What do you think?
Rate this book
Auxiety
Je begrijpt het niet. Ik heb dit nodig, weet je hoeveel shit er nog steeds over me gezegd wordt? Ik heb cijfers nodig, cijfers liegen niet.
264 pages, Paperback
First published January 1, 2020
25 people are currently reading
428 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 96 reviews
October 26, 2020
Gap, dit boek is dope. Wel een beetje easy read voor zo'n veellezer als ik - humble brag!
September 28, 2020
Spotify-samenstelster alias ‘streamingkoningin’ Dieuwertje Heuvelings benut haar jarenlange ervaring om in razendsnelle autofictie de interne geluiden te laten horen van de popmuziekindustrie die meer draait rond ‘herkenbaarheid dan verwondering.' Gezwind skipt de Nederlandse – aandachtig voor vakjargon, straattaal én sociale thema’s- tussen een muziekproducent, een controversiële mocrorapper en de invloedrijkste playlist editor. Het opwindende, iets te dunne verhaal maakt geen grootse literatuur, maar is ideaal om jongeren extra woke, street én leesgierig te maken. Weyo!
October 3, 2020
N.a.v. een interview met de auteur in het NRC dit boek gekocht. Had ik eigenlijk niet hoeven doen, want alles wat interessant was aan dit boek werd al in het interview besproken. Ik stoorde me ontzettend aan de slang en het taalgebruik. Engels en Nederlands werd door elkaar gebruikt, Engels soms in italics, dan weer haast fonetisch in het Nederlands. Ik miste de diepgang. Kortom: lees liever een interview met de schrijfster, dan kan je je de 22 euro besparen.
December 1, 2020
Gaaf boek over de bizarre wereld achter de playlist. Interessant voor iedereen die er ook maar een beetje interesse in heeft. Het boek voegt een extra dimensie toe door een code mee te geven voor een Spotify playlist waarin de nummers te vinden zijn die in het boek voorbijkomen: ook twee nummers van de fictieve rapper Strijder, een van de hoofdpersonen uit het boek.
January 5, 2021
Veel herrie maar geen geluid.
En dat te bedenken dat ik dit boek eigenlijk nog wilde aanschaffen naar aanleiding van een, een eigenlijk meer dan prima, interview dat ik van haar luisterde. Blij dat ik die 23 pleuro heb kunnen besparen doordat het uiteindelijk als e-boek werd aangeboden bij de bibliotheek.
En dat te bedenken dat ik dit boek eigenlijk nog wilde aanschaffen naar aanleiding van een, een eigenlijk meer dan prima, interview dat ik van haar luisterde. Blij dat ik die 23 pleuro heb kunnen besparen doordat het uiteindelijk als e-boek werd aangeboden bij de bibliotheek.
December 7, 2023
Dit was alweer boek #2 voor Club Lees en ik moet zeggen, wat vond ik het een geweldig boek. Vanaf het begin tot het einde zat ik er helemaal in. Elk personage was zo helder en krachtig neergezet dat ik er volledig in opging. Het was een ongepolijst en eerlijk verhaal, en dat spreekt me enorm aan. Bovendien was het zo toegankelijk en eigentijds geschreven dat het bijna als een serie aanvoelde.
Ik ben zelf echt een fan van boeken die een kijkje achter de schermen geven, dus dit boek paste perfect in mijn straatje. Het einde verraste me wel, aangezien ik totaal andere scenario's had verwacht. Het voelde vrij abrupt, maar ergens paste dat ook wel bij het verhaal. Al met al vond ik het echt een topper. Dit zijn de soort boeken van Nederlandse bodem die ze gewoon op leeslijsten zouden moeten zetten, want ik vond het ook nog ergens educatief. Ik geef het 4,5/5 sterren ⭐️.
Ik ben zelf echt een fan van boeken die een kijkje achter de schermen geven, dus dit boek paste perfect in mijn straatje. Het einde verraste me wel, aangezien ik totaal andere scenario's had verwacht. Het voelde vrij abrupt, maar ergens paste dat ook wel bij het verhaal. Al met al vond ik het echt een topper. Dit zijn de soort boeken van Nederlandse bodem die ze gewoon op leeslijsten zouden moeten zetten, want ik vond het ook nog ergens educatief. Ik geef het 4,5/5 sterren ⭐️.
did-not-finish
November 21, 2023DNF November 2023 16%
Nee, dit is echt niks voor mij. Ik vind de schrijfstijl niet prettig en de personages trekken me ook niet echt.
Nee, dit is echt niks voor mij. Ik vind de schrijfstijl niet prettig en de personages trekken me ook niet echt.
September 28, 2020
Ik was benieuwd naar dit boek nadat ik hoorde dat het gebaseerd was op de ervaringen van de schrijfster in de muziekindustrie en met name Spotify. Op zich was dat ook wel interessant. Er was alleen ontzettend veel informatie. De schrijfster wilde duidelijk heel veel verschillende aspecten behandelen, inclusief dingen als de positie van de vrouw en de ontwikkeling van hiphop in Nederland. Er waren ook veel weetjes over bepaalde bekende artiesten of nummers. De infodumps hadden echt de overhand. De korte, fragmentarische hoofdstukken hielpen daar niet bij. Bovendien was de schrijfstijl vrij zwak: allemaal tell en geen show. Hierdoor had ik als lezer geen enkele connectie met de personages. De inconsequente straattaal hielp ook niet (een een verklarende woordenlijst had niet misstaan). Er vond ook weinig ontwikkeling plaats. Het plot was ook nogal beperkt en aan het eind nogal belachelijk. Jammer want het basisingrediënt van dit boek heeft toch veel potentie.
October 8, 2020
***3/4
Veel herkenbare passages in dit boek. Het laat zich vlot lezen en kwam alvast veel minder pretentieus over dan vele ‘literaire’ werken. Iets té licht misschien, maar graag gelezen. Mooi einde aan gebreid ook, een beetje abrupt wel. Benieuwd naar meer.
Veel herkenbare passages in dit boek. Het laat zich vlot lezen en kwam alvast veel minder pretentieus over dan vele ‘literaire’ werken. Iets té licht misschien, maar graag gelezen. Mooi einde aan gebreid ook, een beetje abrupt wel. Benieuwd naar meer.
December 14, 2023
Hmmm...
Achtergrond van de muziekindustrie was interessant, zeker met alle filmpjes in de app (vproclublees) erbij. Maar verder was dit niet zo mijn ding. Zonder de app had ik 'm niet opgepakt denk ik. En anders was het een dikke dnf geworden.
Achtergrond van de muziekindustrie was interessant, zeker met alle filmpjes in de app (vproclublees) erbij. Maar verder was dit niet zo mijn ding. Zonder de app had ik 'm niet opgepakt denk ik. En anders was het een dikke dnf geworden.
August 22, 2021
Leuk boek voor als je geïnteresseerd bent in het wereldje rondom Spotify, muzieklabels en het hiphop artiestenleven. In het boek vind je een QR-code naar een Spotify-lijst. Dit vond ik een erg leuke toevoeging. Alle liedjes die in het boek voorkomen, staan in deze lijst. Er zijn zelfs 2 liedjes gemaakt van een personage.
September 13, 2021
Amir, Wytske en Isaiah. Alle drie zijn ze bekend in de snel veranderende en ontwikkelende wereld van hiphopmuziek en groeiende streamingsdiensten. Amir is rapper, Isaiah is A&R manager (artist & repertoire) bij platenlabel Cosmos en Wytske is een zeer invloedrijke playlist editor bij Lyssna, een grote streamingdienst.
Alle drie hebben ze op een bepaalde manier te maken met macht, grote belangen en geld. Alle drie winnaars. Tot het moment dat ze zichzelf lijken te verliezen.
Auxiety is een boek dat ik nog niet eerder had gezien, ook niet qua onderwerp. Door dit boek krijgt de lezer een unieke inkijk in de wereld van hiphopmuziek en streamingsdiensten. Als (zeer minimale) Spotify gebruiker had ik nog nooit stilgestaan bij de wereld hierachter. Noem mij ouderwets, maar cd’s zijn bij mij nog in de mode waardoor Spotify maar zelden aan staat en ik mij daar niet in verdiep. Nog interessanter dus om te lezen hoe het werk van Wytske en Isaiah is en hoeveel tijd het vergt, maar ook hoe Amir deze wereld ervaart.
Door de wisselende perspectieven en de vlotte schrijfstijl van Heuvelings, leest het boek vlot. Door de gebruikte slang moest ik even inkomen. Het is minder aan mij besteed, omdat ik mij niet in deze werelden begeef. De hoeveelheid woorden kon ik niet altijd bijhouden om op te zoeken, maar de context is duidelijk. De tip voorin het boek om het Smibanese woordenboek te raadplegen zou ik als lezer zeker ter harte nemen. Tenzij je er in thuis bent natuurlijk.
Je kunt iets vinden van het gebruik van slang, in dit geval vind ik dat het iets toevoegt aan de personages en deze wereld. Iets anders origineels en vooral passends is de Auxiety playlist op Spotify waarin o.a. twee originele nummers staan uit het boek.
In het begin las het vlot, maar halverwege miste ik iets in het verhaal. Het voelde alsof nergens naartoe gewerkt werd en het verhaal hetzelfde was. Soms veel informatie die niet altijd passend aanvoelde in de korte hoofdstukken, maar wel weer paste bij Wytske als personage. Het einde is gewaagd. Origineel, maar voor mij net iets over de top.
In het verhaal komt een mooie boodschap naar voren: status, macht, geld, goede cijfers zeggen niet alles. Het is belangrijk in deze wereld, maar hoe belangrijk is het eigenlijk? Hoe bepalend is het werk van een playlist editor voor een rapper als Amir en wat als het niet loopt zoals je zou willen?
Het werk van iemand ‘beoordelen’ blijft soms lastig. Het was interessant om te lezen, omdat ik deze wereld nauwelijks tot niet ken. Het is niet mijn wereld waardoor het voor mij niet herkenbaar was en dus minder prettig las. Toch begrijp ik de nominatie voor de prijs Beste Boek voor Jongeren heel goed. Het is origineel, leest vlot en bevat taal en onderwerpen die voor veel jongeren/jongvolwassenen herkenbaar kan/zal zijn. Of beter gezegd in de taal van het boek: dit was dope.
Deze recensie verscheen ook op De Leesfabriek.
Alle drie hebben ze op een bepaalde manier te maken met macht, grote belangen en geld. Alle drie winnaars. Tot het moment dat ze zichzelf lijken te verliezen.
Auxiety is een boek dat ik nog niet eerder had gezien, ook niet qua onderwerp. Door dit boek krijgt de lezer een unieke inkijk in de wereld van hiphopmuziek en streamingsdiensten. Als (zeer minimale) Spotify gebruiker had ik nog nooit stilgestaan bij de wereld hierachter. Noem mij ouderwets, maar cd’s zijn bij mij nog in de mode waardoor Spotify maar zelden aan staat en ik mij daar niet in verdiep. Nog interessanter dus om te lezen hoe het werk van Wytske en Isaiah is en hoeveel tijd het vergt, maar ook hoe Amir deze wereld ervaart.
Door de wisselende perspectieven en de vlotte schrijfstijl van Heuvelings, leest het boek vlot. Door de gebruikte slang moest ik even inkomen. Het is minder aan mij besteed, omdat ik mij niet in deze werelden begeef. De hoeveelheid woorden kon ik niet altijd bijhouden om op te zoeken, maar de context is duidelijk. De tip voorin het boek om het Smibanese woordenboek te raadplegen zou ik als lezer zeker ter harte nemen. Tenzij je er in thuis bent natuurlijk.
Je kunt iets vinden van het gebruik van slang, in dit geval vind ik dat het iets toevoegt aan de personages en deze wereld. Iets anders origineels en vooral passends is de Auxiety playlist op Spotify waarin o.a. twee originele nummers staan uit het boek.
In het begin las het vlot, maar halverwege miste ik iets in het verhaal. Het voelde alsof nergens naartoe gewerkt werd en het verhaal hetzelfde was. Soms veel informatie die niet altijd passend aanvoelde in de korte hoofdstukken, maar wel weer paste bij Wytske als personage. Het einde is gewaagd. Origineel, maar voor mij net iets over de top.
In het verhaal komt een mooie boodschap naar voren: status, macht, geld, goede cijfers zeggen niet alles. Het is belangrijk in deze wereld, maar hoe belangrijk is het eigenlijk? Hoe bepalend is het werk van een playlist editor voor een rapper als Amir en wat als het niet loopt zoals je zou willen?
Het werk van iemand ‘beoordelen’ blijft soms lastig. Het was interessant om te lezen, omdat ik deze wereld nauwelijks tot niet ken. Het is niet mijn wereld waardoor het voor mij niet herkenbaar was en dus minder prettig las. Toch begrijp ik de nominatie voor de prijs Beste Boek voor Jongeren heel goed. Het is origineel, leest vlot en bevat taal en onderwerpen die voor veel jongeren/jongvolwassenen herkenbaar kan/zal zijn. Of beter gezegd in de taal van het boek: dit was dope.
Deze recensie verscheen ook op De Leesfabriek.
December 24, 2020
Het is geen ingewikkeld verhaal: twee mensen houden hun liefde geheim vanwege hun werk, allebei hebben ze te maken met dezelfde artiest die een beetje de weg kwijt is. Het leest lekker weg, het is vlot verteld, er gebeurt altijd wel wat.
Maar: het verhaal wordt vanuit drie personen verteld, je wisselt steeds van perspectief. Je voelt dat die verhaallijnen ergens bij elkaar moeten gaan komen, maar dat duurt wat lang en gaat wat geforceerd.
De personages hebben de diepgang van een straattegel en lijken te veel op elkaar: allemaal geobsedeerd door status, allemaal bang voor de wereld, allemaal verdrinken ze zich in alcohol en drugs omdat ze niet met hun emoties overweg kunnen. Ze hadden net zo goed alledrie dezelfde naam kunnen hebben. Je hebt geen idee van hun verleden of drijfveren. De rest van de personages moet het doen met een naam en soms een vermelding van een t-shirt.
De dialogen lopen niet altijd even soepel, bijvoorbeeld als een gesprek wordt gebruikt om de halve Wikipedia over hiphop te delen. Sommige zinnen zijn ronduit slordig, zoals "laat hem me bellen" als bedoeld wordt "laat me hem bellen".
In de muziekwereld is blijkbaar veel discriminatie, want daar gaat het heel veel over in het boek. Vrouwen en mensen van kleur hebben het moeilijk in een wereld van oude witte mannen die denken dat alle muziek van zwarte mensen hiphop is. Op zich vind ik het mooi dat dat thema aangesneden wordt, maar het is zo met de botte bijl dat ik soms het idee had het jaarverslag van een antidiscriminatiebureau te lezen in plaats van een roman. Alles wordt benoemd en uitgespeld, nergens mag je een beetje zelf nadenken.
Tot slot de personages uit de mediawereld, waarbij iedere overeenkomst met de werkelijkheid op toeval zou berusten. Ja, ok. Ook zangeres Amber die al jaren hits scoort en meerdere kinderen van verschillende zwarte vaders heeft? Of Aida Ziani, de vrouw van kleur die het over dobbern*g*rs heeft? Ik vind dat wat moeizaam, omdat je daarbij meteen weet wie dat in de echte wereld is. Het is natuurlijk een roman die gebaseerd is op Heuvelings eigen leven - de hoofdpersoon heet overigens Bergen - maar is het nu realistisch of satire? Voor het eerste vind ik het te veel over the top, voor het tweede niet genoeg.
Ik twijfelde erg tussen twee of drie sterren. Er valt veel op aan te merken wat beter had gekund, maar tegelijk is het ondanks al mijn kritiek nog wel een leuk verhaal dat zich afspeelt in een originele setting. Uiteindelijk is het te slecht geschreven en staat het te bol van de clichés om drie sterren te kunnen verantwoorden.
Maar: het verhaal wordt vanuit drie personen verteld, je wisselt steeds van perspectief. Je voelt dat die verhaallijnen ergens bij elkaar moeten gaan komen, maar dat duurt wat lang en gaat wat geforceerd.
De personages hebben de diepgang van een straattegel en lijken te veel op elkaar: allemaal geobsedeerd door status, allemaal bang voor de wereld, allemaal verdrinken ze zich in alcohol en drugs omdat ze niet met hun emoties overweg kunnen. Ze hadden net zo goed alledrie dezelfde naam kunnen hebben. Je hebt geen idee van hun verleden of drijfveren. De rest van de personages moet het doen met een naam en soms een vermelding van een t-shirt.
De dialogen lopen niet altijd even soepel, bijvoorbeeld als een gesprek wordt gebruikt om de halve Wikipedia over hiphop te delen. Sommige zinnen zijn ronduit slordig, zoals "laat hem me bellen" als bedoeld wordt "laat me hem bellen".
In de muziekwereld is blijkbaar veel discriminatie, want daar gaat het heel veel over in het boek. Vrouwen en mensen van kleur hebben het moeilijk in een wereld van oude witte mannen die denken dat alle muziek van zwarte mensen hiphop is. Op zich vind ik het mooi dat dat thema aangesneden wordt, maar het is zo met de botte bijl dat ik soms het idee had het jaarverslag van een antidiscriminatiebureau te lezen in plaats van een roman. Alles wordt benoemd en uitgespeld, nergens mag je een beetje zelf nadenken.
Tot slot de personages uit de mediawereld, waarbij iedere overeenkomst met de werkelijkheid op toeval zou berusten. Ja, ok. Ook zangeres Amber die al jaren hits scoort en meerdere kinderen van verschillende zwarte vaders heeft? Of Aida Ziani, de vrouw van kleur die het over dobbern*g*rs heeft? Ik vind dat wat moeizaam, omdat je daarbij meteen weet wie dat in de echte wereld is. Het is natuurlijk een roman die gebaseerd is op Heuvelings eigen leven - de hoofdpersoon heet overigens Bergen - maar is het nu realistisch of satire? Voor het eerste vind ik het te veel over the top, voor het tweede niet genoeg.
Ik twijfelde erg tussen twee of drie sterren. Er valt veel op aan te merken wat beter had gekund, maar tegelijk is het ondanks al mijn kritiek nog wel een leuk verhaal dat zich afspeelt in een originele setting. Uiteindelijk is het te slecht geschreven en staat het te bol van de clichés om drie sterren te kunnen verantwoorden.
November 28, 2023
Ik las dit boek voor de Club Lees van de VPRO. De notities die bij het boek werden geschreven door Lemuël de Graav vond ik een fijne toevoeging waardoor ik graag verder wilde lezen, maar enkel kijkend naar het boek moet ik zeggen dat ik zeker teleurgesteld ben.
Ondanks het interessante onderwerp leek dit boek niet echt ergens heen te gaan. Elk hoofdstuk voelde als een mini betoog of essay. Het ging niet zo zeer meer om het verhaal, maar meer om het delen van gedachtes over de muziekindustrie. Die gedachtes vond ik reuze interessant, maar toch miste ik het ‘echte’ verhaal, het moment dat alles samen komt. Dat kwam maar niet. Hierdoor voelde het einde overhaast.
Al met al vond ik het boek ‘prima’. De schrijfstijl was vluchtig waardoor het makkelijk las en de verschillende invalshoeken vond ik goed gedaan. Alleen had hier veel meer uitgehaald kunnen worden.
Ondanks het interessante onderwerp leek dit boek niet echt ergens heen te gaan. Elk hoofdstuk voelde als een mini betoog of essay. Het ging niet zo zeer meer om het verhaal, maar meer om het delen van gedachtes over de muziekindustrie. Die gedachtes vond ik reuze interessant, maar toch miste ik het ‘echte’ verhaal, het moment dat alles samen komt. Dat kwam maar niet. Hierdoor voelde het einde overhaast.
Al met al vond ik het boek ‘prima’. De schrijfstijl was vluchtig waardoor het makkelijk las en de verschillende invalshoeken vond ik goed gedaan. Alleen had hier veel meer uitgehaald kunnen worden.
April 26, 2025
Interessant boek over streamingscultuur, opkomende hiphop en het pluggen om in de juiste playlist te komen.
Er zijn drie verhaallijnen, die van een medewerker bij een Spotify-achtig bedrijf, een manager en een opkomende rapper. Zoals hieronder al werd opgemerkt schijnt de werkelijkheid sterk door de fictieve laag heen, met natuurlijk Spotify, 101 barz, en figuren als Gordon, Veronica Hoogdalem en Huberto Tan. Strijder deed mij sterk aan rapper Boef denken. Het boek biedt een mooi kijkje achter de schermen van talkshows en promotie-evenementen, binnen een hiphopwereld die prat gaat op hun woordenschat en zegt waar het op staat. Des te opvallender dat naast de creatieve straattaal de taal in het echte leven ook lijdt onder al die amicale halfzinnen zonder persoonsvorm of onderwerp. Veel nederhop lijkt dan ook niet om eloquentie maar eerder de uitstraling van onmiddelijkheid te draaien, hetgeen bereikt wordt door zo basaal mogelijk dingen te zeggen. Misschien kan de literatuur dan een uitkomst bieden. Heuvelings stelt echter dat rappers zich vaak dommer voor doen dan ze zijn, zo ook Amir.
Dit verhaal was het waard om te vertellen, maar laat het links liggen als je een verfijnde stijl of opgetrokken gedachtewerelden wilt zien.
Er zijn drie verhaallijnen, die van een medewerker bij een Spotify-achtig bedrijf, een manager en een opkomende rapper. Zoals hieronder al werd opgemerkt schijnt de werkelijkheid sterk door de fictieve laag heen, met natuurlijk Spotify, 101 barz, en figuren als Gordon, Veronica Hoogdalem en Huberto Tan. Strijder deed mij sterk aan rapper Boef denken. Het boek biedt een mooi kijkje achter de schermen van talkshows en promotie-evenementen, binnen een hiphopwereld die prat gaat op hun woordenschat en zegt waar het op staat. Des te opvallender dat naast de creatieve straattaal de taal in het echte leven ook lijdt onder al die amicale halfzinnen zonder persoonsvorm of onderwerp. Veel nederhop lijkt dan ook niet om eloquentie maar eerder de uitstraling van onmiddelijkheid te draaien, hetgeen bereikt wordt door zo basaal mogelijk dingen te zeggen. Misschien kan de literatuur dan een uitkomst bieden. Heuvelings stelt echter dat rappers zich vaak dommer voor doen dan ze zijn, zo ook Amir.
Dit verhaal was het waard om te vertellen, maar laat het links liggen als je een verfijnde stijl of opgetrokken gedachtewerelden wilt zien.
November 27, 2023
AB/EB|🇳🇱
Gelezen via Club Lees van de VPRO, in combinatie met de aantekeningen van Lemuël en ook met de voorleesstem van Brian van Belzen wat belangrijk is want ik denk dat bovenstaande mijn leeservaring positief hebben beïnvloed.
Een van de betere dingen van audioboeken is als een dialect/taal wordt uitgesproken zoals het zou moeten. In dit boek was dat zeker een toevoeging want door de (volgens mij) accurate en geloofwaardige uitspraak van straattaal werd het boek heel levendig en 'immersive'
Ook de kanttekeningen en bedenkingen van Lemuël voegde iets toe aan het verhaal en zette je aan het denken.
Al met al heb ik het in korte tijd uitgelezen en heb me enorm vermaakt. Had van mij wel wat langer gemogen, einde was vrij abrupt.
Gelezen via Club Lees van de VPRO, in combinatie met de aantekeningen van Lemuël en ook met de voorleesstem van Brian van Belzen wat belangrijk is want ik denk dat bovenstaande mijn leeservaring positief hebben beïnvloed.
Een van de betere dingen van audioboeken is als een dialect/taal wordt uitgesproken zoals het zou moeten. In dit boek was dat zeker een toevoeging want door de (volgens mij) accurate en geloofwaardige uitspraak van straattaal werd het boek heel levendig en 'immersive'
Ook de kanttekeningen en bedenkingen van Lemuël voegde iets toe aan het verhaal en zette je aan het denken.
Al met al heb ik het in korte tijd uitgelezen en heb me enorm vermaakt. Had van mij wel wat langer gemogen, einde was vrij abrupt.
July 9, 2021
Sorry to say, but this was kinda boring. It was very well written, I liked the different kind of characters and the last twenty pages were so fucking good. But the rest of the book was not exciting at all. A lot of the times it was just big information dumps and that got annoying and boring. I did like finding more about the Dutch hip-hop culture and the realistic story. Overall this book is perfect for a three star rating. Yente out.
December 29, 2022
Wellicht dat dit boek mij niet raakte, omdat ik te ver van de geschetste wereld af sta. De hoeveelheid straattaal voelde overbodig en het lijkt mij een te oppervlakkige soapachtige afspiegeling van de muziekindustrie.
Helaas, want ik had betere verwachtingen van dit boek, maar het heeft geen ritme in mij aangewakkerd dat snakt naar een nieuwe release van Dieuwertje Heuvelings.
Helaas, want ik had betere verwachtingen van dit boek, maar het heeft geen ritme in mij aangewakkerd dat snakt naar een nieuwe release van Dieuwertje Heuvelings.
December 14, 2023
Ik zou dit boek zelf niet snel literatuur noemen, daarvoor vind ik het grotendeels te plat geschreven. Het leest vlot weg en geeft een ‘leuke’ inkijk in de muziekindustrie. Ik heb het voornamelijk gelezen, omdat ik denk dat mijn leerlingen van havo 4 het tof zouden vinden en die zijn inderdaad enthousiast.
November 28, 2021
Het boek las heel fijn weg, de playlist die erbij hoort is ook best nice. Toch een paar pareltjes uit kunnen halen voor m'n eigen playlist (Jai Paul is zeer nice). Ik weet alleen niet of ik het einde heel goed of juist naar vond. Misschien beide, dat kan natuurlijk ook.
November 6, 2022
aanrader voor mensen die voor de lijst moeten lezen!!
4.5
4.5
April 17, 2023
Boek dat ik normaal niet zou lezen, maar voor Nederlands moest ik het lezen. Ik zou het niet nog eens lezen, maar voor Nederlands was het één van de betere opties.
December 17, 2023
Grappig als je wat straattaal wilt bijleren. Kern van het verhaal, in mijn beleving, is dat je je niet moet laten leiden door media/groepsdruk maar je de keuzes moet maken waar je achter staat.
October 16, 2024
Las vlot en ik las het op zich graag, maar niet per se een aanrader.
January 12, 2021
Je denkt wordt hefla, maar dat wordt het niet echt. Matig plot en geen interessante personages. Bovendien lijkt één van de personages (Strijder) wel heel erg geïnspireerd op een bestaande artiest. Door de verwijzingen naar muziek, de nerdfeitjes over muziek en het straattaalgebruik leest het wel weer lekker weg.
August 18, 2023
"Huizen zonder hallen zijn als meisjes met een gebroken hart die zomaar beginnen op te scheppen over hun horizontale danscapaciteiten. Zo onverwacht en schaamteloos zichzelf dat er niks anders op zit dan je meteen comfortabel te voelen." (pg. 17)
November 25, 2023
Het is niet illegaal om een plot te hebben
December 13, 2023
Misschien 1,5
June 1, 2022
Eén ster omdat ik de behind de scenes blik in de muziekindustrie best interessant vond, nog een ster omdat BTSTU van Jai Paul een uitstekende aanwinst in mijn playlist is. Verder vond ik het verhaal te dun en te eenvoudig geschreven. Ik kan me wel inbeelden dat heel wat tieners en jongeren dit boek met plezier zullen lezen!
Displaying 1 - 30 of 96 reviews