij moet kiezen tussen de levens van onschuldige mensen en een beter morgen? Alleen als hij extreme beslissingen neemt, heeft hij een kans om te voorkomen dat de verschrikkelijke toekomst die hij heeft gezien realiteit wordt... De Korf is een post-apocalyptisch young adultverhaal. Ahmet Chakioglou creëert een fictieve toekomst voor Nederland, waarin bekende locaties nieuwe betekenissen krijgen en niets is wat het lijkt.
300 pages, Hardcover
First published October 19, 2020
11 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 12 of 12 reviews
October 6, 2020
Uiteraard ga ik deze sterwaardering uitgebreid toelichten in mijn recensie die aanstaande vrijdag op mijn blog komt. Ik denk dat er zeker lezers voor dit boek zijn (met name jongens kunnen dit boek ongetwijfeld veel meer waarderen dan ik), het is alleen op nagenoeg alle fronten geen boek voor mij. Jammer...
May 29, 2021
6- Een dystopische YA van eigen bodem, gesitueerd in Rotterdam, met SF-elementen zoals tijdreizen erin. Spekkie naar mijn bekkie, zou je zeggen. Bovendien valt het me al langer op dat er wat afkomst betreft weinig diversiteit is onder schrijvers van het fantastische genre in Nederland, dus sprak het me aan om een keer een boek te lezen van iemand met een andere achtergrond dan ik. Die wordt overigens ook op een goede manier getoond in dit boek. Niet opdringerig of zo, maar het is mooi dat er personages zijn die naar de moskee gaan en voor wie hun eigen cultuur belangrijk is. De cover is ook mooi en aansprekend. Dus mijn verwachtingen waren hooggespannen. Te hoog - helaas voor mij. Ik kon dit boek uiteindelijk geen dikke voldoende geven en weet nog niet of ik het tweede boek ook ga lezen. Overigens deed dat af aan mijn leesgenot: toen ik begon aan het boek wist ik niet dat er een tweede boek zou komen. Ik dacht dat het op zichzelf stond. Op de kaft en op de achterkant staat geen indicatie dat dit het eerste deel zou zijn. Verhaallijnen waarvan ik dacht dat die afgerond zouden worden bleven open en dat ervoer ik als licht frustrerend.
Laat ik eerst aangeven waar ik wél van genoot. Ten eerste het originele idee van dit boek. Tijdreizen in een dystopische setting, het gebruik van werkelijk bestaande locaties uit Rotterdam, dat vond ik echt leuk om te lezen. Er waren ook een paar mooie actiescènes waar ik van genoot. Ten tweede een vrij vlotte schrijfstijl (waar ik ook wel wat op aan te merken heb, zie hierna, maar toch las het vlot). Verder een sympathieke hoofdpersoon. Wat ik ten slotte erg goed gedaan vond was hoe de auteur speelt met je gevoelens voor bepaalde karakters. Vooral Hazel blijft een enigma. Hoe kan het dat iemand die in het begin van het boek zo sympathiek is, later een van de ergste vijanden is? Hoe kan het dat hij samenwerkt met iemand die aan het begin van het boek duidelijk slechte bedoelingen heeft? Aan het eind weet je nog niet hoe het zit, zelfs al heb je dan een flink stuk achtergrondinformatie meegekregen. Heel fascinerend en in mijn optiek goed uitgevoerd.
Dit is het debuut van deze schrijver (volgens mij, maar ik kan het mis hebben, ook het eerste boek dat hij schreef - en het is altijd aan te raden meer te schrijven voor je iets hebt dat je naar een uitgeer stuurt) en als zodanig is het toch veelbelovend. Maar wil je dit boek echt een kans geven, dan moet je je kritische kant als lezer uitschakelen. Daar ben ik niet zo goed toe in staat, dus heb ik wel wat opmerkingen bij het verhaal.
Ten eerste stonden er best veel foutjes in. Veel daarvan (ontbrekende woorden, te veel spaties, herhaling van een heel zinsdeel,'net als hem' in plaats van 'net als hij') hadden er door de eindredacteur uitgehaald moeten worden, maar een aantal kwamen op het conto van de schrijver. Zo haalde hij tegenwoordige en verleden tijd soms door de war ('ze wisten dat deze mensen schietgrage schurken waren die niet bang zijn om een leven te nemen') en wilde hij teveel beschrijven ('Met moeite ging ze heel langzaam rechtop zitten' waar 'Met moeite ging ze rechtop zitten' en 'Heel langzaam ging ze rechtop zitten' hetzelfde uitdrukken). Ook denk ik dat de auteur veel in het Engels leest en misschien wel heeft geschreven, want hij schrijft: 'Hij wilde ook niets van hem horen, na alles wat hij de vorige keer had geleerd, ...'.
Ten tweede denk ik dat de voortdurende perspectiefwisselingen een teken zijn van de onervarenheid van de auteur. Het is natuurlijk prima een alwetende verteller toe te passen, maar ik geloof toch dat de auteur de jongen Zilver als hoofdpersoon wilde volgen, maar toch opeens middenin een passage in de gedachten van iemand anders ging springen. Het loont de moeite bewust te kiezen in welk perspectief je een verhaal wilt schrijven en je daar ook aan te houden.
Mijn grootste kritiekpunt was echter dat de wereld niet goed genoeg was uitgedacht. In dit verhaal is het grootste deel van de wereld vernietigd. Een deel van Nederland is bewaard gebleven onder een ondoordringbare koepel. Deze staat er nu al tien jaar. Maar wat de gevolgen daarvan zijn worden niet duidelijk. Mensen drinken whisky en koffie. Waar komt dat vandaan? Vooral de koffie - de koffieplant groeit niet in Nederland ... Er is een benzinestation met een snoepautomaat - waar komt de benzine vandaan? Waar komt de snoep vandaan? Als er geen wind is in de koepel - hoe kan er dan windenergie worden opgewekt? En is de wereld buiten de koepel nog steeds bedekt door stofwolken? Zo ja, kan er dan wel sprake zijn van van zonne-energie? Dit soort vragen stelde ik mezelf voortdurend. Zo'n koepel is een leuk idee, maar dan moet je wel goed uitdenken welke gevolgen die heeft voor de mensen die eronder leven! Is er wel voldoende zuurstof? Wat als luchtvervuiling niet kan ontsnappen? Ga zo maar door. Ik ben teveel een SF-lezer om niet over deze vragen te struikelen en dat is de voornaamste reden dat ik met mijn beoordeling niet boven een 6 uitkwam.
Laat ik eerst aangeven waar ik wél van genoot. Ten eerste het originele idee van dit boek. Tijdreizen in een dystopische setting, het gebruik van werkelijk bestaande locaties uit Rotterdam, dat vond ik echt leuk om te lezen. Er waren ook een paar mooie actiescènes waar ik van genoot. Ten tweede een vrij vlotte schrijfstijl (waar ik ook wel wat op aan te merken heb, zie hierna, maar toch las het vlot). Verder een sympathieke hoofdpersoon. Wat ik ten slotte erg goed gedaan vond was hoe de auteur speelt met je gevoelens voor bepaalde karakters. Vooral Hazel blijft een enigma. Hoe kan het dat iemand die in het begin van het boek zo sympathiek is, later een van de ergste vijanden is? Hoe kan het dat hij samenwerkt met iemand die aan het begin van het boek duidelijk slechte bedoelingen heeft? Aan het eind weet je nog niet hoe het zit, zelfs al heb je dan een flink stuk achtergrondinformatie meegekregen. Heel fascinerend en in mijn optiek goed uitgevoerd.
Dit is het debuut van deze schrijver (volgens mij, maar ik kan het mis hebben, ook het eerste boek dat hij schreef - en het is altijd aan te raden meer te schrijven voor je iets hebt dat je naar een uitgeer stuurt) en als zodanig is het toch veelbelovend. Maar wil je dit boek echt een kans geven, dan moet je je kritische kant als lezer uitschakelen. Daar ben ik niet zo goed toe in staat, dus heb ik wel wat opmerkingen bij het verhaal.
Ten eerste stonden er best veel foutjes in. Veel daarvan (ontbrekende woorden, te veel spaties, herhaling van een heel zinsdeel,'net als hem' in plaats van 'net als hij') hadden er door de eindredacteur uitgehaald moeten worden, maar een aantal kwamen op het conto van de schrijver. Zo haalde hij tegenwoordige en verleden tijd soms door de war ('ze wisten dat deze mensen schietgrage schurken waren die niet bang zijn om een leven te nemen') en wilde hij teveel beschrijven ('Met moeite ging ze heel langzaam rechtop zitten' waar 'Met moeite ging ze rechtop zitten' en 'Heel langzaam ging ze rechtop zitten' hetzelfde uitdrukken). Ook denk ik dat de auteur veel in het Engels leest en misschien wel heeft geschreven, want hij schrijft: 'Hij wilde ook niets van hem horen, na alles wat hij de vorige keer had geleerd, ...'.
Ten tweede denk ik dat de voortdurende perspectiefwisselingen een teken zijn van de onervarenheid van de auteur. Het is natuurlijk prima een alwetende verteller toe te passen, maar ik geloof toch dat de auteur de jongen Zilver als hoofdpersoon wilde volgen, maar toch opeens middenin een passage in de gedachten van iemand anders ging springen. Het loont de moeite bewust te kiezen in welk perspectief je een verhaal wilt schrijven en je daar ook aan te houden.
Mijn grootste kritiekpunt was echter dat de wereld niet goed genoeg was uitgedacht. In dit verhaal is het grootste deel van de wereld vernietigd. Een deel van Nederland is bewaard gebleven onder een ondoordringbare koepel. Deze staat er nu al tien jaar. Maar wat de gevolgen daarvan zijn worden niet duidelijk. Mensen drinken whisky en koffie. Waar komt dat vandaan? Vooral de koffie - de koffieplant groeit niet in Nederland ... Er is een benzinestation met een snoepautomaat - waar komt de benzine vandaan? Waar komt de snoep vandaan? Als er geen wind is in de koepel - hoe kan er dan windenergie worden opgewekt? En is de wereld buiten de koepel nog steeds bedekt door stofwolken? Zo ja, kan er dan wel sprake zijn van van zonne-energie? Dit soort vragen stelde ik mezelf voortdurend. Zo'n koepel is een leuk idee, maar dan moet je wel goed uitdenken welke gevolgen die heeft voor de mensen die eronder leven! Is er wel voldoende zuurstof? Wat als luchtvervuiling niet kan ontsnappen? Ga zo maar door. Ik ben teveel een SF-lezer om niet over deze vragen te struikelen en dat is de voornaamste reden dat ik met mijn beoordeling niet boven een 6 uitkwam.
February 11, 2021
2,5 :)
Laat ik vooropstellen dat De Korf voor liefhebbers van dystopische verhalen, tijdreizen en vele personages die stuk voor stuk verschillende ontwikkelingen doormaken, een interessant debuut is/kan zijn van eigen bodem. Het verhaal zit vol potentie. De rode draad bleef mij bezig houden, waardoor ik toch heel nieuwsgierig ben geworden naar hoe dit avontuur afloopt!
Ik ben tevens blij dat ik toevallig de series over The Flash en Legends of Tomorrow enigszins heb gevolgd, waardoor ik het tijdreizen voor mijn gevoel makkelijker doorkwam, haha! ;) Toch vond ik dit tijdreizen heel verfrissend, zeker als het op de manier wordt gebruikt als in dit boek. Het switchen van de ene tijdzone naar de andere is absoluut een benodigd punt in het grote geheel, omdat je hierdoor meer te weten komt over de geschiedenis van zowel de Korf als de personages, en waarom ze zijn geworden zoals ze zijn. Het voelde voor mij als iets nieuws en daardoor was ik zeer benieuwd naar hoe alles zich zou ontvouwen.
Helaas was ik niet de juiste persoon voor het gehele boek. Ja, er waren mooie fragmenten, de schrijfstijl is goed, de omgeving wordt gedetailleerd omschreven en de tijdsprongen die nodig waren om het een en ander uit te leggen - letterlijk en figuurlijk - hielden mij tot op zekere hoogte aan het lezen.
Echter vond ik de uitwerking niet helemaal zoals ik gewend ben. Dit kan een persoonlijke ervaring zijn, dus pin me hier niet aan vast; ik weet alleen dat ik mede door de interessante rode draad en het open einde uiteindelijk toch geprikkeld werd om uit te kijken naar het vervolg, maar ondanks die positieve punten helaas toch niet zo van het boek heb genoten als ik graag had gewild.
Er werd in korte tijd veel informatie gedropt, de wisselingen tussen de diverse tijdszones waren soms abrupt, net als de sprongen tussen de personages - het ene moment lees je het uit het oogpunt/de vertelvorm van de een, om vervolgens plotseling vanuit een ander te lezen. Hierdoor was ik soms meer aan het schakelen van personage 1 naar personage 2 enz (en het zijn er wel een aantal), waardoor ik het verhaal wat uit het oog verloor. Misschien lag dit ook aan het feit dat ik het ebook las en hierdoor niet even makkelijk en snel terug kon bladeren om het een en ander terug te lezen, maar ik vond de ‘hak-op-de-tak’ gebeurtenissen persoonlijk niet helemaal prettig lezen.
Sommige stukken voelden daarnaast als ‘laatste stukjes benodigde opvulling’, waardoor ik het soms te gemaakt vond overkomen, en op een bepaald punt in het verhaal stond ik zelfs op het punt het boek weg te leggen en niet meer op te pakken, omdat ik het betreffende stukje ‘aanvullende informatie’ onnodig, te kort door de bocht en te snel afgeraffeld vond afgewerkt, waardoor het voor mij totaal geen toegevoegde waarde had; het riep bij mij slechts frustratie en ergernis op. (ook hier geldt: dit is een persoonlijke mening, misschien ervaren andere lezers dit verhaal en deze wendingen juist als goed en logisch. Iedereen leest een boek immers anders :) ). Tevens miste ik helaas een stukje betrokkenheid en gevoel naar de personages toe, het gevoel van saamhorigheid, empathie, inleven tussen lezer en personage, waardoor ik geen band met hen op kon bouwen en me volledig in hun levens kon verliezen. Als ik dit wel had gehad, denk ik dat ik het verhaal op een heel andere manier had gelezen en er voor mij meer leesplezier van had gehad.
Nogmaals: ik blijf van mening dat dit absoluut een boek kan zijn voor liefhebbers van dystopische verhalen vol actie, diverse tijdlijnen, meerdere personages met stuk voor stuk een eigen leven met interesses en gevoelens, en geheimen die ontrafeld dienen te worden. En het speelt zich allemaal af in ons eigen land, hoe tof is dat! De Korf zet je als lezer aan het denken over hoe we zouden hebben geleefd als er echt van dit soort koepels zouden bestaan… of zijn ze er stiekem al, maar zijn we ons hier nog niet bewust van?
Ik vind het jammer dat ik niet helemaal de juiste lezer ben geweest voor dit boek - het is een debuut waarvan het verhaal absoluut potentie heeft, dat heb ik wel gezien! -, maar ondanks dat het mijn eigen verwachtingen niet heeft waargemaakt, kijk ik stiekem toch uit naar het vervolg. Nog niet alle vragen zijn beantwoord, en ik ben benieuwd hoe het avontuur voor Zilver en de mensen die hij gaandeweg heeft ontmoet uiteindelijk af zal lopen! Misschien dat het vervolg mij meer ligt :)
Laat ik vooropstellen dat De Korf voor liefhebbers van dystopische verhalen, tijdreizen en vele personages die stuk voor stuk verschillende ontwikkelingen doormaken, een interessant debuut is/kan zijn van eigen bodem. Het verhaal zit vol potentie. De rode draad bleef mij bezig houden, waardoor ik toch heel nieuwsgierig ben geworden naar hoe dit avontuur afloopt!
Ik ben tevens blij dat ik toevallig de series over The Flash en Legends of Tomorrow enigszins heb gevolgd, waardoor ik het tijdreizen voor mijn gevoel makkelijker doorkwam, haha! ;) Toch vond ik dit tijdreizen heel verfrissend, zeker als het op de manier wordt gebruikt als in dit boek. Het switchen van de ene tijdzone naar de andere is absoluut een benodigd punt in het grote geheel, omdat je hierdoor meer te weten komt over de geschiedenis van zowel de Korf als de personages, en waarom ze zijn geworden zoals ze zijn. Het voelde voor mij als iets nieuws en daardoor was ik zeer benieuwd naar hoe alles zich zou ontvouwen.
Helaas was ik niet de juiste persoon voor het gehele boek. Ja, er waren mooie fragmenten, de schrijfstijl is goed, de omgeving wordt gedetailleerd omschreven en de tijdsprongen die nodig waren om het een en ander uit te leggen - letterlijk en figuurlijk - hielden mij tot op zekere hoogte aan het lezen.
Echter vond ik de uitwerking niet helemaal zoals ik gewend ben. Dit kan een persoonlijke ervaring zijn, dus pin me hier niet aan vast; ik weet alleen dat ik mede door de interessante rode draad en het open einde uiteindelijk toch geprikkeld werd om uit te kijken naar het vervolg, maar ondanks die positieve punten helaas toch niet zo van het boek heb genoten als ik graag had gewild.
Er werd in korte tijd veel informatie gedropt, de wisselingen tussen de diverse tijdszones waren soms abrupt, net als de sprongen tussen de personages - het ene moment lees je het uit het oogpunt/de vertelvorm van de een, om vervolgens plotseling vanuit een ander te lezen. Hierdoor was ik soms meer aan het schakelen van personage 1 naar personage 2 enz (en het zijn er wel een aantal), waardoor ik het verhaal wat uit het oog verloor. Misschien lag dit ook aan het feit dat ik het ebook las en hierdoor niet even makkelijk en snel terug kon bladeren om het een en ander terug te lezen, maar ik vond de ‘hak-op-de-tak’ gebeurtenissen persoonlijk niet helemaal prettig lezen.
Sommige stukken voelden daarnaast als ‘laatste stukjes benodigde opvulling’, waardoor ik het soms te gemaakt vond overkomen, en op een bepaald punt in het verhaal stond ik zelfs op het punt het boek weg te leggen en niet meer op te pakken, omdat ik het betreffende stukje ‘aanvullende informatie’ onnodig, te kort door de bocht en te snel afgeraffeld vond afgewerkt, waardoor het voor mij totaal geen toegevoegde waarde had; het riep bij mij slechts frustratie en ergernis op. (ook hier geldt: dit is een persoonlijke mening, misschien ervaren andere lezers dit verhaal en deze wendingen juist als goed en logisch. Iedereen leest een boek immers anders :) ). Tevens miste ik helaas een stukje betrokkenheid en gevoel naar de personages toe, het gevoel van saamhorigheid, empathie, inleven tussen lezer en personage, waardoor ik geen band met hen op kon bouwen en me volledig in hun levens kon verliezen. Als ik dit wel had gehad, denk ik dat ik het verhaal op een heel andere manier had gelezen en er voor mij meer leesplezier van had gehad.
Nogmaals: ik blijf van mening dat dit absoluut een boek kan zijn voor liefhebbers van dystopische verhalen vol actie, diverse tijdlijnen, meerdere personages met stuk voor stuk een eigen leven met interesses en gevoelens, en geheimen die ontrafeld dienen te worden. En het speelt zich allemaal af in ons eigen land, hoe tof is dat! De Korf zet je als lezer aan het denken over hoe we zouden hebben geleefd als er echt van dit soort koepels zouden bestaan… of zijn ze er stiekem al, maar zijn we ons hier nog niet bewust van?
Ik vind het jammer dat ik niet helemaal de juiste lezer ben geweest voor dit boek - het is een debuut waarvan het verhaal absoluut potentie heeft, dat heb ik wel gezien! -, maar ondanks dat het mijn eigen verwachtingen niet heeft waargemaakt, kijk ik stiekem toch uit naar het vervolg. Nog niet alle vragen zijn beantwoord, en ik ben benieuwd hoe het avontuur voor Zilver en de mensen die hij gaandeweg heeft ontmoet uiteindelijk af zal lopen! Misschien dat het vervolg mij meer ligt :)
January 5, 2022
Shamelessly plugging my own book here... I loved writing it and am looking forward to present the conclusion of the story in the sequel!
December 24, 2020
"De Korf" is een boek waarin zo veel gebeurt, dat het lastig is om het boek samen te vatten. Om te beginnen is het echt een dystopische roman die een post-apocalyptische wereld beschrijft. Zo bevat het boek kosmische straling die de wereld grotendeels heeft verwoest, een burgeroorlog en het einde van de beschaving. Dit is allemaal typisch voor de dystopische roman, maar doordat het verhaal zich in Nederland afspeelt leest het heel nieuw. Ik vond het super gaaf om over plekken die ik goed ken, zoals de Koopgoot in Rotterdam, te lezen, maar dan geplaatst in deze post-apocalytpolische setting. Alleen dit maakt het al waard om "de Korf" te lezen. Behalve de post-apocalyptische elementen, bevat het verhaal ook science fiction elementen. Tijdreizen is namelijk heel belangrijk in dit verhaal. Ik vind het altijd leuk als een boek tijdreizen bevat. Het geeft een bepaalde spanning aan het verhaal. Het tijdreizen wordt versterkt doordat het verhaal niet chronologisch is geschreven. Je springt steeds van het heden naar het verleden en naar de toekomst, waardoor de lezer zelf letterlijk aan het tijdreizen is. Tot slot vond ik de personages top. Tegen het einde van het boek had ik het gevoel dat ik ze echt kende en ik leefde helemaal met ze mee. Ik vind altijd dat de personages het belangrijkst zijn. Al gebeurt er zo veel spannends in een boek, als de personages niet tot leven kunnen worden gebracht maakt het niets uit wat er in het boek gebeurt. Maar de personages in "de Korf" zijn sterk en levendig, en ze brengen het boek tot leven. En als allerlaatste is dit ook een leuk boek om in deze coronaperiode te lezen. Wat is een betere tijd om een dystopische roman te lezen dan een tijd die een beetje als een dystopische roman aanvoelt?
November 8, 2020
In één ruk uit.
Soms kom je van die boeken tegen die je gewoon meteen uit wil hebben. De structuur van De Korf zoog mij mee in het verhaal, waarbij via flashbacks de verrassingen in het verhaal worden uitgediept en verklaard.
De hoofdpersonen zijn jong (een stuk jonger dan ik), maar worden terecht neergezet als jong volwassen. In hun wereld kunnen ze geen kind meer zijn, ze moeten harde beslissingen nemen. Er wordt weinig teruggekeken naar hoe het was, en als je verhalen hoort van mensen die op jonge leeftijd grote veranderingen in hun leven hebben meegemaakt, is dat wat er soms mist. Er is geen tijd voor "heimwee", al heeft men in de wereld van De Korf ook wel iets anders aan zijn hoofd dan denken aan vroeger.
Verhaaltechnisch blijft er nog heel veel te vertellen over iedereen in de wereld van De Korf. Hopelijk snel een deel twee, waarin we dan weer kunnen meeleven met Zilver en zijn vrienden.
De dystopische YA is populair en er is veel aanbod. De Korf geeft een uniek Nederlands tintje aan dit internationale verschijnsel, en steekt naar mijn mening goed af tegen de verder veelal Engelstalige boeken.
Soms kom je van die boeken tegen die je gewoon meteen uit wil hebben. De structuur van De Korf zoog mij mee in het verhaal, waarbij via flashbacks de verrassingen in het verhaal worden uitgediept en verklaard.
De hoofdpersonen zijn jong (een stuk jonger dan ik), maar worden terecht neergezet als jong volwassen. In hun wereld kunnen ze geen kind meer zijn, ze moeten harde beslissingen nemen. Er wordt weinig teruggekeken naar hoe het was, en als je verhalen hoort van mensen die op jonge leeftijd grote veranderingen in hun leven hebben meegemaakt, is dat wat er soms mist. Er is geen tijd voor "heimwee", al heeft men in de wereld van De Korf ook wel iets anders aan zijn hoofd dan denken aan vroeger.
Verhaaltechnisch blijft er nog heel veel te vertellen over iedereen in de wereld van De Korf. Hopelijk snel een deel twee, waarin we dan weer kunnen meeleven met Zilver en zijn vrienden.
De dystopische YA is populair en er is veel aanbod. De Korf geeft een uniek Nederlands tintje aan dit internationale verschijnsel, en steekt naar mijn mening goed af tegen de verder veelal Engelstalige boeken.
January 25, 2022
Debuut SF/YA verhaal van Ahmet Chakioglou, en ik moet zeggen dat het een zeer goed geslaagd verhaal is. Het had een paar kleine foutjes maar die waren niet storend.
Dit dystopisch verhaal speelt zich af in Rotterdam, maar had in willekeurig ander stad plaats kunnen vinden. In het begin had ik wat moeite om er goed in te komen, daar er zowel in de huidige tijd als in de toekomst en het verleden gebeurtenissen plaats vinden. Ook wisselt het boek nogal eens van perspectief en dan moet je weer even goed opletten.
Zoals de synopsis al aangeeft, wordt de Aarde grotendeels verwoest door kosmische stralingen. Er wordt gewerkt aan een koepel die Nederland zou moeten beschermen. Rotterdam is gekozen als nieuwe hoofdstad, en de regering neemt zijn intrek in het gebouw van 'De Bijenkorf'.
De jonge Zilver wordt door een plots verschijnende portaal 5 jaar in de toekomst neergezet. Het land blijkt in een burgeroorlog te zijn verwikkeld. Zilver moet proberen on weer terug te gaan in de tijd, naar het exacte punt waar hij destijds verdween. Oude en nieuwe vrienden melden zich aan om hem te helpen.
Er gebeurt zoveel in dit boek, dat het lastig is om het kort samen te vatten. Het is een post-apocalyptisch verhaal, vermengd met wat Science-Fiction. De personages kwamen goed en helder over en in vrij korte tijd had je een band met ze.
De koepel bestaat al 10 jaar, en dat brengt me toch wel tot een paar vragen:
De gevolgen van de koepel zijn niet echt duidelijk. Er wordt koffie en thee gedronken, soms zelfs whiskey. Waar komt dat vandaan? Koffie groeit niet in Nederland, thee trouwens ook niet (of we moeten te maken hebben met een soort Ersatz koffie en thee)
Een benzine-station (met snoepautomaat). Waar komt de benzine vandaan? Zelfs met een hele strenge rantsoenering hou je het geen 10 jaar vol. Waar komt het snoep vandaan? Er wordt nogal flink met auto's gereden.
Hoe wordt energie opgewekt? Windenergie? Of Kernenergie? Of zonnepanelen? Is de koepel doorzichtig?
Waar komt de zuurstof vandaan en waar blijft het stikstof? Het eten, waar komt dat vandaan.
Er zijn nogal wat tekstuele foutjes, die een editor makkelijk had kunnen redigeren. Jammer dat een epiloog ontbrak, en meer informatie over de gebeurtenissen had wel mooi geweest. Neemt niet weg dat het een mooi geschreven boek was.
Dit dystopisch verhaal speelt zich af in Rotterdam, maar had in willekeurig ander stad plaats kunnen vinden. In het begin had ik wat moeite om er goed in te komen, daar er zowel in de huidige tijd als in de toekomst en het verleden gebeurtenissen plaats vinden. Ook wisselt het boek nogal eens van perspectief en dan moet je weer even goed opletten.
Zoals de synopsis al aangeeft, wordt de Aarde grotendeels verwoest door kosmische stralingen. Er wordt gewerkt aan een koepel die Nederland zou moeten beschermen. Rotterdam is gekozen als nieuwe hoofdstad, en de regering neemt zijn intrek in het gebouw van 'De Bijenkorf'.
De jonge Zilver wordt door een plots verschijnende portaal 5 jaar in de toekomst neergezet. Het land blijkt in een burgeroorlog te zijn verwikkeld. Zilver moet proberen on weer terug te gaan in de tijd, naar het exacte punt waar hij destijds verdween. Oude en nieuwe vrienden melden zich aan om hem te helpen.
Er gebeurt zoveel in dit boek, dat het lastig is om het kort samen te vatten. Het is een post-apocalyptisch verhaal, vermengd met wat Science-Fiction. De personages kwamen goed en helder over en in vrij korte tijd had je een band met ze.
De koepel bestaat al 10 jaar, en dat brengt me toch wel tot een paar vragen:
De gevolgen van de koepel zijn niet echt duidelijk. Er wordt koffie en thee gedronken, soms zelfs whiskey. Waar komt dat vandaan? Koffie groeit niet in Nederland, thee trouwens ook niet (of we moeten te maken hebben met een soort Ersatz koffie en thee)
Een benzine-station (met snoepautomaat). Waar komt de benzine vandaan? Zelfs met een hele strenge rantsoenering hou je het geen 10 jaar vol. Waar komt het snoep vandaan? Er wordt nogal flink met auto's gereden.
Hoe wordt energie opgewekt? Windenergie? Of Kernenergie? Of zonnepanelen? Is de koepel doorzichtig?
Waar komt de zuurstof vandaan en waar blijft het stikstof? Het eten, waar komt dat vandaan.
Er zijn nogal wat tekstuele foutjes, die een editor makkelijk had kunnen redigeren. Jammer dat een epiloog ontbrak, en meer informatie over de gebeurtenissen had wel mooi geweest. Neemt niet weg dat het een mooi geschreven boek was.
August 12, 2022
Recensie volgt op mn website
October 13, 2020
3,5 sterren
In het begin van het verhaal wordt er vooral gesproken over wat er tien jaar eerder is gebeurd en welke consequenties dit heeft gehad voor het leven van de mensen in de koepel en hoe de maatschappij zich langzamerhand weer begon te herstellen. Je komt achter deze informatie doordat je leest over de ervaringen van Zilver en zijn vrienden die erg jong waren toen de ramp gebeurde en zich niet veel meer kunnen herinneren hoe het leven vroege zonder koepel was. Ze zijn inmiddels tieners en kennen geen andere manier van leven meer. Ik had meer actie verwacht in het begin, meer over wat er nou precies gebeurde op het moment dat de radioactieve meteorieten de aarde bereikten. In het begin lees je regelmatig vooral in vertellende vorm over wat er gebeurt en wat de personages meemaken in plaats van dat je het via de personages zelf meemaakt en ervaart. Het verhaal las regelmatig als een verslag over de gebeurtenissen en ik miste op die momenten actie en interactie met de personages. Naar mijn mening zou het verhaal in het begin sterker zijn geweest als de schrijver je als lezer meer had betrokken bij gebeurtenissen vanuit een personage, je de actie had laten voelen, je er als lezer bij had laten zijn op de momenten dat belangrijke zaken plaatsvonden.
Er zijn verschillende tijdlijnen, het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Gelukkig geeft de schrijver steeds duidelijk aan welk jaar het is. Vanaf het moment dat Zilver in de toekomst is, wordt de schrijfstijl minder vertellend en bevat het verhaal meer actie en ook interactie tussen de personages, waardoor ik het met meer plezier las. De toekomst die Zilver ziet is vreselijk. Er blijkt zoveel meer aan de hand te zijn dan je van te voren had kunnen bedenken. Het verhaal is goed opgebouwd. Wat ik ook erg goed vond, is dat ik mij vanaf dat moment steeds afvroeg hoe het zover heeft kunnen komen dat er een tweedeling in de maatschappij heeft plaatsgevonden. De schrijver houdt de lezer lange tijd in het ongewisse wat dit betreft en hierdoor blijft het verhaal spannend.
Wat ik erg leuk vond aan De Korf is dat het zich afspeelt in Nederland en dan met name Rotterdam. Ik ben zelf bekend met die omgeving en het was intrigerend om eens hierover in een dystopische verhaal te lezen. Ik kon mij door deze herkenning een goed beeld vormen welke gevolgen de ramp heeft gehad.
Toen ik het boek dicht sloeg, was ik aangenaam verrast. Ondanks de beschrijvende schrijfstijl in het begin en zaken die mij in eerste instantie niet geheel logisch leken, heb ik het verhaal met veel plezier gelezen. Laat je dus in het begin niet tegenhouden door de schrijfstijl (als je er al last van zou hebben, dit is natuurlijk heel persoonlijk) en lees door. Ook voor de zaken die in eerste instantie niet logisch lijken, blijkt er een goede verklaring te zijn.
Ik hou erg van dystopische verhalen, vooral als die ook nog eens gecombineerd worden met tijdsprongen. Ondanks dat ik vooral in het begin van het verhaal enige moeite had met de manier waarop het verhaal werd gebracht heb ik zeker genoten van dit debuut. Vooral omdat ik de schrijfstijl tijdens de gebeurtenissen in de toekomst prettiger vond om te lezen. De Korf is een zeer vermakelijke dystopische YA. Ik kijk uit dan ook erg uit naar het vervolg, ik ben erg benieuwd of de plannen die Zilver en zijn vrienden bedacht hebben zullen gaan werken. Ik geef De Korf van Ahmet Chakioglou graag 3,5 sterren.
In het begin van het verhaal wordt er vooral gesproken over wat er tien jaar eerder is gebeurd en welke consequenties dit heeft gehad voor het leven van de mensen in de koepel en hoe de maatschappij zich langzamerhand weer begon te herstellen. Je komt achter deze informatie doordat je leest over de ervaringen van Zilver en zijn vrienden die erg jong waren toen de ramp gebeurde en zich niet veel meer kunnen herinneren hoe het leven vroege zonder koepel was. Ze zijn inmiddels tieners en kennen geen andere manier van leven meer. Ik had meer actie verwacht in het begin, meer over wat er nou precies gebeurde op het moment dat de radioactieve meteorieten de aarde bereikten. In het begin lees je regelmatig vooral in vertellende vorm over wat er gebeurt en wat de personages meemaken in plaats van dat je het via de personages zelf meemaakt en ervaart. Het verhaal las regelmatig als een verslag over de gebeurtenissen en ik miste op die momenten actie en interactie met de personages. Naar mijn mening zou het verhaal in het begin sterker zijn geweest als de schrijver je als lezer meer had betrokken bij gebeurtenissen vanuit een personage, je de actie had laten voelen, je er als lezer bij had laten zijn op de momenten dat belangrijke zaken plaatsvonden.
Er zijn verschillende tijdlijnen, het verhaal wordt niet chronologisch verteld. Gelukkig geeft de schrijver steeds duidelijk aan welk jaar het is. Vanaf het moment dat Zilver in de toekomst is, wordt de schrijfstijl minder vertellend en bevat het verhaal meer actie en ook interactie tussen de personages, waardoor ik het met meer plezier las. De toekomst die Zilver ziet is vreselijk. Er blijkt zoveel meer aan de hand te zijn dan je van te voren had kunnen bedenken. Het verhaal is goed opgebouwd. Wat ik ook erg goed vond, is dat ik mij vanaf dat moment steeds afvroeg hoe het zover heeft kunnen komen dat er een tweedeling in de maatschappij heeft plaatsgevonden. De schrijver houdt de lezer lange tijd in het ongewisse wat dit betreft en hierdoor blijft het verhaal spannend.
Wat ik erg leuk vond aan De Korf is dat het zich afspeelt in Nederland en dan met name Rotterdam. Ik ben zelf bekend met die omgeving en het was intrigerend om eens hierover in een dystopische verhaal te lezen. Ik kon mij door deze herkenning een goed beeld vormen welke gevolgen de ramp heeft gehad.
Toen ik het boek dicht sloeg, was ik aangenaam verrast. Ondanks de beschrijvende schrijfstijl in het begin en zaken die mij in eerste instantie niet geheel logisch leken, heb ik het verhaal met veel plezier gelezen. Laat je dus in het begin niet tegenhouden door de schrijfstijl (als je er al last van zou hebben, dit is natuurlijk heel persoonlijk) en lees door. Ook voor de zaken die in eerste instantie niet logisch lijken, blijkt er een goede verklaring te zijn.
Ik hou erg van dystopische verhalen, vooral als die ook nog eens gecombineerd worden met tijdsprongen. Ondanks dat ik vooral in het begin van het verhaal enige moeite had met de manier waarop het verhaal werd gebracht heb ik zeker genoten van dit debuut. Vooral omdat ik de schrijfstijl tijdens de gebeurtenissen in de toekomst prettiger vond om te lezen. De Korf is een zeer vermakelijke dystopische YA. Ik kijk uit dan ook erg uit naar het vervolg, ik ben erg benieuwd of de plannen die Zilver en zijn vrienden bedacht hebben zullen gaan werken. Ik geef De Korf van Ahmet Chakioglou graag 3,5 sterren.
March 19, 2021
verwoesting, tijdreizen en oorlog.
dit is mijn eerste ervaring met het genre dystopische en niet dat het slecht is maar het is niet mijn genre.
het boek begint al gelijk voor mij met een bekende plek dus er kwam gelijk een beeld in mijn hoofd rollen heerlijk vind ik dat.
ondanks dat het verhaal heerlijk leest had ik wel wat moeite met de verschillende tijdzones en de hoeveelheid personages die in het boek voorkomen. het boek is sterk geschreven en de personages zijn dat ook. ondanks dat het wat lastig lezen was op sommige punten wou ik wel doorlezen en weten hoe het afliep.
helaas was het einde voor mij erg abrupt en kan ik er vrij weinig mee dat is erg jammer nu weet ik nog niet of het is gelukt.
in het verhaal gebeurd veel en de personages maken allemaal andere ontwikkelingen door. het is spannend de spannig is door het verhaal heen voelbaar waardoor het op geen een moment saai word.
dit is mijn eerste ervaring met het genre dystopische en niet dat het slecht is maar het is niet mijn genre.
het boek begint al gelijk voor mij met een bekende plek dus er kwam gelijk een beeld in mijn hoofd rollen heerlijk vind ik dat.
ondanks dat het verhaal heerlijk leest had ik wel wat moeite met de verschillende tijdzones en de hoeveelheid personages die in het boek voorkomen. het boek is sterk geschreven en de personages zijn dat ook. ondanks dat het wat lastig lezen was op sommige punten wou ik wel doorlezen en weten hoe het afliep.
helaas was het einde voor mij erg abrupt en kan ik er vrij weinig mee dat is erg jammer nu weet ik nog niet of het is gelukt.
in het verhaal gebeurd veel en de personages maken allemaal andere ontwikkelingen door. het is spannend de spannig is door het verhaal heen voelbaar waardoor het op geen een moment saai word.
January 15, 2021
Grabs your attention from page 1 and you want more.
February 19, 2021
Het verhaal is interessant en zal zeker jongeren aanspreken, leuk dat het zich afspeelt in een bekende omgeving. Wat ik jammer vind is dat er veel taal- en vormfouten in staan.
Displaying 1 - 12 of 12 reviews