What do you think?
Rate this book
Understanding Movements in Modern Thought
درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی
ایدئالیسم آلمانی جنبشی بود که از زمان انتشار نقد عقل محض کانت تا مرگ هگل سیطرهای تمامعیار بر فلسفۀ آلمانی داشت و انقلابی در متافیزیک، معرفتشناسی، منطق، فلسفۀ طبیعت، اخلاق و سیاست زمانۀ خود به پا کرد که تأثیرش در همۀ نحلههای فلسفی هنوز کاملاً محسوس است. جنبشی ملهم از آرمانهای روشنگری که بزرگترین دستاورد عینیِ روشنگری، یعنی انقلاب فرانسه، را به منزلۀ سپیدهدم عصری جدید میستود. این برهه چنان اهمیتی برای تاریخ فلسفه دارد که آن را با دورۀ طلایی فلسفه در یونان باستان مقایسه کردهاند. درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی شرحی است مقدماتی بر ایدئالیسم آلمانی که به سیر تکوین و تطور این جنبش به نمایندگیِ کانت، فیشته، شلینگ و هگل میپردازد و نشان میدهد که ایدئالیسم استعلایی کانت چگونه شکل گرفت و چگونه فیلسوفان متعاقب کانت پروژۀ او را حتی خودآگاهانهتر از خودش بسط دادند. میدانیم که فیلسوفان ایدئالیست به دشوارنویسی شهرهاند و همین غموض موجب شده است که حتی برخی از جدیترین اهالی فلسفه از خوانش آثار آنان دلسرد شوند. با این حال، ویل دادلی تمام تلاش خود مصروف داشته است تا بتواند در عین اینکه از سادهسازی بیش از حد مطالب اجتناب میکند، رئوس آراء فیلسوفان ایدئالیست را صورتبندی و در یک طرح کلی منسجم ارائه کند. در نتیجه کتاب حاضر میتواند به دانشجویان و علاقمندان برای ورود به عمارت تودرتوی ایدئالیسم آلمانی یاری برساند.
- GenresPhilosophyHistory
320 pages, Paperback
First published July 31, 2007
8 people are currently reading
70 people want to read
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 5 of 5 reviews
March 12, 2023
اصلا چرا باید یک نفر در مورد شلینگ بداند؟ مگر بحث در باب تلفظ فیشته/فیخته و تصوری مبهم از اینکه طرف آلمانی است اما نمیدانم مال کِیه کافی نیست؟ چرا.
وقتی به دلایلی مبهم به دلوز علاقمند شدم، فکرش را نمی کردم سر از اینجا در بیاورم.فکر میکردم می توانم هایدگر را بخاطر فاشیست بودنش بیخیال شوم، هگل را هم که جدیدی ها نقد کرده اند پس بره کنار، بسم ا... کاپیتالیسم و شیزوفرنی. از منظری دیگر، فکر کردن به زمانی که بین علاقه ام به جامعه شناسی و عطشم به دنبال کردن مسائل بنیادین و سوالات جذاب و برانگیزاننده ی فلسفه، جامعه شناسی را برای کاربردی بودنش در فهم پیرامون و زندگی عملی مفیدتر می دیدم و فلسفه خواه درونم را سرکوب می کردم، خنده دار و تاریک می آید.
ایدئالیسم آلمانی آش کشک خاله است، فلسفه متاخر فرانسه، فلاسفه ی زنده و مرده، اینور، اونور با ایدئالیسم درگیرند و گیریم که همه شان رویکردی انتقادی دارند و می شویند و تکه تکه اش می کنند، باز نمی شود از آن گذشت. اصلا بگذارید حرف ترسناکی بزنم. مسئله ای که ایدئالیسم با آن درگیر است، آتشی است که هیوم در خرمن فلسفه انداخت، شکاکیت برنده ای است که دکارت مطرح کرد و خودش توش موند، مسئله مسئله ی امکان فلسفه است، هم این است که اندیشه چطور قرار است جهان را لمس کند، و این تا خود الان امتداد دارد بنظر. ما میتوانیم این جهان لعنتی را بشناسیم یا نه؟ چطور؟ آنچه من در ذهنم فکر میکنم با غرور می گویم اساسا چه دخلی به جهان دارد و از کُ جا ادعا می کنم که احکامم در خصوص چیزها صادق اند؟ کار خراب است دوست عزیز، بلا نسبت بلا نسبت بو ... .
درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی کتاب درآمد ساده ای نیست. حتی کتاب سخت خوانی است. به من با این عظمت هم فشار آمد. بخش کانتش بد است، شاید هم نیست و من چون به یک پلتو ای در کانت رسیده ام چنین قضاوت میکنم. بخش فیشته شلینگش عالی است، اینهم احتمالا بخاطر اینکه اولین مواجهه من با این دو بود. هگلش هم خوب است انصافا، یک مسیر قشنگ را از پدیدارشناسی تا دایره المعارف علوم فلسفی طی میکند، فلسفه هگل هم که نظام مند، از این ور نظام میزنه ازون ورش در میاد. می شود گفت یک تاریخ فلسفه ی کامپکت و گزارشی از متون مهم فلاسفه مورد بحث است. اما حیف که در آخر هنوز آگاهی ما ناشاد می ماند...
** اگر هیچ آشنایی ای با مسائل فلسفه ی این عصرندارید به سراغ این کتاب نروید. پیشنهاد میکنم مدتی در حوالی این مباحث، کانت و هگل، پرسه بزنید، بخوانید و درسگفتار گوش کنید، بعد بسراغش بروید. البته سوتفاهم نشود که این کتاب فلک را پاره کرده، نه، من وسواس دارم که آنچه میخوانم را با عمق خوبی بفهمم(گرچه خیلی جاهایی که نمی فهمیدم را سریع گذشتم تا سیر قطع نشود) اگر مهم نیست خب بروید بخوانید. بدرک. ** شاید آن کتاب مفصل تر فلسفه آلمانی برای شروع مفیدتر باشد، هیچ نمیدانم.
ترجمه ی خوبی هم دارد واقعا، مترجم را از یک دوره ی فلسفه سیاسی که در نطقیات بود می شناختم، البته انتخاب کتاب بخاطر او نبود، یک تصادف بود که البته از جنبه ای دیگر تصادفی نبود. ازین نظر که اذرفام آنگونه که من فهمیدم از دسته ای است که مدرن دوست اند، آرمان روشنگری و مدرنیته را می پسندند(و ایدئالیسم آلمانی قله ی بها دادن به عقل بشر برای ابتنای فلسفه ی نظری و عملی است دیگه؟) و تا حد زیادی مشی لیبرال و نیز ضدچپ دارند. (گرچه نه به آن معنای تدینی و مردیها و بقیه آت و آشغال ها). نه بگذارید اصلاح کنم. دقیق ترش ضد رمانتیک است. ضد جریان هایی است که عقل و روشنگری را می کوبند، که یا بسمت هنر و سانتیمانتالیسم میروند و یا به ارتجاع دینی و سنت شیرجه میزنند. با این توصیف من هم ضدچپ/ضدرمانتیسیسم ام. بنظر می رسد این موضوعات پروژه ی کلی آذرفام باشد، این را از کتب دیگرش می شود فهمید، مثلا از «مدرنیته مشروع است» که گویاست. همچین مترجمین پروژه داری را دوست دارم، گرچه با ایده هایشان در نهایت مخالف باشم.
وقتی به دلایلی مبهم به دلوز علاقمند شدم، فکرش را نمی کردم سر از اینجا در بیاورم.فکر میکردم می توانم هایدگر را بخاطر فاشیست بودنش بیخیال شوم، هگل را هم که جدیدی ها نقد کرده اند پس بره کنار، بسم ا... کاپیتالیسم و شیزوفرنی. از منظری دیگر، فکر کردن به زمانی که بین علاقه ام به جامعه شناسی و عطشم به دنبال کردن مسائل بنیادین و سوالات جذاب و برانگیزاننده ی فلسفه، جامعه شناسی را برای کاربردی بودنش در فهم پیرامون و زندگی عملی مفیدتر می دیدم و فلسفه خواه درونم را سرکوب می کردم، خنده دار و تاریک می آید.
ایدئالیسم آلمانی آش کشک خاله است، فلسفه متاخر فرانسه، فلاسفه ی زنده و مرده، اینور، اونور با ایدئالیسم درگیرند و گیریم که همه شان رویکردی انتقادی دارند و می شویند و تکه تکه اش می کنند، باز نمی شود از آن گذشت. اصلا بگذارید حرف ترسناکی بزنم. مسئله ای که ایدئالیسم با آن درگیر است، آتشی است که هیوم در خرمن فلسفه انداخت، شکاکیت برنده ای است که دکارت مطرح کرد و خودش توش موند، مسئله مسئله ی امکان فلسفه است، هم این است که اندیشه چطور قرار است جهان را لمس کند، و این تا خود الان امتداد دارد بنظر. ما میتوانیم این جهان لعنتی را بشناسیم یا نه؟ چطور؟ آنچه من در ذهنم فکر میکنم با غرور می گویم اساسا چه دخلی به جهان دارد و از کُ جا ادعا می کنم که احکامم در خصوص چیزها صادق اند؟ کار خراب است دوست عزیز، بلا نسبت بلا نسبت بو ... .
درآمدی بر فهم ایدئالیسم آلمانی کتاب درآمد ساده ای نیست. حتی کتاب سخت خوانی است. به من با این عظمت هم فشار آمد. بخش کانتش بد است، شاید هم نیست و من چون به یک پلتو ای در کانت رسیده ام چنین قضاوت میکنم. بخش فیشته شلینگش عالی است، اینهم احتمالا بخاطر اینکه اولین مواجهه من با این دو بود. هگلش هم خوب است انصافا، یک مسیر قشنگ را از پدیدارشناسی تا دایره المعارف علوم فلسفی طی میکند، فلسفه هگل هم که نظام مند، از این ور نظام میزنه ازون ورش در میاد. می شود گفت یک تاریخ فلسفه ی کامپکت و گزارشی از متون مهم فلاسفه مورد بحث است. اما حیف که در آخر هنوز آگاهی ما ناشاد می ماند...
** اگر هیچ آشنایی ای با مسائل فلسفه ی این عصرندارید به سراغ این کتاب نروید. پیشنهاد میکنم مدتی در حوالی این مباحث، کانت و هگل، پرسه بزنید، بخوانید و درسگفتار گوش کنید، بعد بسراغش بروید. البته سوتفاهم نشود که این کتاب فلک را پاره کرده، نه، من وسواس دارم که آنچه میخوانم را با عمق خوبی بفهمم(گرچه خیلی جاهایی که نمی فهمیدم را سریع گذشتم تا سیر قطع نشود) اگر مهم نیست خب بروید بخوانید. بدرک. ** شاید آن کتاب مفصل تر فلسفه آلمانی برای شروع مفیدتر باشد، هیچ نمیدانم.
ترجمه ی خوبی هم دارد واقعا، مترجم را از یک دوره ی فلسفه سیاسی که در نطقیات بود می شناختم، البته انتخاب کتاب بخاطر او نبود، یک تصادف بود که البته از جنبه ای دیگر تصادفی نبود. ازین نظر که اذرفام آنگونه که من فهمیدم از دسته ای است که مدرن دوست اند، آرمان روشنگری و مدرنیته را می پسندند(و ایدئالیسم آلمانی قله ی بها دادن به عقل بشر برای ابتنای فلسفه ی نظری و عملی است دیگه؟) و تا حد زیادی مشی لیبرال و نیز ضدچپ دارند. (گرچه نه به آن معنای تدینی و مردیها و بقیه آت و آشغال ها). نه بگذارید اصلاح کنم. دقیق ترش ضد رمانتیک است. ضد جریان هایی است که عقل و روشنگری را می کوبند، که یا بسمت هنر و سانتیمانتالیسم میروند و یا به ارتجاع دینی و سنت شیرجه میزنند. با این توصیف من هم ضدچپ/ضدرمانتیسیسم ام. بنظر می رسد این موضوعات پروژه ی کلی آذرفام باشد، این را از کتب دیگرش می شود فهمید، مثلا از «مدرنیته مشروع است» که گویاست. همچین مترجمین پروژه داری را دوست دارم، گرچه با ایده هایشان در نهایت مخالف باشم.
November 24, 2025
نیچه مرا از خواب جزمی بیدار کرد، و ایدئالیسم آلمانی مرا در بلندای اندیشه به پرواز درآورد. اگر بخواهم صادق باشم، ایدئالیسم آلمانی برای من نه صرفاً یک مکتب فلسفی، بلکه تجربهای وجودی است؛ مرتبهای از تفکر که بیتردید میتوان آن را اوج فلسفه و عظیمترین نقطهای دانست که ذهن انسان میتواند به آن برسد.
سیر تکامل این مکتب، از کانت با انقلاب کوپرنیکیاش، تا فیخته با خودآگاهی کنشگر، شلینگ با فلسفهی طبیعت، و نهایتاً هگل که قلهی تمام این مسیر است، آنقدر جذاب و تأملبرانگیز است که اغراق نیست اگر بگویم از روزی که این کتاب را شروع کردم، به سختی توانستم آن را زمین بگذارم. هر فصل این احساس را ایجاد میکند که در حال تماشای تکامل خودِ مفهوم «عقل» هستیم؛ مفهومی که بهتدریج از نقد عقل محض کانت تا فلسفهی نظاممند هگل گسترش پیدا میکند.
با وجود اینکه ایدئالیسم آلمانی یکی از پیچیدهترین و دشوارترین جریانهای تاریخ فلسفه است، این کتاب نقطهی شروع بسیار خوبی برای ورود به آن است. نویسنده با بیانی موجز، دقیق و قابل فهم توانسته نمایی روشن از کلیت این سنت فکری ارائه دهد، بیآنکه عمق مفاهیم قربانی سادگی شود. همین تعادل است که آن را برای خواننده مشتاق، به اثری ارزشمند تبدیل میکند.
برای من، این کتاب نقطهی عطفی بود؛ همسنگ روزی که برای نخستین بار وارد دنیای نیچه شدم. اکنون احساس میکنم در آستانهی دنیایی دیگر ایستادهام: دنیای ایدئالیسم. سفری که تازه آغاز شده و میدانم که یکی از مهمترین مسیرهای فکری زندگیام خواهد بود.
سیر تکامل این مکتب، از کانت با انقلاب کوپرنیکیاش، تا فیخته با خودآگاهی کنشگر، شلینگ با فلسفهی طبیعت، و نهایتاً هگل که قلهی تمام این مسیر است، آنقدر جذاب و تأملبرانگیز است که اغراق نیست اگر بگویم از روزی که این کتاب را شروع کردم، به سختی توانستم آن را زمین بگذارم. هر فصل این احساس را ایجاد میکند که در حال تماشای تکامل خودِ مفهوم «عقل» هستیم؛ مفهومی که بهتدریج از نقد عقل محض کانت تا فلسفهی نظاممند هگل گسترش پیدا میکند.
با وجود اینکه ایدئالیسم آلمانی یکی از پیچیدهترین و دشوارترین جریانهای تاریخ فلسفه است، این کتاب نقطهی شروع بسیار خوبی برای ورود به آن است. نویسنده با بیانی موجز، دقیق و قابل فهم توانسته نمایی روشن از کلیت این سنت فکری ارائه دهد، بیآنکه عمق مفاهیم قربانی سادگی شود. همین تعادل است که آن را برای خواننده مشتاق، به اثری ارزشمند تبدیل میکند.
برای من، این کتاب نقطهی عطفی بود؛ همسنگ روزی که برای نخستین بار وارد دنیای نیچه شدم. اکنون احساس میکنم در آستانهی دنیایی دیگر ایستادهام: دنیای ایدئالیسم. سفری که تازه آغاز شده و میدانم که یکی از مهمترین مسیرهای فکری زندگیام خواهد بود.
October 13, 2015
With only a single introductory philosophy course under my belt, and that having been taken way back in the late 80's, I was probably not adequately prepared for this book. Which explains the enormous passage of time between my start date and end date. I am not used to reading material that requires such concentration, and my free time for reading is often at the end of the day, when the complexity of the sentences was baffling. I would like to do a little more basic philosophy reading, and then try it again.
This being out of my league, I am not really sure how to rate it. I'll confess that I gave an extra star because I am in love with the author.
This being out of my league, I am not really sure how to rate it. I'll confess that I gave an extra star because I am in love with the author.
November 1, 2014
Extremely clear introduction to the works of Kant, Fichte, Schelling and Hegel, the most important philosophers of the german idealism movement. Problems, solutions, criticisms are systematically treated. Highly recommended. (Portuguese edition has some minor errors/obvious translation mistakes, but do not compromise the reading).
October 11, 2013
A good for further understanding Idealist philosophers such as Fichte, Schelling and Hegel.
A very good book, easy to understand.
A very good book, easy to understand.
Displaying 1 - 5 of 5 reviews