Presentado como preocupación dalgúns historiadores galegos, ou como cuestion escura e marxinal propia de especialistas, o certo é que o vello Reino medieval de Galicia tivo unha entidade histórica real entre o século V e os comezos do século XIII. Chegou a estenderse dende o Atlántico até as terras da actual Cantabria e dende o Cantábrico até as beiras do río Douro. Así o recoñecen boa parte das fontes históricas europeas e musulmás. Pola contra, nas hispanas 'asturianas, leonesas e castelás' a súa existencia foi deturpada e agochada. Un agocho asumido máis tarde pola maioría dos historiadores dos séculos XIX e XX, que empregaron esas fontes cristiás para dar vida a un relato histórico de corte esencialista que xustificase e lexitimase o nacemento e desenvolvemento do Estado español contemporáneo. Nese relato, o Reino medieval de Galicia quer non existía, quer se supeditaba, como unha mera anécdota, á pretendida historia de España. Do porqué dese agocho e desa desmemoria dan conta os autores deste libro
Un repaso á historia da Galicia medieval, pero sobre todo á súa ocultación polos historiadores da España do XIX e XX, xerando o mito fundacional do Estado Español na Reconquista.
Un pouco “preaching to the choir”, é dicir, que pouca xente chegará a este libro que non teña unhas ideas afíns ás posturas que defenden... pero sen embargo, ofrece boas armas dialécticas e un sinfín de bibliografía na que apoiar o discurso.
De todas formas, conforme iba lendo, a min formóuseme a imaxe mental de Ignarius Farray berrando “Menéndez Pidal, eres tontísimo”, e non a puiden botar fóra da cabeza.
A escrita non me namora, non acho necesarios os calificativos ao citar outros autores, e é unha cousa que xa teño visto en libros do mesmo autor e penso que non axuda a dar credibilidade ao relato. Malia todo é un libro necesario e ben traído, ainda que un quixese pensar que xa non o é tanto
Su brevedad no es indicativo de claridad. Tarda demasiado en exponer sus ideas y no las sabe hacer llegar a un lector que, presumiblemente, no es historiador, pues pretende ser una obra de divulgación. El relato de los hechos históricos es incompleto, la explicación historiográfica liosa, no se centra en explicar el significado de conceptos históricos y el estilo de redacción, al estar escrito por dos autores, es dual. Bastante decepcionante.
Aportando algunha idea interesante o texto repítese dun xeito abusivo, volvendo unha e outra vez aos mesmos argumentos coas mesmas palabras. O galego utilizado e moi pobre, repetindose unha e outra vez a expresión "porén" como se rematesen de descubrila no diccionario ou fose un riff de guitarra. Hai un dogmatismo de fondo moi semellante o dogmatismo da historiografía castelanista que denuncia.
Revisión da historia medieval galega e denuncia da ocultación realizada pola historiografía española buscando dárlle unha continuidade co pasado inexistente a Castela