What do you think?
Rate this book
Seria bajkowa
Piastunka róż
Piastunka róż to romantyczna opowieść o magicznym miejscu i jego niezwykłej właścicielce.
320 pages, Paperback
First published September 26, 2022
3 people are currently reading
26 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 16 of 16 reviews
November 2, 2022
Sam pomysł spoko ale od połowy bardzo zaczęła się psuć
October 26, 2022
Katarzyna Michalak jest dobrze znaną i lubianą autorką, jej powieści przekroczyły nakład trzech milionów. Cudowne życiowe historie, które serwują czytelniczkom mnóstwo emocji i przepiękne okładki, głównie za to pokochały ją tysiące czytelniczek. I wcale się nie dziwię, że są osoby, które sięgają po książki Pani Kasi, bo okładki jej powieści faktycznie są urzekające. Po „Piastunkę róż” sięgnęłam właśnie ze względu na okładkę, choć nie tylko, bo opis powieści zachwycił mnie równie mocno. Czy historia, którą zaserwowała mi autorka, skradła moje „kryminalne” serce?
Flora przed siedmioma laty przeżyła tragedię, po której boi się wychodzić poza drzwi własnego pokoju. Jedyną jej radością jest róża, która kwitnie samotnie zaraz za jej oknem. Pewnego dnia jej siostra znajduje na wycieraczce list. Mieszkająca nad morzem kobieta poszukuje osoby do pielęgnowania różanego ogrodu. Gdyby nie szantaż siostry, prawdopodobnie Flora nie zdecydowałaby się odpowiedzieć na ogłoszenie. A przecież pielęgnowanie ogrodów od zawsze było jej marzeniem. Dziewczyna nie wie, że gdzieś tam nad morzem, jest ktoś, kto w równym stopniu, jak ona zmaga się z demonami przeszłości, ktoś, kogo już kiedyś spotkała. I to w dniu, o którym pragnie zapomnieć…
Czy to możliwe, by dwa zranione serca były dla siebie ratunkiem? Czy ktoś, kto nie wie, jak żyć, może nauczyć tej sztuki ukochaną osobę?
„Piastunka róż” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i przyznaję, że sięgając po tę powieść, kompletnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. Choć jestem fanką powieści kryminalnych i thrillerów, to w swoim życiu przeczytałam mnóstwo historii obyczajowych. Ciężko jest mnie zadowolić takimi powieściami, ale historia, którą stworzyła Pani Kasia, zwyczajnie mnie urzekła. Zasiadając do lektury, nie przypuszczałam, że odłożę książkę w momencie przewrócenia ostatniej strony. Jestem pod wrażeniem. „Piastunka róż” to piękna historia dwojga pokrzywdzonych przez los osób, które przez kilka lat zmagają się z demonami przeszłości. Nie jest to piękna bajeczka, którą czytając, możemy przewidzieć, jak się zakończy. To historia przepełniona bólem, cierpieniem i żalem. Główni bohaterowie toczą walkę sami ze sobą, stają przed trudnymi wyborami, które naznaczone są traumami przeszłości.
Byłam przekonana, że autorka zaserwuje mi lekką, romantyczną opowieść, a dostałam pełną emocji i tajemnic historię, która z pewnością poruszy serce niejednej czytelniczki. Cieszę się, że zdecydowałam się sięgnąć po tę powieść, to był naprawdę dobrze spędzony czas na lekturze. Jeżeli macie ochotę na nietuzinkową powieść, lekką, a zarazem trzymającą w napięciu, to z całego serca polecam Wam sięgnąć po „Piastunkę róż”. Lektura wprost idealna na jesienno – zimowe wieczory.
Flora przed siedmioma laty przeżyła tragedię, po której boi się wychodzić poza drzwi własnego pokoju. Jedyną jej radością jest róża, która kwitnie samotnie zaraz za jej oknem. Pewnego dnia jej siostra znajduje na wycieraczce list. Mieszkająca nad morzem kobieta poszukuje osoby do pielęgnowania różanego ogrodu. Gdyby nie szantaż siostry, prawdopodobnie Flora nie zdecydowałaby się odpowiedzieć na ogłoszenie. A przecież pielęgnowanie ogrodów od zawsze było jej marzeniem. Dziewczyna nie wie, że gdzieś tam nad morzem, jest ktoś, kto w równym stopniu, jak ona zmaga się z demonami przeszłości, ktoś, kogo już kiedyś spotkała. I to w dniu, o którym pragnie zapomnieć…
Czy to możliwe, by dwa zranione serca były dla siebie ratunkiem? Czy ktoś, kto nie wie, jak żyć, może nauczyć tej sztuki ukochaną osobę?
„Piastunka róż” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i przyznaję, że sięgając po tę powieść, kompletnie nie wiedziałam, czego się spodziewać. Choć jestem fanką powieści kryminalnych i thrillerów, to w swoim życiu przeczytałam mnóstwo historii obyczajowych. Ciężko jest mnie zadowolić takimi powieściami, ale historia, którą stworzyła Pani Kasia, zwyczajnie mnie urzekła. Zasiadając do lektury, nie przypuszczałam, że odłożę książkę w momencie przewrócenia ostatniej strony. Jestem pod wrażeniem. „Piastunka róż” to piękna historia dwojga pokrzywdzonych przez los osób, które przez kilka lat zmagają się z demonami przeszłości. Nie jest to piękna bajeczka, którą czytając, możemy przewidzieć, jak się zakończy. To historia przepełniona bólem, cierpieniem i żalem. Główni bohaterowie toczą walkę sami ze sobą, stają przed trudnymi wyborami, które naznaczone są traumami przeszłości.
Byłam przekonana, że autorka zaserwuje mi lekką, romantyczną opowieść, a dostałam pełną emocji i tajemnic historię, która z pewnością poruszy serce niejednej czytelniczki. Cieszę się, że zdecydowałam się sięgnąć po tę powieść, to był naprawdę dobrze spędzony czas na lekturze. Jeżeli macie ochotę na nietuzinkową powieść, lekką, a zarazem trzymającą w napięciu, to z całego serca polecam Wam sięgnąć po „Piastunkę róż”. Lektura wprost idealna na jesienno – zimowe wieczory.
June 25, 2024
lubię florę i początek tej historii, ale glowny bohater no jestem na nie
December 7, 2022
Na początku powieści poznajemy Florencję, młodą kobietę, która siedem lat temu przeszła coś strasznego, a teraz cierpi na syndrom stresu pourazowego oraz depresję. Florka uwielbia kwiaty, a w szczególności róże. Na co dzień walczy z ogromnymi lękami i nie jest w stanie wyjść z domu. Opiekuje się nią siostra Liwia, której opieka bardziej przypomina znęcanie psychiczne niż faktyczną pomoc. Liwia przekazuje siostrze, że chce sprzedać jej dom, który Florencja odziedziczyła po rodzicach. Dziewczyna nie chce by do tego doszło, dlatego też pomimo swoich lęków postanawia działać.
Desmond podobie jak Florencja siedem lat temu przyszedł piekło i boryka się z takimi samymi problemami psychicznymi. Mieszka w zabytkowym dworze z różanym ogrodem nieopodal morza. Na co dzień towarzyszy mu ciotka Helena, która wpada na specyficzny pomysł pomocy swojemu siostrzeńcowi. Aby tego dokonać, kobieta decyduje się na kłamstwo.
Książkę czytało się świetnie. Pomimo iż nie ma tutaj zbyt wielu szalonych i nieoczekiwanych zwrotów akcji, lektura potrafi pochłonąć czytelnika do reszty. Pomysł na fabułę jest ciekawy, nigdy jeszcze nie spotkałam się czymś podobnym. Dostajemy tutaj dobrą powieść obyczajową, trochę romansu, ale i wielu gorzkich momentów też tutaj nie brakuje. Poznajemy historie dwojga ludzi, którzy kiedyś przeszli coś strasznego. Widzimy jak trudno uporać im się z przeszłością, która odcisnęła na nich swoje piętno. Przez sporą część książki nie wiemy czym było owe zdarzenie, dowiadujemy się tego później. Oprócz głównych bohaterów moją uwagę przykuła również siostra Florencji, której historia jest trochę bardziej skomplikowana niż może się ona wydawać na początku powieści.
Co do zakończenia wydaje mi się, że odrobinę popłynęło za szybko. Myślę, że na spokojnie można by je trochę rozbudować i wtedy wszystko zagrałoby idealnie.
Książka „Piastunka róż” nie jest słodką powiastką o niczym. Pokazuje ludzkie tragedie, jak los potrafi doświadczyć człowieka i jaki to może mieć na niego wpływ. Pokazuje również to jak trudne jest poradzenie sobie z demonami z przeszłości i jak ważna przy tym jest obecność drugiego człowieka. Warto było poznać tę historię i Wam również ją polecam.
Desmond podobie jak Florencja siedem lat temu przyszedł piekło i boryka się z takimi samymi problemami psychicznymi. Mieszka w zabytkowym dworze z różanym ogrodem nieopodal morza. Na co dzień towarzyszy mu ciotka Helena, która wpada na specyficzny pomysł pomocy swojemu siostrzeńcowi. Aby tego dokonać, kobieta decyduje się na kłamstwo.
Książkę czytało się świetnie. Pomimo iż nie ma tutaj zbyt wielu szalonych i nieoczekiwanych zwrotów akcji, lektura potrafi pochłonąć czytelnika do reszty. Pomysł na fabułę jest ciekawy, nigdy jeszcze nie spotkałam się czymś podobnym. Dostajemy tutaj dobrą powieść obyczajową, trochę romansu, ale i wielu gorzkich momentów też tutaj nie brakuje. Poznajemy historie dwojga ludzi, którzy kiedyś przeszli coś strasznego. Widzimy jak trudno uporać im się z przeszłością, która odcisnęła na nich swoje piętno. Przez sporą część książki nie wiemy czym było owe zdarzenie, dowiadujemy się tego później. Oprócz głównych bohaterów moją uwagę przykuła również siostra Florencji, której historia jest trochę bardziej skomplikowana niż może się ona wydawać na początku powieści.
Co do zakończenia wydaje mi się, że odrobinę popłynęło za szybko. Myślę, że na spokojnie można by je trochę rozbudować i wtedy wszystko zagrałoby idealnie.
Książka „Piastunka róż” nie jest słodką powiastką o niczym. Pokazuje ludzkie tragedie, jak los potrafi doświadczyć człowieka i jaki to może mieć na niego wpływ. Pokazuje również to jak trudne jest poradzenie sobie z demonami z przeszłości i jak ważna przy tym jest obecność drugiego człowieka. Warto było poznać tę historię i Wam również ją polecam.
November 6, 2022
Ogólnie historii dałabym wyższą ocenę bo jest to świetny pomysł, który nie raz mnie zaskoczył… natomiast troszkę dla mnie za szybko się wszystko działo. Co nie zmienia faktu, że nadal jest to dla mnie bardzo dobra pozycja.
Bardzo zainteresował mnie wątek życia osób z PTSD (zespół stresu pourazowego). Historia nie miała niedociągnięć, wydaje mi się, że wszystko wynikało z czegoś i miało swoje konsekwencje co bardzo mi się spodobało.
Oczywiście książka wywołała we mnie też sporo emocji.. a zwłaszcza podczas scen z siostrą głównej bohaterki. No niestety mimo znajomosci ogółu historii jakoś nie mogłam jej polubić. 😂 Ale to dobrze bo ja uwielbiam książki, przy których mogę coś poczuć!
Też bardzo mi się spodobał tytułowy wątek z różami. To właśnie ten kwiat był takim światełkiem w mroku, które pozwalało się odnaleźć w labiryncie własnych lęków. 🌹
Bardzo zainteresował mnie wątek życia osób z PTSD (zespół stresu pourazowego). Historia nie miała niedociągnięć, wydaje mi się, że wszystko wynikało z czegoś i miało swoje konsekwencje co bardzo mi się spodobało.
Oczywiście książka wywołała we mnie też sporo emocji.. a zwłaszcza podczas scen z siostrą głównej bohaterki. No niestety mimo znajomosci ogółu historii jakoś nie mogłam jej polubić. 😂 Ale to dobrze bo ja uwielbiam książki, przy których mogę coś poczuć!
Też bardzo mi się spodobał tytułowy wątek z różami. To właśnie ten kwiat był takim światełkiem w mroku, które pozwalało się odnaleźć w labiryncie własnych lęków. 🌹
October 26, 2022
Nie polecam. Pomyśl dobry ale niestety slabe wykonanie.
September 8, 2024
Potencjał był, ale zakończenie... dla mnie na nie 🙈
October 20, 2022
"Piastunka róż" to moje pierwsze spotkanie z twórczością @katarzynamichalak_pisarka Pozwoliłam sobie przejrzeć listę poprzednich powieści autorki i WOW! Piękny dorobek literacki. 🔥
Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to BOSKIE okładki, tak idealnie do siebie pasujące!
To właśnie okładka Piastunki w głównej mierze mnie skusiła...
Liczyłam na lekką i niewymagającą powieść, a to, co dostałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania!
Stres pourazowy, trauma, walka z samym sobą...
Autorka wie, jak grać na naszych emocjach! Tą historią poruszy nie jedno serducho.
Znajdziecie tu również piękne opisy nadmorskiej scenerii i ogrodu różanego! Aż sama mam ochotę na takie klimaty. 🤩
Lekka powieść z dużą ilością problemów do przepracowania... Jeśli jesteście ciekawi czy tej dwójce się to uda, musicie przekonać się sami. 🤪
Pierwsze co mi się rzuciło w oczy to BOSKIE okładki, tak idealnie do siebie pasujące!
To właśnie okładka Piastunki w głównej mierze mnie skusiła...
Liczyłam na lekką i niewymagającą powieść, a to, co dostałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania!
Stres pourazowy, trauma, walka z samym sobą...
Autorka wie, jak grać na naszych emocjach! Tą historią poruszy nie jedno serducho.
Znajdziecie tu również piękne opisy nadmorskiej scenerii i ogrodu różanego! Aż sama mam ochotę na takie klimaty. 🤩
Lekka powieść z dużą ilością problemów do przepracowania... Jeśli jesteście ciekawi czy tej dwójce się to uda, musicie przekonać się sami. 🤪
October 25, 2022
„Piastunka róż” to powieść, która mnie zaskoczyła na wielu płaszczyznach. Mimo, że słyszałam mnóstwo dobrego o autorce, to było dopiero moje pierwsze spotkanie z jej twórczością. Do znanych autorów, podchodzę zazwyczaj z dużą dozą ostrożności, żeby przypadkiem się nie zawieść.
Pierwszą pozytywną rzeczą, była narracja. Pióro Katarzyny Michalak jest niezwykle lekkie, zabawne i odrobinę specyficzne. Zupełnie, jakby w historii zacierały się granice między językiem, którego używano dwadzieścia lat temu, a dzisiaj. I choć było to dla mnie zaskakujące, bardzo mi się spodobało. Autorka w ten sposób nadaje swojej książce charakteru - odrobiny swojskości i mądrości.
Fabuła jest bardzo ciekawa. Tragiczne wydarzenia z przeszłości Flory i Desmonda są owiane nutą tajemnicy, przez co nie sposób oderwać się od lektury. Czytelnik po prostu musi wiedzieć już teraz, natychmiast, co takiego się wydarzyło, że doprowadziło postaci, do tak dramatycznej sytuacji. Nie zliczę, ile razy miałam ochotę szybko przekartkować opowieść, byle tylko zaspokoić głód informacji. 😅
Plot twist, który wiąże się z poznaniem przez nas w końcu odpowiedzi, złamał mi serce. Płakałam jednocześnie z żalu i radości, i skłamałabym, gdybym powiedziała, że nie warto było na niego czekać. Warto! I to jak!
Jednym aspektem historii, jaki nie urzekł mnie do końca był romans. Podobała mi się relacja Flory i Desmonda. Ich pierwsze zbliżenie było niesamowite, a jednak czegoś mi później zabrakło. Chyba po prostu chciałabym trochę bardziej „potaplać” się w tej relacji, a odniosłam wrażenie, że w pewnym momencie jej rozwój zbytnio przyspieszył, nie dając mi czasu na nacieszenie się tym faktem.
Z przyjemnością sięgnę po inne dzieła autorki.
Pierwszą pozytywną rzeczą, była narracja. Pióro Katarzyny Michalak jest niezwykle lekkie, zabawne i odrobinę specyficzne. Zupełnie, jakby w historii zacierały się granice między językiem, którego używano dwadzieścia lat temu, a dzisiaj. I choć było to dla mnie zaskakujące, bardzo mi się spodobało. Autorka w ten sposób nadaje swojej książce charakteru - odrobiny swojskości i mądrości.
Fabuła jest bardzo ciekawa. Tragiczne wydarzenia z przeszłości Flory i Desmonda są owiane nutą tajemnicy, przez co nie sposób oderwać się od lektury. Czytelnik po prostu musi wiedzieć już teraz, natychmiast, co takiego się wydarzyło, że doprowadziło postaci, do tak dramatycznej sytuacji. Nie zliczę, ile razy miałam ochotę szybko przekartkować opowieść, byle tylko zaspokoić głód informacji. 😅
Plot twist, który wiąże się z poznaniem przez nas w końcu odpowiedzi, złamał mi serce. Płakałam jednocześnie z żalu i radości, i skłamałabym, gdybym powiedziała, że nie warto było na niego czekać. Warto! I to jak!
Jednym aspektem historii, jaki nie urzekł mnie do końca był romans. Podobała mi się relacja Flory i Desmonda. Ich pierwsze zbliżenie było niesamowite, a jednak czegoś mi później zabrakło. Chyba po prostu chciałabym trochę bardziej „potaplać” się w tej relacji, a odniosłam wrażenie, że w pewnym momencie jej rozwój zbytnio przyspieszył, nie dając mi czasu na nacieszenie się tym faktem.
Z przyjemnością sięgnę po inne dzieła autorki.
October 23, 2022
Spodobało mi się jak wiele pouczających mądrości życiowych zostało wplecionych pomiędzy kartkami książki.
Autorka pięknym, wręcz bajkowym językiem przenosi nas do trudnego świata Florencji i Desmonda oraz pokazuje, że warto walczyć o życie wśród ludzi, gdyż bez nich życie to traci sens i smak.
Autorka pięknym, wręcz bajkowym językiem przenosi nas do trudnego świata Florencji i Desmonda oraz pokazuje, że warto walczyć o życie wśród ludzi, gdyż bez nich życie to traci sens i smak.
October 7, 2022
Niestety nie dla mnie, ale fanom autorki i generalnie książek w tym temacie się spodoba
October 16, 2022
Swoimi wrażeniami z lektury dzielę się na moim blogu, na który was serdecznie zapraszam 😏
https://magicznyswiatksiazki.pl/recen...
https://magicznyswiatksiazki.pl/recen...
October 16, 2022
Język, styl, bohaterowie, rozwój fabuły... Cztery razy nie. Ta książka jest skierowana do zdecydowanie innej grupy docelowej
October 22, 2022
2,5/5✨chyba nie bardzo moja książka
July 1, 2024
Nie no, to jest złe i szkodliwe i słabe.
September 15, 2025
Dosłownie sporadycznie oceniam książki 1/10, do tej pory to były 4 książki (w skali lc, bo gr, to trochę więcej mam takich książek). Niestety ta powieść dołączyła do tego niechlubnego grona z wielu powodów. Po pierwsze tragiczny styl autorki, a w nim pomieszanie potoczności, silącej się miejscami na język młodzieżowy z górnolotnym i pretensjonalnym słownictwem. Tego koszmaru dopełniła żenująco słaba korekta, która dla mnie pogrążyła po prostu ten tekst. Po drugie to, co się dzieje w warstwie fabularnej, przekracza wszelkie granice, np. patologizacja zdrowia psychicznego, ksenofobia, a wszystkie ważne społecznie tematy są potraktowane jako urozmaicenie akcji. Do tego wszystkiego dochodzi romans z okropnymi scenami erotycznymi, bohaterowie zmieniający się nagle o 180 stopni, niekończenie wątków i dziury w fabule.
Displaying 1 - 16 of 16 reviews